ρομπότ και άνθρωποι

[αλασκα15++]

Νομίζω ότι αυτό που θεωρούμε ως "ανθρώπινα" συναισθήματα, είναι συνέπειες χημικών αντιδράσεων του εγκεφάλου, που κατά περίπτωση ενεργοποιούν συγκεκριμένες περιοχές προκαλώντας τις χ ή ψ αντιδράσεις.

Το θέτω πολύ απλοϊκά (και πιθανόν με λανθασμένο τρόπο για την ιατρική ορολογία) αλλά στη βάση του ισχύει αυτό που γράφω. Αν λοιπόν πάρουμε ως δεδομένο ότι μια συλλογή βασικών πληροφοριών για τις ανθρώπινες αντιδράσεις, μπορεί να ταξινομηθεί και να μεταφρασθεί αντίστοιχα στη γλώσσα των υπολογιστών, πιστεύω ότι μπορούν να ενσωματωθούν στο εγκέφαλο κάποιων ρομπότ και "συναισθηματικές" πληροφορίες.

Ένα από τα στοιχεία που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον σ' αυτήν την περίπτωση, θα είναι η σύγκρουση που θα προκύψει στο πεδίο της "ηθικής" μεταξύ ρομπότ και ανθρώπων. Γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση, η "ηθική" του κάθε ρομπότ θα παραμένει σταθερή ενώ η ηθική των ανθρώπων δεν είναι σταθερή και επηρεάζεται καθημερινά από την πολιτική και το κοινωνικό περιβάλλον, που μπορεί να βλέπει θετικά ή αρνητικά, ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Σκεφθείτε, παραδείγματος χάριν, ένα ρομπότ στο οποίο θα έχουν καταχωρηθεί όλα τα στοιχεία της ελληνικής νομολογίας, τα οποία μπορεί να επεξεργασθεί σε πολύ πιο σύντομο χρόνο.

Θα ήταν ένας άψογος και απολύτως δημοκρατικός δικαστής ή όχι;

Το ρομπότ σαν άψογος δικαστής θα έπρεπε να είναι σε θέση να καταλάβει τις διακυμάνσεις των ανθρωπίνων συναισθημάτων, την φαντασία* των ανθρώπων

Ο ρόλος των δικαστών δεν είναι να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα αλλά η πιο ισορροπημένη εφαρμογή των υπαρχόντων νόμων.

Γενικώς, το δικαστικό πεδίο είναι μαθηματική και όχι καλλιτεχνική/ποιητική διαδικασία.


*Η φαντασία των ανθρώπων κινείται πάντα σε λογικά πλαίσια και υπαρκτές πληροφορίες.

Δε νομίζω ότι είναι μαθηματική διαδικασία. Οι νόμοι διαφέρουν, αλλάζουν από εποχή σε εποχή και από χώρα σε χώρα.

Όπως όλοι μας έτσι και ο δικαστής δεν έχει μόνο έναν ρόλο . Δεν έχει μόνο το ρόλο του δικαστή στη ζωή του

[ΓΑΛΗ]

Το ρομπότ σαν άψογος δικαστής θα έπρεπε να είναι σε θέση να καταλάβει τις διακυμάνσεις των ανθρωπίνων συναισθημάτων, την φαντασία* των ανθρώπων

Ο ρόλος των δικαστών δεν είναι να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα αλλά η πιο ισορροπημένη εφαρμογή των υπαρχόντων νόμων.

Γενικώς, το δικαστικό πεδίο είναι μαθηματική και όχι καλλιτεχνική/ποιητική διαδικασία.


*Η φαντασία των ανθρώπων κινείται πάντα σε λογικά πλαίσια και υπαρκτές πληροφορίες.

Δε νομίζω ότι είναι μαθηματική διαδικασία. Οι νόμοι διαφέρουν, αλλάζουν από εποχή σε εποχή και από χώρα σε χώρα.

Όπως όλοι μας έτσι και ο δικαστής δεν έχει μόνο έναν ρόλο . Δεν έχει μόνο το ρόλο του δικαστή στη ζωή του

Σαφώς, αλλά το ζητούμενο από τον δικαστή είναι να παίζει καλά τον ρόλο του στην έδρα. Το αν μαγειρεύει ή ζωγραφίζει καλά ή άσχημα, ενδιαφέρει μόνον τους δικούς του ανθρώπους.