Πάντως το θέμα το εξατάζουμε πολύ ανθρωποκεντρικά. Γιατί πρέπει ντε και καλά ανώτερη νοημοσύνη να έιναι με τη μορφή ανθρώπινη;
Σε τέοιες τεράστιες αποστάσεις και τεράστιους χρόνους ακόμα και αν υπάρχει κάτι είναι αδύνατον να επικοινωνήσει μαζί μας.
Ας εστιάσουμε στην ουσία. Και ίχνη βακτηρίων να βρούμε και να παοδειχθεί θα μιλάμε για έπος πόσο μάλλον στο ηλιακό μας σύστημα.
Το καλοκαίρι βρέθηκε κάτι σημαντικό στον Άρη σε έναν βράχο. Πράσινες κηλίδες. Βρέθηκαν οργανικές ενώσεις που μαρτυρούν ότι στην περιοχή υπήρχε νερό κάποτε. Αυτό είναι δεδομένο.
Επίσης κηλίδες σαν και αυτές που βρίσκουμε στη Γη σε περιοχές με απολιθώματα βακτηρίων. Είναι
πιθανοί βιοδείκτες. Είναι πρώτη φορά που έχουμε κάτι τέτοιο. Οργανικές ενώσεις θεϊκού ασβεστίου.
Θεϊκό ασβέστιο θα μπορούσε να είχε εισέλθει στο πέτρωμα λόγω π.χ. αυξημένης θερμοκρασίας (αβιοτική εξήγηση).
Για να το μάθουμε σίγουρα θα πρέπει να ξαναπάει στον Άρη η αποστολή και να πάρει δείγματα.
Αλλά ξαναλέω
αν αποδειχθεί ποτέ το παραπάνω ή σε κάποιο άλλο σημείο ή πλανήτη ή δορυφόρο ότι υπήρχαν ή υπάρχουν έστω βακτήρια θα μιλάμε για επανάσταση. Αλλάζει τα πάντα. Αν στο ηλιακό μας σύστημα δίπλα μας υπάρχει ή υπήρχε έστω κάτι τέτοιο μιλάμε πλέον ότι η ζωή σχηματίζεται μέσω της αβιογένεσης κάτω από κατάλληλες συνθήκες πολύ πιο εύκολα από ότι πιστεύαμε. Το διανοείστε γιατί μιλάμε. Σκεφτείτε ότι στο 90% του χρόνου της ιστορίας της Γης (των 4,5 δις ετών) υπήρχαν μόνο κυανοβακτήρια.
Και φαντάσου τώρα μόνο στον γαλαξία μας υπάρχουν 200 δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα. Μην προχωρήσω παρακάτω...
Το παράδοξο του Φέρμι μεγαλώνει και άλλο μετά.
