enterprise-psi έγραψε: ↑13 Ιουν 2018, 10:04
Χέσιμο στο νοσοκομείο να δείτε.

Be me
Δεύτερη μέρα νοσοκομείο, μετά από πέτρα στην χολή.
Δεν έχω πάει καθόλου τουαλέτα.
Φυσιολογικό λέει ο γιατρός.
Δεν πειράζει λέω, αύριο βγαίνω θα πάω σπίτι στον θρόνο μου και θα τον γκρεμίσω.
Αμ δε.
2 η ώρα το πρωί.
Ανοίγω τα μάτια μου.
Το βαρυτικό πεδίο γύρω από την κοιλιά μου έχει αυξηθεί κατά μισό g.
Τα σκατά έγιναν αληθινά.
Σηκώνομαι με δυσκολία
Πονάνε τα ράμματα.
Περπατάω στον διάδρομο, τα φώτα τρεμοπαίζουν, λες και είναι ταινία με φάντασμα.
Δεν είναι φάντασμα, είναι δαίμονας.
Έχω και το πράγμα με ρόδες για τον oρό. Φυσικά δεν έχει λαδωθεί ποτέ.
Έξω από την τουαλέτα τα λένε δυο νοσοκόμες .
Η μια είναι πολύ καλό.
Σκέφτομαι οτι δεν μπορώ να με δουν να μπαίνω μέσα, ο μόνος δυο το πρωί, και μετά να ακουστεί ο εξορκισμός.
Θα γίνω ρεζίλι.
Σκέφτομαι.
Η κοιλιά ξαφνικά, αρχίσει και τρέμει, και ακούγεται ένας ήχος σαν του Predator.
Δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο.
Βαράει γενικός συναγερμός.
Μπαίνω μέσα, παίρνω χαρτιά, τα απλώνω πάνω, χεστα λέω , τόση αντιβίωση παίρνω.
Κάθομαι.
Σκοτάδι.
Δακρύζουν τα μάτια μου
από τους πόνους στα ράμματα
από την ανακούφιση
και μετά απο την μυρωδιά
ΤΙ να προλάβει να μεταβολίσει το συκώτι;
Είναι η νάρκωση, η αντιβίωση, τα αντιπηκτικά
πως βρωμάνε έτσι;
Έρχεται και δεύτερο κύμα.
Πάρε και άλλη βρώμα.
Πέφτουν περιστέρια πάνω στα παράθυρα, νεκρά.
Τα φώτα αναβοσβήνουν σαν φλας φωτογραφικής μηχανής.
Ρωγμές εμφανίζονται πάνω στην πορσελάνη της τουαλέτας.
Οι καθρέφτες δακρύζουν αίμα.
Ένας στον 5ο όροφο, ξύπνησε από μακροχρόνιο κώμα.
Και μετά ησυχία.
Πλένομαι και βγαίνω έξω.
Οι νοσοκόμες είχαν φύγει μάλλον, αλλά έμειναν οι μορφές τους καμένες στον τοίχο.
pic not related.