George_V έγραψε: ↑11 Οκτ 2022, 12:46
Animal έγραψε: ↑11 Οκτ 2022, 12:33
George_V έγραψε: ↑08 Οκτ 2022, 20:55
Kαι η Αυστραλια εχει τον ιδιο μοναρχη με την Βρετανια. Αυτο δεν τους κανει ενιαιο κρατος.
Και αν προσεξες ανεφερα explicitly οτι η Σκωτσεζικη Κυβερνηση και Βουλη αναβαθμιζονται πληρως ανακτωντας τις πληρεις εξουσιες που ειχαν και προ 1701. Πραγμα το οποιο σημαινει οτι η Σκωτια θα αποκτησει ξανα High Chancellor, High Treasurer, Lord Keeper of the Great Seal of Scotland κτλ. (κυβερνητικα αξιωματα που εγιναν merge με τα αντιστοιχα Αγγλικα το 1701) και φυσικα οπως ειπα ηδη η κυβερνηση θα γινει ανεξαρτητη μαζι με τη Βουλη.
Αυτο σημαινει οτι πλεον θα αποφασιζουν αυτονομα για Εξωτερικη πολιτικη και Αμυνα.
Εν τουτοις ομως η Σκωτια δεν ειναι Αυστραλια στην αλλη ακρη του κοσμου. Ειναι στο ιδιο νησι με την Αγγλια. Ειναι προφανες οτι τουλαχιστον για αρχη θα συμπορευτει μαζι με την Αγγλια.
Το τι θα κανει μελλοντικα οταν σταθει στα ποδια της ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο.
Οσο για τον μονάρχη απο τον 18ο αιωνα οταν δημιουργηθηκε η θεση του Πρωθυπουργου επαυσε να ειναι αρχηγος της κυβερνησης και ο ρολος αυτος πηγε στον Πρωθυπουργο. Eπισημως το 1721 αλλα ανεπισημως απο την εποχη της Ελισαβετ Α' οταν ο Lord High Treasurer κατεστη de facto "Πρωθυπουργος" ex officio.
Kαι ειναι μια παραδοση που τη βλεπουμε μεχρι και σημερα καθως ο εκαστοτε Πρωθυπουργος ειναι 1st Lord of the Treasury (το αξιωμα του Lord High Treasurer εσπασε και ειναι in commision εδω και πολλα χρονια).
Ο Μονάρχης της Αγγλίας έπαψε να είναι αρχηγός της κυβέρνησης από το 1782-1784 επί εποχής Βασιλιά Γεωργίου μετά την αποτυχία καταστολής της Αμερικανικής επανάστασης:
https://history.blog.gov.uk/2012/01/01/ ... -minister/ .Ο Μονάρχης παρέμεινε ωστόσο ισχυρός ρυθμιστικος παράγοντας καθώς διατήρησε το δικαίωμα του να επιλεγεί και να απολύει κατά την βούληση του τον Πρωθυπουργό μέχρι το 1834-1839 όταν ο ΠΘ άρχισε να εξαρτάται πλέον για την παραμονή του στην εξουσία όχι από τον Μονάρχη αλλά από το κοινοβούλιο στο εξής (η τελευταία Μονάρχης που επέβαλε δικό της ΠΘ ενάντια στην θέληση του Κοινοβουλίου ήταν η Βασίλισσα Βικτώρια το 1839).
Με αυτη τη λογικη δεν εχει αλλαξει κατι. Με βαση τα Acts of Parliament και τις νομολογιες ο Μοναρχης διατηρει ολα του τα προνομια στο ακεραιο.
Εν τουτοις ειναι συμφωνημενο να μην παρεμβαινει ο ενας στο εργο του αλλου οποτε η Κυβερνηση δεν παρεμβαινει στα αμιγως βασιλικα καθηκοντα και ο Μονάρχης δεν ασκει τα προνομια του (βετο, μονομερης διαλυση της Βουλης, απολυση/διορισμος Πρωθυπουργου κτλ.) απο την εποχη του Γεωργιου Α' (ως ενα βαθμο) κατι το οποιο παγιοποιηθηκε απο την Βικτώρια.
Oπως ολες οι προοδευτικες αλλαγες θελουν αρκετο χρονο για να περάσουν. Οπως το Κοινοβουλιο που δημιουργηθηκε απο το Model Parliament του 13ου αιωνα αλλα απέκτησε τη σημερινη μορφη του τον 18ο αιωνα, ετσι και οι αλλαγες στην διακυβερνηση ξεκινησαν ουσιαστικα απο τον 16ο αιωνα και διαμορφωνονταν συνεχως μεχρι τον 19ο αιωνα.
Το αξιωμα του Πρωθυπουργου ξεκινησε απο το αξιωμα του Lord High Justiciar τον 11ο αιωνα και περασε πολλα στάδια οπως
Lord High Justiciar---->Lord High Chancellor----->Lord High Treasurer----->Prime Minister.
Με διαφορετικες συνεχως βελτιουμενες αρμοδιοτητες καθε φορα.
Αν και βασικα με εντελως νομικιστικη βάση ειναι ενα ανυπαρκτο αξιωμα που υφισταται μονο επειδη ετσι θελει ο Μοναρχης και το εθιμικο δικαιο (εν τουτοις εχει αποκτησει μια νομικη βαση προσφατως)
The prime minister has no salary as prime minister. He has no statutory duties as prime minister, his name occurs in no Acts of Parliament, and though holding the most important place in the constitutional hierarchy, he has no place which is recognized by the laws of his country. This is a strange paradox"
https://en.wikipedia.org/wiki/Prime_Min ... ite_ref-14
Τον 16ο αιώνα ο Μονάρχης της Αγγλίας ήταν πανίσχυρος.Μπορουσε να αφαιρέσει την ζωή όποιου υπηκόου του ήθελε ακόμα και αθώων χωρίς κανένα κοινοβούλιο και κανένας θεσμός να μπορεί να τον σταματήσει.Υπηρχε βέβαια Magna Carta του 1215 αλλά αυτό έμενε συνήθως στα χαρτιά και δεν έβαζε όρια στην αυθαιρεσία του Μονάρχη (θυμίζω τον Βασιλιά Ερικο VIII έναν από τους πιο τυραννικους μονάρχες της ιστορίας και πατέρα της Βασίλισσας Ελισάβετ ο οποίος εκτέλεσε με διαταγή του με αποκεφαλισμό χιλιάδες άτομα που θεώρησε ότι αντιτάχθηκαν σε αυτόν μεταξύ των οποίων δύο βασίλισσες συζύγους του, δύο Αρχιυπουργους (αξίωμα αντίστοιχο του σημερινού Πρωθυπουργού) του, έναν επίσκοπο (Thomas Fyser) που ήταν ταυτόχρονα και μέλος του Κοινοβουλίου ,την οικογένειά ενός Καρδιναλίου (Reginalde Pole) του Πάπα που ήταν στην Ρώμη :
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Reginald_Pole , και καταδίκασε έμμεσα σε θάνατο μέσω βασανιστηρίων έναν καρδινάλιο (του
Wolsey
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Thomas_Wolsey που ήταν και αρχιυπουργος του και οι άλλοι Μονάρχες από τους Μονάρχες της Δυτικής Ευρώπης μέχρι της Ανατολικής Ευρώπης, της Αιθιοπίας, της Ρωσίας, της Περσίας και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας γενικά απέφευγαν να αφαιρέσουν την ζωή ενός ανώτερου υψηλόβαθμου κληρικού είτε χριστιανού (Καρδιναλίου ή επισκόπου), είτε μουσουλμάνου (σειχουλισλαμη, μεγάλου μουφτή,αγιοταλαχ κτλ) ανάλογα με το Βασίλειο ή την Αυτοκρατορία) και φυσικά πλήθος ευγενών που είχαν και θέσεις στο Κοινοβούλιο.Μεχρι και τα παιδιά του τον φοβόταν (για παράδειγμα είχε εκφοβίσει με εκτέλεση την μεγάλη κόρη του και μετέπειτα βασίλισσα Μαίρη να υπογράψει την αναγνώριση του ως κεφαλή της Αγγλικανικής εκκλησίας και την κυρηξη της ως μη νόμιμου παιδιού του βασιλιά και ως εξώγαμο μετά την λύση του γάμου του με την Αικατερίνη της Αραγωνιας άσχετα αν μετά τον θάνατο του πατέρα της ανασκεύασε πλήρως αυτό που υπέγραψε αναγκαστικα
https://tudorsandotherhistories.wordpre ... -on-paper/ ).Τοσο απαίσιος ήταν ο Ερρίκος VIII που μπροστά του άλλοι μονάρχες όπως ο Σελίμ ο σκληρός (Γιαβούζ) των Οθωμανών,ο Νικόλαος Α της Ρωσικής Αυτοκρατοριας,ο Χαϊλέ Σελασιέ Α της Αβησσυνίας, ο Σάχης Ισμαήλ Β της Περσίας,Η Ισαβέλλα και ο Φερδινάνδος οι Καθολικοί της Ισπανίας κτλ έμοιαζαν με ήρεμους καλοκάγαθους ανθρώπους.
Γενικα δηλαδή αν θες μπορείς να δεις την σειρά The Tudors ή κάποια άλλη σειρά ή ντοκιμαντέρ για να δεις πόση εξουσία είχαν θεωρητικά οι Μονάρχες (αν και συνήθως ακόμα και οι περισσότεροι ισχυροί μονάρχες απέφευγαν να την ασκούν πλήρως κα ορισμένα σημεία της όπως σε ζητήματα που αφορούσαν θρησκευτικά ζητήματα ή άλλους πολύ ευαίσθητους τομείς, στην περίπτωση ελαγχιστων μοναρχών στην ανθρώπινη ιστορία όπως ο Ερρίκος VIII που αυτές οι εξουσίες ασκούνταν στην πλήρη ισχύ τους τα αποτελέσματα ήταν άκρως τρομακτικά.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Henry_VIII ,
https://tainio-mania.online/load/seir/t ... -1-0-10015 .Η κόρη του Ερρίκου η Μαρία η αποκαλούμενη από τους Αγγλικανους και αιμοβόρα (Bloody Mary) δεν ήταν τόσο βίαιη ως μονάρχης όσο ο πατέρας της Ερρίκος και ο αδερφός της Εδουάρδος, αλλά έκαψε στην πυρά πλήθος Προτεσταντών στην Ιρλανδία ακόμα περισσότερο.
.Η Μοναρχία της Αγγλίας άρχισε να χάνει δύναμη μετά τον Αγγλικό Εμφύλιο (1642-1653) και την Ένδοξη Επανάσταση (1688-1689) όταν αρχικά στερήθηκε το δικαίωμα να παίρνει την ζωή οποιουδήποτε ήθελε χωρίς να ρωτήσει κανέναν.Στην συνέχεια προς τα τέλη του 18ου αιώνα έπαψε να είναι αρχηγός της κυβέρνησης και να προεδρεύει του Υπουργικού συμβουλίου και από τα μέσα του 19ου αιώνα έχασε το δικαίωμα να διορίζει ως αρχηγό της κυβέρνηση (ΠΘ) οποιονδήποτε ήθελε.Ηταν στην Βικτωριανή εποχή (1837-1901) που διαμορφώθηκαν οι σημερινές αρμοδιότητες της Μοναρχίας και της Βρετανικής Κυβέρνησης στην σημερινή μορφή που βλέπουμε σήμερα.