Τελικά δεν αυτορυθμίζεται.

[argouen]

Τώρα όμως το πρόβλημα θα είναι κοινό για όλους, η λογική λέει πως με το τέλος της κρίσης του ιού, θα πέσει πολύ χρήμα για την ενίσχυση της ζήτησης (σαν να βγήκαμε από παγκόσμιο πόλεμο) και η παγκόσμια οικονομία θα εκτιναχθεί.

Αν θέλουμε να συνομωσιολογήσουμε λίγο, η παγκόσμια οικονομία χρειαζόταν μία ενεσούλα και ο ιός ηρθε κουτί

[Cavaliere]

Θα φάμε με χρυσά κουτάλια.

[argouen]

Θα φάμε με χρυσά κουτάλια.

καποιοι ελαχιστοι καπου ναι

[Lugozzi]

Τώρα όμως το πρόβλημα θα είναι κοινό για όλους, η λογική λέει πως με το τέλος της κρίσης του ιού, θα πέσει πολύ χρήμα για την ενίσχυση της ζήτησης (σαν να βγήκαμε από παγκόσμιο πόλεμο) και η παγκόσμια οικονομία θα εκτιναχθεί.

Αν θέλουμε να συνομωσιολογήσουμε λίγο, η παγκόσμια οικονομία χρειαζόταν μία ενεσούλα και ο ιός ηρθε κουτί

Αυτό πάντως το λέγαμε καιρο: ότι χρειάζεται ένας πόλεμος για να γίνει ρισετ κλπ κλπ

Ιδού

[AlienWay]

Αυτό που πληρώνει ο πλανήτης είναι ο οικονομικός ανταγωνισμός των εθνών-κρατών "με οποιοδήποτε κόστος", από τον οποίο δεν βρισκόταν στην απ' έξω ούτε η ΛΔΚ, αλλά ούτε και η ΕΣΣΔ (όταν υπήρχε).

Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι όταν τέθηκετο ενδεχόμενο για την αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος επί μνημονίου η χρηματοδότηση της ανάπτυξης αντί για οικονομική ενίσχυση, είχαν βγει κάποια ακραία νεοφίλ παπαγαλάκια στα συστημικά μέσα και ρωτούσαν "ανάπτυξη έναντι ποίου; Η αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης μιας οικονομίας, αποβαίνει σε βάρος των άλλων χωρών της ΕΕ". Και όταν αυτό ίσχυσε για χώρα που ανήκε σε ΕΝΩΣΗ ΚΡΑΤΩΝ αντιλαμβάνεται κανείς την απληστία που προκαλεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των εθνών-κρατών.

Είναι σαν έναν αγώνα αυτοκινήτων, όπου όλοι οι οδηγοί τα έχουν "πειράξει" ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αλλά κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να διαλυθούν εν κινήσει.

[sys3x]

στην κρίση θες επέμβαση, στην κανονική κατάσταση θες ελευθερία.

Για τον ίδιο λόγο άλλωστε όταν αρρωσταίνεις πας σε γιατρό και ακολουθείς τις οδηγίες του, δεν συνεχίζεις να ζεις τη ζωή σου όπως γουστάρεις.

Και προφανώς τίποτα δεν είναι απόλυτο, ούτε 100% έλεγχο από το κράτος έχουμε σαν ρομπότ (ακόμα και τώρα) ούτε 100% ασύδοτα τα πάντα ήταν πριν.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνουν κατανοητά όλα αυτά.

Γιατί ιδεολογίες, γιατί εγώ σας τα λεγα, γιατί μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους/μας.

[Αίγαγρος]

Βέβαια το ζήτημα είναι πολύ ευρύτερο, δεν είναι ενδογενές οικονομικό πρόβλημα του υπάρχοντος συστήματος, αλλά εξωγενές και αφορά τον ρόλο του κράτους ευρύτερα στη ζωή μας. Χωρίς κράτος, δεν γίνεται πάντως, κάποτε ο κόσμος έτρεχε στον θεό την ύστατη ώρα, τώρα τρέχει στο κράτος.
Έξω από την Πολιτεία, ζούνε είτε ζώα, είτε θεοί. Όχι άνθρωποι πάντως.


https://www.kathimerini.gr/1070331/arti ... n-epidhmia

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Στην πραγματικότητα δεν ζήσαμε ποτέ πραγματικό καπιταλισμό. Δεν είναι καπιταλισμός όταν διασώζονται τράπεζες και μεγάλες εταιρείες από δισεκατομμύρια του κράτους. Δεν είναι καπιταλισμός όταν το κράτος χορηγεί σε φαρμακοβιομηχανίες δισεκατομύρια για έρευνα και μετά θησαυρίζουν από τις πωλήσεις. Αυτό έιναι σοσιαλισμός. Ιδιόμορφος σοσιαλισμός που λειτουργεί πάντα εις βάρος των πολλών.

Μα αυτό ακριβώς είναι ο καπιταλισμός. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι.

Παντελώς ελεύθερη αγορά χωρίς περιορισμούς με το κράτος να είναι διαιτητής και όχι παίκτης ουδέποτε υπήρξε.

Εδώ έχουμε το κλασσικό πρόβλημα του "μα αυτός δεν είναι πραγματικός κομμουνισμός" αλλά από την ανάποδη. Αντί να κριτικάρουμε το πραγματικό σύστημα στην τωρινή του υλοποίηση κριτικάρουμε ένα ακραίο θεωρητικό μοντέλο που ούτε ποτέ υπήρξε ούτε ποτέ και θα υπάρξει.

Και βέβαια υπήρξε. Πρόσφατα. Απλά όταν αποτυγχάνει η αγορά καλείται το κράτος να μαζέψει τα κομμάτια. Γιατί; Μα φυσικά επειδή δεν έχει παρέμβει νομοθετικά όταν έπρεπε.
Εδώ δεν έχουμε κανένα κλασικό πρόβλημα. Εδώ έχουμε έναν μικρό αριθμό πλουσίων να υπαγορεύει τους νόμους σε κράτη.

[break]

Και βέβαια υπήρξε. Πρόσφατα. Απλά όταν αποτυγχάνει η αγορά καλείται το κράτος να μαζέψει τα κομμάτια. Γιατί; Μα φυσικά επειδή δεν έχει παρέμβει νομοθετικά όταν έπρεπε.

Ποτέ δεν υπήρξε ελεύθερη αγορά. Ποτέ. Ούτε στην Θατσερική Αγγλία ούτε στην Αμερική του Ρήγκαν ούτε πουθενά. Στην ελάχιστη το κράτος επιβάλει μονοπώλια μέσω πατεντών, αποτρέπει των εξωτερικό ανταγωνισμό με δασμούς, φορολογεί και ξοδεύει, κάνει στρατιωτικές επεμβάσεις κλπ κλπ. Το αόρατο χέρι της αγοράς ποτέ δεν έδρασε αυτόνομα από το βαρύ χέρι της κυβέρνησης.

Η κρατική παρέμβαση δεν αποτελεί απόκλιση από κάποιο χρυσό κανόνα laissez faire όπως πάει να παρουσιάσει αυτό το νήμα μιας και ουδέποτε υπήρξε ουσιαστικό laissez faire ούτε κανείς ισχυρίστηκε σοβαρά ότι πρέπει να υπάρξει.

[Fluffy]

Στην πραγματικότητα δεν ζήσαμε ποτέ πραγματικό καπιταλισμό. Δεν είναι καπιταλισμός όταν διασώζονται τράπεζες και μεγάλες εταιρείες από δισεκατομμύρια του κράτους. Δεν είναι καπιταλισμός όταν το κράτος χορηγεί σε φαρμακοβιομηχανίες δισεκατομύρια για έρευνα και μετά θησαυρίζουν από τις πωλήσεις. Αυτό έιναι σοσιαλισμός. Ιδιόμορφος σοσιαλισμός που λειτουργεί πάντα εις βάρος των πολλών.

Μα αυτό ακριβώς είναι ο καπιταλισμός. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι.

Παντελώς ελεύθερη αγορά χωρίς περιορισμούς με το κράτος να είναι διαιτητής και όχι παίκτης ουδέποτε υπήρξε.

Εδώ έχουμε το κλασσικό πρόβλημα του "μα αυτός δεν είναι πραγματικός κομμουνισμός" αλλά από την ανάποδη. Αντί να κριτικάρουμε το πραγματικό σύστημα στην τωρινή του υλοποίηση κριτικάρουμε ένα ακραίο θεωρητικό μοντέλο που ούτε ποτέ υπήρξε ούτε ποτέ και θα υπάρξει.

Η πραγματική ουτοπία ως αδύναμη κατάσταση είναι ο καπιταλισμός ως το τέλος της ιστορίας

[Fluffy]

Όλα κάνουν τον κύκλο τους, και ανάλογα σε ποια ιστορική συγκυρία βρισκόμαστε και τη φύση του προβλήματος, προσαρμοζόμαστε και ανάλογα.
Μετά τον Β'ΠΠ έπεσε πολύ χρήμα και το παγκόσμιο ΑΕΠ εκτινάχθηκε. Μετά ήρθε η πετρελαϊκή κρίση, το πρόβλημα εντοπίστηκε στην πλευρά της προσφοράς και απαιτήθηκε λιγότερο κράτος, σχολή Σικάγο κ.τ.λ. Το 2009 πάλι ήρθε το κράτος να σώσει την κατάσταση στις ΗΠΑ, στην ΕΕ η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική γιατί είχαν διαφορετικά προβλήματα τα κ-μ μεταξύ τους. Τώρα όμως το πρόβλημα θα είναι κοινό για όλους, η λογική λέει πως με το τέλος της κρίσης του ιού, θα πέσει πολύ χρήμα για την ενίσχυση της ζήτησης (σαν να βγήκαμε από παγκόσμιο πόλεμο) και η παγκόσμια οικονομία θα εκτιναχθεί. Φυσικά εάν λυθεί το ζήτημα του ιού αποτελεσματικά και δεν μείνει η φωτιά να σιγοκαίει με μόνο μερικά σπαστά και μικρά διαλείμματα. Αυτό θα είναι το χειρότερο σενάριο γιατί θα χρειαστεί πολύς περισσότερος χρόνος για να προσαρμοστούμε ως σύστημα στα νέα δεδομένα.

μα θες να τραβήξει όσο πιο πολύ γίνεται, στρατηγικά.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως δεν μπορείς να ικανοποιήσεις την ανάγκη για λαϊκή υγεία διαλέγεις να τραβήξει πίσω η όλη κατάσταση για να διαχειρίζεσαι λίγα περιστατικά ανα t χρονικό διάστημα.

[zteo]

Τελικα δουλευομαστε πληρως.Ενω ολα τα ραντεβου με εργασιακους συμβουλους εχουν μετατεθει μετα τα μετρα για τον κορονοιο οι εργοδοτες συνεχιζουν να βαζουν στα διαφορα site αγγελιες που ζητουν εργαζομενους.Συμπερασμα η προσφορα εργασιας μεσω αγγελιων ειναι ενα ψεμα.Απλα συλλέγουν βιογραφικα για την καυλα τους.

[Northern Spirit]

Οι μεγαλυτερες καταστροφες μεχρι σημερα (Τσερνομπιλ, κορονοιος) ξεκινησαν απο αποτυχημενα κρατικιστικα συστηματα. Οι πολεμοι επισης ξεκινουνε απο κρατη οχι τις αγορες..Πυρηνικα οπλα επισης αναπτυχθηκαν στα πλαισια κρατικων ανταγωνισμων και εθνικισμων.

Ο κρατισμος ειναι επικινδυνο πραγμα πολυ πιο επικινδυνο πραγμα απο τις ελευθερες αγορες..

Οσο για την αυτορυθμιση των αγορων φυσικα και υπαρχει απλα οι κοινωνιες δεν ειναι παντοτε ετοιμες να περιμενουνε οσο χρειαστει για να ισορροπησει η αγορα.Για μενα μια μετριοπαθης και προσωρινη κραιτκη παρεμβαση σε περιοδο κρισης δεν ειναι κακο πραγμα εφοσσον εχει τα κραρακτηριστικα που λεω: μετριοπαθης, προσωρινη.

Αλλιως αν ειναι να αποκτησουμε μονιμο κρατικο νταβατζη να μας λειπει.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Το Κράτος δε παρεμβαίνει για να λύσει τις κρίσεις προς όφελος των πολιτών του, αλλά προς όφελος
του ιδίου. Πολλές φορές δε, τις δημιουργεί εσκεμμένα ή έμμεσα ως αποτέλεσμα προηγούμενων παρεμβάσεων
του. Γενικά, ο μέσος πολίτης έχει χάψει το παραμύθι που λέει ότι το κράτος είμαστε εμείς ή ο νοσηλευτής
που δίνει τη μάχη απέναντι στον ιό. Στη πραγματικότητα το κράτος είναι ο μηχανισμός εξουσίας που
πουλάει προστασία στη κοινωνία και τη κινητοποιεί κατά το δοκούν. Η δυνατότητα του κράτους να κινητοποιεί
τη κοινωνία αλλά και ο κυνισμός του, του δίνουν τη δυνατότητα να διαχιερίζεται μία κρίση πιο αποτελεσματικά
από μία εταιρεία. Βέβαια αυτό το "αποτελεσματικά" σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Ένα κράτος π.χ κερδίζει κάποιο
πόλεμο και επεκτείνεται την ίδια στιγμή που χιλιάδες πολιτών του πεθαίνουν στα πέδια της μάχης ή τις βομβαρδισμένες
πόλεις.

[Northern Spirit]

α και να μην ξεχναμε ποιος χρεοκοπησε την Ελλαδα και εφερε ΔΝΤ και λιτοτητα...Ο ελ κρατικος οικος ανοχης που λεγεται δημοσιο.