Η εποποιία της εθνικής στο μουντιαλ του 94

[Von Mackensen]

Ο φαλακρός είναι ο Λετσκοφ;

[dna replication]

τι ειδικότητα;

Χ. Όλμων

εγώ Μιλαν
αλλά τότε δεν υπήρχε ιός

βγαίνατε για κανέναν καφέ στο Δάσος στο Και Μετα ρε?

[Veni Vidi Vici]

Επίσης το καλοκαίρι του 87 είχε τον μεγάλο καύσωνα. Πέθαναν εκατοντάδες ηλικιωμένοι. Το κεβοπ ήταν φούρνος

Χιλιάδες.
Δούλευα ταξί (που λόγος για ερκοντίσιο τότε), μια χαρχάλω μερτσέντε 180Ε και σταματάω για νερό σε ένα περίπτερο στη Ζακύνθου στη Κυψέλη και μου λέει ο περιπτεράς (ο οποίος έκλεινε το περίπτερο η ώρα 1 το μεσημέρι)...που πας ρε φίλε, δεν έχεις ραδιόφωνο; Πεθαίνουν χιλιάδες έχει 47C...τράβα σπίτι σου (22 χρονώνε τότε...τι να καταλάβω από ζέστη;)!
Και όντως επέστρεψα σπίτι και τα είδα στην τηλεόραση.

[Cavaliere]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

[Gouerino 4]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

Το 87 εγω και ο βερια δεν πανηγυρισαμε.
Ο βερια λογω κκε και σοβιετιας,εγω λογω γκαλη,γιαννακη

[Κόκκορας]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

κ γω αυτο αναρωτιεμαι
εναν ανεμιστηρα

τι ειδους ανθρωποι ειμασταν;

μηπως επειδη ημασταν πιτσιρικαδες ; αλλα και οι παλιοι ηταν κουλαριστοι
βγαινανε κιολας τρωγανε,χαιρονταν!

[Beria]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

Το 87 εγω και ο βερια δεν πανηγυρισαμε.
Ο βερια λογω κκε και σοβιετιας

Ότι να 'ναι!
Αντικομμουνιστής και αντιμπασκετικος
Τίποτα δεν πανηγύρισα

[Cavaliere]

κ γω αυτο αναρωτιεμαι
εναν ανεμιστηρα

τι ειδους ανθρωποι ειμασταν;

μηπως επειδη ημασταν πιτσιρικαδες ; αλλα και οι παλιοι ηταν κουλαριστοι
βγαινανε κιολας τρωγανε,χαιρονταν!

Ο πατέρας μου 46 ετών ήτανε, δεν θυμάμαι να βογγούσε. Κανονικά το βράδυ σε ταβέρνες, κανονικότατα. Και σπίτι, καθόταν τα βράδια, έβαζε την μπίρα ή το κρασί του, ερχόταν κανένας μουσαφίρης, όλα νορμάλ. Πώς αντέχαμε; Μάλιστα ο πατέρας μου δεν ήθελε ούτε ανεμιστήρα, επειδή λέει, ήταν επικίνδυνος για ψύξη.

Ερ κοντίσιον μπήκε στο πατρικό μου το καλοκαίρι του 2006.

[κορόιδο]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

Το 87 εγω και ο βερια δεν πανηγυρισαμε.
Ο βερια λογω κκε και σοβιετιας

Ότι να 'ναι!
Αντικομμουνιστής και αντιμπασκετικος
Τίποτα δεν πανηγύρισα

Κάτι άσχετο. Πώς ανοίγω θέμα;

[Papa John]

ειχε εξοστρακιστει στο κεφαλι του η μπαλα και απεκλεισαν τους γερμανους

καλα δεν θυμαμαι;

Καθόλου καλά δεν θυμάσαι,στην πραγματικότητα είχε χωθεί κυριολεκτικά στη φάση,άπιαστη κεφαλιά !

Το στυλ εξοστρακισμού στο κεφάλι το καθιέρωσε ο Αλτομπέλι,όταν κουνούσε επιμελώς αδιάφορα το κεφάλι του για να διατηρεί την κόμμωσή του,κοιτώντας ταυτόχρονα προς τις κερκίδες για να σιγουρευτεί ότι τον κοίταζαν οι γυναίκες και για κάποιο περίεργο λόγο εκείνη τη στιγμή προσγειώνονταν στο κεφάλι του η μπάλα και έμπαινε γκολ.

[Papa John]

Κάτι άσχετο. Πώς ανοίγω θέμα;

Με λοστό δοκίμασες ;

[Gouerino 4]

Το 1987 με τον καύσωνα, εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι ευρωμπάσκετ φυσικά, και πανηγύρια στο Πασαλιμάνι. Μετά, δεν θυμάμαι πότε ήταν ο καύσωνας, θυμάμαι πως παίζαμε μπάλα μεσημεριάτικα στον Πειραιά, και δεν καταλαβαίναμε τίποτες. 15 ετών ήμουν. Αν δεν έβλεπα στο ίντερνετ πως τότες πέθανε κοσμάκης από τη ζέστη, δεν θα θυμόμουνα τίποτα. Κι ούτε ερ κοντίσιον στο σπίτι, εννοείται. Και μετά πήγαμε για διακοπές στο χωριό. Πάντως, πώς την παλεύαμε τότε, δεν καταλαβαίνω. Χωρίς κλιματιστικό...

Το 87 εγω και ο βερια δεν πανηγυρισαμε.
Ο βερια λογω κκε και σοβιετιας

Ότι να 'ναι!
Αντικομμουνιστής και αντιμπασκετικος
Τίποτα δεν πανηγύρισα

Αστα αυτα,μια στενοχώρια για την μαμά πατρίδα την πήρες

[Cavaliere]

Το 1994 ήμουνα με την Ιταλία στον τελικό, και όλοι οι άλλοι, πλην ενός με τη Βραζιλία. Δηλαδή βλέπαμε τελικό 2 υπέρ Ιταλών και 6 υπέρ Βραζλίας.

[Κόκκορας]

ειχε εξοστρακιστει στο κεφαλι του η μπαλα και απεκλεισαν τους γερμανους

καλα δεν θυμαμαι;

Καθόλου καλά δεν θυμάσαι,στην πραγματικότητα είχε χωθεί κυριολεκτικά στη φάση,άπιαστη κεφαλιά !

Το στυλ εξοστρακισμού στο κεφάλι το καθιέρωσε ο Αλτομπέλι,όταν κουνούσε επιμελώς αδιάφορα το κεφάλι του για να διατηρεί την κόμμωσή του,κοιτώντας ταυτόχρονα προς τις κερκίδες για να σιγουρευτεί ότι τον κοίταζαν οι γυναίκες και για κάποιο περίεργο λόγο εκείνη τη στιγμή προσγειώνονταν στο κεφάλι του η μπάλα και έμπαινε γκολ.

ναι ειχε μπει στην φαση,αλλα ρε παιδι μου οπως πηγε καρφωτη η μπαλα σαν να χτυπησε σε κρασπεδο ηταν

σορρυ για τους μη εχοντες χαιτη(μια χαρα παιδια και της μοδας πια)

[Papa John]

Στο συγκεκριμένο Μουντιάλ είχα καρα-αγχωθεί στον ημιτελικό με τη Σουηδία,τα λεπτά περνούσαν,η μπάλα δεν έμπαινε στα δίχτυα,το βλέπαμε στο καράβι της ΑΝΕΚ που μας πήγαινε στα Χανιά,σχεδόν όλοι μέσα ήμασταν Βραζιλία,τελικά το έβαλε με κεφαλιά ο Ρομάριο,ευτυχώώώώώς.