Μια παρένθεση για να καθαρίσει η εικόνα:
Το ακαθάριστο δημόσιο χρέος των €400 δισ είναι το χρέος που έχει "φορτωθεί" η κεντρική κυβέρνηση - ο ΥΠΟΙΚ ως ταμίας της κυβέρνησης και διαχειριστής του χρέους.
Το δημόσιο (εξωτερικό) χρέος είναι μικρότερο (θα ξέρουμε τον Απρίλιο, εκτιμώ €355-€357 δισ) και αυτό μπαίνει στον αριθμητή του λόγου [χρέος/ΑΕΠ]]. Το δημόσιο (εξωτερικό) χρέος προκύπτει από το ακαθάριστο, διορθωμένο κατά το ενδοκυβερνητικό χρέος. Σχηματικά, ένα μέρος του δανεισμού του ΥΠΟΙΚ γίνεται από κυβερνητικούς φορείς. Οπότε, ερχόμαστε στην αφήγηση Χλωμούδη, ο οποίος μιλάει για επικοινωνιακή διαχείριση.
Σωστότερο θα ήταν να λέμε για την υποκατάσταση εξωτερικού δανεισμού από εσωτερικές πηγές. Στην πράξη αυτό σημαίνει ανάλωση δημόσιας περιουσίας για να αποφευχθεί εξωτερικός δανεισμός. Είναι χαρακτηριστικό πως τα repos δημοσίου (υποχρεωτικός δανεισμός από τους φορείς του δημοσίου)
εκτινάχθηκε από €37 δισ τον Δεκέμβριο 2021 στα €50 δισ τον Δεκέμβριο 2022. Δηλαδή ο ΥΠΟΙΚ για να έχει διαθέσιμα (ως κεντρική κυβέρνηση) καμιά 20αριά δισ, (α) έχει δανειστεί €16 δισ από ESM και αγορές, (β) έχει αποθεματικό €1 δισ από τα λεφτά που μοίρασε σ όλο τον πλανήτη το ΔΝΤ τον Αύγουστο 2021, (γ) έχει δανειστεί €50 δισ από Ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ, κλπ. Αυτό μας δίνει
πάνω από €40 δισ φορέων του δημοσίου που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να επιστραφούν, παρά το ότι είναι δάνεια 15 ημερών (μετακυλίονται!), επειδή απλώς έχουν αναλωθεί και υποκαταστήσει χρέος. Αν βάλουμε στα διαθέσιμα της κεντρικής κυβέρνησης και τα (περίπου €5 δισ τον Δεκέμβριο) αδιάθετα του Ταμείου Ανάκαμψης, τα πράγματα είναι τρισχειρότερα. [Σε μερικές ημέρες θα ξέρουμε και τα διαθέσιμα Δεκεμβρίου της Κεντρικής Κυβέρνησης - το "πάνω από €40 δισ των φορέων" μπορεί να είναι υποεκτίμηση μεγάλης έκτασης]
Στο διάγραμμα που επισυνάπτεται παρουσιάζεται η εξέλιξη των διαθεσίμων της κεντρικής κυβέρνησης (data ανά τρίμηνο) και των repos δημοσίου. Είναι εμφανής η ανάλωση των διαθεσίμων των φορέων - δεν πρόκειται για δανεισμό που συνεισφέρει ρευστότητα. Το διάγραμμα δείχνει και κάτι ακόμη. Μεταξύ Σεπτέμβρίου 2019 και Μαρτίου 2020 (πριν από την υγειονομική κρίση)
αναλώθηκαν €7 δισ διαθεσίμων των φορέων. [Το ανέφερε ο Πολάκης στο συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ όταν την έπεσε στον Τσακαλώτο πως μπορούσε να αφήσει €7 δισ λιγότερα στο μαξιλάρι και τα μοίρασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη] Η πολιτική ανάλωσης των διαθεσίμων των φορέων του δημοσίου είχε αρχίσει - και έντονα μάλιστα - ΠΡΙΝ από τις κρίσεις και τις χαλαρώσεις του Συμφώνου Σταθερότητας. Οι διαδοχικές κρίσεις απλώς "έδιναν άλλοθι" στην πολιτική.
Πηγαίνουμε σε εκλογές χωρίς να συζητάμε τον δημοσιονομικό τοίχο. Για να συμμαζευτεί το πράγμα - και να μην έχουμε μια επανάληψη του 2009 όπως φοβάται ο κ. Χλωμούδης -
όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές είναι υποχρεωμένη να λάβει μέτρα. Ουσιαστικά να εφαρμόσει ένα ελληνικό μνημόνιο για να μην το γυρίσουμε ξανά στην καλοσύνη των ξένων.
Δυό λόγια και για τα repos.
Μέχρι και το 2013 ήταν στο μηδέν. Η κυβέρνηση Σαμαρά, επιδιώκοντας την έξοδο από τα μνημόνια με τη λήξη του 2ου μνημονίου, άρχισε να "χτίζει" ένα επιδείξιμο μαξιλάρι. Να παράσχει στους δανειστές και τις αγορές εχέγγυα "μη πτώχευσης".
Το 2014 έκλεισε με υπόλοιπο repos €8.6 δισ. Ο Τσίπρας παρέδωσε τον Ιούλιο 2019 €21.9 δισ. Τον Δεκέμβριο 2022 το υπόλοιπο έχει φθάσει τα €49.9 δισ. Υπάρχει και η φιλολογία "του δημοσίου είναι τα λεφτά, τι πειράζει;". Δεν θα πείραζε
εάν ήταν λεφτά που κάθονται γιατί έχουν περισσέψει από προηγούμενες χρήσεις με καλή διαχείριση. Το μεγαλύτερο μέρος είναι τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών φορέων, τα οποία ανανεώνονται κάθε μήνα με τις εισφορές. Έτσι λύνεται και η απορία "πώς διάολο γίνεται και αυτό το μαξιλάρι διαθεσίμων να διατηρείται ψηλά, ενώ δεν έχει υπάρχει χρήση που να αφήνει ένα δεκαράκι να περισσεύει;"
Η πολιτική που εγκαινιάσθηκε με την "καθαρή έξοδο" του 2018 και ακολουθείται έκτοτε από Τσακαλώτο και Σταϊκούρα είναι η κατά γράμμα εφαρμογή των εντολών της τρόικα από το 2010. Θυμηθείτε πως το κοπανούσε και ο γερμανικός τύπος: η Ελλάδα έχει λεφτά, ας πληρώνει για το χρέος. Επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά: το κορόιδο ήταν ο ΓΑΠ.
Δεν άπλωσε το χέρι να πάρει λεφτά των φορέων. Δεν θα γλυτώναμε το μνημόνιο, τουλάχιστον θα είχαμε χρόνο να φτιαχτεί σε μια εφαρμόσιμη μορφή.https://www.facebook.com/george.j.proko ... ZZLNzgxe8l
"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"