κριτικη στην ελευθερη αγορα

[run]

https://www.kathimerini.gr/1040929/arti ... lan8asmenh



Τι συμβαίνει λοιπόν με την «ελεύθερη αγορά»; Η φράση αυτή καθαυτήν προκαλεί ρίγη συγκινήσεως σε ορισμένους ανθρώπους. Στο έργο του «Η ώρα των οικονομολόγων: άστοχοι προφήτες, ανοικτές αγορές και ο κατακερματισμός της κοινωνίας», ο Μπένγιαμιν Απελμπάουμ περιγράφει τι συμβαίνει όταν αυτοί οι δογματικοί της σκέψης έχουν την εξουσία να εφαρμόσουν στην πράξη τις ιδέες τους. Δεν είναι ωραία ιστορία. Οπως συνήθως συμβαίνει με τις ανόητες αντιλήψεις για την κοινωνία, η πίστη στην ελεύθερη αγορά είναι απλή, ελκυστική και εντελώς λανθασμένη. Είναι απλό να σκεφθεί κανείς ότι όλοι θα είναι καλά εάν αφήσουν ήσυχες οι κυβερνήσεις τις αγορές να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά. Επίσης, η ιδέα αυτή είναι δελεαστική. Δεν χρειάζεται να κάνεις σχεδιασμό ή να σχηματίσεις άποψη, εφόσον όλες οι ενδείξεις για τις τιμές που σου δίνει η αυτορρυθμιζόμενη αγορά κάνουν τη δουλειά (των οικονομολόγων). Αλλά είναι και εσφαλμένη, εφόσον ούτε η ίδια η ανθρώπινη φύση ούτε η σύγχρονη οικονομία λειτούργησαν έτσι όπως οι ανωτέρω οικονομολόγοι υποθέτουν.

Το βιβλίο του Απελμπάουμ βρίθει περιστατικών, ιδεών, αναμνήσεων και βιωμάτων σημαντικών προσωπικοτήτων. Ξεκινά με τον (νομπελίστα) Μίλτον Φρίντμαν, τον θεωρούμενο και πνευματικό πατέρα του δόγματος της ελεύθερης αγοράς. Ο Απελμπάουμ, ο οποίος γράφει στους New York Times για θέματα οικονομίας, ασχολείται με το πώς ο νομπελίστας ήταν η αφορμή να αντικαταστήσει ο αμερικανικός στρατός την υποχρεωτική στράτευση με τους καλύτερα αμειβόμενους μισθοφόρους. Η συγκεκριμένη καινοτομία συνέτεινε στο να υποχωρήσουν οι αντιδράσεις στις ΗΠΑ για σειρά μακροχρόνιων πολέμων με αμφίβολη στόχευση. Ο λόγος είναι ότι στρατεύονταν λιγότερα παιδιά των οικογενειών της αμερικανικής ελίτ, η οποία και διαμορφώνει την κοινή γνώμη.

Ο δε απλουστευτικός μονεταρισμός του Μίλτον Φρίντμαν γνώρισε βραχεία νίκη στα τέλη του ’70. Στόχος τότε ήταν να επινοηθεί μια μηχανιστική διαδικασία, η οποία θα απομάκρυνε την κυβέρνηση από το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Συνέπεσε, μάλιστα, με δραστική πτώση του διαιωνιζόμενου πληθωρισμού. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση απέτυχε παταγωδώς, διότι οι μονεταριστές υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς υποβάθμισαν το πόσο περίπλοκα λειτουργεί ο πληθωρισμός, την τάση των τραπεζών να δίνουν απερίσκεπτα πιστώσεις, καθώς και την αξία των επιπλέον δημοσίων δαπανών όταν η ανεργία είναι μεγάλη. Δεν πτοήθηκαν, πάντως, οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς και προέβησαν σε μείωση φόρων ειδικά για τους πλούσιους. Αν και αυτή η πολιτική δεν οδηγήθηκε σε πλήρη αποτυχία, ωστόσο δεν απέφερε και την επαγγελλόμενη τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Οπως, ίσως, ήταν αναμενόμενο από μια ιδέα που την υποστηρίζουν άνθρωποι οι οποίοι θεωρούν σημαντικότερο το άτομο από το κοινό καλό, οι φοροαπαλλαγές για τους έχοντες οδήγησαν σε μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα και ρήγματα στον κοινωνικό ιστό.

Oι πολέμιοι του κράτους έχασαν το παιχνίδι με την εκστρατεία εναντίον χρήσιμων κρατικών ρυθμίσεων, που τις δαιμονοποίησαν, χαρακτηρίζοντάς τες «γραφειοκρατικές». Ο Απελμπάουμ επικεντρώνεται στις λίγες νίκες των οπαδών της προσέγγισης Φρίντμαν, αλλά θα μπορούσε να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα πεδία όπου επεκτάθηκε η κατάρτιση ρυθμιστικού πλαισίου εκ μέρους των κυβερνήσεων. Στις ΗΠΑ αυτό περιλαμβάνει τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές, τις συνθήκες εργασίας, τη σήμανση των τροφίμων και την ασφάλεια των τροφίμων. Επιπλέον, ο Απελμπάουμ επανέρχεται, ενθυμούμενος ακόμα ένα πολιτικό λάθος ολκής των οπαδών της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή την απορρύθμιση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Εκείνοι ισχυρίζονταν ότι η ελευθερία στις χρηματαγορές και η ανεμπόδιστη διασυνοριακή κίνηση κεφαλαίων θα κατατείνουν σε σταθερές ισοτιμίες και ροές κεφαλαίων, που θα βοηθήσουν την οικονομία. Στην πραγματικότητα, οδήγησαν σε αστάθεια στις αγορές, σε κερδοσκοπικές κινήσεις και στην εμφάνιση χρηματοπιστωτικών κρίσεων ανά περιόδους.

Έντυπη

αντε να παει όπως και ο κουμουνισμος

[wooded glade]

Η αγορά πρέπει να είναι ελεύθερη.
Όλοι ασχολούνται με τη στατιστική και αγνοούν τον παράγοντα άνθρωπο.
Ο μαρξισμός-λενινισμός τον αγνοεί εξ ολοκλήρου και τον καταργεί.
Ο συριζισμός επίσης, αλλά λόγω εξοχικών στο Γκστάαντ-Μπιαρίτζ οι δικοί του πρέπει να εξαιρούνται και γίνεται αυτό που γίνεται. Επίσης αντιμετωπίζει τις γνωστές δυσκολίες στην ίδρυση χουντικού πολιτεύματος (όπως μας εξήγησε και η κυρία Μπατζιάνα).
Νεοδημοκρατισμός, συριζισμός και Φωφισμός τώρα και οι τρεις μαζί επιτρέπουν στην "ελεύθερη αγορά" ότι ατασθαλείες τραβάει η ψυχή της. Ο Αλ Καπόνε και ο Λάκυ Λουτσιάνο οι κακομοίρηδες βλέπουν από τον παράδεισο αλλά δεν μπορούν πλέον ούτε ένα μικρό takeover bid.

Ελεύθερη αγορά σημαίνει ότι μπορώ να φτιάξω ένα ηλεκτρικό μπρίκι, ένα ρομποτάκι-σούπερμαν και να τα πουλάω στα παιδιά.
Δεν θα έρθει το ΣΔΟΕ να μου φορέσει χειροπέδες.
Σημαίνει επίσης ότι αυτοί που θα αγοράσουν το μπρίκι μου δεν θα κινδυνεύουν από ηλεκτροπληξία χιλίων ηλεκτρονιοβόλτ μόλις το ανάψουν.
Δεν θα τροποποιηθούν σκανδαλωδώς οι εθνικές προδιαγραφές για να μπορώ εγώ να πουλάω ανασφαλή μπρίκια.
Αυτά όμως είναι ειδικά στη χώρα μας "last year".

[relativer777]

Γούντι καλησπέρα.
Όχι ρέ να μήν πουλάς μπρίκι να πουλάς Τουρκικό τσεσβέ " μπρίκι στα Τούρκικα "
Δέν κατάλαβα, σε ποια ελεύθερη αναφέρεσαι.
Ελεύθερη Αγορά ? Που είναι αυτή κριμένη και δεν την είδαμε ? Θα πέρασε νυχτα .

[axilmar]

Ποτέ τα άκρα δεν είναι καλά. Ούτε η ελεύθερη (δλδ ασύδοτη) αγορά είναι, ούτε ο κομμουνισμός.

Εκει που υπάρχουν σήμερα οι καλύτερες συνθήκες είναι εκει όπου υπάρχει ένα μίγμα αριστερών και δεξιών πολιτικών.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Η λέξη κλειδί είναι "αυτορυθμιζόμενη". Εμπιστευόμαστε άπληστους και ανήθικους ανθρώπους, να ελέγξουν οι ίδιοι τον εαυτό τους ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος.
Ζούμε σε μια εποχή έκπτωσης αξιών και παράλληλης δημιουργίας ψευδο-αναγκών. Αυτό που θέλει η αγορά είναι να είμαστε απαθείς και εξαρτημένοι.
Ο μόνος τρόπος να αποτινάξουμε αυτή την πανούργα κυριαρχία απουσίας ιδεών και πραγματικών αισθημάτων είναι ένας πόλεμος. Μόνο ο πόλεμος με τους Τούρκους θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε το τέλμα και να αισθανθούμε και πάλι σαν άνθρωποι.

[Daje]

Ποτέ τα άκρα δεν είναι καλά. Ούτε η ελεύθερη (δλδ ασύδοτη) αγορά είναι, ούτε ο κομμουνισμός.

Εκει που υπάρχουν σήμερα οι καλύτερες συνθήκες είναι εκει όπου υπάρχει ένα μίγμα αριστερών και δεξιών πολιτικών.

ΠΑΣΟΚ

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Ποτέ τα άκρα δεν είναι καλά. Ούτε η ελεύθερη (δλδ ασύδοτη) αγορά είναι, ούτε ο κομμουνισμός.

Εκει που υπάρχουν σήμερα οι καλύτερες συνθήκες είναι εκει όπου υπάρχει ένα μίγμα αριστερών και δεξιών πολιτικών.

ΠΑΣΟΚ

/thread

[axilmar]

Ποτέ τα άκρα δεν είναι καλά. Ούτε η ελεύθερη (δλδ ασύδοτη) αγορά είναι, ούτε ο κομμουνισμός.

Εκει που υπάρχουν σήμερα οι καλύτερες συνθήκες είναι εκει όπου υπάρχει ένα μίγμα αριστερών και δεξιών πολιτικών.

ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ δεν υπηρχαν οι δεξιες πολιτικες.