Ο μέσος άνθρωπος είναι φύσει ηθικός ;

[Saturn]

Παραπάνω εκφράστηκε απο την ksk νομίζω, μια διαφωνία εαν το κατάλαβα σωστά γιατί τα διάβασα στα γρήγορα (και όσο ξεκάθαρα ήταν γραμμένα κι όλας), οτι υπάρχουν λαμπρά δείγματα ανθρώπων με φωτεινές ψυχές κτλ.

Δεν αντιλέγει κανείς σε αυτό.
Μιλώντας όμως για τον "μέσο άνθρωπο" , εννοούμε αυτό το πιο ευρύ του φάσμα, αυτό του "μας περιλαμβάνει όλους" το οποίο είναι και το σωστό, και αυτό που ισχύει είναι οτι όντως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι φύσει ηθικός.

Στα άκρα του φάσματος, υπάρχουν οι υπόλοιπες δύο περιπτώσεις: αυτός που είναι τρόπον τινά φύσει ανήθικος σε υπέρτατο βαθμό και αυτός που είναι τρόπον τινά φύσει ηθικός πάλι σε μεγάλο βαθμό. Αυτές είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Αλλά, ακόμα και ο δεύτερος από τα άκρα , ο λίαν καλός και αγαθός έχει μέσα του -έστω εν δυνάμει- τον σπόρο της ανηθικότητας.
Κάτι αντίστοιχο, μάλλον συμβαίνει και για τον "φύσει τέρμα ανήθικο".

Δεν ξέρω αν αυτό έχει σχέση με αυτό που απαντάς εσύ Ανίκητε

[ΓΑΛΗ]

Καὶ στατιστικὰ νὰ τὸ πάρεις, κανεὶς ἄνθρωπος δὲν εἶναι "ὁ μέσος ἄνθρωπος". Εἶναι μιὰ ἰδέα περιορισμένης χρήσης.

Η συντριπτική πλειοψηφία είμαστε μέσοι άνθρωποι.

Οὔτε κἄν. Πολὺ σπάνια νὰ εἶναι κανένας ἄνθρωπος τὸ ἴδιο μὲ ἕναν μέσο ἄνθρωπο.
Ο μέσος άνθρωπος είναι μια ιδέα που συντίθεται από τις αποκλίσεις μας.

Αυτό που γράφεις είναι η απόλυτη αντίφαση.

Τι σημαίνει στην τελική " μέσος" άνθρωπος;

Και αν δεν υπάρχει, γιατί όλοι είμαστε κατιτίς το ιδιαίτερον, για ποιους εκφράζουμε άποψη, για τους αρειανους;

[Γυφτάκι]

Υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων, που θεωρουν εαυτούς ανώτερα όντα και αντιλαμβάνονται την ηθική ή ανηθικότητα ως ορισμούς που αφορούν στην πλέμπα.

Επ´ ευκαιρία, πόσοι αντιλαμβάνονται εαυτόν ως μέσο άνθρωπο, σε αντίστοιχα ερωτήματα;

Για κάποιους είναι κάτι σαν προσβολή.

ΕΜΕΝΑ είπες μέσο άνθρωπο ΡΕ;

Σα να με περιγράφεις

[ΓΑΛΗ]

Υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων, που θεωρουν εαυτούς ανώτερα όντα και αντιλαμβάνονται την ηθική ή ανηθικότητα ως ορισμούς που αφορούν στην πλέμπα.

Επ´ ευκαιρία, πόσοι αντιλαμβάνονται εαυτόν ως μέσο άνθρωπο, σε αντίστοιχα ερωτήματα;

Για κάποιους είναι κάτι σαν προσβολή.

ΕΜΕΝΑ είπες μέσο άνθρωπο ΡΕ;

Σα να με περιγράφεις

Εσύ, δεν έχεις άβαταρ βρε, είσαι αταξινόμητος.

Ρίξε μια ματιά στα υπόλοιπα αβατάρια, που εκφράζουν προσομοίωση εαυτού και θα γίνει ξεκάθαρο τι εννοώ.

[Ανίκητος]

Αυτό που γράφεις είναι η απόλυτη αντίφαση.

Τι σημαίνει στην τελική " μέσος" άνθρωπος;

Και αν δεν υπάρχει, γιατί όλοι είμαστε κατιτίς το ιδιαίτερον, για ποιους εκφράζουμε άποψη, για τους αρειανους;

Εἶναι μιὰ στατιστικὴ ἀλήθεια, ὁ μέσος ἄνθρωπος δὲν ὑπάρχει, κατὰ τὴν ἔννοια ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ πιάνει τὸ μέσο ὅρο σὲ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὁ μέσος ὅρος ἐκλαμβάνεται, δὲν ὑπάρχει. Ἢ ἔστω εἶναι πάρα πολὺ σπάνιο. Ἐξαίρεση ἐμφανίζεται μόνο ὅταν βλέπουμε τοὺς ἀνθρώπους μονοδιάστατα, ἀπὸ ἕνα καὶ μόνο χαρακτηριστικό, ἐκεῖ θὰ βρεθοῦν πολλοὶ "μέσοι ἄνθρωποι" γύρω ἀπὸ τὸ μέσο ὅρο.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό που γράφεις είναι η απόλυτη αντίφαση.

Τι σημαίνει στην τελική " μέσος" άνθρωπος;

Και αν δεν υπάρχει, γιατί όλοι είμαστε κατιτίς το ιδιαίτερον, για ποιους εκφράζουμε άποψη, για τους αρειανους;

Εἶναι μιὰ στατιστικὴ ἀλήθεια, ὁ μέσος ἄνθρωπος δὲν ὑπάρχει, κατὰ τὴν ἔννοια ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ πιάνει τὸ μέσο ὅρο σὲ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὁ μέσος ὅρος ἐκλαμβάνεται, δὲν ὑπάρχει. Ἢ ἔστω εἶναι πάρα πολὺ σπάνιο. Ἐξαίρεση ἐμφανίζεται μόνο ὅταν βλέπουμε τοὺς ἀνθρώπους μονοδιάστατα, ἀπὸ ἕνα καὶ μόνο χαρακτηριστικό, ἐκεῖ θὰ βρεθοῦν πολλοὶ "μέσοι ἄνθρωποι" γύρω ἀπὸ τὸ μέσο ὅρο.

Μα ακριβώς επειδή δεν παρατίθενται τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά που μπορούν να υπάρξουν ως σταθερές για την αρνητική, θετική ή μέση "βαθμολογία", δεν μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικώς ο "μέσος άνθρωπος".

Γιατί αυτό που κάποιος αξιολογεί ως ...άθλο βάσει των δικών του δεδομένων, για κάποιον άλλον είναι μία χαλαρή Τετάρτη.

[ΓΑΛΗ]

Μια ματιά στους σημερινούς ...αγώνες σε όλα τα πεδία, είναι υπεραρκετή για να αποσαφηνίσει το "μέγεθος" των αγωνιστών, που διδάσκουν Ήθος...

[nemo]

φυσικα και υπαρχει ο μεσος ανθρωπος ...οπως σε ολα τα ειδη της φυσης
στο ερωτημα αν ειναι ηθικος θα πω -χωρις να εχω διαβασει το νημα- οχι αλλα ειναι και αρκετα ανηθικος

[ΓΑΛΗ]

φυσικα και υπαρχει ο μεσος ανθρωπος ...οπως σε ολα τα ειδη της φυσης
στο ερωτημα αν ειναι ηθικος θα πω -χωρις να εχω διαβασει το νημα- οχι αλλα ειναι και αρκετα ανηθικος

Το ζητούμενο είναι το πως κρίνει κάποιος εαυτόν.

Από εκεί ξεκινούν όλα.

Στη φύση δεν παίζουν τέτοια ερωτήματα.

[nemo]

φυσικα και υπαρχει ο μεσος ανθρωπος ...οπως σε ολα τα ειδη της φυσης
στο ερωτημα αν ειναι ηθικος θα πω -χωρις να εχω διαβασει το νημα- οχι αλλα ειναι και αρκετα ανηθικος

Το ζητούμενο είναι το πως κρίνει κάποιος εαυτόν.

Από εκεί ξεκινούν όλα.

Στη φύση δεν παίζουν τέτοια ερωτήματα.

οχι φυσικα στο ποσο ηθικος ειναι αλλα στο ποσο ανηθικος ειναι ...συνηθως πιστευουν ή συγχεουν
την ανηθικοτητα με την ευφυια

[Ανίκητος]

Παραπάνω εκφράστηκε απο την ksk νομίζω, μια διαφωνία εαν το κατάλαβα σωστά γιατί τα διάβασα στα γρήγορα (και όσο ξεκάθαρα ήταν γραμμένα κι όλας), οτι υπάρχουν λαμπρά δείγματα ανθρώπων με φωτεινές ψυχές κτλ.

Δεν αντιλέγει κανείς σε αυτό.
Μιλώντας όμως για τον "μέσο άνθρωπο" , εννοούμε αυτό το πιο ευρύ του φάσμα, αυτό του "μας περιλαμβάνει όλους" το οποίο είναι και το σωστό, και αυτό που ισχύει είναι οτι όντως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι φύσει ηθικός.

Νομίζω πὼς ἡ @ksk βρίσκει καὶ τὴν ἐρώτηση τοῦ θέματος προβληματική, τί σημαίνει "μέσος ἄνθρωπος" ρωτάει. Κατόπιν, πῶς συμβαδίζει τὸ "φύσει" μὲ τὸ ἠθικό. Καὶ μετὰ ἀναφέρεται σὲ ψυχὲς φωτεινὲς καὶ πολύχρωμες, ποὺ δὲν ἀκολουθοῦν τὴν κοινωνία.

Γιὰ τὸ "μέσος ἄνθρωπος", εἶπα ὅτι εἶναι μιὰ ἰδέα γιὰ νὰ τὴ χρησιμοποιοῦμε μὲ περιορισμοὺς καὶ νὰ μὴν τὴν παίρνουμε πολὺ τοῖς μετρητοῖς. Μιὰ ἑρμηνεία "ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότεροι", ἕνα εὐρὺ φάσμα σὲ αὐτὸ ποὺ λίγο πολὺ γνωρίζουμε ἀπὸ κοινοῦ, εἶναι ἐντάξει. Ἀλλὰ ὅσο τὴν ἀναλύουμε τόσο φαίνεται ὅτι εἶναι προβληματικὴ ἰδέα.

Γιὰ τὸ "φύσει" ἀπάντησα ὅτι δὲν ὑπάρχει "φύσει ἠθικός", ἀλλὰ ὅτι μποροῦμε νὰ μάθουμε νὰ εἴμαστε ἠθικοί, σύμφωνα μὲ μιὰ δοτὴ ἠθικὴ τάξη. Ὅτι εἴμαστε "ἠθικὸ δοχεῖο" ἱκανὸ δεχθεῖ ἠθικὸ περιεχόμενο, μπορεῖ νὰ προκύπτει ἀπὸ τὴ φύση μας, ὅπως ἀπὸ τὴ φύση μας εἴμαστε κοινωνικοί. Ὁπότε τοποθέτησα ἀλλοῦ τὴν ἠθικότητα στὴν ἀνθρώπινη φύση: Εἶναι φυσικὸ νὰ μαθαίνεις νὰ εἶσαι ἠθικός, μὲ τὴν ἠθικὴ ποὺ σὲ διδάσκουν.

Γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, ποιός εἶμαι ἐγὼ νὰ ἀντιληφθῶ τὰ φῶτα τους;

Στα άκρα του φάσματος, υπάρχουν οι υπόλοιπες δύο περιπτώσεις: αυτός που είναι τρόπον τινά φύσει ανήθικος σε υπέρτατο βαθμό και αυτός που είναι τρόπον τινά φύσει ηθικός πάλι σε μεγάλο βαθμό. Αυτές είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Δὲν εἶμαι σίγουρος ὅτι τὰ ἄκρα τοῦ φάσματος μπορεῖς νὰ τὰ βρεῖς ἀπὸ μόνος σου - ἀπὸ μόνη σου. Γιατί ἀπὸ μόνος σου ἢ μόνη σοῦ τοποθετεῖς ἠθικὰ τὸν ἑαυτό σου ὁπωσδήποτε στὴν πλευρὰ τοῦ καλοῦ.

Δὲς ἂς ποῦμε τό ποστ αὐτό, ὅπου περιγράφει ἀνήθικους τύπους ποὺ θὰ συμφωνούσαμε ὅτι βρίσκονται στὸ ἄκρο τοῦ φάσματος, νὰ φορᾶνε ἀπὸ μόνοι τους τὸ φωτοστέφανο τῆς ἠθικῆς.

Αλλά, ακόμα και ο δεύτερος από τα άκρα , ο λίαν καλός και αγαθός έχει μέσα του -έστω εν δυνάμει- τον σπόρο της ανηθικότητας.
Κάτι αντίστοιχο, μάλλον συμβαίνει και για τον "φύσει τέρμα ανήθικο".

Διαφωνῶ μὲ τὸ "σπόρο τῆς ἀνηθικότητας". Ἐγὼ νομίζω ὑπάρχουν, ὅπως στὰ καρτοὺν ἐμφανίζονται τὸ διαβολάκι καὶ τὸ ἀγγελάκι, προκλήσεις ἠθικὲς σὲ κάθε πρόσωπο, ἀκόμη καὶ στὸ ἀγαθότερο, γιὰ νὰ ἐπιλέξει.

Ἂν δὲν ἦταν ζήτημα ἐπιλογῶν ἡ ἠθική, ἀλλὰ καταναγκασμῶν (ποὺ εἶναι καὶ μιὰ δικαιολογία τῶν ἀνήθικων, βρίσκουν ἄλλους ὑπεύθυνους γιὰ τὶς ἐπιλογές τους), δὲν νομίζω νὰ χρειαζόταν νὰ ὑπάρχει ἠθική.

Δεν ξέρω αν αυτό έχει σχέση με αυτό που απαντάς εσύ Ανίκητε

Δὲν εἶχαν σχέση ἀλλὰ ἐντάξει, ἀφοῦ μοῦ ζητᾶς νὰ πῶ κι ἄλλα...

[Ανίκητος]

Μα ακριβώς επειδή δεν παρατίθενται τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά που μπορούν να υπάρξουν ως σταθερές για την αρνητική, θετική ή μέση "βαθμολογία", δεν μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικώς ο "μέσος άνθρωπος".

Γιατί αυτό που κάποιος αξιολογεί ως ...άθλο βάσει των δικών του δεδομένων, για κάποιον άλλον είναι μία χαλαρή Τετάρτη.

Ὁ "μέσος ἄνθρωπος" εἶναι μιὰ ἰδέα χρήσιμη ὡς ἕνα σημεῖο.
Ἂν ἐννοεῖς νὰ βαθμολογήσουμε τὶς ἠθικὲς ἐπιδόσεις καθενός, θὰ πρέπει ἢ νὰ βλέπεις μέσα στὴ ψυχὴ τῶν ἀνθρώπων σὰν νὰ ἦταν διάφανη, ἢ νὰ βλέπεις τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὶς πράξεις τους σὲ κάθε περίσταση τῆς ζωῆς τους.
Ἀλλὰ ὅπως δὲν βγάζει νόημα νὰ λέμε γιὰ "μέση ψυχή", "μέσες ἐπιλογές", "μέσες πράξεις", οὔτε κἂν "μέσες περιστάσεις", ἔτσι εἶναι ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ πέρα χωρὶς νόημα ὁ "μέσος ἄνθρωπος".

[Saturn]

Eυχαριστώ πολύ που μπήκες στον κόπο να αναπτύξεις το σκεπτικό σου.
Δυστυχώς δεν είμαι σε φάση τώρα να ανταναπτύξω κάθε επιμέρους παράθεση που έχεις κάνει (με προυπόθεση οτι έχω αντιληφθεί επαρκώς τί εννοείς κάθε φορά)

Θα σταθώ να ρωτήσω για ένα ένα σημείο, λες:
Γιὰ τὸ "φύσει" ἀπάντησα ὅτι δὲν ὑπάρχει "φύσει ἠθικός", ἀλλὰ ὅτι μποροῦμε νὰ μάθουμε νὰ εἴμαστε ἠθικοί, σύμφωνα μὲ μιὰ δοτὴ ἠθικὴ τάξη


Εδώ από ό,τι καταλαβαίνω αναφέρεσαι σε μια αοριστία της ηθικής ως αντικειμενικό γεγονός. Σωστά?

[Saturn]

Οπότε για εσένα, ο άνθρωπος δεν είναι "φύσει ηθικός" επειδή εκ των πραγμάτων, δεν υφίσταται κάποια αμετάβλητη ηθική να ακολουθήσει?

[ΓΑΛΗ]

Μα ακριβώς επειδή δεν παρατίθενται τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά που μπορούν να υπάρξουν ως σταθερές για την αρνητική, θετική ή μέση "βαθμολογία", δεν μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικώς ο "μέσος άνθρωπος".

Γιατί αυτό που κάποιος αξιολογεί ως ...άθλο βάσει των δικών του δεδομένων, για κάποιον άλλον είναι μία χαλαρή Τετάρτη.

Ὁ "μέσος ἄνθρωπος" εἶναι μιὰ ἰδέα χρήσιμη ὡς ἕνα σημεῖο.
Ἂν ἐννοεῖς νὰ βαθμολογήσουμε τὶς ἠθικὲς ἐπιδόσεις καθενός, θὰ πρέπει ἢ νὰ βλέπεις μέσα στὴ ψυχὴ τῶν ἀνθρώπων σὰν νὰ ἦταν διάφανη, ἢ νὰ βλέπεις τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὶς πράξεις τους σὲ κάθε περίσταση τῆς ζωῆς τους.
Ἀλλὰ ὅπως δὲν βγάζει νόημα νὰ λέμε γιὰ "μέση ψυχή", "μέσες ἐπιλογές", "μέσες πράξεις", οὔτε κἂν "μέσες περιστάσεις", ἔτσι εἶναι ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ πέρα χωρὶς νόημα ὁ "μέσος ἄνθρωπος".

Εγώ δεν ανέφερα τίποτα για βαθμολογίες και έχω ήδη γράψει ότι η συντριπτική πλειοψηφία όλων μας είναι "μεσοι άνθρωποι".

Το πώς αντιλαμβάνεται εαυτόν η κάθε μέση ψωνάρα, δεν μ´ απασχολεί ιδιαίτερα ώστε μου προκαλεί τόσο ενδιαφέρον ο ψυχισμός της και να εντρυφήσω τόσο διεξοδικά. Γι ´αυτά υπάρχουν οι ψυχολογικές στατιστικές, όπου όλως τυχαίως παρατηρούνται πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ των "ιδιαίτερων" περιπτώσεων, ώστε να μη ξεφεύγουν από την "μέση" κατηγορία.