Στυλιτισμός

[Alexander the Great]

Τον 4ο αιώνα στην Αίγυπτο ένας από τους πιο ονομαστούς ασκητές ήταν ο Μακάριος της Αλεξάνδρειας, που υπέβαλλε το σώμα του σε κάθε είδους στέρηση. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της Σαρακοστής παρέμενε όρθιος μέρα νύχτα και έτρωγε μόνο μια φορά την εβδομάδα λίγα φύλλα λαχανικών.

Όταν κάποτε αρρώστησε, κάποιος του έστειλε σταφύλια, αλλά αυτός δεν θέλησε να ενδώσει σε τόσο σπουδαία απόλαυση και τα έστειλε σε κάποιον άλλον ασκητή. Όμως και αυτός τα έστειλε σε άλλον και ο νέος σε κάποιον άλλον, με αποτέλεσμα τα σταφύλια να κάνουν τον γύρο της ερήμου και να καταλήξουν πάλι στον Μακάριο.

Ο Συμεών ο Στυλίτης το 422 άρχισε να ζει πάνω σε ένα στύλο, που είχε ύψος περίπου 20 μέτρα. Στον στύλο αυτόν παρέμεινε επί 30 χρόνια, εκτεθειμένος στη βροχή, στον ήλιο, στη ζέστη και στο κρύο. Επειδή ήταν πάντα όρθιος, δενόταν στον στύλο με ένα σκοινί, που τον συγκρατούσε τις ώρες που κοιμόταν.
Το σκοινί όμως έσκιζε τη σάρκα του, που γέμιζε πληγές και σιγά σιγά σάπιζε, γέμιζε σκουλήκια, ενώ ανέδιδε απαίσια μυρωδιά. Ο Συμεών μάζευε τα σκουλήκια που έπεφταν από τις πληγές του και τα επανάφερε σ’ αυτές, λέγοντας: «Τραφείτε με αυτό που σας δίνει ο Θεός».

Ο καλόγερος Δανιήλ επισκέφτηκε κάποτε στη Συρία τον άγιο Συμεών, που ζούσε πάνω σε έναν στύλο. Τόσο εντυπωσιάστηκε, ώστε αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Στην αρχή ζούσε σε έναν παλιό και στενόχωρο στύλο.

Λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας Λέων, θαυμάζοντας το κουράγιο του, διέταξε και έστησαν δίπλα σ’ αυτόν και έναν άλλο πιο ευρύχωρο και πιο πολυτελή. Ανάμεσα στους δύο στύλους έφτιαξαν, με σανίδες, ένας είδος γέφυρας. Έτσι, ο Δανιήλ ο Στυλίτης, όπως είναι γνωστός, μπορούσε και πήγαινε από τον έναν στύλο στον άλλο.

Για 35 χρόνια έζησε στους δύο αυτούς στύλους. Στη διάρκεια των χρόνων αυτών κατέβηκε μόνο μία φορά, για να πείσει τον αυτοκράτορα Βασιλίσκο να ανακαλέσει κάποιες αποφάσεις του. Αφού πέτυχε το ζητούμενο, επέστρεψε χωρίς καθυστέρηση στη «φωλιά» του.

[waldorf]

Κάπου έχω ένα (δίτομο θαρρώ) έργο που επιγράφεται ως "Η Θεϊκή ζωή του Μαρκησίου Ντε Σαντ".
Πάνε χρόνια πολλά που το έχω διαβάσει,αλλά φοβάμαι ότι ο ίδιος ο Μαρκήσιος θα δάκρυζε μπροστά σε τούτη τη διαστροφή.

[Ορέστης 35]

Υπηρχε δωμα στυλιτη πανω στους στυλους του Ολυμπιου Διος.

[Μπίστης]

Και ο Μουστάκας έχει παίξει τον ρόλο.

[enaon]

Ο Συμεών ο Στυλίτης το 422 άρχισε να ζει πάνω σε ένα στύλο, που είχε ύψος περίπου 20 μέτρα.

σαν μια απλή 6όροφη πολυκατοικία δηλαδή.

[Συριζαίος]

Κάτι μου λέει ότι γούσταραν στυλους από πίσω τους

[Nandros]

SpoilerShow

Τον 4ο αιώνα στην Αίγυπτο ένας από τους πιο ονομαστούς ασκητές ήταν ο Μακάριος της Αλεξάνδρειας, που υπέβαλλε το σώμα του σε κάθε είδους στέρηση. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της Σαρακοστής παρέμενε όρθιος μέρα νύχτα και έτρωγε μόνο μια φορά την εβδομάδα λίγα φύλλα λαχανικών.

Όταν κάποτε αρρώστησε, κάποιος του έστειλε σταφύλια, αλλά αυτός δεν θέλησε να ενδώσει σε τόσο σπουδαία απόλαυση και τα έστειλε σε κάποιον άλλον ασκητή. Όμως και αυτός τα έστειλε σε άλλον και ο νέος σε κάποιον άλλον, με αποτέλεσμα τα σταφύλια να κάνουν τον γύρο της ερήμου και να καταλήξουν πάλι στον Μακάριο.

Ο Συμεών ο Στυλίτης το 422 άρχισε να ζει πάνω σε ένα στύλο, που είχε ύψος περίπου 20 μέτρα. Στον στύλο αυτόν παρέμεινε επί 30 χρόνια, εκτεθειμένος στη βροχή, στον ήλιο, στη ζέστη και στο κρύο. Επειδή ήταν πάντα όρθιος, δενόταν στον στύλο με ένα σκοινί, που τον συγκρατούσε τις ώρες που κοιμόταν.
Το σκοινί όμως έσκιζε τη σάρκα του, που γέμιζε πληγές και σιγά σιγά σάπιζε, γέμιζε σκουλήκια, ενώ ανέδιδε απαίσια μυρωδιά. Ο Συμεών μάζευε τα σκουλήκια που έπεφταν από τις πληγές του και τα επανάφερε σ’ αυτές, λέγοντας: «Τραφείτε με αυτό που σας δίνει ο Θεός».

Ο καλόγερος Δανιήλ επισκέφτηκε κάποτε στη Συρία τον άγιο Συμεών, που ζούσε πάνω σε έναν στύλο. Τόσο εντυπωσιάστηκε, ώστε αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Στην αρχή ζούσε σε έναν παλιό και στενόχωρο στύλο.

Λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας Λέων, θαυμάζοντας το κουράγιο του, διέταξε και έστησαν δίπλα σ’ αυτόν και έναν άλλο πιο ευρύχωρο και πιο πολυτελή. Ανάμεσα στους δύο στύλους έφτιαξαν, με σανίδες, ένας είδος γέφυρας. Έτσι, ο Δανιήλ ο Στυλίτης, όπως είναι γνωστός, μπορούσε και πήγαινε από τον έναν στύλο στον άλλο.

Για 35 χρόνια έζησε στους δύο αυτούς στύλους. Στη διάρκεια των χρόνων αυτών κατέβηκε μόνο μία φορά, για να πείσει τον αυτοκράτορα Βασιλίσκο να ανακαλέσει κάποιες αποφάσεις του. Αφού πέτυχε το ζητούμενο, επέστρεψε χωρίς καθυστέρηση στη «φωλιά» του.

Ειδοποία βρε ότι γράφεις για σάπιες πληγές και σκουλήκια! Άντε να φάω τώρα βραδινό!
.

[Alexander the Great]

Προσοχη στους ψευδοστυλιτες αδελφοι

Σύγχρονος στυλιτισμός

Ο μοναχός Maxime Qavtaradze, έζησε μόνος του για 20 χρόνια στην κορυφή του φυσικού μονόλιθου, Katskhi Pillar, που βρίσκεται στο χωριό Katskhi στη δυτική Γεωργία.

[enaon]

κάτσε φίλε. Απο την μία λές για ένα στύλο 20 μέτρα και τον έδεναν να μην πέσει γιατί ήταν όρθιος κλπ, και από την άλλη βάζεις ένα μικρό διαμέρισμα. Έτσι έμοιαζε και του Σύριου λες τελικά, ένας ναός, μία γέφυρα, ένα κοπάδι πρόβατα και αυτά μόνο;

[Nandros]

κάτσε φίλε. Απο την μία λές για ένα στύλο 20 μέτρα και τον έδεναν να μην πέσει γιατί ήταν όρθιος κλπ, και από την άλλη βάζεις ένα μικρό διαμέρισμα. Έτσι έμοιαζε και του Σύριου λες τελικά, ένας ναός, μία γέφυρα, ένα κοπάδι πρόβατα και αυτά μόνο;

Ξαναδιάβασε το προσεκτικά και δώσε βάση στο: Προσοχη στους ψευδοστυλιτες αδελφοι!

[nik_killthemall]

Όπως έχω γράψει και στο δίπλα, το θέμα με τον Στυλίτη δεν ήταν η παράνοια του, αλλά το γεγονός πως πολύ γρήγορα εκείνον τον καιρό ο επίσημος χριστιανισμός χρησιμοποίησε παραδείγματα όπως ο Στυλίτης σαν ιπποδρομιακό και οπαδικό εργαλείο εξάπλωσης του χριστιανισμού, χωρίς να δίνει δεκάρα για το αν πληρείται η συνειδητότητα ακόμα και του πιο απλού περιεχομένου του χριστιανισμού.

Ο τρόπος με τον οποίο μεταστρέφοντο κατά χιλιάδες στον χριστιανισμό τον 4ο και 5ο αι. μ.χ. οι μάζες, ήταν παρόμοιος με τον τρόπο με τον οποίο στρατολογούνταν ιδεολογικά τις περασμένες 10ετίες οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του Μπάοκ.

- Ο Ralph Martin Novak στο "Χριστιανισμός & Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία" σελ. 293-4 σημειώνει :

"Οι μαζικές μεταστροφές στον χριστιανισμό, όπως αυτές που περιγράφει ο Θεοδώρητος παρακάτω, προφανώς δεν περιείχαν κάποια συνειδητή κατανόηση της χριστιανικής πίστης, αλλά όπως ο Θεοδώρητος, οι περισσότεροι χριστιανοί του 4ου αιώνα που παρατηρούσαν παρόμοια συμβάντα αρκούνταν με την πίστη του προσυλητισμένου, έστω κι αν αυτή στερούταν της κατανόησης [...] Αυτό ίσως ήταν αναμενόμενο σε μια εποχή που η μάθηση και η παιδεία κάθε είδους βρισκόταν σε παρακμή και ένα πρόσωπο σαν τον Συμεών θεωρούταν "φιλόσοφος"...

Θεοδώρητος, Ιστορία των μοναχών της Συρίας (440 μ.χ.) "Επειδή οι επισκέπτες ήταν αμέτρητοι και όλοι προσπαθούσαν να αγγίξουν τον Συμεών και να αποσπάσουν κάποια ευλογία από τα εκ προβιάς ενδύματά του, αυτός ενώ στην αρχή θεωρούσε υπερβολικό τον σεβασμό και αργότερα δεν μπορούσε να αντέξει την κόπωση, σχεδίασε την θέση του σε έναν στύλο παραγγέλνοντας να κοπεί αρχικά σε ύψος 6 κύβιτα, μετά 12, ..., και τέλος 36 διότι επιθυμεί σφόδρα να ανέλθει στον ουρανό και να αποχωριστεί την επίγεια ζωή.
[...] οι Ισμαηλίτες [...] φωτίστηκαν από τον Συμεών βλέποντάς τον να ίσταται επί του στύλου και καταφθάνοντας σε ομάδες των 200 ή 300 ατόμων ακόμα και των 1000 μερικές φορές αποκύρηξαν με κραυγές την προπατορική τους απάτη καταστρέφοντας ενώπιον αυτού τα είδωλα ...
Λέγεται πως σαν αποτέλεσμα της ορθής στάσης του, προκλήθηκε ένα κακοήθες έλκος στο αριστερό του πόδι και πως έρρεε από αυτό αδιάκοπα πύον. Παρ'όλα αυτά κανένας από αυτούς τους βασάνους δεν επηρέασε την φιλοσοφία του [...]"


- Ενώ ο John Holland Smith στο "Ο θάνατος του αρχαίου κόσμου" σελ. 97-8 σημειώνει :

"Μια άλλη ακραία εξέλιξη στην αυτοκρατορία, καθοριστική για τον θάνατο της αρχαίας θρησκείας, ήταν η σταδιακή αποδοχή εκ μέρους των χριστιανών του αυτοτιμωρητικού ασκητισμού ως μιας φυσιολογικής έκφρασης αφοσίωσης στον Χριστό. [...] Πολύ σύντομα ψυχοπαθολογικά άτομα όπως ο βασανισμένος Αντώνιος της ερήμου που κατατρεχόταν από την ματαιωμένη σεξουαλικότητά του και ο σκουληκοφαγωμένος Συμεών ο Στυλίτης που είχε τρελαθεί από τον ήλιο και καθόταν επί χρόνια πάνω σε μια πέτρινη κολώνα, έγιναν ήρωες των συγκαιρινών τους χριστιανών. [...] ο γενικότερος θαυμασμός για τις εθελούσιες ταλαιπωρίες αυτών των ανθρώπων τους κατέστησε λύδια λίθο της αγιοσύνης. Μέσα σε λίγες 10ετίες εμφανίστηκαν τόσοι πολλοί αυτοαποκαλούμενοι μοναχοί που δικαιολογούσαν την εκκεντρική και συχνά εγκληματική συμπεριφορά τους επικαλούμενοι την υποτιθέμενη ιερή αποστολή τους [...]. "

[Pumpimp]

Όταν κάποτε αρρώστησε, κάποιος του έστειλε σταφύλια, αλλά αυτός δεν θέλησε να ενδώσει σε τόσο σπουδαία απόλαυση και τα έστειλε σε κάποιον άλλον ασκητή. Όμως και αυτός τα έστειλε σε άλλον και ο νέος σε κάποιον άλλον, με αποτέλεσμα τα σταφύλια να κάνουν τον γύρο της ερήμου και να καταλήξουν πάλι στον Μακάριο

σορυ αλλα στο σημειο αυτο θυμιζει λιγο Ρετιρέ

[Juno]

Υπάρχουν και πιο power καταστάσεις! Θαλασσινό νερό στην έρημο!

[lolek1]

ειναι ενα αρχεγονο ενστικτο το ενστικτο της θυσιας που υπαρχει στο συλλογικο ασυνειδητο ολων των ανθρωπων που μοιαζει με τον μαζοχισμο.
υπολογιζω οτι σε αυτο εντασσεται και ο στυλιτισμος

[Gherschaagk]

Υπάρχουν και πιο power καταστάσεις! Θαλασσινό νερό στην έρημο!

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF ... E%AF%CE%BB

Η περιοχή είναι γνωστή για τα ηφαίστεια της και την υπερβολική ζέστη, με θερμοκρασίες ημέρας που ξεπερνούν τους 50°C (122°F). Όντας στο Βύθισμα Ντανακίλ, είναι ένα από τα χαμηλότερα και θερμότερα μέρη στη Γη. Κατοικείται από λίγους Αφάρ, που ασχολούνται με την εξόρυξη αλατιού.

Η τοπική γεωλογία χαρακτηρίζεται από ηφαιστειακή και τεκτονική δραστηριότητα, διάφορους κλιματικούς κύκλους και ασυνεχή διάβρωση. Η έρημος περιλαμβάνει σειρά από λίμνες που σχηματίστηκαν από ροές λάβας. Ανάμεσά τους διακρίνεται η λίμνη Αφρέρα, με αποθέσεις αλατιού στις όχθες της.