Επεμβάσεις των ΗΠΑ

[Ζαποτέκος]

Laconia

Άλλη μια απόδειξη πως οι Ελ είχαν πάει στο Αμέρικα απ' τα προϊστορικά χρόνια.

[Ζαποτέκος]

Επιχείρηση Άλσος
Η επιχείρηση αυτή πραγματοποιήθηκε προκειμένου να διαπιστώσουν οι Σύμμαχοι αν οι ναζί διέθεταν όπλα μαζικής καταστροφής ή αν βρίσκονταν κοντά στο να τα αποκτήσουν. Oι Σύμμαχοι είχαν σε πολύ υψηλή εκτίμηση τα βιομηχανικά και επιστημονικά επιτεύγματα των ναζί. Ήδη είχε φοβηθεί το μάτι τους , αφού οι Γερμανοί ανέπτυξαν και χρησιμοποίησαν πρώτοι αεροσκάφη με κινητήρες τζετ ( ΜΕ-262 ) καθώς και τους πυραύλους V1 και V2.
Το γερμανικό πρόγραμμα απόκτησης ατομικής βόμβας ξεκίνησε το 1939. Όμως το 1941 το γερμανικό πρόγραμμα είχε μείνει πίσω σε σχέση με το ΗΠΑνικό , εξαιτίας επιστημονικών λαθών , γραφειοκρατίας και έλλειψης χρηματοδότησης. Οι ΗΠΑνοί βρίσκονταν ήδη απ' το 1942 στο επίπεδο που ήταν οι Γερμανοί τον Μάιο του 1945.
Το αρχηγείο της επιχείρησης Άλσος εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο ( 1943 ).
Τα μέλη της επιχείρησης δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν το Πρόγραμμα Μανχάταν κατασκευής ατομικής βόμβας , ώστε αν πέσουν στα χέρια του εχθρού να μην κελαηδήσουν τα σχετικά.
Τα μέλη της επιχείρησης ήταν 19 στρατιωτικοί, μεταφραστές και φυσικοχημικοί. Προς το τέλος όμως είχαν γίνει 114 ( αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, οπλίτες, επιστήμονες και πολίτες ).

Η επιχείρηση διαιρέθηκε σε υποεπιχειρήσεις.

Αποστολή Άλσος 1 Ιταλία
Ξεκίνησε στις 14/12/1943 απ' το Αλγέρι. Η αποστολή ακολούθησε τα συμμαχικά στρατεύματα στην Ιταλία, αλλά δεν ανακάλυψε κάτι σημαντικό.

Αποστολή Άλσος 2 Γαλλία
Αύγουστος 1944. Απ' τις έρευνες η αποστολή μαθαίνει πως οι Γερμανοί έχουν κάνει μικρή μόνο πρόοδο.

Αποστολή Άλσος 3 Γερμανία
Ξεκίνησε στις 24/2/1945. Πλέον το πρόγραμμα έχει και άλλον έναν σκοπό. Να μην πέσουν Γερμανοί επιστήμονες και υλικό στα χέρια των προελαύνοντων Σοβιετικών. Γι' αυτό βομβαρδίστηκαν οι εγκαταστάσεις Αuergesellschaft Works στην περιοχή Oranienburg βόρεια του Βερολίνου : Στις 15/3/1945 612 ΗΠΑνικά βομβαρδιστικά εξαφάνισαν κυριολεκτικά το εργοστάσιο από προσώπου γης ρίχνοντάς του 2.000 τόνους βομβών.
Δεν ήταν μόνο οι Σοβιετικοί το πρόβλημα , αλλά και οι Γάλλοι. Η πόλη Hechingen , η οποία πιστευόταν πως διέθετε εργαστήρια για πειράματα ατομικών όπλων , δεν έπρεπε να πέσει στα χέρια των προελαυνουσών γαλλικών δυνάμεων. Γι' αυτό οι ΗΠΑνοί έβαλαν μπρος την επιχείρηση Harborage : Οι ΗΠΑνοί άλλαξαν μερικώς άξονα προελάσεως και μπήκαν διαγωνίως μπροστά απ' τις γαλλικές δυνάμεις . Κατέλαβαν ( 24/4/1945 ) την περιοχή, συνέλαβαν Γερμανούς επιστήμονες, κατέστρεψαν εργαστήρια και γενικά πήραν ο,τι θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στους Γάλλους.
Στην τρίτη αυτή φάση της επιχείρησης συνελήφθησαν πολλοί Γερμανοί επιστήμονες , ανακρίθηκαν και παρέδωσαν τα αρχεία τους. Το σημαντικότερο , κατασχέθηκαν γενναίες ποσότητες αχρησιμοποίητου ουρανίου και οι ΗΠΑνοί ξακαθάρισαν οριστικά πως οι Γερμανοί δεν είχαν καταφέρει να φτιάξουν ατομικά όπλα .
Η αποστολή Άλσος έληξε στις 15/10/1945.

Η περίπτωση των Ιαπώνων
Έκαναν και οι Ιάπωνες πειράματα με ουράνιο. Αλλά στις αρχές του 1943 οι επιστήμονές τους διατύπωσαν την άποψη πως τα όπλα θα ήταν έτοιμα σε 10 χρόνια ή και περισσότερο. Γι' αυτό η ιαπωνική ηγεσία σταμάτησε τα σχετικά πειράματα.

Οι Σοβιετικοί
Παρόμοιες επιχειρήσεις με τις Άλσος έκαναν και οι Σοβιετικοί σε Γερμανία, Αυστρία και Τσεχοσλοβακία ( αρχές 1945 ) και μετακίνησαν ολόκληρα εργαστήρια στην Σοβιετική Ένωση.

πηγή πληροφοριών : περιοδικό ΓΕΣ/ΔΙΣ , Οι Αποστολές Άλσος, Λεωνίδας Καραχούντρης

[Ζαποτέκος]

Δημήτριος Σταυρόπουλος , "Κάτω απ' τον Βόρειο Πόλο - Η εκπληκτική αποστολή του USS Nautilus (1958 )" , περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία, εκδόσεις Περισκόπιο 2003 , τεύχος 83

Το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο Nautilus φτάνει στον Βόρειο Πόλο σχεδόν έναν αιώνα μετά την εποχή που ο Ιούλιος Βερν έγραψε το μυθιστόρημα "20.000" λεύγες κάτω απ' την θάλασσα", πλέοντας κάτω απ' τον αρκτικό παγετώνα απ' τον Βερίγγειο ως την Γροιλανδία.

- Ο Βόρειος Παγωμένος ( Αρκτικός ) Ωκεανός είναι πενταπλάσιος απ' την Μεσόγειο Θάλασσα. Στο μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από τεράστια κομμάτια πάγου. Κατά διαστήματα αυτά αφήνουν κενά μεταξύ τους , δημιουργώντας τις αρκτικές λιμνοθάλασσες πολύνια, το περίγραμμα των οποίων μεταβάλλεται κάθε λεπτό που περνά. Ολόκληρος ο παγετώνας της Αρκτικής βρίσκεται σε μια διαρκή κίνηση και τον χειμώνα επεκτείνεται ως την Γροιλανδία και τον Βερίγγειο πορθμό.


- Παγοθραυστικά επιχείρησαν από αρκετά παλιά να ανοίξουν δρόμο προς τον Βόρειο Πόλο. Το νορβηγικό Fram ( 1898 ) παγιδεύτηκε στον κινούμενο πάγο και περιπλανήθηκε εκτός ελέγχου για 35 μήνες ! Το σοβιετικό Sedov ( 1920 ) ομοίως 27 μήνες ! Το 1937 οι Σοβιετικοί προσγειώθηκαν με αεροπλάνο στον Βόρειο Πόλο αλλά χρειάστηκαν μετά 9 μήνες επίπονης πεζοπορίας για να φτάσουν στα νερά της Γροιλανδίας.

- Η προσπάθεια κατάκτησης του Βορείου Πόλου με σκάφος στράφηκε προς τα υποβρύχια. Το 1931 , ο θαλασσοπόρος Χιούμπερτ Ουίλκινς , μίσθωσε το παροπλισμένο ΗΠΑνικό υποβρύχιο 0-12 ( ναυπήγησης 1918 ) , το μετονόμασε Nautilus και ξεκίνησε απ' την Γροιλανδία για να φθάσει στον Βόρειο Πόλο. Φυσικά απέτυχε. Το υποβρύχιο αυτό είχε πολύ μικρή αυτονομία υποβρύχιας πλεύσης. Όσο προχωρούσε προς τον βορρά οι πολύνια σπάνιζαν και τα πτερύγιά του καταστράφηκαν απ' τις προσκρούσεις στα παγόβουνα.
Το 1946 απέτυχε το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Alute ( έκανε όμως πειραματική βολή τορπιλλών για να διαπιστωθεί η συμπεριφορά τους στα παγωμένα ύδατα ) , το 1947 απέτυχαν το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Sennet ( παρά την βοήθεια του παγοθραυστικού Northwind ) και το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Boarfish , το 1948 απέτυχε το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Carp, το 1949 απέτυχε το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Baya και το 1952 και το 1953 απέτυχε το ΗΠΑνικό υποβρύχιο Redfish.
Αποδείχτηκε ότι ένα πετρελαιοκίνητο υποβρύχιο ήταν αδύνατον να φτάσει στον Βόρειο Πόλο. Μπορούσε να πλεύσει σε κατάδυση μέχρι 8,5 ώρες και τις υπόλοιπες έπρεπε να ρυμουλκείται από παγοθραυστικό.

Ο Ρικόβερ


- Στα τέλη της δεκαετίας του '50 οι ΗΠΑνοί διέθεταν 4 πυρηνοκίνητα υποβρύχια ( Nautilus, Skate, Swordfish , Skipjack ) , κατά πολύ ανώτερα απ' τα παλαιότερα πετρελαιοκίνητα και ηλεκτροκίνητα . Τα πυρηνοκίνητα δεν χρειαζόταν να αναδύονται τακτικά για να φορτίσουν τους συσσωρευτές τους ή να απομακρύνουν τα καυσαέριά τους.
Το Nautilus SSN-571 υπήρξε το πρώτο πυρηνοκίνητο υποβρύχιο που κατασκευάστηκε ποτέ ( 1952 ) και οι επιδόσεις του εξέπληξαν ευχάριστα ακόμη και τους σχεδιαστές του. Το Nautilus πρακτικά μπορούσε να πλέι κάτω απ' την θάλασσα για απεριόριστο χρονικό διάστημα. Στο πρώτο του ταξίδι κάλυψε 2.210 km ( 89,9 ώρες ) σε κατάδυση σπάζοντας ρεκόρ. Ήταν 50 φορές πιο αποτελεσματικό από ένα συμβατικό υποβρύχιο. Οι καμπίνες των αξιωματικών ήταν τετραπλάσιες, το εστιατόριο τεράστιο ( 36 θέσεων ) με ηχοσύστημα και αυτόματα μηχανήματα παγωτού και Coca Cola και κάθε μέλος του πληρώματος είχε την δική του κουκέτα. Επίσης το υποβρύχιο είχε αυτόματο πλυντήριο και στεγνωτήριο , βιβλιοθήκη 600 βιβλίων και μηχανή προβολής κινηματογραφικών ταινιών.







Ο κυβερνήτης Άντερσον και η περιπετειώδης επιλογή του απ' τον Ρικόβερ.


- Το 1957 ο κυβερνήτης του Nautilus Ουίλιαμ Άντερσον αποφάσισε να φτάσει στον Βόρειο Πόλο μιμούμενος τους θρυλικούς εξερευνητές Πήρυ, Κούκ, Αμούδσεν , Στέφανσον και Ουίλκινς. Με τη συνοδεία του συμβατικού υποβρυχίου Trigger έφθασε την 1/9 βόρεια της Γροιλανδίας και συνέχισε προς Βόρειο Πόλο. Ένα κομμάτι πάγου προκάλεσε ζημιά στο περισκόπιο του υποβρυχίου. Το υποβρύχιο παρέμεινε σε ανάδυση και δύο ναύτες - συγκολλητές ανοξείδωτου χάλυβα δούλεψαν για 15 ώρες ασταμάτητα προκειμένου να το επισκευάσουν και ενώ λυσσομανούσε ο παγωμένος αέρας. Οι δυο τεχνίτες πέτυχαν ένα απ' τα πιο απίστευτα τεχνικά κατορθώματα που έγιναν ποτέ σε υποβρύχιο εν πλω.
Ο Άντερσον καταδύθηκε και πάλι και συνέχισε προς τον στόχο. Σε απόσταση 288 km απ' τον Βόρειο Πόλο οι γυροσκοπικές πυξίδες του σκάφους τρελάθηκαν, αφού ήταν σχεδιασμένες για μέχρι συγκεκριμένα γεωγραφικά πλάτη. Ο Άντερσον έκανε μεταβολή. Με τις πυξίδες εκτός λειτουργίας δεν θα ήταν ποτέ σίγουρος ότι έφτασε στον Βόρειο Πόλο. Επίσης κινδύνευε να κάνει κύκλους έχοντας την εντύπωση πως πλέει με σταθερή κατεύθυνση ( φαινόμενο "ρουλέτας του γεωγραφικού μήκους" ).
Το Nautilus έκανε μεταβολή και γύρισε στην Γροιλανδία. Οι πυξίδες του έκαναν 7 ώρες να συνέλθουν.

- Στην ηγεσία των ΗΠΑ άρεσε η προσπάθεια του Άντερσον. Ήταν μια καλή ευκαιρία να απαντήσουν στο πρόσφατο σοβιετικό επίτευγμα να σταλεί ο Sputnik σε τροχιά γύρω απ' την Γη. Οι ΗΠΑ λοιπόν θα έστελναν το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο Nautilus από τον Ειρηνικό στον Ατλαντικό περνώντας κάτω απ' τον Βόρειο Πόλο.
Αρχικά οι ΗΠΑ ήθελαν να στείλουν ένα πυρινοκίνητο υποβρύχιο να κάνει τον γύρο του κόσμου εν καταδύσει. Αλλά αυτό θα έπαιρνε 30 ημέρες ( τελικά το πραγματοποίησε το 1960 το πυρηνοκίνητο Triton ). Χρειάζονταν κάτι πιο άμεσο και η αποστολή στον Βόρειο Πόλο προκρίθηκε ( επιχείρηση Sunshine - 1958 ).
Εκτός απ' τους Σοβιετικούς οι ΗΠΑ ήθελαν να εντυπωσιάσουν και τους Ευρωπαίους και να επισημάνουν με εμφατικό τρόπο στους Εγγλέζους πως είχαν χάσει την θαλασσοκρατορία για πάντα.

- O Άντερσον αποφάσισε να εισέλθει στον Αρκτικό Ωκεανό από την δύσκολη πλευρά με τα αβαθή ύδατα , δηλαδή από τον Βερίγγειο Πορθμό ( θάλασσα Τσούκτσι ) , ώστε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες στην αρχή του ταξιδιού και όχι στο τέλος.
Προστέθηκαν πιο σύγχρονες πυξίδες και νέο σόναρ που να μπορεί να παρακολουθεί τον πάγο από μικρή απόσταση.
Θα επικρατούσε άκρα μυστικότητα για να μην το μάθουν οι Σοβιετικοί και για να αποσιωπηθεί μια πιθανή αποτυχία ή ατύχημα.
Το πλήρωμα είχε μέσο όρο ηλικίας τα 26 έτη και τα 2/3 αυτού είχε νυμφευθεί.

- Το Nautilus ξεκίνησε απ' το Σηάτλ στις 8/6/1958. Προορισμός το Πόρτλαντ της Βρετανίας μέσω Βορείου Πόλου.
Στην προσπάθεια αποφυγής εντοπισμού το πελώριο λευκό "571" στον πυργίσκο περάστηκε με μαύρη μπογιά.
Φτάνοντας στον Βερίγγειο Πορθμό ( 14/6 ) υπήρχαν δύο δρόμοι για να περάσουν απ' τον Ειρηνικό στον Αρκτικό Ωκεανό . Ένας δυτικός κοντά στην ακτή της Σιβηρίας και ένας ανατολικός κοντά στην ακτή της Αλάσκας. Και στις δύο περιπτώσεις τα νερά στον Βερίγγειο Πορθμό έχουν μικρό βάθος και το πέρασμα ήταν δύσκολο.
Προτιμήθηκε αρχικά ο δυτικός δρόμος. Όμως τεράστια κομμάτια πάγου με βάθος 10 μέτρα είχαν αποκολληθεί απ' την Σιβηρία και ο Nautilus ( που κατά την κίνησή του κατά μέσο όρο ο πυργίσκος του βρισκόταν σε βάθος 7,6 μέτρων κάτω απ' τους επιπλέοντες πάγους και το κατώτερο τμήμα του 13,7 μέτρα πάνω απ' τον πυθμένα της θάλασσας ) έκλασε μέντες και έκανε μεταβολή.

Τώρα ακολουθήθηκε ο δυτικός δρόμος απ' την Αλάσκα ( 17/6 ). Εδώ τα νερά ήταν ακόμη πιο ρηχά. Και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά τους όγκος πάγου με βύθισμα τα 18,9 μέτρα. Ο Nautilus καταδύθηκε σε βάθος 42,7 μέτρα και με το κατώτερο τμήμα του να απέχει 5,3 μέτρα από τον πυθμένα της θάλασσας κατάφερε να περάσει. Τότε όμως εμφανίσθηκε ένα τρομερότερο παγόβουνο με βύθισμα 25,9 μέτρα. Το πλήρωμα έμεινε βουβό. Ο Άντερσον άρχισε να προσεύχεται περιμένοντας τον χάλυβα να συγκρουστεί με τον πάγο. Τελικά κατάφεραν να περάσουν με τον πυργίσκο του υποβρυχίου να απέχει μόλις 1,5 μέτρο απ' την μάζα του πάγου !!! ( Δηλαδή ο πυργίσκος βρισκόταν 27,4 μέτρα κάτω απ' την επιφάνεια ).
Μετά από αυτή την περιπέτεια εγκαταλείφθηκε η προσπάθεια . Το Nautilus δεν είχε προχωρήσει αρκετά βόρεια και όμως ήρθε σε επαφή με τεράστια παγόβουνα. Ήταν φανερό πως θα έπρεπε να γυρίσουν πίσω και να επιχειρήσουν 2 μήνες αργότερα , όταν ο πάγος θα είχε αποσυρθεί βορειότερα. Αυτό και έγινε . Το Nautilus στάθμευσε στο Περλ Χάρμπορ μέχρι να βελτιωθούν οι συνθήκες.

συνεχίζεται ...

[Ζαποτέκος]

- Όσο κι αν η ΗΠΑνική ηγεσία δεν το περίμενε , τα μέλη του πληρώματος στο Περλ Χάρμπορ ( Χαβάη ) κράτησαν το στόμα τους κλειστό και δεν μίλησαν δεξιά κι αριστερά για τον σκοπό της αποστολής τους.
Στις 23/7 το Nautilus απέπλευσε και πάλι.


Ο παγετώνας είχε υποχωρήσει και Βερίγγειος Πορθμός ήταν ελεύθερος.
Στις 3/8 το Nautilus περνούσε κάτω απ' τον Βόρειο Πόλο.
Το βάθος των νερών στο βορειότερο σημείο του πλανήτη μετρήθηκε στα 4.087 μέτρα , δηλαδή 579 μέτρα μεγαλύτερο από αυτό που είχε ανακοινώσει ο Σοβιετικός επιστήμων Ιβάν Παπάνιν το 1937. Η θερμοκρασία νερού στον Βόρειο Πόλο ήταν 0,2 βαθμοί κελσίου.
Το Nautilus έφθασε στο Πόρτλαντ στις 12/8/1958. Είχε συμπληρώσει 19 μέρες από τον απόπλου του απ' το Περλ Χάρμπορ.
Από εκεί έφυγε για Νέα Υόρκη.

Η πορεία του Ναυτίλου απ' τον Βερίγγειο στην Βρετανία μέσω Βορείου Πόλου




( Το είχαν διατηρήσει με προσοχή στην κατάψυξη των μαγειρίων του υποβρυχίου ).





- Στις 17/3/1959 το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο Skate αναδύθηκε στον Βόρειο Πόλο σπάζοντας τον πάγο με τον ειδικά σχεδιασμένο πυργίσκο του.
Το 1960 το Sargo ( SSN-583 ) αναδύθηκε κατακόρυφα μέσα από στρώμα πάγου 60cm.
Το 1963 το σοβιετικό υποβρύχιο Leninsky Komsomolets αναδύθηκε και αυτό στον Βόρειο Πόλο.
Το 1986 τα ΗΠΑνικά υποβρύχια Ray, Hawkbill και Archerfish και το 1987 τα βρετανικά υποβρύχια Superb, Sea Devil και Billfish αναδύθηκαν ταυτόχρονα στον Βόρειο Πόλο.

[Ζαποτέκος]

North American B-25 Mitchell , ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΣΑΜΗΣ , περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , εκδόσεις Γνώμων

Το αεροσκάφος αυτό αποτέλεσε το πολυαριθμότερο ΗΠΑνικό δικινητήριο βομβαρδιστικό του Β΄ΠΠ. Έδρασε σε Β. Αφρική , Ευρώπη, Βιρμανία, Κιίνα και Ειρηνικό. Ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής το διατήρησαν σε υπηρεσία ως τη δεκαετία του '70.

Το 1938 -39 η North American δημιούργησε το ΝΑ-40.
Το ΝΑ-62 ονομάστηκε Β-25 Μitchell προς τιμή του στρατηγού Μπίλυ Μπίτσελ ( 1879 - 1936 ) που το 1924 είχε περάσει από στρατοδικείο για την πίστη του στο αεροπορικό όπλο. Ο Μίτσελ ήταν από τους πρώτους οραματιστές του αεροπορικού πολέμου , αλλά δικαιώθηκε μετά τον θάνατό του. Στην τελετή ονομασίας του σκάφους ήταν παρούσα η αδελφή του Ρουθ , που έγραψε με κιμωλία στην αριστερή θυρίδα της αποθήκης βομβών : Για τον μαχητή Μπίλυ, το βομβαρδιστικό του.

SpoilerShow

Γραμμή συναρμολόγησης Β-25 . Κάνσας, Οκτώβριος 1942.

Εκδόσεις


Β-25
Στο Β-25 το πιλοτήριο είχε τροποποιηθεί και ο κυβερνήτης καθόταν δίπλα στον συγκυβερνήτη. Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος ήταν ένας βομβαρδιστής, ένας πλοηγός ασυρματιστής και ένας πολυβολητής. Ο υψηλός θόρυβος ήταν κύριο χαρακτηριστικό του αεροσκάφους λόγω της εγγύτητας των κινητήρων στο πιλοτήριο.
Το πρώτο Β-25 πέταξε στις 19/8/1940.
Κατασκευάστηκαν 24 τέτοια σκάφη.


Β-25Α
Η πρώτη πτήση του ήταν στις 25/2/1941. Κατασκευάστηκαν 40 Β-25Α.

Β-25Β
Πρωτοπέταξε τον Ιούλιο του '41. Κατασκευάστηκαν 120 Β-25Β.
Από τον Οκτώβριο του 1942 τα Β-25Α/Β ανέλαβαν εκπαιδευτικές αποστολές με την ονομασία RB-25A/B και ΤΒ-25.

SpoilerShow

Β-25Β στο αεροπλανοφόρο Hornet πριν από τον βομβαρδισμό του Τόκυο και άλλων ιαπωνικών πόλεων ( 18/4/1942)

Β-25C ( NA-82 )
Το πρώτο Β-25C ( 41-12434) πέταξε στις 9/11/1941. Κατασκευάστηκαν 605 Β-25C και 258 Β-25C-1. Ακολούθησαν κατασκευές B-25C-15 , C-20 και C-25. Συνολικά κατασκευάστηκαν 1.620 B-25C από τα οποία 365 κατέληξαν στην RAF , 182 στην Σοβιετική Ένωση και 50 στους ΗΠΑνούς πεζοναύτες ( ως PBJ-1C , Φεβρουάριος 1943 ). Ορισμένα μετατράπηκαν σε εκπαιδευτικά ΑΤ-24C και ΤΒ-25C.
Το πενταμελές πλήρωμα αποτελείτο από κυβερνήτη , συγκυβερνήτη , βομβαρδιστή και δύο πολυβολητές.

SpoilerShow

Μέλη του πληρώματος μπροστά απ' το αεροσκάφος OH-7 ( έδρασε με πάνω από 80 αποστολές σε Βόρεια Αφρική και Ιταλία το 1943-44 ) , ένα B-25C-1 ( 41-13207 ) με σύμβολα 42 πολεμικών αποστολών.

Β-25D ( NA-87 )
Πρωτοπέταξε στις 3/1/1942. Μέχρι τον Μάρτιο του 1944 κατασκευάστηκαν 2.290 Β-25D. 212 ( ως Mitchell 2 ) δόθηκαν στην RAF και 152 ( ως PBJ-1D ) στους ΗΠΑνούς πεζοναύτες.
Το PBJ ήταν αξιόπιστο βομβαρδιστικό που μπορούσε να παραμείνει στον αέρα με τον ένα κινητήρα σε λειτουργία. Μειονέκτημα ήταν η έλλειψη ταχύτητας. Τα τελευταία PBJ παρέμειναν σε υπηρεσία για δευτερεύουσε αποστολές και ερευνητικά προγράμματα ως το 1948. Ορισμένα Β-25D μετατράπηκαν σε ΑΤ-24Α ( αργότερα TB-25D ) και 10-45 σε αναγνωριστικά F-10.

SpoilerShow

B-25D-30 για την Σοβιετική Αεροπορία στην Αλάσκα το 1944. Διακρίνονται στο βάθος τα σοβιετικά εθνόσημα.


PBJ των πεζοναυτών με τεράστια ρουκέτα Tiny Tim. Παρατηρούμε το σημαντικό μέγεθος της ρουκέτας σε σχέση με τους οπλουργούς που ετοιμάζουν ένα Mitchell για αποστολή στην Ιβοτζίμα.

B-25G
Πρωτοπέταξε ( XB-25G ) στις 22/10/1942. Πέντε B-25C ( 42-32384/32388 ) μετατράπηκαν σε G-1 . Έπειτα παρήχθησαν 400 B-25 G. Και έπειτα 63 B-25C μετατράπηκαν σε B-25 G.

B-25H
Ήταν το πρώτο Μitchell δεύτερης γενιάς , με σημαντικά αναβαθμισμένο οπλισμό. Το πρωτότυπο προήλθε από ένα B-25C.
Πρωτοπέταξε στις 15/5/1943.
Το B-25H υπήρξε η βαρύτερη παραλλαγή της οικογένειας , με αποτέλεσμα η ταχύτητα πλεύσης να περιοριστεί.
Η θέση του συγκυβερνήτη είχε απαλειφθεί και δεξιά του κυβερνήτη βρισκόταν πλέον ο πλοηγός, που εκτελούσε χρέη ασυρματιστή και πυροβολητή. Το υπόλοιπο πλήρωμα ήταν ο ραχιαίος πολυβολητής/ιπτάμενος μηχανικός, ο πολυβολητής και ο ουραίος πολυβολητής. Ο πιλότος είχε και το καθήκον του βομβαρδιστή.


B-25J
Ήταν η πολυπληθέστερη έκδοση παραγωγής, με 4.390 μονάδες που κατασκευάστηκαν αποκλειστικά στο Κάνσας. Το πρώτο σκάφος πέταξε στις 14/12/1943.
Τα B-25J-25 διέθεταν πλήρως θωρακισμένες θέσεις για τον κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη.
Με μέγιστο οπλισμό 18 πολυβόλα ( στην πράξη όμως 13-14 πολυβόλα επειδή εκείνα στο ρύγχος πάθαιναν συχνά εμπλοκές και η επιδιόρθωση κατά την διάρκεια της πτήσης ήταν περίπλοκη ) και 8 ρουκέτες HVAR το B-25J ήταν το βαρύτερα εξοπλισμένο αεροσκάφος προσβολών εδάφους στο Συμμαχικό οπλοστάσιο.

SpoilerShow

North American B-25J-27-NC Mitchell


B-25J στην Κίνα το 1944.Το αεροσκάφος φέρει τα κινεζικά εθνόσημα.

Μεταπολεμικά , αρκετά Mitchell αναπτύχθηκαν για εκπαίδευση πιλότων ( 700 TB-25J/L/N ) , για εκπαίδευση χειριστών ραντάρ ( TB-25K/M ) , για μεταφορές VIP ( VB-25 ) και ως μεταφορικά ( CB-25 ).
Συνολικά κατασκευάστηκαν 9.989 Mitchell όλων των εκδόσεων. Το τελευταίο αποσύρθηκε απ' την υπηρεσία της USAF τον Ιανουάριο του '59.

SpoilerShow

Η πρώτη προσνήωση B-25 ( Heavenly Body ) μετά από 50 χρόνια στο αεροπλανοφόρο Ranger τον Απρίλιο του 1992, επέτειο της επιδρομής του Ντούλιτλ στην Ιαπωνία.

SpoilerShow

Το Β-25 Old Glory συμμετέχει σε πολλές αεροπορικές επιδείξεις στις ΗΠΑ.

Τα Mitchell στη RAF και στη Σοβιετική Ένωση
Τον Αύγουστο του 1941 πήρε η RAF 23 Β-25Β ( Mitchell 1 ) στις Μπαχάμες, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για εκπαίδευση. Το Β-25C ήταν η πρώτη έκδοση που χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά απ' την RAF.
Η πρώτη επιχείρηση έγινε στις 22/1/1943 όταν 6 αεροσκάφη βομβάρδισαν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Γάνδη. Αντιμετώπισαν ισχυρά αντιαεροπορικά πυρά . Ένα αεροσκάφος καταρρίφθηκε απ' τα πυρά και δύο από μαχητικά Fw 190.
To Noέμβριο του 1944 η RAF παρέλαβε τα Mitchell 3.( Τα Mitchell 2 ήταν πιο δημοφιλή διότι ελέγχονταν πιο εύκολα, εξαιτίας του μικρότερου βάρους ).
Τον Δεκέμβριο του 1944 τα Β-25 στην υπηρεσία της RAF έφτασαν τα 517. Ένα χρόνο αργότερα παρέμεναν σε υπηρεσία 393 αεροσκάφη. Στις 2/5/1945 πραγματοποιήθηκε η τελευταία αποστολή των Mitchell της RAF, όταν 47 από αυτά έπληξαν σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις.
Ο συνολικός αριθμός των Β-25 που παραχωρήθηκαν στη RAF έφθασε τα 910 αεροσκάφη , όμως ο αριθμός που εντάχθηκε σε υπηρεσία ήταν μικρότερος διότι ορισμένα αεροπλάνα επέστρεψαν στη USAAF ή παραχωρήθηκαν σε άλλους συμμάχους.
Με βάση το νόμο περί Δανεισμού και Εκμίσθωσης παραχωρήθηκαν στην Σοβιετική Ένωση 870 Β-25B/C/D/G/J από τα οποία 862 χρησιμοποιήθηκαν επιχειρησιακά. Μερικά μεταράπηκαν σε μεταφορικά για νυκτερινές αποστολές ανεφοδιασμού παρτιζάνων. Οι χειμερινές συνθήκες στο Ανατολικό Μέτωπο μείωσαν τη διάρκεια ζωής αρκετών υποσυστημάτων , αλλά το Mitchell παρέμεινε ιδιαίτερα αγαπητό στα πληρώματά του.
Oi Σοβιετικοί πήραν τα πρώτα Β-25 το καλοκαίρι του 1942. Τα αεροσκάφη που παρέμειναν μεταπολεμικά σε υπηρεσία στην Σοβιετική Ένωση απέκτησαν από το ΝΑΤΟ την κωδική ονομασία Bank.

Από την δράση των Β-25 στα μέτωπα του πολέμου

Ειρηνικός
Η αρχή έγινε στις 25/2/1942 όταν μερικά Β-25C επιτέθηκαν σε ιαπωνικούς στόχους στη νέα Γουινέα.
H διασημότερη επιδρομή των Β-25 στον Β΄ΠΠ ήταν ο βομβαρδισμός του Τόκυο στις 18 Απρίλιο του 1942 ( επιδρομή του αντισυνταγματάρχη Τζέημς Ντούλιτλ ) . 16 Β-25Β απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο Hornet . Τα καύσιμα δεν ήταν αρκετά και τα αεροσκάφη θα αναζητούσαν καταφύγιο στην Κίνα μετά την επιδρομή. 13 αεροσκάφη βομβάρδισαν το Τόκυο και 3 βομβάρδισαν τις πόλεις Ναγκόγια, Γιοκοχάμα και Κόμπε . Η επιδρομή προκάλεσε μικρές ζημιές, αλλά αναπτέρωσε το ηθικό των Συμμάχων.

SpoilerShow

Ένα B-25C πετά πολύ χαμηλά μετά από την προσβολή ιαπωνικών πλοίων.

Η 499 μοίρα Bats out of Hell της 345 Σμηναρχίας στον Ειρηνικό διακοσμούσε τα αεροσκάφη της με μια τεράστια μπλε νυχτερίδα. Η 501 Black Panthers και η 500 Mustangs με κεφάλι πάνθηρα και αλόγου αντίστοιχα. Απ' τον Ιούλιο του 1944 τα αεροσκάφη της Σμηναρχίας απέκτησαν το κεφάλι Ινδιάνου στα κάθετα φτερά.

Στις 11/9/1944 ένα Β-25D στη Νέα Γουινέα είχε μια περιπέτεια. Μετέφερε τα άπλυτα ρούχα , αλλά κατέπεσε στους βάλτους της Νέας Γουινέας , κοντά σε μια ιαπωνική βάση στη Βεβάκ. Οι άνδρες του σκάφους δέχτηκαν επίθεση από σμήνη κουνουπιών του βάλτου . Η λάσπη του βάλτου ήταν τέτοια που μετακινούσαν τα πόδια τους με την βοήθεια των χεριών τους. Η στάθμη του νερού έφτανε στους ώμους τους. Σε 1 ώρα είχαν καταφέρει να διασχίσουν μόλις 400 μέτρα. Οι αναθυμιάσεις θείου δυσχέραιναν την αναπνοή. Εμφανίστηκαν δυο ιθαγενείς. Ο ένας είχε ένα κόκαλο περασμένο στην μύτη του. Το πλήρωμα του σκάφους φοβήθηκε πως ήταν κυνηγοί κεφαλών. Μόλις όμως ένα μέλος του πληρώματος εμφανίσθηκε μπροστά τους , ανέβηκαν σε ένα δένδρο. Τελικά ανέπτυξαν φιλικές σχέσεις . Οι ιθαγενείς τους βοήθησαν δίνοντάς τους για φαγητό καρύδες. Ακόμη γνώριζαν τον βάλτο τόσο καλά που το νερό του μόλις που έβρεξε τις μπότες των ΗΠΑνών. Τέλος τους οδήγησαν σε ένα αυστραλιανό φυλάκιο και όλα έληξαν καλά.

Βόρεια Αφρική
Στο Ελ Αλαμέιν τα Β-25 κατέστρεψαν το κέντρο επικοινωνιών του Afrika Korps ( 24/10/1942 ). Ο Ρόμμελ έχασε τον κύριο χώρο επικοινωνιών του την παραμονή της κρίσιμης μάχης του Ελ Αλαμέιν. Επίσης τα Β-25 πέτυχαν να προβάλουν και κινούμενα άρματα που ήταν από τους δύσκολους στόχους.

Ιταλία
Στις 22/6/1944 , 30 αεροσκάφη συμμετείχαν στον βομβαρδισμό της σιδηροδρομικής γέφυρας στην Γκριτσιλιάνα , στην περιοχή ανάμεσα στην Μπολόνια και τη Φλωρεντία. Η γέφυρα ήταν σημαντική επειδή αποτελούσε την οδό ανεφοδιασμού των Γερμανών και η καταστροφή της θα διευκόλυνε την εξέλιξη των μαχών βόρεια της Ρώμης.
Το Β-25J-5 του κυβερνήτη Τομ Κάσεϊ και του συγκυβερνήτη Χάρυ Τζωρτζ είχε κατασκευαστεί με τη συνδρομή των μαθητών ενός γυμνασίου , οι οποίοι είχαν κατορθώσει να συγκεντρώσουν το ποσό των 250.000 δολαρίων μέσω των πωλήσεων πολεμικών ομολόγων. Μόλις το αεροσκάφος έριξε τις βόμβες του , κτυπήθηκε από αντιαεροπορικά. Τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο κυβερνήτης τραυματίστηκε σοβαρά. Το αίμα του βρισκόταν ολόγυρα μέσα στο σκάφος και είχε χάσει τμήμα του κρανίου του. Λίγο πριν ξεψυχήσει , άνοιξε τα μάτια του και πρόλαβε να πει στο υπόλοιπο πλήρωμα
- Για όνομα του Θεού, εγκαταλείψετε το αεροσκάφος.
Μόλις το πλήρωμα εγκατέλειψε το αεροσκάφος , ανατινάχτηκε η μια δεξαμενή καυσίμου. Ο συγκυβερνήτης έπεσε πίσω από τις εχθρικές γραμμές και για 3 μήνες κατόρθωνε να ξεφεύγει απ' τον εχθρό με την βοήθεια του τοπικού πληθυσμού , έως ότου διασώθηκε.

Κίνα
Κατά τον κινεζικό Εμφύλιο οι εθνικιστές χρησιμοποίησαν B-25C/J .
131 B-25J παραδόθηκαν απ' τις ΗΠΑ στους εθνικιστές.
Μετά τον Εμφύλιο , μερικά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν για μικρό χρονικό διάστημα απ' τον Μάο Τσε Τούνγκ.

Καναδάς
Η Βασιλική Καναδική Αεροπορία ( RCAF ) παρέλαβε 62 Β-25 απ' την RAF ( Μάιος 1944 ). Χρησιμοποιήθηκαν για αεροφωτογράφηση από μεγάλα ύψη. To 1951 η RCAF παρέλαβε 75 B-25J απ' την USAF. Χρησιμοποιήθηκαν για δευτερεύουσες αποστολές ως το 1960.

Αυστραλία
Η Αεροπορία της Αυστραλίας ( RAAF ) απ' τον Ιούνιο του 1944 χρησιμοποίησε 30 B-25D κατά των Ιαπώνων. Αργότερα ενισχύθηκε με άλλα 19 Β-25.

Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες
Η Ολλανδική Αεροπορία των Ανατολικών Ινδιών έλαβε 270 B-25D/J.
Τον Δεκέμβριο του 1949 η Ινδονησία έγινε ανεξάρτητη και η Αεροπορία της Ινδονησίας ( AURI ) χρησιμοποίησε B-25 την δεκαετία του '50 κατά των ανταρτών. Τον Αύγουστο του 1958 ουσιαστικά οι αντάρτες είχαν εξαλειφθεί , αλλά η AURI συνέχισε να χρησιμοποιεί Β-25J ως τα μέσα της δεκαετίας του '70.
Σε μια αεροπορική επιδρομή κατά ανταρτών στη νήσο Σουλαουέζι ένας αξιωματικός του στρατού εντόπισε τον ασύρματο των ανταρτών σε ένα σπίτι. Υπέδειξε το σπίτι στην αεροπορική δύναμη βομβαρδισμού , αλλά δημιουργήθηκε ένα δίλημμα. Ανάλογα με την κατεύθυνση της επίθεσης θα προκαλούντο ζημιές στην παρακείμενη οικία. Ο αξιωματικός ανέφερε πως δεξιά βρισκόταν το σπίτι ενός συγγενή του και αριστερά το σπίτι ενός πολύ καλού φίλου του. Έτσι επιλέχθηκε η πίσω πλευρά που είχε το σπίτι της μια οικογένεια Κινέζων.

Βραζιλία
Συνολικά απέκτησε 10 Β-25Β ( το πρώτο τον Αύγουστο του 1941 ). Οι προσβολές γερμανικών υποβρυχίων δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία. Το φθινόπωρο του 1944 η Βραζιλία πήρε 21Β-25J , 1 Β-25C και 1 Β-25Β. Το 1946 - 48 πήρε απ' τις ΗΠΑ 64-65 B-25J .
Η Βραζιλία απέσυρε τα τελευταία της Mitchell το 1974.

Μεξικό
Συνολικά πήρε 10 Β-25J-30 ( το πρώτο τον Δεκέμβριο του 1945 ).

Βενεζουέλα
Υπήρξε ο δεύτερος μεγαλύτερος αποδέκτης Mitchell στη Λατινική Αμερική μετά τη Βραζιλία. Συνολικά απέκτησε 40 Mitchell ( το πρώτο τον Αύγουστο του 1947 ). Η Βενεζουέλα τα χρησιμοποίησε ως το 1973.

Βολιβία
Απέκτησε 7 Mitchell ( κάποια χρησιμοποιήθηκαν ως μεταφορικά ). Τα χρησιμοποίησε ως τα τέλη της δεκαετίας του '70.

Χιλή
Απέκτησε 12 Β-25J το 1947. Αποσύρθηκαν το 1957.

Κολομβία
Απέκτησε 3 Β-25J το 1947 . Αποσύρθηκαν το 1957.

Περού
Απέκτησε 8 B-25 το 1947.

Ουρουγουάη
Απέκτησε το 1950 11 Β-25J. Το 1958 απέκτησε 3 Β-25J και 1 Β-25H. Αποσύρθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '60.

Κούβα
Ο Μπατίστα χρησιμοποίησε Mitchell κατά του Κάστρο.

Δομινικανή Δημοκρατία
Το 1950 απέκτησε 5 Mitchell. Χρησιμοποιήθηκαν για πολύ λίγο.

[Ζαποτέκος]

αντιτορπιλικά Benson - Gleaves
πηγή πληροφοριών : περιοδικό ΣΙ , εκδόσεις Περισκόπιο , ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΣΑΜΗΣ , Benson-Gleaves : Ο προπομπός των αλλαγών στα αμερικανικά αντιτορπιλικά του Β΄ΠΠ
https://en.wikipedia.org/wiki/Gleaves-class_destroyer
https://en.wikipedia.org/wiki/Benson-class_destroyer

Κατασκευάστηκαν 96 τέτοια αντιτορπιλικά και εντάσσονταν στην υπηρεσία απ' τις 25/7/1940 ( Benson ) ως και τις 16/4/1943 ( Turner ) . Δύο από αυτά χρησιμοποιήθηκαν απ' το ελληνικό πολεμικό ναυτικό επί 21 χρόνια. Η κατασκευή τους ξεκίνησε το 1938. Δημιουργήθηκαν 30 Benson και 66 Gleaves ( ή Liveromore ). Τα Benson είχαν καπνοδόχους τετράγωνης διατομής. Τα Gleaves κυκλικής και πρόσθετες διαφορές στο σχήμα της γέφυρας. Τα δυο λεβιτοστάσια και τα δυο μηχανοστάσια τοποθετήθηκαν σε ανεξάρτητα διαμερίσματα . Αυξήθηκε έτσι η επιβίωση σε περίπτωση τορπιλισμού. Πράγματι, στις 17/10/1941 , γερμανικό υποβρύχιο τορπίλισε το Kearny στον Βόρειο Ατλαντικό. Σκοτώθηκαν 11 άνδρες , αλλά κατάφερε να φθάσει στην Ισλανδία με το ένα απ' τα δυο μηχανοστάσια του σε λειτουργία , πλέοντας με μικρή ταχύτητα.

Τα 96 αντιτορπιλικά Benson - Gleaves έδρασαν κατά τον Β΄ΠΠ σε Ατλαντικό και Ειρηνικό , καθώς και στις αποβάσεις σε Βόρεια Αφρική ( 1942 - βύθιση γερμανικών υποβρυχίων ), Σικελία ( 1943 ) , στο Άντσιο ( πυρά υποστήριξης που εμπόδισαν τα πάντσερ να πλησιάσουν προς την παράλια περιοχή ) , Νορμανδία ( καταστροφή αρμάτων που τολμούσαν να πλησιάσουν στις παραλίες ) και Νότια Γαλλία.
Συνολικά τα Benson-Gleaves βύθισαν 13 γερμανκά υποβρύχια και 1 ιταλικό.
Τα ιαπωνικά αεροσκάφη αυτοκτονίας βύθισαν ή έθεσαν εκτός μάχης στον Ειρηνικό συνολικά πέντε Benson - Gleaves. ( Στο κατάστρωμα του Emmons συνετρίβησαν 5 αεροσκάφη αυτοκτονίας ).
Στις 15/10/1942 , στα νησιά του Σολομώντα , το Meredith , κόπηκε στα τρία και βυθίστηκε σε λιγότερο από 10 λεπτά μετά από επίθεση ιαπωνικών αεροσκαφών απ' το αεροπλανοφόρο Zukaku. Χάθηκαν 237 ΗΠΑνοί. Οι επιζώντες έμειναν στην θάλασσα για 3 ημέρες , δεχόμενοι τις επιθέσεις καρχαριών ( βλ. και εδώ Ζαποτέκος @ Επεμβάσεις των ΗΠΑ ) . Στις 18/101942 τους μάζεψαν.
Στις 13/11/1942, στο Γκουανταλκανάλ , το Barton τορπιλίσθηκε απ' το Amatsukaze, κόπηκε στα δύο και βυθίστηκε. Σώθηκαν μόνο 42 μέλη του πληρώματος. Στην ίδια μάχη το Laffey τορπιλίσθηκε και βυθίστηκε απ' το αντιτορπιλικό Teruzuki. Στην ίδια ναυμαχία βυθίστηκε και το Monssen δεχόμενο 39 χτυπήματα. Η ναυμαχία του Γκουανταλκανάλ ήταν τακτική ήττα για τις ΗΠΑ ( έχασαν περισσότερα πλοία ) , αλλά ταυτόχρονα στρατηγική νίκη καθώς οι Ιάπωνες δεν κατόρθωσαν τον αντικειμενικό τους σκοπό.
Στις 7/4/1943 το Aaron Ward βυθίστηκε από ιαπωνικά αεροσκάφη στο Γκουανταλκανάλ.
Oι απώλειες των ΗΠΑ σε Benson-Gleaves κατά την διάρκεια του Β΄ΠΠ ήταν 20. Πέντε πήγαν από πλήγματα καμικάζι ( 1945 ) , δύο πήγαν από ατύχημα , επτά κατέστρεψαν οι Γερμανοί και έξι πήγαν από ιαπωνικό τορπιλισμό/βομβαρδισμό/πυροβολισμό.

Τουρκία
Η Τουρκία πήρε 4 Benson-Gleaves το 1949 τα οποία διατήρησε σε υπηρεσία ως το 1973 -76.

Ελλάδα
Το 1951 πήραμε απ' τις ΗΠΑ το Ludlow ( έδρασε στη Μεσόγειο για τις ΗΠΑ το 1941-46 και αποσύρθηκε επίσημα απ' τις ΗΠΑ το 1951 ), το οποίο μετονομάστηκε σε Δόξα. Την ίδια χρονιά πήραμε και το Eberie ( έδρασε σε Ατλαντικό, Μεσόγειο και Ειρηνικό για τις ΗΠΑ το 1940 - 46 και αποσύρθηκε επίσημα το 1951 ), το οποίο μετονομάστηκε σε Νίκη. Και τα δύο έμειναν στην ελληνική υπηρεσία ως το 1972, οπότε και παροπλίστηκαν.

Άλλες χώρες
Δύο πήρε η Ιταλία ( 1951 ), δύο η Ιαπωνία ( 1954 ) και συνολικά τέσσερα η Ταϊβάν ( μέσω Ιαπωνίας το ένα ) .

[Ζαποτέκος]

Μερικά ωραία απ' το Απόβαση στη Σαϊπάν , ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ , περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία , εκδόσεις Περισκόπιο , τεύχος 80 .

- Πριν την ΗΠΑνική απόβαση στο νησί , ανέλαβε να βομβαρδίσει το ΗΠΑνικό ναυτικό . Δημιούργησε μια κόλαση : κοκκοφοίνικες άνοιγαν στα δύο , κτίρια κατέρρεαν , τα μικρά ξύλινα σπιτάκια λαμπάδιαζαν , κάρα με τα βόδια που τα έσερναν πέταγαν στον αέρα. Το έδαφος έτρεμε . Ο αέρας μύριζε καμένη και σαπισμένη σάρκα. Οι περισσότεροι κάτοικοι έπαθαν νευρικό κλονισμό. Οι άμαχοι έβρισκαν καταφύγιο στις σπηλιές.

- Οι Ιάπωνες είχαν πείσει τους κατοίκους της Σαϊπάν , τους ντόπιους Χαμόρο ( Μικρονήσιοι αλλά μιλούν μαλαιοπολυνησιακή γλώσσα ) , πως τους περίμενε φρικτό τέλος αν αιχμαλωτίζονταν απ' τους ΗΠΑνούς. Έτσι, εκατοντάδες πολίτες αυτοκτόνησαν ομαδικά πέφτοντας από γκρεμούς. Όσοι δίσταζαν να αυτοκτονήσουν εκτελούνταν από Ιάπωνες στρατιώτες.

SpoilerShow

- Οι απώλειες των ΗΠΑνών την πρώτη μέρα ξεπέρασαν τον αριθμό των απωλειών στην "ακτή Ομάχα" κατά την απόβαση στη Νορμανδία.

- Τη νύκτα , αγγλομαθείς Ιάπωνες επιχειρούσαν αιφνιδιαστικές επιθέσεις στις θέσεις των ΗΠΑνών . Ξαφνικά οι Ιάπωνες βρίσκονταν μέσα στο αμυντικό όρυγμα με τις ξιφολόγχες τους. Τα νεύρα των ΗΠΑνών έσπασαν και μερικοί από λάθος λόγχισαν συναδέλφους τους αντί για Ιάπωνες.

- Μετά από μια νυκτερινή ιαπωνική επίθεση , κατά την αυγή , παρατηρήθηκαν οι νεκροί Ιάπωνες. Εντύπωση προκάλεσε ένα κατεστραμμένο ιαπωνικό άρμα με τον σαλπιγκτή που είχε δώσει το έναυσμα για την ιαπωνική επίθεση νεκρό στην ανοικτή θυρίδα : η θανατηφόρα βολίδα είχε περάσει μέσα από τη σάλπιγγά του.

- Στην ΗΠΑνο-Ιαπωνική σύγκρουση , Ινδιάνοι Ναβάχο χρησιμοποιήθηκαν στους κώδικες επικοινωνίας και ως μαχητές ( 1942 - 45 ) . Ο κώδικας ήταν στην γλώσσα ναβάχο και έπαψε να είναι απόρρητος το 1968. Οι επιζώντες τιμήθηκαν το 1992 με Μετάλλια του Κογκρέσσου και το 2001 με παράσημα απ' τον πρόεδρο Μπους.

- Για τη συμμετοχή των Ναβάχο στον πόλεμο , έπρεπε να συνεδριάσει το συμβούλιό τους . Με εξαίρεση ένα μέλος οι υπόλοιποι ψήφισαν υπέρ.

- Υπήρξαν περιπτώσεις που ΗΠΑνοί πεζοναύτες μπέρδεψαν Ναβάχο με Ιάπωνες και προχώρησαν στην σύλληψη των Ινδιάνων !

- Στην Σαϊπάν σημειώθηκαν πολλές μαζικές επιθέσεις αυτοκτονίας εδάφους "Μπάνζαϊ" ( τένο χάικα μπάνζαϊ = ο αυτοκράτορας να ζήσει μύρια χρόνια ). Στις 7/7/1944 εξαπολύθηκε η μεγαλύτερη σε μέγεθος επίθεση μπάνζαϊ στον πόλεμο του Ειρηνικού ( 4.000 επιτιθέμενοι Ιάπωνες ).

- Στο Γκουανταλκανάλ οι αποκομμένοι Ιάπωνες κατέφυγαν στον κανιβαλισμό για να επιζήσουν !

- Η χρήση φλογοβόλου απ' τους ΗΠΑνούς είχε ένα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα. Πλεονέκτημα πως μόλις η φωτιά χυνόταν στην είσοδο της ιαπωνικής στοάς , πυκνός καπνός έβγαινε απ' τις κοντινές εξόδους προδίδοντας τις ιαπωνικές θέσεις. Μειονέκτημα πως δεν μπορούσαν να αφαιρέσουν τα χρυσά δόντια από τους αποτεφρωμένους Ιάπωνες. ( Πολλές φορές οι ΗΠΑνοί έβγαζαν τα χρυσά δόντια τραυματισμένων Ιαπώνων με τις ξιφολόγχες τους ! )

- Γενναία στάση έδειξε ο λοχίας Τόμας Μπέικερ. Τραυματίστηκε και όταν οι συνάδελφοί του άρχισαν να υποχωρούν τους ζήτησε να τον τοποθετήσουν στη βάση ενός δένδρου. Την επομένη βρέθηκε νεκρός με τα πτώματα οκτώ Ιαπώνων γύρω του.

- Απ' τους 31.500 Ιάπωνες που υπήρχαν στη Σαϊπάν σκοτώθηκαν οι 23.811. Οι ΗΠΑνοί είχαν 2.335 νεκρούς και 326 αγνοούμενους.

SpoilerShow

Oι φώτος είναι απ' τον γνωστό φωτογράφο Γιούτζιν Σμιθ.

[Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η 3 6 5 - 24_7]

Κάθε Δεύτερος Ελληνο-αμερικάνος είναι Πράκτορας

Κάθε 2ος Ιταλο-αμερικάνος, και, ουσιαστικά Όλη η Μαφία είναι Πράκτορες

Οι μισοί Ιρλανδοί και Εβραίοι "δραστηριοποιούνται" στη Μ.Α. κ' Β.Α.

Κάθε 2ος Λατινο-αμερικάνος ξαναστέλνεται πίσω για να "σπρώξει" τη "δημοκρατία" στο Νότο
Κάθε 1ος υπηρετεί στον Αμερικάνικο Στρατό

Οι Μαύροι "υπηρετούν" Νότια Αμερική και Αφρική
Αλλιώς, τους "τσακώνουν" για Πεζικάριους

Για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία πάντα..

[runner]

Κάθε Δεύτερος Ελληνο-αμερικάνος είναι Πράκτορας

Κάθε 2ος Ιταλο-αμερικάνος, και, ουσιαστικά Όλη η Μαφία είναι Πράκτορες

Οι μισοί Ιρλανδοί και Εβραίοι "δραστηριοποιούνται" στη Μ.Α. κ' Β.Α.

Κάθε 2ος Λατινο-αμερικάνος ξαναστέλνεται πίσω για να "σπρώξει" τη "δημοκρατία" στο Νότο
Κάθε 1ος υπηρετεί στον Αμερικάνικο Στρατό

Οι Μαύροι "υπηρετούν" Νότια Αμερική και Αφρική
Αλλιώς, τους "τσακώνουν" για Πεζικάριους

Για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία πάντα..

Κατάλαβε κανείς τίποτα από αυτό το ποστ;

[Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η 3 6 5 - 24_7]

Κάθε Δεύτερος Ελληνο-αμερικάνος είναι Πράκτορας

Κάθε 2ος Ιταλο-αμερικάνος, και, ουσιαστικά Όλη η Μαφία είναι Πράκτορες

Οι μισοί Ιρλανδοί και Εβραίοι "δραστηριοποιούνται" στη Μ.Α. κ' Β.Α.

Κάθε 2ος Λατινο-αμερικάνος ξαναστέλνεται πίσω για να "σπρώξει" τη "δημοκρατία" στο Νότο
Κάθε 1ος υπηρετεί στον Αμερικάνικο Στρατό

Οι Μαύροι "υπηρετούν" Νότια Αμερική και Αφρική
Αλλιώς, τους "τσακώνουν" για Πεζικάριους

Για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία πάντα..

Κατάλαβε κανείς τίποτα από αυτό το ποστ;

Αυτή είναι η αλήθεια του πράγματος
Το διάβασες αλήθεια το Ποστ;

Μέχρι πόσες Σειρές συνεχόμενα μπορείς να διαβάσεις?

Αν έχεις A.D.H.D. πάω πάσο, και συγγνώμη..

[Ζαποτέκος]

περιοδικό ΣΙ 94 , εκδόσεις Περισκόπιο , Γιάννης Τερνιώτης:

- Το 1917 - 18 ( Α΄ΠΠ ) , οι Άγγλοι , οι Γάλλοι και οι Ιταλοί χορήγησαν αρχικά στους ΗΠΑνούς αεροπόρους παλαιά και μεταχειρισμένα αεροσκάφη . ( Τα καλά τα κρατούσαν για τους εαυτούς τους ). Πολλά δεν είχαν οπλισμό και οι ΗΠΑνοί ζητούσαν , δανείζονταν ή έκλεβαν όπλα απ' τις κοντινότερες Συμμαχικές δυνάμεις. Όσο για τα ανταλλακτικά , οι ΗΠΑνοί αναγκάζονταν να κανιβαλίζουν άλλα αεροσκάφη , περιορίζοντας έτσι την διαθεσιμότητά τους . Τα δε βομβαρδιστικά που τους παραχωρήθηκαν ήταν τόσο χάλια που οι ΗΠΑνικές μονάδες έλεγαν ειρωνικά : Θα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί απ' τους Γερμανούς. Είχαν δεξαμενή καυσίμου μεταξύ του χειριστή και του βομβαρδιστή . Ήδη οι Βρετανοί τα έλεγαν "ιπτάμενα φέρετρα".

Έντι Ρίκενμπακερ ( 1890 - 1973 )
Ο κορυφαίος ΗΠΑνός αεροπόρος του Α΄ΠΠ με 26 καταρρίψεις αντιπάλων. Η οικογένειά του του καταγόταν από γερμανόφωνους της Ελβετίας ( He was the third of eight children born to German-speaking Swiss immigrants ).
Το 1942 ( Β΄ΠΠ ) επέβαινε σε βομβαρδιστικό με αποστολή στη Νέα Γουινέα. Oι Ιάπωνες το χτύπησαν και έπεσε στον Ειρηνικό . Ο Έντι και άλλοι 6 άνδρες έμειναν για 24 ημέρες μέσα σε σωσίβιο λέμβο. Τελικά περισυνελέγησαν από ΗΠΑνικό αεροσκάφος.

When he died ( 1973 , πέθανε από πνευμονία ) , Rickenbacker was the last living Medal of Honor recipient from the United States Army Air Service.
Η σύζυγός του Αδελαϊδα δεν πέρναγε καλά με τον πρώτο της σύζυγο και έκανε υστερεκτομή για να μην κάνει παιδιά . Με τον Έντι υιοθέτησαν 2 αγόρια. Το 1977 , τυφλή , με κακή υγεία και θλιμμένη για την απώλεια του συζύγου της , αυτοκτόνησε σε ηλικία 92 ετών.
https://en.wikipedia.org/wiki/Eddie_Rickenbacker

[Ζαποτέκος]

Μερικά ενδιαφέροντα απ' το Οι Αμερικανικοί Αετοί στην Ολλανδία , Σωτήριος Βουρλιώτης , περιοδικό ΣΙ 98 , εκδόσεις Περισκόπιο.

- Οι ΗΠΑνοί αλεξιπτωτιστές ήταν εθελοντές και αμείβονταν με μηνιαίο επίδομα επικινδυνότητας 50 δολαρίων. ( Για μια σύγκριση , ο μηνιαίος μισθός ενός οπλίτη ήταν 30 δολάρια και ενός ανθυπολοχαγού 150 δολάρια . ) Οι άνδρες του αεροκίνητου πεζικού όμως δεν ήταν εθελοντές , εθεωρούντο κανονικό πεζικό , και παρόλο που ως συντάγματα ανεμοπλάνων αντιμετώπιζαν τους ίδιους κινδύνους με τους αλεξιπτωτιστές , δεν λάμβαναν επίδομα ρίψης και αντιμετωπίζονταν ως κατώτεροι μέχρι το 1945.

- Ο ΗΠΑνός αλεξιπτωτιστής ήταν τόσο φορτωμένος ( ατομικός οπλισμός, σακίδιο εκστρατείας, αδιάβροχο , κουβέρτα , τελαμώνες στον λαιμό , τσέπες γεμάτες χειροβομβίδες, ατομικές μερίδες φαγητού , κύριο αλεξίπτωτο στην πλάτη , βοηθητικό αλεξίπτωτο εμπρός ) που χρειαζόταν βοήθεια για να επιβιβασθεί στο αεροσκάφος.

- Κατά την επιχείρηση Market Garden η 101η αερομεταφερόμενη μεραρχία ΗΠΑνών κατάφερε να ελέγξει στις 17/18 - 9 - 1944 το Βέκελ , το Σαιντ Εντεντρόντε και το Ζον. Το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου οι ΗΠΑνοί μπήκαν στο Αϊντχόφεν . Οι Γερμανοί υπερασπιστές του εξουδετερώθηκαν , ενώ οι Ολλανδοί πολίτες υποδέχτηκαν πανηγυρικά τους ΗΠΑνούς ως απελευθερωτές. Όπως παρατήρησαν οι ΗΠΑνοί Ο αέρας ανέδυε μίσος για τους Γερμανούς. Το μεσημέρι τμήματα του βρετανικού ΧΧΧ Σώματος Στρατού ενώθηκαν με την 101η . Όπως μετέδωσαν οι αγγλικοί ασύρματοι Οι σταβλίτες * πραγματοποίησαν επαφή με τους φτερωτούς ** φίλους.

* Βρετανικό Σύνταγμα Household Cavalry
** Έμβλημα Screaming Eagles της 101ης ΗΠΑνικής αερομεταφερόμενης μεραρχίας

- Οι Βρετανοί ζήτησαν πληροφορίες για την γέφυρα του Ζον απ' τους ΗΠΑνούς που την είχαν καταλάβει , προκειμένου να μεταφέρουν εξοπλισμό και να την επισκευάσουν . Η επικοινωνία γινόταν με έναν εκπληκτικό τρόπο ! Οι Βρετανοί καλούσαν στο τηλέφωνο Son244. Η κλήση μεταδιδόταν μέσω του αυτόματου τηλεφωνικού κέντρου ( που έλεγχαν οι Γερμανοί ! ) και εντός ολίγων λεπτών οι ΗΠΑνοί απ' την γέφυρα Ζον έδιναν στους Βρετανούς τις πληροφορίες που χρειάζονταν.

[Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η 3 6 5 - 24_7]

Οι ΗΠΑ κυβερνάν ευθέως όλο τον κόσμο
Εκτός από τις Ρωσία - Κίνα και κάτι λίγοι σύμμαχοι

Ούτε καν κρύβονται ..

[Ζαποτέκος]

Μερικές ωραίες πληροφορίες απ' το περιοδικό ΣΙ 98 , εκδόσεις Περισκόπιο , Σταυρόπουλος Δημήτριος, Ινδιάνοι Νε Περσέ - Η επική αντίσταση ενός λαού και την wiki.

Νε(ζ) Περσέ , δηλαδή Τρύπιες Μύτες , ονομάστηκαν απ' τους Γάλλους κυνηγούς και εμπόρους του Καναδά , γιατί τρυπούσαν ( αυτοί ή κάποιοι γείτονές τους ) τις μύτες τους και περνούσαν κοχύλια.
Ζούσαν στο Όρεγκον , στο Αϊντάχο και στην Ουάσιγκτον. Το 1836 άρχισαν να ασπάζονται τον χριστιανισμό. Το 1855 υπέγραψαν με τις ΗΠΑ συνθήκη η οποία έθετε τα όρια της επικράτειάς τους.
Ως το 1862 όμως περισσότεροι από 18.000 λαθρέποικοι ΗΠΑνοί εγκαταστάθηκαν στη γη τους.
Οι ΗΠΑ αποφάσισαν την μετακίνηση των Νεζ Περσέ. Πολλοί από αυτούς δέχτηκαν. Άλλοι όμως όχι. Οι τελευταίοι μάλιστα έσκισαν επιδεικτικά το κουρελόχαρτο της συμφωνίας του 1855 και έκαψαν τη Βίβλο.
Οι ΗΠΑ δήλωσαν πως οι διαφωνούντες όφειλαν υποχρεωτικά να πουλήσουν τη γη τους και να δεχθούν χρηματική αποζημίωση.

Αρχηγός των διαφωνούντων τέθηκε ο Τζόζεφ.

SpoilerShow

Φωτός απ' την ζωή του Τζόζεφ :

Ήταν 1,88 μ. , 90 κιλά , ειρηνιστής , ήρεμος , αξιοπρεπής , με ευφράδεια λόγου . Για την στρατιωτική του ευφυία στους ελιγμούς ο ΗΠΑνικός Τύπος τον αποκάλεσε ο Ινδιάνος Ναπελέων. Είχε γεννηθεί το 1840.

Τον Ιούνιο του 1877 , 24 πολεμιστές Νεζ Περσέ , τους οποίους οι αρχηγοί τους δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν , σκότωσαν 18 λευκούς λαθρέποικους ( άνδρες και γυναικόπαιδα ) .
Φοβούμενοι οι υπόλοιποι Νε Περσέ την εκδίκηση των λευκών , ξεκίνησαν μια πορεία φυγής 2.700 χλμ. !

Ήταν περίπου 700 άτομα , απ' τα οποία πολεμιστές περίπου 200. Στο κατόπι τους τέθηκαν ΗΠΑνικές δυνάμεις 1.500 - 2.000 ανδρών ( στρατιώτες , πολίτες , εθελοντές, Ινδιάνοι ).

Η πρώτη μάχη δόθηκε στο Φαράγγι του Λευκού Πουλιού στο Αϊντάχο ( 17/6/1877 ) . 70 Νε Περσέ νίκησαν 114 ΗΠΑνούς. Οι ΗΠΑνοί είχαν 34 νεκρούς και οι Τρυπομύτηδες κανέναν.

Η δεύτερη μάχη δόθηκε στο Cottonwood ( 5/7/1877 ). Οι ΗΠΑνοί στρατιώτες ηττήθηκαν έχοντας 11 νεκρούς.

Η τρίτη μάχη ήταν η μάχη του Clearwater ( 11/7 ). 200 Τρυπομύτηδες αντιμετώπισαν 600 ΗΠΑνούς καθυστερώντας τους αρκετά μέχρι να καταφέρουν να απομακρυνθούν τα γυναικόπαιδα. Οι ΗΠΑνοί είχαν 13-17 νεκρούς και οι Νεζ Περσέ 4.

Οι Νε Περσέ στράφηκαν προς την Μοντάνα ( 17/7 ) προκειμένου να βρουν καταφύγιο στους Κρόου ( Κορακάνθρωπους ) .
Στις 28/7 έφτασαν στη Μοντάνα .
Αφού απέφυγαν 235 ΗΠΑνούς και Ινδιάνους Flathead ( Πλατυκέφαλους ) που τους έφραζαν τον δρόμο , έδειξαν πως δεν ήθελαν φασαρίες και επιδόθηκαν σε αγοραπωλησίες προμηθειών με τους λευκούς , πληρώνοντας αδιαμαρτύρητα υπερβολικές τιμές. Στο πέρασμά τους μπήκαν σε μια εγκαταλελειμμένη αγροικία , πήραν 90 κιλά αλεύρι και 15 κιλά καφέ , και για αντάλλαγμα άφησαν 7 καθαρόαιμα άλογα !!!

Στις 9/8/1877 δέχτηκαν στην Κοιλάδα Μπιγκ Χολ αιφνιδιαστική επίθεση από 136 ΗΠΑνούς στρατιώτες. Κατάφεραν να τους αποκρούσουν , αλλά είχαν 77 αμάχους και 12 πολεμιστές νεκρούς . Οι ΗΠΑνοί είχαν 29 νεκρούς.

Στις 20/8/1877 , ο γιγαντόσωμος αδελφός του Τζόζεφ , Ολικούτ ( = βάτραχος , 1842 - 1877 ) , επιτέθηκε αιφνιδιαστικά με 28 πολεμιστές κατά του στρατοπέδου των ΗΠΑνών που τους καταδίωκαν . Αυτή ήταν η μάχη του Καμάς Κρηκ. Οι ΗΠΑνοί είχαν 3 νεκρούς και οι Τρύπιες Μύτες κανέναν.

Στις 22/8 οι Νεζ Περσέ έφτασαν στο Γέλοστοουν. Εκεί λήστεψαν και σκότωσαν λευκούς. Οι Κορακάνθρωποι αρνήθηκαν να τους δώσουν καταφύγιο φοβούμενοι τους λευκούς. Μάλιστα μερικοί Κρόου και Μπάνοκ επέδραμαν κατά των Νεζ Περσέ , τους έκλεψαν και σκότωσαν τους τραυματίες τους.

Ήδη οι Νεζ Περσέ είχαν διανύσει 1.600 χλμ. και αποφάσισαν να πάνε στον Καναδά , να βρουν καταφύγιο μεταξύ των Σιου ( παλαιοί εχθροί τους ) που ήδη είχαν καταφύγει εκεί μετά την σφαγή του Κάστερ στο Μικρό Μεγάλο Αγριοκέρατο .

Στις 13/9 τους πρόλαβαν οι ΗΠΑνοί ( 425 στρατιώτες και 100 πολιτοφύλακες και Ινδιάνοι ) στο Κάνυον Κρηκ και τους επιτέθηκαν. Οι Νεζ Περσέ κατάφεραν να τους αποκρούσουν.

Στις 29/9/1877 οι Νεζ Περσέ έφτασαν στο Bear Paw , 64 χλμ. απ' τα σύνορα του Καναδά , έχοντας διανύσει 2.560 χλμ. μέχρι τότε.

Στις 30/9 τους επιτέθηκαν οι ΗΠΑνοί ( 383 - 520 άνδρες ). Αυτή ήταν η τελευταία μάχη. Σκοτώθηκε ο Όλικουτ ( 30/9 ) και ο αρχηγός Γυαλί Που Κοιτάζει ( 4/10 )

SpoilerShow

Ο αρχηγός Γυαλί Που Κοιτάζει

Oι ΗΠΑνοί πολιόρκησαν τον ινδιάνικο καταυλισμό.
Στις 5/10 ο Τζόζεφ δήλωσε παράδοση.
Τα λόγια του λέγεται πως ήταν υπερήφανα και συγκινητικά :
I am tired of fighting. Our chiefs are killed. Looking Glass is dead. Toohoolhoolzoote is dead. The old men are all dead. It is the young men who say, "Yes" or "No." He who led the young men [ ο νεότερος αδελφός του Ollokot] is dead. It is cold, and we have no blankets. The little children are freezing to death. My people, some of them, have run away to the hills, and have no blankets, no food. No one knows where they are – perhaps freezing to death. I want to have time to look for my children and see how many of them I can find. Maybe I shall find them among the dead. Hear me, my chiefs! I am tired. My heart is sick and sad. From where the sun now stands I will fight no more forever.

Απ' τους 700 Νε Περσέ που είχαν ξεκινήσει στις 15/6/1877 , είχαν απομείνει 431 και από αυτούς μόνο 79 ήταν ενήλικοι άνδρες. Ελάχιστοι κατάφεραν να καταφύγουν στον Καναδά.

Οι παραδοθέντες μεταφέρθηκαν στο Κάνσας και στην Οκλαχόμα , όπου πολλοί πέθαναν απ' τις ασθένειες.
Το 1885, οι τελευταίοι 268 επιζήσαντες πήραν άδεια να επιστρέψουν στο Αϊντάχο και την Ουάσιγκτον .
Ο Τζόζεφ πέθανε το 1904 από "βαριά θλίψη".

[Ζαποτέκος]

Κατά τις μάχες στην Γκουάμ ( Πόλεμος του Ειρηνικού 1944 ) οι Ιάπωνες αντεπιτέθηκαν στο προγεφύρωμα των ΗΠΑνών κρατώντας σπασμένα μπουκάλια σάκε και ρόπαλα του μπέιζμπολ.
( Ηλίας Κ. Μαγκλινης , Απόβαση στη Γκουάμ , εκδόσεις Περισκόπιο , τεύχος 109 )

Το μπέιζμπολ δημιουργήθηκε τον 18ο αι. Εισήχθη στην Ιαπωνία το 1872 και έγινε το δημοφιλέστερο άθλημά τους.