Sos

[enaon]

Ουτε εγω ειμαι νορμαλ ανθρωπος, δεν θελω να ερωτευτω ξανα γμτ….

Ο συνάδελφος, ψηλό παιδί;

[Ασέβαστος]

προβλεπω περιγραφη επικου γαμησιου συμφιλιωσης σε λιγοτερο απο 2 μερες.

[vagabondo]

προβλεπω περιγραφη επικου γαμησιου συμφιλιωσης σε λιγοτερο απο 2 μερες.

Δεν είσαι καλός στις προβλέψεις.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Προτείνω συγκατοίκηση με λατρεία και Ταηλερ.

[Πλέριος]

Με το που εφυγε (δεν τον αφηνα παλι, του πηρα τα κλειδια και σχεδον μαλλωσαμε για να τα παρει απο πανω μου, εννοω, σχεδον τραυματιστηκα και δεν εβαζε δυναμη επιτηδες γιατι θα επεφτα κατω ασχημα) του ειπα να μου στειλει τουλαχιστον οταν παει σπιτι. Μου ειπε οτι δεν θελει επαφες. Ηδη πριν ερθει με εκανε μπλοκ. Εφυγε και με πηρε τηλ κ μου λεει ειρωνικα «καλη συνεχεια». Του στελνω, μετα που ειδα το σπιτι αν τα πηρε ολα, οτι ξεχασε κατι αλλα δεν το ειδε και ηδη ηταν εδω για να μου αφησει τα κλειδια του ρουφ γκαρτεν επειδη διαπιστωσε οτι τα πηρε μαζι του και δεν ηθελε να αφησω ξεκλειδωτα. Να σημειωσω πως εριξε απο το μπαλκονι το 2ο κινητο του και η εννοια του πριν φυγει ηταν να βαλει φακο και να το ψαξει στο χωραφι…

Τον παιρνω και ρωταω που ειναι και του ξαναλεω να μου πει οταν θα παει σπιτι. Μου λεει οχι, τα παιρνω κρανιο και του λεω θα παω σπιτι σου με τα ποδια και θα σε περιμενω να γυρισεις, δεν προκειται να κατσω εδω. Και το εκλεισα. Εκει που εφευγα ηρθε πισω και με παρακαλουσε να μπω στο αμαξι. Συνεχιζα να περπατω. Συνεχιζε να με ακολουθει μεχρι ενα σημειο και εστειλε μηνυμα και στην φιλη της μανας μ να της πει να με παρει τηλ επειδη χωρισαμε. Δεν απαντουσα σε κανεναν, σε μια φαση με παιρνει αυτος και του λεω τι θες σταματα! Μου λεει «γιατι το κανεις τωρα αυτο;» και του λεω «δεν κανω τιποτα, δεν μπορω να κατσω σπιτι, θα επιστρεψω σε λιγο, αλλα δεν μπορω ουτε να ξερω οτι εσυ γυρνας ετσι μες τον δρομο» και μου απανταει απλα «δεν θα γυρναω μες τον δρομο, θα παω στην φιλεναδα μου» εννοωντας τον κολλητο του, επειδη γι αυτον τσακωθηκαμε. (Δεν θα γραψω τωρα λεπτομερειες). Και η τελευταια μου απαντηση «δεν με παρατας λεω εγω!» και του το εκλεισα.

Ουτε φωνη ουτε ακροαση μεχρι που μου εστειλε ενα τεραστιο κατεβατο ο κολλητος του. Ηταν μαζι μου η φιλη μου και δεν απαντουσα και ξαναστελνε αυτος. Μετα απο λιγο μου στελνει αυτος οτι γυρισε σπιτι και τον ειρωνευτηκα οτι και καλα δεν θα μου εστελνε. Ειπε οτι περασε και ειδε φωτα, ειδε οτι επεστρεψα και γυρισε σπιτι να ηρεμησει. Ειπε οτι θα ερθει το πρωι για να με παει να παρω το αμαξι, του ειπα πως θα με παει η φιλη μου και οτι ακομα και να μην μπορουσε, θα πηγαινα με τα ποδια.

Απαντησα και στον κολλητο του με κατεβατο, τα εβγαλα ολα απο μεσα μου. Εδω και μιση ωρα, κατι γραφει. Και να μου απαντησει, δεν πρεπει να ασχοληθω ξανα και ελπιζω οντως αυριο να μην με ψαξει η «λατρεια». Δεν θελω να λυγισω. Νιωθω εντελως αδυναμη λογω της αδυναμιας που του εχω. Δεν θελω να παρασυρθω, πρεπει καποια στιγμη να ηρεμησω, δεν θα αλλαξουν ποτε τα πραγματα. Τον αγαπαω γμτ

τι να πει κανεις....

[Casp]

Παιδια δεν ειμαι καθολου καλα. Εβαλα τα κλαματα ηδη 5 φορες στη δουλεια, ευτυχως στος φασεις που δεν ηταν ο συναδελφος/υπευθυνος στο γραφειο. Δεν μπορω να συγκεντρωθω, δεν μπορω να κανω τιποτα. Σε μιση ωρα πρεπει να ειμαι στο σπιτι μιας φιλης επειδη κανονισε συναντηση με εναν πρωην συναδελφο μαθηματικο να του πω για την εταιρια που δουλευω επειδη ενδιαφερεται, και εγω φοβαμαι να μην ξεσπασω μπροστα τους. Απ’ την αλλη, αν κατσω σπιτι, θα κλαιω ασταματητα. Ξεχασε εδω την πετσετα του, 2 μπλουζες, ενα σωβρακο και την κολωνια που πηρε απο το αεροδρομιο. Σημερα μου εστειλε να μου πει οτι ελπιζει να ειμαι καλυτερα και σε καποια φαση να κανω pair την ρομποτικη σκουπα, επειδη την εκανε unpair αυτος. Σκεφτομαι να παω αυριο νωριτερα στη δουλεια του να του δωσω τα πραγματα του στον συναδελφο του για να του τα δωσει μετα οταν παει εκεινος. Δεν θα αντεξω να τον ξαναδω, θα λυγισω. Δεν ξερετε, πραγματικα, πώς κρατιεμαι να μην του στειλω μηνυμα. Γιατι να ποναει τοσο πολυ γμτ;

[Αγις]

[Dwarven Blacksmith]

Γιατί τσακωθήκατε τελικά; Σου είπε ότι ζηλεύεις τους φίλους του;

[Casp]

Οχι, εκανα κατι απαραδεκτο που δεν θα το ξανακανω ποτε στη ζωη μου.
Δεν ξερω αν το μετανιωσα ή οχι, γιατι ο,τι ελεγα για τον κολλητο του τοσο καιρο, βγηκα αληθινη. Βασικα μετανιωσα που το εκανα αλλα απο την αλλη τωρα εχω αποδειξεις γι αυτα που ελεγα τοσο καιρο. Ειχε εδω ακομα ενα κινητο, ξερω ολους τους κωδικους κτλ, ποτε δεν εψαξα κατι, μονο μπροστα του εβλεπα οτι εστελνε παλια (πριν απο μενα) σε πολλες και του εσβηνα τα τσατς και του εκανα «θεμα» ξερω γω για πλακα οτι εψαχνε συνεχως κοπελες, αλλα αυτη την φορα ανοιξα το τσατ του κολλητου του και διαβασα τα μηνυματα τους απο την αρχη της σχεσης μας. Βγηκα σε ολα αληθινη, δεν ηθελε να ακουσει την αληθεια επειδη του εστειλα και ημουν εξω φρενων ενω του ειπα οτι ξερω πως δεν θα με συγχωρησει με αυτο που εκανα, και μολις του ειπα με εκανε μπλοκ και ηρθε απο δω πυρ και μανια με το που σχολασε για να μαζεψει ολα του τα πραγματα και να φυγει και να παει να βρει τον κολλητο του να με θαψουν παρεα.

Εκανα μεγαλο λαθος, το παραδεχομαι, ναι ειμαι μαλακισμενη ο,τι θελετε πειτε και θα εχετε δικαιο, αλλα παραλογη και ηλιθια δεν ειμαι. Τα διαβασα με τα ματια μου. Και οταν του εστειλα σκρινσοτς του κολλητου του οταν ζητουσε και τα ρεστα, παλι πηγαινε να βγει και απο πανω και μου ειπε ασχημες κουβεντες. Εκει που παω να λυγισω, τα σκεφτομαι και ξαναγινομαι φωτια. Δεν αξιζει και δεν πρεπει να κανω το λαθος να τα ξαναβρουμε ακομη και αν ερθει εδω να με παρακαλαει. Που δεν θα γινει ουτως ή αλλως

[Casp]

Αλλα ποναω ρε γμτ, δεν αντεχω καν να ακουω μουσικη, να βλεπω φωτογραφιες
Γενικα, δεν αντεχω να σκεφτομαι

[Bazoomba]

Σε μιση ωρα πρεπει να ειμαι στο σπιτι μιας φιλης επειδη κανονισε συναντηση με εναν πρωην συναδελφο μαθηματικο να του πω για την εταιρια που δουλευω επειδη ενδιαφερεται

[vantono]

Παιδια δεν ειμαι καθολου καλα. Εβαλα τα κλαματα ηδη 5 φορες στη δουλεια, ευτυχως στος φασεις που δεν ηταν ο συναδελφος/υπευθυνος στο γραφειο. Δεν μπορω να συγκεντρωθω, δεν μπορω να κανω τιποτα. Σε μιση ωρα πρεπει να ειμαι στο σπιτι μιας φιλης επειδη κανονισε συναντηση με εναν πρωην συναδελφο μαθηματικο να του πω για την εταιρια που δουλευω επειδη ενδιαφερεται, και εγω φοβαμαι να μην ξεσπασω μπροστα τους. Απ’ την αλλη, αν κατσω σπιτι, θα κλαιω ασταματητα. Ξεχασε εδω την πετσετα του, 2 μπλουζες, ενα σωβρακο και την κολωνια που πηρε απο το αεροδρομιο. Σημερα μου εστειλε να μου πει οτι ελπιζει να ειμαι καλυτερα και σε καποια φαση να κανω pair την ρομποτικη σκουπα, επειδη την εκανε unpair αυτος. Σκεφτομαι να παω αυριο νωριτερα στη δουλεια του να του δωσω τα πραγματα του στον συναδελφο του για να του τα δωσει μετα οταν παει εκεινος. Δεν θα αντεξω να τον ξαναδω, θα λυγισω. Δεν ξερετε, πραγματικα, πώς κρατιεμαι να μην του στειλω μηνυμα. Γιατι να ποναει τοσο πολυ γμτ;

[Dwarven Blacksmith]

Οχι, εκανα κατι απαραδεκτο που δεν θα το ξανακανω ποτε στη ζωη μου.
Δεν ξερω αν το μετανιωσα ή οχι, γιατι ο,τι ελεγα για τον κολλητο του τοσο καιρο, βγηκα αληθινη. Βασικα μετανιωσα που το εκανα αλλα απο την αλλη τωρα εχω αποδειξεις γι αυτα που ελεγα τοσο καιρο. Ειχε εδω ακομα ενα κινητο, ξερω ολους τους κωδικους κτλ, ποτε δεν εψαξα κατι, μονο μπροστα του εβλεπα οτι εστελνε παλια (πριν απο μενα) σε πολλες και του εσβηνα τα τσατς και του εκανα «θεμα» ξερω γω για πλακα οτι εψαχνε συνεχως κοπελες, αλλα αυτη την φορα ανοιξα το τσατ του κολλητου του και διαβασα τα μηνυματα τους απο την αρχη της σχεσης μας. Βγηκα σε ολα αληθινη, δεν ηθελε να ακουσει την αληθεια επειδη του εστειλα και ημουν εξω φρενων ενω του ειπα οτι ξερω πως δεν θα με συγχωρησει με αυτο που εκανα, και μολις του ειπα με εκανε μπλοκ και ηρθε απο δω πυρ και μανια με το που σχολασε για να μαζεψει ολα του τα πραγματα και να φυγει και να παει να βρει τον κολλητο του να με θαψουν παρεα.

Εκανα μεγαλο λαθος, το παραδεχομαι, ναι ειμαι μαλακισμενη ο,τι θελετε πειτε και θα εχετε δικαιο, αλλα παραλογη και ηλιθια δεν ειμαι. Τα διαβασα με τα ματια μου. Και οταν του εστειλα σκρινσοτς του κολλητου του οταν ζητουσε και τα ρεστα, παλι πηγαινε να βγει και απο πανω και μου ειπε ασχημες κουβεντες. Εκει που παω να λυγισω, τα σκεφτομαι και ξαναγινομαι φωτια. Δεν αξιζει και δεν πρεπει να κανω το λαθος να τα ξαναβρουμε ακομη και αν ερθει εδω να με παρακαλαει. Που δεν θα γινει ουτως ή αλλως

Έψαξες τα μηνύματα, οκ. Αλλά δεν κατάλαβα τι βρήκες εκεί και βγήκες αληθινή.

[Πλέριος]

Παιδια δεν ειμαι καθολου καλα. Εβαλα τα κλαματα ηδη 5 φορες στη δουλεια, ευτυχως στος φασεις που δεν ηταν ο συναδελφος/υπευθυνος στο γραφειο. Δεν μπορω να συγκεντρωθω, δεν μπορω να κανω τιποτα. Σε μιση ωρα πρεπει να ειμαι στο σπιτι μιας φιλης επειδη κανονισε συναντηση με εναν πρωην συναδελφο μαθηματικο να του πω για την εταιρια που δουλευω επειδη ενδιαφερεται, και εγω φοβαμαι να μην ξεσπασω μπροστα τους. Απ’ την αλλη, αν κατσω σπιτι, θα κλαιω ασταματητα. Ξεχασε εδω την πετσετα του, 2 μπλουζες, ενα σωβρακο και την κολωνια που πηρε απο το αεροδρομιο. Σημερα μου εστειλε να μου πει οτι ελπιζει να ειμαι καλυτερα και σε καποια φαση να κανω pair την ρομποτικη σκουπα, επειδη την εκανε unpair αυτος. Σκεφτομαι να παω αυριο νωριτερα στη δουλεια του να του δωσω τα πραγματα του στον συναδελφο του για να του τα δωσει μετα οταν παει εκεινος. Δεν θα αντεξω να τον ξαναδω, θα λυγισω. Δεν ξερετε, πραγματικα, πώς κρατιεμαι να μην του στειλω μηνυμα. Γιατι να ποναει τοσο πολυ γμτ;

<3

[Αγις]

Μια συναντηση με την ''φιλεναδα '' του κονδου θα ελυνε πολλες αποριες - ερωτηματικα - σκοτεινα σημεια




*με προσοχη στα νυχια της - τηρηση αποστασεων ασφαλειας - σπρευ ποπκορν