Ο Πόντιος Πιλάτος ως πολιτικός

[George_V]

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

O Xριστος ηταν μια κουκκιδα στην θητεια του Πιλάτου. Αλλωστε τον 1ο αιωνα οι περιπλανωμενοι ραββινοι, οι υποψηφιοι μεσσιες και οι θαυματουργοι στην Παλαιστινη ηταν περισσοτεροι και απο τους σκορπιους της ερημου.

Βαλε εκτος απο τον Ιησου, τον Θευδα, τον Ιουδα τον Γαλιλαιο, τον Αιγυπτιο και δεκαδες αλλους γνωστους και αγνωστους μονο σε διαστημα 30 ετων.

Για αυτο ανεφερα 3 αλλα περιστατικα με πολυ μεγαλυτερο impact.

Για να δειξω οτι ο Πιλατος ως Προκουράτωρ ηταν εντελως αναποτελεσματικος και φοβοταν το Σανχέντριν.

Το οτι εμεινε 10 χρονια στη θέση οφειλεται σε ενα και μονο λογο. Ηταν Amicus Caesari.

Και για την εποχη του αυτο αρκουσε για να μεινεις μονιμα στη θεση ακομα και αν εισαι εντελως χλαπατσας.

Και μαλιστα αυτο σε συνάρτηση με τις φιλοδοξιες του αλλα εξηγει γιατι ακριβως εμεινε και στάσιμος την ιδια στιγμη που αλλοι Amici Caesari επαιρναν πολυ πιο lucrative ποστα ενω αυτος ειχε κολλησει σε ενα ξερο μερος γεματο εχθρους, φιδια και περιπλανωμενους προφητες.

Ειχε το μεσον να μεινει στη θεση (Αmicus Caesari) αλλα δεν ειχε την ικανοτητα να διεκδικησει κατι παραπανω (αναποτελεσματικη διοικηση).

Και οσο δεν ξεσπουσε επανασταση στην Παλαιστινη ο Τιβεριος ηταν ικανοποιημενος με τον Πιλατο και τον κρατουσε εκει να κανει minimal job.

Tελικα ομως καποια στιγμη η ανικανοτητα του χτυπησε κοκκινο και οι αναφορες που εφταναν στη Ρώμη ειχαν γινει βουνο. Ποσο πια να τον καλυπτε και ο Τιβέριος?

Αυτοκράτορας ηταν. Δεν ηταν κουρτινα.

Αν ηταν αναποτελεσματικος τοτε πολυ γρηγοροτερα απο τα 10 ετη θα ειχε παρει πουλο, οπως συνεβει με τους διαδοχους του.
Επίσης αν η 10ετης θητεια του οφειλοταν στο οτι ηταν φιλος του καισαρα, τοτε πρακτικα αυτος δεν ηταν ο Τιβεριος ο οποιος από το 26μ.Χ. ειχε απομονωθει με καταθλιψη στο Καπρι και ειχε αφησει τη διοικηση πρακτικα στη Συγκλητο. Τωρα πως μπορει ενας απομονωμενος καταθλιπτικος να καλυπτει 10 χρονια εναν επαρχο στην Ιουδαια ειναι ενα ερωτημα ...

Ο Τιβεριος ηταν στο Καπρι αλλα δεν ηταν και αορατος. Οταν υπηρχε το οτιδηποτε επικοινωνουσε με την Συγκλητο η εβγαινε ο ιδιος απο το Καπρι για να παει στη Ρωμη να τακτοποιησει και ξανα πισω.

Και οι Συγκλητικοι η αλλοι αξιωματουχοι δεν ηταν ηλιθιοι να πανε κοντρα σε καποιον που εχει την ευνοια του Καισαρα ακομα και αν ειναι εντελως βλαμενος.

Ειδικα κοντρα στον Τιβέριο οι εκρηξεις οργης του οποιου ηταν παροιμιωδεις και τωρα ακομα χειροτερα που εβλεπε συνεχως εχθρους γυρω του συνεχως (ο λογος που πηγε στο Κάπρι εξαρχης)

Ενας λογος παραπανω για να μεινει ο Πιλατος στη θεση του ακομα και αν δεν τον καλυπτε ο Τιβεριος. Η Συγκλητος δεν θα εκανε ποτε κατι εναντιον καποιου με Αυτοκρατορικη ευνοια. Γιατι ο Τιβεριος θα το μαθαινε αργα η γρηγορα και μετα δεν τους ξεπλενε ουτε ο Ιορδανης απο την οργη του.


Ποιος θα ελεγε στον Τιβεριο κατι για τον ευνοουμενο του και θα ειχε μετα το κεφαλι ακομα στους ωμους του? Εδω ενα ψάρι πηγε ενας να του κανει δωρο μια μερα και εβαλε να τον βαρέσουν με το ψάρι. Πας να αλλαξεις γνωμη σε unstable borderline psychopath?


Οι διαδοχοι του απο την αλλη επεσαν σε εντελως διαφορετικους Αυτοκράτορες. Ειδικα στον Κλαυδιο που ηταν εντελως γραφειοκρατης και εξεταζε τα παντα. Και μην ξεχναμε οτι η υποχωρητικοτητα του Πιλατου προς το Σανχέντριν ηταν που ενθαρρυνε συνεχως τους Ιουδαιους.

Αφου τον εβλεπαν να παριστανει το σκληρο και μετα απο λιγο να συμμορφωνεται με τις απαιτησεις του ιερατειου σου λενε "καλοι μαλακες και οι Ρωμαιοι. Οτι θελουμε θα τους κανουμε και επανασταση θα κανουμε και βασιλειο θα φτιαξουμε".

Και τελικα 30 χρονια μετα ηρθε η Μασαντα και μπηκε ταφοπλακα στα ονειρα τους για μεσσιες και βασιλεις του Ισραηλ. Γιατι ο κυβερνητης της Συριας Βεσπασιανος δεν ηταν Πιλατος.

[George_V]

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

O Xριστος ηταν μια κουκκιδα στην θητεια του Πιλάτου. Αλλωστε τον 1ο αιωνα οι περιπλανωμενοι ραββινοι, οι υποψηφιοι μεσσιες και οι θαυματουργοι στην Παλαιστινη ηταν περισσοτεροι και απο τους σκορπιους της ερημου.

επαναστασεις εβραικες ναι,πολλες
θαυματουργοι ποιοι;
πιο σωστα εχουμε σαδδουκαιους,ζηλωτες (οι πιο επικινδυνοι για την ρωμη βλ ιουδας 6 μ.χ ),εσσαιους ,φαρισαιους
απο αυτους βγαινουν διαφορετικες δρασεις/αντιδρασεις,συμβιβασμοι

μια φορα σιγουρα το εβραικο συνεδριο καταθορυβηθηκε με την περιπτωση του Χριστου,δεν υπαρχει καμια αμφιβολια και η αντιδραση του συνεχιζεται οπως βλεπουμε και στις πραξεις.

Παρα πολλοι.

Ξεκινα απο την κολυμβηθρα του Σιλωαμ και φτάσε μεχρι τον Σιμωνα τον Μάγο.

Μιλαμε για ενα μερος το οποιο για αιωνες τετοια φρουτα εβγαζε. Επαναστατες, προφητες, περιπλανωμενους ραββινους και θεουργους/θαυματοποιους.

Γιατι δεν εκανε εντυπωση σε κανεναν τα θαυματα του Ιησου? Γιατι ειτε με τη μια μορφη ειτε με την αλλη ειχαν ξαναδει και ειχαν ξανακουσει για θαυματοποιους και μαγους.

[Nandros]

Πώς κρίνετε από πολιτική άποψη τη μεταχείριση της υπόθεσης του Ιησού από τον Πόντιο Πιλάτο; Ηταν λάθος του που τον καταδίκασε να σταυρωθει, παρότι καταφανώς δεν ήταν επικίνδυνος για την εξουσία της Ρώμης στην περιοχή;

Χέστης σαν τον Κούλη της 2ης περιόδου διακυβέρνησης της χώρας.
Έχει λερώσει το βρακάκι του, φοβούμενος μιαν ανύπαρκτη αντιπολίτευση μιας ασήμαντης μειοψειφίας και δεν παίρνει σοβαρές αποφάσεις.
.

[Nandros]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Πάλι παπαριές ο χριστιανοταλιπάνος!
Ο δημιουργός λέει!

[Κόκκορας]

O Xριστος ηταν μια κουκκιδα στην θητεια του Πιλάτου. Αλλωστε τον 1ο αιωνα οι περιπλανωμενοι ραββινοι, οι υποψηφιοι μεσσιες και οι θαυματουργοι στην Παλαιστινη ηταν περισσοτεροι και απο τους σκορπιους της ερημου.

επαναστασεις εβραικες ναι,πολλες
θαυματουργοι ποιοι;
πιο σωστα εχουμε σαδδουκαιους,ζηλωτες (οι πιο επικινδυνοι για την ρωμη βλ ιουδας 6 μ.χ ),εσσαιους ,φαρισαιους
απο αυτους βγαινουν διαφορετικες δρασεις/αντιδρασεις,συμβιβασμοι

μια φορα σιγουρα το εβραικο συνεδριο καταθορυβηθηκε με την περιπτωση του Χριστου,δεν υπαρχει καμια αμφιβολια και η αντιδραση του συνεχιζεται οπως βλεπουμε και στις πραξεις.

Παρα πολλοι.

Ξεκινα απο την κολυμβηθρα του Σιλωαμ και φτάσε μεχρι τον Σιμωνα τον Μάγο.

Μιλαμε για ενα μερος το οποιο για αιωνες τετοια φρουτα εβγαζε. Επαναστατες, προφητες, περιπλανωμενους ραββινους και θεουργους/θαυματοποιους.

Γιατι δεν εκανε εντυπωση σε κανεναν τα θαυματα του Ιησου? Γιατι ειτε με τη μια μορφη ειτε με την αλλη ειχαν ξαναδει και ειχαν ξανακουσει για θαυματοποιους και μαγους.

τερμα υπερβολη αυτο το "Δεν εκαναν σε κανεναν εντυπωση τα θαυματα του!"
αν δεν εκαναν σε κανεναν εντυπωση δεν θα φταναμε στο "δεν θα μεινει ανθρωπος να πιστευει στην πατρωα θρησκεια" και φυσικα στον Πιλατο
επισης το πολλοι ηταν ο ...σιμωνας ο μαγος των Πραξεων;
ο οποιος παρεμπιπτοντως κατανοησε ποσο ανισχυρος ηταν ,που γυρευε να ...αγορασει την Χαρη των αποστολων;

[Κόκκορας]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Πάλι παπαριές ο χριστιανοταλιπάνος!
Ο δημιουργός λέει!

εγω ειμαι αυτος;

νομιζω καθε αλλο παρα φανατισμενος ζηλωτής ειμαι με τα πιστευω μου(φυσικά πιστεύω!αλλά θρησκόληπτος; οχι δα)... σεβομαι την αλλη αποψη(προφανως αν δεν προσβαλλει),αθεου ή μη ,ας ειναι και αντιθετη της δικης μου χωρις να σημαινει πως την αποδεχομαι.το αντιθετο του φανατισμου δεν ειναι αυτο;

το εγραψα ετσι,διοτι αυτη ειναι η οπτικη ενος Χριστιανου
την δικη του οπτικη ηδη την ανεφερα σε προηγουμενο μηνυμα και απο την στιγμη που προσπαθει απο την αρχη να αποφυγει την θανατωση Του,κατευναζοντας παραλληλα το συνεδριο,ανασυρωντας τεχνασματα οπως αυτο της επιλογης απο τον κοσμο(ελπιζοντας στο...ρευμα,που ακουγε πως διαθετει)
αλλα τελικα καταληγουμε με τον εναν ή τον αλλο τροπο στον θανατο,ε εξυπνη τακτικη δεν την λες τελικα,αφου το αποτελεσμα ειναι αυτο που γυρευε να αποφυγει.Ατολμος αν μη τι αλλο.

τελος παντων,καλο βραδυ

[Οργισμένος]

Ο κυνηγός στο άλλο παραμύθι, αυτό της Κοκκινοσκουφιτσας, ήταν αποτελεσματικοτερος. Ίσως.

Αντιθετα με τον κυνηγο της κοκκινοσκουφιτσας ο Πιλατος υπηρξε παντως και ηταν αναποτελεσματικος ως Προκουρατωρ της Ιουδαιας (για αυτο αλλωστε και πηρε πουλο το 36 μ.Χ.)

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

Nai και εγω καπου το ειχα διαβασει αυτο οτι δλδ ηταν ενας απο τους μακροβιοτερους επαρχους στην Ιουδαια. Καλα οσο για τον υποτιθεμενο Ιησου, οι ιστορικες πηγες δεν τον αναφερουν ΠΟΥΘΕΝΑ.

[Οργισμένος]

Πιστευω παντως πως ο Ιησους υπηρξε κι εκανε ενα κηρυγμα με βαση τον λαικισμο σε μεταφυσικο πεδιο , εν ολιγοις υποσχεθηκε παραδεισο στους φτωχους και σκλαβους. Και αυτος ο λαικισμος εν τελει, και μετα θανατον φυσικα, επιασε τοπο. Σαρωσε αυτος ο λαικισμος μετα απο 300-400 χρονια κι εμπασε την ευρωπη στη χειροτερη χιλιετια της ιστοριας της. Αυτα εχουν οι λαικισμοι ομως.

[Οργισμένος]

Οι πληθυσμοι ειχαν αυξηθει σε μανατολη και ευρωπη, οχι ομως και η παραγωγικοτητα, ενω η φτωχεια σκλαβια κι ανεχεια ηταν στα υψη. Τι πιο προσφορο εδαφος λοιπον για το 1ο στην ανθρωπινη ιστορια, ΜΑΖΙΚΟ λαικιστικο κινημα.

[Κόκκορας]

Αντιθετα με τον κυνηγο της κοκκινοσκουφιτσας ο Πιλατος υπηρξε παντως και ηταν αναποτελεσματικος ως Προκουρατωρ της Ιουδαιας (για αυτο αλλωστε και πηρε πουλο το 36 μ.Χ.)

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

Nai και εγω καπου το ειχα διαβασει αυτο οτι δλδ ηταν ενας απο τους μακροβιοτερους επαρχους στην Ιουδαια. Καλα οσο για τον υποτιθεμενο Ιησου, οι ιστορικες πηγες δεν τον αναφερουν ΠΟΥΘΕΝΑ.

επειδη εχεις απορριψει ομως ενα σωρο βιβλια της καινης διαθηκης(Δεν ειναι μονο τα ευαγγελια που Τον αναφερουν ή οι επιστολές του Παύλου κ οι πραξεις),απλα και μονο επειδη ειναι χριστιανικα αν και φυσικα δεν ειναι τα μονα,πηγες οχι λιγες υπαρχουν και εκτος αυτης
και το ερωτημα ειναι ποσες πηγες εχουμε για μερικα απο τα διασημοτερα προσωπα της αρχαιοτητας και γεγονοτα της ιστοριας και ποσο κοντα στις πηγες ειναι τα γεγονοτα αυτά; πολυ λιγοτερα και λιγοτερο εγγυτερα,απο αυτα που εχουμε για τον Χριστο.και φυσικα με πολυλιγοτερη αναλυση και απορριπτικη διαθεση ασχοληθηκαν με αυτες,τις οποιες δεχονται a priori
μην ξεχνας ομως πως βασικη πηγη υπαρξης του πιλατου ηταν μεσες ακρες οι ιδιες πηγες και απερριπταν πολλοι την υπαρξη του με ακριβως το ιδιο σκεπτικο !επειδη ειναι "χριστιανικες πηγες"
οποτε κατηγορωντας πηγες για μεροληψια καταντουν μεροληπτικοι
οπερ καια ποδειχτηκε με την ευρεση της πλακας που αναφερει τον πιλατο.


ας αναρωτηθουμε και το αλλο,οταν ηταν τοσο δυσκολο να βρεθουν πηγες για μια τοσο σημαντικη θεση εξουσιας στην περιοχη και τοσο μακραιωνη,δεν ειναι παρα πολλες αυτες που εχουμε για τον Χριστο; που τελικα δεν κατειχε και καμια θεση εξουσιας με δραση τριων ετων κυριως στην επαρχια.

ΥΣ φυσικα η πιστη ειναι αλλο θεμα ,προσωπικη υποθεση,εγω αναφερομαι σε κατι διαφορετικο εδω

[Κόκκορας]

Αντιθετα με τον κυνηγο της κοκκινοσκουφιτσας ο Πιλατος υπηρξε παντως και ηταν αναποτελεσματικος ως Προκουρατωρ της Ιουδαιας (για αυτο αλλωστε και πηρε πουλο το 36 μ.Χ.)

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

δεν ειναι κουφο!
εβραιος της διασπορας και γραφει πολυ κοντα στα γεγονοτα,πιθανον δηλαδη να μην τα ειχε υποψιν του καν,να μην ειχαν καν διαδοθει ακομα εκει(ή απλα να τα γνωριζε απο χριστιανους,οποτε απλα να τα απερριπτε,οπως κανουν αρκετοι εδω μεσα,με πολυ μεγαλυτερη γνωση κ.λπ χιλιετιες μετα)
εξαλλου για ρωμαιο διοικητη μακραιωνο σε τοσο σημαντικη θεση η αναφορα ειναι πολυ συντομη
και αν δεν κανω λαθος σε ενα γραμμα περιλαμβανεται
bonus εχουμε και χαμενα εργα απο αυτον,οποτε ποιος ξερει

ΥΣ τελος παντων,δεν ειναι ακριβως η συμπαθεια μου τετοιες συζητησεις,ενδιαφερουσες μεν ασκοπες δε rest my case

[Scouser]

Τα ευαγγέλια είναι ξεκάθαρα, δεν τον έκρινε επικίνδυνο για τη Ρώμη ως άτομο, ούτε ως φορέα ιδεών. Αλλά φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των ντόπιων.

Υπό αυτή την έννοια ο Πιλάτος έδρασε όντως σαν πολιτικός και όχι σαν τεχνοκράτης όπως παρουσιάζεται μερικές φορές. Έδειξε μια ευελιξία που άλλοι θα πουν έλλειψη αρχών άλλοι θα πουν πραγματισμό. Εκ πρώτης όψεως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό.

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

[nostromos]

ενα μικρο επεισοδειο σε μια σκατοτρυπα μια τεραστιας αυτοκρατοριας ... με την αξια της ζωης τοτε στο μηδεν λογικα δεν πρεπει να χρειαστηκε πολυ να αποφασισει ενας Ρωμαιος για τη μοιρα ενος ανθρωπου

[George_V]

Τα ευαγγέλια είναι ξεκάθαρα, δεν τον έκρινε επικίνδυνο για τη Ρώμη ως άτομο, ούτε ως φορέα ιδεών. Αλλά φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των ντόπιων.

Υπό αυτή την έννοια ο Πιλάτος έδρασε όντως σαν πολιτικός και όχι σαν τεχνοκράτης όπως παρουσιάζεται μερικές φορές. Έδειξε μια ευελιξία που άλλοι θα πουν έλλειψη αρχών άλλοι θα πουν πραγματισμό. Εκ πρώτης όψεως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό.

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

Δεν ειναι κατευνασμος ακριβως.

Οπως εγραψα παραπανω σε 3 διαφορετικες περιπτωσεις εκτος του Ιησου που ο Πιλατος βρέθηκε απεναντι απο το Σανχέντριν εκανε παντα πισω.

Γιατι περαν των επαναστάσεων η Ρωμη δεν ηθελε να χαλαει η Pax Romana και απο εσωτερικες διαμαχες εντος Αυτοκρατοριας. Δε θα εστελναν λεγεωνες καθε φορα που θα πλακωνονταν για θρησκευτικους λογους στο backwater της Αυτοκρατοριας.

Περαν της αναποτελεσματικοτητας των μεθοδων του Πιλατου (εξαιρετικη αγριοτητα αλλα μονο οπου τον επαιρνε. Και το ιδιο λαθος επανελαβε και ο Βεντιδιος αργοτερα αλλα επειδη αυτος δεν ειχε κολλητηλικια με τον Αυτοκράτορα ανακληθηκε στη Ρωμη και δικαστηκε για αυτο. Ο Φάδος απο την αλλη οταν κατέστειλε τη στάση του Θευδα καταδικασε σε θανατο μονο τους αρχηγους και οχι ολους οπως εκαναν οι αλλοι δυο και δεν επανελαβε το ιδιο λαθος) η θεση του ηταν αρκετα δυσκολη καθως επρεπε να κραταει τους Εβραιους να μην επαναστατουν, να μην γινονται εσωτερικες διαμαχες (ειδικα σε μια περιοχη κοντα στα συνορα με την Περσια) και να φροντιζει για το welfare της επαρχιας.

Αμα βαλεις και στην εξισωση οτι ηταν και λιγο κλεφτης στα χρηματα (ετρωγε λεφτα απο παντου) καταλαβαινεις οτι ηταν αδυνατον να παταει σε ολες αυτες τις βαρκες και απο καπου θα την ετρωγε.

Θα την ειχε φάει πολυ νωριτερα αλλα τον εσωζε η ευνοια του Τιβεριου και το γεγονος οτι κανεις δεν θα τον κατηγγειλε οσο ειχε αυτη την ευνοια. Για αυτο αντεξε 10 χρονια.

Για την ιστορια ο προκάτοχος του Πιλατου ο Γκράτος εμεινε 11 χρονια κυβερνητης αλλα αυτος ηταν αποτελεσματικοτερος στην διακυβερνηση και political animal. Επαιζε τα factions των Εβραιων συνεχεια και ειχε συμμάχους μεσα στο Σανχέντριν οποτε τους κρατουσε ολους υπο ελεγχο χωρις να ανοιξει μυτη (περαν των κλασσικων σποραδικων εξεγερσεων no big deal). Toν Γκρατο τον κρατουσαν εκει (παροτι δεν αντεχε την περιοχη, τους ανθρωπους και το κλιμα αλλα ειχε μια εντολη να εκτελεσει και την εφερε εις περας στο ακεραιο).

Κατι που δεν εκανε ο Πιλατος με αποτελεσμα ειτε να τον καβαλλαει το Σανχέντριν ειτε να του σκανε major rebellions παντου και μετα να τους περναει λεπιδι ολους και αυτο να του γενναει καινουρια προβληματα συνεχεια.

[Dwarven Blacksmith]

Τα ευαγγέλια είναι ξεκάθαρα, δεν τον έκρινε επικίνδυνο για τη Ρώμη ως άτομο, ούτε ως φορέα ιδεών. Αλλά φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των ντόπιων.

Υπό αυτή την έννοια ο Πιλάτος έδρασε όντως σαν πολιτικός και όχι σαν τεχνοκράτης όπως παρουσιάζεται μερικές φορές. Έδειξε μια ευελιξία που άλλοι θα πουν έλλειψη αρχών άλλοι θα πουν πραγματισμό. Εκ πρώτης όψεως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό.

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

Το σκεπτικό σου έχει σίγουρα νόημα μακροπρόθεσμα και από την οπτική μιας αιώνιας αυτοκρατορίας που θέλει να περιορίσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις.

Όμως ο άμεσος κίνδυνος θα ήταν οι ταραχές που θα ακολουθούσαν, και αν μπορούσε να τις ελέγξει χωρίς να ζητήσει βοήθεια από τα κεντρικά και φανεί αδύναμος. Η οπτική δηλαδή ρεαλιστικά είναι η πολιτική φιλοδοξία ενός ατόμου, που σε 30 ή 50 χρόνια δεν θα ζεί.