Η «Τουρκοφιλία» στο Βυζάντιο!

[dna replication]

από το Βογατσικό είμαι
πίστευα οτι το θυμάσαι

εννοείται πως το θυμάμαι και παραξενεύτηκα που δηλώνεις Γαυρέσιος

[Σέλευκας]

από το Βογατσικό είμαι
πίστευα οτι το θυμάσαι

εννοείται πως το θυμάμαι και παραξενεύτηκα που δηλώνεις Γαυρέσιος

Στο Μακεδονικό Αγώνα το Βογατσικό το έλεγαν συνθηματικά Γαύρο. Πώς καμιά φορά κάτι βολεύει για απάντηση από το πουθενά με διαβολικό τρόπο

[Jimmy81]

Φίλε μου, αυτά είναι σαχλαμάρες για ψεκασμένους. Έχουν απαντηθεί πλήρως. Τα περί "προδοσίας" της μονής βλατάδων είναι μεταγενέστερη μυθοπλασία, παντελώς άγνωστη στους ιστορικούς της εποχής. Η μυθοπλασία του Ιέρακα έχουμε δείξει ότι διαψεύδεται από τις πηγές. Είναι μια γνωστή νεοπαγανιστική μωρολογία που σέρνεται στο διαδίκτυο εδώ και 25 περίπου χρόνια:

Το ότι η πηγή είναι μεταγενέστερη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και μυθοπλασία. Και για πολλά αρχαία γεγονότα οι πιο αξιόπιστες πηγές είναι μεταγενέστερες (π.χ. για τον Μέγα Αλέξανδρο). Η μη αναφορά της προδοσίας σε άλλες δύο πηγές δεν σημαίνει ότι δεν έγινε. Επιπλέον ο χρονογράφος Αναγνώστης που ήταν μέσα στη Θεσσαλονίκη και έζησε τα γεγονότα αναφέρει ότι είχε πιάσει φόβος τους Βενετσάνους της πόλης μήπως κάποιοι κάτοικοι γίνουν προδότες και παραδώσουν την πόλη στους Τούρκους. Από πού να πήγαζε αυτός ο φόβος άραγε; Λες και δεν έχουμε ξαναδεί τους Τούρκους να συνεργάζονται με τον χριστιανικό κλήρο στη μεσαιωνική και μετέπειτα ιστορία...

Τα ίδια με τις ανοησίες περί "προδοτών ανθενωτικών" και "χιλιάδων μοναχών που δεν πολέμησαν" το 1453 (τους μοναχούς "που δεν πολέμησαν" τους έχουν ανεβάσει μέχρι και σε "εκατοντάδες χιλιάδες"...). Όπως δείξαμε όμως, μέσα στην Κων/πολη οι μοναχοί ήταν όλοι κι όλοι 500 άτομα και συμμετείχαν στην άμυνα:

Εγώ δεν έγραψα για χιλιάδες μοναχούς που δεν πολέμησαν αλλά για ομάδες μοναχών που εγκατέλειψαν τον αγώνα και προσχώρησαν στο τουρκικό στρατόπεδο. Ακόμα κι αν ένα απόσπασμα τους εμφανίζει να πολεμούν, δεν σημαίνει ότι αυτό έγινε μέχρι το τέλος της πολιορκίας από όλους. Όταν πλησιάζει το τέλος, είναι λογικό κάποιοι να λιποψυχούν και να κοιτάνε πώς θα σώσουν το τομάρι τους.

Και βεβαίως τα έχουμε πει με κάθε λεπτομέρεια και για τους ανθενωτικούς αλλά και για τον ιστορικό Δούκα.
Αλλά πολλοί δεν έχουν πάρει καν χαμπάρι ότι ο ιστορικός Δούκας ήταν... ενωτικός και γι' αυτό βρίζει ασταμάτητα τους ανθενωτικούς. Έχουμε όμως τις πηγές που διαψεύδουν όλη την μυθοπλασία περί Σχολαρίου και ανθενωτικών. Μέχρι για την ατάκα του ενωτικού Δούκα για "φακιόλιον και καλύπτραν" οφείλουμε να έχουμε ενδοιασμούς, λόγω των αντιφάσεων του ίδιου του ιστορικού Δούκα. Από τη στιγμή που ο Λουκάς Νοταράς είναι ένας δραστήριος εμψυχωτής που διατρέχει όλα τα φυλάκια και βρίσκεται διαρκώς δίπλα στους στρατιώτες για να τους ενθαρρύνει για την επερχόμενη μάχη, δεν μπορεί σε μια στιγμή, επειδή έτσι εξυπηρετεί το κείμενο, το ίδιο άτομο να είναι και χαρισματικός ηγέτης και ακραία καθυστερημένος που ανοίγει το στόμα του σε μια τέτοια στιγμή και λέει ηλιθιότητες... Η απάντηση για την αντίφαση αυτή προφανώς βρίσκεται στον ίδιο τον Δούκα, που μπροστά στη φήμη του Νοταρά αναγκάζεται να παραδεχτεί τον αγώνα που έδωσε, αλλά καθώς αυτός βρίσκεται στο περιβάλλον του Σχολαρίου, αποτελεί ευκαιρία να διασύρει τους ανθενωτικούς, αφού ο ίδιος ο Δούκας ήταν ενωτικός.

Ε τότε να κρατάμε τους ιστορικούς που θες εσύ, αφού αυτοί «σίγουρα» δεν θα έχουν κίνητρα και σκοπιμότητες. Την διάσημη τουρκόφιλη φράση ο Νοταράς την είπε λόγω της αντίθετης στάσης του στην ένωση των εκκλησιών που επιχειρήθηκε με την έλευση του καρδινάλιου Ισίδωρου. Από εκεί και πέρα η τουρκοφιλία έχει τις διαβαθμίσεις της ανάλογα με τον κάθε χαρακτήρα και το εκάστοτε πλαίσιο δράσης. Εφόσον του είχε αναθέσει ο αυτοκράτορας αμυντικά καθήκοντα και τον είχε ανεβάσει σε μια τόσο υψηλή διοικητική θέση, είναι αναμενόμενο ότι θα προσπαθούσε να ανταποκριθεί σε αυτή. Αν δεν έπεφτε η Πόλη μόνο κέρδος θα είχε κι αυτός ως καιροσκόπος που ήταν (είχε και χρήματα σε ιταλικές τράπεζες). Όταν όμως κατέρρευσε η άμυνα της Πόλης κοίταξε να επωφεληθεί. Δεν είναι τυχαίο που ο Μωάμεθ έβαλε να του φυλάνε το σπίτι όταν μπούκαραν οι Τούρκοι, ούτε το σχέδιο να τον κάνει διοικητή της πόλης. Ξέρουμε και για τα χρήματα που απέκρυπτε από τον Παλαιολόγο προκειμένου να εξαγοράσει την εύνοια του Μωάμεθ όποτε χρειαζόταν.

Τώρα για τους ανθενωτικούς και διαχρονικούς ομοϊδεάτες τους μια χαρά πηγές έχουμε για την «τουρκοφιλία» τους. Ιστορικές αναφορές, «προφητείες» για το ότι θα μπουκάρουν οι Τούρκοι στην Πόλη, «γνωμικά» και λαϊκά τραγούδια από τη δυτική Ελλάδα μέχρι τον Πόντο για την προδοτική στάση των ανθενωτικών και την τουρκοφιλία τους.


(...παρέδωσαν τα κλειδιά του κάστρου στους Τούρκους)

Εκτός από την φράση του Νοταρά, παρόμοια δήλωση έχουμε από τους Επτανήσιους του 16ου αιώνα: Καλύτερος ο ζαρκουλάς (η κουκούλα των γενιτσάρων) από τη μπερέττα (τον σκούφο των Βενετσάνων).

Και αργότερα στην Τουρκοκρατία:
«Κάλλιο μακελειό στον Τούρκο παρά κρέας στον Βενετσάνο»
(Κ. Σιμόπουλος, Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα, τ.Α, σ.146)

Πρόκειται για συνέχιση μιας τουρκοφιλίας που μαρτυρείται και μερικούς αιώνες πριν. Για παράδειγμα ο Πατριάρχης Μιχαήλ Γ (1170-1178) προτιμούσε να είναι γιουσουφάκι των Τούρκων παρά να μολυνθεί η πίστη του από τους Λατίνους.

(G. Every: The Byzantine Patriarchate 451-1024, σελ.169)

Διαχρονική αξία για πολλούς χριστιανούς η τουρκοφιλία. Από τον 7ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας.

Αλλά γενικά, τι να περιμένει κανείς από τον "Δαυλό", όταν ο ίδιος ο... Ιωάννης Κακριδής(!), έγραψε την παγκόσμιας εμβέλειας ηλιθιότητα, ότι ο Σχολάριος αρνήθηκε ότι ήταν Έλληνας λέγοντας ότι είναι Χριστιανός! Φυσικά, οι νεοπαγανιστές το αντέγραψαν με κλειστά μάτια αφού το έγραψε ο Κακριδής. Ο οποίος αγνοούσε στοιχειώδη αποσπάσματα από τις πηγές όπου ο Σχολάριος θεωρεί πατέρες του τους αρχαίους Έλληνες και τους βυζαντινούς ονομάζει επίσης Έλληνες:

Δεν ξέρω τι ακριβώς έγραψε ο Κακριδής ούτε με ενδιαφέρουν τα λεγόμενα του Δαυλού τον οποίο θεωρώ επιτομή της ψευδοεπιστήμης. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα ίδια τα γραφόμενα του Σχολάριου που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται χριστιανός (Refutatio erroris Judaeorum, σ.253) γιατί δεν σκέφτεται όπως οι Έλληνες.
http://constantinople.ehw.gr/forms/fLem ... aia_State=

Ο ίδιος μάλιστα πίστευε ότι η ορθόδοξη πίστη ήταν σημαντικότερη από την ελευθερία. Και να σκλαβωθούμε, θα διατηρήσουμε την πίστη μας τουλάχιστον…

Αλλ’ η μέλοιμεν απηλλάχθαι δουλείας φυλακτέον την πίστην, ην παρειλήφαμεν και τοις άλλοις έργοις εξιλωτέον τον Θεόν. (Migne. P.G. τ.160, σ. 230). Ποιον έθνος εβουλεύσατό πότε σύμπαν ομού την πίστην και την θρησκείαν αμείψαι την εαυτού, μόνο ινα τοις έξωθεν ευροή; (ο.π. σ.728)

Ο καθένας όπως επιθυμεί. Εγώ ειδικά ως δικαιωματιστής είμαι πολύ ανοιχτός σε αυτά τα θέματα.

Επίσης, πριν επικαλεστείς ιστορικά ή "ιστορικά" έργα, πρέπει να γνωρίζεις καλά τη θέση τους στη βιβλιογραφία. Ποιος ασχολείται σήμερα με τον Κορδάτο και τον αναφέρεις; Άντε το ΚΚΕ ή κανένας ξεχασμένος της μαρξιστικής ιστορικής σχολής όπου όλα ήταν άσπρο-μαύρο, και αφού το Βυζάντιο είχε στενή σχέση με θρησκεία, ήταν "μαύρο"...

Όσα έφερα από τον Κορδάτο εναρμονίζονται με αυτά που γράφουν οι αξιόλογοι Βρυώνης και Αρβελέρ, καθώς και οι πηγές της βυζαντινής περιόδου. Το εν λόγω βιβλίο του Κορδάτου (Ακμή και Παρακμή του Βυζαντίου) στηρίζεται στις πηγές της βυζαντινής περιόδου και μεταγενέστερων ιστορικών. Δεν τα βγάζει από το κεφάλι του.

Επίσης, ο Σιμόπουλος έχει καλά έργα όπως το "Ξένοι Ταξιδιώτες", όμως αυτά που παραθέτεις δεν έχουν καμία υπόληψη στη βιβλιογραφία.
Για παράδειγμα, είναι αστείο το απόσπασμα που παραθέτει για τον Μιχαήλ Σύρο, που τον παρουσιάζει να απολαμβάνει την υποταγή στους μουσουλμάνους, όταν ο ίδιος ο Μιχαήλ Σύρος έχει γράψει θρήνους για την ολοκληρωτική σφαγή από τους μουσουλμάνους των κατοίκων της Έδεσσας, των οποίων δεν άφησαν σχεδόν ούτε ρουθούνι ζωντανό...

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Μπορεί να γίνουν μεγάλες σφαγές σε μια μάχη ή στον απόηχό της αλλά ο ίδιος ο σφαγέας να έχει δείξει επιείκεια σε άλλες περιοχές απ’ όπου πέρασε ή μετά τις αρχικές σφαγές.

Αντιθέτως, αξιόλογος είναι ο Βρυώνης όπως και η Αρβελέρ.
Αλλά τα αποσπάσματα περί "φιλοτουρκισμού" δεν αρκούν έτσι. Για παράδειγμα, η ατυχής τελικά μάχη στο Μυριοκέφαλο, έγινε στα πλαίσια της βυζαντινής αντίδρασης στους Τούρκους.

Χρειάζεται να υπάρχει μια συνολική γνώση των δεδομένων πριν γράψει κάποιος κάτι για να μην χάνουν το νόημα τους οι παραθέσεις.
Η παρακμή είναι μια καμπή αναμενόμενη για κάθε πολιτισμό. Για όλα τα βασίλεια της ιστορίας, όσο μεγαθήρια κι αν ήταν, κάποτε ήρθε η παρακμή και το τέλος. Και πάντα στην παρακμή συναντά κανείς εμφυλίους, εκφυλισμό των ιδανικών, εξυπηρέτηση συμφερόντων κ.λπ. Το Βυζάντιο επέζησε πάνω από 11 αιώνες. Πόσο ακόμα;

Εγώ δεν λέω ότι οι Βυζαντινοί δεν συγκρούστηκαν με τους Τούρκους και ότι δεν προσπάθησαν να τους αναχαιτίσουν σε κάποιες περιόδους. Όμως μετά από προσωπική έρευνα βρήκα στοιχεία που αποκαλύπτουν δυσάρεστες αλήθειες για τις σχέσεις Βυζαντινών και Τούρκων καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μέσα στα αίτια της παρακμής ήταν και αυτή η «τουρκοφιλία» που ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια, δηλαδή αυτά που την έκαναν συμφέρουσα ή ακίνδυνη. Από ένα σημείο και μετά έγινε καταστροφική.

[Jimmy81]

(σύντομη υπενθύμιση της βαριάς φορολογίας του Μέγα Κωνσταντίνου)
Αυτός ο πρωτάκουστος φόρος (σ.σ. χρυσάργυρος του Κωνσταντίνου) έπεσε σαν θεομηνία και θανατικό.

Επίσης αυτό που γράφει πάλι ο Σιμόπουλος, έχει αμφισβητηθεί:

Ο Σιμόπουλος μεταφέρει τον Ζώσιμο που το λέει αυτό, δεν το βγάζει από το μυαλό του.
https://www.livius.org/sources/content/ ... tory-2.38/
(Ζώσιμος, Νέα Ιστορία, ΙΙ.38)

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Φίλε μου, αυτά είναι σαχλαμάρες για ψεκασμένους. Έχουν απαντηθεί πλήρως. Τα περί "προδοσίας" της μονής βλατάδων είναι μεταγενέστερη μυθοπλασία, παντελώς άγνωστη στους ιστορικούς της εποχής. Η μυθοπλασία του Ιέρακα έχουμε δείξει ότι διαψεύδεται από τις πηγές. Είναι μια γνωστή νεοπαγανιστική μωρολογία που σέρνεται στο διαδίκτυο εδώ και 25 περίπου χρόνια:

Το ότι η πηγή είναι μεταγενέστερη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και μυθοπλασία. Και για πολλά αρχαία γεγονότα οι πιο αξιόπιστες πηγές είναι μεταγενέστερες (π.χ. για τον Μέγα Αλέξανδρο). Η μη αναφορά της προδοσίας σε άλλες δύο πηγές δεν σημαίνει ότι δεν έγινε. Επιπλέον ο χρονογράφος Αναγνώστης που ήταν μέσα στη Θεσσαλονίκη και έζησε τα γεγονότα αναφέρει ότι είχε πιάσει φόβος τους Βενετσάνους της πόλης μήπως κάποιοι κάτοικοι γίνουν προδότες και παραδώσουν την πόλη στους Τούρκους. Από πού να πήγαζε αυτός ο φόβος άραγε; Λες και δεν έχουμε ξαναδεί τους Τούρκους να συνεργάζονται με τον χριστιανικό κλήρο στη μεσαιωνική και μετέπειτα ιστορία...

Δεν φαίνεται καθόλου πιθανό ενα τέτοιο σενάριο.
Κυρίως γιατί η πολιορκία κράτησε 3 μέρες!!
Τόσο πολύ διψασαν πχια;

Το μοτίβο αυτό του απορθητου κάστρου που πέφτει λόγω διακοπής της υδροδότησης μετά από προδοσία, είναι συχνό στην παράδοση.

Οι ντόπιοι βλέποντας τα προνόμια και την ευμάρεια του μοναστηριού , ίσως από φθόνο έπλασαν την ιστορία προσαρμόζοντας την στο μοτίβο της παράδοσης.

[plouf]

Στηριζουμε ολοψυχα τους ανθενωτικους πισσα και πουπουλα στα παπικα σκυλια.

[plouf]

συγνώμη ο διαφωτισμός έγινε μέσα στα πανεπιστήμια που υπήρχαν στην Ελλάδα η οποία είχε την πιο ανεπτυγμένη ή μάλλον τη μοναδική παιδεία στα βαλκάνια. Υπήρχαν άνθρωποι που ως εθνικό καθήκον είχαν να ιδρύουν σχολεία. \
π.χ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE ... F%8C%CF%82

Α ναι, τα Πανεπιστήμια και τις Ανώτατες Σχολές που χτίσαν οι βασανισμένοι Έλληνες σκλάβοι υπο τον αβάσταχτο Τούρκικο ζυγό. Παραλίγο να τα ξεχάσω...

Συχνά λέω οτι πιο ένδοξη εποχή του μΧ Ελληνισμού είναι η Οθωμανική. Τα επιτεύγματά τους κανείς άλλος δεν τα έφτασε. Στη θάλασσα και στο εμπόριο, στην ιατρική, στην πολιτική, στα γράμματα, παντού... Ναυαρχοι, Βεζύριδες, Μπέηδες ο,τι θες. Σε τίποτα δεν τους χάλασε το Οθωμανικό καθεστώς, που στην ουσία ήταν Πέρσικη-Αραβική κουλτούρα με Γεωργιανούς και Σλάβους σουλτάνους (γεννητικά). Ο Οσμαν ήταν πια μια αμυδρή μνήμη του μακρινού παρελθόντος. Πολύ χειρότερα πέρασαν οι Τουρκοι υπο τους Οθωμανούς απο τους στρογγυλοκαθισμένους Φαναριώτες. Ποιον ακριβώς "Ελληνισμό" και "Διαφωτισμό" είχαν να διδάξουν οι πασάδες μου;

Και μη κάνεις κανα αστείο και αναφέρεις τον κοινωνιοπαθή τον Γιώργο τον Γιουβαρλάκια, εξηγιέμαι από τώρα...

[πατησιωτης]

Στηριζουμε ολοψυχα τους ανθενωτικους πισσα και πουπουλα στα παπικα σκυλια.

Το ξέρουμε αυτό και ξέρουμε και τη συνέχεια και μπορούμε να προβλέψουμε και το μέλλον.
Το ανθενωτικό κόμμα μετετράπη μετά τον Μεγάλο Πέτρο σε ρωσικό κόμμα και τώρα αν διαλυθεί ή απομακρυνθεί η Ρωσία αν φάει τα μούτρα της στην Ουκρανία θα ξαναγίνει τουρκόφιλο κόμμα. Η βασική γραμμή που το διέπει είναι η αντίθεση στη Δύση και εν τέλει στον καπιταλισμό και τον φιλελευθερισμό.Μόνο με σουλτάνους και τσάρους μπορεί να τα βρει.

[plouf]

Στηριζουμε ολοψυχα τους ανθενωτικους πισσα και πουπουλα στα παπικα σκυλια.

Το ξέρουμε αυτό και ξέρουμε και τη συνέχεια και μπορούμε να προβλέψουμε και το μέλλον.
Το ανθενωτικό κόμμα μετετράπη μετά τον Μεγάλο Πέτρο σε ρωσικό κόμμα και τώρα αν διαλυθεί ή απομακρυνθεί η Ρωσία αν φάει τα μούτρα της στην Ουκρανία θα ξαναγίνει τουρκόφιλο κόμμα. Η βασική γραμμή που το διέπει είναι η αντίθεση στη Δύση και εν τέλει στον καπιταλισμό και τον φιλελευθερισμό.Μόνο με σουλτάνους και τσάρους μπορεί να τα βρει.

Ακριβως ετσι.

[πατησιωτης]

Oι Κουρόφραγκοι όμως υπάρχουν ακόμη.

[πατησιωτης]

Και οι σημερινοί ανθενωτικοί γύφτοι.

[Δρακουμελ]

Οι ζαιοι είναι οι αθενωτικοι και οι νδρατες είναι η αριστοκρατία της Μ.Ασιας που τουρκεψε οικειοθελώς, μαζί με τους μικρούς αγρότες που τουρκεψαν για χαμηλότερη φορολογία.

[Chronicle]

Να πούμε καταρχάς για την απάτη με τις μισές αλήθειες, γνωστή πρακτική στους νεοπαγανιστικούς κύκλους και τους ομοίους τους εδώ και χρόνια. Το απόσπασμα που βάζει ο Jimmy81 πλαστογραφεί την τραπεζουντιακή παράδοση, παρουσιάζοντας την Άλωση ως "προδοσία", με συμμετοχή ακόμα και του αυτοκράτορα. Όμως, η παράδοση της Τραπεζούντας καταγράφει τους βυζαντινούς ως ηρωικούς μαχητές που μισούν τους Τούρκους. Άρα, η Τραπεζούντα δεν αγνοεί την ιστορική αλήθεια:



Και όπως βλέπουμε παρακάτω, τα περί "φιλοτουρισμού" στην μεταβυζαντινή παράδοση αποτελούν αστειότητες, καθώς οι Τούρκοι περιγράφονται ως "άνομοι" και "άπιστοι εχθροί" σε παραδόσεις που συμβαδίζουν απόλυτα με τις πηγές, ότι η Πόλη πάρθηκε με πόλεμο και δεν την πρόδοσαν οι Βυζαντινοί, αλλά αντιθέτως, πολέμησαν και ο νεκρός ήρωας αυτοκράτορας καλείται "μάρτυρας":



Άρα, ο "φιλοτουρκισμός" είναι ένας γνωστός λαϊκισμός που σήμερα καταντά γελοίο να το αναφέρει κάποιος. Όλες οι παραδόσεις περί Τούρκων, τους αναφέρουν ως άπιστους και βάρβαρους και καταγράφουν την βαθιά τους απέχθεια για τη φυλή αυτή. Ο "φιλοτουρκισμός" είναι απλά ιδεολογική έκφραση συγκεκριμένης σέκτας που ασχολείται κυρίως με το να πετάει ιδεολογικά απορρίμματα στο διαδίκτυο όπως τόσοι και τόσοι.

Οι υπόδουλοι είχαν περάσει από το μαχαίρι και των δυτικών, και των Τούρκων. Είχαν καταλάβει ότι και οι δύο είναι δυνάστες και αιμοβόροι. Οι ρήσεις περί Τούρκων και Λατίνων περιγράφουν την απλή ασκέψη, από ποιον από τους δύο χασάπηδες πιστεύεις ότι θα πάθεις το μικρότερο κακό στη δεδομένη στιγμή, όπως επίσης αποτελεί και κριτική αντιμετώπιση της υποτιθέμενης χριστιανικής συγγένειας. Είναι ένα ρητορικό σχήμα που δίνει έμφαση στην ψευδαίσθηση ότι η υποτιθέμενη θρησκευτική συγγένεια δεν θα φέρει λιγότερα δεινά.

Τα είχαμε δείξει και με τον πλέον κατηγορούμενο ως "φιλότουρκο", τον Αθανάσιο τον Πάριο, αλλά όσοι τα έλεγαν αυτά απέκρυπταν την ικανοποίηση που εξέφρασε ο Πάριος για την καταστροφή των Τούρκων. Άρα, άλλο "φιλότουρκος" και άλλο να θεωρείς π.χ. ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ατομικής και κοινωνικής ύπαρξης οφείλεται στα πιστεύω σου και δεν θέλεις να χαθεί, με αποτέλεσμα η σκέψη σου να κινείται σε απαντήσεις που πιστεύεις ότι θα έχουν λιγότερες απώλειες, όπως π.χ. η απελευθέρωση από τους Ρώσους.



Από εκεί και πέρα, οι δημώδεις καταγραφές συχνά είναι πολύπλοκες και πολυεπίπεδες. Για το λόγο αυτό, πρέπει κανείς να δει το σύνολο.
Μια αναφορά σε παράδοση "κλειδιών", με δεδομένο ότι στην Τραπεζούντα ήταν γνωστό ότι οι βυζαντινοί έδωσαν μάχη, μπορεί να ερμηνευτεί π.χ. ως παράδοση της Πόλης στο θέλημα των Ενωτικών, καθώς όπως ξέρουμε, 6 μήνες πριν την Άλωση, ο Σχολάριος μαρτυρώντας και την αγάπη του για την πατρίδα, εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια να μεταπείσει τους Ενωτικούς που ως ανόητοι πίστεψαν ότι θα τους βοηθήσει ο Πάπας. "Κάντε ό,τι θέλετε", τους λέει ο Σχολάριος,"η πίστη είναι ελεύθερη".

Και βεβαίως, εκ του αποτελέσματος ξέρουμε ότι μόνο ο Σχολάριος είχε δίκιο.



Μάλιστα, οι νεοπαγανιστές δεν γνώριζαν ότι ο Πλήθων Γεμιστός συντάχθηκε με τους ανθενωτικούς και αποχώρησε από την υπογραφή μαζί με τον Σχολάριο και τον Δεσπότη Δημήτριο:




Επανερχόμενοι λοιπόν, η τραπεζουντιακή παράδοση με αναφορές σε ηρωικές μάχες δείχνει ότι η η Τραπεζούντα γνώριζε τι συνέβη στην Πόλη, άρα η αναφορά σε "κλειδιά" στον Θρήνο αυτό δεν έχει σχέση με δήθεν "φιλότουρκους".
Θα μπορούσε ο συγγραφέας του θρήνου που μιλάει για 'κλειδιά", είτε να αναφέρεται στους Ενωτικούς, είτε να στοχεύει σε κάποια ομάδα αντιπάλων που θέλει να τους συκοφαντήσει ή να τους κατηγορήσει ότι ήθελαν παράδοση της Πόλης ακόμα κι αν τελικά δεν έγινε. Ακόμα μπορεί να αποτελεί μομφή για τη δειλία ενός αριθμού αρχόντων που έφυγαν από την πολιορκία για να γλυτώσουν. Επίσης η πίκρα της απώλειας της Πόλης να κάνει τον συγγραφέα να καταφέρεται κατά πάντων.
Το σίγουρο είναι ότι η σκέτη αναφορά στο απόσπασμα με τα "κλειδιά", χωρίς την λοιπή καταγραφή της τραπεζουντιακής παράδοσης, αποτελεί ιδεολογική πλαστογραφία:



Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα τη σημασία της ιδεοληψίας, αρκεί να παραθέσουμε το παρακάτω βραχύ χρονικό. Όπως βλέπουμε, αν απολυτοποιήσει κανείς ένα μόνο κομμάτι της παράδοσης, θα μπορούσε να πει ότι ο ελληνισμός για την Άλωση κατηγορεί τον Ιουστινιάνη και τους λατίνους που πολέμησαν (δεν πρέπει να αγνοούμε ότι υπάρχουν και τέτοιες παραδόσεις):



Καταλαβαίνουμε έτσι και τα τεχνάσματα της γνωστής σέκτας των αερολόγων.

[Chronicle]

Να αναφέρουμε και την δεύτερη απάτη, ότι τάχα ο Νοταράς ενδιαφερόταν μόνο για το χρήμα.

Προφανώς ο Jimmy81 για κάποιον λόγο έχει την εντύπωση ότι ενδιαφέρουν κάποιον οι προσπάθειες του να απολογηθεί για όσα εκτός πραγματικότητας έγραψε. Όμως οι πηγές και τα συμπεράσματα είναι ξεκάθαρα.

Αποτελεί εξαπάτηση η αναφορά σε "προδότη", "φιλότουρκο" ή "φιλοχρήματο", όταν οι πηγές μιλάνε για έναν πατριώτη πολεμιστή και αφειδώλευτα σπάταλο στα χρήματα προκειμένου για την πατρίδα του. Και τέλος πάντων, οι Τούρκοι έσφαξαν και την οικογένεια του. Πόση ιδεολογική αχρειότητα χρειάζεται για να κατηγορούν κάποιον που πολέμησε και θυσίασε τα πάντα ενάντια στους Τούρκους, επειδή απλά δεν μπορούν να δαμάσουν την ιδεολογική τους αρρώστια...

[Chronicle]

Το ότι η πηγή είναι μεταγενέστερη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και μυθοπλασία.
Μέγα Αλέξανδρο

Έχουμε αναλύσει μία-μία τα ανυπόστατα του Ιέρακα. Δεν θα σε βοηθήσουν σε κάτι οι αναφορές σε Μέγα Αλέξανδρο για να ξεγλυστρήσεις.
Η παράδοση του Ιέρακα δεν είναι μυθοπλασία επειδή είναι μεταγενέστερη. Είναι μυθοπλασία επειδή υιοθετήθηκαν άκριτα μυθολογικές αναφορές ενάντια στις πηγές και τη λογική. Όπως για παράδειγμα ότι σε ώρα πολιορκίας με τα πάντα αποκλεισμένα, οι μοναχοί σπάνε άνετα την πολιορκία και βγαίνουν για να... συναντήσουν τους Τούρκους και μάλιστα "κρυφά"...

Πρέπει να έχει αντίληψη περί τίνος πρόκειται, αλλά δεν έχεις τις γνώσεις να διαχωρίσεις τις πηγές και την αξία τους:




Ο Ιέρακας συσχετίζει π.χ. την "προδοσία" με το ότι "δεν μπορούσαν" οι Τούρκοι να την καταλάβουν και έτσι αναγκάστηκαν δήθεν να καταφύγουν στη.. δίψα! Όμως, ο αυτόπτης ιστορικός μας μιλάει για πολιορκία μόλις 4 ημερών και διαψεύδει τις παπαριές του Ιέρακα που μετά από ενάμιση αιώνα λέει ότι η πόλη ήταν... απόρθητη:



Ήταν μία γρήγορη νίκη για τους Τούρκους διότι οι Βενετοί δεν είχαν φροντίσει για την άμυνα.
Η περιγραφή του βακαλόπουλου:




Όπως είπαμε, η πόλη έπεσε μετά από σύντομη μάχη: