Η Τραγωδία της Κατανάλωσης της Πνευματικότητας

[sharp]

Νίτσε και Καζαντζάκης είναι εδώ και 40 χρόνια της μόδας.

Ο Καζαντζάκης είναι παιδί του Νίτσε. Και ο λόγος που είναι μοδάτοι στην Ελλάδα, είναι το αμφότεροι είναι επικοί. Οι Έλληνες γουστάρουν ψηλούς και όχι χαμηλούς τόνους.

Εφηβικά αναγνώσματα.

[marabou]

Ξέρεις ποιο είναι το θέμα, Bazoomba; Κάποτε η μόδα είχε τα δικά της 'ιερά κείμενα', όπως ο Καζαντζάκης και ο Νίτσε. Σήμερα όμως η μόδα της 'διανόησης' είναι τα viral quotes στο Instagram και τα motivational βιντεάκια στο TikTok.
Πλέον, αντί να χανόμαστε στις πρώτες σελίδες του Ζαρατούστρα, χανόμαστε στο να βρούμε το σωστό φίλτρο για να κάνουμε repost μια φράση τύπου 'What doesn’t kill you makes you stronger'. Σκέψου το: ίσως ο Νίτσε να είχε γίνει influencer αν ζούσε σήμερα. Ποιος ξέρει, μπορεί να είχε και δική του σειρά 'inspirational mugs'.
Έχεις άλλη οπτική πάνω στο πώς η φιλοσοφία μετατρέπεται σε pop culture;

Πρεπει να επανεκτιμησω τις δυνατοτητες του chat gpt.
Αλλα πως σου ηρθε να ξεθαψεις δικο μου κειμενο για αυτον τον λογο;

Λες να είσαι αυτό που λέχθηκε επιδραστικός χρήστης; Χαίρομαι πάντως που βλέπουμε κομμάτια του εαυτού μας σε οτιδήποτε έχει νόημα

[ΓΑΛΗ]

Ξέρεις ποιο είναι το θέμα, Bazoomba; Κάποτε η μόδα είχε τα δικά της 'ιερά κείμενα', όπως ο Καζαντζάκης και ο Νίτσε. Σήμερα όμως η μόδα της 'διανόησης' είναι τα viral quotes στο Instagram και τα motivational βιντεάκια στο TikTok.
Πλέον, αντί να χανόμαστε στις πρώτες σελίδες του Ζαρατούστρα, χανόμαστε στο να βρούμε το σωστό φίλτρο για να κάνουμε repost μια φράση τύπου 'What doesn’t kill you makes you stronger'. Σκέψου το: ίσως ο Νίτσε να είχε γίνει influencer αν ζούσε σήμερα. Ποιος ξέρει, μπορεί να είχε και δική του σειρά 'inspirational mugs'.
Έχεις άλλη οπτική πάνω στο πώς η φιλοσοφία μετατρέπεται σε pop culture;

Πρεπει να επανεκτιμησω τις δυνατοτητες του chat gpt.
Αλλα πως σου ηρθε να ξεθαψεις δικο μου κειμενο για αυτον τον λογο;

Λες να είσαι αυτό που λέχθηκε επιδραστικός χρήστης; Χαίρομαι πάντως που βλέπουμε κομμάτια του εαυτού μας σε οτιδήποτε έχει νόημα

Τα βλέπουμε όλα τα κομμάτια μας ή επιλέγουμε να δούμε και να προβάλλουμε μόνον αυτά που εμείς θεωρούμε ως θετικά;

Οι άλλοι μπορεί να βλέπουν κάτι άλλο.

[ΓΑΛΗ]

Ενιγουέι, επειδή βλέπω ότι ο μαραμπου ειναι διαβαστερό και βαθιά προβληματισμένο παιδί, του προτείνω ένα βιβλίο μικρό σε μέγεθος, που αναφέρεται σε δύο από τους τρεις φιλοσόφους που ανέφερε.

Τα τρία μουστάκια - Ψιχία μηδενισμού του Κωστή Παπαγιώργη.

[Αχθος Αρουρης]

.........

σωστα ..... ειναι μια πραγματικοτητα
οπως ορθως διαπιστωνεις ....

να προσθεσω κατι ακομη ....

η καταναλωση δεν συνδεεται με πνευματικοτητα ..
κακως χρησιμοποιεις την λεξη πνευματικοτητα
ως αντικειμενο καταναλωσης ...
η καταναλωση, περι ης ο λογος, ειναι καταναλωση
εικονων, αυτο που καταναλωνεται ειναι εικονες,

ουδεμια σχεση με πνευματικοτητα και οουδεμια σχεση
με τραγωδια, στο τραγικο ενυπαρχει το στοιχειο
του αθελητου κακου και της προτερας αγνοιας,
στην καταναλωση δηλ. στην μανία δεν υπαρχουν τετοια
πραγματα ....

η συνεχης, ακαταπαυστη, ακορεστη καταναλωση εικονων
ειναι ο κυριος σκοπος τον οποιο καλειται να εκπληρωσει
το ιντερνετ .... ενα βασιλειο που κατοικειται απο πεινασμενα
φαντασματα (hungry ghosts), οπως περιγραφεται στον τροχο
της ζωης ... τεραστια κοιλια, πολυ μικρο στομα δεν μπορουν να
ικανοποιησουν την πεινα τους ......

..............

[marabou]

.........

σωστα ..... ειναι μια πραγματικοτητα
οπως ορθως διαπιστωνεις ....

να προσθεσω κατι ακομη ....

η καταναλωση δεν συνδεεται με πνευματικοτητα ..
κακως χρησιμοποιεις την λεξη πνευματικοτητα
ως αντικειμενο καταναλωσης ...
η καταναλωση, περι ης ο λογος, ειναι καταναλωση
εικονων, αυτο που καταναλωνεται ειναι εικονες,

ουδεμια σχεση με πνευματικοτητα και οουδεμια σχεση
με τραγωδια, στο τραγικο ενυπαρχει το στοιχειο
του αθελητου κακου και της προτερας αγνοιας,
στην καταναλωση δηλ. στην μανία δεν υπαρχουν τετοια
πραγματα ....

η συνεχης, ακαταπαυστη, ακορεστη καταναλωση εικονων
ειναι ο κυριος σκοπος τον οποιο καλειται να εκπληρωσει
το ιντερνετ .... ενα βασιλειο που κατοικειται απο πεινασμενα
φαντασματα (hungry ghosts), οπως περιγραφεται στον τροχο
της ζωης ... τεραστια κοιλια, πολυ μικρο στομα δεν μπορουν να
ικανοποιησουν την πεινα τους ......

..............

Ναι καταλαβαίνω πως το θέτεις. Όταν μιλάω για την κατανάλωση της πνευματικότητας, δεν αναφέρομαι απαραίτητα στη λέξη με τη βαθιά της μεταφυσική ή φιλοσοφική έννοια. Αναφέρομαι στην πνευματικότητα ως προϊόν, ως κάτι που συσκευάζεται, διαφημίζεται και καταναλώνεται, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε γίνεται μόδα. Η τραγωδία έγκειται ακριβώς στη μετατροπή του στοχασμού, της ενδοσκόπησης και των ιδεών σε εικόνες και απλοϊκά μηνύματα, που πλέον λειτουργούν ως εργαλεία εντυπωσιασμού, όχι κατανόησης. Το 'hungry ghosts' που αναφέρεις είναι ταιριαστό εδώ: δεν καταναλώνεται η ίδια η πνευματικότητα, αλλά μια 'εικόνα' της, ένα κενό περιτύλιγμα που δεν ικανοποιεί καμία βαθύτερη ανάγκη. Η ερώτησή μου είναι: μήπως και αυτή η διαδικασία της κατανάλωσης εικόνων επηρεάζει τελικά την ίδια την πνευματικότητα, καθώς διαβρώνει τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβανόμαστε και τη ζούμε; Αντί να την αγνοούμε τελείως στη συζήτηση, μήπως πρέπει να δούμε πώς η εμπορευματοποίηση αλλάζει τη φύση της;

[Feindflug]

Γιατί ρε τύπε, τι είναι η φιλοσοφία και πρέπει κάποιος να βουτήξει στα βαθιά της νερά και όχι να πλατσουρίζει στα ρηχά, όταν και αν θέλει;

Ένα χόμπι είναι κι αυτή, μια αναζήτηση, ένα ενδιαφέρον. Για κάποιους ίσως κρύβει βαθιά νοήματα, ίσως και το νόημα της ζωής. Άλλος το βρίσκει αυτό στους Σεξ Πίστολς.

Όπως κάποιος που ασχολείται με μοτοσυκλέτες, δεν είναι ανάγκη να γίνει Valentino Rossi, έτσι και όποιος ασχολείται με φιλοσοφία, δεν χρειάζεται να γίνει Σωκράτης. Ο καθένας ασχολείται στο επίπεδο που θέλει και μπορεί.

[Αχθος Αρουρης]

.........

σωστα ..... ειναι μια πραγματικοτητα
οπως ορθως διαπιστωνεις ....

να προσθεσω κατι ακομη ....

η καταναλωση δεν συνδεεται με πνευματικοτητα ..
κακως χρησιμοποιεις την λεξη πνευματικοτητα
ως αντικειμενο καταναλωσης ...
η καταναλωση, περι ης ο λογος, ειναι καταναλωση
εικονων, αυτο που καταναλωνεται ειναι εικονες,

ουδεμια σχεση με πνευματικοτητα και οουδεμια σχεση
με τραγωδια, στο τραγικο ενυπαρχει το στοιχειο
του αθελητου κακου και της προτερας αγνοιας,
στην καταναλωση δηλ. στην μανία δεν υπαρχουν τετοια
πραγματα ....

η συνεχης, ακαταπαυστη, ακορεστη καταναλωση εικονων
ειναι ο κυριος σκοπος τον οποιο καλειται να εκπληρωσει
το ιντερνετ .... ενα βασιλειο που κατοικειται απο πεινασμενα
φαντασματα (hungry ghosts), οπως περιγραφεται στον τροχο
της ζωης ... τεραστια κοιλια, πολυ μικρο στομα δεν μπορουν να
ικανοποιησουν την πεινα τους ......

..............

Ναι καταλαβαίνω πως το θέτεις. Όταν μιλάω για την κατανάλωση της πνευματικότητας, δεν αναφέρομαι απαραίτητα στη λέξη με τη βαθιά της μεταφυσική ή φιλοσοφική έννοια. Αναφέρομαι στην πνευματικότητα ως προϊόν, ως κάτι που συσκευάζεται, διαφημίζεται και καταναλώνεται, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε γίνεται μόδα. Η τραγωδία έγκειται ακριβώς στη μετατροπή του στοχασμού, της ενδοσκόπησης και των ιδεών σε εικόνες και απλοϊκά μηνύματα, που πλέον λειτουργούν ως εργαλεία εντυπωσιασμού, όχι κατανόησης. Το 'hungry ghosts' που αναφέρεις είναι ταιριαστό εδώ: δεν καταναλώνεται η ίδια η πνευματικότητα, αλλά μια 'εικόνα' της, ένα κενό περιτύλιγμα που δεν ικανοποιεί καμία βαθύτερη ανάγκη. Η ερώτησή μου είναι: μήπως και αυτή η διαδικασία της κατανάλωσης εικόνων επηρεάζει τελικά την ίδια την πνευματικότητα, καθώς διαβρώνει τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβανόμαστε και τη ζούμε; Αντί να την αγνοούμε τελείως στη συζήτηση, μήπως πρέπει να δούμε πώς η εμπορευματοποίηση αλλάζει τη φύση της;

η καταναλωση εικονων,ναι επηρεαζει σε διαφορετικους βαθμους,
λιγο ή πολυ .......
αυτο που επηρεαζει κυριως ειναι η επικοινωνια, η συνομιλια,
η μαθηση, η διδασκαλια, η κατανοηση αλλων αποψεων ...
ανακατευει τα φρεσκα με τα σαπια, για να τα πεταξεις ολα συλληβδην,
να τα αρνηθεις ολα ανεξαιρετως και να γινης ερμαιο και υπολογος
σε καθε αμαθη μαλακα ...
αυτος ειναι ο σκοπος του ιντερνετ ως προς την διαθεση γνωσεων,
η πνευματικοτητα δεν ειναι για ολους, αν δεν εχεις ερωτα αποκλειεσαι,

η φυση δεν αλλαζει, ειναι ορισμενη και δεν μπορει να αλλαξει,
αυτο που αλλαζει και μπορει να αλλαζει ειναι η χρηση της φυσης,
ο φουκω δηλ. η φιλοσοφια φουκω σε χρηση εμπορευματος,
δεν αλλαζει την φυση οτι προκειται για φιλοσοφια και οχι
για προ.ι.ον καταναλωσης παγωτο αμυγδαλο .......

............................

[marabou]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την παρατήρησή σου ότι η κατανάλωση εικόνων επηρεάζει την επικοινωνία και τη συνομιλία, αλλά διαφωνώ με την προσέγγιση ότι η πνευματικότητα είναι μόνο για όσους έχουν "έρωτα"'. Η πνευματικότητα, με την ευρύτερη έννοια της, μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από διαφορετικές διαδρομές για τον καθένα. Δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει "έρωτας", όπως τον ορίζεις. Μπορεί να είναι το κίνητρο της περιέργειας, η αναζήτηση νοήματος ή ακόμη και η επιθυμία για αυτοβελτίωση.
Όσο για τον Φουκώ ή οποιονδήποτε φιλόσοφο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι όταν οι ιδέες του γίνονται προϊόντα, αυτό επηρεάζει την πρόσληψή τους. Ακόμη κι αν η φιλοσοφία του δεν αλλάζει ουσιαστικά, το πώς τη διαχειρίζεται η αγορά και το κοινό μπορεί να αλλοιώσει το πώς την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Δεν είναι ότι η φύση των ιδεών αλλάζει, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο προσφέρονται και καταναλώνονται και αυτό μπορεί να αλλοιώσει τη δύναμή τους. Γιατί να αρνηθούμε ότι η εμπορευματοποίηση έχει συνέπειες; Ίσως αξίζει να δούμε πώς μπορούμε να απομονώσουμε τα φρέσκα' από τα 'σάπια, όπως πολύ σωστά ανέφερες, χωρίς όμως να τα πετάξουμε όλα μαζί.
Πάντως, το επιχείρημά σου ότι η πνευματικότητα δεν είναι για όλους μου φαίνεται λίγο περιοριστικό. Ίσως η πρόκληση να είναι πώς θα κάνουμε τη φιλοσοφία και την πνευματικότητα προσβάσιμες, χωρίς να τις αλλοιώσουμε στη διαδικασία.

[Αχθος Αρουρης]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την παρατήρησή σου ότι η κατανάλωση εικόνων επηρεάζει την επικοινωνία και τη συνομιλία, αλλά διαφωνώ με την προσέγγιση ότι η πνευματικότητα είναι μόνο για όσους έχουν "έρωτα"'. Η πνευματικότητα, με την ευρύτερη έννοια της, μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από διαφορετικές διαδρομές για τον καθένα. Δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει "έρωτας", όπως τον ορίζεις. Μπορεί να είναι το κίνητρο της περιέργειας, η αναζήτηση νοήματος ή ακόμη και η επιθυμία για αυτοβελτίωση.
Όσο για τον Φουκώ ή οποιονδήποτε φιλόσοφο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι όταν οι ιδέες του γίνονται προϊόντα, αυτό επηρεάζει την πρόσληψή τους. Ακόμη κι αν η φιλοσοφία του δεν αλλάζει ουσιαστικά, το πώς τη διαχειρίζεται η αγορά και το κοινό μπορεί να αλλοιώσει το πώς την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Δεν είναι ότι η φύση των ιδεών αλλάζει, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο προσφέρονται και καταναλώνονται και αυτό μπορεί να αλλοιώσει τη δύναμή τους. Γιατί να αρνηθούμε ότι η εμπορευματοποίηση έχει συνέπειες; Ίσως αξίζει να δούμε πώς μπορούμε να απομονώσουμε τα φρέσκα' από τα 'σάπια, όπως πολύ σωστά ανέφερες, χωρίς όμως να τα πετάξουμε όλα μαζί.
Πάντως, το επιχείρημά σου ότι η πνευματικότητα δεν είναι για όλους μου φαίνεται λίγο περιοριστικό. Ίσως η πρόκληση να είναι πώς θα κάνουμε τη φιλοσοφία και την πνευματικότητα προσβάσιμες, χωρίς να τις αλλοιώσουμε στη διαδικασία.

................

λεγεις καθαπερ εχει ....

φουκω εχω ενα βιβλιο στην βιβλιοθηκη μου
την αρχαιολογια, ειναι κατι αφορητο για μενα,
δεν αντεχω περαν της μιας σελιδος ......

φυσικα εχει συνεπειες.... η εμπορευματοποιηση
οση πλεοναζουσα προσοχη προσθετει
στην εμφανιση, τοσο πολυτιμο περιεχομενο αφαιρει
απο την ουσια, ναι κανει τον νιτσε μαζικο πολιτιστικο
προ.ι.ον χωρις την ουσια της φιλοσοφιας του ....

δεν ειναι δημοσια πορνη για ολους,
αν δεν σε εμπνεει ερωτας θα μεινεις στατικος
και αδρανης, δεν θα κινηθεις ως ερων
προς το ερωμενον ...
δεν ειναι για ολους, διοτι ολοι δεν προσπαθουν
ο δρομος δεν ειναι ευκολος, στενος και τεθλιμμενος ...

περιοριστικο εξαρταται τι περιοριζεις ...
περιοριστικο πληθους θορυβων, ταραχων ειναι καλο ....
και το τσιγαρο να περιορισεις καλο κανεις ...

ουκ εν των πολλων το ευ ....... ολιγα και ευαρεστα ....

νασαι καλα ........

.....................................

[marabou]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την παρατήρησή σου ότι η κατανάλωση εικόνων επηρεάζει την επικοινωνία και τη συνομιλία, αλλά διαφωνώ με την προσέγγιση ότι η πνευματικότητα είναι μόνο για όσους έχουν "έρωτα"'. Η πνευματικότητα, με την ευρύτερη έννοια της, μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από διαφορετικές διαδρομές για τον καθένα. Δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει "έρωτας", όπως τον ορίζεις. Μπορεί να είναι το κίνητρο της περιέργειας, η αναζήτηση νοήματος ή ακόμη και η επιθυμία για αυτοβελτίωση.
Όσο για τον Φουκώ ή οποιονδήποτε φιλόσοφο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι όταν οι ιδέες του γίνονται προϊόντα, αυτό επηρεάζει την πρόσληψή τους. Ακόμη κι αν η φιλοσοφία του δεν αλλάζει ουσιαστικά, το πώς τη διαχειρίζεται η αγορά και το κοινό μπορεί να αλλοιώσει το πώς την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Δεν είναι ότι η φύση των ιδεών αλλάζει, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο προσφέρονται και καταναλώνονται και αυτό μπορεί να αλλοιώσει τη δύναμή τους. Γιατί να αρνηθούμε ότι η εμπορευματοποίηση έχει συνέπειες; Ίσως αξίζει να δούμε πώς μπορούμε να απομονώσουμε τα φρέσκα' από τα 'σάπια, όπως πολύ σωστά ανέφερες, χωρίς όμως να τα πετάξουμε όλα μαζί.
Πάντως, το επιχείρημά σου ότι η πνευματικότητα δεν είναι για όλους μου φαίνεται λίγο περιοριστικό. Ίσως η πρόκληση να είναι πώς θα κάνουμε τη φιλοσοφία και την πνευματικότητα προσβάσιμες, χωρίς να τις αλλοιώσουμε στη διαδικασία.

................

λεγεις καθαπερ εχει ....

φουκω εχω ενα βιβλιο στην βιβλιοθηκη μου
την αρχαιολογια, ειναι κατι αφορητο για μενα,
δεν αντεχω περαν της μιας σελιδος ......

φυσικα εχει συνεπειες.... η εμπορευματοποιηση
οση πλεοναζουσα προσοχη προσθετει
στην εμφανιση, τοσο πολυτιμο περιεχομενο αφαιρει
απο την ουσια, ναι κανει τον νιτσε μαζικο πολιτιστικο
προ.ι.ον χωρις την ουσια της φιλοσοφιας του ....

δεν ειναι δημοσια πορνη για ολους,
αν δεν σε εμπνεει ερωτας θα μεινεις στατικος
και αδρανης, δεν θα κινηθεις ως ερων
προς το ερωμενον ...
δεν ειναι για ολους, διοτι ολοι δεν προσπαθουν
ο δρομος δεν ειναι ευκολος, στενος και τεθλιμμενος ...

περιοριστικο εξαρταται τι περιοριζεις ...
περιοριστικο πληθους θορυβων, ταραχων ειναι καλο ....
και το τσιγαρο να περιορισεις καλο κανεις ...

ουκ εν των πολλων το ευ ....... ολιγα και ευαρεστα ....

νασαι καλα ........

.....................................

Με το "να 'σαι καλά" εκφράζεις ότι δεν θέλεις συνέχεια ή είναι εσφαλμένη εντύπωσή μου;

[Αχθος Αρουρης]

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την παρατήρησή σου ότι η κατανάλωση εικόνων επηρεάζει την επικοινωνία και τη συνομιλία, αλλά διαφωνώ με την προσέγγιση ότι η πνευματικότητα είναι μόνο για όσους έχουν "έρωτα"'. Η πνευματικότητα, με την ευρύτερη έννοια της, μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από διαφορετικές διαδρομές για τον καθένα. Δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει "έρωτας", όπως τον ορίζεις. Μπορεί να είναι το κίνητρο της περιέργειας, η αναζήτηση νοήματος ή ακόμη και η επιθυμία για αυτοβελτίωση.
Όσο για τον Φουκώ ή οποιονδήποτε φιλόσοφο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι όταν οι ιδέες του γίνονται προϊόντα, αυτό επηρεάζει την πρόσληψή τους. Ακόμη κι αν η φιλοσοφία του δεν αλλάζει ουσιαστικά, το πώς τη διαχειρίζεται η αγορά και το κοινό μπορεί να αλλοιώσει το πώς την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Δεν είναι ότι η φύση των ιδεών αλλάζει, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο προσφέρονται και καταναλώνονται και αυτό μπορεί να αλλοιώσει τη δύναμή τους. Γιατί να αρνηθούμε ότι η εμπορευματοποίηση έχει συνέπειες; Ίσως αξίζει να δούμε πώς μπορούμε να απομονώσουμε τα φρέσκα' από τα 'σάπια, όπως πολύ σωστά ανέφερες, χωρίς όμως να τα πετάξουμε όλα μαζί.
Πάντως, το επιχείρημά σου ότι η πνευματικότητα δεν είναι για όλους μου φαίνεται λίγο περιοριστικό. Ίσως η πρόκληση να είναι πώς θα κάνουμε τη φιλοσοφία και την πνευματικότητα προσβάσιμες, χωρίς να τις αλλοιώσουμε στη διαδικασία.

................

λεγεις καθαπερ εχει ....

φουκω εχω ενα βιβλιο στην βιβλιοθηκη μου
την αρχαιολογια, ειναι κατι αφορητο για μενα,
δεν αντεχω περαν της μιας σελιδος ......

φυσικα εχει συνεπειες.... η εμπορευματοποιηση
οση πλεοναζουσα προσοχη προσθετει
στην εμφανιση, τοσο πολυτιμο περιεχομενο αφαιρει
απο την ουσια, ναι κανει τον νιτσε μαζικο πολιτιστικο
προ.ι.ον χωρις την ουσια της φιλοσοφιας του ....

δεν ειναι δημοσια πορνη για ολους,
αν δεν σε εμπνεει ερωτας θα μεινεις στατικος
και αδρανης, δεν θα κινηθεις ως ερων
προς το ερωμενον ...
δεν ειναι για ολους, διοτι ολοι δεν προσπαθουν
ο δρομος δεν ειναι ευκολος, στενος και τεθλιμμενος ...

περιοριστικο εξαρταται τι περιοριζεις ...
περιοριστικο πληθους θορυβων, ταραχων ειναι καλο ....
και το τσιγαρο να περιορισεις καλο κανεις ...

ουκ εν των πολλων το ευ ....... ολιγα και ευαρεστα ....

νασαι καλα ........

.....................................

Με το "να 'σαι καλά" εκφράζεις ότι δεν θέλεις συνέχεια ή είναι εσφαλμένη εντύπωσή μου;

εσφαλμενη εντυπωση ειναι .... αυτα που λεγαμε ...
....... γιατι να αποκλεισω την συνεχεια ...
δεν με αδικεις .... δεν βλεπω αγονη λογομαχια μεταξυ μας ...

νομιζω οτι, με βαση τον ιντερνετικο ευσεβισμο,
αν θελεις να υπαινιχθεις διακοπη σε μια συζητηση
δηλωνεις καλη συνεχεια, σε μια συζητηση ομως που
εχει προηγηθει συγκρουση .....

...................

[marabou]

Γιατί ρε τύπε, τι είναι η φιλοσοφία και πρέπει κάποιος να βουτήξει στα βαθιά της νερά και όχι να πλατσουρίζει στα ρηχά, όταν και αν θέλει;

Ένα χόμπι είναι κι αυτή, μια αναζήτηση, ένα ενδιαφέρον. Για κάποιους ίσως κρύβει βαθιά νοήματα, ίσως και το νόημα της ζωής. Άλλος το βρίσκει αυτό στους Σεξ Πίστολς.

Όπως κάποιος που ασχολείται με μοτοσυκλέτες, δεν είναι ανάγκη να γίνει Valentino Rossi, έτσι και όποιος ασχολείται με φιλοσοφία, δεν χρειάζεται να γίνει Σωκράτης. Ο καθένας ασχολείται στο επίπεδο που θέλει και μπορεί.

Πολύ σωστά. Αν κάτι δεν είναι για όλους, αν προωθείται ως κάτι που δεν είναι για όλους, θα ήταν κωδικοποιημένο εξαρχής. Θα περιβάλλονταν από μυστήριο και προστασία και αποθάρρυνση. Δεν μπορεί ένας τύπος σαν τον Φουκώ, που με έχει επηρεάσει τόσο και ο βίος του αλλά και το το έργο του, να παράγει πνευματικό προϊόν for members only.
Το ότι είναι δύσκολος είναι συζητήσιμο. Εγώ θα εισάγω αυτό που τιμά τον Άχθο αλλά όχι σε αντιπαράθεση με άλλους.
Είναι δύσκολος για τους ερωτευμένους σαν τον Άχθο. Σκέψου το. Ας το σκεφτεί κι ο ίδιος. Όσο πιο πολύ θες να αφιερωθείς στη γνώση και όσο πιο πολύ θέλεις να φορέσεις και να φας τη γνώση, τόσο πιο πολύ έρωτας σε κινεί γι αυτήν και προς αυτήν. Και τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ ούτε δύσκολο ούτε εύκολο. Εσύ είσαι που θες να λειτουργήσεις και να χειριστείς ό.τι μπορείς περισσότερο για το δέσιμο σου με τη γνώση. Θες να την πάρεις και ανάποδα και όρθια και σε φέτες και σε μεγάλα κομμάτια και βουτηγμένη στο νερό σαν παπάρα με ψωμί και κρύα με σαντιγύ και αποξηραμένη και όλα. Όσο σε πραγματώνει ό,τι κάνεις το κάνεις. και είναι δύσκολο γιατί το σέβεσαι, γιατί ανησυχείς γι αυτό, γιατί απαιτεί την αφοσίωσή σου. Το να τσιμπήσεις μόνο ένα μεζεδάκι όμως γιατί τόσο ήθελες είναι εξίσου ευχής έργον.

[marabou]

εσφαλμενη εντυπωση ειναι .... αυτα που λεγαμε ...
....... γιατι να αποκλεισω την συνεχεια ...
δεν με αδικεις .... δεν βλεπω αγονη λογομαχια μεταξυ μας ...

νομιζω οτι, με βαση τον ιντερνετικο ευσεβισμο,
αν θελεις να υπαινιχθεις διακοπη σε μια συζητηση
δηλωνεις καλη συνεχεια, σε μια συζητηση ομως που
εχει προηγηθει συγκρουση .....

...................

Αχ ωραία.
Υποστηρίζεις ότι η εμπορευματοποίηση των φιλοσοφικών ιδεών, όπως του Νίτσε, αφαιρεί κάτι ή αφαιρεί πολύ από την ουσία τους και τις μετατρέπει σε μαζικά πολιτιστικά προϊόντα που χάνουν τη φιλοσοφική τους βαρύτητα. Μα και βέβαια έτσι είναι. Αλλά κάποτε είχε αξία η βαρύτητα αυτή. Πλέον μπορεί να προσπεραστεί ως προαπαιτούμενο για την πορεία της ολοκλήρωσής σου ή πραγμάτωσης ή ικανοποίησής σου. Γιατί η ανακάλυψη του λαμπτήρα ήταν ένα θαύμα. Η επανακατασκευή του για δεύτερη φορά απαιτούσε μέθοδο, αυστηρό έλεγχο και πρωτόκολο. Σήμερα το θαύμα αυτό ζει ακόμα αλλά δεν το θαυμάζουν όλοι. Κάποιοι απλά το χρησιμοποιούν. Το κοινό όφελος είναι πως σήμερα δεν ανησυχεί πολύ κανείς μην μείνει χωρίς φως. και πάει παραπέρα, προχωράει.
Το ζητούμενο για μένα θα ήταν πως η εξουσία δηλαδή αυτός που θα σου διαθέσει τη γνώση και τη φιλοσοφία, αυτός που δύναται να εμπορευματοποιήσει τις ιδέες, χρησιμοποιεί αυτό το εμπόριο και ελέγχει την ωφελιμότητά του. Αυτό έχω αποκομίσει και από τον ίδιο τον Φουκώ σχετικά με τη μελέτη της εξουσίας.
Ο λόγος μου προς εσένα ισχύει τόσο όσο μπόρεσα να σε εννοήσω. Αλλιώς καθόλου. και το επιχείρημά μου είναι κενό και άστοχο.

[Αχθος Αρουρης]

εσφαλμενη εντυπωση ειναι .... αυτα που λεγαμε ...
....... γιατι να αποκλεισω την συνεχεια ...
δεν με αδικεις .... δεν βλεπω αγονη λογομαχια μεταξυ μας ...

νομιζω οτι, με βαση τον ιντερνετικο ευσεβισμο,
αν θελεις να υπαινιχθεις διακοπη σε μια συζητηση
δηλωνεις καλη συνεχεια, σε μια συζητηση ομως που
εχει προηγηθει συγκρουση .....

...................

Αχ ωραία.
Υποστηρίζεις ότι η εμπορευματοποίηση των φιλοσοφικών ιδεών, όπως του Νίτσε, αφαιρεί κάτι ή αφαιρεί πολύ από την ουσία τους και τις μετατρέπει σε μαζικά πολιτιστικά προϊόντα που χάνουν τη φιλοσοφική τους βαρύτητα. Μα και βέβαια έτσι είναι. Αλλά κάποτε είχε αξία η βαρύτητα αυτή. Πλέον μπορεί να προσπεραστεί ως προαπαιτούμενο για την πορεία της ολοκλήρωσής σου ή πραγμάτωσης ή ικανοποίησής σου. Γιατί η ανακάλυψη του λαμπτήρα ήταν ένα θαύμα. Η επανακατασκευή του για δεύτερη φορά απαιτούσε μέθοδο, αυστηρό έλεγχο και πρωτόκολο. Σήμερα το θαύμα αυτό ζει ακόμα αλλά δεν το θαυμάζουν όλοι. Κάποιοι απλά το χρησιμοποιούν. Το κοινό όφελος είναι πως σήμερα δεν ανησυχεί πολύ κανείς μην μείνει χωρίς φως. και πάει παραπέρα, προχωράει.
Το ζητούμενο για μένα θα ήταν πως η εξουσία δηλαδή αυτός που θα σου διαθέσει τη γνώση και τη φιλοσοφία, αυτός που δύναται να εμπορευματοποιήσει τις ιδέες, χρησιμοποιεί αυτό το εμπόριο και ελέγχει την ωφελιμότητά του. Αυτό έχω αποκομίσει και από τον ίδιο τον Φουκώ σχετικά με τη μελέτη της εξουσίας.
Ο λόγος μου προς εσένα ισχύει τόσο όσο μπόρεσα να σε εννοήσω. Αλλιώς καθόλου. και το επιχείρημά μου είναι κενό και άστοχο.

.................

ο προστιθεις γνωση, προσθησει αλγημα,
(για ενα προηγουμενο σου ποστ, περι γνωσεως)

τι ειναι εξουσια ; αυτο που μπορει να αδικει,
τουλαχιστον να μπορει να αυθαιρετει, χωρις να εχει
να δωσει λογαριασμο σε κανεναν, δηλ. δεν υπαρχει
κανενας πανω απο αυτο για να ελεγξει τις αδικιες,
να κρινει και να επιβαλλει τις προσηκουσες τιμωριες ....

αυτο ειναι η εξουσια, αλλα πως δεν υπαρχει κανενας
απο πανω της για να την εγκαλεσει σε απολογια ;

κανενας αφου αυτο που αποτελει εξουσια,
αποφασιζει απο τον εαυτο του δηλ. απο μεσα
οχι απ' εξω, συνεπως δεν υπαρχει εξωτερικος λογος
απο τον οποιο εξαρταται και στον οποιο οφειλει
να απολογηθει ...

αυτο που μπορει να αδικει χωρις να αδικειται το ιδιο,
δηλ. αυτο που μπορει και επιτρεπεται να αδικει χωρις
να πασχει το ιδιο απο αδικια, αυτο το χαρακτηριστικο,
ειναι η ουσια της εξουσιας ...

...........