Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από nik_killthemall » 13 Ιουν 2018, 10:53
Ο "δημοσιογράφος" είναι ανιστόρητος, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία καθώς και η πλειοψηφεία των ελ είναι ανιστόρητοι, και αυτό είναι το κοινό σημείο της χώρας με τους σκοπιανούς : πως τσακώνονται κάποιοι βαλκάνιοι έλληνοφωνοι και σλαβοφωνοι, για κάτι που στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν, δεν τους αφορά και δεν σχετίζονται με αυτό.
Ιστορικά υπάρχουν 2 σημεία :
1) Οι αρχαίοι Μακεδόνες ως τι αυτοπροσδιορίζονταν ως έλληνες ή ως μη έλληνες ?
Δεν υπάρχει ούτε ένα σωζόμενο γραπτό σε διάρκεια 4 αιώνων, που να δείχνει πως η Μακεδονική ελίτ και ο Μακεδονικός στρατός ΔΕΝ εγκάβλωνε μέχρι τελευταίας φλέβας της ψωλής του, να αυτοπροσδιορίζεται ως ελλην και αυτό όχι για διάρκεια μερικών 10ετιών αλλά για διάρκεια πολλών αιώνων από τον 5 ο αι.π.χ. τουλάχιστον μέχρι και την κατάκτηση από τους Ρωμαίους ! Γεμίζουν σειρές από βιβλιοθήκες με σωζόμενα συγγράμματα στα οποία οι Μακεδόνες (ελιτ και στρατός) πέραν γλώσσας, ονομάτων, παιδείας, λατρεία ηλιάδας, έλληνες δασκάλους (Αριστοτέλης) κλπ. γούσταραν να ταυτίζονται πολιτιστικα και οντολογικά με τους έλληνες.
Πολιτιστικά αλλά και με την πολιτική έννοια του έλλην, οι Μακεδόνες ήταν περισσότερο έλληνες από τους σπαρτιάτες, τους ούγκανους "χρυσαυγίτες" της εποχής, που δεν ήξεραν ούτε το όνομά τους να γράψουν και είχαν τις περισσότερες προδοτικές επαφές με τους εχθρούς Πέρσες, εβερ.
Επομένως, ο κάθε ανιστόρητος βαλκανόγυφτος που 2,5 χιλιετίες μετά, αμφισβητεί την ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων, πρωτίστως δεν σέβεται το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των αρχαίων Μακεδόνων 2,5 χιλιετίες πριν, ενώ προφανώς λέει πως σέβεται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των σημερινών σκοπιανών.
Εν ολίγοις, ο κάθε ανιστόρητος βαλκανόγυφτας απλά τερματίζει την υποκρισία του.
2) Οι υπόλοιποι έλληνες έβλεπαν τους Μακεδόνες ως έλληνες ή ως μη έλληνες ?
Εδώ ο μέσος ανιστόρητος γυφτοβαλκάνιος που η ιστορική του άποψη βασίζεται στο καφενείο και σε χοαξ θα αναμασήσει τη γνωστή μπούρδα με τους ολυμπιακούς αγώνες ή την άλλη γνωστή μπούρδα με τις πολιτικές διχόνοιες μεταξύ των πολιτικών των πόλεων κρατών (στις οποίες θα πρέπει να αμφισβητήσουμε την ελληνικότητα και των σπαρτιατών ας πούμε γιατί και αυτοί για τους αθηναίους βάρβαροι ήταν). Θα αρκεστώ να αναφέρω εδώ ένα περιστατικό :
Το παράδειγμα του Χαρίδημου του Αθηναίου ο οποίος έφυγε από τον στρατό του Αλεξάνδρου μετά την μάχη του Γρανικού και προσχώρησε στους Πέρσες αφού ο Μέμνων ο επικεφαλής των Ελλήνων μισθοφόρων που πολέμαγαν με τους Πέρσες, πέθανε, με σκοπό να πάρει την θέση του.
Σε αντίθεση με τον Μέμνων που απλά συμβούλεψε τον Δαρείο πριν πεθάνει, ο Χαρίδημος δεν τον συμβούλεψε αλλά απαίτησε από τους Πέρσες σε βαθμό προσβολής, να τεθεί ο ίδιος επικεφαλής του Περσικού στρατού στο οποίο οι έλληνες μισθοφόροι του θα ήταν η αιχμή του δόρατος υποσχόμενος πως έτσι θα ξεπάστρευε μια για πάντα τον Αλέξανδρο !
Οι Πέρσες και ο Δαρείος του είπαν πως με αυτό που έλεγε τους προσέβαλε και τους εξύβριζε, αλλά ο Χαρίδημος επέμεινε γράφοντας τους σταρχίδια του, λέγοντάς τους στη μάπα πως είναι δειλοί, φαντασμένοι και ανίκανοι γιατί δεν έχουν ιδέα για την φοβερή δύναμη των Ελλήνων που έρχονται αυτή τη στιγμή εναντίον τους (των Ελλήνων που οι μισοί απο αυτούς ήταν Μακεδόνες και δεν "θεωρούνταν" Έλληνες από τους υπόλοιπους Έλληνες και τρίχες κατσαρές).
Και αυτά τα έλεγε ένας Αθηναίος και μάλιστα προδότης που είχε προσχωρήσει στον εχθρό και δεν είχε προφανώς κανένα όφελος να τα πει, ειδικά από τη στιγμή που αυτά που έλεγε του κόστισαν το κεφάλι του !
Ο Δαρείος προφανώς τέτοια γελοιοποίηση μπροστά σε όλους τους Πέρσες αξιωματικούς του δεν μπορούσε να την δεχτεί και έδωσε έντολη να αποκεφαλίσουν τον Αθηναίο. Και τα τελευταία λόγια του Αθηναίου στον Δαρείο ήταν : "Την τιμή μου η μετάνοια σου θα την πληρώσει. Ο εκδικητής μου δεν είναι μακριά ! "
Το συγκεκριμένο σκηνικό έχει επιπλέον σημασία γιατί δείχνει την θεώρηση του ποιος θεωρούταν έλληνας μπροστά στον επίσημο εχθρό ! Και όχι σε συζητηση μεταξύ των ελ που ο καθένας μπορεί να πει ό,τι παπαριά συνέφερε τους ιδιοτελείς πολιτικούς του σκοπούς.
Πούστρα Αλέξανδρε Μαυροκορδάτε σκατά στο τάφο σου και τη ψυχή σου καριόλη τουρκόσπορε.
