Επιστροφή στην ζωή......μετά θάνατον (ανάσταση)

[1451]

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από τα λόγια του Χριστού γιατί πολλά είπε. Οι αμαρτωλοί δεν ξεπλένουν τις αμαρτίες τους στην εκκλησία, όταν κουβαλάνε στη ψυχή τους βρωμιά και την περνάνε στη καθημερινή συμπεριφορά δεν θα σωθούν από τη τυπολατρία.
Αυτά είναι ωραία λόγια που καθησυχάζουν τους πελάτες και σιγουρεύουν ότι θα ξανάρθουν στο μαγαζί.

[Juno]

Καλά κάτι γίνεται μετά τον θάνατο, απλώς δεν ξέρουμε τι.

Τα σκουλήκια θα σοδομιζουν τα άψυχα κορμακια μας

Για την ψυχή-συνείδηση μιλάω.
Το σώμα τι να το κάνεις; Χαλάει εύκολα. Καλύτερα καινούριο κάθε φορά.

Δεν είναι θεωρία συνωμοσίας. Απλά ο κοινός Θεός που είναι για όλους δημιουργεί την πιο ευτυχέστερη πραγματικότητα για κάθε άνθρωπο κομένη και ραμένη στα μέτρα της άποψης που έχει ο πιστός προς τον Θεό.....

Εγώ λοιπόν δεν είμαι ευχαριστημένη από την πραγματικότητα. Πού απευθύνομαι;

Θα ανοίξει σύντομα live video chat Ο Άγιος πετρος και ανάλογη κίνηση θα κάνουν και απ την κόλαση.
Θα υπάρξει η κατάλληλη μουσική στη γραμμή προτεραιότητας.
Το soundtrack του εξόρκιστη θα παίζει η κόλαση.
Στον παράδεισο θα παίζει πιθανόν το γνωστό άσμα του Γιώργου μαργαρίτης : Άντε στου παραδείσου την πόρτα...

Οι υπόλοιποι θρησκευτικοί εκπρόσωποι των υπολοίπων θρησκειών θα έχουν κάτι ανάλογο.
Προβλέπεται σκληρός ανταγωνισμός.

Λοιπόν στα γρήγορα το ανέκδοτο που σας έλεγα στην αρχή: πεθαίνει ένας ενάρετος και ζητάει πριν μπει στον παράδεισο, να πετάξει πάνω από παράδεισο και κόλαση για να του φύγει η περιέργεια.
Εμφανώς δυσαρεστημένος ο άγγελός του, τον πιάνει και απογειώνεται.
Πάνω από τη κόλαση, καμία σχέση με αυτά που ήξερε. Έχει μεν καζάνια και φωτιές, αλλά έχει μεγάλο πάρτι, ποτά, όργια, ναρκωτικά, οι κολασμένοι χορεύουν ενώ τους μαστιγώνουν και τέτοια. Απορεί.
Πάνω από τον παράδεισο, πάλι καμία σχέση. Ναι μεν λιβάδια, ομορφιά, πουλάκια, πεταλουδίτσες, αλλά οι λίγοι ενάρετοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης από την βαρεμάρα.
"Ε, όχι" φωνάζει. "Μια ζωή στερήθηκα όλα αυτά που χαίρονται τώρα στην κόλαση και τι κέρδισα; Μία θέση στην αιώνια ανία;"
Και του λέει ο άγγελος "και τι θες ρε φίλε; Να νοικιάσουμε ορχήστρα για πέντε άτομα;"

Εντάξει παιδιά, αυτό που προσπαθώ να πω από τη σελίδα 2 του παρόντος και σε απανωτά σχόλια, είναι μα τι στο καλό, δεν καταλαβαίνετε πως ειδικά ο χριστιανισμός είναι κομμένος και ραμμένος για να δημιουργεί ραγιάδες; Ταπεινότητα, να συγχωρείς τον εχθρό σου, να αγαπάς τον άλλον όπως αγαπάς τον εαυτό σου, δεν πειράζει που στερείσαι τώρα, γιατί μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, πρώτοι θα μπουν στον παράδεισο κλπ.

Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος πως όταν κατάλαβαν οι Ρωμαίοι ότι δεν μπορούν να διοικήσουν μία πολυπολιτισμική αυτοκρατορία:
- με λαούς με μεγάλη δική τους ιστορία πχ Έλληνες,
- με λαούς που ό,τι τους κάνεις, θα το θυμούνται ακόμα και μετά από 700 ζωές πχ Εβραίους,
- με ημικαννίβαλους σαν τους Γότθους.

τότε λοιπόν τσουπ προέκυψε μία θρησκεία που έκανε τον άνθρωπο δούλο στο μυαλό; Χρειάζεται ομοιογένεια για να διοικήσεις.


----------------------------------------------------
Edit: λέγοντας πραγματικότητα, εννοούσα τη ζωή εδώ.

[1451]

Ο παράδεισος είναι περίεργο μέρος, αραιοκατοικημένος με τεράστια κτίσματα.
Ο χριστιανισμός στη κοσμική του διάσταση φυσικά και απετέλεσε πολιτικό εργαλείο. Όμως ο αναχωρητισμός είναι κάτι που προϋπήρχε, η ζωή των ηδονών αποκτηνώνει την ψυχή και μοιραία οδηγεί στη θνητότητα.
Η επιστροφή στη ζωή, την οποία πραγματεύεται και το νήμα μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια στωική ζωή.

[bluerose]

Καλά κάτι γίνεται μετά τον θάνατο, απλώς δεν ξέρουμε τι.

Τα σκουλήκια θα σοδομιζουν τα άψυχα κορμακια μας

Για την ψυχή-συνείδηση μιλάω.
Το σώμα τι να το κάνεις; Χαλάει εύκολα. Καλύτερα καινούριο κάθε φορά.

Εγώ λοιπόν δεν είμαι ευχαριστημένη από την πραγματικότητα. Πού απευθύνομαι;

Θα ανοίξει σύντομα live video chat Ο Άγιος πετρος και ανάλογη κίνηση θα κάνουν και απ την κόλαση.
Θα υπάρξει η κατάλληλη μουσική στη γραμμή προτεραιότητας.
Το soundtrack του εξόρκιστη θα παίζει η κόλαση.
Στον παράδεισο θα παίζει πιθανόν το γνωστό άσμα του Γιώργου μαργαρίτης : Άντε στου παραδείσου την πόρτα...

Οι υπόλοιποι θρησκευτικοί εκπρόσωποι των υπολοίπων θρησκειών θα έχουν κάτι ανάλογο.
Προβλέπεται σκληρός ανταγωνισμός.

Λοιπόν στα γρήγορα το ανέκδοτο που σας έλεγα στην αρχή: πεθαίνει ένας ενάρετος και ζητάει πριν μπει στον παράδεισο, να πετάξει πάνω από παράδεισο και κόλαση για να του φύγει η περιέργεια.
Εμφανώς δυσαρεστημένος ο άγγελός του, τον πιάνει και απογειώνεται.
Πάνω από τη κόλαση, καμία σχέση με αυτά που ήξερε. Έχει μεν καζάνια και φωτιές, αλλά έχει μεγάλο πάρτι, ποτά, όργια, ναρκωτικά, οι κολασμένοι χορεύουν ενώ τους μαστιγώνουν και τέτοια. Απορεί.
Πάνω από τον παράδεισο, πάλι καμία σχέση. Ναι μεν λιβάδια, ομορφιά, πουλάκια, πεταλουδίτσες, αλλά οι λίγοι ενάρετοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης από την βαρεμάρα.
"Ε, όχι" φωνάζει. "Μια ζωή στερήθηκα όλα αυτά που χαίρονται τώρα στην κόλαση και τι κέρδισα; Μία θέση στην αιώνια ανία;"
Και του λέει ο άγγελος "και τι θες ρε φίλε; Να νοικιάσουμε ορχήστρα για πέντε άτομα;"

Εντάξει παιδιά, αυτό που προσπαθώ να πω από τη σελίδα 2 του παρόντος και σε απανωτά σχόλια, είναι μα τι στο καλό, δεν καταλαβαίνετε πως ειδικά ο χριστιανισμός είναι κομμένος και ραμμένος για να δημιουργεί ραγιάδες; Ταπεινότητα, να συγχωρείς τον εχθρό σου, να αγαπάς τον άλλον όπως αγαπάς τον εαυτό σου, δεν πειράζει που στερείσαι τώρα, γιατί μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, πρώτοι θα μπουν στον παράδεισο κλπ.

Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος πως όταν κατάλαβαν οι Ρωμαίοι ότι δεν μπορούν να διοικήσουν μία πολυπολιτισμική αυτοκρατορία:
- με λαούς με μεγάλη δική τους ιστορία πχ Έλληνες,
- με λαούς που ό,τι τους κάνεις, θα το θυμούνται ακόμα και μετά από 700 ζωές πχ Εβραίους,
- με ημικαννίβαλους σαν τους Γότθους.

τότε λοιπόν τσουπ προέκυψε μία θρησκεία που έκανε τον άνθρωπο δούλο στο μυαλό; Χρειάζεται ομοιογένεια για να διοικήσεις.


----------------------------------------------------
Edit: λέγοντας πραγματικότητα, εννοούσα τη ζωή εδώ.

Ποιος σου είπε ότι συγχωρείς αλλά δε μπορείς να κρατήσεις αποστασεις από άτομα;
Μια χαρά μπορείς
Συγχώρεση δεν είναι να μου ανέβουν στο σβέρκο
Κατά διάκριση πάντα και με καθοδήγηση πνευματικου

[Juno]

Ο παράδεισος είναι περίεργο μέρος, αραιοκατοικημένος με τεράστια κτίσματα.
......

Ποιος σου είπε ότι συγχωρείς αλλά δε μπορείς να κρατήσεις αποστασεις από άτομα;
Μια χαρά μπορείς
Συγχώρεση δεν είναι να μου ανέβουν στο σβέρκο
Κατά διάκριση πάντα και με καθοδήγηση πνευματικου

Εξαρτάται τι σου έκανε ο άλλος. Αν σου έχει καταστρέψει όλη τη ζωή γιατί να τον συγχωρήσεις; Σου χρωστάει το κάθαρμα και οφείλει να το ξεπληρώσει σε άλλη ζωή.

[bluerose]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

[Juno]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

Ναι, θα έδινα και εγώ σε άλλον με την κουτάλα, αλλά όχι σε κάποιον που είναι εχθρός μου.
Ερμηνεία Juno!

[bluerose]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

Ναι, θα έδινα και εγώ σε άλλον με την κουτάλα, αλλά όχι σε κάποιον που είναι εχθρός μου.
Ερμηνεία Juno!

Για αυτό είναι δύσκολο να σωθεί κάποιος
Ωχ ωχ
Αλλά μη ξεχνάμε ότι η κοσμική ζωή έχει ελαφρυντικά
Αν είσαι καλόγερος κανένα δε βλέπεις τι εχθρό να έχεις

Τεσπά

Έχει κι άλλες ερμηνείες

Μετά μη πεις δεν ήξερα
Αγαπά αλλά κρατά απόσταση
Δώσε κουτάλα και σκέψου κάτι άλλο ξέρω γω

[Nandros]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

Με το άλλο χέρι πιάνεις την κουτάλα από την μέση της λαβής και τρως μια χαρά. Εκτός αν στην κόλαση ήταν όλοι κοψοχέρηδες των ελληνικών εκλογών.


ΥΓ. Αν τέτοιες ήταν όλες οι ερμηνείες του Παΐσιου, αναρωτιέμαι προς τί η αγιότητα;
.

[tanipteros]

βλέπω την ζωή στο υλαίο πεδίο μάταιη. Το μόνο που κάνει είναι να σε γεμίζει εμπειρίες και επιθυμίες. Μετά θάνατον έχεις την ευκαιρία να βγεις από το υλαίο πεδίο της μεταβολής και να εισέλθεις σε ένα άλλο πεδίο που είναι αμετάβλητο γεμάτο ζωή και ευτυχία μακρυά από τον πόνο του υλαίου πεδίου.

Πάνω σε αυτήν την θέση βασίζονται όλοι οι Παράδεισοι, η Νιρβάνα, η Βασιλεία των Ουρανών που είναι μέσα μας, το πεδίο των αθάνατων όντων κτλ...
Πολλοί άνθρωποι όσο ζούνε στην ύλη βάζουν διάφορους σκοπούς ζωής. Ο αναχωριτισμός είναι ένας από αυτούς. Αναχωρούμε λοιπόν (για όσους το θέλουν) στο αμετάβλητο πεδίο που υπάρχει η αθανασία. Και αθανασία σημαίνει μη φθορά μη μεταβολή. Σημαίνει ότι μένεις αμετάβλητος και αθάνατος.

Σημασία έχει η αθάνατη ζωή. Αυτή η αθάνατη ζωή μας δίνεται σαν επιλογή μετά θάνατον. Οι άλλες επιλογές οδηγούν πάλι πίσω στο μεταβαλόμενο πεδίο σε νέες ενσαρκώσεις.

Ποιο το νόημα να αναστηθείς πίσω πάλι σε μια ζωή μέσα στην μεταβολή με τελικό προορισμό πάλι τον θάνατο.
Τι σκεφτόταν και τι ένιωθε ο Ιησούς και επιθύμησε την ανάσταση πίσω στο Γίγνεσθαι που είναι γεμάτο πόνο. Ήταν μια κίνηση δύναμης της ζωής ότι νικά τον θάνατο;

Προσωπικά την ανάσταση την βλέπω καλοπροάιρετα όχι σαν επίδειξη δύναμης αλλά σαν αγάπη για την θνητή ζωή.
Άραγε γιατί δεν πήγε στην Βασιλεία των Ουρανών και αναστήθηκε; Όλη η ανάσταση ήταν μάταιη, δεν είχε νόημα.
Τι ήθελε να αποδείξει ότι είναι ένα αθάνατο ον επί γης; Αφού μετά έζησε μια υλαία ζωή και ξαναπέθανε. Δεν πιστεύω ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς και ότι εξαυλώθηκε και πέρασε έτσι στο αμετάβλητο πεδίο. Πιστεύω ότι παρέμεινε στην ζωή, την έζησε με την Μαγδαληνή μέχρι τέλους και πέθανε από γεράματα τελικά. Για μένα ο Ιησούς πέρασε στα αθάνατα όντα και έγινε Θεός μετά τον δεύτερο θάνατο του. Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτήν την επιλογή μετά θάνατον αρκεί να ξέρουν για αυτήν την επιλογή και να το επιθυμήσουν.

[bluerose]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

Με το άλλο χέρι πιάνεις την κουτάλα από την μέση της λαβής και τρως μια χαρά. Εκτός αν στην κόλαση ήταν όλοι κοψοχέρηδες των ελληνικών εκλογών.


ΥΓ. Αν τέτοιες ήταν όλες οι ερμηνείες του Παΐσιου, αναρωτιέμαι προς τί η αγιότητα;
.

Οχι δεν ήταν έτσι οι ερμηνείες
Ανάλογα σε ποιον απευθυνόταν για να τον καταλάβει
Ας πούμε εγώ έτσι το καταλάβα
Αυτό είναι μέσα στο βιβλίο της Σουρωτής,νομίζω το πάθη και αρετές

Σ' Ιάπωνα μίλαγε γιαπωνέζικα.

Σε πνευματικούς ανθρώπους πιο ανεβασμένα

Μέσα στα βιβλία του έχει κι απ' τα δύο και πιο δύσκολα και πιο απλοϊκά

Αλλά κι αυτή αν τη δεις το νόημα της δλ μια χαρά είναι.

[tanipteros]

Ήταν ένα μεγάλο καζάνι με φαγητό και γύρω γύρω άνθρωποι
Υπήρχαν κουτάλες με μακριές λαβές
Παίρναν φαί αλλά δε μπορούσαν να φάνε λόγω των λαβών. Πώς θα γυρίσει το χέρι στο στόμα μαυτες
Και καθόταν λυπημένοι
Κολαση

Σε ένα άλλο καζάνι, υπήρχαν οι ίδιες κουτάλες με τις μακριές λαβές,το ίδιο φαγητό κι οι άνθρωποι παίρναν με τις κουτάλες φαί κι έδινε ο ένας τον αλλον
Παράδεισος

Μια από τις ερμηνείες απλοϊκά του Αγίου Παϊσίου

Με το άλλο χέρι πιάνεις την κουτάλα από την μέση της λαβής και τρως μια χαρά. Εκτός αν στην κόλαση ήταν όλοι κοψοχέρηδες των ελληνικών εκλογών.


ΥΓ. Αν τέτοιες ήταν όλες οι ερμηνείες του Παΐσιου, αναρωτιέμαι προς τί η αγιότητα;
.

Οχι δεν ήταν έτσι οι ερμηνείες
Ανάλογα σε ποιον απευθυνόταν για να τον καταλάβει
Ας πούμε εγώ έτσι το καταλάβα
Αυτό είναι μέσα στο βιβλίο της Σουρωτής,νομίζω το πάθη και αρετές

Σ' Ιάπωνα μίλαγε γιαπωνέζικα.

Σε πνευματικούς ανθρώπους πιο ανεβασμένα

Μέσα στα βιβλία του έχει κι απ' τα δύο και πιο δύσκολα και πιο απλοϊκά

Αλλά κι αυτή αν τη δεις το νόημα της δλ μια χαρά είναι.

η ιστορία του Παϊσιου είναι απλή και περνά το μήνυμα της.

[Νατάσα]

βλέπω την ζωή στο υλαίο πεδίο μάταιη. Το μόνο που κάνει είναι να σε γεμίζει εμπειρίες και επιθυμίες. Μετά θάνατον έχεις την ευκαιρία να βγεις από το υλαίο πεδίο της μεταβολής και να εισέλθεις σε ένα άλλο πεδίο που είναι αμετάβλητο γεμάτο ζωή και ευτυχία μακρυά από τον πόνο του υλαίου πεδίου.

Πάνω σε αυτήν την θέση βασίζονται όλοι οι Παράδεισοι, η Νιρβάνα, η Βασιλεία των Ουρανών που είναι μέσα μας, το πεδίο των αθάνατων όντων κτλ...
Πολλοί άνθρωποι όσο ζούνε στην ύλη βάζουν διάφορους σκοπούς ζωής. Ο αναχωριτισμός είναι ένας από αυτούς. Αναχωρούμε λοιπόν (για όσους το θέλουν) στο αμετάβλητο πεδίο που υπάρχει η αθανασία. Και αθανασία σημαίνει μη φθορά μη μεταβολή. Σημαίνει ότι μένεις αμετάβλητος και αθάνατος.

Σημασία έχει η αθάνατη ζωή. Αυτή η αθάνατη ζωή μας δίνεται σαν επιλογή μετά θάνατον. Οι άλλες επιλογές οδηγούν πάλι πίσω στο μεταβαλόμενο πεδίο σε νέες ενσαρκώσεις.

Ποιο το νόημα να αναστηθείς πίσω πάλι σε μια ζωή μέσα στην μεταβολή με τελικό προορισμό πάλι τον θάνατο.
Τι σκεφτόταν και τι ένιωθε ο Ιησούς και επιθύμησε την ανάσταση πίσω στο Γίγνεσθαι που είναι γεμάτο πόνο. Ήταν μια κίνηση δύναμης της ζωής ότι νικά τον θάνατο;

Προσωπικά την ανάσταση την βλέπω καλοπροάιρετα όχι σαν επίδειξη δύναμης αλλά σαν αγάπη για την θνητή ζωή.
Άραγε γιατί δεν πήγε στην Βασιλεία των Ουρανών και αναστήθηκε; Όλη η ανάσταση ήταν μάταιη, δεν είχε νόημα.
Τι ήθελε να αποδείξει ότι είναι ένα αθάνατο ον επί γης; Αφού μετά έζησε μια υλαία ζωή και ξαναπέθανε. Δεν πιστεύω ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς και ότι εξαυλώθηκε και πέρασε έτσι στο αμετάβλητο πεδίο. Πιστεύω ότι παρέμεινε στην ζωή, την έζησε με την Μαγδαληνή μέχρι τέλους και πέθανε από γεράματα τελικά. Για μένα ο Ιησούς πέρασε στα αθάνατα όντα και έγινε Θεός μετά τον δεύτερο θάνατο του. Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτήν την επιλογή μετά θάνατον αρκεί να ξέρουν για αυτήν την επιλογή και να το επιθυμήσουν.

Σου τα είπε κανένας δάσκαλος γιόγκι αυτά ή τα διάβασες κάπου;

[Antares]

Σημασία έχει η αθάνατη ζωή. Αυτή η αθάνατη ζωή μας δίνεται σαν επιλογή μετά θάνατον. Οι άλλες επιλογές οδηγούν πάλι πίσω στο μεταβαλόμενο πεδίο σε νέες ενσαρκώσεις.

Δεν μπορεί να δίνεται σε όλους σαν επιλογή, σε μερικούς πρέπει να δίνεται σαν τιμωρία (ήπια).
Επίσης γιατί να αποκλείσουμε την ζωή σε άλλα μέρη του γνωστού μας σύμπαντος καλύτερα ή χειρότερα;
Την αθάνατη ζωή πως την ορίζεις; Θα είμαστε όντα με νόηση από άλλη ύλη και όχι την βιολογική όπως την γνωρίζουμε;

[Νατάσα]

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από τα λόγια του Χριστού γιατί πολλά είπε. Οι αμαρτωλοί δεν ξεπλένουν τις αμαρτίες τους στην εκκλησία, όταν κουβαλάνε στη ψυχή τους βρωμιά και την περνάνε στη καθημερινή συμπεριφορά δεν θα σωθούν από τη τυπολατρία.
Αυτά είναι ωραία λόγια που καθησυχάζουν τους πελάτες και σιγουρεύουν ότι θα ξανάρθουν στο μαγαζί.

Τα Μυστήρια ΔΕΝ είναι τυπολατρία. Είναι τρόποι με τους οποίους επισκέπτεται τις ψυχές που συμμετέχουν το άγιο Πνεύμα. ΜΟΝΟ έτσι ερχεται η κάθαρση.