Αναμνήσεις από την καθημερινή ζωή στη Χούντα

[aLiCat]

SpoilerShow

από Beria » 20 Ιούλ 2018, 11:39

Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.

Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής ) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.

Σε όλη τη διαδρομή προς την Πάτρα βλέπουμε κόσμο να κάνει ουρές στα βενζινάδικα κι ο πατέρας κοροϊδεύει: "περιμένουν κι άλλη αύξηση στη βενζίνη και στήνονται στις ουρές, λες και θα γλυτώσουν" (πρώτη πετρελαϊκή κρίση).
Στο Αίγιο, πια, σταματάει για βενζίνη και ρωτάει τον βενζινά: "χαμός με τις τιμές της βενζίνης, ε;", "ποια βενζίνη ρε παπάρα, πόλεμο έχουμε!".

Αναστροφή και πίσω για Αθήνα, ούτε Χατζηνάσιος, ούτε Φισκάρδο, ούτε κουβέντες στην επιστροφή.

Στην Καλλιθέα μαυρίλα· οι θείοι επιστρατευμένοι, φήμες ότι 'είναι στο καράβι για Κύπρο', στο ραδιόφωνο μιλάει για βομβαρδισμούς και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις. Στο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται για χούντες και ρουφιάνους.

Κι εμείς όλη μέρα στο δρόμο σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι ο πόλεμος. Αυτό που οι μεγάλοι σκοτεινιάζουν και φοβούνται και που εμείς γυρνάμε στην πόλη, καλοκαίρι, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.

Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα καλοκαίρια θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.

20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας

Το προηγούμενο καλοκαίρι από την παραπάνω ιστορία (1973) ήμαστε διακοπές στην Σκόπελο (εμείς οι αριστερές οικογένειες κάναμε διακοπές κάθε χρόνο) τον Ιούλιο του Δημοψηφίσματος της χούντας. Το πιο κωμικό δημοψήφισμα στην ιστορία, όπου ψήφιζε ο καθένας όπου βρισκόταν, χωρίς καταλόγους, ένα καλαμπούρι δηλαδή.

Ήταν το πρώτο ξύπνημα πολιτικοποίησης για μένα, γιατί για πρώτη φορά οι μεγάλοι μιλούσαν για πολιτική
Είχε προηγηθεί η κατάληψη της Νομικής (η πρώτη φορά που υπήρξε ανοιχτή αντίθεση στη χούντα) και η αυτομόληση του αντιτορπιλικού Βέλος στην Ιταλία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα (απόπειρα δηλαδή) των αξιωματικών του ναυτικού.
Το κλίμα ήταν αρκετά περίεργο καθώς ο Παπαδόπουλος μιλούσε για φιλελευθεροποίηση, η πίεση είχε χαλαρώσει αρκετά (είχαν απελευθερωθει αρκετοί πολιτικοί κρατούμενοι) και η ατμόσφαιρα είχε ελαφρύνει πολύ.

Τα βράδια στην κεντρική πλατεία της Χώρας γίνονταν βραδιές ανεκδότου (είχε τέτοια η δεκαετία του 70) και μαζεύονταν όλοι, παραθεριστές και ντόπιοι για διασκέδαση.
Τις παραμονές του δημοψηφίσματος όλα τα ανέκδοτα* ήταν για τη χούντα!
Ο κόσμος ξεκαρδιζόταν και οι χωροφύλακες χαζογελούσαν αμήχανα

Το βράδι πριν το δημοψήφισμα η βραδιά έκλεισε με έναν τύπο που είπε στο μικρόφωνο: "αντε καληνύχτα και άυριο πάμε να ρίξουμε το ΟΧΙ μας"

Στον γυρισμό από το νησί άκουσα τους μεγάλους να λένε 'ο Παπαδόπουλος έκλεισε την ΒΡΑΔΥΝΗ'

Αν δεν ερχόταν η Αρσακειάδα θα είχαμε γλυτώσει μια εθνική τραγωδία και η χούντα θα αποχωρούσε μέσα σε χάχανα

*αν ενδιαφέρεστε θα σας πω αυτό που θυμάμαι και μου είχε κάνει πιο πολλή εντύπωση
[/quote]

Να μας το πεις, Beria, αν μη τι άλλο, γιατί διηγείσαι ωραία.

[Μηχανικός]

Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να βασανίστηκε επί χούντας.
Συλλήψεις για αστείους λόγους ξέρω.

Ο Beria που είναι Αθηναίος και από αριστερή οικογένεια να μας πει για πόσους βασανισμούς γνωστών του και συγγενών ξέρει.

[Μηχανικός]

Το αστείο είναι πως ξέρω έναν Πακιστανό, που επί 7ετιας πέρασε από την Ελλάδα για ένα φεγγάρι. Μου λέει, Τότε είχατε για κυβερνήτη έναν πολύ καλό άνθρωπο, πώς τον λέγανε; Παπαδόπουλος, του κάνω. Ναι, αυτόν, μπράβο. Πολύ καλός. Τέζα ο καράμπαμπας.

Δεν πέρασε, ήρθε νομιμότατα. Είχε κάνει συμφωνία ο Παπαδόπουλος με το Πακιστάν και έφερνε εργάτες για συγκεκριμένες δουλειές.

[OrderAndChaos]

Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να βασανίστηκε επί χούντας.
Συλλήψεις για αστείους λόγους ξέρω.

Ο Beria που είναι Αθηναίος και από αριστερή οικογένεια να μας πει για πόσους βασανισμούς γνωστών του και συγγενών ξέρει.

Χατζηδάκης για βασανιστήρια. Επίσης ξέρει κανείς πότε έκλεισαν τα ξερονήσια; Ο Χατζηδάκης λέει ότι τα έκλεισε όλα ο Παπαδόπουλος το 71.

[Cavaliere]

Δεν πέρασε, ήρθε νομιμότατα. Είχε κάνει συμφωνία ο Παπαδόπουλος με το Πακιστάν και έφερνε εργάτες για συγκεκριμένες δουλειές.

Δεν ήρθε εργάτης ακριβώς. Τελικά σπούδασε στη Γερμανία.

[Cavaliere]

Ωραίο νήμα, καρφώθηκαν οι χουντικοί. Ας ξαναμιλήσουν λοιπόν για δημοκρατία.

[Beria]

Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να βασανίστηκε επί χούντας.
Συλλήψεις για αστείους λόγους ξέρω.

Ο Beria που είναι Αθηναίος και από αριστερή οικογένεια να μας πει για πόσους βασανισμούς γνωστών του και συγγενών ξέρει.

Η οικογένεια του πατέρα μου πέρασε δυσκολότερα από πλευράς διώξεων τη δεκαετία του '50, παρά το '60
Προφανώς το ζήτημα είναι ηλικιακό.
Οι μεγάλοι ενηλικιώθηκαν αρχές '50 με τις φριχτές διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους, επί δικαίων και αδίκων και βρέθηκαν ωριμοι στα μέσα του 60
Κι εμείς οι μικροί μπήκαμε στην εφηβεία αμέσως μετά τη χούντα

Γεγονός είναι ότι, τα δυο πρώτα χρόνια της επταετίας, διώξεις και εγκλεισμούς έζησαν οι οργανωμένοι κομμουνιστές (όσοι είχαν απομείνει) και το παλιο πολιτικό προσωπικό και πολύ λίγοι από τους υπόλοιπους, ενώ τα 2 τελευταία (ιδίως από την ανάληψη της χούντας από τον εθνοπροδότη Ιωαννίδη) η καταστολή γενικεύτηκε απέναντι στη νεολαία και υπήρξε πολύ πιο σκληρή από πριν

[brb και tyt]

Fixed, απάντησα μέσα στο κείμενο για να μην κάνω πολλές παραθέσεις.

1 Και άλλοι είχαν ζεστά μετρητά από την ΕΕ, αλλά τα έφαγαν αντί να κάνουν έργα.

2 Γινόταν κάτι τέτοιο; Είχαμε νεκρούς όπως τώρα; Σιδέρωναν τα γερόντια για να τους πουν πού είναι τα λεφτά; Έπεφτε πιστολίδι; Υπήρχαν περιοχές γκέτο όπου δεν μπορούσες να πας; Πόσες ληστείες και πόσοι βιασμοί είχαν γίνει; Καιγόταν η Αθήνα σε κάθε "επέτειο" πχ του Γρηγορόπουλου;

3 Όπως γινόταν σε όλον τον κόσμο. Είπαμε ότι είχαμε καλή οικονομία, αλλά όχι να βυθιστεί σε κρίση η Υφήλιος και εμείς να είμαστε καλά. Πολύ απαιτητικός είσαι και κάτι μου λέει πως δεν είσαι το ίδιο απαιτητικός και με τους επόμενους.

4 Μέχρι τα 90's ακόμα και στην Αθήνα, τα νοσοκομεία ήταν αχούρια. Και γενικώς μην λες για νοσοκομεία στη χούντα όταν ΣΗΜΕΡΑ μπαίνει διάγνωση σε καρκινοπαθείς και αν δεν έχουν καλή ασφάλιση, τους δίνουν ημερομηνία πρώτης θεραπείας κάτι μήνες μετά.
Δηλαδή μιλάς για χούντα και απαιτείς πράγματα που δεν συμβαίνουν ούτε σήμερα. Με τα τομάρια της μεταπολίτευσης να υποθέσω πως δεν είσαι τόσο απαιτητικός. Προσπαθούν μωρέ, αυτό μετράει.

5 Ο διοικητής του αντιτορπιλικού εξαγόρασε την πράξη του μια χαρά. Το 1974, με το καλημέρα, ανέλαβε διευθυντής Διοικήσεως Ναυστάθμου Σαλαμίνας και συνέχισε την ανοδική του πορεία μέχρι να γίνει επί ΠΑΣΟΚ έγινε αρχηγός ΓΕΝ και στη συνέχεια υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας.
6 Επιμένεις πως δεν ήταν στημένο "για να πέσει η χούντα"; Μάθαμε τι έκανε ο Καραμανλής εκδικητικά στους επιχειρηματίες που δεν έκλειναν τις επιχειρήσεις τους "για να πέσει η χούντα". Έβαλε μέσα το κράτος συνέταιρο μέχρι να τους πετάξει έξω.
Απλώς η φάση με τον Παππά, του έκατσε.

1 Είχαν οι άλλοι την ανάπτυκζη της χούντας; Που ήταν ίση με την ανάπτυξη της Ιαωπνίας; Που είχαμε δουλειές και τρώγαμε (όσοι ήταν έξω από τις φυλακές και τις εξορίες) με χρυσά κουτάλια; Αν δεν έδιναν τα γνωστά ποσά για στρατιωτικές δαπάνες θα είχαν για να χαρίζουν δάνεια στους αγρότες και για να φτιάχνουν κι άλλους δρόμους.

2 Όχι όπως τώρα, είχαμε νεκρούς από σφαίρες, τανκς στους δρόμους και σακατεμένους από βασανιστήρια (βλέπε Μουστακλή), φυλακισμένους και εξόριστους.

3 Όπως γινόταν σε όλες τις χώρες που είχαν οικονομίες της πλάκας.

4 Γιατί να μην πω για νοσοκομεία στη χούντα που είχε ανάπτυκζη σαν της Ιαπωνίας; Έτσι δεν λέτε; Απλά έκανε έργα-κράχτες.

5 Λες ότι εξαγόρασε την πράξη του γιατί πήρε βαθμούς. Επιτρέπεται αυτό; γίνεται αλλού;

6 Γιατί να είναι στημένο; Πράκτορα της CIA ήταν ο Παπαδόπουλος (βλέπε ααΚόκκινη προβιά'') και αρκούσε ένα αι σιχτίρ να του πουν για να την κάνει.

[brb και tyt]

Η οικογένεια του πατέρα μου πέρασε δυσκολότερα από πλευράς διώξεων τη δεκαετία του '50, παρά το '60
Προφανώς το ζήτημα είναι ηλικιακό.
Οι μεγάλοι ενηλικιώθηκαν αρχές '50 με τις φριχτές διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους, επί δικαίων και αδίκων και βρέθηκαν ωριμοι στα μέσα του 60
Κι εμείς οι μικροί μπήκαμε στην εφηβεία αμέσως μετά τη χούντα

Γεγονός είναι ότι, τα δυο πρώτα χρόνια της επταετίας, διώξεις και εγκλεισμούς έζησαν οι οργανωμένοι κομμουνιστές (όσοι είχαν απομείνει) και το παλιο πολιτικό προσωπικό και πολύ λίγοι από τους υπόλοιπους, ενώ τα 2 τελευταία (ιδίως από την ανάληψη της χούντας από τον εθνοπροδότη Ιωαννίδη) η καταστολή γενικεύτηκε απέναντι στη νεολαία και υπήρξε πολύ πιο σκληρή από πριν

Συζητώντας για άσχετα πράγματα έμαθα ότι ένας γιατρός κομμουνιστής που είχε μαιευτική κλινική του την έκλεισε η Χούντα. Αν θέλεις σε pm να σου πω το όνομα του. Στην αρχή τον φυλάκισαν (δεν ξέρω πόσο) και μετά τον έβγαλαν. Αναγκάστηκε και πήγε στην κλινική του γαμπρού του.

Κάπως έτσι υπήρχε η πρόοδος της χούντας. Η κοινωνία ήταν διαιρεμένη και η αβεβαιότητα ήταν δεδομένη ακόμα και για τα βασικά όπως είναι η ελευθερία.

[paul25]

Τα βασανιστήρια ήταν μόνο για τους Αθηναίους.
Βασανιστήρια στην επαρχία δεν υπήρχαν, άντε να έπεφτε λίγο ξύλο στο τμήμα.

Ισχυει, μου θυμισες μια φοιτητριουλα σε ενα απο τα φιλμ της εποχης να λεει πως ηταν σε ειδικη ομαδα ενημερωσης των πολιτων της επαρχιας.

[Dorian]

Αυτό που πρέπει να αντιληφθείτε είναι ότι υπήρχε ανάπτυξη η οποία ήταν ιστορικά αναπόφευκτη και λίγο είχε να κάνει με τη Χούντα αυτό κάθε αυτό. Το πρόβλημα της Χούντας και κάθε βασικά συντηρητικής κυβέρνησης είναι η τάση να μην αναδιανέμει τον πλούτο και να αφήνει λίγους-λίγους να ανεβαίνουν στην αστική ιεραρχία. Όπως έγραψα σε άλλο νήμα η ανάπτυξη δημιουργούσε μια ακμάζουσα μεσοαστική και άνω αστική τάξη στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι πολλοί (χωρίς να σημαίνει ότι φυτοζωούσαν απαραίτητα) και με μια μερίδα να δυσκολεύεται τρελά η πρόσβαση της με τα πιστοποιητικά φρονήματα, τις διώξεις κλπ. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της λέξεως "ψωμί" στο σύνθημα "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" δεν πέθαιναν στους δρόμους από πείνα, απλά θέλανε όλο και περισσότεροι να ανέβουν κοινωνικά χωρίς εμπόδια. Ο Καραμανλής συνέχισε αυτή τη συντηρητική γραμμή αλλά ο Ανδρέας με την αλλαγή άνοιξε τις πύλες για μαζική άνοδο. Από εκεί και πέρα είναι γνωστά.

Αντικειμενικά 50-80 ήταν περίοδος πολύ μεγάλης κοινωνικής κινητικότητας. Αντιλήψεις ότι άξιζαν παραπάνω εφαρμόστηκαν μετά το 80, τα πληρώνουμε τώρα πισω συν την καθολική παρακμή.

[Μηχανικός]

Συζητώντας για άσχετα πράγματα έμαθα ότι ένας γιατρός κομμουνιστής που είχε μαιευτική κλινική του την έκλεισε η Χούντα. Αν θέλεις σε pm να σου πω το όνομα του. Στην αρχή τον φυλάκισαν (δεν ξέρω πόσο) και μετά τον έβγαλαν. Αναγκάστηκε και πήγε στην κλινική του γαμπρού του.

Και ο Πολάκης θα ήθελε να το κάνει στην γυναίκα του Στουρνάρα, αλλά επειδή δεν μπορεί ακόμα ευθέως, στέλνει συνεχώς στην επιχείρησή της τις κρατικές υπηρεσίες για ελέγχους.

[paul25]

Ναι, όπως οι Γερμανοί, δεν είχαν ιδέα πού πηγαίνουν οι Εβραίοι. Ρε, σε ποιόν τα πουλάν αυτά, οι δειλοί; Εγώ στη Χούντα δεν ήξερα. Υποκριτές.

Τα βασανιστηρια γινοντουσαν σε μερη που δεν πηγαιναν πολιτες οχ φυλακες, ξερονησια κλπ οποιον μαζευανε απο το δρομο το κανανε διακριτικα του τυπου ακολουθα μας, τον πεταγαν σε ενα βανακι και μετα ειδοποιουσαν τους δικους του. Σκεψου οτι στο αρχηγειο τους στη Μπουμπουλινας μπαιναν στο κοπο να βαζουν ενα μηχανακι να μαρσαρει η να παιζει μουσικη ενα πικ απ για να μην ενοχλουνται οι πολιτες. Αυτο δειχνει οτι προσεχαν την εικονα τους στους πολιτες ωστε να μην φαινονται βιαιοι του τυπου "περαστε εσεις καλα και μη σκεφτεστε αλλα, εμεις ειμαστε γι'αυτο."

[Μηχανικός]

Ωραίο νήμα, καρφώθηκαν οι χουντικοί. Ας ξαναμιλήσουν λοιπόν για δημοκρατία.

Ναι άμα πεις ότι έφερε τον ηλεκτρισμό στα χωριά της Ελλάδας ο Παπαδόπουλος, μετά δεν δικαιούσαι να μιλάς για δημοκρατία.
Ενώ άμα είσαι κομμουνιστής και μας λες για τα κατορθώματα του Στάλιν, του Μάο, του Χότζα, δικαιούσαι να μιλάς για δημοκρατία.

[Golden Age]

Ωραίο νήμα, καρφώθηκαν οι χουντικοί. Ας ξαναμιλήσουν λοιπόν για δημοκρατία.

Μόνο οι κομμουνιστές δικαιούνται να μιλούν για δημοκρατία!