Κλινοσοφιστεῖες καὶ ὄχι μόνον.

[The Rebel]

2 Νοεμβρίου 2010
Συναισθηματικὴ ἰσορροπία.

-------------------------------------------" ...καὶ ξάπλωσα γυμνούλης μὲ τὸ χέρι ἐκεῖ. Ὁπότε θυμήθηκα:
Τὄχα δεῖ στὸ Δελτίο Ἐρωτικοῦ Καιροῦ πὼς θἄβρεχε στὴν καρδιά σου καὶ πῆρα τὸ ὀμπρελάκι μου. Ἀποφεύγω νὰ συναχώνονται τὰ μάτια μου. Ἕνα ἀλεξιδάκρυο εἶναι τὸ κατόρθωμα τοῦ αἰώνα μας, δὲν θὰ μποροῦσα νὰ μὴν ἔχω κι’ ἐγὼ τὸ δικό μου, - πῶς νὰ ζήσω; Μπορῶ ὡστόσο νὰ σὲ κοιτάζω ποὺ κλαῖς, μὲ τὶς ὧρες, γιατί τότε εἶσαι πιὸ ὄμορφη, ἀληθινὴ, ἀσήμαντη μπροστά μου καὶ ἀπαιτητική, ὅσο κι' ἄν ἐκλιπαρεῖς λίγη ἀγάπη, - ἔτσι τὴν λές, τὴν μεγάλη τρέλλα ποὺ θέλεις νὰ σοῦ ἀνταποδώσω, ἐπειδὴ τὴν αἰσθάνεσαι - ἤ τέλος πάντων αὐτὸ λές - γιὰ μένα.

Σὲ βεβαιώνω, εἶμαι ἕνας καλὸς θεατής. Σὲ προσέχω καὶ σὲ καταλαβαίνω, σὲ νιώθω, ἀφοῦ θέλεις νὰ τὸ πῶ ἔτσι. Μά, μὴν ξεχνᾶς, ἤδη σ' τὸ εἶπα: θεατὴς εἶμαι. Δὲν σ' ἀγαπῶ ἀλλὰ μ' ἀρέσει αὐτὸ ποὺ βλέπω σὲ σένα κι' ἔχει ἀπήχηση σὲ μένα, ἀπ' ὅπου καὶ ξεκινάει. Ἀλήθεια, ἐγὼ εἶμαι ἡ πηγὴ τῶν συναισθημάτων σου ἤ ἐσὺ καὶ ἡ φαντασία σου;

Γιατὶ δὲν τολμῶ νὰ ἀναγνωρίσω στὸν ἑαυτό μου παραγωγὴ καὶ διάδοση ἐρωτικῶν παλμῶν καὶ πόθων, δὲν μοὔχει ξανασυμβεῖ. Καὶ κάπου νομίζω, μ' ὅλ' αὐτά, πὼς πατῶ σὲ ξένο, νοικιασμένο ἴσως, ἔδαφος, καρποφόρο ἤ ἀνθοφόρο, ἐρώτων. Ποιός νὰ μοῦ τὄλεγε - ἐγώ; Ἄ, ναί, γιατὶ ὄχι; Λίγος σοῦ πέφτω;

Ξέρω πολὺ καλὰ πώς, ἀπὸ μόνος μου, δὲν ἐμπνέω τίποτα. Συνήθως μὲ στραβοκοιτάζουν, ἄλλοτε μὲ εἰρωνεύονται, τὶς πιὸ πολλὲς φορὲς μὲ κοροϊδεύουν καὶ μοῦ λένε: - Πόσα ξέρεις ἐσύ! Πόσες καρδιὲς ἔχεις κάψει!... Μὰ, δὲν θυμᾶμαι τίποτα ἐγώ. Βρὲ σύ! Μπᾶς καὶ ὅσα μοῦ ὁμολογεῖς ἀφοροῦν κάποιον ἆλλο, ὄχι ἐμένα; Νὰ δεῖς, αὐτὸ θἆναι. Εἶναι. Δὲν βλέπεις ἐμένα. Κοιτᾶς ὅ,τι θέλεις νὰ δεῖς σὲ μένα, ὅσα θέλεις, χωρὶς νὰ ρωτήσεις ἐμένα - ζητᾶς καὶ τὰ ρέστα ἀπὸ μένα! Εὐτυχῶς ποὺ δὲν μοὔστριψε, ὅπως ἐσένα.

Σύντομα τὰ μάτια σου θ' ἀνοίξουν, τώρα ὀνειρεύεσαι. Καί, τότε, θὰ δεῖς, θὰ μετανιώσεις. Εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴ μετανιώσεις ποὺ μοῦ ἀφέθηκες τόσο, ἐσὺ νὰ κλαῖς κι' ἐγὼ νὰ στρέφω ἀλλοῦ, μὴ μὲ πάρουν τὰ μπάζα τῶν δακρύων σου. Μετά, θὰ τὸ πάρεις ἀπόφαση. Δὲν ἄξιζα τὸν κόπο γιὰ σένα. Θὰ ἀραιώσεις τοὺς λυγμοὺς καὶ τὶς συναντήσεις μας. Αὐτὸ ὅμως δὲν θὰ μοῦ πολυαρέσει. Θὰ ψάξω νὰ σὲ βρῶ...Ὄχι! Θεατὴς χωρὶς θέαμα, εἶναι στέρηση σαδισμοῦ.
Γραμμένο μία κι' ἔξω, ἀφιερωμένο ἅπαξ καὶ διὰ παντὸς στὴν ὅποια πάρει ὁ Χάρος, - τώρα, ἄν πῶ ἀπὸ πάνω καὶ: μὲ ἀγάπη, γλυτώνω τὸ ὅπου φύγει-φύγει;
................................................................. μὲ χοὲς στοὺς νεκροὺς ἔρωτες.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο


17 Μαΐου 2018.
Γράφτηκε:
2 Δεκεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 9:26.
δεκαετὴς στρατηγὸς σεξουάλισε παρανόμως!
[σήμερα εἶχα τὴν πρώτη μου σεξουαλικὴ ἐπαφή,
Λόρδος Ταντρίδης*]

- Τὄκανες, αὐτό, πρὶν πάρεις, ἄτιμε, τὴν ἄδειάν μου;
- Ζητῶ, μεσιὲ Κλινό, συγγνώμη, διὰ τὴν αὐθάδειάν μου...
- Γεύτηκες ἐπιτρεπτὸν καρπὸν κι' ἀπὸ πάνω μιλᾶς;
Φτού σου! Φταίω, τώρα - ποὺ σὲ προόριζα...μ' ἄνδραν νὰ πᾶς -
νὰ μὴ σὲ στείλω, λοιπὸν, στὸ Κλινοστρατοδικεῖον;
- Μά, γιατί, μεσιὲ Κλινό!... Μοὔτυχε τρύπιον αἰδοῖον·
τἄρπαξα, τὸ γλέντησα, μ' ἄρεσε... Καὶ στὰ δικά σας!
- Σκασμός!...
- ...............Ἀνακατεύτηκα 'γὼ στὰ ἐρωτικά σας,
Ἀρχηγέ; Πάτησα πλέον τὰ δέκα μου τὰ χρόνια!
- Καὶ τί μ' αὐτό; Χρέος σου, παρθένος νἄμενες αἰώνια,
εἶχες...
- Τρίχες!
Ὁ Μπάξ*... δόξασα τὴν πατρίδαν, λέει· τὴν Ἑλλάδαν!
- Καλά, μπορεῖ νὰ σ' ἄφηνε, αὐτός, καὶ μ' ἀγελάδαν
νὰ πᾶς... - ἐσύ θὰ πήγαινες; Ἀποκρίσου, χαμένε!
- Πρᾶγμα τέτοιο, ποτέ, Κλινό μου πολυχρονεμένε!
- Ξέρεις, συγχωρῶ τῶν ἁμαρτωλῶν τὰ πρῶτα λάθη.
Ἕνα μὲ νοιάζει πιὸ πολύ. Τὸ Φόρουμ μὴν τὸ μάθει.
- Μερσὶ μπωκού! Τὴν πέννα σας, ἀφεῖστε νὰ φιλήσω!
- Ἀφίεταί σοι τὸ ἁμάρτημα! Στὴ μούρη σου θὰ χύσω
ὅλο τὸ μελάνι ποὔχει τὸ μελανοδοχεῖον...
Μόνο μὴ μάθω πὼς ἔσμιξες καὶ μ' ἆλλο αἰδοῖον!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
(*) Ψευδωνυμομάχοι.
Τὸ ποίημα σατιρίζει “δήλωσιν” τοῦ Λόρδου Ταντρίδη.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο



17 Μαΐου 2018.
Εξηγήστε μου γιατί δεν το πιάνω.
Όταν ο Έλληνας είναι μετανάστης στη Γερμανία, θέλουμε να νιώθει Έλληνας. Όταν ο Αλβανός είναι μετανάστης στην Ελλάδα, θέλουμε πάλι να νιώθει Έλληνας. Δεν βγαίνουν τα κουκιά, παιδιά.
Ζωὴ Ρηγοπούλου.
~~~~~
Ἕλληνάς τις ξένος
κι' Ἕλλην βιδωμένος,
ἀπ' τὰ κόκκαλα βγαλμένος
κι' Ἕλλην κόμματ'-ἐμπαιγμένος.

Ἕλληνες ὑπάρχουν πολλοί,
κι' Ἕλλην εἶναι μία δόξα,
δ' ἔτι καὶ ὀλίγον...λόξα,
καμιὰ φορὰ καὶ προσβολή.

Ἐτέθη πρόβλημα μεγάλο:
ἀπ' τὸ νιονιό της πῶς θὰ βγάλω,
ποὔχει μπερδέψει τὰ κουκιά
μὲ πίτουρα; Μὲ ματσουκιά,
λέτε, νὰ τὴν βαρέσω;
Ξέρετε κἅν' ἆλλο μέσο;
Τὄχε ποτέ της ἡ Ρηγοπούλου μας ὀνειρευτεῖ,
πὼς ἀγρίως ὁ Λὸ Σκόκκο θὰ μᾶς τὴν εἰρωνευτεῖ,
ποὺ δυὸ γαϊδάρων σανὸ δὲν ξέρει
νὰ χωρίσει καὶ γνώμην νὰ ἐκφέρει;

Τί 'ν' ὁ Ἕλληνας καὶ τί 'ναι τὸ ζουμί του;
Τίς ἡ διαφορὰ τοῦ ἄνθους - ξέρει; - καὶ τοῦ βλήτου;
Ἀμφότερα φυτρώνουν - καὶ μετ' ἀπολύτου
σιγουριᾶς, τὴν βεβαιώνω
(κι' ἀκριβὰ τῆς τὸ χρεώνω):
διάφορον ἔχουν ὀμορφιὰν κι' ἀσύγκριτον ἀξίαν!
Τῆς Ζωίτσας τὸ μυαλό, κατ' ὁμολογίαν,
πάντων, ἔστιν - φεῦ!... - πολὺ ὀλίγον· καὶ δὲν ἐπαρκεῖ
πάρεξ γιὰ σκέψεως ὄντα λίαν ὀλιγαρκή.
Σιγὰ δὲ μὴ καὶ στὸν προβληματισμόν αὐτῆς δώσω ἐξηγήσεις!
Ἁπλῶς ἄς ξέρει: Ἕλληνας εἶσαι, καὶ θές; Ἴσως θαυματουργήσεις.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

[The Rebel]

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο
(Χορτᾶστε... ἀναμνήσεις μου):
~
1η.
31 Μαΐου 2019.

(Ἀντίγραφον) (...καὶ γαμῶ τὰ ἀντίγραφα!):
~ Μάριος Χριστόπουλος‎,
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ:
Ποία ἡ κατάλληλος πρὸς γάμον ἡλικία ;
====
* Παντρεύτηκα σὲ καλῶς ἀνεγνωρισμένην ὑπὸ τῶν ἀρχαίων προγόνων μου (ὄχι "σας") ἡλικίαν, ὑπῆρξα λίαν ἐπιτυχὴς ἐραστὴς καὶ σύζυγος καὶ πατήρ (ἀπὸ πρὶν μάλιστα παντρευτῶ), ὅμως, δυστυχῶς, δὲν μᾶς εἶπον, οἱ ἀρχαῖοι <ἐμοῦ> πρόγονοι [Ἀριστοτέλης, Πλάτων,... - οἱ ἆλλοι ἀναφερόμενοι ἀνωτέρῳ δὲν μ' ἐνδιαφέρουσι] πότε, εἰς ποίαν ἡλικίαν δέον νὰ χωρίζομεν (ὄχι διὰ θανάτου ἀλλὰ) μετὰ διαζυγίου!
Ὁπότε, πρὶν 3 / τρία καὶ μισὸ (τριάμισυ - ὄχι τρεισήμισυ ποὺ λένε οἱ Γκρὴκς πολυσπουδασμένοι) χρόνια πῆρα διαζύγιον καὶ ἡσύχασα.
Ἄν δὲν ἀρέσω εἰς τὰς ψυχὰς τῶν Προγόνων μου, ἐλπίζω νὰ ἀρέσω στοὺς μελλοντικούς, ἔστω κι' ἄν θὰ ἔχω ἀποθάνει προηγουμένως. Ἀπὸ τὰ πλῆκτρα μου καὶ...στοῦ ἀγνώστου θεοῦ τ' αὐτί!...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2η.
31 Μαΐου 2019.

(Ἀντίγραφον):
~
Σπυρίδων Νικολοβιέννης:
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ : Ο ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΡΟΧΩΡΑ ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ.
==
* Σπυρίδωνα, σὲ σκεφτόμουν πολύ, γι' αὐτὰ ποὺ γράφεις. Αὐτὰ τὰ ἴδια ποὺ μὲ κάνουν κι' ἀγανακτῶ κάθε στιγμὴ ποὺ βγαίνω ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι μου. Χωρὶς ὑπερβολές, ἡ Τουρκία ἔχει μεταφερθεῖ ἐδῶ.
Ἄ, ἄκου μιὰν <ἀνακούφιση> κάποιων...Ἑλλήνων:
"- Εὐτυχῶς, ἐμεῖς ἀπὸ δῶ, δὲν ἔχουμε πολλούς. Ἐσεῖς, παρὰ εἴσαστε φορτωμένοι...".

Κατάλαβες ποῦ βρίσκεται τὸ πρόβλημα; Περιμένεις σωτηρία;
Ξέρεις μὲ πόση ἄνεση κυκλοφοροῦν οἱ τουρκοειδεῖς παντοῦ; Δὲν ὑποψιάζομαι πουθενὰ προσφυγιὰ καὶ φτώχεια - ἐξὸν πιὰ κι' ἄν γέρασα τόσο ποὺ δὲν ξέρω τί μοῦ γίνεται. Ὅλα τους τἄχουν.

Μᾶλλον τοὺς λείπουν τουλάχιστον δυὸ τζαμιὰ σὲ κάθε γειτωνιά καὶ ποὺ ὁ Ἐρντογὰν δὲν καθιερώνει ἐδῶ παρελάσεις καὶ γιορτές.
(Ἔ, τί; Θὰ παρακολουθοῦν ἑλληνικὲς; Ψώνια εἶναι;)

Οὔτε εἰσιτήρια κἄν πληρώνουν στὰ λεωφορεῖα, ἀνεβαίνουν σὰν νἆναι κτῆμα τους. Συνήθως, ἀσχολοῦνται κι' αὐτοί, ὅπως κι' οἱ Ἕλληνες, μὲ τὸ κινητό τους: ἄν δὲν τὸ κοιτάζουν, δὲν κυκλοφορεῖ τὸ αἷμα στὶς φλέβες τους, δὲν χτυπᾶ ἡ καρδιά τους. Ἀλλὰ αὐτοὶ φαίνονται πιὸ χαρούμενοι, πιὸ ξέγνοιαστοι ἀπὸ τοὺς Γκρήκς. Στὰ Αὐτόματα Ταμεία Εἴσπραξης πᾶντα ὑπάρχει κάτι καὶ γι' αὐτούς.

Οἱ δὲ γκρὴκ κωλόγεροι, βρῆκαν τὴν σεξουαλικὴ εὐκαιρία τῆς ζωῆς τους. Πεινασμένοι ἀνατολίτες κάνουν τὰ πᾶντα (ἀπὸ μπρός, ἀπὸ πίσω, ἀπὸ πάνω.... κτλ) γιὰ 5 εὐρώ. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἑλλάς.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

3η.
31 Μαΐου 2018.

(Ἄν δὲν σᾶς ἀρέσει ἡ πρώην Ἑλλάδα), νὰ φύγετε, νὰ πᾶτε ἀλλοῦ.
Spark, χθές, 16:17, ἔγραψε:

η λύση του προσφυγικου προβλήματος βρέθηκε! ο κάθε έλληνας φορολογούμενος θα ταϊζει έναν ή περισσότερους πρόσφυγες. οι πρόσφυγες-μετανάστες θα γίνουν έλληνες πριν έρθει η ώρα των εκλογών, θα πάρουν χαρτιά παραμονής με αντάλλαγμα να ψηφίσουν αυτη την κυβέρνηση που τους βοηθά!!
έτσι το πρόβλημα πάει και όλα τα άλλα κόμματα οδηγουνται σε πτώχευση:
* * *
ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ, 3 λεπτὰ πρίν, ἔγραψε:
Ἄχ, τί ὡραῖα!... Πόσο μ' ἀρέσει ν' ἀκούω τέτοια. Πῶς ἐπιβεβαιώνομαι!...
Νὰ βλέπω: ἀλλοδαποὺς ἕλληνες, ὅ,τι πιὸ ἀπολαυστικό. Ἄλλωστε, δὲν φοβᾶμαι νὰ πάθω ξανὰ καρδιακὴ προσβολή! Νὰ μὴν ξαν'-ἀκούσσω τὰ ἑλληνικά σας.
Τούρκους καὶ Σκοπιανούς δῶστε μου, νὰ κάνω καὶ ἀχαλίνωτο σὲξ μαζύ τους. Σᾶς χαρίζω καὶ τὶς γάτες μου, οὔτε νὰ τὶς βλέπω
δὲν θέλω, τὶς σιχαμένες, ἄν εἶναι γιὰ εὐλογημένη καθολικὴ μπασταρδοποίηση τοῦ τόπου μας.
Spark, ὁ Ἀλλὰχ νὰ σ' ἔχει καλά, μπέστ ξεχωριστὸ δοῦλο του.
Τὰ εἶπες ὅλα.
Ἄν εἶχα ἀπορίες, ὥς καὶ μὲ λατινικὸ ἐρωτηματικὸ θὰ σὲ προκαλοῦσα νὰ μοῦ ἀπαντήσεις.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο



Τρεῖς ἀναμνήσεις τὴν ἡμέρα, βοηθοῦν μὴ γίνω λέρα. Προτιμῶ νἆμαι γλωσσάς, παρὰ νὰ μοιάζω... μ' ἐσᾶς!

[The Rebel]

Μὴ σώσω νἄχω τὶς ἴδιες ἀναμνήσεις μὲ σᾶς, προπαντὸς δὲν θὰ κλαψομουνιάζω, δὲν θέλω νὰ μοιάζω στὰ μοῦτρα σας):
~
1 Ιουνίου 2019.

(Ἀντίγραφον):
~
Ἡ προδοσία, τὸ ὄνομα, θὰ ξεχαστεῖ.
==
* Θἄχουμε νὰ κλαῖμε κι' ἆλλες <χαμένες πατρίδες>, πολὺ σπουδαῖο χριστιανικὸ προσόν. Τὸ τί κόλλυβα ἔχουν νὰ τρῶνε οἱ ὅσοι (ἐλάχιστοι) ἀπόγονοί μας, δὲν λέγεται. Ἐπέτειοι πάνω σ' ἐπετείους. Ξεκληρισμένος λαός. Ἡ προσωποποίηση τῆς ἀναξιότητος.


(Ἀναμνήσεις - βρυκλόλακες):
~
1 Ιουνίου 2019.

(Ἀντίγραφον - θὰ τ' ἄφηνα νὰ πάει χαμένο;):
~
Μειονοτικό κόμμα στην Θράκη κατεβαίνει στις Ευρωεκλογές - Συνεργάζονται με αλβανούς και σκοπιανούς.
==
* Ἔ, ὄχι καὶ πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη τῆς Ἑλλάδος! Κατάμουτρα τὴν φτύνουν.
* Πάντως, τὄχω ξαναγράψει: ἀπὸ μικρὸ παιδάκι, δεκαετία '50, ἄκουγα πὼς στὴν Θράκη ζοῦσαν Τοῦρκοι. Τούρκους τοὺς ἀνεβάζανε, Τούρκους τοὺς κατεβάζανε.
* Τὰ ἔχασα τελείως ὅταν στὸ στρατιωτικὸ εἶδα καὶ μουσουλμάνους! Τότε ἄρχισε νὰ δουλεύει ἀλλοιῶς τὸ μυαλό μου ἐπ' αὐτοῦ.
* Ἑλλαδίτσα, ὅπως στρώνεις, θὰ κοιμᾶσαι. Μονάχη σου ἔφτιαξες τουλάχιστον τρεῖς μειονότητες, μὴν πῶ ὑπάρχουν κι' ἆλλες, ποὺ θὰ σοῦ ρουφήξουν τὸ αἷμα.


(Ἀνάμνησις - διαρκῶς διαολοσταλμένη):
~
1 Ιουνίου 2019.

(Ἀντίγραφον - γίνεται χωρίς;)
~
Ένας άνθρωπος που θέλει να είναι μαζί σου, θα είναι μαζί σου χωρίς δικαιολογίες.
==
* Ἆστα, ἔχουμε λίαν κακὴν πείραν. Χειρίστην δὲν θὰ εὕρωμεν.

Εἶναι θαυμάσιο τὸ νὰ γοητεύεις, νὰ σ' ἐρωτεύονται, ἀλλά,
ἄν δὲν εἶσαι καὶ παληάνθρωπος,
βγαίνεις ἐντελῶς χαμένος, μόνον μὲ ἐμπειρίες.
Ξέρεις τί θὰ πεῖ ἐμπειρίες;
Ἀποτυχίες.
Δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἔντιμος κανείς.
Ὅλα τ' ἆλλα εἶναι ἀηδίες. Γιὰ τὸν ἀμαθῆ λαὸ ποὺ θέλει ἀποφθέγματα νὰ τὰ χώνει στὸ Φέισ-Μπούκ, καὶ νὰ κάνει πὼς κάτι ξέρει!... Τὴν τύφλα του.


(Ἀνάμνησις καὶ μνήμη καὶ μημονικό...):
~
1 Ιουνίου 2018.

Φωτογραφικὴ μνήμη.
*
Δὲν τὸ ἔχω κἄν.
Κάποτε, μὲ τὸν φίλο μου Δημήτρη, κάναμε πολλὲς συζητήσεις ἐπ' αὐτοῦ.
Γνωρίζαμε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἦταν ἀπαραίτητος στὸ θέατρο, γιατί θυμόταν αὐτομάτως (σὰν Η/Υ) ὅ,τι κι' ἄν τὸν ρωτοῦσες νὰ σοῦ ἀπαντήσει:
πῶς λέγεται κάποιο ἔργο,
ποιός τὸ ἔπαιξε,
πότε,
ποῦ,
πόσα πρόσωπα καὶ σκηνικὰ χρειάζεται,
τί φοροῦσε ἡ πρωταγωνίστρια,
μὲ ποιόν γκόμενο τἆχε ἐκείνη τὴν ἐποχή,
τί γράψανε οἱ κριτικὲς...
Αὐτὸς ἀνῆκε πρῶτα στὸ θέατρο Μουσούρη ἀλλὰ ὕστερα τὸν πῆρε ἰσοβίως ἡ Βουγιουκλάκη μαζύ της.
Ρόλο τῆς προκοπῆς δὲν ἔπαιξε ποτέ, ἄς ἦταν καὶ πρῶτος κι' ἀσυναγώνιστος ρουφιάνος (καὶ αὐτὸ τὸ ταλέντο δὲν εἶναι ἄσχετο μὲ τὸ θέμα μνήμης· πρέπει νὰ θυμᾶσαι ξεκάθαρες λεπτομέρειες γιὰ νὰ τὶς διαστρέφεις ἀποτελεσματικῶς κατὰ βούλησιν).
Τὸ μέγα καλλιτεχνικὸ μειονέκτημα ποὺ τοῦ βρίσκαμε: παντελὴς ἔλλειψις στοχαστικότητος καὶ ἐσωτερικότητος.

Γιὰ νὰ μάθω τὰ λόγια ἑνὸς ρόλου, ἤμουν ὁ τελευταῖος ἱκανός.
Τὸ τί,
τὸ πῶς,
ἡ ψυχολογία του μονάχα
μοῦ ἐξασφάλιζε τὴν μνήμη.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

[The Rebel]

2 Ιουνίου 2018.
Πουτάνες καὶ «πουτάνες».



ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ, Κυριακὴ 02 Νοεμβρίου 2008, καὶ ὥρα 4:11.
AINEIAN06, λόγῳ θάρρους, ἀπευθύνομαι σὲ σένα ἀλλὰ...παίρνει κι' ἄλλους ἡ μπάλα. Μὴν τὸ σαχλεύετε τὸ θέμα. Εἶναι ἄκρως σοβαρό.
Τὴν λέξη πουτάνα, τὴν χρησιμοποιῶ καὶ ἐγώ, καθὼς καὶ τὰ ὑποκοριστικά της, - γιὰ χαριτωμενιὲς καὶ ἆλλα παρόμοια. Τὸ νῆμα ὅμως αὐτὸ δὲν ξεκίνησε γιὰ σᾶχλες. Ὡς γλαφυρὲς παρεμβάσεις, δεκτὸν νὰ λὲς κάτι ἀλλοιώτικο.

Ἐδῶ. μιλᾶμε γιὰ τὴν ἐκτόνωση τοῦ ἄντρα καὶ ἀποσιωπᾶται ἡ ἐκτόνωση τῆς γυναίκας. Αὐτὸ τὸ παραβλέψαμε κακῶς, πολύ κακῶς. Καὶ ὁ ἄντρας καὶ ἡ γυναίκα εἶναι πλασμένοι μὲ ἕναν ἔξαλλο βαθμὸ ἐνδόμυχης λύσσας γιὰ ἐρωτικὴ ἱκανοποίηση, [ἡ γυναίκα εἶναι πιὸ λυσσασμένη - δὲν τὴν κρίνω...], ποὺ ὁ βαθμὸς αὐτὸς βέβαια ποικίλλει ἀπὸ ἄτομο σὲ ἄτομο κι' ἀπὸ περιόδους τῆς ζωῆς μας σὲ ἆλλες περιόδους, τῆς δικῆς μας πᾶντα ζωῆς.

Κακῶς βέβαια δεχτήκαμε ὅτι τὸ πρόβλημα εἶναι ἀντρικό, ὅτι πρέπει τάχα νὰ ἱκανοποιηθοῦν οἱ ἆντρες, ὁπότε μποροῦν νὰ ἀναζητοῦν ὁπουδήποτε τὴν ἱκανοποίησή τους. Ἀνδροκρατία χοντροκομμένη καὶ ἠλίθια σὲ βαθμὸ κακουργήματος. Τὸ ἴδιο, ἀπὸ τὴν φύση, καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν κατασκευασμένη στὰ μέτρα τῶν ἀντρῶν, ἀπὸ ἆντρες, κοινωνία, ἰσχύει καὶ γιὰ τὶς γυναῖκες. Ἀπαιτεῖται ἐδῶ καὶ τώρα νὰ ἀνοίξουν "σπίτια" γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῶν γυναικῶν, μὲ ἆνδρες πόρνους. Καὶ φυσικά, καὶ "σπίτια" μὲ πόρνους καὶ πόρνες γιὰ ὁμοφυλόφιλους καὶ λεσβίες. Ὅλες οἱ ἀνᾶγκες ἶδιες εἶναι. Βᾶλτε τα μὲ τὸν Θεό σας, ποὺ μᾶς ἔπλασε ἔτσι κι' ὄχι ἀλλοιῶς.

Ἐὰν ἐπαίνεσα τόσο ἐνθουσιωδῶς τὸ κείμενο τῆς Fanny [ὁ Θεὸς νὰ τὸ κάνει δικό της!], εἶναι γιατί ἀρκέστηκα στὶς κατεστημένες ἀντιλήψεις τῶν πολλῶν, δηλαδὴ ἐσᾶς.

Ἐμένα ἡ πορνεία δὲν μὲ ἐνδιαφέρει καθόλου. Οἱ διαστάσεις της, ὡς φανερή (προτιμώτερη) καὶ ὡς κρυφή (ἀπαίσια), ἀσκούμενη ἀπὸ ἆντρες, γυναῖκες, ὁμοφυλόφιλους, λεσβίες, διαρκῶς μεγαλώνουν. Δὲν πρόκειται νὰ ἐξαλειφθεῖ ποτέ, ὅ,τι καὶ νὰ λένε οἱ ρομαντικοὶ ἐρωτιάρηδες σὰν ἐμένα. Ὑπάρχει στὴν μέση, μπροστά, πίσω, πάνω, κάτω, παντοῦ τὸ χρήμα - τί λέμε τώρα;

Σύνθημά μου, ἀμένα, είναι: ΚΑΠΟΥ, ΚΑΠΩΣ, ΠΑΝΤΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ. Ὁποιοσδήποτε ἔρωτας ποὺ εἶναι ἔρωτας, χωρὶς διακρίσεις. Καὶ ἄνευ χρήματος.
Αὐτὸ εἶναι τὸ πρόσωπό μου.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

[The Rebel]

June 5, 2018
Ὅσο καὶ νὰ γκρινιάζω, τώρα, ἡ Ἑλλάδα ἔχει πάει πιὰ κατὰ διαόλου καὶ προκοπὴ δὲν πρόκειται μὲ τίποτα νὰ δεῖ, ἄν δὲν τουρκέψει ἐπισήμως καὶ τελείως. Ὅ,τι θέλει ἄς κάνει. Στὸν Διάολο θὰ τὴν στέλνω ὥσπου νὰ ξεψυχίσω. Αὐτὸ τ' ὁρκίζομαι.
======
Νὰ προσθέσω ὅτι ὅταν ἤμουν 3,5 χρονῶ, ὁ πατέρας μου μοῦ εἶχε φτιάξει ἕνα καρότσι (ποὺ τὸ ἔσερνα μὲ σκοινί) κι' ἀπάνω ἔγραφε: "Γιάννης, ὁ γκρινιάρης". Μ' ἀρέσει νὰ γκρινιάζω, - τέχνη εἶναι κι' αὐτό!...

(Ναί, τώρα, πολὺ ποὺ καταλάβατε...):
~
8 Ἰουνίου 2018.
Χθὲς πέρασε μία ζηλόφθων σκέψις, κακοβούλως σφηνωθείσα εἰς τὸ μυαλό μου, ἰδοὺ ποία: πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιοι, μὲ θέματα (ἄς ποῦμε εἰκόνες) ἀσήμαντα, ποὺ δὲν θὰ τὰ πρόσεχε ποτὲ πουθενὰ (ἀλλοῦ) κανείς, νὰ παίρνουν καὶ 250 καὶ 350 "λάικ" (αἰσχρὸ φροῦτο) καὶ ἐγὼ νὰ παίρνω...μὲ τὸ ζόρι μόνον 2 ἤ 3 "λάικ", κι' αὐτὸ ὄχι πᾶντα, λὲς κι' εἶμαι κανένα χαμένο κι' ἄχαρο κορμί; Λὲς καὶ δὲν μὲ γέννησε μάννα ἐμένα!...Θὰ σκάσω!!! Ξέρει κανείς σας μήπως (πληρώνω ὅσο κι' ὅσο) καμία ὀργάνωση, νὰ προσχωρήσω, νὰ δῶ κι' ἐγὼ μιὰ φορά, ὄχι πολλά, ἄς ποῦμε 20 "λάικ" ἀπανωτά - κι' ἄς πεθάνω καπάκι; Σήμερα ποὺ θὰ πάω σὲ κηδεία, εὐκαιρία θἄτανε νὰ τρυπώσω σὲ κἅναν λάκκο, εὐτυχὴς κι' ἀρεστός σας... Δὲν ἀρέσω, δὲν εἶναι ζωὴ αὐτή, - σᾶς μισῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς βασανισμένης μου ὕπαρξης, ποὺ δὲν τὴν ἀλλάζω μὲ τίποτα, οὔτε μὲ τὴ δική σας.


(Ἐφιάλτης νὰ σᾶς γίνω - ἀνάμνησις δέ, μόνο γιὰ μένα):
~
8 Ιουνίου 2019.

(Ἀντίγραφον - ἄν σᾶς ἀρέσει!...Ἀλλοιῶς: σκασίλα μου.):
~
Ἀκόμα καὶ τὰ <ἑλληνικὰ> τὰ καταργοῦμε - θὰ βγεῖ καὶ Νομοθετικὸ Διάταγμα.
Ἀλλὰ δὲν θὰ φταῖνε μόνον οἱ κυβερνήσεις. Ἐδῶ, οἱ Ἕλληνες(!), ὁ λαός,
ποὺ μόνο σφάλματα στοὺς πολιτικοὺς τῶν ἄλλων κομμάτων ξέρει νὰ βρίσκει,
τὴν δική του στραβωμάρα δὲν τὴν βλέπει,
δὲν θέλουν οὔτε τὸ ἑλληνικὸ ἐρωτηματικό [;].
Εἶμαι ὁ μοναδικός,
ὁ ἕνας,
ὁ μόνος ποὺ τοὺς ψεγαδιάζω γιὰ τὸ λατινικὸ
ποὺ αὐθαίρετα καὶ ἀποκλειστικῶς χρησιμοποιοῦν
γιὰ ν' ἀποκτήσουν.... ἀξία τὰ ἠλίθια μηνύματά τους.
Ἔχουμε, λέει, 200.000 μουσουλμάνους στὴν Ἀθήνα. Ψέματα. Εἶναι πολὺ περισσότεροι. Στοὺς δρόμους, κυριαρχοῦν αὐτοί. Καὶ ἔτσι ποὺ γεννοβολᾶνε, σὲ 10 χρόνια, θἆναι 4 ἑκατομμύρια, μόνον στὴν Ἀθήνα.
Σκατένια Κωνσταντινούπολη θὰ καταντήσουμε. Δὲν ἔχει μείνει τίποτα ἑλληνικό.
Πρὶν 20 χρόνια, οὔτε ποὺ μοῦ περνοῦσε ἀπὸ τὸ μυαλὸ ὅτι τὸ "ἑλληνικὸ" θὰ ἦταν δυσεύρετο καὶ τόσο ἀπαξιωμένο.
Τὸ ὅτι κλείνει τὸ ἐργοστάσιο <Γάλα Βλάχας> εἶναι τὸ λιγώτερο. Χάσαμε ὁλόκληρη Μακεδονία.
Εἴμαστε ἡ χαρὰ τοῦ Ἐρντογάν. Μᾶς γαμάει καὶ χαίρεται.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

[The Rebel]

12 Ἰουνίου 2019.
1ον.
(Ἀντίγραφον):
~
* ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ἐργασιακὰ δικαιώματα στὴν Ἀλλοαδαπ'-Ἑλλάδα. Μόνον ἐγκληματικὴ ἐκμετάλλευση ἐκ μέρους τῶν ἀφεντικῶν, ὅλων. Ἐπιδημία εἶναι. Κανεὶς δὲν πληρώνει σωστά. Τουλάχιστον τὰ τελευταῖα 20/ εἴκοσι χρόνια, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ μόνον συμβαίνει.
~~~~~~~~~~~~~~~~
2ον.
12 Ἰουνίου 2018.
Πάλι...ἀπὸ τὰ διασωθέντα μου.
* 18 Ἰουνίου 2017, καὶ ὥρα 3:30.
Re: Προτείνετέ μου μέρος γιὰ ἐργασία.
~
Κλινοσοφιστεῖες,
γιὰ πρώτη φορὰ σοφές - οὐί, μπιὲν σύρ!...
kitrino poukamiso* ἔγραψε: Τα λεφτά δεν ειναι πρόβλημα.
Θέλω απλά να γεμίζω τον χρόνο μου παραγωγικά.
----
Τρέλλα ἐξόχως ἐφικτὴ γιὰ ἐκλεκτούς.
~~
Στὸν Παράδεισο. Ὁ Θεὸς ἀφέντης θἆναι σὰν νὰ μὴν ὑπάρχει, δὲν θὰ σ' ἀδικήσει ποτέ, δὲν θὰ τοῦ δώσεις οὐδέποτε λογαριασμὸ γιὰ τὸ τί καὶ πόσο παράγεις καὶ οἱ Ἅγιοι θὰ χαίρονται τὴν συντροφιά σου, γνέφοντας στοὺς Ἀγγέλους νὰ σὲ γλείφουν, νὰ τὸ χαίρεσαι, ἐντελῶς δωρεάν! Ὁ καιρὸς θὰ περνάει χάρμα χωρὶς προοπτικὴ νὰ πεθάνεις ποτὲ ἤ νὰ γεράσεις καὶ νὰ σέρνεσαι στὸ κρεβάτι μὲ πόνους καὶ τὰ παρόμοια ἀνιαρὰ συνεπακόλουθα. Βέβαια, ὅλοι θὰ σ' ἐκτιμοῦν γιὰ τὸ θεάρεστο ἔργο ποὺ θὰ προσφέρεις. Δὲν ἔχει σημασία τί. Ἀρκεῖ νὰ προσληφθεῖς στὸν Παράδεισο.

Κι' ἄσε ὕστερα τὸν Δέλτα-Λόξ* (Λοξίας) νὰ λέει τὸ μακρύ του καὶ τὸ κοντό του γιὰ τὴν θεοδουλοπρέπειά σου ἤ τὸν Ἀντίοχο* νὰ σκαρώνει στατιστικὲς γιὰ τὸ ἀνυπόστατο τῆς ἐργασιακῆς σου προσφορᾶς σὲ χώρους ἀνυπάρκτους (κατὰ τὴν γνώμη του) (τσοντάρω κι' ἐγὼ ἐπ' αὐτοῦ, ἀλλά, ἐμένα, χέσε με, θανατόπληκτος εἶμαι, ξεψυχισμένα λόγια λέω, σύντομα θὰ μοῦ μπουκώσουν καὶ τὸ στόμα τὰ σκουλήκια, - ἀμὰν πιὰ καὶ πότε!...- νὰ γλυτώσει καὶ ἅπαν τὸ ὑπαρκτὸ Φόρουμ.γκρ...) καὶ νἆσαι σίγουρος πώς, μιὰν ἡμέρα, θὰ λές:
- Τί καλὰ ποὺ ἔθεσα, τότε, τὸ ὑπαρξιακό μου πρόβλημα, στὸ Φόρουμ.γκρ!...Τί τύχη νὰ μὲ καθοδηγήσουν ἄνθρωποι σοφοὶ στὰ ἀλλότρια, χαζοὶ στὰ κατάδικά τους!...Εἰδικὰ σ' αὐτὸν τὸν Κλινό, πρέπει νὰ τοῦ πάω γιὰ μνημόσυνο μιὰ γάτα, στὸν τάφο του, καὶ νὰ τὴν παρακινήσω νὰ σκάβει, ἐννοεῖται γιὰ τὰ κακά της, ἀλλὰ καὶ - ποῦ ξέρεις; ὥσπου νὰ μπεῖ Φῶς Ζωῆς καὶ Τέχνης στὰ βάθη – καὶ...(πάλι) ποῦ ξέρεις;

Ἴσως ἀναστηθεῖ!...Γιατί ὄχι; Κακὸς ἄνθρωπος δὲν εἶναι!...
Πάντως, ἀναρωτιέμαι: γιατί θέλεις νὰ δουλέψεις; Γιατί δὲν μᾶς ζητᾶς νὰ σοῦ προτείνουμε κάποιαν Σχόλη καὶ Τεμπελιά; Φοβᾶσαι μὴ σὲ ποῦμε Δημόσιον Ὑπάλληλο; Καὶ τί ἀνάγκη μᾶς ἔχεις ἐμᾶς; Διορίσου ἐσὺ καὶ ὅλο καὶ κάποιο κόμμα θὰ στηρίζει τὰ δικαιώματά σου, ἀκόμη καὶ ἐπ' ἀμοιβῇ του! Δὲν χρειάζονται πολλὰ προσόντα: ὑποτυπώδης γνῶσις τῆς ἑλληνικῆς, ἀξιοπρόσεκτο γκομενικὸ ἠθικὸ μπουρδούκλωμα, ἄψογη χρήση λατινικοῦ ἐρωτηματικοῦ - νὰ μὴν σὲ λένε καὶ ξερόλα... Αὐτά!

Τὴν ἡμέρα τοῦ διορισμοῦ σου ὅλοι θὰ σὲ μουντζώνουν ἀπὸ ζήλεια καὶ φθόνο. Ἀλλά, τί ἀνάγκη θἄχεις, ἐσύ; Εἴπαμε:
θὰ σὲ γλείφουν, κάποιοι, ἀπὸ πάνω ὥς κάτω, μπρὸς-πίσω, ἄχ!...Ἔτσι μοῦ 'ρχεται νὰ σοῦ βγάλω τὰ μάτια ἀπὸ τὸ κακό μου! Μὴν κοιτᾶς ποὺ δὲν τὸ δείχνω οὔτε καὶ τ' ὁμολογῶ!...
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~~~
(*) Ψευδωνυμομάχοι.


17 Ἰουνίου 2019.
(Ἀκόμη καὶ προχθές, τὴν Δευτέρα, στὸ Καφενεῖο τὰ ἴδια ἔλεγα. Ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες οἱ ἴδιοι δὲν ξέρουν ποῦ βρίσκονται, τί τοὺς γίνεται, ὅταν οἱ ἴδιοι ἔχουν ἐξασφαλίσει τὸ ψωμί τους):
~
(Ἀντίγραφον - σᾶς ἔπρηξα; Ὄχι ἀκόμα;):
~
Εἰπώθηκε:
ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΘΕΛΟΥΝ 2 ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΔΟΥΝΑΝΕ.
==
* Οἱ Ἕλληνες ΔΕΝ βρίσκουν δουλειὰ στὴν Ἑλλάδα, τὰ ἀφεντικὰ ΘΕΛΟΥΝ ἀλλοδαπούς, νὰ τοὺς ἐκμεταλλεύονται καλλίτερα, μὲ μικρότερο μισθό, λίγα ἔνσημα, ἴσα-ἴσα γιὰ νὰ δικαιοῦνται ἄδεια παραμονῆς στὴν χώρα καὶ τοῦ χρόνου ἐπίδομα ἀνεργίας, ὁπότε καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ δουλεύουν ἀδήλωτοι.
Ὅταν ὁ ἆλλος, ὁ Ἕλληνας, ὁ <τεμπέλης>, φτάνει στὸ σημεῖο νὰ πεθάνει τῆς πείνας, δέχεται σὰν θεῖο δῶρο τὸ ἐπίδομα, ὅσο κι' ἄν εἶναι.

Ποιός νὰ τοῦ ξυπνήσει τὸ μυαλὸ νὰ ἐπαναστατήσει; Ἡ τηλεόραση; Ποὺ ὅλο βαμμένες γυμνὲς τσοῦλες δείχνει, καὶ τεκνά, ὅλοι κι' ὅλες μὲ τατουάζ καὶ ἀπόλυτη ἀμορφωσιά; Ποὺ δὲν ξέρουν νὰ μιλοῦν ἑλληνικά, ἀλλὰ τὶς ἀγγλικοῦρες τὶς πετᾶνε φαρσί;
Ποιός θὰ συνδράμει τὸν Ἕλληνα, ἡ Ἐπιθεώρηση Ἐργασίας; Τὴν εἴδαμε κι' αὐτήν. Οἱ δικηγόροι, στὶς καταγγελίες τῶν ἐργαζομένων; Τοὺς εἴδαμε κι' αὐτούς. Τὸ κράτος, ποὺ δὲν ἐλέγχει ἄν πραγματοποιήθηκαν οἱ καταδικαστικὲς ἀποφάσεις του πρὸς τοὺς ἐργοδότες; Τὸ εἴδαμε κι' αὐτό.

Κάθε στιγμὴ καταφθάνουν φουσκωτὲς βᾶρκες μὲ ἀλλοδαπούς. ΠΡΕΠΕΙ, λέει, ὁπωσδήποτε νὰ τοὺς λυπηθοῦμε. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀλληλεγγύη(!) κοστίζει. Ἀπὸ τὴν μπουκιὰ τοῦ Ἕλληνα καὶ ἆλλα κλοπιμαῖα, ἡ Κοινωνία προοδεύει!... Ἔτσι λέω ἐγώ. Αὐτοί, πῶς καὶ ποῦ καὶ πότε νὰ τὸ ποῦν, τρελλοὶ εἶναι; Τὸ συμφέρον τους κοιτάζουν.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

7 Ἰουνίου 2014, ὥρα 12:52μ.μ.
Θέμα: Πατριωτισμὸς καὶ "προοδευτικότητα" - μποροῦν νὰ συνυπάρξουν;

Δὲν θέλει καὶ πολλὴ κλινοσοφία!...
~~
Καὶ βέβαια μποροῦν!
Βέβαια, ὅπως κατάντησε ἡ πατρίδα μου, ἡ Ἑλλάς, ἡ Ἀθήνα, τὸ ἱστορικὸ κέντρο δά(!),
χίλιες φορὲς νὰ ἤμουν ἀρχαῖος Ἕλληνας (δηλαδὴ νὰ μὴ ζοῦσα τώρα, πρὸ ἀμνημονεύτων αἰώνων ἀνύπαρκτος πιά),
ἀλλὰ δὲν πειράζει: ἔχω κάτι νὰ σιχαίνομαι, - καλὸ αὐτό!... - τὸ τώρα.
Πατρίδα εἶναι ὁ τόπος ὅπου γεννήθηκες.

Κοσμοπολιτισμὸς δὲν σημαίνει τίποτα: γυρνᾶς παντοῦ χωρὶς νὰ εἶσαι πουθενὰ κι' ἀπὸ πουθενὰ ἐρχόμενος (τὄχεις ξεχάσει τὸ "κάπου" σου). Κοσμόταφος λέγεται αὐτό.
Μπορεῖς νὰ ἔχεις τὴν πατρίδα σου: γειτωνιά, χωριό, πόλη, νομό, κράτος...
καὶ νὰ εἶσαι σὲ φιλικὲς σχέσεις (ἤ καὶ ἀδιάφορες κι' ὥς ἕνα σημεῖο ἐχθρικές) μὲ πατρίδες ἄλλων.
Οὔτε σὲ ξένο μέρος θἄθελα νὰ πεθάνω καὶ νὰ ταφῶ.
Ἡ καταγωγὴ εἶναι ἆλλο πρᾶγμα: λατρεύω τὴν εὐφράδεια ποὺ κληρονόμησα ἀπὸ τὴν Σμύρνη τῆς μάννας μου, τὴν
μουσικότητα ποὺ πλούσια μοῦ χάρισε ἡ Κέρκυρα τοῦ πατέρα μου, τὸ ἀττικὸ φῶς μέσα στὸ ὁποῖο γεννήθηκα, τὴν ἀττικὴ προφορά μου, τὴν ἐξ ἔρωτος γαλλικὴ φινέτσα μου, τὰ ἀλλεπάλληλα φλὲρτ μου μὲ τὸν Βέρντι καὶ τὸν Μπερλιόζ, ποὺ τοὺς προδίδω μὲ τὸν Χατζιδάκι, κι' ὅλοι χαιρόμαστε μὲ τὸ παραπάνω, ἔτσι.

Δύο γυναῖκες θὰ τὶς λάτρευα ὁπωσδήποτε: τὴν Μαρία Κάλλας καὶ τὴν Φλέρυ Νταντωνάκη.

Θἄθελα μιὰ νύχτα νὰ κοιμόμουν στὸν Παρθενώνα, νὰ μ' ἄφηναν νὰ φιλήσω στὸ στόμα τὴν Ἀφροδίτη τῆς Μήλου καὶ νὰ συγκρινόμουν μὲ τὸν Ἑρμῆ τοῦ Πραξιτέλη καὶ πάσῃ θυσίᾳ ...νὰ μὲ βγάζανε ὡραιότερον!
Ὁ Διόνυσος καὶ ἡ Ἀθηνᾶ νὰ μὲ τραβοῦσαν, μὲ πάθος, ὁ καθένας πρὸς τὸ μέρος του,
καθὼς θὰ τοὺς τραγουδοῦσα ἀλὰ Ὕβ Μοντάν κάτι σὰν Ριγκολέτο ἤ Τσελίνι ἑλληνο-γαλλο-ἰταλικά!
Καὶ νὰ ἔπαιρνα Βραβεῖον Γλαύκας πρὶν μὲ ὁδηγοῦσαν στὸν Κεραμεικὸ ἀ ζαμαί.

Ἡ πρόοδος εἶναι προσωπικὴ ὑπόθεση. Κανένας ἆλλος δὲν θέλει νὰ προοδεύσεις ἐσύ παρὰ μόνον - κι' ἄν - ἐσύ.
Εἶμαι ὁ μεσιὲ Κλινοηδυεπὴς
ὡραῖος, ὀλέθριος.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο

[The Rebel]

Κυριακή, 18 Οκτωβρίου 2020
Κάποτε το φτωχικό ελληνικό τραπέζι ήταν αυτό που έδενε την οικογένεια...



Καθισμένη όλη η οικογένεια, έκοβε το ψωμί, έτρωγε τις λιγοστές ελιές, την ντομάτα το κρεμμύδι και ήταν ευτυχισμένη.... Σήμερα όσο πλούσιο και να είναι το οικογενειακό τραπέζι, είναι βουβό...

Ο γιός θα φάει στα KFC με τους φίλους του, η κόρη έχει πεταχτεί στο Ζύγι ή στο Μικρολίμανο για ψαράκι με τον γκόμενο η μάνα... κάνει διατροφή της Herbalife μόνο με ροφήματα και ο πατέρας στο τέλος λέει στην γιαγιά-μάνα του: "Έλα ρε μάνα να φάμε κάτι παρέα..." Εμένα μου αρέσει να τρώω πάντα με την οικογένεια... ή με φίλους ή με την συντροφό μου, τρελλαίνομαι δε να είναι μαζί μου και τα παιδιά μου στο τραπέζι...

Πείτε βίτσιο, πείτε το συνήθεια, πείτε το εμμονή σε ένα πιο φτωχικό αλλά απείρως πιό οικογενειακό παρελθόν, πείτε το ιδεολογικά ταυτισμένο με τον τρίτο πυλώνα της κοινωνίας που εγώ αγάπησα και πιστεύω (Πατρις Θρησκεία Οικογένεια), δεν με νοιάζει...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΕΦΕΡΕ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙς ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ... ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ!
Κώστας Μαυροσκούφης
https://skeftomasteellhnika.blogspot.co ... .html#more

[ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ]

Ἐπανάληψις.
====
8 Νοεμβρίου 2018.
Θέμα: Να είσαι περήφανος για... Όχι για το τι κάνεις στο κρεβάτι σου...
~
Ἀκριβὲς πάλι ἀντίγραφο:
Χαζομάρες. Δικαίωμά του ἦταν νὰ μὴ μιλήσει, ὅταν τοῦ τὸ ζήτησαν. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἀποδεικνύει καὶ καμιὰ ἀξιοπρέπεια ἀπὸ μέρους του. Δηλαδή, οἱ χιλιάδες ἑκατομμύρια ἆλλοι ὁμοφυλόφιλοι, ποὺ καταπιέζονται, καταπνίγονται κάθε στιγμή, ἀπὸ χίλιες-δυὸ μεριές, κοινωνία, οἰκογένεια, δὲν ἔχουν ἀξιοπρέπεια ἤ δικαίωμα στὴν ἀξιοπρέπεια; Εἶναι γελοῖοι; Οὔτε ἀπὸ ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης; Δὲν εἶναι γελοῖοι ὅσοι παριστάνουν τοὺς γκόμενους καὶ ὅσες πετᾶνε τὰ βυζιά τους καὶ τὰ κωλομέρια τους ἔξω γιὰ ν' ἀποδείξουν μὲ ὑπερηφάνεια ὅτι εἶναι ἄντρες ἤ γυναῖκες μὲ τὰ ὅλα τους τὰ σεξουαλικά; Γιατί γι' αὐτὰ ὑπερηφανεύονται. Καὶ γιὰ τίποτ' ἆλλο. Καὶ πρέπει, σώνει καὶ καλά, νὰ παριστάνουν, ὅλοι, τοὺς <ὁμαλούς>, ἔστω κι' ἄν "τὸν παίρνουν" στὰ κρυφά, χωρὶς αὐτὸ νὰ πολυφαίνεται στὴ συμπεριφορά τους; Ἀκατανίκητη ὑποκρισία. Ἀηδιάζω κάθε φορὰ ποὺ ἀκούω τέτοια σχόλια ἠθικότητας καὶ σεβασμοῦ καὶ ἀξιοπρεπείας. Θεόσκατα.
--------------------
Λένε ἀμέτρητες φορὲς οἱ ἔξυπνοι κρυφοφονιάδες: οἱ ὁμοφυλόφιλοι νὰ ἐπιβάλλονται / νὰ γίνονται δηλαδὴ ἀνεκτοί μέσῳ τῆς δουλειᾶς τους: καλλιτέχνες, ζωγράφοι, ἠθοποιοί...* Ὑπάρχει τόση κρίση μυαλοῦ στὴν ἀνθρωπότητα; Ἕνας μανάβης, ἕνα πωλητὴς σὲ κατάστημα, ἕνας νεκροθάφτης, ἕνας παππάς, ἕνας περιπτεράς, ..., ἄν ὅλοι αὐτοὶ γεννηθοῦν ὁμοφυλόφιλοι, τί νὰ κάνουν, νὰ πᾶνε νὰ πνιγοῦν ἤ...νὰ γίνουν καλλιτέχνες γιὰ νὰ τοὺς παραδεχθοῦν κάπως οἱ ὁμαλοὶ καὶ οἱ στερημένοι; Ὅταν μιὰ ζωὴ πνίγονται ἀπὸ τοὺς ἄλλους, παντοῦ, στὴν καθημερινότητα, στὴ δουλειά, στὸ σχολεῖο, στὴν ἐκκλησία(!) [ἐκεῖ, ὁρκίζομαι, ὅλα πᾶνε φίνα καὶ ὑπὲρ ὁμαλά - μόνο στὸ Βατικανὸ παρεκτρέπονται, ἀλλὰ τί μᾶς νοιάζει ἐμᾶς;], δὲν τοὺς ἀξίζει καὶ μία ἡμέρα τὸν χρόνο νὰ ξεδίνουν, νὰ πετᾶνε κατάμουτρα στοὺς ὑπολοίπους, ποὺ δὲν εἶναι[;] ὁμοφυλόφιλοι, ἕνα μέρος ἐλάχιστο ἀπὸ τὸ φτύσιμο ποὺ τοὺς κάνουν ἐκεῖνοι διαρκῶς, μὲ λύσσα, μίσος καὶ στρατηγικὸ προγραμματισμό;
Προσωπικὰ ἐμένα, δὲν μ' ἀρέσει ἕνα πρᾶγμα στὶς Παρελάσεις Ὑπερηφάνειας: ἡ ἀμερικανιά στὶς μουσικές τους. Κι' ἀφοῦ ἀπευθὐνονται στὸν ἑλληνικὸ λαό, νὰ χρησιμοποιοῦν θὰ ἤθελα, ἑλληνικὲς παραδοσιακὲς μουσικές.
* Κάποιος μουσικὸς μοῦ εἶπε κάποτε γιὰ τὸν Μάνο Χατζιδάκι, ἐπὶ λέξει:
<Ἐπειδὴ ἔγραφε τόσο ὡραία μουσική, τοῦ συγχωρᾶμε τὶς ἁμαρτίες του>.
Ἄς ποῦμε ξαφνιάστηκα (ἔχω ἀκούσει ἑκατομμύρια βλακεῖες ἀπὀ ἀπογόνους Ἀρχαίων Ἑλλήνων - μὴ χέσω!...), στάθηκα λίγο καὶ ἀποφασιμένος τοῦ εἶπα:
- Ἄει στὸ Διάολο, μὴ μοῦ ξαναμιλήσεις.
* Μοῦ τηλεφώνησε πολλὲς φορές (πάνω ἀπὸ 10), δὲν τοῦ ξαναμίλησα ποτέ.
* Ἄν θέλετε κι' ἆλλα παρόμοια καὶ ἑκατοντάκις χειρότερα ἀνέκδοτα, μπορῶ νὰ σᾶς γράφω ἀπὸ 10 τὴν ἡμέρα, ὥσπου νὰ ξεκουτιάνω τελείως καὶ νὰ μὴν ἀναγνωρίζω τὰ πλῆκτρα τοῦ Ὑπολογιστῆ μου ἤ ποιό πράμα εἶναι Ὑπολογιστής.
* Ἄ! Καὶ ρῖξτε μιὰ ματιὰ σὲ κάτι ἄντρακλες μὲ τὰ ὅλα τους, γύρω σας. Θὰ καταλάβετε.
* Τέλος, δὲν μιλάω γιὰ γυναῖκες, πρῶτον γιατί οἱ σφαῖρες ρίχνονται σὲ μᾶς τοὺς ἆντρες (εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα προβλήματά μας, ἄν ὄχι τὸ πρῶτο), καὶ δεύτερον γιατί γιὰ τὶς λεσβίες δὲν μπορῶ νὰ ἔχω κρίση, δὲν εἶμαι γυναίκα.
* Στὸ θέατρο, μόνον τὴν <Ἠλέκτρα> τοῦ Σοφοκλέους θὰ δεχόμουν νὰ ἔπαιζα ποτέ.

[The Rebel]

Ο Ιησούς πήρε συνέντευξη από Κάποιον.



Ιησούς: Καλησπέρα, παιδί μου. Χαίρομαι που σε βλέπω.

Εγώ αντίθετα δεν χαίρομαι καθόλου και δεν είμαι παιδί σου!

Ώστε ανήκεις στον «Άλλο» ε;

Ανήκω στον «Ἑωσφόρο».

Τελοσπάντων. Πολλοί έχουν αυτή την αυταπάτη, αλλά στην ουσία είναι δικοί μου.

Λοιπόν εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς.

Αυτό νόμιζαν κι εκείνοι. Εγώ όμως βλέπω μέσα στην καρδιά σου. Είσαι ένας απ” τους δικούς μου.

Είσαι γνωστός ως «ο πατέρας του ψεύδους», ο μεγάλος απατεώνας. Έχω μάθει να μη σε πιστεύω.

Λέω ψέματα όταν με βολεύει, μα λέω την αλήθεια όταν με βολεύει. Τουλάχιστον είμαι ειλικρινής όσον αφορά αυτό το σημείο. Εσείς οι άνθρωποι είστε ορθολογιστές και βρίσκετε δικαιολογίες, όταν λέτε ψέματα.

Τελικά, έχεις διαφορετική όψη απ” ό,τι περίμενα. Για την ακρίβεια είσαι μάλλον ελκυστικός.

Σκέψου αν έχει νόημα να φοβίζεις τους ανθρώπους; Μπορεί να είμαι κακός, αλλά θυμήσου, είμαι το πιο ύπουλο πλάσμα στον Παράδεισο. Η μεταμφίεση είναι πολύ μεγάλο εργαλείο. Σκοτώνω δέκα φορές περισσότερο κόσμο κάθε χρόνο με το τσιγάρο από ό,τι με τις βόμβες, τα περίστροφα και τα τουφέκια συνολικά.

Οι άνθρωποι φοβούνται όλα αυτά τα όπλα, αλλά κανείς δεν φοβάται ένα από τα μεγαλύτερα θανατικά μου. Αυτή είναι η μεγάλη μου δύναμη, της απάτης και της πλάνης.

Ένα από τα μεγαλύτερα θανατικά σου, είπες; Πόσα έχεις, δηλαδή;

Περισσότερα από ό,τι φαντάζεσαι. Έχω θανατικά που σκοτώνουν το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα. Ξέρεις πόσους γάμους διαλύω; Και οι ανόητοι ούτε καν το ξέρουν ότι το κάνω εγώ.

Πώς το κάνεις αυτό;

Α, είναι απλό. Τους βάζω να σκέφτονται τους εαυτούς τους ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από ό,τι ο ένας τον άλλο. Η περηφάνια και ο εγωισμός πάντα ήταν από τα καλύτερα εργαλεία μου.

Δεν το ξέρεις ότι είσαι νικημένος; Δεν το ξέρεις ότι δεν μπορείς να νικήσεις;

Και λοιπόν; Ήμουν εδώ δύο χιλιάδες χρόνια και ακόμα και σύμφωνα με το Bιβλίο που διαβάζεις και πιστεύεις έχω αρκετά ακόμη.

Αν λοιπόν εσείς οι άνθρωποι είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε ολόκληρη την αιωνιότητα για μερικές δεκαετίες καλοπέρασης, φαντάσου πώς νιώθω εγώ, που έχω μερικές χιλιάδες χρόνια ακόμα μπροστά μου. Φυσικά αυτή η «καλοπέραση» είναι η μεγαλύτερη απάτη μου.

Τους υπόσχομαι την ευτυχία με το σεξ, τα ναρκωτικά, το ποτό, τη διαφθορά και πολλούς τρόπους να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους. Αυτά κρατάνε περίπου 26 μήνες πριν αρχίσει να γίνεται αισθητή η ματαιότητα και η δυστυχία.

26 μήνες; Πού τον βρήκες αυτόν τον αριθμό;

Από χιλιάδες χρόνια εμπειρίας. Πίστεψέ με, ξέρω τι σου λέω. Επιπλέον, μπορεί να καταλήξω νικημένος στο τέλος, αλλά ακόμη και τότε εγώ θα έχω πολύ περισσότερες ψυχές από τον «Διάβολο». Πολύ περισσότερες. Ακόμη και το Bιβλίο σου το λέει.
Άρα τελικά ποιος κερδίζει στην πραγματικότητα;

Μα γιατί σου αρέσει να κάνεις τους ανθρώπους δυστυχισμένους και να προκαλείς τόσο πόνο και καταστροφή;

Μερικές φορές απολαμβάνω περισσότερη εκτίμηση από όση αξίζω. Μερικοί από εσάς μπορούν να είναι ακριβώς τόσο κακοί όσο εγώ. Δεν τα κάνω εγώ όλα αυτά. Αρκετά από όσα βλέπεις γύρω σου είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης σάρκας και του ανθρώπινου μυαλού. Κοίτα πόσα αδέρφια είναι τσακωμένα, δε μιλιούνται.

Πόσα παιδιά μισούν τους γονείς τους και μισούνται μεταξύ τους. Είμαι πολύ καλός στο να δημιουργώ χάος. Αλλά πρέπει να το παραδεχτώ, ότι η ανθρώπινη φύση μπορεί να πέσει αρκετά χαμηλά και χωρίς τη βοήθειά μου.

Αλλά εσύ κάποτε ήσουν ο Υιός του τριαδικού Θεού. Πώς άλλαξες έτσι;

Αυτή είναι μια μεγάλη ιστορία. Δεν θα καταλάβαινες…..
Ας πούμε πως απλώς κουράστηκα να δέχομαι εντολές και δεν ήθελα να είμαι υπό την εξουσία κανενός. Ήθελα να κάνω το δικό μου. Ήθελα εγώ να είμαι ο κύριος της ζωής μου. Αλλά από την άλλη, μήπως θα μπορούσες να καταλάβεις….Εσύ δεν ένιωσες ποτέ έτσι;
…

Λοιπόν δεν ένιωσες;

Δεν παίρνουμε συνέντευξη από εμένα, αλλά από εσένα.

Άγγιξα ένα ευαίσθητο σημείο σου, έτσι; Αυτό που σου είπα, ότι δεν ήθελα να εκτελώ εντολές. Και να κανονίζω μόνος μου τη ζωή μου. Ήταν το πρώτο μου βήμα μακριά από τον Άλλο.

Και από τη στιγμή που απομακρύνθηκα εγώ, βάζω το ίδιο πνεύμα και στους ανθρώπους, για να τους απομακρύνω κι αυτούς. Παίρνω λίγο από τον εαυτό μου και τον εμφυσώ μέσα τους. Έχω βάλει λίγο από τον εαυτό μου μέσα σε όλους. Μόνο ένας ανόητος θα το αρνιόταν αυτό.

Και λοιπόν τι έρχεται μετά; Τι σχεδιάζεις τώρα;

Σχεδιάζω ένα πολύ μεγάλο ταρακούνημα. Ετοιμάζω κάποια πολύ άσχημα πράγματα, με τα οποία νομίζω πως θα επιτύχω μια μεγάλη παγκόσμια καταστροφή.

Α, εννοείς όλη αυτή την παγκόσμια διαμάχη και την αναταραχή που υπάρχει στον κόσμο μας.

Όχι, αυτός είναι μόνο ένας περισπασμός. Ξέρεις, είμαι πολύ καλός στους περισπασμούς. Σίγουρα θα προκαλέσω κάποια τεράστια προβλήματα παγκόσμιας κλίμακας, αλλά δεν είναι αυτό που επηρεάζει τους περισσότερους ανθρώπους.

Πέρα από αυτά που θα ακούνε στις ειδήσεις, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου για παράδειγμα, δεν επιδρά και πολύ στο δικό τους κόσμο. Τα πολύ άσχημα που ετοιμάζω αφορούν το δικό τους κόσμο και όχι τον παγκόσμιο. Οι ανόητοι, ανησυχούν για τις διαμάχες των εθνών, ενώ εγώ τους έχω σε συνεχείς διαμάχες με τους συναδέλφους τους στο ίδιο τους το γραφείο.

Αγωνίες, ανασφάλειες, τσακωμοί, εντάσεις στην κάθε τους μέρα. Βρίσκονται σε πόλεμο με τους ανθρώπους που βλέπουν κάθε μέρα, με τους ανθρώπους που ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Ακόμα και με τον άνθρωπο που μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι. Και μια που το” φερε η κουβέντα, έχεις προσέξει πόσο έχω αλλάξει το ποιοι μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι στις μέρες μας;

Είμαι πραγματικά περήφανος γι” αυτό. Βλέπεις, αυτά που δείχνει η τηλεόραση είναι ο περισπασμός. Το Βιβλίο σου λέει «ν” αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Δεν λέει ν” αγαπάς «τα άλλα έθνη». Εγώ τους κάνω να μισούν τόσο τον πλησίον τους όσο και τα άλλα έθνη. Καλά, είμαι φοβερός!

Αλλά γιατί προκαλείς όλες αυτές τις καταστροφές;

Έχεις πατήσει ποτέ ζουζούνι; Δεν σου λέω ένα κουνούπι που μπορεί να σε τσιμπούσε ή ένα έντομο όπως η μέλισσα ή η σφήκα, αλλά ένα έντομο που δεν θα μπορούσε να σου κάνει ποτέ κακό. Και το σκότωσες μόνο γιατί είχε πλάκα.

Λοιπόν; Πάτησες ποτέ ένα ζουζούνι για να σπάσεις πλάκα; Ε, το” κανες ποτέ σου;

Φαντάζομαι πως ναι.

Λοιπόν, πολλαπλασίασε αυτή την ευχαρίστηση επί εκατομμύρια φορές. Μου αρέσει να συνθλίβω ζωές, ελπίδες, όνειρα, τη χαρά, την ειρήνη, την ευτυχία, την υγεία, την προκοπή και την αρμονία. Απλώς μου αρέσει πάρα πολύ! Έντομα. Έτσι σας βλέπω όλους. Αβοήθητα έντομα που θέλω να πολτοποιήσω.

Θα με αφήσεις να φύγω από εδώ, για να πω στους ανθρώπους τα σχέδιά σου; Γιατί εάν σε εκθέσω, οι άνθρωποι θα σε πάρουν πιο σοβαρά και θα σε προσέχουν.

Δεν έχω σκοπό να σε σταματήσω. Δεν μπορείς να με βλάψεις ούτε εμένα ούτε τα σχέδιά μου. Έχω εκτεθεί στους ανθρώπους από την πολύ αρχή και το λέει και το Βιβλίο σου. Επιπλέον εάν διαβάζεις το Βιβλίο σου και εάν στ” αλήθεια δεν είσαι δικός μου, τότε θα ξέρεις ότι δεν μπορώ να σε σταματήσω. Έχω εξουσία επάνω σους δικούς μου, αλλά όχι στους δικούς Του.

Εγώ δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένας Εβραίος θρησκευτικός ηγέτης. Οι άνθρωποι πάντα γνώριζαν τη φύση μου. 142.314.762 διέπραξαν μοιχεία φέτος. Όλοι εκτός από τρεις ήξεραν ότι είναι λάθος. Λοιπόν ξεκίνα. Πήγαινε πες τους τα και δες τι καλό θα βγει.

Ήδη το ξέρουν μέσα στις καρδιές τους τι είναι κακό και τι καλό. Ο «Ἑωσφόρος» έγραψε τις εντολές Του στις καρδιές τους. Εγώ απλώς έβαλα και λίγο από τον εαυτό μου μέσα. Σας κρατάω στο χέρι μου εσάς τους ανθρώπους και δεν σας αφήνω εύκολα. Αλλά από την άλλη, οι περισσότεροι από σας δεν θέλουν οι ίδιοι να με αφήσουν. Στο είπα είμαι πολύ καλός σε αυτό που κάνω.

Και τι γίνεται με τον Διάβολο; Αυτόν δεν Τον φοβάσαι;

Γιατί να Τον φοβάμαι; Κοίτα το σκορ. Ακόμη και Κείνος το είπε: «επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια (η απώλεια, είμαι εγώ) και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ” αυτή. Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή (η ζωή, είναι Εκείνος), και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.» Πρόσεξε ότι λέει πως πολλοί θα μπουν στο δικό μου δρόμο, αλλά μόνο λίγοι θα βρουν το δικό Του. Και να σου πω κάτι;

Μη νομίσεις ότι όλοι όσοι βρίσκουν το δρόμο Του μπαίνουν σ” αυτόν ή μένουν . Έχω πολλούς από αυτούς να στέκονται στην πόρτα. Γνωρίζοντας το σωστό δρόμο, αλλά ακόμα αναποφάσιστοι και παγιδευμένοι και χωρίς να θέλουν να εγκαταλείψουν τις απάτες μου. Ναι, κρατάω αρκετούς σε αυτή την κατάσταση.

Βλέπεις, άλλο να τον βρεις το δρόμο και άλλο να τον πάρεις. Και όταν υπολογίσεις το σκορ, έχεις: Έναν ευρύχωρο δρόμο που οδηγεί σε μένα. Αυτό είναι το ισοδύναμο ενός αυτοκινητόδρομου οχτώ λωρίδων κυκλοφορίας σε ώρα αιχμής. Και έναν στενό και θλιμμένο δρόμο που οδηγεί σε Κείνον. Αυτό είναι το ισοδύναμο ενός μικρού μονοπατιού πάνω σε ένα βουνό, που το παίρνει κάποιος ταξιδιώτης καμιά φορά. Άρα γιατί να Τον φοβάμαι;

Ναι, αλλά στο τέλος θα καταστραφείς.

Και λοιπόν; Θα έχω βασιλέψει για χιλιάδες χρόνια και θα πάρω τους περισσότερους από σας μαζί μου.

Δεν έχεις καθόλου έλεος;

Το έλεος δεν είναι αντικείμενό μου. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι. Είναι δικό Του γνώρισμα μόνο. Το αντικείμενο το δικό μου είναι η πλάνη, το ψέμα ότι θα λύσω τα προβλήματά σας και θα σας φέρω την ευτυχία. Αυτή η απάτη αποδίδει εδώ και χιλιάδες χρόνια και η επιτυχία της δε μειώνεται. Δελεάζω εσάς τους μικρούς και αδύναμους ανθρώπους με όλα τα υλικά πράγματα αυτού του κόσμου. Υλικά που σαπίζουν και εξαφανίζονται. Και εσείς οι ανόητοι συνεχίζετε να τα αγαπάτε.

Θα σε εκθέσω σε χιλιάδες ανθρώπους! Θα τους εξηγήσω ποιος είσαι στ” αλήθεια! Θα τους κάνω να καταλάβουν!

Θα το διηγηθείς αυτό σε χιλιάδες, ίσως και σε εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά θα σου πω εγώ τι θα γίνει. Θα το ευχαριστηθούν. Κάποιοι θα πουν «Αμήν», κάποιοι θα το πουν και σε άλλους, αλλά δεν θα αλλάξουν. Για κάθε 3422 δικούς μου που θ” ακούσουν αυτά που είπαμε σήμερα, μόνο ΕΝΑΣ θ” αλλάξει. Μόνο ΕΝΑΣ. Ανόητε! Μόνο ο ένας θ” αλλάξει. Τους άλλους θα τους κρατήσω εγώ. Και επίσης από την εμπειρία μου ξέρω, ότι και σας έχω και σας κρατάω, τους περισσότερους από σας. ΕΝΑΣ στους 3422! Εγώ θα κρατήσω τους 3421! Τι έχεις να πεις γι” αυτό;
Ιησούς Χριστός.

[The Rebel]

20 Απρ 2021
Περήφανη Ελλάς: "Ολοι θα πεθάνουμε, αν δεν υπακούσουμε, στην "επιστήμη" και στην κυβέρνηση".



Αν ρωτήσετε, σήμερα, έναν 90χρονο παππού, που έζησε, στην Γερμανία, στα χρόνια του Χίτλερ, για το τι συνέβαινε, τότε, θα σου πει: "Τα ίδια, όπως και σήμερα. Μόνο τα συνθήματα άλλαξαν!"

Οταν βλέπεις τις προπέρσινες φωτογραφίες σου με την παρέα σου να κάθεται, χωρίς μάσκα, σ΄ένα καφέ, ή σ΄ένα εστιατόριο, σου είναι δύσκολο να φανταστείς το σημερινό σου περιβάλλον. Απλώς, δεν το συνειδητοποιείς. Απλώς, το ζεις, χωρίς ερωτηματικά. Εχεις χωθεί σ΄αυτό.

Το ένα λοκντάουν διαδέχεται το άλλο και κάθε φορά είναι μεγαλύτερο, απ΄τα προηγούμενα. Με το παραμικρό άνοιγμα, όπως τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία, εκτινάσσεται ο δείκτης των λοιμώξεων.

Αυτή η "εξίσωση", δηλαδή, λοκντάουν-δημιουργία αποστειρωμένου στρώματος- επαφή με την πραγματικότητα-αύξηση των λοιμώξεων, δεν φαίνεται να προβληματίζει καμία κυβέρνηση και κανέναν "επίσημο" λοιμωξιολόγο.

Πολύ περισσότερο, που πλέον, κανένα λοκντάουν και κανένα "μέτρο" δεν μας έχει σώσει, από μια μετάλλαξη του ιού, όσο νομοταγείς και προσεκτικοί κι αν είμαστε. Ο ιός έχει αποφασίσει να ...εξαπλωθεί και το κάνει, εύκολα και απλά.

Ενα χρόνο, τώρα, ο Τύπος έχει τα ίδια πρωτοσέλιδα.
Οι τηλεοράσεις το ίδιο αφήγημα.

"Ολοι θα πεθάνουμε, αν δεν υπακούσουμε, στην "επιστήμη" και στην κυβέρνηση".

Το "φως στο τούνελ είναι ορατό, αρκεί να έχουμε υπομονή, μόνο μέχρι τις Απόκριες, μόνο μέχρι την Καθαρή Δευτέρα, μόνο μέχρι το Πάσχα, μόνο μέχρι το καλοκαίρι, μόνο μέχρι τα Χριστούγεννα, μόνο μέχρι την Πρωτοχρονιά, μόνο, μόνο, μόνο..."

Καμία φορά κάνουν διάλειμμα με κάποιες δημοσκοπήσεις, όπου το 80% του λαού εγκρίνει τις ενέργειες της κυβέρνησης. Συμφωνεί με τα μέτρα. Αποθεώνει τον πρωθυπουργό.

Δεν έχει σημασία ότι γελάνε ακόμη και οι μάσκες, αρκεί να δείχνουμε τρελοί και να μας αποδέχονται!

Και μετά ήρθε η σωτηρία!
Ο εμβολιασμός, που απέτυχε μέχρι χαχανητών!

Ξαναμετριούνται, υστερικά, οι μολυσμένοι, οι διασωληνωμένοι, οι νεκροί.
Και από τα εμβόλια!

Και κανείς δεν αναφέρει ότι σε χώρες με αξιοπρεπή υγειονομική περίθαλψη, τα κρούσματα μειώνονται. Οι νεκροί μειώνονται.

Κανένα λοκντάουν δεν σώζει, απ΄τον θάνατο!
Η Ιατρική σώζει! Τα φάρμακα σώζουν!

Και ξέρεις τι έκανε ο Χίτλερ πρώτα;; Απαγόρευσε τις διαδηλώσεις! Μετά απαγόρευσε τα πάρτυ! Και μετά άρχισε να καταγράφει τις συνομιλίες των πολιτών.

Ετσι και σήμερα.
Ανθρωποι ξυλοκοπούνται, από την Αστυνομία, γιατί κουράστηκαν να ζουν, σε μια φυσική φυλακή και ζητούν αλλαγή μεθόδων.
Τα πολιτικά τους δικαιώματα σαλαμοποιούνται, για να καταργηθούν. Απαγόρευση κυκλοφορίας, στο εξωτερικό, στο εσωτερικό, στον Νομό, στην απέναντι συνοικία!
Απαγόρευση του εμπορίου.(Ο Χίτλερ είχε απαγορεύσει μόνο τα εβραϊκά καταστήματα).
Απαγόρευση διαφωνίας.
Απαγόρευση διαμαρτυρίας.
Απαγόρευση ελεύθερης έκφρασης, ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Βία και πρόστιμα.
Διώξεις και συλλήψεις. "Για την υγεία του έθνους"!

Οταν όλα αυτά τα έκανε ο Αδόλφος είχε πει: "Επειδή είναι όλοι κομμουνιστές!"
Σήμερα η εξουσία λέει, για όσους διαμαρτύρονται, "επειδή όλοι είναι φασίστες!"

Και μεις χωριστήκαμε!
Και σαν πολίτες και σαν πολιτικά όντα.
Και απεμπολήσαμε τα δικαιώματα μας.

Προέκυψε μόνο μία σκέψη.
Αυτή η Δημοκρατία ήταν τόσο επαχθής, γι΄αυτούς, που βρήκαν όλα τα απαραίτητα συνθήματα και αιτίες, για να την αποσυναρμολογήσουν.

Το πέτυχαν πλήρως!
Στο όνομα της Δημόσια Υγείας!
Ωραίο σύνθημα!

Η λαχτάρα για ένα δυνατό χέρι, η δίψα να υπακούμε, χωρίς νόημα στον κυβερνήτη, η επιθυμία ν΄απαλλαγούμε, από κάθε ευθύνη, για ό,τι συμβαίνει στη χώρα, είναι εδώ.

Ολα ίδια με τότε!
Ioanna Ypsilanti
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2021 ... .html#more

[The Rebel]

Όνειρό τους ο θάνατός μας!
Mια τεράστια φυλακή με εθελοντές κατάδικους.



Ρωτάει ενας νεαρός διάβολος έναν γέροντα ἄγγελο:

Πώς κατάφερες να στείλεις στην κόλαση τόσες ψυχές;

Μέσω του φόβου. Απαντάει ο ἄγγελος.

Μπράβο! Και τι φοβόντουσαν; Πολέμους; Πείνα; λέει ο νεαρός διάβολος.

Όχι… μια αρρώστια. Συμπληρώνει ο ἄγγελος.

Δεν καταλαβαίνω. …λέει ο νεαρός.

Πίστεψαν, κατά λάθος, ότι το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κρατήσουν με κάθε κόστος είναι η ΖΩΗ!!!

Σταμάτησαν να αγκαλιάζονται…

Σταμάτησαν να χαιρετάει ο ένας τον άλλον!!!

Παράτησαν όλες της ανθρώπινες επαφές….

Άφησαν οτιδήποτε ήταν ανθρώπινο!

Έμειναν χωρίς χρήματα.

Έχασαν την δουλειά τους.

Επέλεξαν όμως να φοβούνται για την ζωή τους ακόμα κι αν δεν είχαν ψωμί να φάνε.

Πίστεψαν ότι άκουσαν, διάβασαν εφημερίδες και πίστεψαν τυφλά ότι διάβασαν.

Παράτησαν την ελευθερία.

Δεν έφυγαν ξανά από το σπίτι.

Δεν πήγαν πουθενά.

Δεν επισκέφθηκαν ποτέ ξανά φίλους και συγγενείς.

Όλος ο κόσμος μετατράπηκε σε μια τεράστια φυλακή με εθελοντές κατάδικους.

Δέχτηκαν τα πάντα!!!

Όλα αυτά για να επιβιώσουν μια ακόμα μίζερη ημέρα….

Δεν έζησαν, πέθαιναν κάθε μέρα!

Ήταν πολύ εύκολο να πάρω την μίζερη ψυχή τους!»
Από το βιβλίο ′′ Balamut Letters " του C.S. Lewis γραμμένο το 1941!!!

[The Rebel]

29/ 4/ 2021
Κάποτε...Μια ζωή χωρίς άδεια.



Θα λέμε στα εγγόνια μας παράξενες ιστορίες.

Ότι βγαίναμε απ’ το σπίτι και καθόμασταν πολλοί άνθρωποι γύρω από ένα τραπέζι, χωρίς μάσκες.
Χωρίς άδεια.

Πίναμε, τρώγαμε και καπνίζαμε, παίζαμε μουσική με τις κιθάρες, χορεύαμε, μέχρι το ξημέρωμα.
Χωρίς άδεια.

Κάποιες νύχτες ξερνούσαμε.
Κάποιες νύχτες βουτούσαμε στη θάλασσα.
Χωρίς άδεια.

Και πηγαίναμε στα μαγαζιά ν’ αγοράσουμε βιβλία, παπούτσια, μαγιό.
Χωρίς άδεια.

«Και γιατί δεν πεθαίνατε, παππού;»

«Κάποιοι πεθαίνανε, παιδί μου. Οι άνθρωποι πάντα πεθαίνουν.»

Και ξεκινούσαμε να γυρίσουμε όλη την Ευρώπη με το τρένο -και το σακίδιο στον ώμο.
Χωρίς άδεια.

«Και γιατί δεν φοβόσασταν, παππού;»
«Γιατί η ζωή είναι πιο δυνατή. Τι κι αν φοβόμασταν; Θέλαμε να ζήσουμε.»



Και κοιμόμασταν τα βράδια στις παραλίες. Φιλούσαμε κορίτσια που μόλις είχαμε γνωρίσει. Δεν γυρνούσαμε σπίτι.

«Δεν απαγορευόταν να είστε έξω;»

~~~~~~

Ο κένσορας αναβοσβήνει μερικές φορές, καθώς προσπαθώ να σκεφτώ πώς νιώθω, τι να γράψω.
Δεν είναι θέμα ελπίδας.
Ούτε μπορούμε να αποδεχόμαστε τις αποφάσεις των πολιτικών ως θέσφατα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι απόφαση της δικής μας ζωής, της δικής μας εποχής, εμείς θα αγωνιστούμε, για να μη ρωτήσει σε λίγα χρόνια το παιδί μας ή το εγγόνι μας:
«Δεν απαγορευόταν να είστε έξω;»
https://sanejoker.info/

[The Rebel]

Γιατί ἔχει καταντήση ἔτσι,ἡ ἀνθρωπότης;



Νομίζω, πώς ἡ ἀνθρωπότης, βαδίζει ἐκουσίως σ᾿ἕναν μονόδρομο.

Ἕνα μονόδρομο πού τόν ἔχει κατασκευάση ἀπό μόνη της, ἀποκλείοντας κάθε περίπτωσι παραπλεύρου διαδρομῆς μέ «τοίχους» πού ἡ ἴδια κατασκευάζει !

Ἕναν μονόδρομο πού ὁδηγεῖ στό πιό ζωφερό μέλλον πού γνώρισε ποτέ ἡ ζωή πάνω στήν γῆ !



“Άνθρωποι”, που η ζωή τους είναι συνυφασμένη και απόλυτα συνδεδεμένη με το απόλυτο ελεγχόμενο από τους σατανιστές τηλεκούτι, είναι ζωντανοί – νεκροί, δηλαδή ζόμπι.

Οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε την δύναμη να αποσυνδεθούν. Είναι τόσο εξαρτημένοι απ’ όλο αυτό το σάπιο σύστημα, που θα προσπαθήσουν να το υπερασπιστούν με κάθε τρόπο.

Εἶχα τήν εὐκαιρία νά συζητήσω γιά τό ἐμβόλιο κατά τοῦ COVID, μέ ἄτομα πού τό ἐμπιστεύονται, πού ἔχουν ἤδη ἐμβολιαστῆ ἤ πού σκοπεύουν νά τό κάνουν.

Στήν προσπάθειά μου νά τούς προειδοποιήσω σχετικῶς μέ τούς κινδύνους καί τίς παρενέργειες, συμπεριλαμβάνομένης τῆς πιθανότητος θανάτου, διαβᾶστε τίς ἀπαντήσεις πού μοῦ ἔδωσαν :

«Μισῶ τήν ζωή μου - θά ἤμουν εὐγνώμων ἄν πέθαινα ἀπό τό ἐμβόλιο -δέν μπορεῖ νά εἶναι χειρότερο ἀπό ὅ,τι ζῶ»- ἄνδρας 50χρονῶν, παντρεμένος, τεχνικός ὑπολογιστῶν, ἀπόφοιτος σχολῆς.

«Ὅλοι κάποτε θά πεθάνουμε», μία ἄγνωστη γυναῖκα τῆς δεκαετίας ᾿50, πού περίμενε στήν οὐρά σ᾿ἕνα φαρμακεῖο, γιά νά κάνῃ τό ἐμβόλιο.

«Ἄν ἦρθε ἡ ὥρα μου, τότε εἶναι ἡ ὥρα μου. Εἶμαι ἕτοιμη...» -85χρονη γυναῖκα, χῆρα. Δικηγόρος - JD, ἀπό τό Πανεπιστήμιο τοῦ Σικάγο.



Μπίλ Γκέϊτς - Δρ. Ἄντονι Φάουτσι: «Ὑπάρχει πιθανότητα 99%,τό αὐτοκίνητό σου νά λειτουργεῖ ἄριστα, ἀλλά σοῦ συνιστοῦμε νά τοῦ κάνεις συντήρησιν μέ ἕνα πειραματικό λάδι πού μπορεῖ νά καταστρέψῃ τήν μηχανή του.»

Δέν ὑπάρχει πρόβλημα μέ τό αὐτοκίνητό σου, ἀλλά κᾶνε τήν συντήρησιν ἔτσι ὥστε καί οἱ ἄλλοι νά αἰσθάνονται καλλύτερα μέ τήν συντήρησιν τῶν δικῶν τους αὐτοκινήτων.

«Δέν μέ νοιάζει ἄν πεθάνω ἀπό τόν COVID ἤ ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἁπλῶς ἐμβολιάζομαι γιά νά μήν τό μεταδώσω σ᾿ἄλλους ἀνθρώπους, ἄν τό κολλήσω. Ἀπό εὐγένεια τό κάνω». Ἀνύπαντρη γυναῖκα, 45 ἐτῶν, καθηγήτρια Ἰσπανικῶν.

«Μόνον ἕνα πολύ μικρό ποσοστό πεθαίνει ἀπό τό ἐμβόλιο ἤ ἔχει παρενέργειες,ἀλλά ὁ κίνδυνος θανάτου ἀπό τόν COVID,εἶναι μεγαλύτερος.Ἑπομένως ἀξίζει τόν κόπο νά ῥισκάρω. Ἔχω κάνη ἤδη τήν πρώτη δόσιν» Ἀνύπαντρος ἄνδρας,70 ἐτῶν,δικηγόρος.

«Ἔκανα τό ἐμβόλιο. Δέ φορῶ πιά μάσκα. Ἔπρεπε νά διανύσω μεγάλη ἀπόσταση,μαζύ μέ τόν ἄνδρα μου γιά νά ἐμβολιαστοῦμε.Πήγαμε σ᾿ἄλλη πολιτεία γιατί στό Λός Ἄντζελες εἶχε τεράστιες οὐρές »-Παντρεμένη γυναῖκα,60 χρονῶν,μορφωμένη,ἀπό τήν Μέση Ἀνατολή.

Μία ἑβδομάδα ἀργότερα συνάντησα τήν ἴδια γυναῖκα, στό πάρκο πού εἶχα βγάλη τό σκύλο μου βόλτα καί φοροῦσε μάσκα.

«Σκέφτηκα πώς δέν θά ἔπρεπε πιά νά φορῶ μάσκα. Ἀλλά, τώρα λένε ὅτι πρέπει νά τήν φορᾶμε... ἔκανα τό ἐμβόλιο ἐπεί δή εἶχα τήν ἐντύπωσιν ὅτι μέ προστετεύει ἀπό τό νά κολλήσω τόν ἰό. Ἀλλα προφανῶς αὐτό δέν ἰσχύει... Δέν ξέρω γιατί ἐμβολιάστηκα... Πιστεύεις πώς τό ἐμβόλιο εἶναι ἐπικίνδυνο; »

Ἡ ἀπάντησίς μου: «Ναί,νομίζω ὅτι οἱ ἄνθρωποι πού ἐμβολιάστηκαν θά εἶναι νεκροί σέ ἕξι μῆνες μέ ἕναν χρόνον.»

Ἡ γυναῖκα ἔκπληκτη ἀπομακρύνθηκε ἀπό κοντά μου δισπιστώντας. Μία ἄλλη γυναῖκα,γύρω στά 60, τῆς ψιθύρισε στό αὐτί πώς δέν εἶναι ἀλήθεια. Τά ἐμβόλια εἶναι ἀσφαλῆ καί ἀποτελεσματικά.

Λοιπόν,θά ᾿δοῦμε σ᾿ἕναν χρόνο ποιός εἶχε δίκαιο...
https://www.henrymakow.com/2021/04/vacc ... be-so.html

Πιστεύετε πώς θ᾿ἀκούσετε διαφορετικές ἀπαντήσεις ἀπό τούς ἐγχωρίους ἐμβολιασμένους ἤ τούς ἐν ἀναμονῇ τοῦ ἐμβολίου; Δέν νομίζω...

Ἐκτός ἀπό ἐκεῖνες τίς περιπτώσεις ὅπου μπορεῖ νά διακρίνῃς μία... ἀδιαφορία γιά τήν ζωή ( ἤδη ἔχουμε κάποιες αὐτοκτονίες ἐν Ἑλλάδι), κάτι γιά τό ὁποῖο, ἐννοεῖται, ὑπεύθυνο εἶναι καί πάλι τό σύστημα μ᾿ὅ,τι προωθεῖ, αὐτό πού βγαίνει, γιά μία ἀκόμη φορά, ὡς συμπέρασμα εἶναι ἡ «ἐπιτυχία» τῶν ἐξουσιαστῶν στήν πλήρη χειραγώγησιν τῆς μάζας.

Ἕναν χρόνο μετά τόν ψευδο-ἰό καί τήν σπορά πανικοῦ καί τρόμου, ἀπό τά ἐλεεινά,συστημικά μμε οἱ ἄνθρωποι,ὅπου γῆς, εἶναι ἕτοιμοι νά δεχθοῦν τό μπόλι τῶν σατανιστῶν/καμπαλιστῶν, οὔτως ἤ ἄλλως. Ὅ,τι καί νά τούς πῆ κανείς, μά κυριολεκτικῶς ὅ,τι καί νά τούς πῆ, ἀκόμη καί πώς θά πεθάνουν, αὐτοί δέν πείθονται ὥστε νά ἀρνηθοῦν τό μπόλιασμα !

Τό ἔχω γράψη πολλές φορές: ἔχουν ἐπιτύχη τήν δημουργία μιᾶς συντριπτικῶς μεγάλης πλειοψηφίας ἀνθρώπων πού ἐμπιστεύονται στόν μέγιστο βαθμό ὅ,τι τούς ποῦν τά τηλεοπτικά δίκτυα, οἱ κάθε εἴδους «εἰδήμονες» καί «φωστῆρες» πού προωθοῦν τίς ἐξουσιαστικές ἐπιταγές ὡς «θεῖες ἐντολές»! Μία τέλεια χειραγώγησις τῶν μαζῶν!

Νομίζω, πώς ἡ ἀνθρωπότης, βαδίζει ἐκουσίως σ᾿ἕναν μονόδρομο (https://sxolianews.blogspot.com/2021/04 ... st_42.html). Ἕνα μονόδρομο πού τόν ἔχει κατασκευάση ἀπό μόνη της, ἀποκλείοντας κάθε περίπτωση παραπλεύρου διαδρομῆς μέ «τοίχους» πού ἡ ἴδια κατασκευάζει! Ἕναν μονόδρομο πού ὁδηγεῖ στό πιό ζωφερό μέλλον πού γνώρισε ποτέ ἡ ζωή πάνω στήν γῆ !
Ἡ Πελασγική.
https://sxolianews.blogspot.com/2021/04 ... st_21.html

[The Rebel]

6 Απρ 2021
Ο Ρουφιάνος..



Οι ρουφιάνοι, άτομα με διαταραγμένη προσωπικότητα, όταν ήταν μικροί κανείς δεν τους έκανε παρέα, και όταν μεγάλωσαν κανείς δεν τους έδινε (και δεν τους δίνει) σημασία.
Σκοπός τους είναι να καρφώνουν άτομα τα οποία μισούν ή καρφώνουν διότι απλά είναι ανώριμοι και κομπλεξικοί ή ακόμα ρουφιανεύουν για να καλύψουν τις δικές τους παρανομίες γλείφοντας τον δάσκαλο, τον αστυνομικό, τον λοχαγό, τον εφοριακό,τον διευθυντή κλπ.

Ο ρουφιάνος δεν έχει φίλους, έχει "φίλους"

Ο ρουφιάνος είναι συνήθως ψεύτης, είναι ο ψεύτης του χωριού. Λέει ψέματα ακόμα και στον καθρέφτη κοιτάζοντας τον εαυτό του.

Έχει δύο παρατσούκλια:

Ρουφιάνος και Ψεύτης.

Τα έχει αποκτήσει ήδη από την παιδική του ηλικία στο σχολείο κυρίως που έλεγε συνέχεια ψέματα ρουφιανεύοντας τους συμμαθητές του.

Κανείς δε γουστάρει τον ρουφιάνο. Ούτε ο δάσκαλος στο σχολείο, ούτε ο αστυνομικός , ούτε ο λοχαγός του "δεύτερου γραφείου', ούτε φυσικά ο συγχωριανός,ο γείτονας.
Η ψυχολογία του ρουφιάνου ταυτίζεται με την ψυχολογία του παιδιού της σφαλιάρας.

Τα απωθημένα που έχει, τον οδηγούν στην τακτική της ρουφιανιάς θέλοντας να πάρει το αίμα του πίσω γιατί οι συνάνθρωποί του τον αποδοκίμασαν, τον έβαλαν στο περιθώριο.



Ο ρουφιάνος ήταν πάντα κατώτερος, ένιωθε κατώτερος και δεν μπορούσε να σταθεί ανάμεσα στους άλλους, έχοντας μια λειψή και καταπιεσμένη προσωπικότητα. Ένιωθε πως όλοι τον μείωναν και τον απέρριπταν κι έτσι με όλα αυτά τα συμπλέγματα, συν τον κακό και εκδικητικό χαρακτήρα που διαμόρφωσε, έφτασε να γίνει ρουφιάνος.

Και το ωραίο της υπόθεσης είναι πως οι περισσότερες ρουφιανιές δεν επιφέρουν κάποιο όφελος στο ρουφιάνο, απλά ο τελευταίος αρέσκεται στο να καταδίδει. Ο ρουφιάνος με την πράξη του παίρνει μια ηθική ικανοποίηση με την οποία καλύπτει τα διαταραγμένα συναισθήματα του, εκπληρώνοντας το σκοπό και το στόχο του: να βλάψει ηθικά και υλικά το συνάνθρωπό του.

Παντού υπάρχει ένας ρουφιάνος. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία, σε κάθε χωριό, υπάρχουν ένας ή περισσότεροι ρουφιάνοι που βρίσκονται πάντα σε ετοιμότητα, με μάτια και αυτιά ανοιχτά, ώστε να σπεύσουν να καρφώσουν αυτόν που θα "παραστρατήσει".

Τους ρουφιάνους σε μια μικρή κοινωνία ,όπως είναι το χωριό μας για παράδειγμα, όλοι τους γνωρίζουν. Αυτό δεν είναι καλό για τον ρουφιάνο, είναι πολύ κακό μάλιστα διότι τη ρουφιανιά ποτέ κανείς δε τη ξεχνά..και θάρθει η ώρα που ο ρουφιάνος θα πληρώσει, θα τιμωρηθεί πολύ σκληρά.

Ένας ρουφιάνος θεωρεί πως επιτελεί κοινωνικό έργο, πως με τις πράξεις του κάνει τον κόσμο καλύτερο.

Όμως το να καταδίδεις τον άλλο από τη στιγμή που ουσιαστικά δε σε βλάπτει είναι το λιγότερο κατάπτυστο.



Σε κάθε δουλειά υπάρχουν και οι ρουφιάνοι. Τα κωλόπαιδα εκείνα που για να κερδίσουν την εύνοια και τη συμπάθεια διευθυντών, προισταμένων, ανώτερων αστυνομικών ή στρατιωτικών κλπ, σπεύδουν άμεσα να προφτάσουν στους ανώτερους τυχόν λάθη, παραλείψεις ή οτιδήποτε άλλο στραβό έχει πει ή έχει κάνει ο γείτονας, ο συνάνθρωπος,ο ανταγωνιστής ή τέλος πάντων ο άνθρωπος που μισεί ο ρουφιάνος.

Συκοφαντούν πολλές φορές με ψέμματα το συνάδελφο και το συνεργάτη τους, ώστε αυτοί να βγαίνουν λάδι και να καλύπτονται έτσι οι δικές τους βρωμιές.



Ο ρουφιάνος μισεί όλους τους άλλους ανθρώπους ακόμα και τα αδέρφια του.
Είναι ικανός να ρουφιανέψει και τον πατέρα του ακόμα, αρκεί να αποκομίσει έστω ελάχιστο όφελος ή και καθόλου όφελος. Αυτοικανοποιείται όταν καρφώνει-ρουφιανεύει-καταδίδει τον οποιονδήποτε.



Και τέλος να θυμάστε...

1. Ένας ρουφιάνος δεν έχει μπέσα ...

2. Ο ρουφιάνος από ρουφιανιά θα την πάθει ...

3. Ο ρουφιάνος δεν κοιμάται καλά τα βράδια. Όχι από ενοχές(δεν έχει ενοχές), από φόβο δε κοιμάται διότι ξέρει ότι κάποια στιγμή θα τιμωρηθεί σκληρά μόνο που δε ξέρει πότε θα του συμβεί το κακό.





http://wwwaristofanis.blogspot.com/2021 ... ost_6.html




Το Ρε Ματζόρε ακούστηκε

Σε όλη την Ελλάδα

Γιατί μπουκάραν στον τεκέ

Μας κάνανε μαντάρα

Με κάτι φάρους χρώμα μπλέ

Χαφιέδες μας συλλάβαν

Τους έφταιγα που έπαιζα

Εν ώρα καραντίνας

Κι άλλοι σε βίλες κάνουνε

Τα πάρτι καφεϊνας ( κόκα)

Και ο λαός ο φουκαράς

Πεθαίνει βρε της πείνας

Με έβγαλε σε είδηση

Μέχρι κι ο Παπαδάκης

Θα την πλερώσω την ζημιά

Γιατί είμαι ο Κουτσαβάκης

Κι άλλος την βγάζει καθαρή

Γιατί είναι ο Μητσοτάκης

Μα εσάς δεν σας καλέσαμε

Στο κορονοπαρτακι

Τρία χιλιάρικα ζημιά

Αυτό δεν είναι κάτι

Το ρε ματζόρε της ζωής

πλερώνω με αγάπη

[ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ]

Ἐπέρασαν, πές, δέκα χρόνια. Δὲν ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, ἄχ!... Ἴδιος
παραμένω: ὥς καὶ οἱ γάτες μ' ἐρωτεύονται!... Χαλάλι τους.

26 Σεπτεμβρίου 2011, ὥρα 3:18μ.μ.
Κλινοσοφιστεῖες.
Γράφει .. .. ὁ Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

* Ἔχω μείνει ὀρφανὸ στοὺς πέντε ἔρωτες.....
Φανταστικὴ ἀ-βιογραφία.

................................. " ...καὶ ξάπλωσα γυμνούλης μὲ τὸ χέρι ἐκεῖ. Ὁπότε θυμήθηκα:

Ἐπειδἠ οἱ ἔρωτές μου μοῦ ἔχουν κάνει τὸν βίο ἀβίωτο,
τί ἀ-βιογραφικὸ νὰ στείλω;
Θέλω νὰ λανσάρω τὴν νέα μόδα τοῦ πετυχημένου ἐραστῆ.
Διαθέτω μύτη μεγάλη - ἔ, ὄχι καὶ σὰν τοῦ Συρανὸ! Μία ἔτσι νὰ κάνω καὶ φεύγουν
τὰ ροῦχα ἀπὸ πάνω μου - ὡς διὰ μαγείας.
Μοῦ ἀρέσουν πολὺ οἱ καθρέφτες ὁλόγυρα - δὲν χορταίνω νὰ μὲ θαυμάζω! Τί
ὡραῖα ποὺ τὸ κάνω!... - φαντάζομαι, ὅλοι καταλάβατε ποιό! Εἶναι καὶ πράγματα
ποὺ δὲν λέγονται οὔτε κἄν ὡς ὑπαινιγμός, - νὰ ἐξηγιόμαστε.
Ὅταν πλένομαι, τὸ νερὸ κατρακυλάει χυτὸ ἐπάνω μου καὶ δροσίζεται.Ὅταν σα-
πουνίζομαι, τὸ σαμπουὰν συγκεντρώνεται μαγεμένο καὶ χαζεύει μ' αὐτὰ ποὺ
βλέπει! Ὄχι, δὲν τοῦ ὑποβάλλω τέτοιες σκέψεις, ἐγώ... Μόνο του, τὸ νερό,
παθαίνει πλάκα!
Ἡ κλίνη μου σοφίζεται χίλια δυὸ ταλέντα τὸ λεπτὸ ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν μὲ προλα-
βαίνει. Μᾶλλον χρειάζεται βοηθὸς ἐρωθεσίας, νὰ κρατᾶ σημειώσεις, ὥστε τὸ
βιβλίο μου νὰ εἶναι πλῆρες, χωρὶς παραλείψεις - λεπτομέρειες ποὺ δὲν τὶς θυ-
μᾶμαι, (ἔμ, παρασυρμένο μυαλὸ εἶναι αὐτὸ...) σίγουρα, μετά.
Μετρητὴ βόγγων ἔχω - καὶ μάλιστα πολὺ καλό, εἰσαγωγῆς, ἀπὸ τὴν Γερμανία
- σιγὰ μὴν ἔπαιρνα κινέζικο!...
Οἱ σκιὲς στοὺς τοίχους, μὲς τὸ ἡμίφως, εἶναι χορογραφίες πού, ἄν τὶς ἤξερε ὁ
Νουρέγιεφ, θὰ ζοῦσε ἀκόμα. Τῆς μοίρας του ἦταν!
Ὁ φυσικὸς χυμός μου εἶναι νὰ τὸν πιεῖς στὸ ποτῆρι. Χωρὶς παγάκια. Θὰ δροσι-
στεῖς θὲς δὲν θές.
Ὅταν θυμᾶμαι τοὺς ἔρωτές μου, ἀπορῶ πῶς δὲν τοὺς σκότωσα - νὰ τελειώναμε
πιὸ εὐχάριστα καὶ πιὸ ἐξηγημένα.
Λίγη φυλακή, πονεμένα ποιήματα, ἔ, καί; Ὁ Ἰάνης ὁ ἐρωτοφονιὰς θὰ μποροῦσε
νὰ τραγουδηθεῖ ἀπὸ τὸν Μητσιᾶ μιὰ χαρὰ, τώρα ποὔχει πάρει μάλιστα καὶ τὸ
κολάι, μὲ τὸν σκέτο Γιάννη τὸν φονιά. Σὲ καλό του θὰ τοὔβγαινε. Ἐμένα κι' ὄχι
τὸν Χατζιδάκι νὰ εὐγνωμονοῦσε, ὡς θἄπρεπε.
Ἄχ, δὲν μ' ἀρέσει νὰ θυμᾶμαι τί ἔχω τραβήξει ἀλλὰ λὲς καὶ ὁ Διάολος, ἄλλη
δουλειά δὲν ἔχει, στρώθηκε στὸ μυαλό μου καὶ δός του, τὸ τριβελίζει! Ἄμ, ἐγὼ
φταίω, ποὺ κάνω πὼς δὲν μὲ νοιάζει. Κι' αὐτό, τὸν τσιγκλάει ὅλο καὶ πιὸ πολύ,
νὰ μοῦ τὴν πέφτει.
Θὰ μποροῦσα νὰ τοῦ ὑποβάλω μήνυση - ἀλλὰ ὁ Διάολος ἔχει τοὺς δικαστὲς
μὲ τὸ μέρος του. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ σοβαροὶ κύριοι, κατόπιν ψιθυριστῆς συνεν-
νοήσεως, πίσω ἀπὸ τὶς δικογραφίες τους, θὰ μοῦ ἀνακοίνωναν αὐστηρῶς:
- Τἄθελε καὶ σένα ὁ κῶλος σου!
Κίχ δὲν θἄβγαζα. Γιατί, ἔνοχος ὤν, τί νὰ ἔλεγα; Ὁ λαὸς ἔτσι τὸ λέει: τἄθελε κι'
ἐσένα ὁ κῶλος σου!
Ἀσχέτως ἄν, κατὰ βάθος, τἄθελε λὰ μία τσουτσούνα! Ἄν τὄλεγα ἔτσι, θὰ νό-
μιζαν πὼς δὲν ξέρω καλὰ ἑλληνικὰ, πὼς μιλάω ἰδιωματικῶς - θεὸς φυλάξοι!
Ἔφεσις, σὲ τέτοιες περιπτώσεις δὲν γίνεται ποτέ. Ἄφεσις ἁμαρτιῶν, συνιστᾶται.
Βρὲ κερατάδες, νὰ σᾶς πῶ ἔτσι, τί ἄφεση - λὲς κι' ἔχω διάθεση νὰ συγχωρῶ!...
- ὅταν τὸ ἠθικό μου εἶναι σὲ ὕφεση καὶ σ' ἀντίθεση μὲ τὸ ταμπεραμέντο μου;
Δὲν βλέπετε πὼς δὲν θέλω πιὰ νὰ ξαναερωτευτῶ;
Καὶ τί θὰ κάνω; Σύνταξιν ἐρωτικήν, προτοῦ πεθάνω, θὰ πάρω; Μὲ περικοπές;
Βαλτοὶ εἴσαστε; Χρωστάω τίποτα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, π' ἀνάθεμά την;
Εἰς λίαν δύσκολον θέσιν, εὑρίσκομαι πλέον. Καταφεύγω εἰς τὰς γραφάς μου,
μήπως καὶ δι' ἐξομολογήσεων, ἄνευ χαϊδολογήσεων - μακρὰν ἐμοῦ παρορμή-
σεις θεολογήσεων, δικαιολογήσεων, ψευδολογήσεων... - κι' ἄνευ ἀπεραντολο-
γήσεων, μήπως, λέγω, εὕρω ἄκρην τινά.
Εὕρηκα! Πάω νὰ λουστῶ κι' ἔρχομαι. Πρῶτα θὰ ἡδονιστεῖ τὸ σαμπουάν - χαλάλι του!
Καὶ γρήγορα. Νὰ μὴν περιμένει καὶ ὁ βοηθὸς ἐρωθεσίας - μὲ τὴν ὥρα τὸν πλη-
ρώνω καὶ μὲ ΦΠΑ!
..................................................................................... μὲ χοὲς στοὺς νεκροὺς ἔρωτες".