ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: ↑13 Μαρ 2020, 20:37
ΟΥΤΙΣ έγραψε: ↑12 Μαρ 2020, 16:52
break έγραψε: ↑12 Μαρ 2020, 16:20
Ακατάλυπτη πολυλογία είναι το άρθρο. Γιατί ακριβώς είναι ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία ; Δεν μας μεταφέρεις συνοπτικά το επιχείρημα γιατί από το νυσταλέο και τετριμένο κύρηγμα που έβαλες εγώ πραγματικά δεν μπορώ να το εξάγω.
Δεν το διάβασες προσεκτικά.
Τα βασικά επιχειρήματα που έχει:
1. Η πίστη σε κάποια θρησκεία φαίνεται να είναι φυσική ανάγκη στον άνθρωπο.
2. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία διότι ενδιαφέρεται για αυτήν την ζωή, όχι για την άλλη μόνο. Ενδιαφέρεται δηλαδή για την κατάσταση του ανθρώπου σε αυτό τον κόσμο.
3. Δεν είναι θρησκεία διότι σύμφωνα με την διδασκαλία της, και σε αντίθεση με τις θρησκείες, η διάθεση του Θεού παραμένει αμετάβλητη. Ο Θεός είναι Αγάπη. Και καλεί τους ανθρώπους να αλλάξουν, αλλά τους αγαπά όλους το ίδιο. Αν κάποιος δεν επιθυμεί να αλλάξει, αυτό δεν αλλοιώνει την αγάπη του Θεού. Και, άρα, ο Θεός δεν τιμωρεί κανέναν. Η Σωτηρία ή η Απώλεια είναι προσωπική υπόθεση.
Κάπως έτσι.
Τώρα, αν συμφωνεί κανείς ή όχι, είναι άλλη συζήτηση.
.
Δηλαδή τό σενάριο τού Αιώνιου βασανισμού τής Κολάσεως τό έφτιαξαν οι άνθρωποι ;;;
Γιά νά αυτοτιμωρηθούν ;;;
Καί ενώ δέν υπάρχει σάν σενάριο στήν Παλαιά Διαθήκη.....
Παρά στόν Αιγυπτιακό " Μύθο τού Ηρώς" πού διέσωσε .....
αυτή η πουτάνα ο Πλατωνίσκος.....
Μήπως πρέπει νά μάς βάλει σέ σκέψη.....από πού καί γιατί υιοθετήθηκε ;;;
Τό ότι βρίσκει Λογικό καί Δίκαιο πάντως ένα τέτοιο σενάριο ο πιστός.....
δείχνει τή δύναμη τής πλύσης εγκεφάλου.....τή Συλλογική Τρέλα.....
καί κάποια Σαδιστεία.....
.
Αντιμετωπίζεις το θέμα τελείως μονόπλευρα.
Πρώτον, σε όλες τις θρησκείες υπάρχει το μοτίβο του επίγειου και του άλλου κόσμου, οπότε δεν τίθεται θέμα υιοθεσίας. Εκεί που μπορεί να υπήρξε επηρεασμός είναι στους μύθους και στην κοσμογονία κάθε πολιτισμού και ειδικώς μεταξύ αυτών που είχαν επικοινωνία. Αλλά ακόμα και στις πιο απομονωμένες φυλές όλων των ηπείρων, η αντίληψη ότι ο θάνατος δεν ήταν το τέλος της ύπαρξης αλλά η μετάβαση σε ένα άλλο πεδίο, είναι σαφής.
Δεύτερον, σε όλους τους πολιτισμούς, οι πρόγονοι συνεχίζουν να υπάρχουν και είναι σημείο αναφοράς για τους ζωντανούς. Και το ζητούμενο της επίγειας ζωής είναι η μετάβαση στο πεδίο των άξιων προγόνων και όχι αυτών που αποκλείονται από αυτό λόγω άτιμων πράξεων στη ζωή τους. Η μίμηση και αναπαραγωγή των καλών προτύπων.
Όπου υπάρχουν τα Ηλύσια πεδία, η Βαλχάλα, ο Παράδεισος κλπ, υπάρχει και η αντίστοιχη Κόλαση. Το αν είναι τα Τάρταρα ή οι όχθες των ποταμών που σεργιανούν οι διωγμένες ψυχές, είναι απλώς μια συμβολική απόδοση. Αλλά η εικόνα είναι η ίδια.
Με λίγα λόγια η χριστιανική αμαρτία δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την αρχαιοελληνική ατιμία.
Και η θρησκεία είναι ένας τρόπος ώστε οι άνθρωποι να γίνουν σωστοί πολίτες, με στοιχειωδώς ελεύθερη βούληση.
Είναι μια άτυπη αστυνομία, ένας άγραφος νόμος με πολύ μεγαλύτερη δυναμική.
Οπότε, για ποιο Σαδισμό μιλάς;
