Νσ σου πω.
Αντί να νιώθεις χάλια, δεν θα ήταν γαμάτο να νιώθεις υπέροχα; Ή στην τελική να αποστασιοποιείσαι λίγο και να σκέφτεσαι πως ότι κι αν συμβεί θα το ξεπεράσεις.
Νσ σου πω.
Στο μαθημα προχθες. Σχολασα 17:30 (ειχαν παλι καθυστερηση οι πτησεις), 18:00 ξεκινουσε και δεν φαινοταν ΤΙΠΟΤΑ απ’ οτι εδειχνε στο projector της αιθουσας. Και ειναι εργαστηριο SAS, οτι δειχνει πρεπει να το κανεις. Και ο ηλιθιος για εμας που ειμασταν online δεν εκανε share την οθονη. Του εγραψε καποιος αν μπορει να κανει και το ειδε στο ΤΕΛΟΣ του μαθηματος. Εχασα αλλο ενα 3ωρο. Την επομενη πηγα δουλεια, τα σκεφτομουν ολα αυτα, ποτε θα προλαβω, οτι δεν ειμαι εξυπνη, οτι δεν θα τα καταφερω, οτι δεν εκανα καλα που υπερτιμησα τον εαυτο μου και ξεκινησα και απο το αγχος λυποθυμησα. Πηρα την μανα μου και της λεω ΤΕΡΜΑ. Οτι λεφτα εδωσες για εγγραφη θα στα δωσω με το που πληρωθω. Συνεχεια φωνες βεβαια και να με πεισει και της ειπα πως αν συνεχισει θα παω να μεινω σε ξενοδοχειο γιατι με εχει αρρωστησει. Μιλησα και με τον course leader, σημερα με ΞΑΝΑπηρε και μου ειπε αν θες να διακοψεις λογω δουλειας ή σκεφτεσαι πως δεν θα τα καταφερεις, υπαρχει η δυνατοτητα των extensions στα projects. Και δεν μπορω να σκεφτω καθαρα και το μονο πραγμα που σκεφτομαι ειναι πως ειμαι ενα τιποτα και θελω να κλαιω. Του ειπα παλι οχι και οτι θελω χρονο ενω στην πραγματικοτητα θελω να συνεχισω αλλα δεν μπορω λογω του μυαλου μου και του αγχους μου. Απλα θα φυτοζωω. Ποτε δεν θα ειμαι καλα. Παντα θα νιωθω και θα ειμαι λιγη. So what θα μου πειτε; Το ειχα παρει αποφαση και κακως προχωρησα να κανω κατι καλο για μενα, αφου ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
Αχ καλε μου Πορφυριε. Διαβαζω στο αλλο νημα τον γατο του Στεργιου που πεθανε και κλαιω μονη μου ρε φιλε.Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 14:33εγώ να δεις τι έπαθα περαστική. Τις προάλλες πετάχτηκε στο δρόμο μου μια γάτα και την πάτησα. Εντάξει λέω μια γάτα είναι. Έπειτα προσπαθώντας να διαβάσω ένα σημαντικό εμειλ χτύπησα ένα ζητιάνο. Το κατάλαβα από τη γάτα ότι η μέρα δε θα πήγαινε καλα. Τελικά τον άφησα στο δρόμο γιατί ήταν φανερό ότι δεβθα ζήσει και στο τέλος ήταν κατεστραμμένος. Μετά από λίγες μέρες μου ζητήθηκε να πάω στην αστυνομία χωρίς να διευκρινίσουν γιατί. Έστειλα τη γυναίκα μου και είπα ότι αυτή οδηγούσε.
Για τη γάτα κλαίς; Οκ. Εγώ ακόμα δεν πρόλαβα να κλάψω για τον άπλητο που κατέστρεψε τη ζωή της γυναίκας μου. Κι ήξερε να μαγειρεύει ωραία.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 15:07Αχ καλε μου Πορφυριε. Διαβαζω στο αλλο νημα τον γατο του Στεργιου που πεθανε και κλαιω μονη μου ρε φιλε.Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 14:33εγώ να δεις τι έπαθα περαστική. Τις προάλλες πετάχτηκε στο δρόμο μου μια γάτα και την πάτησα. Εντάξει λέω μια γάτα είναι. Έπειτα προσπαθώντας να διαβάσω ένα σημαντικό εμειλ χτύπησα ένα ζητιάνο. Το κατάλαβα από τη γάτα ότι η μέρα δε θα πήγαινε καλα. Τελικά τον άφησα στο δρόμο γιατί ήταν φανερό ότι δεβθα ζήσει και στο τέλος ήταν κατεστραμμένος. Μετά από λίγες μέρες μου ζητήθηκε να πάω στην αστυνομία χωρίς να διευκρινίσουν γιατί. Έστειλα τη γυναίκα μου και είπα ότι αυτή οδηγούσε.
Αυτοακυρώνεσαι μπρο τύπε μου όμως ενώ τα λες όμορφα.Feindflug έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 22:01Νομίζω πώς το γράψιμο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, τύπισσα, λειτουργεί αγχολυτικά, μας βοηθάει να δούμε καθαρότερα τις καταστάσεις και να πάρουμε ορθότερες αποφάσεις.περαστική έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 21:48
Το ΣΚ δουλεύω 04:00-13:00 και προβλέπεται μεγάλη κούραση ΚΑΙ λιώσιμο στο διάβασμα. Προσπαθώ να ηρεμήσω για να μην με καταβάλει το άγχος... Και αύριο σχολάω 16:00, το μάθημα είναι 5-8 και θα το δω αναγκαστικά online και θα πρέπει να κοιμηθώ για να ξυπνήσω τα χαράματα. Σήμερα με κάλεσαν για ανανέωση πάσου και για μετά τα Χριστούγεννα επειδή θέλουν να με κρατήσουν. Και λέω εγώ στην κοπέλα, μα δεν μίλησα με την διευθύντρια..εγώ ξεκίνησα μάστερ, μόνο ΣΚ θα μπορώ να έρχομαι. Και μου λέει πως το πιο πιθανό είναι να δεχτεί. Και με βλέπω πάλι να είμαι όπως σήμερα που δεν μπορούσα να απολαύσω την δουλειά μου από το άγχος και να σκέφτομαι και τον Φειν που έχει δίκαιο αλλά ταυτόχρονα να πρέπει να πεισμώσω γιατί πάντα τα καταφέρνω όταν θέλω ε και θα υπάρχουν και καλές στιγμές... Παρά να το μετάνιωνα και να ένιωθα σκατά με τον εαυτό μου....
Οπότε, συνέχισε να τα γράφεις, είτε εδώ, είτε αλλού και να βγάζεις τα σωστά συμπεράσματα, χωρίς να δίνεις μεγαλύτερη βάση απ' όση χρειάζεται σε σχόλια αγνώστων.
Τύπε, είμαι ο άγνωστος τύπος που δεν πρέπει να δίνεις μεγάλη βάση στα σχόλιά του.sys3x έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 17:41Αυτοακυρώνεσαι μπρο τύπε μου όμως ενώ τα λες όμορφα.Feindflug έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 22:01Νομίζω πώς το γράψιμο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, τύπισσα, λειτουργεί αγχολυτικά, μας βοηθάει να δούμε καθαρότερα τις καταστάσεις και να πάρουμε ορθότερες αποφάσεις.περαστική έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 21:48
Το ΣΚ δουλεύω 04:00-13:00 και προβλέπεται μεγάλη κούραση ΚΑΙ λιώσιμο στο διάβασμα. Προσπαθώ να ηρεμήσω για να μην με καταβάλει το άγχος... Και αύριο σχολάω 16:00, το μάθημα είναι 5-8 και θα το δω αναγκαστικά online και θα πρέπει να κοιμηθώ για να ξυπνήσω τα χαράματα. Σήμερα με κάλεσαν για ανανέωση πάσου και για μετά τα Χριστούγεννα επειδή θέλουν να με κρατήσουν. Και λέω εγώ στην κοπέλα, μα δεν μίλησα με την διευθύντρια..εγώ ξεκίνησα μάστερ, μόνο ΣΚ θα μπορώ να έρχομαι. Και μου λέει πως το πιο πιθανό είναι να δεχτεί. Και με βλέπω πάλι να είμαι όπως σήμερα που δεν μπορούσα να απολαύσω την δουλειά μου από το άγχος και να σκέφτομαι και τον Φειν που έχει δίκαιο αλλά ταυτόχρονα να πρέπει να πεισμώσω γιατί πάντα τα καταφέρνω όταν θέλω ε και θα υπάρχουν και καλές στιγμές... Παρά να το μετάνιωνα και να ένιωθα σκατά με τον εαυτό μου....
Οπότε, συνέχισε να τα γράφεις, είτε εδώ, είτε αλλού και να βγάζεις τα σωστά συμπεράσματα, χωρίς να δίνεις μεγαλύτερη βάση απ' όση χρειάζεται σε σχόλια αγνώστων.
Τυπική απάντηση.Feindflug έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 17:46Τύπε, είμαι ο άγνωστος τύπος που δεν πρέπει να δίνεις μεγάλη βάση στα σχόλιά του.sys3x έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 17:41Αυτοακυρώνεσαι μπρο τύπε μου όμως ενώ τα λες όμορφα.Feindflug έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 22:01
Νομίζω πώς το γράψιμο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, τύπισσα, λειτουργεί αγχολυτικά, μας βοηθάει να δούμε καθαρότερα τις καταστάσεις και να πάρουμε ορθότερες αποφάσεις.
Οπότε, συνέχισε να τα γράφεις, είτε εδώ, είτε αλλού και να βγάζεις τα σωστά συμπεράσματα, χωρίς να δίνεις μεγαλύτερη βάση απ' όση χρειάζεται σε σχόλια αγνώστων.
Μπαα... ειχες δικαιο σε ολα τελικα. Οποτε εξ’ αρχης επρεπε να δωσω την μεγαλυτερη βαση.Feindflug έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 17:46Τύπε, είμαι ο άγνωστος τύπος που δεν πρέπει να δίνεις μεγάλη βάση στα σχόλιά του.sys3x έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 17:41Αυτοακυρώνεσαι μπρο τύπε μου όμως ενώ τα λες όμορφα.Feindflug έγραψε: ↑14 Οκτ 2021, 22:01
Νομίζω πώς το γράψιμο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, τύπισσα, λειτουργεί αγχολυτικά, μας βοηθάει να δούμε καθαρότερα τις καταστάσεις και να πάρουμε ορθότερες αποφάσεις.
Οπότε, συνέχισε να τα γράφεις, είτε εδώ, είτε αλλού και να βγάζεις τα σωστά συμπεράσματα, χωρίς να δίνεις μεγαλύτερη βάση απ' όση χρειάζεται σε σχόλια αγνώστων.
Αν μιλουσες σοβαρα μπορει και να εκλαιγα για τον ζητιανο.Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 16:52Για τη γάτα κλαίς; Οκ. Εγώ ακόμα δεν πρόλαβα να κλάψω για τον άπλητο που κατέστρεψε τη ζωή της γυναίκας μου. Κι ήξερε να μαγειρεύει ωραία.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 15:07Αχ καλε μου Πορφυριε. Διαβαζω στο αλλο νημα τον γατο του Στεργιου που πεθανε και κλαιω μονη μου ρε φιλε.Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 14:33εγώ να δεις τι έπαθα περαστική. Τις προάλλες πετάχτηκε στο δρόμο μου μια γάτα και την πάτησα. Εντάξει λέω μια γάτα είναι. Έπειτα προσπαθώντας να διαβάσω ένα σημαντικό εμειλ χτύπησα ένα ζητιάνο. Το κατάλαβα από τη γάτα ότι η μέρα δε θα πήγαινε καλα. Τελικά τον άφησα στο δρόμο γιατί ήταν φανερό ότι δεβθα ζήσει και στο τέλος ήταν κατεστραμμένος. Μετά από λίγες μέρες μου ζητήθηκε να πάω στην αστυνομία χωρίς να διευκρινίσουν γιατί. Έστειλα τη γυναίκα μου και είπα ότι αυτή οδηγούσε.
το ότι δεν μπορείς, και αισθάνεσαι άχρηστη ή οτιδήποτε δεν είναι η πραγματικότητα όμως.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 13:39Στο μαθημα προχθες. Σχολασα 17:30 (ειχαν παλι καθυστερηση οι πτησεις), 18:00 ξεκινουσε και δεν φαινοταν ΤΙΠΟΤΑ απ’ οτι εδειχνε στο projector της αιθουσας. Και ειναι εργαστηριο SAS, οτι δειχνει πρεπει να το κανεις. Και ο ηλιθιος για εμας που ειμασταν online δεν εκανε share την οθονη. Του εγραψε καποιος αν μπορει να κανει και το ειδε στο ΤΕΛΟΣ του μαθηματος. Εχασα αλλο ενα 3ωρο. Την επομενη πηγα δουλεια, τα σκεφτομουν ολα αυτα, ποτε θα προλαβω, οτι δεν ειμαι εξυπνη, οτι δεν θα τα καταφερω, οτι δεν εκανα καλα που υπερτιμησα τον εαυτο μου και ξεκινησα και απο το αγχος λυποθυμησα. Πηρα την μανα μου και της λεω ΤΕΡΜΑ. Οτι λεφτα εδωσες για εγγραφη θα στα δωσω με το που πληρωθω. Συνεχεια φωνες βεβαια και να με πεισει και της ειπα πως αν συνεχισει θα παω να μεινω σε ξενοδοχειο γιατι με εχει αρρωστησει. Μιλησα και με τον course leader, σημερα με ΞΑΝΑπηρε και μου ειπε αν θες να διακοψεις λογω δουλειας ή σκεφτεσαι πως δεν θα τα καταφερεις, υπαρχει η δυνατοτητα των extensions στα projects. Και δεν μπορω να σκεφτω καθαρα και το μονο πραγμα που σκεφτομαι ειναι πως ειμαι ενα τιποτα και θελω να κλαιω. Του ειπα παλι οχι και οτι θελω χρονο ενω στην πραγματικοτητα θελω να συνεχισω αλλα δεν μπορω λογω του μυαλου μου και του αγχους μου. Απλα θα φυτοζωω. Ποτε δεν θα ειμαι καλα. Παντα θα νιωθω και θα ειμαι λιγη. So what θα μου πειτε; Το ειχα παρει αποφαση και κακως προχωρησα να κανω κατι καλο για μενα, αφου ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
Ως απαντηση και στην Γκερ αυτα.
Δεν εχω βρει τον τροπο να μπορω να λειτουργησω αλλιως. Και ολα αυτα μου φαινονται δικαιολογιες. Αν ειμαι οντως εξυπνη θα αναγνωριζα μεχρι που φτανει η εξυπναδα και τα ορια μου. Την εξυπναδα του μεσου ορου την εχω πιστευω (καλα, λιγο πιο κατω ) και καταλαβαινω πως μεχρι εδω ειμαι και αδικα βασανιζω τον εαυτο μου και πεταω τα λεφτα μου. Δεν γινεται να μπορουμε να τα κανουμε ολα και δεν μπορω να λειτουργησω ετσι, εχοντας στο μυαλο μου αυτες τις σκεψεις. Δυστυχως. Στο πτυχιο ζοριστηκα με το αγχος αλλα ηταν μεχρι τις δυνατοτητες μου τουλαχιστον. Θαυμαζω τους ανθρωπους που ξεκινανε κατι και δεν σκεφτονται. Σου λενε ο,τι γινει. Εγω δεν μπορω να ειμαι ετσι. Συνηθως κιολας αυτοι οι ανθρωποι ιδιως οταν αποτυγχανουν, υπερτιμουν τις δυναμεις τους. Δεν θα ηθελα να φαω τα μουτρα μου.kongrosian έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 19:28το ότι δεν μπορείς, και αισθάνεσαι άχρηστη ή οτιδήποτε δεν είναι η πραγματικότητα όμως.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 13:39Στο μαθημα προχθες. Σχολασα 17:30 (ειχαν παλι καθυστερηση οι πτησεις), 18:00 ξεκινουσε και δεν φαινοταν ΤΙΠΟΤΑ απ’ οτι εδειχνε στο projector της αιθουσας. Και ειναι εργαστηριο SAS, οτι δειχνει πρεπει να το κανεις. Και ο ηλιθιος για εμας που ειμασταν online δεν εκανε share την οθονη. Του εγραψε καποιος αν μπορει να κανει και το ειδε στο ΤΕΛΟΣ του μαθηματος. Εχασα αλλο ενα 3ωρο. Την επομενη πηγα δουλεια, τα σκεφτομουν ολα αυτα, ποτε θα προλαβω, οτι δεν ειμαι εξυπνη, οτι δεν θα τα καταφερω, οτι δεν εκανα καλα που υπερτιμησα τον εαυτο μου και ξεκινησα και απο το αγχος λυποθυμησα. Πηρα την μανα μου και της λεω ΤΕΡΜΑ. Οτι λεφτα εδωσες για εγγραφη θα στα δωσω με το που πληρωθω. Συνεχεια φωνες βεβαια και να με πεισει και της ειπα πως αν συνεχισει θα παω να μεινω σε ξενοδοχειο γιατι με εχει αρρωστησει. Μιλησα και με τον course leader, σημερα με ΞΑΝΑπηρε και μου ειπε αν θες να διακοψεις λογω δουλειας ή σκεφτεσαι πως δεν θα τα καταφερεις, υπαρχει η δυνατοτητα των extensions στα projects. Και δεν μπορω να σκεφτω καθαρα και το μονο πραγμα που σκεφτομαι ειναι πως ειμαι ενα τιποτα και θελω να κλαιω. Του ειπα παλι οχι και οτι θελω χρονο ενω στην πραγματικοτητα θελω να συνεχισω αλλα δεν μπορω λογω του μυαλου μου και του αγχους μου. Απλα θα φυτοζωω. Ποτε δεν θα ειμαι καλα. Παντα θα νιωθω και θα ειμαι λιγη. So what θα μου πειτε; Το ειχα παρει αποφαση και κακως προχωρησα να κανω κατι καλο για μενα, αφου ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
Ως απαντηση και στην Γκερ αυτα.
είναι απλά η λάθος αίσθηση που έχεις για τον εαυτό σου, η κακή ψυχολογία σου σε αυτή τη φάση της ζωής σου.
μην το αφήσεις να σε κυριεύσει είτε πετυχαίνεις αυτό που θες, είτε όχι κάθε φορά.
πάρτο αλλιώς. να λες, ότι ό,τι και να γίνει, εγώ θα κάνω αυτό κι εκείνο, γιατί αυτό κι εκείνο θέλω αυτή τη στιγμή.
οι περισσότεροι αυτό κάνουν. δεν σκέφτονται καν αν είναι λίγοι ή αν μπορούν. δεν πάει καν το μυαλό τους εκεί. απλά το κάνουν, κι ας αποτύχουν.
η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας έτσι κι αλλιώς και στο τέλος δεν υπάρχει καμιά κριτική επιτροπή.
συνεχώς ψάχνουμε να βρούμε ένα νόημα και κάνα φράγκο στην τελική να μπορούμε να κάνουμε δυο πράγματα.
όλα είναι θέμα ψυχολογίας.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 19:41Δεν εχω βρει τον τροπο να μπορω να λειτουργησω αλλιως. Και ολα αυτα μου φαινονται δικαιολογιες. Αν ειμαι οντως εξυπνη θα αναγνωριζα μεχρι που φτανει η εξυπναδα και τα ορια μου. Την εξυπναδα του μεσου ορου την εχω πιστευω (καλα, λιγο πιο κατω ) και καταλαβαινω πως μεχρι εδω ειμαι και αδικα βασανιζω τον εαυτο μου και πεταω τα λεφτα μου. Δεν γινεται να μπορουμε να τα κανουμε ολα και δεν μπορω να λειτουργησω ετσι, εχοντας στο μυαλο μου αυτες τις σκεψεις. Δυστυχως. Στο πτυχιο ζοριστηκα με το αγχος αλλα ηταν μεχρι τις δυνατοτητες μου τουλαχιστον. Θαυμαζω τους ανθρωπους που ξεκινανε κατι και δεν σκεφτονται. Σου λενε ο,τι γινει. Εγω δεν μπορω να ειμαι ετσι. Συνηθως κιολας αυτοι οι ανθρωποι ιδιως οταν αποτυγχανουν, υπερτιμουν τις δυναμεις τους. Δεν θα ηθελα να φαω τα μουτρα μου.kongrosian έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 19:28το ότι δεν μπορείς, και αισθάνεσαι άχρηστη ή οτιδήποτε δεν είναι η πραγματικότητα όμως.περαστική έγραψε: ↑22 Οκτ 2021, 13:39
Στο μαθημα προχθες. Σχολασα 17:30 (ειχαν παλι καθυστερηση οι πτησεις), 18:00 ξεκινουσε και δεν φαινοταν ΤΙΠΟΤΑ απ’ οτι εδειχνε στο projector της αιθουσας. Και ειναι εργαστηριο SAS, οτι δειχνει πρεπει να το κανεις. Και ο ηλιθιος για εμας που ειμασταν online δεν εκανε share την οθονη. Του εγραψε καποιος αν μπορει να κανει και το ειδε στο ΤΕΛΟΣ του μαθηματος. Εχασα αλλο ενα 3ωρο. Την επομενη πηγα δουλεια, τα σκεφτομουν ολα αυτα, ποτε θα προλαβω, οτι δεν ειμαι εξυπνη, οτι δεν θα τα καταφερω, οτι δεν εκανα καλα που υπερτιμησα τον εαυτο μου και ξεκινησα και απο το αγχος λυποθυμησα. Πηρα την μανα μου και της λεω ΤΕΡΜΑ. Οτι λεφτα εδωσες για εγγραφη θα στα δωσω με το που πληρωθω. Συνεχεια φωνες βεβαια και να με πεισει και της ειπα πως αν συνεχισει θα παω να μεινω σε ξενοδοχειο γιατι με εχει αρρωστησει. Μιλησα και με τον course leader, σημερα με ΞΑΝΑπηρε και μου ειπε αν θες να διακοψεις λογω δουλειας ή σκεφτεσαι πως δεν θα τα καταφερεις, υπαρχει η δυνατοτητα των extensions στα projects. Και δεν μπορω να σκεφτω καθαρα και το μονο πραγμα που σκεφτομαι ειναι πως ειμαι ενα τιποτα και θελω να κλαιω. Του ειπα παλι οχι και οτι θελω χρονο ενω στην πραγματικοτητα θελω να συνεχισω αλλα δεν μπορω λογω του μυαλου μου και του αγχους μου. Απλα θα φυτοζωω. Ποτε δεν θα ειμαι καλα. Παντα θα νιωθω και θα ειμαι λιγη. So what θα μου πειτε; Το ειχα παρει αποφαση και κακως προχωρησα να κανω κατι καλο για μενα, αφου ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
Ως απαντηση και στην Γκερ αυτα.
είναι απλά η λάθος αίσθηση που έχεις για τον εαυτό σου, η κακή ψυχολογία σου σε αυτή τη φάση της ζωής σου.
μην το αφήσεις να σε κυριεύσει είτε πετυχαίνεις αυτό που θες, είτε όχι κάθε φορά.
πάρτο αλλιώς. να λες, ότι ό,τι και να γίνει, εγώ θα κάνω αυτό κι εκείνο, γιατί αυτό κι εκείνο θέλω αυτή τη στιγμή.
οι περισσότεροι αυτό κάνουν. δεν σκέφτονται καν αν είναι λίγοι ή αν μπορούν. δεν πάει καν το μυαλό τους εκεί. απλά το κάνουν, κι ας αποτύχουν.
η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας έτσι κι αλλιώς και στο τέλος δεν υπάρχει καμιά κριτική επιτροπή.
συνεχώς ψάχνουμε να βρούμε ένα νόημα και κάνα φράγκο στην τελική να μπορούμε να κάνουμε δυο πράγματα.