ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: ↑20 Ιουν 2018, 13:48
Η πιό ευτράπελη ήταν στή μονή Διονυσίου
όταν ένας μοναχός , από τήν ώρα πού μπήκα
μέ είχε σε μιά πίεση νά εξομολογηθώ.....
Τού λέω έχω πολλές αμαρτίες Γέροντα ...
άσε μου χρόνο γιά νά τίς θυμηθώ .....
Τελικά ήρθε στό κελί καί χτύπησε την πόρτα ...
Ανυπόμονος ο Γέροντας .....
Χτυπάει καί στό διπλανό κελί σε ένσν αλλο
και ανοίγοντας η πόρτα βγαίνει ένα σύννεφο καπνού ....
Εβαλες φωτιά φωνάζει από τή τρομάρα ο Γέροντας ....
Οχι ...αναψα λιβάνι να φύγουν τα δαιμόνια τού λέει ο άλλος ....
Μέσα σου είναι τα δαιμόνια τού λέει ο Γέροντας ....
και μέ παίρνει να πάμε γιά εξομολόγα ....
Μέ τσούρμο έχεις πάει μού λέει ;
Δέν κατάλαβα Γέροντα ..... τού απαντάω ...
Μέ πολλούς .....μού ξαναλέει ....
Μέ κάλεσαν μιά φορά αλλά άργησα πάτερ ...τέλειωσαν γρήγορα ...
Με άντρες έχεις πάει ;
Μιά φορά άφησα κάποιον νά μού χαιδέψει τά μαλλιά πατέρα ...
Αυτό οχι ......
Τόν παίζεις ;
Ενίοτε ..........
Βάζεις αλλον νά στόν παίζει ;
Ενίοτε... καμμιά κοπέλλα τό κάνει ... πατέρα
Γιατί αυτό έχει μεγαλύτερη ποινή ......
Μέ ζώα έχεις πάει ;
Δέν κατάλαβα Γέροντα ....τού λέω .....
Α ... εσύ μού πες οτι είσαι απο Αθήνα ...εντάξει .....
Φαντάσου τώρα τί θάχει ακούσει από επαρχιώτες ....
Πάντως ολες του οι ερωτήσεις ηταν σεξοπεριεχομένου .....τυχαίο ; ....
Νομίζω επαιρνε δουλειά γιά το βράδυ ........
Υπερκουλτουριάρης έγραψε: ↑21 Ιουν 2018, 19:03
Αυτό με την εξομολόγηση, το έχω ακούσει καμια δεκαριά φορές. Ή όλοι πέφτουν στον ίδιο τρολοκαλόγερο(αγαπάμε) ή είναι τυπικό ή δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι άνθρωποι.
γράψε 11...
ο λεγάμενος μαζί με έναν άλλον, τον γέροντα Παυλο, έκαναν αγώνα ποιός θα πρωτοπρολάβει να αρπάξει κόσμο για "εξομολόγηση" . Έκανε παρατηρηση/παράπονα γιατί όλοι οι επισκέπτες μενουν αξυριστοι και αφηνουν γενια όταν πηγαινουν εκεί*.
Πέφτουλας
*πράγματι οι περισσότεροι επισκέπτες στυλιστικά μπαινουν στο κλίμα αξυρισιά απλυσιά και τη δική τους εκδοχή ασκητισμού. Αλλος παιρνει μαγκούρα σαν τον Γκρίζλυ Ανταμς, άλλος συγχρονη ορειβατική ένδυση, άλλος με τα σκαρπίνια στο μονοπάτι στα βράχια κ.λ.π.
γενικά καλή εμπειρία το Ορος. Ωραία φυση, (καμιά σχέση με το 2ο πόδι), λαχταριστή θαλασσα που δε μπορείς όμως να κανεις μπάνιο.
Πολύ πεζοπορία στον ηλιο θυμάμαι και τότε κάπνιζα. Στα σκαλια της Σιμωνοπετρας ακουσα στερεοφωνικα την καρδιά στα αυτιά μου
Ωραία κτιρια σε γενικές γραμμές.
Αλλες μονές είναι πολύ πλουσιες και φαινεται. Καλες αναπαλαιώσεις και αναστηλώσεις με ακριβά υλικά με λεφτά της ΕΕ. Πέτρα πελεκητή και μάρμαρο και ξυλο μασιφ.
Αλλες είναι φτωχές και επίσης φαινεται. Τουβλο και ελενιτ.
Γενικά καλες εγκαταστάσεις φιλοξενίας, καθαρές.
Το φαγητό είναι καλό αν δεν τρελαινεσαι για κρεας και σου αρέσουν οι φυσικές γευσεις. Σε μερικές μονές ο μάγειρας ειχε ανησυχίες και προσπαθουσε να δωσει μια νοτα ακόμα και στα νερόβραστα νηστισιμα.
Ιδιόρυθμες καταστάσεις και άνθρωποι, σκορπιες αναμνησεις
βαρεμένοι προσκυνητές αλλά και ενδιαφέροντες τυποι, έναν δανό φοιτητή θεολογίας θυμάμαι που διάβαζε Αριστοτέλη και δεν τον άφηναν να φάει στην κοινή τράποεζα γιατί ήταν αλλοθρησκος και έτρωγε χωριστά μετά απο εμάς. Εναν τουμπιώτη που εμφανώς ήταν λαμογιο και κοιτούσε να βολευτεί, Εναν μισότρελο που ρωτούσε συνεχώς τους γεροντες αν είμαστε στους εcxατουc καιρουc..
Ηρεμία, έφυγα μονος, πηρα το αυτοκινητο απο την Ουρανουπολη και σταμάτησα σε μια παραλία προς Ολυμπιάδα και βουτηξα στη θαλασα και εκεινο το μπάνιο το θυμάμαι ακομα.
οι γυναικες φαινεται έχουν φαντασιώσεις για το Ορος και στην πέφτουν όταν γυρνάς
σου λενε άλλαξες, μιλάς πιο ηρεμα, πιο σιγά σα να βρηκες κατι εκεί και ψαχνουν να το ανακαλυψουν
