Έγραψες παραπάνω ότι εάν τον αθώωνε ο Πιλάτος, θα μπορούσε να συμβεί το Κακό κάπου αλλού σίγουρα, αφού αυτό ήθελε ο Θεός (το οποίο παρεμπιπτόντως το λέμε εκ του αποτελέσματος). Επομένως όντως είχε δικαίωμα επιλογής ο Πιλάτος, δεν είχε;Λοξίας έγραψε: ↑07 Μάιος 2024, 08:33Θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερη προσέγγιση. Ας δεχθούμε ότι "ο Θεός προγνωρίζει αλλά δεν προκαθορίζει".hellegennes έγραψε: ↑07 Μάιος 2024, 04:21Αυτό σημαίνει πλήρης απουσία ελεύθερης επιλογής. Αν ο Θεός γνωρίζει εκ των προτέρων τι θα επιλέξω, σημαίνει ότι δεν έχω επιλογή. Δεν μπορείς να το στρίψεις διαφορετικά αυτό, πρέπει να αποδεχτείς ότι ο χριστιανισμός όπως είναι διατυπωμένος οδηγεί σε παράδοξο. Ή ο Θεός δεν ξέρει τι θα επιλέξω ή δεν έχω ελεύθερη βούληση. Δεν μπορούν να συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα.George_V έγραψε: ↑07 Μάιος 2024, 00:30
Οχι ακριβως.
(Αν και λιγο λοξοδρομουμε απο το θεμα του νηματος που ειναι ο Πιλατος ως πολιτικος ανηρ)
Ο Θεος δεν εχει βαλει ενα πλανο στον καθενα απο τη γεννηση του και δεν μπορει να ξεφυγει απο αυτο.
Αντιθετα αυτο που κανει ειναι να γνωριζει ανα πασα στιγμη το ακριβες αποτελεσμα των επιλογων που θα κανει ο οποιοσδηποτε ειτε αυτες αφορουν καθημερινα πραγματα (π.χ. αν θα στριψεις αριστερα η δεξια βγαινοντας απο το σπιτι) ειτε τις πλεον σημαντικες αποφάσεις.
Η επιλογη ειναι παντα στον ανθρωπο. Ο Θεος απλα ξερει με ακριβεια 110% τι θα συμβει ειτε επιλεξεις το Α, ειτε το Β, ειτε το Γ κλπ.
Αυτό είναι κατανοητό.
Για τον άχρονο Θεό τα πάντα έχουν "τελειώσει". Ξέρει το τέλος αφού για αυτόν έχε ήδη συμβεί. Ενώ εμείς βλέπουμε μόνο το χρονικό παράθυρο του παρόντος.
Έτσι, ο Θεός μπορεί να (προ)γνωρίζει αν αύριο θα σηκωθώ στις 6 το πρωί ή στις 8, αλλά είμαι εγώ που έχω αποφασίσει το πότε θα ξυπνήσω. Δεν με έχει υποχρεώσει ο Θεός. Με τον ίδιο τρόπο, (προ)γνωρίζει αν θα καταλήξω στην κόλαση (επειδή έκανα αμαρτίες και δεν μετάνιωσα) ή στον παράδεισο επειδή ήμουν καλός άνθρωπος. Είναι οι επιλογές μου, τις οποίες διάλεξα με την βούλησή μου, που καθόρισαν το μέλλον μου.
Μέχρις εδώ, θεωρώ ότι "όλα καλά".
Τι γίνεται όμως με ένα "σχέδιο του Θεού", από τα αρκετά που αναφέρονται στις Γραφές και που εμπλέκονται άνθρωποι;
Π.χ. το σχέδιο να ενσαρκωθεί ο Χριστός και να θυσιαστεί για να άρει τις αμαρτίες μας...
Αφού το σχέδιο ήταν να θυσιαστεί ο Χριστός, όποια απόφαση και να έπαιρνε ο όποιος Πιλάτος, θα οδηγούσε στην θυσία του Χριστού, αφού δεν είναι δυνατόν να αποτύχει ένα θεϊκό σχέδιο. Ναι μεν ο όποιος Πιλάτος θα αποφάσιζε ο ίδιος, αλλά όποια απόφαση και να έπαιρνε, αυτή θα οδηγούσε, υποχρεωτικά, στην θυσία του Χριστού.
Ας σημειωθεί, ότι υπήρχε απόφαση (αθώωση) που δεν οδηγούσε στην θανάτωση του Χριστού. Όμως ο Πιλάτος, δεν ήταν "ελεύθερος" να τη επιλέξει, αφού αυτό θα οδηγούσε σε ματαίωση του θεϊκού σχεδίου...οπότε, τι γίνεται εδώ με την ελεύθερη βούληση;
Επιβεβαιώνεις τη φράση που λέει "ο άθεος βρίσκεται πιο κοντά στο Θεό από τον υποκριτή". Πάντα βρίσκω ενδιαφέροντα άτομα που σκέφτονται περισσότερο από το αν πιστεύουν ή όχι. Να πω όμως εδώ ότι η Πίστη δεν είναι αποτέλεσμα λογικών συνεπαγωγών, αλλά μαρτυριών. Γι' αυτό ονομάζεται πίστη, διαφορετικά θα ήταν απόδειξη.