Βινόσαυρος έγραψε: ↑26 Απρ 2018, 18:54
Από τις υπάρχουσες όχι. Στα επόμενα όμως 50 χρόνια ευελπιστούμε να συγγράψουμε μια ιστορία που κανείς δε θα είναι σε θέση να αμφισβητήσει. Ήδη έχουμε ξεκινήσει. Αλλά ας μη περηφανέυομαι άλλο. Ξαναγυρνώ λοιπόν στο θέμα. Ιστορική αφήγηση γνήσια μπορεί να υπάρξει, όχι όμως με γνώμονα το έθνος γιατί το έθνος είναι παράγωγο του κοινωνικού γίγνεσθαι. Έθνη* γεννιούνται και πεθαίνουν σε όλη την ιστορία. Πάλι ξεφεύγω.
Ναι οι συγγραφείς έχουν πολιτικά κίνητρα, και μεις έχουμε, δεν το κρύβουμε, τουλάχιστον όλοι. Π.χ. τι έκανε τον Παπαρηγόπουλο να αλλάξει τις θέσεις του για την μακεδονία στα μισά του 19ου αιώνα; κατα την γνώμη μου ήταν πολιτικά τα κίνητρα και όχι κάποια ανακάλυψη ιστορικών γνώσεων. Θα ήθελα να σε συγχαρώ που χρησημοποίησηες τον όρο "ιστοριογραφία", σκέφτηκα και γω να τον χρησημοποιήσω αλλά δίστασα και έβαλα τον γενικό όρο "ιστορια". Επίσης να προσθέσω πως ευτυχώς έχουμε ξεφύγει από το επικίνδυνο μονοπάτι που έφτασε η ιστοριογραφία του 19ου αιώνα και ήταν ισχυρή τάση στους ιστορικούς στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Και εννοώ φυσικά την μεταφυσική ματιά της ιστορίας και την πραγμάτωση του έθνους.
*έθνη εδώ με μια πεπλατυσμένη έννοια που περικλύει, έθνη, εθνότητες, εθνοτικές ομάδες, λαούς, λαότητες.
'Αρα λοιπόν έρχεσαι στα λόγια μου, όχι δικά μου, αλλά αυτών που έχουν γράψει για τον μεταμοντερνισμό(Έβανς, Σοκάλ, Λέφκοβι),
δηλαδή στην αμφισβήτηση των ιστορικών πηγών!!!!
Η άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι το καλύτερο ιστορικό επιχείρημα δεν είναι αυτό που μας αρέσει ή εκείνο που παρουσιάζεται με τον πειστικότερο τρόπο αλλά εκείνο που λαμβάνει υπ' όψιν του όλα τα διαθέσιμα στοιχεία.
Το να λες έτσι απλά ότι η ιστοριογραφία του 19ου αιώνα ήταν ιδεοληπτική,
παραβλέποντας δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον που έγραφε η ιστορία με ότι ήξερε τον 19ο αιώνα. Σαφέστατα ο Παπαρηγόπουλος άλλαζε θέσεις, και όχι για....πολιτικά κίνητρα, αλλά για πολιτιστικά και κυρίως με
την συνεχής έρευνα και εξέταση των τότε πηγών.
Από εκεί και πέρα, ο μεταμοντερνισμός τελειώνει, διότι πολύ απλά ως μία ουτοπική ιδεολογία, που μεγάλωσε και έζησε σε ειρηνικές συνθήκες,
δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί σκληρές ιδεολογίες όπως είναι ο επιθετικός και οικονομικός εθνικισμός,ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, κ.λπ..