Να πούμε επίσης ότι η θέση των πασοκοτραφών δημοσιογράφων της κρατικής τηλεόρασης τότε ήταν ότι οι βιντεοκασέτες ήταν όνειδος, αλλά ότι ο λεγόμενος "ποιοτικός κινηματογράφος" της εποχής, ήταν αριστούργημα.
Στην πραγματικότητα και εκείνος ο κινηματογράφος ήταν σύμπτωμα της γενικότερης παρακμής του ελληνικού σινεμά.
Παρατηρήστε στην παραπάνω συνέντευξη ότι ο δημοσιογράφος θεωρεί πως υπήρχε εναλλακτική στη βιντεοκασέτα (δηλαδή ο "ποιοτικός" κινηματογράφος) ενώ ο Ρίζος τον γειώνει λέγοντας πως ο ελ κινηματογράφος είχε αποθάνει (δηλαδή και η εναλλακτική ακόμη, ήταν για τα μπάζα).
Την δεκαετια του 70-80 δεν παρηκμασε μονο ο Ελληνικος κινηματογραφος αλλα γενικοτερα ο Ευρωπαικος κινηματογραφος, οπως και η Ευρωπαικη μουσικη. Βασικη αιτια ηταν η Αγγλικη γλωσσα που ηδη απο τοτε ειχε αρχισει να γινετε lingua franca στην Δυση. Μια Γαλλικη ταινια ηξερε οτι θα κοψει πολλα εισιτηρια μονο στην Γαλλια και οτι η δμοφιλεστερη ταινια της χρονιας θα ειναι κατι σαν το star wars. Το ιδιο και με την μουσικη. Ο μονος τροπος για να γινεις γνωστος διεθνως ειναι να τραγουδας στα Αγγλικα
Tις δεκαετίες του 70-80 βγήκαν ταινίες, που ο κάθε προχωπαπάρας παραγωγός σήμερα συνεχίζει να τρώει τη σκόνη τους και να επιχειρεί (στην καλή περίπτωση) αποτυχημένα ριμέικς.
Και δεν ήταν θέμα γλώσσας αλλά σενάριου/σκηνοθεσίας/ηθοποιίας. Γιατί στην τελική, αν δεν παίζουν τα δύο πρώτα, όσο καλός και να είναι ένας ηθοποιός, δεν μπορεί να σώσει μια παπαριά. Καταποντίζεται μαζί της.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ΓΑΛΗ την 21 Αύγ 2023, 23:13, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Την δεκαετια του 70-80 δεν παρηκμασε μονο ο Ελληνικος κινηματογραφος αλλα γενικοτερα ο Ευρωπαικος κινηματογραφος, οπως και η Ευρωπαικη μουσικη. Βασικη αιτια ηταν η Αγγλικη γλωσσα που ηδη απο τοτε ειχε αρχισει να γινετε lingua franca στην Δυση. Μια Γαλλικη ταινια ηξερε οτι θα κοψει πολλα εισιτηρια μονο στην Γαλλια και οτι η δμοφιλεστερη ταινια της χρονιας θα ειναι κατι σαν το star wars. Το ιδιο και με την μουσικη. Ο μονος τροπος για να γινεις γνωστος διεθνως ειναι να τραγουδας στα Αγγλικα
Για τη μουσική, διαφωνώ. Στα 80s βγήκαν κομματάρες και όχι μόνο αγγλόφωνες.
Μα δεν σου ειπα οτι δεν υπηρχε Ευρωπαικος κινηματογραφος η Ευρωπαικη μουσικη. Ηταν ομως η εποχη που διαπιστωσαν οι Ευρωπαιοι πως για να εχουν επιτυχιες θα πρεπει να γινουν στα Αγγλικα. Νομιζεις οτι αν οι ABBA τραγουδουσαν στα Σουηδικα θα ειχαν αντιστοιχη επιτυχια?
Ας τραγουδούσαν και ας ερμήνευαν ρόλους στα Αγγλικά και ας κάνανε επιτυχία. Αλλά ούτε έτσι θα κάνανε. Η αλήθεια είναι ότι στα 70s και στα 80s το Χόλιγουντ ξεπέρασε κατά πολύ τις παραγωγές άλλων χωρών. Οι άλλες χώρες δεν κάνανε τίποτα γι' αυτό πέρα από το να δογματίσουν το γεγονός ότι "την είχαν μικρή" (με αποκορύφωση το dogma 95). Ευτυχώς ήρθε το ίντερνετ και οι πλατφόρμες και μέσα στη πληθώρα των ταινιών στις οποίες οι χρήστες έχουν πρόσβαση, βρήκαν και οι παραγωγές των άλλων χωρών τη δική τους φωνή.
Να πούμε επίσης ότι η θέση των πασοκοτραφών δημοσιογράφων της κρατικής τηλεόρασης τότε ήταν ότι οι βιντεοκασέτες ήταν όνειδος, αλλά ότι ο λεγόμενος "ποιοτικός κινηματογράφος" της εποχής, ήταν αριστούργημα.
Στην πραγματικότητα και εκείνος ο κινηματογράφος ήταν σύμπτωμα της γενικότερης παρακμής του ελληνικού σινεμά.
Παρατηρήστε στην παραπάνω συνέντευξη ότι ο δημοσιογράφος θεωρεί πως υπήρχε εναλλακτική στη βιντεοκασέτα (δηλαδή ο "ποιοτικός" κινηματογράφος) ενώ ο Ρίζος τον γειώνει λέγοντας πως ο ελ κινηματογράφος είχε αποθάνει (δηλαδή και η εναλλακτική ακόμη, ήταν για τα μπάζα).
Την δεκαετια του 70-80 δεν παρηκμασε μονο ο Ελληνικος κινηματογραφος αλλα γενικοτερα ο Ευρωπαικος κινηματογραφος, οπως και η Ευρωπαικη μουσικη. Βασικη αιτια ηταν η Αγγλικη γλωσσα που ηδη απο τοτε ειχε αρχισει να γινετε lingua franca στην Δυση. Μια Γαλλικη ταινια ηξερε οτι θα κοψει πολλα εισιτηρια μονο στην Γαλλια και οτι η δμοφιλεστερη ταινια της χρονιας θα ειναι κατι σαν το star wars. Το ιδιο και με την μουσικη. Ο μονος τροπος για να γινεις γνωστος διεθνως ειναι να τραγουδας στα Αγγλικα
Tις δεκαετίες του 70-80 βγήκαν ταινίες, που ο κάθε προχωπαπάρας παραγωγός σήμερα συνεχίζει να τρώει τη σκόνη τους και να επιχειρεί (στην καλή περίπτωση) αποτυχημένα ριμέικς.
Και δεν ήταν θέμα γλώσσας αλλά σενάριου/σκηνοθεσίας/ηθοποιίας. Γιατί στην τελική, αν δεν παίζουν τα δύο πρώτα, όσο καλός και να είναι ένας ηθοποιός, δεν μπορεί να σώσει μια παπαριά. Καταποντίζεται μαζί της.
Προσωπικώς θεωρώ ότι τόσο στη βιντεοκασέτα, όσο και στον "κινηματογράφο", υπήρξαν προχωπαπάρες βλάχοι. Απλά στη βιντεοκασέτα δεν το κρύβανε.
Ας τραγουδούσαν και ας ερμήνευαν ρόλους στα Αγγλικά και ας κάνανε επιτυχία. Αλλά ούτε έτσι θα κάνανε. Η αλήθεια είναι ότι στα 70s και στα 80s το Χόλιγουντ ξεπέρασε κατά πολύ τις παραγωγές άλλων χωρών. Οι άλλες χώρες δεν κάνανε τίποτα γι' αυτό πέρα από το να δογματίσουν το γεγονός ότι "την είχαν μικρή" (με αποκορύφωση το dogma 95). Ευτυχώς ήρθε το ίντερνετ και οι πλατφόρμες και μέσα στη πληθώρα των ταινιών στις οποίες οι χρήστες έχουν πρόσβαση, βρήκαν και οι παραγωγές των άλλων χωρών τη δική τους φωνή.
Τις ξεπερασε λογω budget(και σε αυτο βαζω και το μαρκετιγκ). Σημερα βλεπεις ποσα ξοδευονται για μια ταινια στο Χολλιγουντ και μετα ερχεσαι στην Ελλαδιτσα η ακομα και σε μεγαλυτερες χωρες οπως η Γαλλια και λες αδυνατο να βρεθουν τοσα χρηματα για να γινει μια παρομοια ταινια. Το target group για μια Αμερικανικη ταινια ειναι ολος ο κοσμος(περιπου 8 δις ατομα). Το target group για μια Ελληνικη ταινια ειναι 10 εκατομμυρια. Αντιστοιχη διαφορα θα εχει το budget της ταινιας καθως και τα εσοδα, αν αυτα προκυψουν
Ας τραγουδούσαν και ας ερμήνευαν ρόλους στα Αγγλικά και ας κάνανε επιτυχία. Αλλά ούτε έτσι θα κάνανε. Η αλήθεια είναι ότι στα 70s και στα 80s το Χόλιγουντ ξεπέρασε κατά πολύ τις παραγωγές άλλων χωρών. Οι άλλες χώρες δεν κάνανε τίποτα γι' αυτό πέρα από το να δογματίσουν το γεγονός ότι "την είχαν μικρή" (με αποκορύφωση το dogma 95). Ευτυχώς ήρθε το ίντερνετ και οι πλατφόρμες και μέσα στη πληθώρα των ταινιών στις οποίες οι χρήστες έχουν πρόσβαση, βρήκαν και οι παραγωγές των άλλων χωρών τη δική τους φωνή.
Τις ξεπερασε λογω budget(και σε αυτο βαζω και το μαρκετιγκ). Σημερα βλεπεις ποσα ξοδευονται για μια ταινια στο Χολλιγουντ και μετα ερχεσαι στην Ελλαδιτσα η ακομα και σε μεγαλυτερες χωρες οπως η Γαλλια και λες αδυνατο να βρεθουν τοσα χρηματα για να γινει μια παρομοια ταινια. Το target group για μια Αμερικανικη ταινια ειναι ολος ο κοσμος(περιπου 8 δις ατομα). Το target group για μια Ελληνικη ταινια ειναι 10 εκατομμυρια. Αντιστοιχη διαφορα θα εχει το budget της ταινιας καθως και τα εσοδα, αν αυτα προκυψουν
Αν η ταινία είναι καλή, μπορεί να τη τσιμπήσουνε οι σινεφίλ. Το ζήτημα είναι να τη βρούνε.
Το τεράστιο σκάνδαλο που μαίνεται ακόμη και στις μέρες μας με τις ελ ταινίες είναι ότι ενώ παίρνουν επιδότηση μεταξύ άλλων από το Κέντρο Κινηματογράφου (δηλαδή από τις τσέπες μας εμμέσως), η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, δεν βρίσκει διανομή.
Που σημαίνει ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να τις βρει κάποιος και να τις δει, πέρα από τα φεστιβάλ. Γίνονται για το "συρτάρι" του εκάστοτε δημιουργού.
Υπάρχουν σήμερα πολλές ελληνικές ταινίες που δεν τις βρίσκεις γιατί δεν έχουν διανομή.
Οσο για τα σχολεία, αυτά ήταν το πιο "εύκολο" σκηνικό για να γυριστούν οι αρπαχτές. Σε κάθε γωνιά των πόλεων, βρίσκεις σχολεία.
Και 25αρικα/30ρικα ανήλικα μαθητούδια, βρίσκεις.
Δεν αποκλείεται. Για να το λες, κάτι θα ξέρεις.
Τότε δεν ήξερα, όταν άρχισα να βλέπω τα ροδοκοπανατζίδικα έπη στα κανάλια, αρκετά χρόνια μετά, έμαθα. Αν και ομολογώ ότι δεν άντεξα να δώ ούτε μία μέχρι το τέλος.
Τότε δεν ήξερα, όταν άρχισα να βλέπω τα ροδοκοπανατζίδικα έπη στα κανάλια, αρκετά χρόνια μετά, έμαθα. Αν και ομολογώ ότι δεν άντεξα να δώ ούτε μία μέχρι το τέλος.
Ομοίως. Οσες φορές τα έπαιζε η τηλεόραση, απλά την είχα να παίζει.
Υπάρχουν σήμερα πολλές ελληνικές ταινίες που δεν τις βρίσκεις γιατί δεν έχουν διανομή.
Αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Και ξέρω τι λέω.
Με τις ταινίες, παίζει ό,τι και με τα βιβλία. Μπορεί ο δημιουργός να θέλει να επικοινωνήσει την σκέψη του και τους συμβολισμούς που γουστάρει αλλά πρέπει να βρει ένα στοιχειωδώς πιασάρικο τατς με το επίσης προβληματισμένο ή χαλαρό κοινό. Το ζητούμενο είναι το δεύτερο, διαφορετικά, άντε γεια.
Γιατί παίζει και ένα κοινό που ψάχνει να βρει και ενίοτε βρίσκει συνειρμούς, που είτε είχαν περάσει από το μυαλό του δημιουργού και αυτό είναι ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά τα θέματα "τέχνης".
Οι πυροβολημένοι προβληματιζμένοι, που προχωρούν σε αναλύσεις.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ΓΑΛΗ την 21 Αύγ 2023, 23:43, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Υπάρχουν σήμερα πολλές ελληνικές ταινίες που δεν τις βρίσκεις γιατί δεν έχουν διανομή.
Αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Και ξέρω τι λέω.
Με τις ταινίες, παίζει ότι και με τα βιβλία. Μπορεί ο δημιουργός να θέλει να επικοινωνήσει την σκέψη του και τους συμβολισμούς που γουστάρει αλλά αν δεν βρει ένα στοιχειωδώς πιασάρικο τατς με το επίσης προβληματισμένο ή χαλαρό κοινό. Το ζητούμενο είναι το δεύτερο, διαφορετικά, άντε γεια.
Γιατί παίζει και ένα κοινό που ψάχνει να βρει και ενίοτε βρίσκει συνειρμούς, που είτε είχαν περάσει από το μυαλό του δημιουργού και αυτό είναι ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά τα θέματα "τέχνης".
Οι πυροβολημένοι προβληματιζμένοι.
Τα βιβλία έχω την εντύπωση ότι ο φορολογούμενος δεν τα επιδοτεί από την τσέπη του, μπορεί να κάνω και λάθος.
Από τη στιγμή όμως που ακόμη και η σαβούρα βρίσκει επιδότηση, θα πρέπει να υπάρχει κάπου πρόσφορη, ώστε να αξιολογηθεί ως σαβούρα.
Υπάρχουν σήμερα πολλές ελληνικές ταινίες που δεν τις βρίσκεις γιατί δεν έχουν διανομή.
Αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Και ξέρω τι λέω.
Με τις ταινίες, παίζει ό,τι και με τα βιβλία. Μπορεί ο δημιουργός να θέλει να επικοινωνήσει την σκέψη του και τους συμβολισμούς που γουστάρει αλλά πρέπει να βρει ένα στοιχειωδώς πιασάρικο τατς με το επίσης προβληματισμένο ή χαλαρό κοινό. Το ζητούμενο είναι το δεύτερο, διαφορετικά, άντε γεια.
Γιατί παίζει και ένα κοινό που ψάχνει να βρει και ενίοτε βρίσκει συνειρμούς, που είτε είχαν περάσει από το μυαλό του δημιουργού και αυτό είναι ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά τα θέματα "τέχνης".
Οι πυροβολημένοι προβληματιζμένοι.
Το να ερμηνεύεις τα έργα όπως τα βλέπεις εσύ και όχι ο δημιουργός δεν είναι πρόβλημα, πόσο μάλλον μεγάλο. Είναι feature.
Υπάρχουν σήμερα πολλές ελληνικές ταινίες που δεν τις βρίσκεις γιατί δεν έχουν διανομή.
Αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Και ξέρω τι λέω.
Με τις ταινίες, παίζει ό,τι και με τα βιβλία. Μπορεί ο δημιουργός να θέλει να επικοινωνήσει την σκέψη του και τους συμβολισμούς που γουστάρει αλλά πρέπει να βρει ένα στοιχειωδώς πιασάρικο τατς με το επίσης προβληματισμένο ή χαλαρό κοινό. Το ζητούμενο είναι το δεύτερο, διαφορετικά, άντε γεια.
Γιατί παίζει και ένα κοινό που ψάχνει να βρει και ενίοτε βρίσκει συνειρμούς, που είτε είχαν περάσει από το μυαλό του δημιουργού και αυτό είναι ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά τα θέματα "τέχνης".
Οι πυροβολημένοι προβληματιζμένοι.
Το να ερμηνεύεις τα έργα όπως τα βλέπεις εσύ και όχι ο δημιουργός δεν είναι πρόβλημα, πόσο μάλλον μεγάλο. Είναι feature.
Εννοείς κάτι του στυλ "από τη στιγμή που εκτίθεται ένα έργο στο κοινό παύει να ανήκει στον καλλιτέχνη κλπ;"
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
Vladimir, STOP!