ορμονικά δε στέκει αυτό εκτός αν μιλάμε για πρόωρη εμμηνόπαυση.Μετά τα 40 ειδικά 43 ραγδαία κατάρρευση, ειδικά στην λιμπιντο.
Τα οιστρογόνα έχουν πάντα ντεκαβλέ επίδραση στη διάθεση (δρουν ανασταλτικά προς την τεστοστερόνη που επίσης παράγουν οι ωοθήκες). Στην περιεμμηνόπαυση (35-50) τα οιστρογόνα μειώνονται σταδιακά μέχρι μηδενισμού (κατά την εμμηνόπαυση) ενώ η τεστοστερόνη μειώνεται πολύ λιγότερο, πέφτοντας στο μισό αντί στο μηδέν.
Συμπερασματικά από τα 35 μέχρι τα 50 η γυναίκα είναι όλο και πιο αχαλίνωτα πρόθυμη για σεξ, πλησιάζοντας σε όρεξη όλο και περισσότερο τον 16χρονο άντρα (δεν τον φτάνει βέβαια μια και μιλάμε για δέκα φορές περισσότερη τεστοστερόνη, αλλά σε σχέση με τον 25χρονο εαυτό της είναι η μέρα με τη νύχτα).
Το πρόβλημα -και η απόδειξη ότι ο Θεός είναι αν όχι άντρας σίγουρα μια πάρα πολύ κακιά ελληνίδα μάνα- είναι ότι τα οιστρογόνα επηρεάζουν την οργανική δυνατότητα της γυναίκας να κάνει σεξ: τα δευτερογενή σου σεξουαλικά χαρακτηριστικά τείνουν επίσης προς το αντρικό και ο ο κόλπος σου στεγνώνει και συρρικνώνεται όλο και περισσότερο. Κατά σαδιστικό τρόπο η διάθεση για σεξ αυξάνεται ταυτόχρονα με τη δυνατότητα για σεξ που πέφτει.
Αυτό είναι ριζικά διαφορετικό από τον άντρα που η τεστοστερόνη επηρεάζει τόσο τη δυνατότητα όσο και την επιθυμία με συνέπεια οι δύο καμπύλες να πέφτουν λίγο-πολύ ταυτόχρονα: στο τέλος ναι μεν σου σηκώνεται μια φορά το μήνα αλλά τις υπόλοιπες 92 απλά θες να ξύσεις το παπάρι σου και να δεις καναν αγώνα.