Ακριβώς, γι'αυτό δεν μπορούμε να λαμβάνουμε υπόψιν μας τις ευαισθησίες του καθενός για το τι θα λέμε. Οι ευαισθησίες του καθενός είναι διαφορετικές. Κάποιος βρίσκει προσβλητικό να βρίσεις τη Παναγία. Κάποιος άλλος να ζωγραφίσεις το προφήτη του σε χαρτί. Κάποιος μπορεί να βρίσκει προσβλητικό να πεις το όνομα του θεού του τέσσερεις φορές αν έχει πανσέληνο. Κάποιος μπορεί να βρίσκει προσβλητικό να λέμε ότι ο θεός του είναι μια φανταστική μαλακία που υπάρχει μόνο στο κεφάλι του και το να πιστεύεις σε αυτό σημαίνει ότι είσαι σκοταδιστής χαμηλής νοημοσύνης. Για πες που αρχίζουν οι αποκεφαλισμοί και οι φυλακίσεις.
Το ότι είμαστε άνθρωποι με ενσυναίσθηση και δεν βρίζουμε τη Παναγία μπροστά σε χριστιανούς από στοιχειώδη ευγένεια δεν σημαίνει ότι θα μπει στη σφαίρα του απαγορευμένου και αν το κάνουμε θα τιμωρείται από το κράτος ή με αποκεφαλισμούς.
Αλλά αν κάποιος πιστεύει ότι ένας θεός είναι φανταστικός και οι πιστοί του είναι σκοταδιστές χαμηλής νοημοσύνης ΜΠΟΡΕΙ να το λέει. Ο τρόπος αντιμετώπισής του δεν είναι να του πάρεις το κεφάλι ή να το κλείσεις φυλακή επειδή σου "προσβάλει τα ιερά και τα όσια". Είναι να παρουσιάσεις επιχείρηματα για το αντίθετο (πχ άτομα με υψηλή νοημοσύνη που πιστεύουν στο θεό του) ή να τον αγνοήσεις, είτε σαρέσει είτε όχι, αυτό σημαίνει ελευθερία λόγου.
