Γκρίνια των γυναικών

[enterprise-psi]

απ την άλλη δέκατα να έχει το παλικάρι το δυο μέτρα σα τα ψηλά βουνά, δε θα περάσει κράμπα που να μην τηνε ακούσουμε και ρίγος που να μην έχει το ανάλογο φωνητικό εφέ με ριζωμένη την πεποίθηση ότι όπου νά ναι θα δει τα θυμαράκια ανάποδα και το ανάλογο ψυχολογικό πρήξιμο πάντα.

Τα δέκατα, είναι χειρότεροι πόνοι και από την γέννα

[Naida]

Εννοείται δε μπορώ να πω 50/50. Στα περισσότερα ζευγάρια είναι γκρινιάρηδες και οι δυο.

Δεν κατάλαβα την διαφορά, αλλά οι εμπειρίες μας διαφέρουν.

Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε

[Γραφικός]

Και αντε και πει καποιος 50/50 και εγω πω 70/30
και αλλος πει 20/80
Και παλι δεν μπορουμε να βγαλουμε συμπερασμα

Συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ο καθένας κι η καθεμιά ανατρέχοντας στις εμπειρίες του. Όχι τις άμεσες, εννοείται ότι τους εαυτούς μας θα τους βρούμε οσίες Μαρίες.
Τις εμπειρίες από γύρω.

[Γραφικός]

Επίσης αυτό με τον πόνο μη το προσπερνάτε. Οι περισσότερες γυναίκες έχουν μάθει να ζουν με τον πόνο χωρίς να διαμαρτύρονται ιδιαίτερα στην καθημερινότητα εκτός κι αν γίνει το μπάμ, απ την άλλη δέκατα να έχει το παλικάρι το δυο μέτρα σα τα ψηλά βουνά, δε θα περάσει κράμπα που να μην τηνε ακούσουμε και ρίγος που να μην έχει το ανάλογο φωνητικό εφέ με ριζωμένη την πεποίθηση ότι όπου νά ναι θα δει τα θυμαράκια ανάποδα και το ανάλογο ψυχολογικό πρήξιμο πάντα.

Εδώ συμφωνούμε, τον πόνο τον αντέχουμε πολύ λιγότερο απ' ότι εσείς, αλλά άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες "οοοχ, πονάω πού είσαι μάνα να με κλάψεις" κι άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες σε κάποιον άλλο "είσαι άχρηστος, τι θέλω και χάνω τον χρόνο μου μαζί σου παλιοχλεχλέ".

[YouOnlyLiveOnce]

Και αντε και πει καποιος 50/50 και εγω πω 70/30
και αλλος πει 20/80
Και παλι δεν μπορουμε να βγαλουμε συμπερασμα

Συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ο καθένας κι η καθεμιά ανατρέχοντας στις εμπειρίες του. Όχι τις άμεσες, εννοείται ότι τους εαυτούς μας θα τους βρούμε οσίες Μαρίες.
Τις εμπειρίες από γύρω.

Μα και απο τους γυρω μας δεν μπορουμε να βγαλουμε γενικο συμπερασμα.

[Naida]

Συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ο καθένας κι η καθεμιά ανατρέχοντας στις εμπειρίες του. Όχι τις άμεσες, εννοείται ότι τους εαυτούς μας θα τους βρούμε οσίες Μαρίες.
Τις εμπειρίες από γύρω.

Το να βρίσκεις τον εαυτό σου Οσία Μαρία είναι από τα βασικότερα λάθη σε μια σχέση. Όλοι μας γνωρίζουμε πάνω κάτω τις λάθος συμπεριφορές μας ανεξάρτητα αν τις παραδεχόμαστε.

Εδώ συμφωνούμε, τον πόνο τον αντέχουμε πολύ λιγότερο απ' ότι εσείς, αλλά άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες "οοοχ, πονάω πού είσαι μάνα να με κλάψεις" κι άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες σε κάποιον άλλο "είσαι άχρηστος, τι θέλω και χάνω τον χρόνο μου μαζί σου παλιοχλεχλέ".

Αυτό δεν είναι γκρίνια. Αυτό είναι απαξίωση και ψυχολογική βια.

[Γραφικός]

Αυτό δεν είναι γκρίνια. Αυτό είναι απαξίωση και ψυχολογική βια.

1. Συμφωνούμε.
2. Υπερβάλλω. Εννοώ ότι άλλο πράμα είναι η γκρίνια χωρίς αποδέκτη κι άλλο να επιτείθεσαι σε κάποιον ή κάποια.
Πιο πριν είχα γράψει

Κάνεις έναν καυγά για να επικοινωνήσεις στον άλλο ότι κάτι που έκανε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σε ενοχλεί ή ότι μια δουλειά οφείλει να την κάνει. Όταν έχουμε πολλούς τέτοιους μιλάμε για αταίριαστο ζευγάρι οπότε είναι καλό να αραιώνουν όσο γίνεται πιο γρήγορα. Γκρίνια είναι όλοι οι άλλοι καυγάδες.
Συνήθως ξεχωρίζεται ο αναγκαίος καυγάς από την γκρίνια στο τέλος τους. Τότε είναι που στον αναγκαίο καυγά είτε έχει τεθεί ένας κανόνας που το ένα από τα δύο μέρη τον έχει ανάγκη και το άλλο τον έχει αποδεχθεί, οπότε όλα είναι μέλι γάλα, είτε υπάρχει διαφωνία που οδηγεί σε μία ένταση κι αυτή εξακολουθεί να υπάρχει για χρόνο. Στο τέλος της γκρίνιας το άτομο που γκρινιάζει είναι εμφανές ότι "άδειασε" ότι τώρα θέλει να αράξει. Ο καυγάς που άρχισε δεν ήταν μέσο για να επιτευχθεί κάτι, αλλά αυτοσκοπός.

Αν δεν υπάρχει καυγάς δεν με ενοχλεί η γκρίνια, αυτό μας έλειπε να ντρέπεται κάποιος να εξωτερικεύσει το τι σκέφτεται στην σχέση του. Αυτό δεν θα ήταν καθόλου υγιές.

[Antares]

Επίσης αυτό με τον πόνο μη το προσπερνάτε. Οι περισσότερες γυναίκες έχουν μάθει να ζουν με τον πόνο χωρίς να διαμαρτύρονται ιδιαίτερα στην καθημερινότητα εκτός κι αν γίνει το μπάμ, απ την άλλη δέκατα να έχει το παλικάρι το δυο μέτρα σα τα ψηλά βουνά, δε θα περάσει κράμπα που να μην τηνε ακούσουμε και ρίγος που να μην έχει το ανάλογο φωνητικό εφέ με ριζωμένη την πεποίθηση ότι όπου νά ναι θα δει τα θυμαράκια ανάποδα και το ανάλογο ψυχολογικό πρήξιμο πάντα.

Εδώ συμφωνούμε, τον πόνο τον αντέχουμε πολύ λιγότερο απ' ότι εσείς, αλλά άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες "οοοχ, πονάω πού είσαι μάνα να με κλάψεις" κι άλλη γκρίνια είναι επειδή πονάς να λες σε κάποιον άλλο "είσαι άχρηστος, τι θέλω και χάνω τον χρόνο μου μαζί σου παλιοχλεχλέ".

Βάλε με εμένα να ξαναπεράσω την σφήνωση κοπράνων που πέρασα και θα σε εκτελέσω. Γυναίκα είμαι.
Οι άντρες ίσως έχουν την ανάγκη της μαμάς, να τους περιποιηθεί και αν δεν υπάρχει αυτή, της γυναίκας, φίλης τους, περισσότερο από τις γυναίκες. Δεν πιστεύω ότι είναι διαφορετική η αντοχή στον πόνο. Η γυναίκα έχει μάθει να μην έχει απαιτήσεις.
Απαίτηση έχω μόνο από τους γιατρούς (για όσα μπορούν να κάνουν).

[Athina__P]

Ρε παιδιά..

[Cavaliere]

Όλοι γινόμαστε γκρινιάρηδες ενίοτε, εγώ, π.χ., μπορώ να γίνω φριχτός γκρίνιας. Δεν παίζει ρόλο το φύλο.

[Antares]

Εκτός από την γκρίνια ανάμεσα σε ένα ζευγάρι υπάρχει και η γκρίνια των παντρεμένων γυναικών κυρίως σε δουλειές γραφείου όπου σε πρήζουν κυριολεκτικά. Επίσης οι παντρεμένες, χήρες, χωρισμένες, πρήζουν τον κόσμο περισσότερο απ' ότι οι ανύπανδρες και πρήζουν και τις ανύπανδρες.

[casper quantum]

για κατινιό δεν θα γράψει κανείς; οι μεγαλύτερες κατίνες στη δουλειά μου είναι άντρες.. αφού προχθές ήμουνα με ένα συνάδελφο και μου έλεγε ιστορίες για άτομα στη δουλειά, τι έμαθε, ΤΙ ΡΩΤΗΣΕ και μπλα μπλα.. και μου 'λεγε και ξανάλεγε, εγώ σοκαρισμένη να του λέω μα καλά που τα έμαθες όλα αυτά; γιατί ρωτάς κτλ και τότε κατάλαβε τι έκανε και μου κάνει "κάνω σαν γυναικούλα τώρα, όντως".. υποτιμητική η λέξη γυναικούλα.. άλλος όποτε με βλέπει μου λέει και από 2ο ιστορίες.. κάποιοι άλλοι εκεί που δεν έχεις ιδέα για κάτι σε μπλέκουνε ή θέλουνε ντε και καλά για κάτι που δεν τους αφορά να μάθουνε και να κουτσομπολεύουνε.. βλέπετε λοιπόν πως κανένα χαρακτηριστικό δεν έχει αποκλειστικότητα το ένα φύλο.. και τέτοια παραδείγματα μπορώ να φέρω άπειρα, όπως ο καθένας από εμάς.. αλλά κουβέντα να γίνεται...

[Cavaliere]

Κατίνες άντρες υπάρχουν, φυσικά, όσο και Κατίνες γυναίκες. Φυσικά υπάρχει και ο post κατινισμός, που εκεί δίνεις τα ρέστα σου, κατινιά με περιτύλιγμα. Καλύτερος ο κατινισμός των πριμιτίφ λαϊκών. Αλλά οι μίρλα δεν έχει να κάνει με αυτό, έχει να κάνει, με μια μιζέρια, έναν φόβο.

[casper quantum]

η μίρλα δεν έχει να κάνει με αυτό, έχει να κάνει, με μια μιζέρια, έναν φόβο.

yeap, συμφωνώ!

[Antares]

για κατινιό δεν θα γράψει κανείς; οι μεγαλύτερες κατίνες στη δουλειά μου είναι άντρες.. αφού προχθές ήμουνα με ένα συνάδελφο και μου έλεγε ιστορίες για άτομα στη δουλειά, τι έμαθε, ΤΙ ΡΩΤΗΣΕ και μπλα μπλα.. και μου 'λεγε και ξανάλεγε, εγώ σοκαρισμένη να του λέω μα καλά που τα έμαθες όλα αυτά; γιατί ρωτάς κτλ και τότε κατάλαβε τι έκανε και μου κάνει "κάνω σαν γυναικούλα τώρα, όντως".. υποτιμητική η λέξη γυναικούλα.. άλλος όποτε με βλέπει μου λέει και από 2ο ιστορίες.. κάποιοι άλλοι εκεί που δεν έχεις ιδέα για κάτι σε μπλέκουνε ή θέλουνε ντε και καλά για κάτι που δεν τους αφορά να μάθουνε και να κουτσομπολεύουνε.. βλέπετε λοιπόν πως κανένα χαρακτηριστικό δεν έχει αποκλειστικότητα το ένα φύλο.. και τέτοια παραδείγματα μπορώ να φέρω άπειρα, όπως ο καθένας από εμάς.. αλλά κουβέντα να γίνεται...

Εγώ μιλάω για άλλο πρήξιμο, σχετικά με τα δικά τους και δώστου γκρίνια για το σπίτι τους και δώστου γκρίνια για την δουλειά (την οποία βγάζουν αυτοί που δεν γκρινιάζουν), γκρίνια για την συνάδελφο, γκρίνια για το παιδί, το σκυλί και την γάτα.
Αυτά μ' αρέσουν αρκεί να μην κουτσομπολεύουν εμένα.