Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑14 Μάιος 2020, 14:43
Στρακαστρουκας έγραψε: ↑14 Μάιος 2020, 14:29
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑14 Μάιος 2020, 14:23
Οι ομοιότητες του κράτους του Ισραήλ μπορούν να συγκριθούν με μια άλλη χώρα. Τη Νότια Αφρική. Εφάρμοσαν περίπου το ίδιο μοντέλο διακυβέρνησης και πριν από 50 χρόνια απολάμβαναν την εκτίμηση όλου του κόσμου. Νομοτελειακά αυτό κάποια στιγμή έπαψε. Το ίδιο θα γίνει και στο Ισραήλ όπου θα αναγκασθούν είτε να χωριστούν σε δυο ξεχωριστά κράτη είτε να ζήσουν χωρίς απαρτχαιντ.
Το ξερω, για αυτο το Ισραηλ εχει κακες σχεσεις με την Νοτια Αφρικη. Οσο υπηρχε λευκο απαρτχαιντ η νοτια αφρικη ηταν νο1 Αφρικανικη συμμαχος τους. Σημερα δεν εχουν καν διπλωματικες σχεσεις
Κι εδώ η ύπαρξη του απαρτχαιντ στηριζόταν από την Αμερική. Όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο κι η Αμερική απέσυρε την στήριξη τότε μόνο επήλθε η διάλυση. Ο μόνος τρόπος να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στο Ισραήλ είναι η αλλαγή εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι δεν κολλάει η φράση "the tail wagging the dog". Το Ισραήλ είναι άμεσα εξαρτώμενο από τις ΗΠΑ. Όταν θελήσουν να πάρουν μια πρωτοβουλία που δεν αρέσει στην Ουάσινγκτον θα την αποσύρουν την ίδια μέρα.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.Κατ αρχήν η Νότιος Αφρική είχε αποβληθεί από τον ΟΗΕ χρόνια πριν και υφίστατο διπλωματικό και οικονομικό εμπάργκο.Εάν εννοείς "στηριζόταν" ότι δεν έγινε ένοπλη επίθεση εναντίον της επί ψυχρού πολέμου άλλο θέμα.
Η απόφαση για κατάργηση του απαρτχάιντ ήταν της λευκής νοτιοαφρικανικής ηγεσίας με την ευκαιρία της κατάρρευσης του κομμουνισμού.Για αυτό και οι συνομιλίες έγιναν το 1989.
Πόνταραν στο γεγονός αυτό ελπίζοντας ότι το επερχομενο τότε παγκόσμιο κύμα του νεοφιλελευθερισμού θα συντελέσει να χάσουν μόνο την πολιτική εξουσία και δεν θα γίνουν απαλλοτριώσεις περιουσιών λευκών τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό ούτε σφαγές.
Αυτό όντως δούλεψε και σχηματίσθηκε μια πολιτική τάξη μαύρων που κυβερνά από τους κόλπους του ANC και ανέχεται την επιχειρηματική δραστηριότητα των λευκών με το αζημίωτο

αλλά η ιστορία έχει πολλές στροφές.Οικονομικά η χώρα περνάει κρίσεις και η δυσφορία των μαύρων εντείνεται με αποτέλεσμα να εμφανίζονται άλλες εξτρεμιστικές κινήσεις που ζητάνε την αρπαγή της λευκής ιδιοκτησίας και την εκδίωξή τους.Το μέλλον αόρατον.
Το Ισραήλ όμως δεν είναι ίδια περίπτωση.Αυτή τη στιγμή έχει τις καλύτερες παρά ποτέ σχέσεις με τα αραβικά καθεστώτα διότι όλα αυτά τα καθεστώτα αντιμετωπίζουν μύριους κινδύνους από το εσωτερικό και δεν έχουν όρεξη για περιπέτειες.