Αναμνήσεις από την καθημερινή ζωή στη Χούντα

[Juno]

Οχι δεν εχω ακουσει κανεναν να διηγειται τετοιες ιστοριες αρα μαλλον δεν ηταν καποια εξελιξη που να τους εκανε ιδιαιτερη εντυπωση
Αλλωστε ο δημοσιος τομεας τοτε ηταν λιλιπουτειος και μη προνομιακος

Με την ανεργία που υπήρχε μια χαρά ήταν. Αλλιώς μετανάστευση, η οποία άνθησε επί επαράτου επταετίας.

Δηλαδη θες να πεις οτι οι Ελ εφευγαν μεταναστες επι επταετιας λογο καταπιεσης και πηγαιναν ας πουμε να δουλεψουν στην Αυστριακη Steyer στην οποια εκεινη την εποχη οι εργατες δουλευαν υπο την επιβλεψη οπλισμενων ακροβολισμενων σκοπων οι οποιοι πυροβολουσαν οποιον εκανε περιεργες κινησεις,για λογους ασφαλειας;
Η μηπως οι κομμουνιστες εγευγα ας πουμε και πηγαιναν στις ηΠΑ οι οποιες ηταν περισσοτερο ανεκτικες στους κομμουνιστες;

Γενικα πρωτη φορα δοιαβαζω καποιον να συνδεει ην μεταναστευση με τον χουντα

Εσύ αυτό κατάλαβες αλλά εγώ έγραψα ότι γινόταν λόγω ανεργίας. Για οικονομικούς λόγους.
Έχω συγγενείς που έφυγαν το 1970 στην Αυστραλία.

Για ψάξε το λίγο. Η μετανάστευση άνθιζε από την δεκαετία του '50 δεν ήταν θέμα της Χούντας.
Και μειώθηκε σημαντικά με τη Χούντα για να μηδενιστεί σχεδόν τέλη δεκαετίας του '70. Η κατάσταση της οικονομίας τα επόμενα χρόνια, στη Χούντα χρεώνεται. Τότε δεν είχε ΕΕ και πακέτα οικονομικής στήριξης να τα δίνουν σήμερα και να τα έχεις μοιράσει μέσα σε έξι μήνες.
Αυτό που έκανες τώρα θα φαινόταν χρόνια μετά. Δεν νομίζω να μπαίναμε στην ΕΟΚ το '81 αν δεν είχε μεσολαβήσει η Χούντα, με τα προηγούμενα χάλια εννοώ.
Και από όσα μου λένε οι γονείς μου, πήραν από ένα διαμέρισμα με δάνειο τότε και τα ξεχρέωναν με τους μισθούς τους χωρίς να χρειάζονται βοήθεια από τις οικογένειές τους. Και μιλάω πριν παντρευτούν, ο καθένας μόνος του/της.

Γενικώς όποιον μεγαλύτερο ρωτήσω, θα μου πει ότι δεν ήταν άσχημα. Ήταν λίγο αυστηρά, αυτό λένε μόνο. Και ότι ο κόσμος είχε δουλειές, ότι γινόταν έργα, δρόμοι-εθνικό δίκτυο, ότι το ηλεκτρικό πήγε παντού στην επαρχία, ότι βοήθησε τους επαγγελματίες για να αναβαθμίσουν τη δουλειά τους, εγκληματικότητα μηδέν, ξέρεις ανοιχτές πόρτες-παράθυρα. Η μητέρα μου μου έχει πει πως όταν έμενε στην Αθήνα για λίγα χρόνια, είχε τύχει να βάζει το χαλάκι της πόρτας για να πεταχτεί λίγο παραδίπλα και να μην κλείσει η πόρτα. Έμενε σε μία κάθετο της 3ης Σεπτεμβρίου. Πάνε να το κάνεις τώρα εκεί.
Και λένε πως ο Παπαδόπουλος ετοίμαζε εκλογές τον Φεβρουάριο του '74 με τον Μαρκεζίνη, ισχύει αυτό;

[Juno]

Συντονιστειτε ρε παιδια
Υπηρχε η δεν υπηρχε ανεργια επι χουντας;

και τις 20 απριλιου δεν υπηρχε η ηταν η ίδια. η χουντα ηρθε επειδη υπηρχε προβλημα κομμουνισμου. θες να μου πεις πως θα ερχοντουσαν σταλινικοι να μας σφαξουν αρα η χουντα ειναι πιο λαιτ; το αποδεχομαι. επιχειρηματολογησε. η οικονομια το 67 δεν ηταν καν στη συζητηση.

Πότε πήραμε βραβείο από τον ΟΟΣΑ;

[ΜπλεΜπουμπυς]

Επι χουντας ξερω πολλους που κοιμοντουσαν με ανοιχτες τις πορτες γιατι κι αν τις κλειδωναν θα τις εσπαγαν οι μπατσοι

[paul25]

Αυτό που πρέπει να αντιληφθείτε είναι ότι υπήρχε ανάπτυξη η οποία ήταν ιστορικά αναπόφευκτη και λίγο είχε να κάνει με τη Χούντα αυτό κάθε αυτό. Το πρόβλημα της Χούντας και κάθε βασικά συντηρητικής κυβέρνησης είναι η τάση να μην αναδιανέμει τον πλούτο και να αφήνει λίγους-λίγους να ανεβαίνουν στην αστική ιεραρχία. Όπως έγραψα σε άλλο νήμα η ανάπτυξη δημιουργούσε μια ακμάζουσα μεσοαστική και άνω αστική τάξη στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι πολλοί (χωρίς να σημαίνει ότι φυτοζωούσαν απαραίτητα) και με μια μερίδα να δυσκολεύεται τρελά η πρόσβαση της με τα πιστοποιητικά φρονήματα, τις διώξεις κλπ. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της λέξεως "ψωμί" στο σύνθημα "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" δεν πέθαιναν στους δρόμους από πείνα, απλά θέλανε όλο και περισσότεροι να ανέβουν κοινωνικά χωρίς εμπόδια. Ο Καραμανλής συνέχισε αυτή τη συντηρητική γραμμή αλλά ο Ανδρέας με την αλλαγή άνοιξε τις πύλες για μαζική άνοδο. Από εκεί και πέρα είναι γνωστά.

[brb και tyt]

Για ψάξε το λίγο. Η μετανάστευση άνθιζε από την δεκαετία του '50 δεν ήταν θέμα της Χούντας.
Και μειώθηκε σημαντικά με τη Χούντα για να μηδενιστεί σχεδόν τέλη δεκαετίας του '70. Η κατάσταση της οικονομίας τα επόμενα χρόνια, στη Χούντα χρεώνετα. Τότε δεν είχε ΕΕ και πακέτα οικονομικής στήριξης να τα δίνουν σήμερα και να τα έχεις μοιράσει μέσα σε έξι μήνεςι.
Αυτό που έκανες τώρα θα φαινόταν χρόνια μετά. Δεν νομίζω να μπαίναμε στην ΕΟΚ το '81 αν δεν είχε μεσολαβήσει η Χούντα, με τα προηγούμενα χάλια εννοώ.
Και από όσα μου λένε οι γονείς μου, πήραν από ένα διαμέρισμα με δάνειο τότε και τα ξεχρέωναν με τους μισθούς τους χωρίς να χρειάζονται βοήθεια από τις οικογένειές τους. Και μιλάω πριν παντρευτούν, ο καθένας μόνος του/της.

Γενικώς όποιον μεγαλύτερο ρωτήσω, θα μου πει ότι δεν ήταν άσχημα. Ήταν λίγο αυστηρά, αυτό λένε μόνο. Και ότι ο κόσμος είχε δουλειές, ότι γινόταν έργα, δρόμοι-εθνικό δίκτυο, ότι το ηλεκτρικό πήγε παντού στην επαρχία, ότι βοήθησε τους επαγγελματίες για να αναβαθμίσουν τη δουλειά τους, εγκληματικότητα μηδέν, ξέρεις ανοιχτές πόρτες-παράθυρα. Η μητέρα μου μου έχει πει πως όταν έμενε στην Αθήνα για λίγα χρόνια, είχε τύχει να βάζει το χαλάκι της πόρτας για να πεταχτεί λίγο παραδίπλα και να μην κλείσει η πόρτα. Έμενε σε μία κάθετο της 3ης Σεπτεμβρίου. Πάνε να το κάνεις τώρα εκεί.
Και λένε πως ο Παπαδόπουλος ετοίμαζε εκλογές τον Φεβρουάριο του '74 με τον Μαρκεζίνη, ισχύει αυτό;

Για τις εκλογές δεν ξέρω, οι μεγάλοι δεν μου έλεγαν τίποτα και δεν είχα ακούσει τίποτα σχετικό στην τηλεόραση (έβλεπα τηλεόραση από 5,5-6 χρονών και διάβαζα τους υπότιτλους πριν πάω σχολείο)

Η οικονομία της χούντας ήταν στηριγμένη στην ανοικοδόμηση όπου με χαλίκια και τσιμέντα δουλεύουν 200 επαγγέλματα.
Πράγματι ήταν σχετικά εύκολο να πάρει κάποιος σπίτι. Η ανοικοδόμηση έγινε με την αντιπαροχή που την καθιέρωσε νόμος που εφαρμόστηκε πιο πριν από τον Καραμανλή όταν ήταν υπουργός Δημοσίων Έργων.
Μπορεί η χούντα να μην είχε ΕΣΠΑ και ''πακέτα'' αλλά λόγω του εμπάργκο δεν ξόδευε τίποτα για εξοπλισμούς. Έτσι είχε ζεστά και μετρητά να χαρίζει τα δάνεια στους αγρότες και να κάνει δημόσια έργα.
Η εγκληματικότητα ήταν ελάχιστη και μετά. Μέχρι το 1990 αφήναμε το κλειδί στην πόρτα και μερικές φορές το ξεχνούσαμε το βράδυ. Μπορούσε κάποιος ξένος να ανεβεί, να ανοίξει και να μπει μέσα.
Το πόσο σαθρή ήταν η οικονομία επί χούντας φάνηκε με την πρώτη πετρελαϊκή κρίση. Ήδη από το 1971 είχε σταματήσει το Bretton Woods και ο πληθωρισμός άρχισε να ανεβαίνει. Υπήρχαν αυξήσεις που δεν δικαιολογούνταν από την άνοδο την τιμής του πετρελαίου, ο καθένας πουλούσε όσο του κάπνιζε. Οι τιμές άλλαζαν κάθε βδομάδα.

Ένα δικό μου πρόσωπο μεγαλύτερο από εμένα είχε χτυπήσει και πήγε στο ΑΧΕΠΑ. Μου είπε ότι ήταν περίπου σαν αχούρι. Αν γινόταν και σε άλλα νοσοκομεία, προφανώς το έκανε η χούντα γιατί τα έργα και οι δρόμοι ήταν πιο ''χτυπητά''.

Αξιοσημείωτο επίσης ήταν ότι το στράτευμα ήταν σε άθλια κατάσταση όπως έδειξε η αυτομόληση του αντιτορπιλικού Βέλος και η επιστράτευση του 1974.

[brb και tyt]

Αυτό που πρέπει να αντιληφθείτε είναι ότι υπήρχε ανάπτυξη η οποία ήταν ιστορικά αναπόφευκτη και λίγο είχε να κάνει με τη Χούντα αυτό κάθε αυτό. Το πρόβλημα της Χούντας και κάθε βασικά συντηρητικής κυβέρνησης είναι η τάση να μην αναδιανέμει τον πλούτο και να αφήνει λίγους-λίγους να ανεβαίνουν στην αστική ιεραρχία. Όπως έγραψα σε άλλο νήμα η ανάπτυξη δημιουργούσε μια ακμάζουσα μεσοαστική και άνω αστική τάξη στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι πολλοί (χωρίς να σημαίνει ότι φυτοζωούσαν απαραίτητα) και με μια μερίδα να δυσκολεύεται τρελά η πρόσβαση της με τα πιστοποιητικά φρονήματα, τις διώξεις κλπ. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της λέξεως "ψωμί" στο σύνθημα "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" δεν πέθαιναν στους δρόμους από πείνα, απλά θέλανε όλο και περισσότεροι να ανέβουν κοινωνικά χωρίς εμπόδια. Ο Καραμανλής συνέχισε αυτή τη συντηρητική γραμμή αλλά ο Ανδρέας με την αλλαγή άνοιξε τις πύλες για μαζική άνοδο. Από εκεί και πέρα είναι γνωστά.

Δεν ξέρω αν έδινε λεφτά του ΙΚΑ στους εφοπλιστές. Ο όρος ''θαλασσοδάνεια'' καθιερώθηκε την δεκαετία του '60.
Ο Καραμανλής για να ελέγξει τον άκρατο πληθωρισμό συνέδεσε τη δραχμή με το δολάριο ΗΠΑ κι έτσι δεν μπορούσε να κάνει επεκτατική πολιτική.

[paul25]

Αυτό που πρέπει να αντιληφθείτε είναι ότι υπήρχε ανάπτυξη η οποία ήταν ιστορικά αναπόφευκτη και λίγο είχε να κάνει με τη Χούντα αυτό κάθε αυτό. Το πρόβλημα της Χούντας και κάθε βασικά συντηρητικής κυβέρνησης είναι η τάση να μην αναδιανέμει τον πλούτο και να αφήνει λίγους-λίγους να ανεβαίνουν στην αστική ιεραρχία. Όπως έγραψα σε άλλο νήμα η ανάπτυξη δημιουργούσε μια ακμάζουσα μεσοαστική και άνω αστική τάξη στην οποία δεν είχαν πρόσβαση οι πολλοί (χωρίς να σημαίνει ότι φυτοζωούσαν απαραίτητα) και με μια μερίδα να δυσκολεύεται τρελά η πρόσβαση της με τα πιστοποιητικά φρονήματα, τις διώξεις κλπ. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της λέξεως "ψωμί" στο σύνθημα "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" δεν πέθαιναν στους δρόμους από πείνα, απλά θέλανε όλο και περισσότεροι να ανέβουν κοινωνικά χωρίς εμπόδια. Ο Καραμανλής συνέχισε αυτή τη συντηρητική γραμμή αλλά ο Ανδρέας με την αλλαγή άνοιξε τις πύλες για μαζική άνοδο. Από εκεί και πέρα είναι γνωστά.

Δεν ξέρω αν έδινε λεφτά του ΙΚΑ στους εφοπλιστές. Ο όρος ''θαλασσοδάνεια'' καθιερώθηκε την δεκαετία του '60.
Ο Καραμανλής για να ελέγξει τον άκρατο πληθωρισμό συνέδεσε τη δραχμή με το δολάριο ΗΠΑ κι έτσι δεν μπορούσε να κάνει επεκτατική πολιτική.

Τι θες να μου πεις με αυτό που έγραψες σε σχέση με αυτά που έγραψα;

[brb και tyt]

Τι θες να μου πεις με αυτό που έγραψες σε σχέση με αυτά που έγραψα;

Μπόλνταρα αυτά στα οποία απάντησα.

[Kostis]

https://menshouse.gr/politiki/31613/5-m ... s-chountas

Και όμως υπάρχουν άνθρωποι που τους πιστεύουν: Οι 5 μεγαλύτεροι μύθοι της Χούντας

[paul25]

Τι θες να μου πεις με αυτό που έγραψες σε σχέση με αυτά που έγραψα;

Μπόλνταρα αυτά στα οποία απάντησα.

Συνεχίζω να μην σε αντιλαμβάνομαι. Πάντως ψάξε να δεις ποιοι ήταν αυτοί που ακολούθησαν (βαθμούς) το Παπαδόπουλο εντός του στρατεύματος και για ποιους λόγους το έκαναν και θα το καταλάβεις αυτό που λέω.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Δεν ξερω γεννηθηκα το 1975

Δηλαδή δεν άκουσες, δεν σου ε΄παν οι μεγαλύτεροι; δεν ρώτησες να μάθεις;

μπορώ να σου πω πολλές ιστορίες από την καθημερινή ζωή την εποχή εκείνη.

Στην αρχή της επταετίας πήγαινα Δημοτικό και στο τέλος της ήμουν στην Γ Γυμνασίου.


Στο Πολυτεχνείο το 1973 είχα πάει.

Το κτήριο που έκανε μάθημα η Β Γυμνασίου ήταν επί της οδού Χανίων. Περίπου 1,5 χλμ σε ευθεία επί της Πατησίων .

Στις 16 Νοεμβρίου -ηλιόλουστη ημερα- την κοπάνησα και περπάτησα μέχρι το Πολυτεχνείο. Είχε περίπου 200-300 άτομα μπροστά στην κεντρική εισοδο. Κάθησα λίγο για να δω τι γίνεται. Μετά πήγα στο καφενείο στο Μουσείο και παρέμεινα ένα μισάωρο

Σε διαβεβαιώ ήταν πολύ ήσυχα.




Μπορώ να σου πολλές περισσότερες ιστορίες από την καθημερινότητα εκείνης της εποχής.

Η ζωή ήταν πολύ ήσυχη και ελαχιστες εως καθολου οι συζητησεις για πολιτικά ή για την δικτατορια.

Περισσότερη περιέργεια είχα τότε για το Δημοψήφισμα που είχε διοργανωθεί την προηγούμενη χρονιά.

Είχα πάει στο Παναθηναϊκό Στάδιο μερικές φορές για τις γιορτές που κάναν τοτε.

Αλλά είχα πάει και στις Παγοδρομιες του Holiday on Ice

περισσότερη κουβέντα γινόταν εκείνα τα χρόνια για την ΝΑΣΑ και τον "πρώτο άνθρωπο που πάτησε στο φεγγαρι" παρά για τα πολιτικά .

Το καλοκαίρι του 1969 είμασταν στην Αιδηψό όπου κάθε βράδυ όλοι κοιτούσαν τι Φεγγάρι και μερικοί νόμιζαν ότι έβλεπαν την Σεληνάκατο που προσγειώθηκε

Θυμάμαι κάτι ωραία γκομενάκια στα λουτρά της Αιδηψού που τις έπερνα μάτι και άκουγα τα γκομμενοκουτσομπολιά τους

Θυμάμαι ήμουν στο λεωφορείο μια ημέρα που περνούσε μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία.

Κάποιος είχε πει κάτι για κάποια "βόμβα που είχε σκάσει " και ολοι μεσα απο το λεωφορείο κοιτουσαν προς το κτήριο της πρεσβείας.
Ομως εκείνη την ημέρα δεν είχα καταλάβει τι εννοούσαν. Μετά έμαθα για ένα βόμβα μεσα σε αυτοκίνητο που είχε εκραγεί στο πάρκινγκ της πρεσβείας. Μικρή έως ασήμαντη η ζημια.

Οι συγγενείς και ο κόσμος που γνώριζα γενικά είχαν πολύ καλή διάθεση.


Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με Άλκη Στεα Κυριακή στο Ραδιόφωνο με Γιώργο Οικονομιδη και καθημερινές στο Ραδιόφωνο (Το πρωΐ) με Λαμπίρη και Τζοβαννα στο "σπίτι των ανέμων " και το απόγευμα με Πετριδη για να ακούμε Λεντ Ζεππελιν και Ντιπ Περπλε

Ο κόσμος άρχισε να ανησυχεί μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και ειδικά όταν ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο.

Όλοι έλεγαν για τον "Ιωαννίδη " και κανείς δεν τον ήξερα μέχρι τοτε.

Από την ανατροπή του Παπαδόπουλου στην εποχή του Ιωαννίδη και μετά τα πάντα κινήθηκαν πολύ γρήγορα.

Και φυσικά ξετρελαμενος με την Μαίρη Κ. Και την Όλγα Β. ( η οποία πολύ μετά έγινε κνιτίσσα και εθεάθη να πουλά Οδήγητη στην Ομόνοια ξεπεσμός για το Ολγακι.

[Nandros]

Δεν ξέρω αν έδινε λεφτά του ΙΚΑ στους εφοπλιστές. Ο όρος ''θαλασσοδάνεια'' καθιερώθηκε την δεκαετία του '60.
Ο Καραμανλής για να ελέγξει τον άκρατο πληθωρισμό συνέδεσε τη δραχμή με το δολάριο ΗΠΑ κι έτσι δεν μπορούσε να κάνει επεκτατική πολιτική.

Προς όλους τους προπέτες ή αδιάβαστους ή κολλημένους με πολιτικές παρωπίδες.
Ονόματα και σχετικά ποστς σας εδώ:
search.php?keywords=%CE%B8%CE%B1%CE%BB% ... E%BF%CE%B4*

Η λέξη είναι πολύ πιο παλιά από όσο φαντάζεστε και είχε άλλη έννοια.
Η λέξη "θαλασσοδάνεια" (το 1817) ήταν δάνεια με πολύ υψηλό τόκο, που δινόταν στον ιδιοκτήτη πλοίου ή τον υπεύθυνο για την φόρτωση του εμπορεύματος και του οποίου η επιστροφή εξαρτιόταν από το αν το προϊόν θα έφτανε σώο στον προορισμό του ή όχι (λεξικό Μπαμπινιώτη Δ'Έκδοση)

Και σαν θεσμός υπήρχε και στην αρχαιότητα.

Ο κάθε βουνίσιος δεν αγόραζε τα πράτα του με θαλασσοδάνειο, αλλά ήξερε τον όρο!
.

[OrderAndChaos]

https://menshouse.gr/politiki/31613/5-m ... s-chountas

Και όμως υπάρχουν άνθρωποι που τους πιστεύουν: Οι 5 μεγαλύτεροι μύθοι της Χούντας

Τρίχες. Δεν είμαι χουντικός, αλλά...

https://www.politeianet.gr/sygrafeas/ch ... anos-49970

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Ελβετός Τραπεζίτης
Βαλε και λιγο ξυλο κανα μπουντρουμι γιατι του χαλασες της φαντασιωση

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

από Beria » 20 Ιούλ 2018, 11:39

Σάββατο 20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά.

Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής ) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.

Σε όλη τη διαδρομή προς την Πάτρα βλέπουμε κόσμο να κάνει ουρές στα βενζινάδικα κι ο πατέρας κοροϊδεύει: "περιμένουν κι άλλη αύξηση στη βενζίνη και στήνονται στις ουρές, λες και θα γλυτώσουν" (πρώτη πετρελαϊκή κρίση).
Στο Αίγιο, πια, σταματάει για βενζίνη και ρωτάει τον βενζινά: "χαμός με τις τιμές της βενζίνης, ε;", "ποια βενζίνη ρε παπάρα, πόλεμο έχουμε!".

Αναστροφή και πίσω για Αθήνα, ούτε Χατζηνάσιος, ούτε Φισκάρδο, ούτε κουβέντες στην επιστροφή.

Στην Καλλιθέα μαυρίλα· οι θείοι επιστρατευμένοι, φήμες ότι 'είναι στο καράβι για Κύπρο', στο ραδιόφωνο μιλάει για βομβαρδισμούς και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις. Στο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται για χούντες και ρουφιάνους.

Κι εμείς όλη μέρα στο δρόμο σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι ο πόλεμος. Αυτό που οι μεγάλοι σκοτεινιάζουν και φοβούνται και που εμείς γυρνάμε στην πόλη, καλοκαίρι, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.

Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα καλοκαίρια θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.

20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας