Χωριό δαγκωτό και από μένα - άλλη ποιότητα ζωής και αν μη τι άλλο θα έχουν καλύτερη παιδική ηλικία (χώρια που θα έχουν να θυμούνται και κάτι από φύση).
Στην επαρχία είναι καλύτερα. Οι άνθρωποι είναι πιο ζεστοι,υπάρχει πολύ μικρότερη εγκληματικότητα και ο κόσμος νιώθει περισσότερο δεμένος από ότι νιώθει στις μεγάλες πόλεις.Εκτός αυτού η Ελλάδα από την επαρχία ξεκίνησε δεν ξεκίνησε από τις μεγαλουπόλεις και η επαρχία έχει και κάτι ακόμα: εκτροφή ζώων, καλλιέργεια εκτάσεων κτλ δηλαδή οι άνθρωποι εκεί είναι πιο αυτάρκεις και αντέχουν πιο πολύ στος δύσκολες στιγμές.Τέλος η επαρχια έχει ισχυρότερο δεσμό με τις παραδόσεις και τις εθνικές αξίες του έθνους.
Εξαρταται το χωριο. Πχ ενα χωριο 1000 και ανω κατοικων κοντα σε μεγαλη πολη (20-40 χλμ) είναι ότι καλυτερο. Γενικα η βλαχοαποψη που επικρατει περι χωριων ειναι ενα ανεκδοτο που πηγαζει απο τις δεκαετιες 60-70 οπου και υπηρχαν σημαντικες διαφορες μεταξυ χωριων και πολεων. Αυτες οι διαφορες ισχυουν μονο για μικρα χωριουδακια που βρισκονται μακρια απο αστικα κεντρα.Ίφιδα έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 13:02Ο μικρός είναι 3. Το σκεφτόμαστε εδω και καιρό με τον σύζυγο, εμείς είμαστε ψημένοι να φύγουμε αλλά προτεραιότητα φυσικά είναι το παιδι. Αν φυγουμε τωρα δε θα του κακοφανεί και σιγουρα η ποιότητα ζωής μας θα ειναι ανώτερη.
Το χωριό όμως δεν εχει πολλά παιδιά, ούτε σχολεία ή δραστηριότητες. Όλα αυτα τα εχει στα 5-10 χιλιόμετρα.
Η απόσταση απο Θεσσαλονίκη είναι στις 2 ωρες. Άνετα θα μπορουσαμε να ερχομαστε σην πόλη για κάποια παράσταση ή έκθεση που μπορεί να το ενδιαφέρει.
Η καθημερινότητά του όμως; Οι παρέες του; Ένα παιδί του χωριού είναι πιο ψημένο σε κάποια πράγματα ενώ ενα παιδι της πόλης σε κάποια άλλα.
Εγώ ως δραστηριότητες αντιλαμβάνομαι πράγματα που γουστάρει το παιδί και όχι τα κλισέ ή τα απωθημένα των γονέων.
Ψηφιζω κατα γιατι το χωριο μου φαινεται σε φαση μεσος ορος ηλικιας τα 60 και main event οι κηδειες και τα μνημοσυνα.Ουτε εσεις δεν θα την παλεψετε.Ίφιδα έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 13:02Ο μικρός είναι 3. Το σκεφτόμαστε εδω και καιρό με τον σύζυγο, εμείς είμαστε ψημένοι να φύγουμε αλλά προτεραιότητα φυσικά είναι το παιδι. Αν φυγουμε τωρα δε θα του κακοφανεί και σιγουρα η ποιότητα ζωής μας θα ειναι ανώτερη.
Το χωριό όμως δεν εχει πολλά παιδιά, ούτε σχολεία ή δραστηριότητες. Όλα αυτα τα εχει στα 5-10 χιλιόμετρα.
Η απόσταση απο Θεσσαλονίκη είναι στις 2 ωρες. Άνετα θα μπορουσαμε να ερχομαστε σην πόλη για κάποια παράσταση ή έκθεση που μπορεί να το ενδιαφέρει.
Η καθημερινότητά του όμως; Οι παρέες του; Ένα παιδί του χωριού είναι πιο ψημένο σε κάποια πράγματα ενώ ενα παιδι της πόλης σε κάποια άλλα.
Philip Mortimer έγραψε: ↑14 Μαρ 2023, 22:40Όσον αφορά το 2019 προσωπικά ψήφισα τον Μητσοτάκη γιατί πίστεψα στο όραμα μη πολιτικά χρωματισμένου εκσυγχρονισμού που παρουσίασε.
GoBack έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 15:50Ψηφιζω κατα γιατι το χωριο μου φαινεται σε φαση μεσος ορος ηλικιας τα 60 και main event οι κηδειες και τα μνημοσυνα.Ουτε εσεις δεν θα την παλεψετε.Ίφιδα έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 13:02Ο μικρός είναι 3. Το σκεφτόμαστε εδω και καιρό με τον σύζυγο, εμείς είμαστε ψημένοι να φύγουμε αλλά προτεραιότητα φυσικά είναι το παιδι. Αν φυγουμε τωρα δε θα του κακοφανεί και σιγουρα η ποιότητα ζωής μας θα ειναι ανώτερη.
Το χωριό όμως δεν εχει πολλά παιδιά, ούτε σχολεία ή δραστηριότητες. Όλα αυτα τα εχει στα 5-10 χιλιόμετρα.
Η απόσταση απο Θεσσαλονίκη είναι στις 2 ωρες. Άνετα θα μπορουσαμε να ερχομαστε σην πόλη για κάποια παράσταση ή έκθεση που μπορεί να το ενδιαφέρει.
Η καθημερινότητά του όμως; Οι παρέες του; Ένα παιδί του χωριού είναι πιο ψημένο σε κάποια πράγματα ενώ ενα παιδι της πόλης σε κάποια άλλα.
Πλάκα κάνεις, της πάει και το γκοθ, είναι και θρεπτικά τα κόλυβα. Να πηγαινεις να πινετε ελληνικο καφε στο καφενειο του μπαρμπακωτσου,φραπε στην καλυτερηCecily Anne έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 15:55GoBack έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 15:50Ψηφιζω κατα γιατι το χωριο μου φαινεται σε φαση μεσος ορος ηλικιας τα 60 και main event οι κηδειες και τα μνημοσυνα.Ουτε εσεις δεν θα την παλεψετε.Ίφιδα έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 13:02Ο μικρός είναι 3. Το σκεφτόμαστε εδω και καιρό με τον σύζυγο, εμείς είμαστε ψημένοι να φύγουμε αλλά προτεραιότητα φυσικά είναι το παιδι. Αν φυγουμε τωρα δε θα του κακοφανεί και σιγουρα η ποιότητα ζωής μας θα ειναι ανώτερη.
Το χωριό όμως δεν εχει πολλά παιδιά, ούτε σχολεία ή δραστηριότητες. Όλα αυτα τα εχει στα 5-10 χιλιόμετρα.
Η απόσταση απο Θεσσαλονίκη είναι στις 2 ωρες. Άνετα θα μπορουσαμε να ερχομαστε σην πόλη για κάποια παράσταση ή έκθεση που μπορεί να το ενδιαφέρει.
Η καθημερινότητά του όμως; Οι παρέες του; Ένα παιδί του χωριού είναι πιο ψημένο σε κάποια πράγματα ενώ ενα παιδι της πόλης σε κάποια άλλα.
Ίφιδα, θα'ρχομαι κι εγώ.
Philip Mortimer έγραψε: ↑14 Μαρ 2023, 22:40Όσον αφορά το 2019 προσωπικά ψήφισα τον Μητσοτάκη γιατί πίστεψα στο όραμα μη πολιτικά χρωματισμένου εκσυγχρονισμού που παρουσίασε.
Φραπέ; Φραπέ;
κατά τη γνώμη μου, όσο περισσότερα ερεθίσματαΓΑΛΗ έγραψε: ↑20 Νοέμ 2018, 15:48Εγώ ως δραστηριότητες αντιλαμβάνομαι πράγματα που γουστάρει το παιδί και όχι τα κλισέ ή τα απωθημένα των γονέων.
Αναφορικά με τις ξένες γλώσσες, τα πράγματα έχουν προχωρήσει και πλέον υπάρχουν διαδραστικές εφαρμογές, που μπορούν να εξοικειώσουν το παιδί με τη χ ή ψ ξένη γλώσσα σε συνδυασμό ή μεμονωμένα. Το κλασσικό φροντιστήριο είναι πλέον παρωχημένος τρόπος.
Όσο για το μπαλέτο και τις πολεμικές τέχνες, τα θεωρώ επίσης κωμικοτραγικά ως φοβερά σημαντικές επιλογές που αν λείψουν θα συμβεί κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό, γιατί είναι από τις ενασχολήσεις που θέλουν δια βίου εξάσκηση και κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες. Το να πηγαίνει το κοριτσάκι μπαλέτο και το αγοράκι τάε κβοντό μέχρι τα 12 και μετά να τα κόβει για να τα αντικαταστήσει με φροντιστήρια για να μπει στη χ ή ψ άσχετη σχολή, είναι η χαρά της άσκοπης δραστηριότητας, για να' χουμε να λέμε.
Σαφώς και υπάρχουν παιδιά με ιδιαίτερες κλίσεις στον χ ή ψ τομέα (καλλιτεχνικό/αθλητικό κλπ) αλλά ειλικρινά έχω βαρεθεί να βλέπω γονείς να το παίζουν εξειδικευμένοι προπονηταράδες/μάνατζερς επειδή δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι ο μικρός ή η μικρή δεν το' χει στον συγκεκριμένο τομέα ή ότι απλώς δεν είναι κάτι εξαιρετικό.
Αυτό που εννοώ είναι ότι το κάθε παιδί δείχνει αν έχει φαντασία ή δημιουργικότητα στο χ ή ψ πεδίο από αρκετά μικρή ηλικία.
Δείχνει επίσης αν το' χει ή δεν το' χει με τον αθλητισμό, σε ομαδικό ή ατομικό άθλημα. Δεν είναι τα πάντα θέμα ικανότητας ή ταλέντου, πρωτίστως είναι θέμα χαρακτήρα.
Δεν θέλω να προχωράω σε αναλύσεις γιατί εμπλέκονται πολλά θέματα.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για τρίχρονο και όχι για έφηβο. Και κάπου έχω την αίσθηση ότι ένα τρίχρονο, τετράχρονο ή πεντάχρονο θα ζήσει μια πιο υγιή, φυσική και όχι πλασματική παιδικότητα στην επαρχία. Όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι η επαρχία.
Oυτε για πλακα.Στις αλλες χωρες δεν παλευεται με τιποτα η ζωη στο χωριο.
