Καβαλάρης έγραψε: ↑18 Μάιος 2024, 09:12
Σπύρος έγραψε: ↑18 Μάιος 2024, 07:07
Δεν υπάρχουν λοιπόν χρονολογίες του 10.000 πΧ.
Όλες αυτές οι μέθοδοι χρονολόγησης είναι αναξιόπιστες διότι δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τις διαφορές μεταβολές/μολύνσεις που έχουν υποστεί τα αντικείμενα με την πάροδο του χρόνου. Επιπροσθέτως οι πέτρες είναι τεχνητές και άρα η δομή τους θα παρουσιάζει αλλοιώσεις ή διαφορές οι οποίες επηρεάζουν τις μετρήσεις.
Άλλωστε το επιχείρημα της χρονολόγησης δεν εξηγεί τις αρχιτεκτονικές και μαθηματικές γνώσεις των κατασκευαστών τις οποίες καταφανώς αγνοούσαν οι Αιγύπτιοι.
Ο Χέλι έγραψε για το πρώτο. Επίσης να σημειώσω ότι ο Λυριτζής χρονολόγησε την πυραμίδα του Ελληνικού στο 2700 πΧ περίπου με την μέθοδό του. Με βάση όμως την έρευνά μου η πυραμίδα αυτή σχετίστηκε με τον σχεδιασμό της πυραμίδος του Χέοπος. Άρα και οι δύο ανεγέρθηκαν το 2580 πΧ περίπου. Η χρονολόγηση του Λυριτζή επιβεβαιώθηκε από αγγεία που βρέθηκαν στην πυραμίδα του Ελληνικού. Υπάρχει λοιπόν πλήρης επιβεβαίωση και όλα βγάζουν νόημα. Οι γνώσεις που είχαν οι αρχιτέκτονες των πυραμίδων παραπέμπουν σε ουράνια καταγωγή ή για χρονοταξιδιώτες.
Γνώριζαν με μεγάλη ακρίβεια όχι μόνο το μέγεθος της Γης αλλά και το σχήμα της. Κωδικοποίησαν λοιπόν την πλάτυνση της Γης.
Από βικιπαιδία:
Με τον όρο πλάτυνση πλανητών (planet flattening ή oblateness ή polar flattening) χαρακτηρίζεται γενικά το μέγεθος του εξογκωμένου ισημερινού των Πλανητών σε σχέση με τον άξονα περιστροφής τους, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ο πλανήτης ως μια ελαφρά ελλειψοειδής σφαίρα.
Αν θεωρηθεί ως α η ισημερινή ακτίνα ενός πλανήτη (απόσταση από κέντρο του μέχρι τον ισημερινό του) και β η πολική ακτίνα του (δηλαδή το ήμισυ του άξονα περιστροφής του), τότε ο λόγος (α-β) : α χαρακτηρίζεται πλάτυνση του πλανήτη. Με άλλα λόγια, αφαιρούμε την πολική διάμετρο του ουράνιου σώματος από την ισημερινή διάμετρο του και στη συνέχεια διαιρούμε τη διαφορά, με την ισημερινή διάμετρο.
Την μεγαλύτερη πλάτυνση στο Ηλιακό σύστημα, 0,098, παρουσιάζει ο Κρόνος λόγω της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής του, που διαρκεί μόλις 10 γήινες ώρες περίπου. Η πλάτυνση της Γης είναι πολύ μικρή, 0,0034.
Η πλάτυνση των Πλανητών δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον στην Αστρονομική ναυτιλία, περιλαμβάνεται όμως στα ουράνια φαινόμενα.
Ο βασιλικός πήχης με τον οποίο έχει σχεδιαστεί η πυραμίδα του Χέοπα βασίστηκε στο μέγεθος της σημαντικότερης φυσικής σταθεράς και στην ακριβή διάμετρο της Γης. Συγκεκριμένα στην μέση ογκομετρικά διάμετρο της Γης. Έτσι υπολόγισαν αυτό που εγώ αποκαλώ την ηλεκτρονική διάμετρο της Γης. Αφού το έκαναν αυτό βρήκαν το μέγεθος μια αρχαίας πόλης. Διαίρεσαν με την τέταρτη δύναμη του 6 δηλαδή:
ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ = 6 x 6 x 6 x 6 = 1296
Έτσι βρήκαν τον βασιλικό πήχη. Παίρνουμε έτσι 440 πήχεις και έχουμε βρει με ακρίβεια χιλιοστού του μέτρου την πλευρά της βάσης της Μεγάλης Πυραμίδος.