το σύμπαν είναι λογικά αδύνατο να είναι άπειρο

[ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ]

το σύμπαν είναι λογικά αδύνατο να είναι άπειρο

Το σύμπαν είναι λογικά αδύνατο να...υπάρχει· κι όμως, υπάρχει.

[BlastFromThePast]

...εφόσον η θεωρία του big bang είναι αληθής
αφού το σύμπαν είχε όρια εξ'αρχής και η έκτασή του ήταν πεπερασμένη, όσο και αν επεκταθεί είναι λογικά αδύνατο από πεπερασμένο να γίνει άπειρο
ακόμα και αν η επέκτασή του συνεχίσει μέχρι την εξάτμιση των τελευταίων μαύρων τρυπών και παραπέρα στο χρόνο, η έκτασή του θα είναι πεπερασμένη αν και δυσθεώρητη για τον ανθρώπινο νου

Νομίζω ότι υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην ύλη που ήταν συμπυκνωμένη και τώρα διαστέλλεται και σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας σαν σύμπαν και περιλαμβάνει και το κενό.

Πάντως σίγουρα δεν θα λυθεί το τι είναι το σύμπαν στο πχόρουμ.

[Αρίστος]

Το συμπαν μπορει να μην ειναι απειρο, ο ανθρωπινος νους ομως ειναι (οταν λειτουργει χωρις τους περιορισμους του).

.

Το σύμπαν μπορεί να μην είναι άπειρο, αλλά η βλακεία του ανθρώπινου είδους, είναι.

Συμφωνω για οσους λειτουργουν σαν καταπιεσμενοι πιτσιρικαδες ωστοσο αυτο δεν αλλαζει οτι ο ανθρωπινος νους μπορει να εξερευνει αν το συμπαν ειναι απειρο ενω το συμπαν δεν γνωριζει τιποτα για τον εαυτο του.

.

[sys3x]

Ακομα και αν η θεωρία του big bang ειχαι σωστη, πως ξερουμε οτι υπάρχει μονο ενα συμπαν?

Ποϊντάρα.

Τι ποηντάρα μαρή και συ, της πουτανάρας τα σύμπαντα και τα συμπανάκια υπάρχουν.

[Χαοτικός]

Ακομα και αν η θεωρία του big bang ειχαι σωστη, πως ξερουμε οτι υπάρχει μονο ενα συμπαν?

Ποϊντάρα.

Τι ποηντάρα μαρή και συ, της πουτανάρας τα σύμπαντα και τα συμπανάκια υπάρχουν.

Τι κατάλαβες; Αλήθεια τώρα.

[Μπαντάς]

Εγώ πάντως κατάλαβα πως το σύμπαν, όση πρεμουρα και να χουμε, μας έχει πανηγυρικά γραμμένους. Το μεγαλύτερο κομμάτι του τουλάχιστο

[hellegennes]

...εφόσον η θεωρία του big bang είναι αληθής
αφού το σύμπαν είχε όρια εξ'αρχής και η έκτασή του ήταν πεπερασμένη, όσο και αν επεκταθεί είναι λογικά αδύνατο από πεπερασμένο να γίνει άπειρο
ακόμα και αν η επέκτασή του συνεχίσει μέχρι την εξάτμιση των τελευταίων μαύρων τρυπών και παραπέρα στο χρόνο, η έκτασή του θα είναι πεπερασμένη αν και δυσθεώρητη για τον ανθρώπινο νου

Το έχεις καταλάβει λάθος. Το σύμπαν δεν είναι ανάγκη να έχει όρια.

Η παρεξήγηση προκύπτει από την εκλαϊκευμένη γνώση ότι αν γυρίσουμε πίσω στον χρόνο, το σύμπαν ήταν συμπυκνωμένο σε μια κουκίδα. Αυτή όμως είναι μια εκλαϊκευμένη πληροφορία. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το ορατό σύμπαν ήταν συμπυκνωμένο σε μια κουκίδα. Το συνολικό σύμπαν ήταν άπειρο. Σκέψου έναν άπειρο αριθμό από κουκίδες, την μια να «αγγίζει» την άλλην.

Αυτό αν ισχύει ότι το σύμπαν είναι άπειρο. Υπάρχει η πιθανότητα να είναι απλώς υπερβολικά μεγάλο. Πάντως είναι πολύ μεγαλύτερο από το σύμπαν που βλέπουμε, το ορατό σύμπαν.

[sys3x]

Ποϊντάρα.

Τι ποηντάρα μαρή και συ, της πουτανάρας τα σύμπαντα και τα συμπανάκια υπάρχουν.

Τι κατάλαβες; Αλήθεια τώρα.

Ένα, τι ένα;
Ένα ίσον κανένα.
Τυχαία είναι όλα και χαοτικά.

[sys3x]

Το συμπαν μπορει να μην ειναι απειρο, ο ανθρωπινος νους ομως ειναι (οταν λειτουργει χωρις τους περιορισμους του).

.

Το σύμπαν μπορεί να μην είναι άπειρο, αλλά η βλακεία του ανθρώπινου είδους, είναι.

Συμφωνω για οσους λειτουργουν σαν καταπιεσμενοι πιτσιρικαδες ωστοσο αυτο δεν αλλαζει οτι ο ανθρωπινος νους μπορει να εξερευνει αν το συμπαν ειναι απειρο ενω το συμπαν δεν γνωριζει τιποτα για τον εαυτο του.

.

Παπαργιές, η ανθρώπινη φαντασία βασίζεται στη βιωματική μας εμπειρία και άρα δε κλάνει μία μπροστά στην πραγματικότητα - στο τι συμβαίνει εκεί έξω - μέσα, δε ξέρουμε τι μας γίνεται κοινώς, εδώ ακόμη φανατιζόμαστε με κάθε είδους δόγματα αγνοώντας κάθε είδους δεδομένα τα οποία μπορούμε να επαληθεύσουμε γράφωντας στα αρχίδια μας τόσο τον συνάνθρωπο όσο και την ίδια την Φύση. Είμαστε ένα απειροελάχιστο μέρος του όλου και το όλον στο οποίο έτυχε να υπάρχουμε και να μπορεί να υποστηρίξει αυτό που λέμε Ζωή με την σειρά του είναι ένα από τα άπειρα που δεν την υποστηρίζουν ή υποστηρίζουν ή δεν υποστηρίζουν πράματα τα οποία δεν χωράνε καν στην φαντασία μας (εξήγησα ήδη τον λόγο).

[Αρίστος]

Νομιζω οτι πρεπει να μπει μια ταξη στην κουβεντα.

Συμφωνουμε οτι με βαση τους νομους της εξελιξης...

η ζωη ειναι ανωτερο σταδιο απο την απλη υπαρξη ανοργανης υλης...

η ζωικη νοημοσυνη ειναι ανωτερο σταδιο απο την απλη ζωη (αμοιβαδων, μικροοργανισμων κλπ)...

και η ανθρωπινη νοημοσυνη ενα σταδιο ακομη παραπανω;

.

[Αρίστος]

Το σύμπαν μπορεί να μην είναι άπειρο, αλλά η βλακεία του ανθρώπινου είδους, είναι.

Συμφωνω για οσους λειτουργουν σαν καταπιεσμενοι πιτσιρικαδες ωστοσο αυτο δεν αλλαζει οτι ο ανθρωπινος νους μπορει να εξερευνει αν το συμπαν ειναι απειρο ενω το συμπαν δεν γνωριζει τιποτα για τον εαυτο του.

.

Παπαργιές, η ανθρώπινη φαντασία βασίζεται στη βιωματική μας εμπειρία και άρα δε κλάνει μία μπροστά στην πραγματικότητα - στο τι συμβαίνει εκεί έξω - μέσα, δε ξέρουμε τι μας γίνεται κοινώς, εδώ ακόμη φανατιζόμαστε με κάθε είδους δόγματα αγνοώντας κάθε είδους δεδομένα τα οποία μπορούμε να επαληθεύσουμε γράφωντας στα αρχίδια μας τόσο τον συνάνθρωπο όσο και την ίδια την Φύση. Είμαστε ένα απειροελάχιστο μέρος του όλου και το όλον στο οποίο έτυχε να υπάρχουμε και να μπορεί να υποστηρίξει αυτό που λέμε Ζωή με την σειρά του είναι ένα από τα άπειρα που δεν την υποστηρίζουν ή υποστηρίζουν ή δεν υποστηρίζουν πράματα τα οποία δεν χωράνε καν στην φαντασία μας (εξήγησα ήδη τον λόγο).

Γι' αυτο εγω σου εγραψα στην αρχη της κουβεντας οταν ο ανθρωπινος νους λειτουργει χωρις τους περιορισμους του. Εννοουσα τις πολυ σπανιες στιγμες που αντιλαμβανεται την πραγματικοτητα περα απο υποκειμενισμους και τα ειδωλα του πλατωνικου σπηλαιου.

.

[Λόρδος Ταντρίδης]

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μία πανίσχυρη μορφή ενέργειας εγκλωβισμένη σε ένα υπερβολικά εύθραυστο και ευαίσθητο κουβούκλιο χωρίς αντοχές . Θα συμφωνήσω με τον Αρίστο . Ακόμα δεν έχει ξεκλειδώσει παρά ένα μικρό κομμάτι των δυνατοτήτων του εγκεφάλου μας . Ας μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος “ κάτ´ εικόνα και κατ´ ομοίωση του Θεού ” αλλά σε θνητή μορφή με όσες αδυναμίες μπορεί να σημαίνει . Ο άνθρωπος αν ήταν αθάνατος δεν θα είχε ένα σωρό αδυναμίες οι οποίες κατά κύριο λόγο πηγάζουν από το άγχος του για την επιβίωση και θα ξεδίπλωνε όλη την ενέργεια που κρύβει στα βάθη του νου .

[Ζενίθεδρος]

Για να είχε ομως όρια εξαρχής, πρέπει να υπήρχε χώρος, και αυτός δεν υφιστατο.

μα ο χώρος(χρονος) είναι το σύμπαν
ε αυτός ο χώρος γεννήθηκε με το big bang και εκ τότε επεκτείνεται

Επεκτείνεται ως προς τον εαυτό του, όχι ως προς κάποιον άλλον υπερχώρο. Συγκεκριμένα, δεν επεκτείνεται, αλλά τεντώνεται. Τεντώνονται οι αποστάσεις των σημείων του μεταξύ τους. Αυτά τα σημεία μπορούν να είναι και είναι άπειρα. Και εμείς μπορούμε να δούμε μόνο τα σημεία, των οποίων το φως προλαβαίνει να μας φτάσει. Το όριο του σύμπαντος δεν βρίσκεται στον χώρο, αλλά στην ταχύτητα.

[panos291]

Τι ποηντάρα μαρή και συ, της πουτανάρας τα σύμπαντα και τα συμπανάκια υπάρχουν.

Τι κατάλαβες; Αλήθεια τώρα.

Ένα, τι ένα;
Ένα ίσον κανένα.
Τυχαία είναι όλα και χαοτικά.

Βασικα αυτο που εννοουσα ειναι οτι ακομη αν εγινε ενα big bang και δημιουργηθηκε το γνωστο συμπαν, θα μπορουσε να υπαρχουν και αλλα σύμπαντα ακομη πιο μακριά δημιουργημενα ας πουμε με τον ιδιο ή αλλο τροπο.

[Ζενίθεδρος]

Τι κατάλαβες; Αλήθεια τώρα.

Ένα, τι ένα;
Ένα ίσον κανένα.
Τυχαία είναι όλα και χαοτικά.

Βασικα αυτο που εννοουσα ειναι οτι ακομη αν εγινε ενα big bang και δημιουργηθηκε το γνωστο συμπαν, θα μπορουσε να υπαρχουν και αλλα σύμπαντα ακομη πιο μακριά δημιουργημενα ας πουμε με τον ιδιο ή αλλο τροπο.

Κάπως έτσι. Σκέψου τώρα ότι υπήρχαν παντού τέτοια σημεία όπου έγινε μια μεγάλη έκρηξη και έχεις μια εικόνα του απείρου χώρου.