Έλληνες και Αλβανοί, μια φυλή;

[Γενιά της Αμαρτίας]

Ζάπο φίλε είσαι μεγάλος. Κοντεύουμε να καταλήξουμε κάπου, κι αυτό ήταν το νόημα του νήματος. Βέβαια με έχεις παρεξηγήσει. Εγώ μιλάω για το σημερινό έθνος-κράτος (ο θεός να το κάνει), τους σημερινούς ιθαγενείς, όχι παλαιότερη εκδοχή των Ελλήνων.

[SuperRogue]

To παλιό πχορουμ θα μπορούσε να βοηθήσει...

[Γενιά της Αμαρτίας]

To παλιό πχορουμ θα μπορούσε να βοηθήσει...

Θέλω και την άποψη ενός φασίστα.

[Ζαποτέκος]

Ζάπο φίλε είσαι μεγάλος. Κοντεύουμε να καταλήξουμε κάπου, κι αυτό ήταν το νόημα του νήματος. Βέβαια με έχεις παρεξηγήσει. Εγώ μιλάω για το σημερινό έθνος-κράτος (ο θεός να το κάνει), τους σημερινούς ιθαγενείς, όχι παλαιότερη εκδοχή των Ελλήνων.

Εγώ πάλι γιατί πιστεύω πως από κάπου σε ξέρω ; !

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Θεωρείς τους Αλβανούς Έλληνες στο αίμα;

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Θεωρείς τους Αλβανούς Έλληνες στο αίμα;

Ἀπόγονοι ἀρχαίων Ἑλλήνων δὲν εἶναι, ὅπως δὲν εἶναι καὶ ἱκανὸς ἀριθμὸς ἄλλων Νεοελλήνων. Αὐτὸ ποὺ μετράει πάνω ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ συνείδηση τῆς ὑπαγωγῆς στὸ ἐθνικὸ σύνολο, κάτι ποὺ στὴν περίπτωση τῶν Ἀρβανιτῶν καὶ ἡμῶν τῶν Βλάχων ἔχει ἐπισφραγιστεῖ μὲ θυσίες, ἀγῶνες καὶ ποικίλες εἰσφορὲς στὶς ἐθνικὲς ὑποθέσεις.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Θεωρείς τους Αλβανούς Έλληνες στο αίμα;

Ἀπόγονοι ἀρχαίων Ἑλλήνων δὲν εἶναι, ὅπως δὲν εἶναι καὶ ἱκανὸς ἀριθμὸς ἄλλων Νεοελλήνων. Αὐτὸ ποὺ μετράει πάνω ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ συνείδηση τῆς ὑπαγωγῆς στὸ ἐθνικὸ σύνολο, κάτι ποὺ στὴν περίπτωση τῶν Ἀρβανιτῶν καὶ ἡμῶν τῶν Βλάχων ἔχει ἐπισφραγιστεῖ μὲ θυσίες, ἀγῶνες καὶ ποικίλες συνεισφορὲς στὶς ἐθνικὲς ὑποθέσεις.

Δε μίλησα για απόγονους Αρχαίων Ελλήνων αλλά για ομόαιμους σημερινών Ελλήνων.

[Ρουμ]

Δε μίλησα για απόγονους Αρχαίων Ελλήνων αλλά για ομόαιμους σημερινών Ελλήνων.

[Ζαποτέκος]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Το λέει και ο Κεκαυμένος.

Ο βυζαντινός συγγραφέας του ΙΒ΄ αιώνα Κεκαυμένος, που εκφράζοντας την αντίθεση των αρχών της Κωνσταντινούπολης προς τους δυναμικά αντιστεκόμενους στην αυτοκρατορική εξουσία Βλάχους τους χαρακτηρίζει “γένος άπιστον τε παντελώς και διεστραμμένον, μήτε εις θεόν έχον πίστιν ορθήν μήτε εις βασιλέα μήτε εις συγγενή ή εις φίλον, αλλά αγωνιζόμενον πάντας καταπραγματεύεσθαι, ψεύδεται δε πολλά και κλέπτει πάνυ, ομνύμενον καθεκάστην όρκους φρικωδεστάτους προς τους εαυτού φίλους και αθετούν ραδίως ποιούν τε αδελφοποιήσεις και συντεκνίας και σοφιζόμενον δια τούτων απατάν τους απλουστέρους, ουδέποτε δε εφύλαξε πίστιν προς τινα, ουδέ προς τους αρχαιοτέρους βασιλείς των Ρωμαίων”.



Και συνεχίζει περιγράφοντας τα συμβάντα που τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τον τόπο όπου κατοικούσαν:

“Πολεμηθέντες παρά του βασιλέως Τραϊανού και παντελώς εκτριβέντες εάλωσαν, και του βασιλέως αυτών του λεγομένου Δεκαβάλου αποσφαγέντος και την κεφαλήν επί δόρατος αναρτηθέντος εν μέση τη πόλει Ρωμαίων. Ούτοι γαρ εισιν οι λεγόμενοι Δάκαι και Βέσοι. Ώκουν δε πρότερον πλησίον του Σάου, ον νυν ποταμόν Σάβαν καλούμεν, ένθα Σέρβοι αρτίως οικούσιν, εν οχυροίς και δυσβάτοις τόποις. Τούτοις θαρρούντες υπεκρίνοντο αγάπην και δούλωσιν προς τους αρχαιοτέρους των Ρωμαίων βασιλείς και εξερχόμενοι των οχυρωμάτων ελεΐζοντο τας χώρας των Ρωμαίων, όθεν αγανακτήσαντες κατ’ αυτών, ως είρηται, διέφθειραν αυτούς, οι και εξελθόντες των εκείσε διεσπάρησαν εν πάση τη Ηπείρω και Μακεδονία, οι δε πλείονες αυτών ώκησαν την Ελλάδα”

http://www.lithoksou.net/p/oi-blaxoi-ti ... rotos-1985

[Antares]

Οι Έλληνες δεν είναι φυλή, ήταν ήδη πολλές φυλές από την αρχαιότητα. Μεγάλο μέρος της λευκής φυλής πιθανόν να προέρχεται από αρχαία ελληνικά φύλα. Επίσης είναι τίτλος. Ο καθένας μπορεί να αυτοχαρακτηριστεί Έλληνας αν ακολουθεί την ελληνική παιδεία και τρόπο ζωής ήδη από την αρχαιότητα.
Αφού είναι από την αρχαιότητα σε αυτό τον χώρο, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μέρος των σύγχρονων Ελλήνων είναι Έλληνες και γενετικά, όπως οι Κινέζοι είναι Κινέζοι ή οι Ιάπωνες Ιάπωνες, επί χιλιετίες.
Οπότε το θέμα δεν είναι θέμα προέλευσης των Ελλήνων αλλά των Αλβανών που εμφανίσθηκαν αργότερα.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Δε μίλησα για απόγονους Αρχαίων Ελλήνων αλλά για ομόαιμους σημερινών Ελλήνων.

Νομίζω ότι ο τίτλος που έβαλα είναι απλός και κατανοητός. Δεν μπορώ να το κάνω πιο νια-νια.

[Giorgos 574]

Μίλα ελεύθερα

Αυτά πως τα δικαιολογείς;;;




Κάτι εξίσου σημαντικό αλλά εν πολλοίς άγνωστο
Οι Τοσκόφωνοι της Σιπερίας [ ιδιως οι νοτιότεροι] είχαν αισθηση συγγένειας με τους Ελληνες τα χρόνια εκείνα

Ο Χειμαριώτης Σπυδίδων Σπυρομήλιος ''Αλβανοί και Αλβανισται'' σελ 28,αναφερόμενος για τους Λιαμπηδες Κουτσιώτες μουσουλμάνους γράφει..
''''Πως είναι δυνατόν να λησμονηθεί αυτός ο σύνδεσμος αυτός αφού από της αλλαξοπιστίας των δεν ελησμόνησαν την συγγένεια αίματος'''


http://balkaneana.eu/explore/uploads/pd ... 93f68a.pdf
Για τις επαρχίες Λεσκοβικιου ,Καραμουρατιάς κλπ αναφέρετε στο παραπάνω απόσπασμα
''Στην πλειοψηφεία τους οι μουσουλμανικοί αυτοι πλυθησμοί ,
αν και θεωρουσαν, όπως ολοι οι Τοσκηδες,οτι είναι συγγενικός λαός με τους Ελληνες ...''

Σελ 80 Ζωτος Μολοσσος ''''Ηπειρωτικαι μελέται''''
Αναφέρει εκεί ότι οι νότιοι Τουρκαλβανοί [Αργυροκάστρου , Πρεμετής κλπ ] λέγουν για τους Ρωμιους συντοπίτες τους
''γιάστε νγκα Μπέσα Γεμι Βλεζερ'''
τουτέστιν '''Εξω από τη πίστη είμαστε αδέρφια'''


Την αίσθηση συγγένειας των νότιων αυτων τοσκοφωνων φύλων προς τη ρωμιοσύνη
προσπάθησε να εκμεταλευτει πολιτικά ο Υψηλάντης για να προσεταιριστεί τους Τοσκηδες στον αγώνα των Ελληνων το 1821 οταν τους έγραφε τα παρακάτω
'''Φιλήμων τόμος Δ σελ 447 ,Δοκιμιο περι της ελληνικης επαναστασεως...
'''Ανδρείοι και πιστοί αρχηγοί ....Σουλειμάν Μετο και λοιποί Τόσκηδες''''
'''Αλλα εσεις ω ανδρίοι Τόσκηδες δεν κατάγεσθε από τους μικρόψυχους ανατολίτας ... αλλά είστε απόγονοι των προγόνων μας ηρώων..

Και ο Μπότσαρης:


«Ο δε τω είπεν, καπετάν Μάρκο! «Εγώ δεν σε είχα φίλον, ούτε δια το Ντίγι, ούτε δια το Δοβλέτι (ούτε δια την πίστην, ούτε δια την βασιλείαν) και δια τούτο δεν επίστευα να με γελάσεις».
«Είναι αληθινά αυτα οπού μου λέγεις, Αγο, τω είπεν ο Μάρκος, αλλ’ η συντροφία αυτή και η μεταξύ ημών φιλία κατεστάφη προ καιρού, διότι εν ω υμείς οι Αρβανίται, οίτινες είσθε μία φυλή με τους Έλληνας, έπρεπε να εναγκαλιασθήτε την απόφασιν να της απελευθερώσεως των Ελλήνων και όλοι ομού να πασχίσωμεν να διώξωμεν τους χαλτούμπιδες, οίτινας ήλθαν και κατέκτησαν τον τόπον μας και θεωρούν μεν ημάς ως σκλάβους, εσάς δε ως ντουμνέδες (αρνήθρησκους), υμείς με περισσότερον ζήλον από αυτούς τρέχετε να καταστρέψετε τους Έλληνας».

https://books.google.gr/books?id=fDRCAA ... &q&f=false

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Το λέει και ο Κεκαυμένος.

Ο βυζαντινός συγγραφέας του ΙΒ΄ αιώνα Κεκαυμένος, που εκφράζοντας την αντίθεση των αρχών της Κωνσταντινούπολης προς τους δυναμικά αντιστεκόμενους στην αυτοκρατορική εξουσία Βλάχους τους χαρακτηρίζει “γένος άπιστον τε παντελώς και διεστραμμένον, μήτε εις θεόν έχον πίστιν ορθήν μήτε εις βασιλέα μήτε εις συγγενή ή εις φίλον, αλλά αγωνιζόμενον πάντας καταπραγματεύεσθαι, ψεύδεται δε πολλά και κλέπτει πάνυ, ομνύμενον καθεκάστην όρκους φρικωδεστάτους προς τους εαυτού φίλους και αθετούν ραδίως ποιούν τε αδελφοποιήσεις και συντεκνίας και σοφιζόμενον δια τούτων απατάν τους απλουστέρους, ουδέποτε δε εφύλαξε πίστιν προς τινα, ουδέ προς τους αρχαιοτέρους βασιλείς των Ρωμαίων”.



Και συνεχίζει περιγράφοντας τα συμβάντα που τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τον τόπο όπου κατοικούσαν:

“Πολεμηθέντες παρά του βασιλέως Τραϊανού και παντελώς εκτριβέντες εάλωσαν, και του βασιλέως αυτών του λεγομένου Δεκαβάλου αποσφαγέντος και την κεφαλήν επί δόρατος αναρτηθέντος εν μέση τη πόλει Ρωμαίων. Ούτοι γαρ εισιν οι λεγόμενοι Δάκαι και Βέσοι. Ώκουν δε πρότερον πλησίον του Σάου, ον νυν ποταμόν Σάβαν καλούμεν, ένθα Σέρβοι αρτίως οικούσιν, εν οχυροίς και δυσβάτοις τόποις. Τούτοις θαρρούντες υπεκρίνοντο αγάπην και δούλωσιν προς τους αρχαιοτέρους των Ρωμαίων βασιλείς και εξερχόμενοι των οχυρωμάτων ελεΐζοντο τας χώρας των Ρωμαίων, όθεν αγανακτήσαντες κατ’ αυτών, ως είρηται, διέφθειραν αυτούς, οι και εξελθόντες των εκείσε διεσπάρησαν εν πάση τη Ηπείρω και Μακεδονία, οι δε πλείονες αυτών ώκησαν την Ελλάδα”

http://www.lithoksou.net/p/oi-blaxoi-ti ... rotos-1985

Αὐτὰ γίνονταν κατὰ τοὺς Μέσους Αἰῶνες. Οἱ Βλάχοι ἔχουμε τὴ φήμη νοικοκύρηδων καὶ νομιμοφρόνων πολιτῶν.

[Ζαποτέκος]

Ἐθνικὸν τὸ αληθές, ὅσο καὶ ἂν ξενίζει.

Οἱ Βλάχοι εἴμαστε κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἀπόγονοι θρακικῶν ἢ καὶ ἰλλυρικῶν φύλων, ποὺ ἐκλατινίστηκαν γλωσσικὰ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα καὶ κατόπιν μετοίκησαν στὴ Μακεδονία καὶ τὴν Ἤπειρο, ἀπὸ τὴ σημερινὴ βορειοδυτικὴ Βουλγαρία καὶ νοτιοανατολικὴ Σερβία. Γίναμε Ἕλληνες, ὅπως ἔγιναν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ρωμιοί, χάρη δηλαδὴ στὴν χριστιανικὴ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας καὶ τὴν ἀνάδυση τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ τοὺς τελευταίους αἰῶνες.

Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Ἀρβανίτες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπόγονοι ἀλβανικῶν γενῶν. Ὅπως σωστὰ ἐπισημάνθηκε παραπάνω, ἡ ἀλβανικὴ γλῶσσα κατάγεται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀρχαῖα θρακικὴ καὶ ὄχι τὴν ἰλλυρική.

Το λέει και ο Κεκαυμένος.

Ο βυζαντινός συγγραφέας του ΙΒ΄ αιώνα Κεκαυμένος, που εκφράζοντας την αντίθεση των αρχών της Κωνσταντινούπολης προς τους δυναμικά αντιστεκόμενους στην αυτοκρατορική εξουσία Βλάχους τους χαρακτηρίζει “γένος άπιστον τε παντελώς και διεστραμμένον, μήτε εις θεόν έχον πίστιν ορθήν μήτε εις βασιλέα μήτε εις συγγενή ή εις φίλον, αλλά αγωνιζόμενον πάντας καταπραγματεύεσθαι, ψεύδεται δε πολλά και κλέπτει πάνυ, ομνύμενον καθεκάστην όρκους φρικωδεστάτους προς τους εαυτού φίλους και αθετούν ραδίως ποιούν τε αδελφοποιήσεις και συντεκνίας και σοφιζόμενον δια τούτων απατάν τους απλουστέρους, ουδέποτε δε εφύλαξε πίστιν προς τινα, ουδέ προς τους αρχαιοτέρους βασιλείς των Ρωμαίων”.



Και συνεχίζει περιγράφοντας τα συμβάντα που τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τον τόπο όπου κατοικούσαν:

“Πολεμηθέντες παρά του βασιλέως Τραϊανού και παντελώς εκτριβέντες εάλωσαν, και του βασιλέως αυτών του λεγομένου Δεκαβάλου αποσφαγέντος και την κεφαλήν επί δόρατος αναρτηθέντος εν μέση τη πόλει Ρωμαίων. Ούτοι γαρ εισιν οι λεγόμενοι Δάκαι και Βέσοι. Ώκουν δε πρότερον πλησίον του Σάου, ον νυν ποταμόν Σάβαν καλούμεν, ένθα Σέρβοι αρτίως οικούσιν, εν οχυροίς και δυσβάτοις τόποις. Τούτοις θαρρούντες υπεκρίνοντο αγάπην και δούλωσιν προς τους αρχαιοτέρους των Ρωμαίων βασιλείς και εξερχόμενοι των οχυρωμάτων ελεΐζοντο τας χώρας των Ρωμαίων, όθεν αγανακτήσαντες κατ’ αυτών, ως είρηται, διέφθειραν αυτούς, οι και εξελθόντες των εκείσε διεσπάρησαν εν πάση τη Ηπείρω και Μακεδονία, οι δε πλείονες αυτών ώκησαν την Ελλάδα”

http://www.lithoksou.net/p/oi-blaxoi-ti ... rotos-1985

Αὐτὰ γίνονταν κατὰ τοὺς Μέσους Αἰῶνες. Οἱ Βλάχοι ἔχουμε τὴ φήμη νοικοκύρηδων καὶ νομιμοφρόνων πολιτῶν.

Να δεις τι λέει ένας άλλος για τους Μανιάτες :

Εν ώ γένος ου μικρόν ουδ ‘ ολίγον Ελλήνων ουκ ασφαλεί γλώττη χρώμενον , λόγω μέν ευσεβείς , έργω δέ τό πάν άθεοι και θηρίων απάντων ωμότεροι , μήτε Θεώ , μήτε φύσεως όροις πειθόμενοι , αλλά πλεονεξία και αρπαγή και τοις των ομοφύλων αίμασι χαίροντες , ανδραποδιστάς περί κακίας άθλων μιμούμενοι , στεφανηφορούσιν ασέβειαν , αυτούς προς υπερβάλλοντες .