Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[jimdenin]

Ζαποτέκος@:

Δηλαδή να υποθέσουμε ότι ήρθε ο χριστιανισμός μέσω βυζαντίου και οι τότε Έλληνες είπαν "ελάτε να σας κεράσουμε καφέ και τσιγάρο";

Να υποθέσουμε ότι η κριτική του Κέλσου υπάρχει μόνο στην φαντασία μας; Η επίσης κριτική του Ιουλιανού και αυτή στην φαντασία μας; Η ιστορία της Υπατίας, οι ολυμπιακοί αγώνες και το τέλος τους, η ακαδημία Πλάτωνος κλπ; Όλα στην φαντασία μας;

Ο χριστιανισμός ήρθε επί ρωμαιοκρατίας και οι Έλληνες ήταν απ' τους πρώτους χριστιανούς.

Γιατί ήταν ο Ιουλιανός Έλληνας ; Οι Έλληνες επί Ιουλιανού είχαν γίνει χριστιανοί οι περισσότεροι. Όταν πήγε στην Αντιόχεια οι Έλληνες Αντιοχείς χριστιανοί τον έκλασαν στα ίσα.

Ο χριστιανισμός το "ουσιαστικό του μπάσιμο" το κάνει επί Βυζαντίου, όχι επί ρωμαιοκρατίας. Τα πέρι πρώτων χριστιανών Ελλήνων αποτελούν δική σου αυθαίρετη ερμηνεία. Και πολύ φοβάμαι και εκτός ιστορικής πραγματικότητας. Ο χριστιανισμός επιβλήθηκε και δυστυχώς δια της βίας. Διά του διαλόγου είχε ξεγυμνωθεί κυρίως απο τον Κέλσο.

[Ζαποτέκος]

Ζαποτέκος@:

Δηλαδή να υποθέσουμε ότι ήρθε ο χριστιανισμός μέσω βυζαντίου και οι τότε Έλληνες είπαν "ελάτε να σας κεράσουμε καφέ και τσιγάρο";

Να υποθέσουμε ότι η κριτική του Κέλσου υπάρχει μόνο στην φαντασία μας; Η επίσης κριτική του Ιουλιανού και αυτή στην φαντασία μας; Η ιστορία της Υπατίας, οι ολυμπιακοί αγώνες και το τέλος τους, η ακαδημία Πλάτωνος κλπ; Όλα στην φαντασία μας;

Ο χριστιανισμός ήρθε επί ρωμαιοκρατίας και οι Έλληνες ήταν απ' τους πρώτους χριστιανούς.

Γιατί ήταν ο Ιουλιανός Έλληνας ; Οι Έλληνες επί Ιουλιανού είχαν γίνει χριστιανοί οι περισσότεροι. Όταν πήγε στην Αντιόχεια οι Έλληνες Αντιοχείς χριστιανοί τον έκλασαν στα ίσα.

Ο χριστιανισμός το "ουσιαστικό του μπάσιμο" το κάνει επί Βυζαντίου, όχι επί ρωμαιοκρατίας. Τα πέρι πρώτων χριστιανών Ελλήνων αποτελούν δική σου αυθαίρετη ερμηνεία. Και πολύ φοβάμαι και εκτός ιστορικής πραγματικότητας. Ο χριστιανισμός επιβλήθηκε και δυστυχώς δια της βίας. Διά του διαλόγου είχε ξεγυμνωθεί κυρίως απο τον Κέλσο.

Ο Κέλσος δεν ήταν ένας αστείος που τον ξεπουπούλιανε ο χαλκέντερος Ωριγένης ;

[Ζαποτέκος]

Εννοούσα ότι η ρωμαϊκή εξουσία/πολιτεία ήταν μεγαλύτερη δύναμη από τον πολιτισμό (όπως δηλώνει ο Αγχίσης στον Αινεία, στην Αινειάδα):

«Άλλοι (το πιστεύω πράγματι) με περισσότερη χάρη από εμάς θα σφυρηλατήσουν χαλκό που αναπνέει, θα βγάλουν ζωντανά πρόσωπα από το μάρμαρο: θα υπερασπίζονται τις υποθέσεις τους καλύτερα, θα ανιχνεύουν με όργανα τις κινήσεις των ουρανών και θα λένε για την ανατολή των αστερισμών: εσύ, Ρωμαίε, θυμήσου, δική σου αποστολή είναι να εξουσιάζεις τους λαούς με τη δύναμή σου (αυτή θα είναι η τέχνη σου), να επιβάλλεις τον νόμο στην ειρήνη, να χαρίζεσαι στους νικημένους και να κατανικάς τους υπερήφανους.»

Πάντως ο Τάκιτος βάζει τον Κάλγακο να λέει :

όπου δημιουργούν έρημο, εκεί λένε ότι έδωσαν ειρήνη

ubi solitudinem faciunt, pacem appellant

[jimdenin]

Ο χριστιανισμός ήρθε επί ρωμαιοκρατίας και οι Έλληνες ήταν απ' τους πρώτους χριστιανούς.

Γιατί ήταν ο Ιουλιανός Έλληνας ; Οι Έλληνες επί Ιουλιανού είχαν γίνει χριστιανοί οι περισσότεροι. Όταν πήγε στην Αντιόχεια οι Έλληνες Αντιοχείς χριστιανοί τον έκλασαν στα ίσα.

Ο χριστιανισμός το "ουσιαστικό του μπάσιμο" το κάνει επί Βυζαντίου, όχι επί ρωμαιοκρατίας. Τα πέρι πρώτων χριστιανών Ελλήνων αποτελούν δική σου αυθαίρετη ερμηνεία. Και πολύ φοβάμαι και εκτός ιστορικής πραγματικότητας. Ο χριστιανισμός επιβλήθηκε και δυστυχώς δια της βίας. Διά του διαλόγου είχε ξεγυμνωθεί κυρίως απο τον Κέλσο.

Ο Κέλσος δεν ήταν ένας αστείος που τον ξεπουπούλιανε ο χαλκέντερος Ωριγένης ;

Στην φαντασία σου μπορεί. Στην πραγματικότητα συνέβει μάλλον το αντίθετο.

[Ζαποτέκος]

Οι καθεαυτό Έλληνες κατάγονταν από τους γιους του Έλληνα. Οι υπόλοιποι θεωρούνταν ξαδερφάκια, ημιβάρβαροι. Ο "Γραικός" του Ησίοδου (που ήταν ανίψι του Έλληνα) δεν γνωρίζουμε τι συμβολική αξία είχε, καθώς φαίνεται να αντιφάσκει με την εκδοχή ότι οι πρώτοι Έλληνες λέγονταν Γραικοί.

Ο Ελλάνικος ( 5ος αι. π.Χ. ) λέει πως ο Μακεδών ήταν γιός του Αιόλου, δηλαδή εγγονός του Έλληνος.

[Ζαποτέκος]

Ο χριστιανισμός το "ουσιαστικό του μπάσιμο" το κάνει επί Βυζαντίου, όχι επί ρωμαιοκρατίας. Τα πέρι πρώτων χριστιανών Ελλήνων αποτελούν δική σου αυθαίρετη ερμηνεία. Και πολύ φοβάμαι και εκτός ιστορικής πραγματικότητας. Ο χριστιανισμός επιβλήθηκε και δυστυχώς δια της βίας. Διά του διαλόγου είχε ξεγυμνωθεί κυρίως απο τον Κέλσο.

Ο Κέλσος δεν ήταν ένας αστείος που τον ξεπουπούλιανε ο χαλκέντερος Ωριγένης ;

Στην φαντασία σου μπορεί. Στην πραγματικότητα συνέβει μάλλον το αντίθετο.

Α, γι' αυτό αυτοευνουχίστηκε ο Ωριγένης, από την θλίψη του ; Το έργο του Κέλσου μέσω του Ωριγένη διασώθηκε.

[jimdenin]

Ο Κέλσος δεν ήταν ένας αστείος που τον ξεπουπούλιανε ο χαλκέντερος Ωριγένης ;

Στην φαντασία σου μπορεί. Στην πραγματικότητα συνέβει μάλλον το αντίθετο.

Α, γι' αυτό αυτοευνουχίστηκε ο Ωριγένης, από την θλίψη του ; Το έργο του Κέλσου μέσω του Ωριγένη διασώθηκε.

Την μπάλα στην εξέδρα; ΟΚ, κανένα πρόβλημα.

[Pertinax]

Οι καθεαυτό Έλληνες κατάγονταν από τους γιους του Έλληνα. Οι υπόλοιποι θεωρούνταν ξαδερφάκια, ημιβάρβαροι. Ο "Γραικός" του Ησίοδου (που ήταν ανίψι του Έλληνα) δεν γνωρίζουμε τι συμβολική αξία είχε, καθώς φαίνεται να αντιφάσκει με την εκδοχή ότι οι πρώτοι Έλληνες λέγονταν Γραικοί.

Ο Ελλάνικος ( 5ος αι. π.Χ. ) λέει πως ο Μακεδών ήταν γιός του Αιόλου, δηλαδή εγγονός του Έλληνος.

Άλλο 5ος, άλλο 8ος αιώνας (Ησίοδος).
btw οι Μακεδόνες απουσιάζουν εντελώς από τις ιστορίες για την εποχή των μυθικών ηρώων, οπότε κλάψτα. Λες και πριν πάνε οι Τημενίδες του Άργους δεν κατοικούσε εκεί κάποιο ελληνικό φύλο.

Και αποφασίστε επιτέλους:
Η καταγωγή του Αλέξανδρου Α' από τον Ηρακλή και το Άργος αφορούσε όλους τους Μακεδόνες; Αφού ο Ελλάνικος έλεγε ότι... κατάγονταν από τον Αίολο

[Ζαποτέκος]

Ισχύει :

Και υπάρχουν πολλά ακόμα, όπως:



[ΠΡΟΣΘΗΚΗ]

Απ' το βιβλίο του Κ. Βακαλόπουλου "Το μακεδονικό Ζήτημα".

« Υπόμνημα περί της συγχρόνου Ελληνικής Μακεδονίας και της Μακεδονίας ενγένει» του Έλληνα προξένου της Θεσσαλονίκης Π. Λογοθέτη στις 8 Φεβρουαρίου 1884

Υπόμνήμα περί της συγχρόνου Ελληνικής Μακεδονίας και της Μακεδονίας εν γένει, υποβαλλόμενο τω επί των Εξωτερικών Σ. Υπουργείω παρά του εν Θεσσαλονίκη Γενικού Πρόξενου της Α. Μ.

Σύμπασα η Μακεδονία δυναται να διαιρεθή εις δύο μεγάλα τμήματα, νότιον και βόρειον.


( ................................... )

Βόρειον τμήμα της Μακεδονίας.
Το βόρειον τμήμα της Μακεδονίας εκτείνεται από του χωρίου Βαρουτίν (ένθα χωρίζεται η Μακεδονία από της Ανατολικής Ρωμυλίας, νοτιοανατολικός ταύτης) μέχρι του ορεινού όγκου Λιουβατρίν, βορειοανατολικός αυτής, ένθα χωρίζονται η Μακεδονία από της Βορείου Αλβανίας και προορίζεται προς νότον μεν υπό της βορείου γραμμής του νοτίου τμήματος ης τα σημεία καθωρίσθησαν εν τη περιγραφή της βορείου πλευράς του νοτίου τμήματος προςανατολάς δε και βορειοανατολικός υπό γραμμής, ήτις αρχο-μένη από του πολλάκις εν τοις έμπροσθενμνημονευθέντος χωρίου Βαρουτίν και διήκουσα διά της νοτιοδυτικής πλευράς της ορεινής σειράς της Ροδόττης και διά της βορειοανατολικής πλευράς του όρους Γέλτεπε, απολήγει ες τας νοτίους υπώρειας του όρους Δοβανίτσας, του χωρίζοντος την Μακεδονίαν από των νοτιοδυτικών ορίων της βουλγαρικής Ηγεμονίας, και περικλείοντος εντός το περιώνυμον Όρος Σκάρδον.

Η δε βόρειος γραμμή ή βόρειος πλευρά του βορείου τμήματος άρχεται από των μνημονευθεισών υπωρειών του όρους Δοβανίτσα και διαχωρίζουσα την Μακεδονίαν από της βορειοτέρας Αλβανίας, διευθύνεται προς δυσμάς διά της νοτίου πλευράς του Όρους Κοσιάκ, και διασχίζουσα το όρος Καραδάγ, απολήγει εις τον προσημειωθέντα ορεινόν κόμβον Λιουβατρίν προς δυσμάς της στενοποριάς Κατσανίκ, δι ’ ης διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή η από Θεσσαλονίκης εις Μητροβίτσαν. Εντός της γραμμής ταύτης χωριζούσης την Μακεδονίαν από της βορειοτέρας Αλβανίας περιλαμβάνονται προς νότον αυτής κείμεναι αι πόλεις Κράτοβον, Κουμάνοβον και Σκόπια. Η δε δυτική γραμμή η πλευρά του αυτού βορείου τμήματος αρχομένη από του ορεινού κόμβου Λιουβατρίν, ακολουθεί παραλλήλως τον Σκάρδον, διερχομένη διά των ορέων Σκαλίτσα και Κοράβ, και διατέμνουσα τους ποταμούς Σαδίκην και Μέλανα Δρίνον, άνωθεν της κωμοπόλεως Στρούγγας και νοτιοανατολικός της Δίβρας, και διερχομένη διά του όρους Γιαβλανίτσα, απολήγει εις Κουκουσόν (Κιούκουζ) χωρίον και χάνιον επανειλημμένως προμνημονευθέντα ως έσχατον βορειοδυτικόν άκρον της βορείου ζώνης του νοτίου τμήματος της Μακεδονίας. Εν τω βορείω τμήματι της Μακεδονίας ούτινος τα όρια περιγράφησαν ανωτέρω, προς ταις άλλαις επαρχίαις περιλαμβάνονται και αι των Σκοπιών, Βελεσσών και Κριτσόβου. Αι εν ταις πόλεσι Σκοπιών και Βελεσσών μικραί ελληνικοί κοινότητες, εντός μεγάλων βουλγαρικών κέντρων ούσαι, αποτελούσιν ασυνεχή κέντρα του Ελληνισμού ως κείμεναι έξω και μακράν του ελληνικού νοτίου τμήματος. Κατά το αυτόν βόρειον τμήμα εν ταις επαρχίαις Κριτσόβου και Σκοπιών υπάρχουσιν αρκετά βουλγαρόφωνα χωρία, άτινα αναγνωρίζουσι μεν το Οικουμενικόν Πατριαρχείον ως υπερτάτην Εκκλησιαστικήν Αρχήν αυτών, αλλ ’ ουδεμίαν άλλην συνείδησιν εθνικήν έχουσιν, ή ότι είναι Βούλγαροι και ανήκουσιν εις την ολομέλειαν του βουλγαρικού έθνους ποιούμενοι εν τε ταις Εκκλησίαις και τοις σχολείοις και εμ πορι καις συναλλαγαίς αυτών χρήσιν μόνης της βουλγαρικής γλώσσης αποκλειστικός. Όθεν επί ολοκλήρου του τμήματος τούτου ουδεμίαν έχομεν ούτε δυνάμεθα να έχωμεν εύλογον εθνικήν αξίωσιν. Δεν εννοούμεν όμως διά τούτον τον λόγον να παροραθώσι τα ανωτέρω σημειωθέντα ασυνεχή μικρά ελληνικά κέντρα, παρ ’ οις από πολλών ετών λειτουργούσι ναοί ελληνικοί και συντηρούνται ελληνικά σχολεία δαπάνη του προς διάδοσιντων ελληνικών γραμμάτων Συλλόγου. Τουναντίον η φιλογένεια και η εθνική φιλοτιμία απαιτούσι να χορηγείται αυταίς υλική και ηθική υποστήριξις, όπως διατηρώσιν ακμαίον το εθνικόν αίσθημα αυτού και παρενοχλώσι τους Βουλγάρους εν τοις κέντροις των. Τα αίτια, ένεκα των οποίων απωλέσαμεν πάσαν εύλογον εθνικήν αξίωσιν επί του τμήματος τούτου της Μακεδονίας, είναι πολλά και ποικίλοι· ήθελεν είσθαι δι ’ όλως εκτός του προηγουμένου να γίνει μνεία τούτου ενταύθα, καθόσον τούτο είναι έργον της Ιστορίας του ελληνικού έθνους. Κεφαλαιωδώς δύναμαι μόνον να αναφέρω ενταύθα ότι η υπό εθνικήν άποψιν ολοσχερής αλλοίωσις της καταστάσεως των πραγμάτων του βορείου τμήματος της Μακεδονίας είναι ατυχές και λυττηρόν επακόλουθον , παραχθέν υπό αλληλοδιαδόχων περιπετειών των παρελθόντων αιώνων. Ο χριστιανικός πληθυσμός ολοκλήρου του τμήματος τούτου αποτελείται εκ Βουλγάρων, κεκηρυγμένων οπαδών της Εξαρχίας, βουλγαριστί εκκλησιαζομένων, βουλγαριστί εκπαιδευομένων, βουλγαριστί σκεπτομένων, βουλγαρικήν συνείδησιν εχόντων και μη διανοουμένων να γείνωσι ποτέ κοινωνοί των πόθων της ελληνικής εθνότητος, αλλά ευχομένων και εργαζομένών υπέρ της εκτάσεως των ορίων της βουλγαρικής ηγεμονίας επί της χώρας, ην οικούσιν. Ο οικών το τμήμα τούτο βουλγαρικός πληθυσμός συμποσούται εις 350.000 ψυχών. Ο εν αυτώ τουρκικός πληθυσμός εις 700.000. Κείται δε το βόρειον τμήμα της Μακεδονίας εν ταις περιφερείαις της γενικής Διοικήσεως Κουσόβου και των Μουτεσαριφλικίων Σκοπιών, Πρισδρένης και εν τω ανατολικό τμήματι της περιφερείας του Μουτεσαριφλικίου Λίβρας. Είναι δ ’ ο βουλγαρικός ούτος πληθυσμός ανάμικτος μετά Σέρβων, οίτινες οικούσι διεσπαρμένοι τη δε κακείσε εντός της περιφερείας του Μουτεσαριφλικίου Πρισδρένης και εν τη Επαρχία (Καζά) Κριτζόβου. Εντός του βορείου τούτου τμήματος της Μακεδονίας λειτουργούσι τρεις Έλληνες Ιεράρχαι της Μ. Εκκλησίας ήτοι οι Μητροπολίται Δεβρών, Ρασκοπρισρένης και Σκοπιών οι δε υπό την πνευματικήν αυτών δικαιοδοσίαν υπαγόμενοι Βούλγαροι χριστιανοί έχουσι τυπικήν μόνον αφοσίωσιν εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, καθότι εθνικός αξιούσι να ανήκωσιν εις την ολομέλειαν του βουλγαρικού έθνους, απο-κρούοντες υπό εθνικήν άποψιν πάσαν επί αυτών ελληνικήν αξίωσιν.

[Ζαποτέκος]

Άλλο 5ος, άλλο 8ος αιώνας (Ησίοδος).
btw οι Μακεδόνες απουσιάζουν εντελώς από τις ιστορίες για την εποχή των μυθικών ηρώων, οπότε κλάψτα. Λες και πριν πάνε οι Τημενίδες του Άργους δεν κατοικούσε εκεί κάποιο ελληνικό φύλο.

Και αποφασίστε επιτέλους:
Η καταγωγή του Αλέξανδρου Α' από τον Ηρακλή και το Άργος αφορούσε όλους τους Μακεδόνες; Αφού ο Ελλάνικος έλεγε ότι... κατάγονταν από τον Αίολο

Ο Ησίοδος αυτός είναι Ψευδοησίοδος και είναι του 6ου αι. π.Χ. Αν είχαμε μαρτυρία απ' τον 8ο αι. π.Χ. όπως έχουμε για τους Μάγνητες ( ξαδερφάκια των Μακεδόνων ) στον Όμηρο δεν θα κάναμε κουβέντα τώρα.

Δεν είναι περίεργο να γίνουν Νότιοι Έλληνες βασιλιάδες σε Βόρειους Έλληνες. Οι Βακχιάδες της Κορίνθου έγιναν βασιλιάδες στους Ηπειρώτες Λυγκηστές. Οι Αιακίδες στους Ηπειρώτες Μολοσσούς. Οι Τημενίδες στους Μακεδόνες.
Ουσιαστικά οι Μακεδόνες ήταν ελληνικό φύλο μικτής καταγωγής. Δυτικοί Έλληνες ( συγγενείς των Ηπειρωτών, Δωριέων, Ακαρνάνων, Αιτωλών κ.λπ. ) μετακινήθηκαν απ' την Ήπειρο στην Πιερία και στην Ημαθία και ανακατεύτηκαν με Αιολείς, συγγενείς του αιολικού φύλου των Μαγνήτων. Έτσι προέκυψαν οι Μακεδόνες.

Γενεαλογίες υπήρχαν πολλες. Το σημαντικό είναι ότι δηλώνουν όλες την ελληνική καταγωγή.

[Chronicle]

Υπόμνήμα περί της συγχρόνου Ελληνικής Μακεδονίας και της Μακεδονίας εν γένει, υποβαλλόμενο τω επί των Εξωτερικών Σ. Υπουργείω παρά του εν Θεσσαλονίκη Γενικού Πρόξενου της Α. Μ.

Καμιά φορά λες, "φαντάσου να ήμουν εγώ και η οικογένεια μου αυτοί". Δυστυχώς μέσα στα "μεγάλα" ιστορικά γεγονότα χάνονται πολλές τέτοιες τραγικές ιστορίες... Τα ίδια και με τις ανταλλαγές πληθυσμών και τόσα άλλα.

[Antigeist]

Η ρωμαϊκή εξουσία ανάγκασε τους Έλληνες να αλλάξουν θρησκεία ; Ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης δεν ήταν Έλληνας ; Τι λέει ο Ευσέβιος ;

Να σου πω, για ποιο λόγο κυριάρχησε στις μάζες της Δύσης και διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο η κοσμική ιδεολόγια; Επειδή φυσικά η επίσημη εξουσία ισχυρών κρατών την υιοθέτησε.

Το ίδιο έγινε και με τον Χριστιανισμό. Κυριάρχησε ολοκληρωτικά το μεσαίωνα γιατί η εξουσία του ρωμαϊκού κράτους την υιοθέτησε και την προώθησε με όλα τα μέσα για δικούς της λόγους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστιανισμός επηρεάστηκε από την ελληνική φιλοσοφία, χωρίς αυτό όμως να τον κάνει "ελληνικό" . Ο Χριστιανισμός προέκυψε από μια ιουδαϊκή αίρεση που σε αντίθεση με τον παραδοσιακό ιουδαϊσμό που κλείστηκε περιχαρακωμένος στον εαυτό του, ακολούθησε την γονιμότερη οδό του ενεργού ανταγωνισμού στα πλαίσια του συγκρητιστικού θρησκευτικού περιβάλλοντος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με πολλές άλλες προλήψεις. Η ασυνήθιστη διάδοσή του οφείλεται στο αυτοκρατορικό περιβάλλον που ευνοούσε μονιστικές τάσεις και φυσικά στα έντονα ουτοπικά-χειραφετικά του μηνύματα που αφενός δίνανε παρηγοριά στους κακομοίρηδες που ξεζούμιζε η ρωμαϊκή εξουσία και ασκούσαν αφετέρου έλξη σε χαρισματικά-ταλαντούχα τυπάκια που μυρίζονταν υποσυνείδητα το ευάλωτο αυτών των θρησκόληπτων και ορέγονταν την παντός είδους εξουσία που οι ευάλωτοι είναι έτοιμοι να παραχωρήσουν.

Και ο κομμουνισμός ίδια πορεία έδειξε. Άσκησε έλξη στους κακομοίρηδες πληβείους της εποχής του με τα δικά του χειραφετικά μηνύματα, και προσέλκυσε στις τάξεις του χαρισματικούς άνθρωπους επιρρεπείς στην κατάχρηση εξουσίας για να ηγηθούν των ευάλωτων μέχρι στο τέλος και αυτός να μετατραπεί σε επίσημη εξουσία όπου απέβαλε σημαντικό μέρος των ουτοπικών του ιδεών. Μόλις ηττήθηκε ως εξουσία πέθανε ολοκληρωτικά όπως σκοτώθηκε και ο Ζωροαστρισμός από το Ισλάμ και φυσικά ο Ελληνισμός από τον Χριστιανισμό. Πρόσεξε εδώ ότι παρότι πέθανε το Ιράν του Ζωροαστρισμού, δεν πέθανε το Ιράν και η ιρανική ταυτότητα πάρα συνέχισε να πορεύεται υπό άλλο μανδύα, αυτόν του Σιιτισμού. Το ίδιο και η Ρώμη που συνέχιζε να ζει με τον μανδύα της ορθοδοξίας. Μόλις πέθανε η Ρώμη η ορθοδοξία συνέχιζε να ζει ταυριζόμενη με την οθωμανική εξουσία και μετατρεπόμενη σε οικουμενισμό ευνουχίστηκε ολοκληρωτικά ως γιουσουφάκι του Σουλτάνου με την παρηγοριά της "ελληνικής παιδείας".

Ελπίζω λοιπόν να έδειξα ότι η θρησκείες, ιδεολογίες κτλ. είναι εκ γενετής όργανα συγκεκριμένης εξουσιας και χώρις τη στήριξη εξουσίας δεν αντέχουν για πολύ.

[Ζαποτέκος]

Υπόμνήμα περί της συγχρόνου Ελληνικής Μακεδονίας και της Μακεδονίας εν γένει, υποβαλλόμενο τω επί των Εξωτερικών Σ. Υπουργείω παρά του εν Θεσσαλονίκη Γενικού Πρόξενου της Α. Μ.

Καμιά φορά λες, "φαντάσου να ήμουν εγώ και η οικογένεια μου αυτοί". Δυστυχώς μέσα στα "μεγάλα" ιστορικά γεγονότα χάνονται πολλές τέτοιες τραγικές ιστορίες... Τα ίδια και με τις ανταλλαγές πληθυσμών και τόσα άλλα.

Λες γι' αυτό που λέει : ... Αι εν ταις πόλεσι Σκοπιών και Βελεσσών μικραί ελληνικοί κοινότητες, εντός μεγάλων βουλγαρικών κέντρων ούσαι, αποτελούσιν ασυνεχή κέντρα του Ελληνισμού ως κείμεναι έξω και μακράν του ελληνικού νοτίου τμήματος. ... Όθεν επί ολοκλήρου του τμήματος τούτου ουδεμίαν έχομεν ούτε δυνάμεθα να έχωμεν εύλογον εθνικήν αξίωσιν. Δεν εννοούμεν όμως διά τούτον τον λόγον να παροραθώσι τα ανωτέρω σημειωθέντα ασυνεχή μικρά ελληνικά κέντρα, παρ ’ οις από πολλών ετών λειτουργούσι ναοί ελληνικοί και συντηρούνται ελληνικά σχολεία δαπάνη του προς διάδοσιντων ελληνικών γραμμάτων Συλλόγου. Τουναντίον η φιλογένεια και η εθνική φιλοτιμία απαιτούσι να χορηγείται αυταίς υλική και ηθική υποστήριξις, όπως διατηρώσιν ακμαίον το εθνικόν αίσθημα …Τα αίτια, ένεκα των οποίων απωλέσαμεν πάσαν εύλογον εθνικήν αξίωσιν επί του τμήματος τούτου της Μακεδονίας, είναι πολλά και ποικίλοι· ήθελεν είσθαι δι ’ όλως εκτός του προηγουμένου να γίνει μνεία τούτου ενταύθα, καθόσον τούτο είναι έργον της Ιστορίας του ελληνικού έθνους. Κεφαλαιωδώς δύναμαι μόνον να αναφέρω ενταύθα ότι η υπό εθνικήν άποψιν ολοσχερής αλλοίωσις της καταστάσεως των πραγμάτων του βορείου τμήματος της Μακεδονίας είναι ατυχές και λυπηρόν επακόλουθον , παραχθέν υπό αλληλοδιαδόχων περιπετειών των παρελθόντων αιώνων.

Πραγματικά έχεις απόλυτο δίκιο. Πολλές φορές οι Βούλγαροι ή οι Σκοπιανοί παραπονιούνται πως στην Φλώρινα, στην Καστοριά , στην Έδεσσα κ.α. ήταν η μεγαλύτερη εθνική ομάδα και είναι άδικο που οι περιοχές αυτές έμειναν εκτός των ορίων των κρατών τους. Και σκέφτομαι και εγώ τι να πούμε και εμείς για Φιλιππόπολη, Αγχίαλο , Σμύρνη, Μελένικο κ.λπ. ;

[Ζαποτέκος]

ασκούσαν αφετέρου έλξη σε χαρισματικά-ταλαντούχα τυπάκια που μυρίζονταν υποσυνείδητα το ευάλωτο αυτών των θρησκόληπτων και ορέγονταν την παντός είδους εξουσία που οι ευάλωτοι είναι έτοιμοι να παραχωρήσουν.

Μόνο που αυτά τα τυπάκια θανατώθηκαν τα περισσότερα από τις εξουσίες των διαφόρων τόπων που επισκέπτονταν. Φαίνεται πως οι επιλογές τους δεν τους οδήγησαν στην κοσμική ευτυχία. Μάλλον δεν ήταν τόσο ταλαντούχοι και χαρισματικοί …

Μόλις πέθανε η Ρώμη η ορθοδοξία συνέχιζε να ζει ταυριζόμενη με την οθωμανική εξουσία και μετατρεπόμενη σε οικουμενισμό ευνουχίστηκε ολοκληρωτικά ως γιουσουφάκι του Σουλτάνου με την παρηγοριά της "ελληνικής παιδείας".

Το πατριαρχείο της Κων/πολης ονομάστηκε οικουμενικό απ' την εποχή του αυτοκράτορα Μαυρικίου. Ο δε οικουμενικός χαρακτήρας υπήρχε πρίν από την οθωμανοκρατία . Ο πατριάρχης Κων/πολης Αντώνιος λέει πρός τον Μέγα Δούκα της Μόσχας Βασίλειο το 1395 :

…Περί του κρατίστου και αγίου μου αυτοκράτορος καί βασιλέως ακούω λόγους τινάς λαλουμένους παρά τής ευγενείας σου, και λυπούμαι, εμποδίζεις γάρ , ως λέγουσι , τόν μητροπολίτην ίνα μνημονεύη του θείου ονόματός του βασιλέως εν τοίς διπτύχοις , πράγμα γενέσθαι ποτέ αδύνατον , καί ότι λέγεις , ότι εκκλησίαν έχομεν ημείς, βασιλέα δέ ούτε έχομεν, ούτε λογιζόμεθα , καί ουδέν ένι ταύτα καλά. Ο βασιλεύς ο άγιος πολύν τόπον έχει εις την εκκλησίαν … Εί γάρ και συγχωρήσει Θεού τα έθνη περιεκύκλωσαν την αρχήν του βασιλέως και τον τόπον, αλλά μέχρι της σήμερον την αυτήν χειροτονίαν έχει ο βασιλεύς παρά της Εκκλησίας και την αυτήν τάξιν και τας αυτάς ευχάς και τω μεγάλω χρίεται μύρω και χειροτονείται βασιλεύς και αυτοκράτωρ των Ρωμαίων, πάντων δηλαδή των χριστιανών και εν παντί τόπω και παρά πάντων πατριαρχών και μητροπολιτών και επισκόπων μνημονεύεται το όνομα του βασιλέως, ένθα ονομάζονται χριστιανοί, όπερ ουδείς των άλλων αρχόντων ή τοπαρχών έχει ποτέ, καί τοσούτον έχει παρά πάντων τό κράτος, ότι καί αυτοί οι Λατίνοι οι μηδεμίαν έχοντες κοινωνίαν εις τήν ημετέραν εκκλησίαν , καί αυτοί τήν αυτήν τιμήν καί τήν αυτήν υποταγήν αυτώ διδόασιν , ήν καί εις τας αρχαίας ημέρας , ότε ήσαν μεθ’ ημών ηνωμένοι , πολλώ μάλλον οι χριστιανοί οι ορθόδοξοι οφείλουσιν αυτώ ταύτα . Ου γάρ διότι τά έθνη περιεκύκλωσαν τόν τόπον του βασιλέως , δεί καί τούς χριστιανούς περιφρονείν αυτόν, αλλά τούτο μάλλον αυτούς παιδευέτω καί σωφρονεστέρους ποιείτω , ότι ο βασιλεύς ο μέγας , ο τής οικουμένης κύριος καί άρχων , ο τοσαύτην περιβεβλημένος δύναμιν , εις τοσαύτη στενοχωρία κατήντησε , τί άν πάθοιεν άλλοι τινές τοπάρχαι καί ολίγων άρχοντες ;

[Antigeist]

Μόνο που αυτά τα τυπάκια θανατώθηκαν τα περισσότερα από τις εξουσίες των διαφόρων τόπων που επισκέπτονταν. Φαίνεται πως οι επιλογές τους δεν τους οδήγησαν στην κοσμική ευτυχία. Μάλλον δεν ήταν τόσο ταλαντούχοι και χαρισματικοί …

Στην διάδοση του Χριστιανισμού παίξανε ρόλο πολλοί χαρισματικοί άνθρωποι άγνωστοι στην ιστορία που όπως όλοι οι χαρισματικοί ηγέτες απόλυτα φυσιολογικά αργά ή γρήγορα κάνουν μαϊμουδιές με την επιρροή που ασκούν σε ευάλωτους ανθρώπους που τους ακολουθούν.

Τις ίδιες μαϊμουδιές κάνουν πχ. και πανεπιστημιακοί που χρησιμοποιούν την γοητεία που έχουν ως πνευματικοί άνθρωποι για να πηδάνε νεαρές φοιτήτριες και να τις παντρεύονται δηλαδή να τις κάνουν υπηρέτριές τους. Και οι αρχαίοι φιλόσοφοι τα ίδια κάνανε. Με μια δόση υπερβολής άλλα όχι εντελώς αδικαιολόγητη, μπορούμε να πούμε ότι αχρείοι, φαφλατάδες και οκνηροί είναι φύσει όλοι οι διανοούμενοι (και ο παπάς της ενορίας ένας μικρός διανοούμενος είναι) και όλοι οι άνθρωποι του θεάματος.

Δεν υπήρξαν ποτέ χαρισματικοί άνθρωποι που δεν εκμεταλλεύτηκαν όσους πέρασαν από τα χέρια τους, είτε πολιτικά, είτε σεξουαλικά, είτε οικονομικά και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι γινόταν αλλιώς κατά τη διάδοση του Χριστιανισμού. Ίσα, ίσα τέτοια φαινόμενα δίνουν τον τόνο σε κοσμοπολίτικες εποχές όπως και σήμερα καλή ώρα.

Βέβαια αυτή είναι η μια μόνο πλευρά διάδοσης μιας ιδεολογίας. Η άλλη είναι η αντίσταση στην εξουσία που εκφράζουν οι μάρτυρες. Άνθρωποι που έλκονται από χειραφετικές ιδεολογίες έχουν συχνά φετίχ με τη ιδέα του θύματος-μάρτυρα. Το βλέπεις πχ. στους αναρχικούς και τους κομμουνιστές.

Είδες τι λέει ο πατριάρχης; Δεν πειράζει που δεν έχουμε βασιλιά και είμαστε πλέον πανθομολογουμένως ένα τζέρτζελο που καρκινοβατεί, έτσι τα θέλει ο Θεός, φτάνει μόνο που ο βασιλιάς είναι ακόμα Χριστιανός. Αυτή η νοοτροπία δείχνει ότι οι πατριάρχες εκείνα τα χρόνια πούλαγαν και τη μάνα τους για να συνεχίσει το μαγαζάκι τους. Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι καλλιτέχνες κτλ. χρησιμεύουν σε συνθήκες ακμής για να σου φτιάχνουν το image αλλά καταντάνε μεγάλο βαρίδι σε περιόδους κρίσης. Εκείνη την περίοδο η Ρωμανία για να επιβιώσει ως κοσμική δύναμη έπρεπε να απαλλαγεί από ένα establishment που θεωρούσε την προνομιακή του θέση δεδομένη βρέξει χιονίσει. Ακόμα και η επιβολή του μωαμεθανισμού θα ωφελούσε την Ρωμανία γιατί θα έκλεινε τις αξιώσεις των δυτικών σε πνευματικό επίπεδο, θα δυσκόλευε τους Οθωμανούς στη νομιμοποίηση κατάληψης της πόλης και θα προσέλκυε πληθυσμό από αλλού.

Αλλά εκείνη την εποχή οι Αυτοκράτορες είχαν αποφασίσει να πορευθούν ως προτεκτοράτο της Δύσης γιατί είχαν πάψει να είναι Ρωμαίοι και είχαν γίνει ντε φάκτο "γραικοζητιάνοι" που λέει και ο Σμερδ.