Ο Πόντιος Πιλάτος ως πολιτικός

[Scouser]

Τα ευαγγέλια είναι ξεκάθαρα, δεν τον έκρινε επικίνδυνο για τη Ρώμη ως άτομο, ούτε ως φορέα ιδεών. Αλλά φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των ντόπιων.

Υπό αυτή την έννοια ο Πιλάτος έδρασε όντως σαν πολιτικός και όχι σαν τεχνοκράτης όπως παρουσιάζεται μερικές φορές. Έδειξε μια ευελιξία που άλλοι θα πουν έλλειψη αρχών άλλοι θα πουν πραγματισμό. Εκ πρώτης όψεως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό.

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

Δεν ειναι κατευνασμος ακριβως.

Οπως εγραψα παραπανω σε 3 διαφορετικες περιπτωσεις εκτος του Ιησου που ο Πιλατος βρέθηκε απεναντι απο το Σανχέντριν εκανε παντα πισω.

Γιατι περαν των επαναστάσεων η Ρωμη δεν ηθελε να χαλαει η Pax Romana και απο εσωτερικες διαμαχες εντος Αυτοκρατοριας. Δε θα εστελναν λεγεωνες καθε φορα που θα πλακωνονταν για θρησκευτικους λογους στο backwater της Αυτοκρατοριας.

Περαν της αναποτελεσματικοτητας των μεθοδων του Πιλατου (εξαιρετικη αγριοτητα αλλα μονο οπου τον επαιρνε. Και το ιδιο λαθος επανελαβε και ο Βεντιδιος αργοτερα αλλα επειδη αυτος δεν ειχε κολλητηλικια με τον Αυτοκράτορα ανακληθηκε στη Ρωμη και δικαστηκε για αυτο. Ο Φάδος απο την αλλη οταν κατέστειλε τη στάση του Θευδα καταδικασε σε θανατο μονο τους αρχηγους και οχι ολους οπως εκαναν οι αλλοι δυο και δεν επανελαβε το ιδιο λαθος) η θεση του ηταν αρκετα δυσκολη καθως επρεπε να κραταει τους Εβραιους να μην επαναστατουν, να μην γινονται εσωτερικες διαμαχες (ειδικα σε μια περιοχη κοντα στα συνορα με την Περσια) και να φροντιζει για το welfare της επαρχιας.

Αμα βαλεις και στην εξισωση οτι ηταν και λιγο κλεφτης στα χρηματα (ετρωγε λεφτα απο παντου) καταλαβαινεις οτι ηταν αδυνατον να παταει σε ολες αυτες τις βαρκες και απο καπου θα την ετρωγε.

Θα την ειχε φάει πολυ νωριτερα αλλα τον εσωζε η ευνοια του Τιβεριου και το γεγονος οτι κανεις δεν θα τον κατηγγειλε οσο ειχε αυτη την ευνοια. Για αυτο αντεξε 10 χρονια.

Για την ιστορια ο προκάτοχος του Πιλατου ο Γκράτος εμεινε 11 χρονια κυβερνητης αλλα αυτος ηταν αποτελεσματικοτερος στην διακυβερνηση και political animal. Επαιζε τα factions των Εβραιων συνεχεια και ειχε συμμάχους μεσα στο Σανχέντριν οποτε τους κρατουσε ολους υπο ελεγχο χωρις να ανοιξει μυτη (περαν των κλασσικων σποραδικων εξεγερσεων no big deal). Toν Γκρατο τον κρατουσαν εκει (παροτι δεν αντεχε την περιοχη, τους ανθρωπους και το κλιμα αλλα ειχε μια εντολη να εκτελεσει και την εφερε εις περας στο ακεραιο).

Κατι που δεν εκανε ο Πιλατος με αποτελεσμα ειτε να τον καβαλλαει το Σανχέντριν ειτε να του σκανε major rebellions παντου και μετα να τους περναει λεπιδι ολους και αυτο να του γενναει καινουρια προβληματα συνεχεια.

ΟΚ, ενδιαφέροντα όλα αυτά. Αλλά δε συμφωνείς ότι θα ήταν καταρχήν προς το συμφέρον της Ρώμης η υποστήριξη σε έναν Εβραίο Μεσσία που κήρυσσε την ειρήνη και την υποταγή στον Αυτοκράτορα, έστω και με τίμημα μια περιορισμένη εξέγερση;

[Scouser]

Τα ευαγγέλια είναι ξεκάθαρα, δεν τον έκρινε επικίνδυνο για τη Ρώμη ως άτομο, ούτε ως φορέα ιδεών. Αλλά φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των ντόπιων.

Υπό αυτή την έννοια ο Πιλάτος έδρασε όντως σαν πολιτικός και όχι σαν τεχνοκράτης όπως παρουσιάζεται μερικές φορές. Έδειξε μια ευελιξία που άλλοι θα πουν έλλειψη αρχών άλλοι θα πουν πραγματισμό. Εκ πρώτης όψεως το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό.

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

Το σκεπτικό σου έχει σίγουρα νόημα μακροπρόθεσμα και από την οπτική μιας αιώνιας αυτοκρατορίας που θέλει να περιορίσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις.

Όμως ο άμεσος κίνδυνος θα ήταν οι ταραχές που θα ακολουθούσαν, και αν μπορούσε να τις ελέγξει χωρίς να ζητήσει βοήθεια από τα κεντρικά και φανεί αδύναμος. Η οπτική δηλαδή ρεαλιστικά είναι η πολιτική φιλοδοξία ενός ατόμου, που σε 30 ή 50 χρόνια δεν θα ζεί.

Δεκτό, αλλά υποθέτω ότι αυτό που ήθελες να πεις ήταν ότι το πολιτικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό για τον ίδιο. Ο Λεγάτος στη Συρία, υφιστάμενος του οποίου ήταν ο Πιλάτος, ή ο Τιβέριος στη Ρώμη μπορεί να έβλεπαν τα πράγματα πολύ διαφορετικά, αν είχαν πληροφορηθεί την υπόθεση.

[George_V]

Δε συμφωνώ και θα σου πω γιατί. Οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα Μεσσία στρατιωτικό αρχηγό που θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους. Με δεδομένο ότι ο Ιησούς ξεκαθάρισε ότι το δικό του κήρυγμα δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άσκηση βίας ή επίγειες στρατιωτικές νίκες και βασιλείες, απογοήτευσε πολλούς από τους αρχικούς του υποστηρικτές (ο Ιούδας είναι χαρακτηριστική περίπτωση) και εκεί βρήκε πάτημα το εβραϊκό θρησκευτικό κατεστημένο (που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για τη διατήρηση της δικής του εξουσίας και επιρροής) για να στρέψει τον κόσμο εναντίον του. Τη Ρώμη όμως την εξυπηρετούσε άριστα ένας Μεσσίας που αποκύρησε τη βία, ισχυριζόταν ότι η βασιλεία του δεν ήταν αυτού του κόσμου και προέτρεπε τους υποστηρικτές του να αποδίδουν τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα. Οπότε ένας έξυπνος Ρωμαίος κυβερνήτης όχι μόνο δεν θα έπαιρνε το μέρος των (έτσι και αλλιώς αποδεδειγμένα αναξιόπιστων) εβραϊκών θρησκευτικών αρχών, αλλά θα κοιτούσε και να προστατεύσει και να προωθήσει διακριτικά έναν τέτοιο Μεσσία. Αντί αυτού, προτίμησε τον κατευνασμό και αυτή η πολιτική σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχετη με την εξέγερση των φανατικών Εβραίων μόλις 30 χρόνια αργότερα.

Δεν ειναι κατευνασμος ακριβως.

Οπως εγραψα παραπανω σε 3 διαφορετικες περιπτωσεις εκτος του Ιησου που ο Πιλατος βρέθηκε απεναντι απο το Σανχέντριν εκανε παντα πισω.

Γιατι περαν των επαναστάσεων η Ρωμη δεν ηθελε να χαλαει η Pax Romana και απο εσωτερικες διαμαχες εντος Αυτοκρατοριας. Δε θα εστελναν λεγεωνες καθε φορα που θα πλακωνονταν για θρησκευτικους λογους στο backwater της Αυτοκρατοριας.

Περαν της αναποτελεσματικοτητας των μεθοδων του Πιλατου (εξαιρετικη αγριοτητα αλλα μονο οπου τον επαιρνε. Και το ιδιο λαθος επανελαβε και ο Βεντιδιος αργοτερα αλλα επειδη αυτος δεν ειχε κολλητηλικια με τον Αυτοκράτορα ανακληθηκε στη Ρωμη και δικαστηκε για αυτο. Ο Φάδος απο την αλλη οταν κατέστειλε τη στάση του Θευδα καταδικασε σε θανατο μονο τους αρχηγους και οχι ολους οπως εκαναν οι αλλοι δυο και δεν επανελαβε το ιδιο λαθος) η θεση του ηταν αρκετα δυσκολη καθως επρεπε να κραταει τους Εβραιους να μην επαναστατουν, να μην γινονται εσωτερικες διαμαχες (ειδικα σε μια περιοχη κοντα στα συνορα με την Περσια) και να φροντιζει για το welfare της επαρχιας.

Αμα βαλεις και στην εξισωση οτι ηταν και λιγο κλεφτης στα χρηματα (ετρωγε λεφτα απο παντου) καταλαβαινεις οτι ηταν αδυνατον να παταει σε ολες αυτες τις βαρκες και απο καπου θα την ετρωγε.

Θα την ειχε φάει πολυ νωριτερα αλλα τον εσωζε η ευνοια του Τιβεριου και το γεγονος οτι κανεις δεν θα τον κατηγγειλε οσο ειχε αυτη την ευνοια. Για αυτο αντεξε 10 χρονια.

Για την ιστορια ο προκάτοχος του Πιλατου ο Γκράτος εμεινε 11 χρονια κυβερνητης αλλα αυτος ηταν αποτελεσματικοτερος στην διακυβερνηση και political animal. Επαιζε τα factions των Εβραιων συνεχεια και ειχε συμμάχους μεσα στο Σανχέντριν οποτε τους κρατουσε ολους υπο ελεγχο χωρις να ανοιξει μυτη (περαν των κλασσικων σποραδικων εξεγερσεων no big deal). Toν Γκρατο τον κρατουσαν εκει (παροτι δεν αντεχε την περιοχη, τους ανθρωπους και το κλιμα αλλα ειχε μια εντολη να εκτελεσει και την εφερε εις περας στο ακεραιο).

Κατι που δεν εκανε ο Πιλατος με αποτελεσμα ειτε να τον καβαλλαει το Σανχέντριν ειτε να του σκανε major rebellions παντου και μετα να τους περναει λεπιδι ολους και αυτο να του γενναει καινουρια προβληματα συνεχεια.

ΟΚ, ενδιαφέροντα όλα αυτά. Αλλά δε συμφωνείς ότι θα ήταν καταρχήν προς το συμφέρον της Ρώμης η υποστήριξη σε έναν Εβραίο Μεσσία που κήρυσσε την ειρήνη και την υποταγή στον Αυτοκράτορα, έστω και με τίμημα μια περιορισμένη εξέγερση;

Θα ρισκαραν αναταραχες σε μια περιοχη κοντα στα συνορα με την Παρθια (και δεν μιλαω για την Παλαιστινη μονο. Αν ξεσπουσε θρησκευτικος εμφυλιος στην Παλαιστινη θα απλωνοταν και στην Συρια και στην Αιγυπτο οπου υπηρχαν μεγαλες εβραικες κοινοτητες) την ωρα που επικρατουσε "ψυχρος πολεμος" για τον ελεγχο της Αρμενιας? (για την ιστορια πετυχαν μια προσωρινη και ασταθη συμφωνια το 38 μ.Χ. αλλα 20 χρονια μετα ξεσπασε πολεμος για αυτον το λογο)

Ακομα και να κατεστειλαν την περιορισμενη εξεγερση αν η Ρωμη συνεχιζε να τους βαζει φυτιλιες οι Παρθοι θα το ειχαν εκμεταλλευτει. Θα κατεληγε proxy war με απροβλεπτες συνεπειες.

[sharp]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Αφού ήταν θέλημα Θεού.

[Aitwlos]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Αφού ήταν θέλημα Θεού.

Και συγχώρεσε και τον όχλο που συμμετείχε σε τέτοιες μαλακιες

[sharp]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Αφού ήταν θέλημα Θεού.

Και συγχώρεσε και τον όχλο που συμμετείχε σε τέτοιες μαλακιες

Πώς το ξέρεις;

[Κόκκορας]

και τι καταφερε; εστειλε για σταυρωση τον Δημιουργο

δηλαδη σκεψου τι στοκος ηταν...

Αφού ήταν θέλημα Θεού.

ενταξει θα το σκεφτηκα και αυτο δεν μπορει αλλα εχω υποψιν μου και εκεινο το ο Θεος προγνωριζει αλλα δεν προοριζει
τουτεστιν πολυ ελευθερα και ο ιουδας και ο πιλατος επελεξαν οτι επελεξαν

στο κατω κατω ολο κι ολο 3 χρονια πηρε(με κυριως δραση στην επαρχια) για να αγανακτησουν οσοι τον καταδικασαν ,αν συνεχιζε ποσο μαλλον στην πολη και με δεδομενο πως καθε αλλο παρα διαθεση ...συμβιβασμου με ολους αυτους ειχε ο Χριστος,θα γινοταν κατι αλλο,ηταν θεμα χρονου να καταληξουμε σε αναλογο αποτελεσμα
αλλα τοθεμα ειναι εδω ο πιλατος

[Aitwlos]

Αφού ήταν θέλημα Θεού.

Και συγχώρεσε και τον όχλο που συμμετείχε σε τέτοιες μαλακιες

Πώς το ξέρεις;

Εκ του αποτελέσματος.

[sharp]

Και συγχώρεσε και τον όχλο που συμμετείχε σε τέτοιες μαλακιες

Πώς το ξέρεις;

Εκ του αποτελέσματος.

Για τους Εβραίους μιλάς;

[Aitwlos]

Πώς το ξέρεις;

Εκ του αποτελέσματος.

Για τους Εβραίους μιλάς;

Και για τους Ρωμαίους και για όλους. Και σαν θεός καμία φορά. Άμα μου σταύρωναν το παιδί, δεν θα είχε μένει πέτρα στην πέτρα

[sharp]

Σίγουρα το 1933 έχεις στο μυαλό σου.

[Οργισμένος]

Μη λέμε μλκιες, ο Πιλάτος ήταν στους δυο μακροβιότερους επαρχους της Ιουδαίας (10ετης θητεια), ο διάδοχος του καθησε 1 ετος και ο επομενος 4, αρα πως προκύπτει πως ηταν αναποτελεσματικός ως επαρχος της Ιουδαίας?

Το κουφό με τον Πιλάτο είναι πως ο εντελώς σύγχρονός του Ιουδαιος Φίλων ο Αλεξανδρευς (με μητρικη τα ελληνικα 20π.Χ- 45μ.Χ) αναφέρει τον Πιλάτο ως έπαρχο της Ιουδαίας αλλά δεν αναφέρει καθόλου τον Ιησού.
Και δεν το λέω για να θίξω ιστορικότητες κλπ αλλά για να δείξω το πόσο ασήμαντη ήταν η δράση του Χριστού στους σύγχρονούς του, ώστε να κρίνουν τον εκάστοτε Πιλάτο με βάση το πως χειρίστηκε την υπόθεση κάποιου Ιησού, πράγμα που κάνουμε εμείς σήμερα.

Nai και εγω καπου το ειχα διαβασει αυτο οτι δλδ ηταν ενας απο τους μακροβιοτερους επαρχους στην Ιουδαια. Καλα οσο για τον υποτιθεμενο Ιησου, οι ιστορικες πηγες δεν τον αναφερουν ΠΟΥΘΕΝΑ.

επειδη εχεις απορριψει ομως ενα σωρο βιβλια της καινης διαθηκης(Δεν ειναι μονο τα ευαγγελια που Τον αναφερουν ή οι επιστολές του Παύλου κ οι πραξεις),απλα και μονο επειδη ειναι χριστιανικα αν και φυσικα δεν ειναι τα μονα,πηγες οχι λιγες υπαρχουν και εκτος αυτης
και το ερωτημα ειναι ποσες πηγες εχουμε για μερικα απο τα διασημοτερα προσωπα της αρχαιοτητας και γεγονοτα της ιστοριας και ποσο κοντα στις πηγες ειναι τα γεγονοτα αυτά; πολυ λιγοτερα και λιγοτερο εγγυτερα,απο αυτα που εχουμε για τον Χριστο.και φυσικα με πολυλιγοτερη αναλυση και απορριπτικη διαθεση ασχοληθηκαν με αυτες,τις οποιες δεχονται a priori
μην ξεχνας ομως πως βασικη πηγη υπαρξης του πιλατου ηταν μεσες ακρες οι ιδιες πηγες και απερριπταν πολλοι την υπαρξη του με ακριβως το ιδιο σκεπτικο !επειδη ειναι "χριστιανικες πηγες"
οποτε κατηγορωντας πηγες για μεροληψια καταντουν μεροληπτικοι
οπερ καια ποδειχτηκε με την ευρεση της πλακας που αναφερει τον πιλατο.


ας αναρωτηθουμε και το αλλο,οταν ηταν τοσο δυσκολο να βρεθουν πηγες για μια τοσο σημαντικη θεση εξουσιας στην περιοχη και τοσο μακραιωνη,δεν ειναι παρα πολλες αυτες που εχουμε για τον Χριστο; που τελικα δεν κατειχε και καμια θεση εξουσιας με δραση τριων ετων κυριως στην επαρχια.

ΥΣ φυσικα η πιστη ειναι αλλο θεμα ,προσωπικη υποθεση,εγω αναφερομαι σε κατι διαφορετικο εδω

Ιστορικες πηγες για υπαρξη Ιησου δεν υπαρχουν. Τελεια. Και δεν υπαρχουν διοτι ηταν ασημαντος , αν φυσικα υπηρξε ιστορικα. Απλα η δημαγωγια τυπου "θα πατε στον παραδεισο και εκει θα ειστε εσεις αρχηγοι" , οσο και να φαινεται αστειο, ηταν ισχυρη και επιασε τοπο, φυσικα αυτο οφειλεται κυριως σε αυτους που μετεπειτα διεσπειραν την προπαγανδα, πχ Παυλος. Αν εσυ θεωρεις καινη διαθηκη ως ιστορικη πηγη ειναι δικο σου προβλημα.

[Καβαλάρης]

πηγες οχι λιγες υπαρχουν και εκτος αυτης και το ερωτημα ειναι ποσες πηγες εχουμε για μερικα απο τα διασημοτερα προσωπα της αρχαιοτητας και γεγονοτα της ιστοριας και ποσο κοντα στις πηγες ειναι τα γεγονοτα αυτά; πολυ λιγοτερα και λιγοτερο εγγυτερα, απο αυτα που εχουμε για τον Χριστο.

Αγαπητέ, αυτά είναι παραμύθια των απολογητών. Δεν υπάρχει καμμία απολύτως πηγή για τον Ιησού. Αυτό το ξέρουν οι βιβλικοί ακαδημαϊκοί, πχ:

https://apolloniustyaneus.blogspot.com/ ... st_50.html

Και εδώ μπορείς να δεις απόψεις ακαδημαϊκών για την αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης.

https://mythikismos.gr/?p=2762

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι ένας Ρωμαιος διοικητής εκείνης της εποχής , θα ...έκανε δημοψήφισμα στους υποδουλους υπηκόους του για τον ποιον κατηγορούμενο θα σταύρωσει και... θα δεσμεύονταν απο την λαϊκή ετυμηγορία..

Ειδικά ο Πόντιος Πιλατος ήταν πολύ σκληρός σαν Ρωμαιος διοικητής και .. μοίραζε άφθονα θανατικές ποινές

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Τον Ιησου τον σταύρωσαν οι Ρωμαίοι σαν επανάστατη από ότι φαίνεται από την πινακίδα Ιησους Ναζωραιος ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΊΩΝ με ρωμαϊκή ποινή θανάτου , σταύρωση, για επαναστάτες

Απλά όταν ο χριστιανισμός διαδίδονταν στην υψηλή ρωμαϊκή κοινωνία, δεν πήγαινε ως επιχείρημα να κατηγορήσουν τους Ρωμαιους ως Θεοκτονους και... την πλήρωσαν οι Εβραίοι !!!
Οι .. καλοί ρωμαίοι διοικητές πήγαν να σώσουν τον Ιησου και ..ο κακός εβραϊκος όχλος (ο οποίος ήταν υποτελής στους Ρωμαιους) ..είχε αντίρρηση !!!