"Ο βιαστής είσαι εσύ" ΚΑΙ στο Σύνταγμα

[Kauldron]

[Γιάννης]

τα δημοσιευματα που ανηρτησα γι αυτο ακριβως μιλανε: βιασμο. Και εμφανιζεται στο κειμενο με το συνωνυμο σεξ χωρις συναινεση. Τη διαφορα αναμεσα σ αυτα τα δυο την ειδε μονο ο φοσιλις.
Εσυ τι ζορι τραβας τωρα;

τη διαφορα αναμεσα στα 2 τη βλεπουν ολοι. αν δεν υπηρχε διαφορα δεν θα ηταν 2, θα ηταν μονο η λεξη βιασμος.

"σεξ χωρις συναινεση" ειναι το σεξ που κανει το 99% των ανθρωπων του πλανητη. κανεις δε ρωτα ξεκαθαρα τον αλλο "θες να γαμηθουμε;"

βισμος ειναι το σεξ μετα απο αρνηση. οταν δηλαδη ενας απο τους 2 πει "οχι"

Έλα, μαλακίες τώρα.

Αν δηλαδή η άλλη δεν πει ρητά "όχι" επειδή π.χ. ο αξιότιμος της έχει βουλώσει το στόμα ή την απειλεί μέ ή χωρίς όπλο να μην βγάλει άχνα, ή επειδή της έριξε κάτι στο ποτήρι και την μαστούρωσε, τότε δεν είναι βιασμός, σωστά;

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Τελικά το ζητούμενο ποιο είναι ;
Να καταδικάζεται ένας άνδρας για βιασμό με κριτήριο μόνο και μόνο την μαρτυρία μιας γυναίκας ότι την βιασε ;

[Γενιά της Αμαρτίας]

Ο γυμνοστηθισμός είναι δικαίωμα

[Dwarven Blacksmith]

Ο παραπάνω εμετός είναι η ουσία.

[Naida]

ρε συ νάνε δε λέω αυτό
αυτό που λέω είναι πως η στοχοποίηση ανθρώπων με βάση το φύλο είναι κάτι εντελώς παράλογο
και μη μου πεις πως δεν είναι στοχοποίηση όλων των ανδρών κάτι τέτοια γκάλοπ, ή κάτι μαλακίες όπως το "βιαστής είσαι εσύ"
δεν βγάζω λάδι κανέναν, τη κοινή λογική υποστηρίζω, ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και δεν ταυτίζεται με τις πράξεις κάποιου άλλου απλά επειδή τυχαίνει να "μοιράζεται" το ίδιο φύλο, την ίδια εθνικότητα/φυλή, την ίδια ηλικία ή ό,τι άλλο διάολο
δεν είμαστε όλοι οι άντρες βιαστές και όποια νομίζει πως μπορεί εμένα να με θεωρεί εν δυνάμει βιαστή απλά επειδή είμαι άντρας μπορεί να πάει να γαμηθεί

Σωστά. Τα περισσότερα τσιτάτα γενίκευσης κατά του φύλου αφορούν το γυναικείο φύλο.

[Namrail]

Δεν μπορεί να υπάρξει γυναικεία χειραφέτηση στον καπιταλισμό γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανθρώπινη χειραφετηση.

Πρόκειται για ένα σύστημα που στον πυρήνα του καταπιέζει τους πολλούς χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που έχουν αναπτυχθεί στους αιώνες της ταξικής εκμετάλλευσης των πλειοψηφιών από τις μειοψηφίες (η πατριαρχία είναι ένα από αυτά τα εργαλεία).

Ο πρώτος όρος για να έρθει η ανθρώπινη και κατά επέκταση και η γυναικεία χειραφετηση είναι ο σοσιαλισμός, που δίνει πολλά περιθώρια για την ανθρώπινη βελτίωση αν και παραμένει μια ταξική κοινωνία.

Στο βαθμό που βαθαίνουν οι σοσιαλιστικές σχέσεις, τόσο θα απελευθερώνεται ο άνθρωπος, με τη βοήθεια της μαζικής απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων και της χρήσης των πόρων του πλανήτη για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη μιας παρασιτικής μερίδας αστών.

Δέχομαι την απάντηση ως ειλικρινή και σε ευχαριστώ.
Το πρόβλημά μου με την ουσία της είναι η γενικότητα.
Δε λέω πως ο Καπιταλισμός είναι ιδανικός. Λέω πως οι εναλλακτικές είναι απόλυτα τρομακτικές.

Θα το κλείσω λέγοντας πως στον υπαρκτό οι γυναίκες δεν ήταν χειραφετημένες.
Το αντίθετο.

Θα πεί ο αλεξανδρόσο (Χρόνια Πολλά) πως ο πραγματικός σοσιαλισμός δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ, ή πως στο τάδε άρθρο του Ριζοσπάστη τον Ιούνη του 2003 ένας έγκριτος Καναδός δημοσιογράφος έδωσε απάντηση στις αντιρρήσεις μου, μα θα κλείνω με το εξής.

Ευτυχισμένη η δεκαετία που έρχεται για όλους, καλή εθνικοποίηση για τις Κεντρικές Τράπεζες.

Υγιεία και ευτυχία σου εύχομαι
(τα λεφτά τα κρατάω για κάποιον που δηλώνει καπιτάλας)

Η εναλλακτική δεν είναι καθόλου τρομακτική. Εφαρμόστηκε και πέτυχε παπάδες σε εντελώς απτό επίπεδο και μάλιστα σε μια τεχνολογικά πρωτόγονη σε σύγκριση με σήμερα εποχη.

Σε ότι αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό, όχι απλώς βελτιώθηκε σε σύγκριση με την εποχή προ της επανάστασης αλλά κατοχυρώθηκαν και μια σειρά δικαιώματα που δεν είχε καν φανταστεί ότι θα μπορουσε να απολαύσει το γυναικείο φύλο πριν το 1917.

Καταρχάς μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες του προλεταριακου κράτους ήταν να αναγνωρίσει πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, πριν καν γίνει αυτό στις ΗΠΑ.

Στη συνέχεια με μπαραζ παρεμβάσεων άρθηκε η ανισοτιμια μεταξύ αντρών και γυναικών στη δουλειά, στις απολαβές, στην καθημερινότητα αλλά και σε ότι είχε να κάνει με τα οικογενειακά θέματα.

Μειώθηκε ο αναλφαβητισμός των γυναικών που επί τσάρου έμεναν σπίτι και αγράμματες για όλη τους τη ζωή, διευκολύνθηκε η πρόσβαση τους στην περίθαλψη, έγινε βατή και πριμοδοτηθηκε η ανέλιξη τους στα εργατικά συμβούλια, ώστε μαζί με τους άντρες από κοινού να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να συνεισφέρουν ουσιαστικά και όχι από θέση κομπάρσου στην οικοδόμηση των νέων παραγωγικών σχέσεων.

Αυτά σήμερα φαίνονται ίσως κοινοτυπα, τότε όμως ήταν αδιανόητες τομές, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τι συνέβαινε στις γυναίκες της Ρωσίας προ της επανάστασης.

Η γυναίκα που ζούσε στη ρωσική ύπαιθρο επί τσάρου ήταν όχι απλά υποδυεστερη του άντρα, αλλά ένα αντικείμενο για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές και όχι μόνο ορμές του συζύγου. Οι κατσαπλιαδες ρωσοι χωριάτες αντιμετώπιζαν περιφρονητικά τις γυναίκες ασκούσαν τυραννία επάνω τους.

Αυτά άλλαξαν με το σοσιαλισμό σε εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής βαθμό . Δηλαδή το επιχείρημα ότι η γυναίκα στον σοσιαλισμό είχε την ίδια αντιμετώπιση με αυτή που είχε στην εποχή του τσάρου δεν είναι απλά εωλη αλλά και αστεία.

[foscilis]

Πράγματι.

Που αποδεικνύει ότι η πραγματική ισότητα δεν έχει.σχεση με το νάρκισσμο και τις ντεκονστρουβιστικες αηδιες των μιλενιαλς

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Δεν μπορεί να υπάρξει γυναικεία χειραφέτηση στον καπιταλισμό γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανθρώπινη χειραφετηση.

Πρόκειται για ένα σύστημα που στον πυρήνα του καταπιέζει τους πολλούς χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που έχουν αναπτυχθεί στους αιώνες της ταξικής εκμετάλλευσης των πλειοψηφιών από τις μειοψηφίες (η πατριαρχία είναι ένα από αυτά τα εργαλεία).

Ο πρώτος όρος για να έρθει η ανθρώπινη και κατά επέκταση και η γυναικεία χειραφετηση είναι ο σοσιαλισμός, που δίνει πολλά περιθώρια για την ανθρώπινη βελτίωση αν και παραμένει μια ταξική κοινωνία.

Στο βαθμό που βαθαίνουν οι σοσιαλιστικές σχέσεις, τόσο θα απελευθερώνεται ο άνθρωπος, με τη βοήθεια της μαζικής απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων και της χρήσης των πόρων του πλανήτη για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη μιας παρασιτικής μερίδας αστών.

Δέχομαι την απάντηση ως ειλικρινή και σε ευχαριστώ.
Το πρόβλημά μου με την ουσία της είναι η γενικότητα.
Δε λέω πως ο Καπιταλισμός είναι ιδανικός. Λέω πως οι εναλλακτικές είναι απόλυτα τρομακτικές.

Θα το κλείσω λέγοντας πως στον υπαρκτό οι γυναίκες δεν ήταν χειραφετημένες.
Το αντίθετο.

Θα πεί ο αλεξανδρόσο (Χρόνια Πολλά) πως ο πραγματικός σοσιαλισμός δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ, ή πως στο τάδε άρθρο του Ριζοσπάστη τον Ιούνη του 2003 ένας έγκριτος Καναδός δημοσιογράφος έδωσε απάντηση στις αντιρρήσεις μου, μα θα κλείνω με το εξής.

Ευτυχισμένη η δεκαετία που έρχεται για όλους, καλή εθνικοποίηση για τις Κεντρικές Τράπεζες.

Υγιεία και ευτυχία σου εύχομαι
(τα λεφτά τα κρατάω για κάποιον που δηλώνει καπιτάλας)

Η εναλλακτική δεν είναι καθόλου τρομακτική. Εφαρμόστηκε και πέτυχε παπάδες σε εντελώς απτό επίπεδο και μάλιστα σε μια τεχνολογικά πρωτόγονη σε σύγκριση με σήμερα εποχη.

Σε ότι αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό, όχι απλώς βελτιώθηκε σε σύγκριση με την εποχή προ της επανάστασης αλλά κατοχυρώθηκαν και μια σειρά δικαιώματα που δεν είχε καν φανταστεί ότι θα μπορουσε να απολαύσει το γυναικείο φύλο πριν το 1917.

Καταρχάς μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες του προλεταριακου κράτους ήταν να αναγνωρίσει πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, πριν καν γίνει αυτό στις ΗΠΑ.

Στη συνέχεια με μπαραζ παρεμβάσεων άρθηκε η ανισοτιμια μεταξύ αντρών και γυναικών στη δουλειά, στις απολαβές, στην καθημερινότητα αλλά και σε ότι είχε να κάνει με τα οικογενειακά θέματα.

Μειώθηκε ο αναλφαβητισμός των γυναικών που επί τσάρου έμεναν σπίτι και αγράμματες για όλη τους τη ζωή, διευκολύνθηκε η πρόσβαση τους στην περίθαλψη, έγινε βατή και πριμοδοτηθηκε η ανέλιξη τους στα εργατικά συμβούλια, ώστε μαζί με τους άντρες από κοινού να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να συνεισφέρουν ουσιαστικά και όχι από θέση κομπάρσου στην οικοδόμηση των νέων παραγωγικών σχέσεων.

Αυτά σήμερα φαίνονται ίσως κοινοτυπα, τότε όμως ήταν αδιανόητες τομές, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τι συνέβαινε στις γυναίκες της Ρωσίας προ της επανάστασης.

Η γυναίκα που ζούσε στη ρωσική ύπαιθρο επί τσάρου ήταν όχι απλά υποδυεστερη του άντρα, αλλά ένα αντικείμενο για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές και όχι μόνο ορμές του συζύγου. Οι κατσαπλιαδες ρωσοι χωριάτες αντιμετώπιζαν περιφρονητικά τις γυναίκες ασκούσαν τυραννία επάνω τους.

Αυτά άλλαξαν με το σοσιαλισμό σε εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής βαθμό . Δηλαδή το επιχείρημα ότι η γυναίκα στον σοσιαλισμό είχε την ίδια αντιμετώπιση με αυτή που είχε στην εποχή του τσάρου δεν είναι απλά εωλη αλλά και αστεία.

Άρα , οι άνδρες με τις γυναίκες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα τους παλεύοντας για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό και όχι χωριστά και σε κόντρα αναμεταξύ τους όπως υπονοούν όλες αυτές οι εξτρέμ φεμινίστριες με συνθήματα που κατηγορούν όλους τους άντρες για βιαστές και τα συναφή .

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Πράγματι.

Που αποδεικνύει ότι η πραγματική ισότητα δεν έχει.σχεση με το νάρκισσμο και τις ντεκονστρουβιστικες αηδιες των μιλενιαλς

Δεν έχω καταλάβει το κίνημα αυτό τι ζητάει
Αυστηρότερες ποινές για τους βιαστές ;
Να καταδικάζεται ένας άνδρας για βιασμό με απλά και μόνο την μαρτυρία μιας γυναίκας χωρίς δίκη ;

Κανένας δεν υποστηρίζει τον πραγματικό βιασμό και τους αληθινά ενόχους βιαστές

[Naida]

Δέχομαι την απάντηση ως ειλικρινή και σε ευχαριστώ.
Το πρόβλημά μου με την ουσία της είναι η γενικότητα.
Δε λέω πως ο Καπιταλισμός είναι ιδανικός. Λέω πως οι εναλλακτικές είναι απόλυτα τρομακτικές.

Θα το κλείσω λέγοντας πως στον υπαρκτό οι γυναίκες δεν ήταν χειραφετημένες.
Το αντίθετο.

Θα πεί ο αλεξανδρόσο (Χρόνια Πολλά) πως ο πραγματικός σοσιαλισμός δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ, ή πως στο τάδε άρθρο του Ριζοσπάστη τον Ιούνη του 2003 ένας έγκριτος Καναδός δημοσιογράφος έδωσε απάντηση στις αντιρρήσεις μου, μα θα κλείνω με το εξής.

Ευτυχισμένη η δεκαετία που έρχεται για όλους, καλή εθνικοποίηση για τις Κεντρικές Τράπεζες.

Υγιεία και ευτυχία σου εύχομαι
(τα λεφτά τα κρατάω για κάποιον που δηλώνει καπιτάλας)

Η εναλλακτική δεν είναι καθόλου τρομακτική. Εφαρμόστηκε και πέτυχε παπάδες σε εντελώς απτό επίπεδο και μάλιστα σε μια τεχνολογικά πρωτόγονη σε σύγκριση με σήμερα εποχη.

Σε ότι αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό, όχι απλώς βελτιώθηκε σε σύγκριση με την εποχή προ της επανάστασης αλλά κατοχυρώθηκαν και μια σειρά δικαιώματα που δεν είχε καν φανταστεί ότι θα μπορουσε να απολαύσει το γυναικείο φύλο πριν το 1917.

Καταρχάς μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες του προλεταριακου κράτους ήταν να αναγνωρίσει πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, πριν καν γίνει αυτό στις ΗΠΑ.

Στη συνέχεια με μπαραζ παρεμβάσεων άρθηκε η ανισοτιμια μεταξύ αντρών και γυναικών στη δουλειά, στις απολαβές, στην καθημερινότητα αλλά και σε ότι είχε να κάνει με τα οικογενειακά θέματα.

Μειώθηκε ο αναλφαβητισμός των γυναικών που επί τσάρου έμεναν σπίτι και αγράμματες για όλη τους τη ζωή, διευκολύνθηκε η πρόσβαση τους στην περίθαλψη, έγινε βατή και πριμοδοτηθηκε η ανέλιξη τους στα εργατικά συμβούλια, ώστε μαζί με τους άντρες από κοινού να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να συνεισφέρουν ουσιαστικά και όχι από θέση κομπάρσου στην οικοδόμηση των νέων παραγωγικών σχέσεων.

Αυτά σήμερα φαίνονται ίσως κοινοτυπα, τότε όμως ήταν αδιανόητες τομές, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τι συνέβαινε στις γυναίκες της Ρωσίας προ της επανάστασης.

Η γυναίκα που ζούσε στη ρωσική ύπαιθρο επί τσάρου ήταν όχι απλά υποδυεστερη του άντρα, αλλά ένα αντικείμενο για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές και όχι μόνο ορμές του συζύγου. Οι κατσαπλιαδες ρωσοι χωριάτες αντιμετώπιζαν περιφρονητικά τις γυναίκες ασκούσαν τυραννία επάνω τους.

Αυτά άλλαξαν με το σοσιαλισμό σε εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής βαθμό . Δηλαδή το επιχείρημα ότι η γυναίκα στον σοσιαλισμό είχε την ίδια αντιμετώπιση με αυτή που είχε στην εποχή του τσάρου δεν είναι απλά εωλη αλλά και αστεία.

Άρα , οι άνδρες με τις γυναίκες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα τους παλεύοντας για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό και όχι χωριστά και σε κόντρα αναμεταξύ τους όπως υπονοούν όλες αυτές οι εξτρέμ φεμινίστριες με συνθήματα που κατηγορούν όλους τους άντρες για βιαστές και τα συναφή .

Τα συνθήματά τους δεν κατηγορούν όλους τους άντρες. Κόλλησε η βελόνα.

[foscilis]

Φίλε ΑΙΝΕΙΑΝ προτείνω αν δε βαρεθείς να διαβάσεις λίγο Ντεριντά και λοιπούς καραγκιόζηδες για να καταλάβεις λίγο πώς σκέφτονται τα σύγχρονα κινήματα.

Τα πάντα αναλύονται στα συστατικά τους μέρη, για παράδειγμα αν σχολιάζεις για κάποια ότι είναι ντυμένη σαν τσούλα αυτό είναι ένα "λιθαράκι" κουλτούρας βιασμού και το κίνημα δεν το διακρίνει αληθινά από την πράξη του βιασμού, θεωρεί την τελευταία αποτέλεσμα των λέξεων, των εννοιών, της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ο βιαστής και καλά ποτέ δε θα βίαζε αν δεν ένιωθε ότι είναι γλωσσικά αποδεκτό να το κάνει.

Προφανώς αν το να σφυρίξεις σε μια γκόμενα είναι "βιαστική" συμπεριφορά συνάγεται ότι ο βιασμός είναι παντού, είναι ατιμώρητος κλπ.

Καταλήγουμε το κίνημα το κίνημα ασχολείται κυρίως με καταστάσεις σου'πα μου'πες μετά από ραντεβού που κάποια μαλάκω με daddy issues μετάνιωσε για το πόσο γούσταρε να ξεφτιλιστεί στην πούτσα.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Η εναλλακτική δεν είναι καθόλου τρομακτική. Εφαρμόστηκε και πέτυχε παπάδες σε εντελώς απτό επίπεδο και μάλιστα σε μια τεχνολογικά πρωτόγονη σε σύγκριση με σήμερα εποχη.

Σε ότι αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό, όχι απλώς βελτιώθηκε σε σύγκριση με την εποχή προ της επανάστασης αλλά κατοχυρώθηκαν και μια σειρά δικαιώματα που δεν είχε καν φανταστεί ότι θα μπορουσε να απολαύσει το γυναικείο φύλο πριν το 1917.

Καταρχάς μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες του προλεταριακου κράτους ήταν να αναγνωρίσει πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, πριν καν γίνει αυτό στις ΗΠΑ.

Στη συνέχεια με μπαραζ παρεμβάσεων άρθηκε η ανισοτιμια μεταξύ αντρών και γυναικών στη δουλειά, στις απολαβές, στην καθημερινότητα αλλά και σε ότι είχε να κάνει με τα οικογενειακά θέματα.

Μειώθηκε ο αναλφαβητισμός των γυναικών που επί τσάρου έμεναν σπίτι και αγράμματες για όλη τους τη ζωή, διευκολύνθηκε η πρόσβαση τους στην περίθαλψη, έγινε βατή και πριμοδοτηθηκε η ανέλιξη τους στα εργατικά συμβούλια, ώστε μαζί με τους άντρες από κοινού να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να συνεισφέρουν ουσιαστικά και όχι από θέση κομπάρσου στην οικοδόμηση των νέων παραγωγικών σχέσεων.

Αυτά σήμερα φαίνονται ίσως κοινοτυπα, τότε όμως ήταν αδιανόητες τομές, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τι συνέβαινε στις γυναίκες της Ρωσίας προ της επανάστασης.

Η γυναίκα που ζούσε στη ρωσική ύπαιθρο επί τσάρου ήταν όχι απλά υποδυεστερη του άντρα, αλλά ένα αντικείμενο για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές και όχι μόνο ορμές του συζύγου. Οι κατσαπλιαδες ρωσοι χωριάτες αντιμετώπιζαν περιφρονητικά τις γυναίκες ασκούσαν τυραννία επάνω τους.

Αυτά άλλαξαν με το σοσιαλισμό σε εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής βαθμό . Δηλαδή το επιχείρημα ότι η γυναίκα στον σοσιαλισμό είχε την ίδια αντιμετώπιση με αυτή που είχε στην εποχή του τσάρου δεν είναι απλά εωλη αλλά και αστεία.

Άρα , οι άνδρες με τις γυναίκες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα τους παλεύοντας για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό και όχι χωριστά και σε κόντρα αναμεταξύ τους όπως υπονοούν όλες αυτές οι εξτρέμ φεμινίστριες με συνθήματα που κατηγορούν όλους τους άντρες για βιαστές και τα συναφή .

Τα συνθήματά τους δεν κατηγορούν όλους τους άντρες. Κόλλησε η βελόνα.

Κανείς λάθος
Κατηγορούν όλους τους άνδρες

Αλλιώς και εάν κάποιοι άνδρες κάνουν διαδήλωση στο Σύνταγμα
Και δείχνοντας κάθε περαστικη γυναίκα της φωνάζουν
Και εσύ είσαι πουτανα

.. μπορούν μετά να ισχυρίζονται ότι δεν θεωρούν όλες τις γυναίκες πουτανες

[Naida]

Πράγματι.

Που αποδεικνύει ότι η πραγματική ισότητα δεν έχει.σχεση με το νάρκισσμο και τις ντεκονστρουβιστικες αηδιες των μιλενιαλς

Δεν έχω καταλάβει το κίνημα αυτό τι ζητάει
Αυστηρότερες ποινές για τους βιαστές ;
Να καταδικάζεται ένας άνδρας για βιασμό με απλά και μόνο την μαρτυρία μιας γυναίκας χωρίς δίκη ;

Κανένας δεν υποστηρίζει τον πραγματικό βιασμό και τους αληθινά ενόχους βιαστές

Να χτυπήσει την πατριαρχία και κυρίως να αφυπνίσει γυναίκες για την θέση τους. Πολλές θα το δουν σαν μόδα βέβαια ,αλλά κάτι θα κεδισουν.

[foscilis]

α και ναι. Το κίνημα ζητάει:
1) αυστηρότερες ποινές για τους βιαστές
2) επανακαθορισμό της έννοιας του βιασμού ώστε να εξαρτάται από το αν το φερόμενο ως θύμα μέσα του σκέφτηκε, ακόμα και εκ των υστέρων, πως έγινε οτιδήποτε για το οποίο δεν συναίνεσε ρητά
3) κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας.