Μαγεία και Δαίμονες.

[BigChiefWahoo]

Επρεπε να δοκιμασει βυζομαγεια.

Μλκ δεν φεύγει το βλέμμα,ειδικά από την πιο πιτσιρίκα.
Αν δεν είχα στεφάνι και αν ήμουν στο ίδιο δωμάτιο μ'αυτές,θα τις πρότεινα μίνι παρτούζα.

[BigChiefWahoo]

το ιδιο που λεει και το Μπαρντο Τοντολ

[sys3x]

Και κάθε φορά που τον διαβάζω, όλο και περισσότερο φίλε μου.
Θυμάσαι αυτόν τον συμμαθητή στο σχολείο που έβγαζε μεγαλύτερο βαθμό από το φυτό της τάξης αλλά είχε κοινωνική ζωή; Αυτόν τον αλjητη που σου θύμησε στις πανελλήνιες πως υπήρχε θέμα και στην πίσω κόλλα; Ε, αυτός ο αρχιπάπαρος είναι δαύτος...

Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του και βλέπω ότι πέφτει κι αυτός στο παράδοξο που πέφτουν οι περισσότεροι διανοητές που απορρίπτουν την ύπαρξη κάποιας καθε αυτής εγγενώς καθορισμένης οντολογίας (πχ. Καστοριάδης). Απορρίπτει μεν την ύπαρξη του κόσμου ως ένα σύνολο καθορισμένων όντων με δικιά τους ουσία και ιδιότητες και αναγάγει στη χρήση της γραμματικής την πρόσληψή του ως τέτοιον από τον άνθρωπο. Μέσω της γραμματικής απορρέει το υποκείμενο, μέσα από το οποίο απορρέει το αντικείμενο και οι αιτιώδεις σχέσεις. Δεν θεωρεί πως η ύπαρξη του υποκείμενου μπορεί να θεμελιωθεί κάπου πέρα από τη φαντασία του ανθρώπου. Και η φαντασία μαζί με τη συνείδηση αποτελούν ανώτερες βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπου οι οποίες τον βοηθούν να συντηρήσει και να επεκτείνει τη δύναμή του. Οπότε αμέσως αμέσως αποδέχετει τη δύναμη ως μια σαφώς καθορισμένη κατάσταση η οποία ξεφεύγει από την αόριστη φύση του γεγονοτικού και μάλιστα σε αρκετά σημείο την καθορίζει/αντικειμενοποιεί σε κβάντα (κβάντο δύναμης) , και το έμβιο ον ως μια αφαίρεση ένος ιεραρχημένου συνόλου δυνάμεων η ως μια καθορισμένη οντότητα με σαφείς σκοπούς ( μπήκε και η έννοια του σκοπού στη συζήτηση ενώ γενικά την απορρίπτει διότι προυποθέτει την ύπαρξη του υποκειμένου ).

Νομίζω ότι κάπου τα έχεις μπερδέψει, φίλε. Ο Νίτσε εκφράζει έναν ιδιότυπο Νατουραλισμό, στον οποίο, ναι μεν,το "αληθές" έχει την μορφή ενός σχεσιακά ορισμένου επιφαινόμενου ("ένα άθροισμα ανθρωπίνων σχέσεων") μα αυτό αφορά μονάχα την αλήθεια υπό την έννοια των θεμελιωδών αξιωμάτων από τα οποία απορρέουν οι προκείμενες των εκάστοτε πολιτισμών. Ο Νίτσε φαίνεται να είναι ικανός να σπάσει μερικώς τον πανάρχαιο δεσμό που ορίζει ότι " κανείς δεν ξεφεύγει από την εποχή του" (άλλωστε ο ίδιος έχοντας επίγνωση αυτού και της επαναληψιμότητας του στα μεγάλα πνεύματα μέσα στην Ιστορία, παραφράζει τον Αριστοτέλη προσθέτοντας ότι καταφέρνει να "ζει" μόνος όχι επειδή είναι θηρίο ή θεός αλλά φιλόσοφος). Συνεπώς, αληθές με την πιο απρόσιτη έννοια είναι μονάχα ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε με τον βαθύτερο πυρήνα της ύπαρξης μας.Oχι την νόηση, αλλά όπως θα έλεγε ο κύριος Μιγιάγκι:

SpoilerShow

[img]https://i.postimg.cc/zBy5PD6V/9705 ... .jpg[/img]

Σου θυμίζει κάτι αυτό; Σαν μια πιο προσγειωμένη θεωρία της Παράστασης, μόνο που δεν τον ενδιαφέρει να δημιουργήσει ένα γενικό κοσμολογικό μοντέλο όπως ο πρόδρομος του με την έννοια της Βούλησης, αλλά να πάρει ένα κομμάτι του, αυτό που είναι άμεσα προσπελάσιμο από το κοινό πνεύμα. Ότι ακολουθεί την νόηση, δηλαδή οι λογικές προκείμενες, η λογική η ίδια είναι στην πραγματικότητα οι αμφιέσεις τις αλήθειας, τα πέπλα της αναγκαίας κανονιστικής προσαρμογής. Η αλήθεια κρύβεται εκεί έξω. μας λέει, στον απέραντο ορίζοντα που κλείνει η σάρκα σου εντός της, αλλά είναι "σκουπίδια χυμένα τυχαία" σε μορφή που αντιτίθεται στην φύση του πολιτισμένου ανθρώπου, που είχε το σθένος να δημιουργήσει κόσμο εντός κόσμου, κοινώς: Ιστορία.

Η γραμμή ιδεών, για να βοηθηθείς, εκκινεί εκ νέου από τον Σπινόζα, στον Σοπενάουερ, σε αυτόν και καταλήγει στον Σπένγκλερ. Μάλιστα, οι έννοιες των πολιτισμικών κόσμων αναλύονται βαθύτατα από τον τελευταίο στο Magnus Opus του, σου προτείνω να το διαβάσεις για να έχεις μια εποπτεία πέρα από τις κλισεδιές που μετά πολλών κόπων "ετυχε" να επικρατήσουν.Εν μέρει με ευθύνη του ίδιου του Νίτσε,αφού δεν προσπάθησε να γίνει προσιτός στον ανώνυμο αναγνώστη γενικά και αόριστα, μα ούτε και έγραψε με τρόπο που να διασφαλίσει αυτή του την επιθυμία όπως ο Χαιντεγκερ ή ο Ντεριντά. (αμφισημία του επαρκώς λεγόμενου/ φλυαρία του τεχνικώς λεγόμενου).

Εδώ έγκειται η αγανάκτηση μου αγαπητέ sys3x και όχι στο τι εκφράζει ο ίδιος. Γιατί αυτά που αυτός θεώρησε περιττά να περιγράψει αποτέλεσαν ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα και νέες μορφές ανάλυσης. Και τα λίγα που φιλοτιμήθηκε να αναφέρει επαρκώς, ήταν οι ανούσιες κραυγές ενός ανθρώπου που είχε το μεγαλείο να ξανα-ανακαλύψει τις άχρονες κρυμμένες αλήθειες απλώς και μόνο για να τις θάψει ο Διάβολος-Χρόνος.

Οπότε στα του θέματος, όταν αναφερόμαστε σε σχεσιακές-κανονιστικές αλήθειες, θα στεναχωρήσουμε κάποιους, λέγοντας πως ο Θείος Φόβος έδινε ζωή σε αυτές τις μορφές, όπως τα περισσότερο απτά μαθηματικά δίνουν μορφή σε κόσμους που εκκινούν από χορδές κιθάρας

Με λίγα λόγια μας λες ότι δεν υπάρχουν.

[BigChiefWahoo]

Πολύ ανθρωποκεντρική αντίληψη, στην πραγματικότητα η μαγεία και οι δαίμονες υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο περισσότερο καιρό από τον άνθρωπο και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά από αυτόν.

Το πιο σωστό που έχει γραφτεί.

[BigChiefWahoo]

Από τόσο νεαρή ηλικία μασόνος αυτός ;
Σαν τον Μότσαρτ ;
Ο πατέρας του τον έβαλε στη Στοά ;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Από τόσο νεαρή ηλικία μασόνος αυτός ;
Σαν τον Μότσαρτ ;
Ο πατέρας του τον έβαλε στη Στοά ;

Είναι μια αστεία ιστορία. Ο Μότσαρτ θαμπωμένος από την τελετή μύησης θέλησε να την αναπαραστήσει στον μαγικό αυλό. Το αποτέλεσμα ήταν να τον πετάξουν με τις κλωτσιές απ τη στοά. Μα επειδή ήταν ο Μότσαρτ. Στα αρχίδια του.

[BigChiefWahoo]

Είναι μια αστεία ιστορία. Ο Μότσαρτ θαμπωμένος από την τελετή μύησης θέλησε να την αναπαραστήσει στον μαγικό αυλό. Το αποτέλεσμα ήταν να τον πετάξουν με τις κλωτσιές απ τη στοά. Μα επειδή ήταν ο Μότσαρτ. Στα αρχίδια του.

Εγώ αλλιώς τα ξέρω,αλλά τέλος πάντων.

[sys3x]

μπα. δεν υπηρξαν ποτε. στην φανταζια των χαζων και των επιτηδειων, μονο.

Δεν υπάρχει φαντασία.

φανταζομαι πως δεν εχεις δικιο.

Είναι κατά το μάντρα δεν υπάρχει Θεός δικέ μου.
Στην πραγματικότητα η πραγματικότητα γαμάει τη μανούλα της πιο τρελής φαντασίας για πλάκα.
Που θέλω να καταλήξω, όσο ισχύει το δεν υπάρχει Θεός ισχύει και το δεν υπάρχει φαντασία.
Η φαντασία του καθενός οδηγεί σε μη επαληθεύσιμα συμπεράσματα για το τι υπάρχει και τι δεν "υπάρχει", παιγνίδια της αντιληπτικής - ερμηνευτικής μας ικανότητας είναι όλα αυτά.
Τώρα το τι αποτελεί πραγματικότητα και τι όχι είναι μια άλλη ιστορία.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Είναι μια αστεία ιστορία. Ο Μότσαρτ θαμπωμένος από την τελετή μύησης θέλησε να την αναπαραστήσει στον μαγικό αυλό. Το αποτέλεσμα ήταν να τον πετάξουν με τις κλωτσιές απ τη στοά. Μα επειδή ήταν ο Μότσαρτ. Στα αρχίδια του.

Εγώ αλλιώς τα ξέρω,αλλά τέλος πάντων.

Ο Μότσαρτ πέθανε φτωχός και θάφτηκε σε τάφο χωρίς όνομα. Δεν ήταν πρακτικός άνθρωπος. Ήταν παιδί.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Ο Νίτσε όπως κι οι περισσότεροι λογικοί άνθρωποι έφτασε στο συμπέρασμα πως η θρησκεία είναι πλάνη. Καυτηρίασε με τρομερή ακρίβεια τους σκοπούς και τους τρόπους της. Έβρισκε το ιδεώδες στην αρχαία ελλάδα. Δυστυχώς το δυνατό μυαλό του αντίθετα με ότι κυκλοφορεί πέτυχε στην πάλη με τον θεό και δημιούργησε υπεράνθρωπους. Ίσως όχι όπως εκείνος τους είχε φανταστεί μα η θεωρία του έγινε πράξη. Το θείο είναι πως ο λόγος του Ζαρατούστρα ήταν προφητικός μα μιλούσε με το στόμα της αρχαίας θρησκείας. Ήταν ο φιλόσοφος ποιητής και πραγματικά έβαλε τα θεμέλια για το υπερβατικό εγώ σχεδόν σε μεταφυσική βάση. Το αν ήταν ή όχι μασόνος λίγη σημασία έχει.

[έργο_μακέτο]

Γιατί ο μασονισμός θεωρείται κάτι το a priori κακό;
Υπάρχουν μη θρησκευτικοί λόγοι;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Κακώς γίνεται αυτό. Κάποιοι απ τους καλύτερους φίλους μου είναι μασόνοι.

[sys3x]

SpoilerShow

Και κάθε φορά που τον διαβάζω, όλο και περισσότερο φίλε μου.
Θυμάσαι αυτόν τον συμμαθητή στο σχολείο που έβγαζε μεγαλύτερο βαθμό από το φυτό της τάξης αλλά είχε κοινωνική ζωή; Αυτόν τον αλjητη που σου θύμησε στις πανελλήνιες πως υπήρχε θέμα και στην πίσω κόλλα; Ε, αυτός ο αρχιπάπαρος είναι δαύτος...

Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του και βλέπω ότι πέφτει κι αυτός στο παράδοξο που πέφτουν οι περισσότεροι διανοητές που απορρίπτουν την ύπαρξη κάποιας καθε αυτής εγγενώς καθορισμένης οντολογίας (πχ. Καστοριάδης). Απορρίπτει μεν την ύπαρξη του κόσμου ως ένα σύνολο καθορισμένων όντων με δικιά τους ουσία και ιδιότητες και αναγάγει στη χρήση της γραμματικής την πρόσληψή του ως τέτοιον από τον άνθρωπο. Μέσω της γραμματικής απορρέει το υποκείμενο, μέσα από το οποίο απορρέει το αντικείμενο και οι αιτιώδεις σχέσεις. Δεν θεωρεί πως η ύπαρξη του υποκείμενου μπορεί να θεμελιωθεί κάπου πέρα από τη φαντασία του ανθρώπου. Και η φαντασία μαζί με τη συνείδηση αποτελούν ανώτερες βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπου οι οποίες τον βοηθούν να συντηρήσει και να επεκτείνει τη δύναμή του. Οπότε αμέσως αμέσως αποδέχετει τη δύναμη ως μια σαφώς καθορισμένη κατάσταση η οποία ξεφεύγει από την αόριστη φύση του γεγονοτικού και μάλιστα σε αρκετά σημείο την καθορίζει/αντικειμενοποιεί σε κβάντα (κβάντο δύναμης) , και το έμβιο ον ως μια αφαίρεση ένος ιεραρχημένου συνόλου δυνάμεων η ως μια καθορισμένη οντότητα με σαφείς σκοπούς ( μπήκε και η έννοια του σκοπού στη συζήτηση ενώ γενικά την απορρίπτει διότι προυποθέτει την ύπαρξη του υποκειμένου ).

Νομίζω ότι κάπου τα έχεις μπερδέψει, φίλε. Ο Νίτσε εκφράζει έναν ιδιότυπο Νατουραλισμό, στον οποίο, ναι μεν,το "αληθές" έχει την μορφή ενός σχεσιακά ορισμένου επιφαινόμενου ("ένα άθροισμα ανθρωπίνων σχέσεων") μα αυτό αφορά μονάχα την αλήθεια υπό την έννοια των θεμελιωδών αξιωμάτων από τα οποία απορρέουν οι προκείμενες των εκάστοτε πολιτισμών. Ο Νίτσε φαίνεται να είναι ικανός να σπάσει μερικώς τον πανάρχαιο δεσμό που ορίζει ότι " κανείς δεν ξεφεύγει από την εποχή του" (άλλωστε ο ίδιος έχοντας επίγνωση αυτού και της επαναληψιμότητας του στα μεγάλα πνεύματα μέσα στην Ιστορία, παραφράζει τον Αριστοτέλη προσθέτοντας ότι καταφέρνει να "ζει" μόνος όχι επειδή είναι θηρίο ή θεός αλλά φιλόσοφος). Συνεπώς, αληθές με την πιο απρόσιτη έννοια είναι μονάχα ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε με τον βαθύτερο πυρήνα της ύπαρξης μας.Oχι την νόηση, αλλά όπως θα έλεγε ο κύριος Μιγιάγκι:

SpoilerShow

[img]https://i.postimg.cc/zBy5PD6V/9705 ... .jpg[/img]

Σου θυμίζει κάτι αυτό; Σαν μια πιο προσγειωμένη θεωρία της Παράστασης, μόνο που δεν τον ενδιαφέρει να δημιουργήσει ένα γενικό κοσμολογικό μοντέλο όπως ο πρόδρομος του με την έννοια της Βούλησης, αλλά να πάρει ένα κομμάτι του, αυτό που είναι άμεσα προσπελάσιμο από το κοινό πνεύμα. Ότι ακολουθεί την νόηση, δηλαδή οι λογικές προκείμενες, η λογική η ίδια είναι στην πραγματικότητα οι αμφιέσεις τις αλήθειας, τα πέπλα της αναγκαίας κανονιστικής προσαρμογής. Η αλήθεια κρύβεται εκεί έξω. μας λέει, στον απέραντο ορίζοντα που κλείνει η σάρκα σου εντός της, αλλά είναι "σκουπίδια χυμένα τυχαία" σε μορφή που αντιτίθεται στην φύση του πολιτισμένου ανθρώπου, που είχε το σθένος να δημιουργήσει κόσμο εντός κόσμου, κοινώς: Ιστορία.

Η γραμμή ιδεών, για να βοηθηθείς, εκκινεί εκ νέου από τον Σπινόζα, στον Σοπενάουερ, σε αυτόν και καταλήγει στον Σπένγκλερ. Μάλιστα, οι έννοιες των πολιτισμικών κόσμων αναλύονται βαθύτατα από τον τελευταίο στο Magnus Opus του, σου προτείνω να το διαβάσεις για να έχεις μια εποπτεία πέρα από τις κλισεδιές που μετά πολλών κόπων "ετυχε" να επικρατήσουν.Εν μέρει με ευθύνη του ίδιου του Νίτσε,αφού δεν προσπάθησε να γίνει προσιτός στον ανώνυμο αναγνώστη γενικά και αόριστα, μα ούτε και έγραψε με τρόπο που να διασφαλίσει αυτή του την επιθυμία όπως ο Χαιντεγκερ ή ο Ντεριντά. (αμφισημία του επαρκώς λεγόμενου/ φλυαρία του τεχνικώς λεγόμενου).

Εδώ έγκειται η αγανάκτηση μου αγαπητέ sys3x και όχι στο τι εκφράζει ο ίδιος. Γιατί αυτά που αυτός θεώρησε περιττά να περιγράψει αποτέλεσαν ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα και νέες μορφές ανάλυσης. Και τα λίγα που φιλοτιμήθηκε να αναφέρει επαρκώς, ήταν οι ανούσιες κραυγές ενός ανθρώπου που είχε το μεγαλείο να ξανα-ανακαλύψει τις άχρονες κρυμμένες αλήθειες απλώς και μόνο για να τις θάψει ο Διάβολος-Χρόνος.

Οπότε στα του θέματος, όταν αναφερόμαστε σε σχεσιακές-κανονιστικές αλήθειες, θα στεναχωρήσουμε κάποιους, λέγοντας πως ο Θείος Φόβος έδινε ζωή σε αυτές τις μορφές, όπως τα περισσότερο απτά μαθηματικά δίνουν μορφή σε κόσμους που εκκινούν από χορδές κιθάρας

Αυτό το τελευταίο ήταν δυνατό, είσαι πολύ καλός μου φίλος.

[έργο_μακέτο]

Το μόνο κακό που βρίσκω στους μασόνους είναι ότι για να εισέλθεις στον κύκλο τους πρέπει να πιστεύεις σε κάποια υπερφυσική δύναμη.

[Αλιόσα]

σχετικο βίντεο με Κλέομένη