Στη συνέντευξή της, η Σουηδή ακτιβίστρια εκτιμά ότι η κρίση του κορονοϊού και η κλιματική κρίση δεν είναι συγκρίσιμες και ότι η μία δεν αποκλείει την άλλη. Και χρησιμοποίησε την κρίση του κορονοϊού ως παράδειγμα για να δείξει σε ποιο βαθμό είναι άτρωτος ο κόσμος. Αλλά και ως παράδειγμα για τη δυνητική συνέπεια της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.
«Αν ένας ιός μπορεί να αφανίσει όλη την οικονομία μέσα σε λίγες εβδομάδες και να κατεβάσει ρολά σε κοινωνίες, τότε αυτό αποδεικνύει ότι οι κοινωνίες μας δεν είναι ανθεκτικές» είπε στον επικεφαλής ρεπόρτερ του New Scientist, Άνταμ Βον. «Δείχνει επίσης ότι από τη στιγμή που βρεθούμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορούμε γρήγορα να δράσουμε και να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας» τόνισε, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Η Τούνμπεργκ είναι σε εκούσια απομόνωση, καθώς πιστεύει ότι τόσο εκείνη όσο και ο πατέρας της είναι κρούσματα του κορονοϊού. Στη σελίδα της στο Facebook, εξηγεί ότι πατέρας και κόρη εμφάνισαν συμπτώματα μετά από πρόσφατη ευρωπαϊκή τουρνέ με τρένο.
«Τις τελευταίες δύο εβδομάδες παραμένω μέσα» έγραψε. «Όταν επέστρεψα από το ταξίδι μου στην Κεντρική Ευρώπη, απομονώθηκα (σε ένα διαμέρισμα που μου παραχώρησαν, μακριά από τη μητέρα μου και την αδελφή μου)... Πριν δέκα ημέρες άρχισα να έχω κάποια συμπτώματα, ακριβώς την ίδια στιγμή με τον πατέρα μου, ο οποίος ταξίδεψε μαζί μου από τις Βρυξέλλες. Αισθανόμουν κόπωση, είχα ρίγη, βραχνιασμένο λαιμό και έβηχα. Τα συμπτώματα του πατέρα μου ήταν τα ίδια, αλλά πολύ πιο έντονα και με πυρετό. Στη Σουηδία δεν μπορείς να κάνεις τεστ για τον COVID-19 εκτός κι αν χρειάζεσαι επείγουσα ιατρική φροντίδα. Όποιος αισθάνεται άρρωστος, του λένε να παραμείνει σπίτι, σε απομόνωση. Άρα, δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω τεστ για τον COVID-19, αλλά είναι εξαιρετικά πιθανό να είχα προσβληθεί, δεδομένου του συνδυασμού συμπτωμάτων και περιστάσεων».
«Τώρα, έχω βασικά συνέλθει
και το ρεζουμέ είναι αυτό: σχεδόν δεν αισθάνομαι άρρωστη» κατέληξε. «Το τελευταίο μου κρύωμα ήταν πολύ χειρότερο από αυτό! Αν δεν υπήρχε κάποιος άλλος που είχε ταυτόχρονα προσβληθεί από τον ιό, μπορεί να μην είχα υποπτευθεί τίποτα. Και τότε απλά θα πίστευα ότι αισθανόμουν ασυνήθιστα κουρασμένη, με λίγο βήχα, και αυτό είναι που το κάνει τόσο πολύ πιο επικίνδυνο. Πολλοί (ειδικά οι νέοι) μπορεί να μην παρατηρήσουν κανένα σύμπτωμα ή, πολύ ελαφριά συμπτώματα. Τότε δεν ξέρουν ότι έχουν τον ιό και ότι μπορεί να τον μεταδώσουν σε άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου».
Vladimir, STOP!