ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑17 Μάιος 2020, 07:26
hellegennes έγραψε: ↑17 Μάιος 2020, 05:17
Τα κράτη δεν κάνουν reset σε κάθε νέα κυβέρνηση για να ξαναρχίσουν απ' το μηδέν. Η πολιτική έχει συχνά μακροχρόνιες συνέπειες. Ειδικά αν είναι το ίδιο δηλητηριώδης με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέλαβε τη σκυτάλη από το Κωνσταντίνο Καραμανλή που είχε κρατικοποιήσει μία σειρά μεγάλων
επιχειρήσεων και εφάρμοζε ήδη από τη δεκαετία του 1950, τις κευνσιανές πολιτικές τόνωσης της ζήτησης. Η πολιτική
Παπανδρέου άλλαξε κάπως τη τριετία 1990-1993 επί γέρου Μητσοτάκη, ο οποίος έβαλε τα θεμέλια για τη πολιτική που
ακολούθησαν οι επόμενες κυβερνήσεις, πασοκικές ή νεοδημοκρατικές, τη πολιτική δηλαδή που έμοιαζε με φιλελευθερισμό,
εκσυγχρονισμό και άλλα τρέντι αλλά δεν έθιγε και το ρόλο του κράτους, τουλάχιστον στο κομμάτι που αφορούσε τη διευκόλυνση
των "εθνικών πρωταθλητών". Για τους γιάπηδες η περίοδος Σημίτη ήταν ο χρυσός αιώνας του Περικλέους,μετά θυμήθηκαν ότι
"ξοδεύαμε περισσότερα από ότι μπορούσαμε".
Ορθό το πολιτικό πλέγμα αλλά υπάρχει και το εξής σημαντικό:
O Ανδρέας Παπανδρέου ήδη προτού ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ παρέδωσε δημόσιο χρέος κατά 80% εσωτερικό με αξιολόγηση ΒΑΑ1 και εξωτερικό δημόσιο με αξιολόγηση Α2.
To ελληνικό δημόσιο περιοδικά λάμβανε μέτρα λιτότητας προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις.
Η είσοδος στην ΟΝΕ βόλεψε το πολιτικό σύστημα ώστε να κάνει αθρόες παροχές.
Με πρωτεργάτη τον Σημίτη το 2001-05 και πρωταγωνιστή τον Καραμανλή το 2004-09
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, το γκάζι σε 70% εξωτερικό χρέος προέκυψε κυρίως το 2001-09 με πρωταγωνιστή τον Καρμανλή.
Όποιος κατακρίνει και ορθώς τις σπατάλες του ΠΑΣΟΚ ωχριούν μπροστά στις καραμανλικές εποχές.
Δεν ξανάγινε στην ιστορία τέτοιο όργιο παροχών και δεν πρόκειται να ξαναγίνει όπως το παρακάτω
Επειδή διάφοροι καραμανλικοί έχουν αναφερθεί στα βερεσέδια του ΠΑΣΟΚ βλέπουμε αποκλιμάκωση των τόκων.
Ο Καραμανλής πλήρωνε πολύ λιγότερους τόκους και σε ευνοϊκό περιβάλλον.
Χαρδούβελης:
"Η χρηματοδότηση χρέους
και ελλειμμάτων, η οποία προηγουμένως γινόταν σχεδόν αποκλειστικά από τις ελληνικές τράπεζες και ιδιώ-
τες, αυξανόμενα πραγματοποιείτο με άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς χρηματαγορές. Το ποσοστό του
δημόσιου χρέους το οποίο χρηματοδοτείτο με ξένα κεφάλαια, από 22% το 1999 έφτασε στο 79% το 2009."
"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"
