Pertinax έγραψε: ↑13 Ιούλ 2019, 15:29
Φέρε και του 19ου, δεν πειράζει.

Αρκεί να έχουμε δείγμα από την εποχή που κυριαρχεί και με τη βούλα η ελληνική ιδέα.
Γιατί μέχρι την τουρκοκρατία ΔΕΝ κυριαρχούσε. Αυτή είναι η ουσία. Γι΄αυτό και η σημασία του Έλληνα-ειδωλολάτρη επιβίωνε σταθερά.
Πάρε τον Ζερβόμπεη της Μάνης ( 1809 ) :
Υψηλότατε ευβεργετικότατέ μοι βεληγιουνιάμ (Θεοφρούρητε) εφένδη σκλαβικώς καταφιλώ το μέστι (παντούφλα) σας.
………………………………...
Ότι αν δε(ν) με ευσπλαχνιστής αφθέντα μου έχω να θανατωθώ μόνος μου. Επειδή καθώς οι πρώτοι χριστιανοί ετυραννήθησα(ν) από τους Ευβραίους και Έλληνας , ούτως και ο σκλάβος σας εδώ δια το όνομα της υψηλότητός της, και όταν συν Θεώ αξιωθώ να έλθω δια να προσκυνήσω το χακεπάγι σας τότε θέλει σας ομιλήσω τα κεντέρια (παθήματά) μου.Ζαποτέκος @ Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;
Είναι αυτό οι Χαιρετισμοί που έβαλα εγώ , όπου επιτιμάται η θρησκευτική κοσμοθεωρία των ( αρχαίων ) Αθηναίων κάθε χρόνο στις εκκλησίες ;
Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα· χαῖρε, τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα.
( Χαῖρε, ἐσὺ ποὺ διαλύεις τοὺς περίπλοκους συλλογισμοὺς καὶ σοφίες τῶν Ἀθηναίων· χαῖρε, ἐσὺ ποὺ γεμίζεις (μὲ ἀνθρώπινες ψυχὲς) τὰ δίχτυα τῶν πνευματικῶν ψαράδων.).
Χαίρω πολύ. Όμως το Γραικός για τους αρχαίους Έλληνες είχε μηδενική αξία και ήταν πλήρως ξεχασμένο. Γραικούς τους έλεγαν μόνο οι Ρωμαίοι. Όταν λοιπόν το ένδοξο όνομα Έλληνες ταυτίζεται με την ειδωλολατρία και αναγκάζονται να πάρουν το όνομα με το οποίο τους αποκαλούν οι Ρωμαίοι, αυτό λέγεται εθνικός ξεπεσμός. Ξεκάθαρα.
Σιγά μην ήταν πλήρως ξεχασμένο. Ούτε τα Αχαιός/Δαναός/Αργείος ήταν αφού τα διασώζει ο Όμηρος που διαβαζόταν συνεχώς και ούτε το "Γραικός" που διασώζουν άλλοι αρχαίοι συγγραφείς που επίσης διαβάζονταν συνεχώς.
Γραικοί ἤ Γράϊκες: Κατά τον Αριστοτέλη (Μετεωρολ. Α, 352α), Γραικοί ονομάζονταν οι Έλληνες πριν από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος, ο οποίος συνέβη «…περί την Ελλάδα την αρχαίαν. Αύτη δ’ εστίν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον… Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δ’ Έλληνες…». Οι αρχαίοι θεωρούσαν γενικά το όνομα Γραικός αρχαιότερο από το όνομα Έλλην (Απολλοδ. 1, 7, 7) και το εντόπιζαν στην Θεσσαλία ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή, θεωρούσαν τον Γραικό υιό του Θεσσαλού (Πάριο χρονικό, αλλά και Στεφ. Βυζ. στην λέξη Γραικός). http://ethnologic.blogspot.com/2010/02/5.htmlO Γραικός ήταν ήρωας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, γιος του Δία και της Πανδώρας· κατά τον Ησίοδο: «Η κόρη στον οίκο του ευγενή Δευκαλίωνα, η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, τον οδηγό των Θεών όλων, σμιγμένη στην αγάπη γέννησε το χαρομαχητή Γραικό.»
Στο «Πάριο Χρονικό», ή «Χρονικό της Πάρου», αρχαίο Ελληνικό επιγραφικό κείμενο που βρέθηκε σε μια επιτύμβια στήλη, και εξιστορεί γεγονότα και χρονολογίες, του ελλαδικού χώρου, από το 1581 π.Χ. μέχρι το 264 π.Χ, διαβάζουμε: «πρώτον μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες». Ο Απολλόδωρος γράφει: «Ἕλληνος δὲ καὶ νύμφης Ὀρσηίδος Δῶρος Ξοῦθος Αἴολος. αὐτὸς μὲν οὖν ἀφ᾽ αὑτοῦ τοὺς καλουμένους Γραικοὺς προσηγόρευσεν Ἕλληνας, τοῖς δὲ παισὶν ἐμέρισε τὴν χώραν.»
Ο Αριστοτέλης (Στάγειρα 384-Χαλκίδα 322 π.Χ.) σημειώνει ότι ο αρχαίος Ωρωπός ονομαζόταν «Γραία» και η περιοχή του Ωρωπού «Γραϊκή». http://ethnologic.blogspot.com/2017/02/blog-post_5.html
Έλληνας λοιπόν ήταν ο Γραικός, και μάλιστα το Γραικός ήταν αρχαιότερο του "Έλληνας" .
Ναι μωρέ. Τι τρέχει που το χρησιμοποιούσε κάποιος λόγιος στη χάση και στη φέξη... Η ψυχή μας έγραφε πάντοτε "Έλληνες"

Μια χαρά το χρησιμοποιούσαν όλοι :
Μέγαρα , 472 – 494 μ.Χ.
ἔργον καὶ τοῦτο τοῦ μεγαλοπρεπεστάτου κόμητος Διογένους τοῦ παιδὸς Ἀρχελάου, ὃς τῶν
Ἑλληνίδων πόλεων ὡς τῆς ἰδίας οἰκίας κηδόμενος παρέσχεν καὶ τῇ Μεγαρ[έ]ων εἰς μὲν πύργων κατασκευὴν ἑκατὸν χρυσίνους, πεντήκοντα δὲ καὶ ἑκατὸν ἑτέρους ∙ δισχιλίους τε καὶ διακοσίους πόδας μαρμάρου εἰς τὴν ἀνανέωσιν τοῦ λουτροῦ, τιμιώτερον οὐδὲν ἡγούμενος τοῦ τοὺς
Ἕλληνας εὐεργετεῖν ἀνανεοῦν τε τὰς πόλεις.
https://epigraphy.packhum.org/text/1435 ... %2C482-485
Μέγαρα 402 μ.Χ.
[ὑ]πὲρ σωτηρίας καὶ ν[είκ]ης [καὶ αἰ]ωνίου δι[α]μον[ῆς] [τῶ]ν̣ δεσποτῶν τῆς [οἰ]κουμ[έν]ης Φλ(αβίου) Ἀρκ[αδ]ίο[υ] καὶ Φλ(αβίου) Ὁνωρίου κ(αὶ) Φλ(αβίου) Θεοδοσίου τῶν̣ αἰωνί[ν] κ(αὶ) τροπεούχων Αὐγγγ(ούστων) διετυπώθη μεταξὺ τῶν
Ἑ[λ]ληνίδ[ων] πόλεων εἰς ταὐτὸ συνελθουσῶν ἐν τῇ Κορινθίων μητροπόλει ἐπὶ τοῦ λαμ(προτάτου) κ(αὶ) μεγαλοπρεπεστάτ[ου ἀ]νθ(υπάτου) Κλ(αυδίου) Βαρίου, ὁπ[όσα] χρὴ ἑκάστην πόλιν κ(αὶ) πό[τ]ε [εἰς] τὴν ὁρρεοπραιποσιτίαν ύειν τῶ[ν] μὲν Βοιωτιακῶν κ(αὶ) Εὐβοϊκῶν κ(αὶ) τῆς Αἰτωλίας πόλεων εἰς τὴν Σκαρφιαίων παρεουσῶν, τῶν δὲ Πελοπονησσιακῶν εἰς τὴν Κορινθίων, κ(αὶ) ἔστιν ἡ γνῶσις καθὼ[ς ὑ]ποτέτακται· εἰς τὰ κατὰ Σκάρφιαν ὅρρια ἐπὶ τῆς ειʹ ἐπι[νεμήσεως — — — —].
https://epigraphy.packhum.org/text/143500?hs=344-348Κόρινθος 800 μ.Χ.
1
☩ ὁ θ(εὸ)ς τῆς̣ δίκης τῆς̣ δικα-
ζούσης, ὀρθ̣ῶς φλα̣[γέλ]ωσον τὰ ’σ̣χρά̣ {²⁶ἐσχρά = αἰσχρά}²⁶.
τοὺς
Ἕληνας π̣[ροαι(?)]ρ̣οῦ ποτε κ(αὶ) ἀπώ-
λ̣εσον τοὺς ἐχθ[ροὺς — —]η̣ρου κ(αὶ) Μαρ̣ίνου
5
[— —] υ̣ἱῶν [τοῦ δεῖνος κ]ουρέος. ☩
https://epigraphy.packhum.org/text/179548Αποποιούνται την αυσονο-ρωμαϊκή καταγωγή. Και χρησιμοποιούν το "Αύσονες" εντελώς συμβατικά και με αποκλειστικά πολιτειακό περιεχόμενο.
Αυτό λέμε τόση ώρα . Αυσονορωμαϊκή είναι μόνο η πολιτειακή καταγωγή. Όταν καλούνται και αυτοί που σου αρέσουν να εξηγήσουν το "Ρωμαίος" όλοι ( μα όλοι ) μιλούν για την μεταφορά της πρωτεύουσας που επιβεβαιώνεται με την μεταφορά Ρωμαίων αριστοκρατών και οι οποίοι αφομοιώθηκαν γλωσσικά απ' την τεράστια πλειοψηφία των ελληνοφώνων. Βλ. Μάμμα.
Αλλά και οι μαρτυρίες που σου αρέσουν όταν καλούνται να διευκρινίσουν λίγο παραπάνω τι είναι αυτό το "Ρωμαίοι" μιλούν για ένα ελάχιστο εθνοτικό κλάσμα αρχαίων Λατίνων που μεταφέρθηκαν στην Πόλη και επιβεβαιώνουν την μεταβίβαση της ρωμαϊκής αρχής στο ελληνικό γένος. Μάμμας :
Γραικολατίνους δέ ημάς διασύρων ονομάζει , καινότερον τι όνομα καί προσήκον ως ενόμισεν ευρών, όπερ ημείς ου διασυρμόν τούτο λογιζόμεθα, αλλ’ αληθές είναι ομολογούμεν. Του γάρ Μεγάλου Κωνσταντίνου εκείθεν ορμωμένου , καί τούς λίαν ευγενεστάτους μεγιστάνας Ρωμαίων εκ Ρώμης μετοικισαμένου εις την επ’ ονόματι ευτού ανεγερθείσαν πόλιν, τήν καί Νέαν Ρώμην ονομασθείσαν, οι εξ εκείνων φύντες τήν μέν των Ελλήνων εξασκήσαντες γλώτταν , καί διά ταύτης φθεγγόμενοι , τό δέ γένος εκείθεν έλκοντες , εικότως καί Γραικολατίνοι οφείλουσι λέγεσθαι, διότι οι Λατίνοι τούς Έλληνας Γραικούς ονομάζουσι. Καί όπερ αυτός ο τίμιος ανήρ καθ’ ημών προφέρει, ημείς αληθές τε είναι ηγούμεθα καί ομολογούμεν. Εώμεν νύν λέγειν , ότι καί οι βασιλεύοντες ημών Ρωμαίοι εισιν εκείθεν έλκοντες τό γένος. Αλλά τό περί Γραικολατίνων παιδιάς χάριν είρηται. Διά γάρ της του Χριστού χάριτος εκ παντός τρόπου δεικνύντες ως ταληθές ζητούμεν, καί τούς μή ταύτης εστερημένους εις κοινωνίαν δεχόμεθα, είτε Γραικοί εισίν, είτε Λατίνοι , είτε βάρβαροι, είτε Σκύθαι.
Καταλαβαίνεις τι κάνει εδώ ο Μάμμας; Ο Μάρκος ο Ευγενικός κατηγορεί τους Ενωτικούς σαν Γραικολατίνους, αλλά ο Μάμμας βάζει πρώτη γραμμή τους αυτοκράτορες.
Σαν να λέει ότι αυτοί εκπροσωπούν όλο το γένος και όλους τους Ενωτικούς. Και τονίζει πως είναι αληθινοί Ρωμαίοι με καταγωγή από τη Ρώμη που μιλάνε τη γλώσσα των Ελλήνων. Δηλαδή φυλετικά Ρωμαίοι (Λατίνοι) και γλωσσικά Γραικοί (Έλληνες). Σ' αυτό το απόσπασμα (όπως και σ' αυτό του Βρυέννιου) η καταγωγή κυριαρχεί πάνω στη γλώσσα.
Κι εσύ αυτό το ερμηνεύεις ως
μεταβίβαση της ρωμαϊκής αρχής στο ελληνικό γένος; 
Ο Μάμμας εδώ καταλαβαίνω και εγώ και εσύ τι κάνει. Μαλακίζεται ! Γιατί ενώ ο Μάρκος ο Ευγενικός μιλάει θρησκευτικά για τους Ενωτικούς , ο Μάμμας αστειεύεται με το κλασσικό για την εποχή του πολιτειακό "Ρωμέλληνες". Φυσικά τόσο ο Μάμμας ( "Γραικοί εισίν" ) όσο και ο Μάρκος (
παρ' ημιν τοις Γραικοις ) ξέρουν καλά ότι είναι Γραικοί, δηλαδή Έλληνες. Μέχρι και ο Μάμμας σου λέει πως μιλάει για μερικούς μεγιστάνες από την παλαιά Ρώμη και όχι μισό - μισό πληθυσμό. Εσύ από την άλλη ηδονίζεσαι με έναν που θεωρεί πως Ρωμαίοι = Λατίνοι , ενώ μέχρι τώρα διερρήγνυες τα ιμάτιά σου πως το "Λατίνος" δεν έχει καμιά σχέση με το "Ρωμαίος" !
