Γιατί η Ελλάδα δεν βιομηχανοποιήθηκε;

[Αρχέλαος]

Το 81 που μπήκαμε στην ΕΟΚ τέσσερις αυτοκινητοβιομηχανίες ήθελα να φτιάξουν εργοστάσια στην Ελλάδα.
Πάνω από 200.000 θα ήταν οι απασχολούμενοι μαζί με τις εξωτερικές βιοτεχνίες που θα τις υποστήριζαν.

Το περήφανο ΠΑΣΟΚ τις έδιωξε γιατί ο λαός δεν μπορεί να είναι δούλος των πολυεθνικών.

Πηγή;

Oι πηγές είναι ιαματικές.
Όλοι οι μύθοι είναι "μου πε κάποιος", "δεν θυμάμαι", "ένας ανώνυμος συνδικαλιστής", ποτέ δεν υπάρχει κάτι το απτό.
Έχουμε γκρεμίσει αρκετούς μύθους που αναπαράγονται σε καφενειακή λογική.
Παραμυθάδες τιης πλάκας έναντι των γεγονότων.

Πάμε σε κάτι πραγματικό επειδή ένας από τους πολλούς μύθους αφορά την ΤΕΟΚΑΡ(ΝΙΣΣΑΝ).

Πηγές ο έγκυρος και αντικρατικίστικος Οικονομικός Ταχυδρόμος και πρωτογενώς οι εταιρείες(ανακοινώσεις κλπ.).



ΤΕΟΚΑΡ:

Η ΤΕΟΚΑΡ στη δεκαετία του 80 είχε πολύ μεγάλο μερίδιο πωλήσεων.
Το κράτος βοηθούσε μέχρι το 1987 καθώς της προσέφερε χαμηλότερο φόρο καταναλώσεως με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να έχουν πιο ανταγωνιστική τελική τιμή.
Η κατρακύλα άρχισε απο το 1987.Τι άραγε να πήγε στραβά;

Γεγονός 1ο
Στο πέρας του 1987 ο χαμηλότερος ειδικός φόρος για την ΤΕΟΚΑΡ είχε μηδενιστεί. (ΕΟΚ με λένε)

Γεγονός 2ο
Η απόσυρση του 1991 που ελήφθη απο την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τι συνέβη τότε; Η ξαφνική εφαρμογή του παραπάνω μέτρου,δεν επέτρεψε στη ΤΕΟΚΑΡ να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση και είναι χαρακτηριστικό πως οι παραδόσεις των αυτοκινήτων στους αγοραστές έφταναν ακόμα και τους 8(!) μήνες απο την ημερομηνία παραγγελίας.
Απο αυτο έχασε σεβαστό μερίδιο της αγοράς.
Δεν κρίνω το αν ήταν καλή ή όχι, εξηγώ απλώς την ιστορία για την εταιρεία.

Γεγονός 3ο
Ένεκα προηγούμενης μεγάλης ζήτησης(βλέπε γεγονός 2ο),η εταιρεία είχε αυξήσει
την παραγωγή της. Ωστόσο την εκτίναξη στις πωλήσεις των αυτοκινήτων την ακολούθησε η απότομη μείωση,με αποτέλεσμα η ΤΕΟΚΑΡ να έχει προς συντήρηση ένα μεγάλο απόθεμα αυτοκινήτων.

Γεγονός 4ο
Η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που ευνοούσε οχήματα μικρού ή μεγάλου κυβισμού και όχι μεσαίου όπως αυτα που πωλούσε η ΤΕΟΚΑΡ.
Είναι χαρακτηριστικό πως το μερίδιο του μεσαίου κυβισμού αυτοκινήτων επι του συνόλου της εγχώριας παραγωγής,μειώθηκε απο 55%(περίπου) το 1992 μειώθηκε στο 35%(περίπου) το 1994.
Για παράδειγμα,οι πωλήσεις του Sunny απο περίπου 13 χιλιάδες το 1992 ήσαν σχεδόν 5 χιλιάδες το 1994.
Δηλαδή πτώση 65-67% επι των πωλήσεων του συγκεκριμένου τύπου αυτοκινήτου.

Γεγονός 5ο
Η ΤΕΟΚΑΡ δεν απέλυσε το προσωπικό αλλα αρχικώς έθεσε σε διαθεσιμότητα τους υπαλλήλους της προς χάριν τρόπον τινά κοινωνικής πολιτικής,με διαφαινόμενη επιβάρυνση που φαίνεται ισοδυναμούσε με 1,4 δις δραχμές .Τελικώς,το 1995 το εργοστάσιο στο Βόλο έκλεισε.

Η ΤΕΟΚΑΡ σε ανακοίνωση της αναφερόταν στους εξής λόγους:

1ος λόγος:
Εναρμόνιση ελληνικής νομοθεσίας με κοινοτική που εκμηδένιζε κάθε κρατική μορφή στηρίξεως της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Σχόλιο:Δηλαδή απουσία κάποιας μορφής κρατικού προστατευτισμού.

2ος λόγος:
Η αύξηση του κόστους παραγωγής των αυτοκινήτων που προκλήθηκε απο την μεγάλη ανατίμηση του γιεν αλλα και απο τη μείωση της παραγωγής.

3ος λόγος:
Οι συνεχείς και σημαντικές αλλαγές στη φορολογία του αυτοκινήτου που δεν επέτρεψαν στην επιχείρηση να πραγματοποιήσει μακροπρόθεσμα επενδυτικά προγράμματα όπως και η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που έστρεψε τον καταναλωτή σε αυτοκίνητα μικρότερου ή μεγαλύτερου κυβισμού.


Κανένας "κακός" συνδικαλιστής ή "κακή" κυβέρνηση, φυσικά ενστάσεις για την φορολογία αλλά το πρόταγμα αφορούσε δομικούς λόγους.



Πάμε και στην Goodyear που αναπαράγεται ως μύθος:

1) H Goodyear είχε μεγάλη κερδοφορία που αύξανε με ρυθμό 70%
2) Υπήρχε εργασιακή ειρήνη με τους συνδικαλιστές να κάνουν αρκετές υποχωρήσεις και να δέχονται αρκετά πράγματα, το ομολογούσε και η ίδια η επιχείρηση
3) Το κράτος ήταν ένας εκ των καλών πελατών της ενισχύοντας την σημαντικά
4) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με προέδρικο διάταγμα έδωσε άδεια για πώληση λιπαντικών
5) Απολάμβανε των ευεργετημάτων του νόμου 2687/53
6) Ο αντιπρόεδρος της Goodyear στην ευρώπη Sylvain Valensi ανέφερε ότι ο λόγος της απομάκρυνσης αφορούσε κατα κύριο λόγο το μέγεθος της μονάδας,το οποίο ήταν μικρό και καθιστούσε ασύμφορη τη λειτουργία της ανεξαρτήτως του κόστους παραγωγής.Σε αυτό επέμενε ο Valensi στις δημόσιες τοποθετήσεις του εκείνη την εποχή

Εδω είχαμε μία εντελώς φιλική πολιτική και μία επιχείρηση που ευημερούσε ωστόσο είχε στρατηγικούς λόγους να βρει την βέλτιστη λύση.
Γιατί δεν φτάνει να είσαι φθηνός και παραγωγικός, πάντα μπορεί να υπάρξει ακόμα φθηνότερος ή πιο βολικός για άλλους λόγους(εσωτερική αγορά, πρόσβαση κλπ.)



Κάτι ευρέως άγνωστο όπως και άλλα στην Ελλάδα της καφενειακής συζήτησης:
Όταν η Ελλάς εντάχθη στην ΕΟΚ ετίθετο σε ανταγωνισμό πιο ανοικτό.
Η τότε κυβέρνηση αν ήθελε πλήρη αποβιομηχάνιση, απλώς θα άφηνε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους.
Τουναντίον έπαιξε κατενάτσιο.
Δόθηκε απο την τότε κυβέρνηση λυσσαλέα μάχη στην ΕΟΚ ώστε να επιτραπεί στη χώρα να εφαρμόσει για ορισμένο χρονικό διάστημα(5ετία) προστατευτικά μέτρα στην βιομηχανία κατα παρέκκλιση απο τις κοινοτικές συνθήκες και συγκεκριμένα τα άρθρα 95,96 της Ρώμης.
Η κυβέρνηση μάλιστα παραβίαζε τα συμφωνηθέντα επί του ρυθμιστικού φόρου προς προστασίας της εγχώριας παραγωγής, με αποτέλεσμα να δέχεται επικρίσεις απο την Ευρωπαϊκή επιτροπή.
Κοινώς έβαζε πλάτη όσο μπορούσε ώστε έντεχνα οι εισαγωγείς να έχουν προσκόμματα στην προσπάθεια στήριξης της εγχώριας μεταποίησης.
Για τον ρυθμιστικό φόρο θα βρει κάποιος πράγματα και στο διαδίκτυο αλλά θέλει ενδελεχή μελέτη.

Από όλα τα παραπάνω βλέπουμε την λυσσαλέα μάχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να ενισχύσουν τις εταιρείες μέχρι εκεί που μπορούσαν.
Γεγονότα, όχι λόγια ανώνυμα για ανώνυμους.

[Antigeist]

Αυτό είναι μια υποκειμενική άποψη (τα έχω πει πολλές φορές και βαριέμαι να τα ξανασυζητώ). Η προπαγάνδα του συγκεκριμένου νήματος όμως υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν διέθετε ποτέ βιομηχανία.

Μάθετε να προπαγανδίζετε σωστά.

Ο δευτερογενής τομέας στην Ελλάδα πάντα ήταν κουτσός. Πριν το 80 ήταν προβληματική η σχέση πρωτογενούς δευτερογενους. Μεγάλος πρωτογενής, ισχνός δευτερογενής- στοιχείο καθυστέρησης. Μετά το 80 γιγαντώθηκε ο τριτογενής.Πάλι προβληματικο

Συμφωνώ 100%. Ωστόσο επαναλαμβάνω: Η προπαγάνδα του νήματος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα ουδέποτε διέθετε βαριά βιομηχανία.

Μπορείτε να γράψετε την ιστορία όπως θέλετε, αρκεί να μην αναιρείτε την αλήθεια.

Ισχυρή βιομηχανία διαθέτει μια χώρα όταν σημαντικό μέρος του εθνικού εισοδήματος προέρχεται από βιομηχανικές δραστηριότητες. Στην Ελλάδα αυτό ποτέ δεν ίσχυε. Η ισχνή βιομηχανία που υπήρχε αποζούσε καταχρεώνοντας το κράτος. Με όλα λόγια ζούσε επειδή η Ελλάδα ως ψυχροπολεμική νατοϊκή χώρα είχε πολιτική πρόσβαση σε φτηνό δολάριο που δινόταν προκειμένου να ανοικοδομηθούν οι χώρες και να μη βρίσκει τόπο ή κομμουνιστική προπαγάνδα αλλά μόλις οι Αμερικανοί κρίνανε ότι τους συμφέρει να κοπεί αυτή η πρόσβαση άρχισε να καταρρέει ο χάρτινος πύργος.

Επιπλέον η Ελλάδα δεν διέθετε ποτέ εμπεδωμένη και μακρόπνοη τεχνική/θετικοεπιστημονική παράδοση και κουλτούρα λόγω πνευματικής οκνηρίας από την απουσία αστικού εργασιακού ήθους. Όλες οι σημερινές βιομηχανικές χώρες ακόμα και η Ρωσία έχουν ιδρύματα που ασχολούνται με τις θετικές επιστήμες και την τεχνολογία ήδη από τον 19ο αιώνα. Η δε Ελλάδα δεν έδωσε ποτέ της ούτε μια συνεισφορά στον τεχνικό πολιτισμό, ούτε μια. Αν ψάξεις στις λίστες των βραβείων Νομπελ της επιστήμης θα βρεις ακόμα και Ισπανούς. Οι Έλληνες όμως μέχρι και σήμερα είναι τόσο αξιολύπητα αμόρφωτοι που νομίζουν ότι ο Ήρωνας και ο Αρχιμήδης συνεισέφεραν στον σημερινό τεχνικό πολιτισμό.

[Αρχέλαος]

Ο δευτερογενής τομέας στην Ελλάδα πάντα ήταν κουτσός. Πριν το 80 ήταν προβληματική η σχέση πρωτογενούς δευτερογενους. Μεγάλος πρωτογενής, ισχνός δευτερογενής- στοιχείο καθυστέρησης. Μετά το 80 γιγαντώθηκε ο τριτογενής.Πάλι προβληματικο

Συμφωνώ 100%. Ωστόσο επαναλαμβάνω: Η προπαγάνδα του νήματος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα ουδέποτε διέθετε βαριά βιομηχανία.

Μπορείτε να γράψετε την ιστορία όπως θέλετε, αρκεί να μην αναιρείτε την αλήθεια.

Ισχυρή βιομηχανία διαθέτει μια χώρα όταν σημαντικό μέρος του εθνικού εισοδήματος προέρχεται από βιομηχανικές δραστηριότητες. Στην Ελλάδα αυτό ποτέ δεν ίσχυε. Η ισχνή βιομηχανία που υπήρχε αποζούσε καταχρεώνοντας το κράτος. Με όλα λόγια ζούσε επειδή η Ελλάδα ως ψυχροπολεμική νατοϊκή χώρα είχε πολιτική πρόσβαση σε φτηνό δολάριο που δινόταν προκειμένου να ανοικοδομηθούν οι χώρες και να μη βρίσκει τόπο ή κομμουνιστική προπαγάνδα αλλά μόλις οι Αμερικανοί κρίνανε ότι τους συμφέρει να κοπεί αυτή η πρόσβαση άρχισε να καταρρέει ο χάρτινος πύργος.

Δεν ήταν μόνο αυτό αλλά και οι πετρελαϊκές κρίσεις και η διαδικασία ένταξης στην ΕΟΚ συν την μικρή εσωτερική αγορά και λοιπά δομικά προβλήματα.
Το κράτος έδωσε τα πάντα για να σώσει την βιομηχανία όπως γράφω παραπάνω αλλά και στην σελίδα 3.
Από τα 70'ς ,μόνο το 23% του συνολικού κεφαλαίου ήταν ίδια κεφάλαια(δηλαδή των βιομηχάνων) ενώ το υπόλοιπο ήταν δανεικό.
Ο χρηματοπιστωτικός τομέας, κύρια κρατικός, καθίστατο μέσω μετοχοποιήσεων ζημιών ή αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου μεγαλομέτοχος ιδιωτικών επιχειρήσεων.

[Antigeist]

Συμφωνώ 100%. Ωστόσο επαναλαμβάνω: Η προπαγάνδα του νήματος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα ουδέποτε διέθετε βαριά βιομηχανία.

Μπορείτε να γράψετε την ιστορία όπως θέλετε, αρκεί να μην αναιρείτε την αλήθεια.

Ισχυρή βιομηχανία διαθέτει μια χώρα όταν σημαντικό μέρος του εθνικού εισοδήματος προέρχεται από βιομηχανικές δραστηριότητες. Στην Ελλάδα αυτό ποτέ δεν ίσχυε. Η ισχνή βιομηχανία που υπήρχε αποζούσε καταχρεώνοντας το κράτος. Με όλα λόγια ζούσε επειδή η Ελλάδα ως ψυχροπολεμική νατοϊκή χώρα είχε πολιτική πρόσβαση σε φτηνό δολάριο που δινόταν προκειμένου να ανοικοδομηθούν οι χώρες και να μη βρίσκει τόπο ή κομμουνιστική προπαγάνδα αλλά μόλις οι Αμερικανοί κρίνανε ότι τους συμφέρει να κοπεί αυτή η πρόσβαση άρχισε να καταρρέει ο χάρτινος πύργος.

Δεν ήταν μόνο αυτό αλλά και οι πετρελαϊκές κρίσεις και η διαδικασία ένταξης στην ΕΟΚ συν την μικρή εσωτερική αγορά και λοιπά δομικά προβλήματα.
Το κράτος έδωσε τα πάντα για να σώσει την βιομηχανία όπως γράφω παραπάνω αλλά και στην σελίδα 3.
Από τα 70'ς ,μόνο το 23% του συνολικού κεφαλαίου ήταν ίδια κεφάλαια(δηλαδή των βιομηχάνων) ενώ το υπόλοιπο ήταν δανεικό.
Ο χρηματοπιστωτικός τομέας, κύρια κρατικός, καθίστατο μέσω μετοχοποιήσεων ζημιών ή αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου μεγαλομέτοχος ιδιωτικών επιχειρήσεων.

[Belisarius]

Ισχυρή βιομηχανία διαθέτει μια χώρα όταν σημαντικό μέρος του εθνικού εισοδήματος προέρχεται από βιομηχανικές δραστηριότητες. Στην Ελλάδα αυτό ποτέ δεν ίσχυε. Η ισχνή βιομηχανία που υπήρχε αποζούσε καταχρεώνοντας το κράτος. Με όλα λόγια ζούσε επειδή η Ελλάδα ως ψυχροπολεμική νατοϊκή χώρα είχε πολιτική πρόσβαση σε φτηνό δολάριο που δινόταν προκειμένου να ανοικοδομηθούν οι χώρες και να μη βρίσκει τόπο ή κομμουνιστική προπαγάνδα αλλά μόλις οι Αμερικανοί κρίνανε ότι τους συμφέρει να κοπεί αυτή η πρόσβαση άρχισε να καταρρέει ο χάρτινος πύργος.

Επιπλέον η Ελλάδα δεν διέθετε ποτέ εμπεδωμένη και μακρόπνοη τεχνική/θετικοεπιστημονική παράδοση και κουλτούρα λόγω πνευματικής οκνηρίας από την απουσία αστικού εργασιακού ήθους. Όλες οι σημερινές βιομηχανικές χώρες ακόμα και η Ρωσία έχουν ιδρύματα που ασχολούνται με τις θετικές επιστήμες και την τεχνολογία ήδη από τον 19ο αιώνα. Η δε Ελλάδα δεν έδωσε ποτέ της ούτε μια συνεισφορά στον τεχνικό πολιτισμό, ούτε μια. Αν ψάξεις στις λίστες των βραβείων Νομπελ της επιστήμης θα βρεις ακόμα και Ισπανούς. Οι Έλληνες όμως μέχρι και σήμερα είναι τόσο αξιολύπητα αμόρφωτοι που νομίζουν ότι ο Ήρωνας και ο Αρχιμήδης συνεισέφεραν στον σημερινό τεχνικό πολιτισμό.

Ωραίο πόστ.

[foscilis]

Η Τουρκοκρατια φταιει παλι

Για ολα η Τουρκοκρατια,βεβαια η βιομηχανοποιηση στην κεντρικη Ευρωπη ξεκινησε μετα το 1850 αλλα δεν βαριεσαι,παλι στους Τουρκους ας τα ριξουμε,το ευκολο θυμα.

Ναι. Βέβαια ενδιάμεσα γίνανε κάτι αναγεννήσεις διαφωτισμοί και διάφορες πολιτειακές εξελίξεις που οδήγησαν άλλες χώρες σε μια κουλτούρα επιστήμης και ορθολογισμού. Τα οποία είναι κεφάλαια που εμείς πηδήξαμε εντελώς, μας τα φέρανε μετά ξενόφερτα, τα διαβάσαμε στραβά και διαγώνια κι ακόμα και σήμερα τα κοιτάμε με στραβό μάτι.

Νότια Κορέα.

[zoltan]

Θα είχε ενδιαφέρον να συγκρίνουμε την ταχύτητατη βιομηχανοποίηση χωρών όπως η Ν. Κορέα και η Ιαπωνία με την Ελλάδα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο συμβατές με την βιομηχανία.

[ΟΥΤΙΣ]

Το 81 που μπήκαμε στην ΕΟΚ τέσσερις αυτοκινητοβιομηχανίες ήθελα να φτιάξουν εργοστάσια στην Ελλάδα.
Πάνω από 200.000 θα ήταν οι απασχολούμενοι μαζί με τις εξωτερικές βιοτεχνίες που θα τις υποστήριζαν.

Το περήφανο ΠΑΣΟΚ τις έδιωξε γιατί ο λαός δεν μπορεί να είναι δούλος των πολυεθνικών.

Πηγή;

Oι πηγές είναι ιαματικές.
Όλοι οι μύθοι είναι "μου πε κάποιος", "δεν θυμάμαι", "ένας ανώνυμος συνδικαλιστής", ποτέ δεν υπάρχει κάτι το απτό.
Έχουμε γκρεμίσει αρκετούς μύθους που αναπαράγονται σε καφενειακή λογική.
Παραμυθάδες τιης πλάκας έναντι των γεγονότων.

Πάμε σε κάτι πραγματικό επειδή ένας από τους πολλούς μύθους αφορά την ΤΕΟΚΑΡ(ΝΙΣΣΑΝ).

Πηγές ο έγκυρος και αντικρατικίστικος Οικονομικός Ταχυδρόμος και πρωτογενώς οι εταιρείες(ανακοινώσεις κλπ.).



ΤΕΟΚΑΡ:

Η ΤΕΟΚΑΡ στη δεκαετία του 80 είχε πολύ μεγάλο μερίδιο πωλήσεων.
Το κράτος βοηθούσε μέχρι το 1987 καθώς της προσέφερε χαμηλότερο φόρο καταναλώσεως με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να έχουν πιο ανταγωνιστική τελική τιμή.
Η κατρακύλα άρχισε απο το 1987.Τι άραγε να πήγε στραβά;

Γεγονός 1ο
Στο πέρας του 1987 ο χαμηλότερος ειδικός φόρος για την ΤΕΟΚΑΡ είχε μηδενιστεί. (ΕΟΚ με λένε)

Γεγονός 2ο
Η απόσυρση του 1991 που ελήφθη απο την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τι συνέβη τότε; Η ξαφνική εφαρμογή του παραπάνω μέτρου,δεν επέτρεψε στη ΤΕΟΚΑΡ να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση και είναι χαρακτηριστικό πως οι παραδόσεις των αυτοκινήτων στους αγοραστές έφταναν ακόμα και τους 8(!) μήνες απο την ημερομηνία παραγγελίας.
Απο αυτο έχασε σεβαστό μερίδιο της αγοράς.
Δεν κρίνω το αν ήταν καλή ή όχι, εξηγώ απλώς την ιστορία για την εταιρεία.

Γεγονός 3ο
Ένεκα προηγούμενης μεγάλης ζήτησης(βλέπε γεγονός 2ο),η εταιρεία είχε αυξήσει
την παραγωγή της. Ωστόσο την εκτίναξη στις πωλήσεις των αυτοκινήτων την ακολούθησε η απότομη μείωση,με αποτέλεσμα η ΤΕΟΚΑΡ να έχει προς συντήρηση ένα μεγάλο απόθεμα αυτοκινήτων.

Γεγονός 4ο
Η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που ευνοούσε οχήματα μικρού ή μεγάλου κυβισμού και όχι μεσαίου όπως αυτα που πωλούσε η ΤΕΟΚΑΡ.
Είναι χαρακτηριστικό πως το μερίδιο του μεσαίου κυβισμού αυτοκινήτων επι του συνόλου της εγχώριας παραγωγής,μειώθηκε απο 55%(περίπου) το 1992 μειώθηκε στο 35%(περίπου) το 1994.
Για παράδειγμα,οι πωλήσεις του Sunny απο περίπου 13 χιλιάδες το 1992 ήσαν σχεδόν 5 χιλιάδες το 1994.
Δηλαδή πτώση 65-67% επι των πωλήσεων του συγκεκριμένου τύπου αυτοκινήτου.

Γεγονός 5ο
Η ΤΕΟΚΑΡ δεν απέλυσε το προσωπικό αλλα αρχικώς έθεσε σε διαθεσιμότητα τους υπαλλήλους της προς χάριν τρόπον τινά κοινωνικής πολιτικής,με διαφαινόμενη επιβάρυνση που φαίνεται ισοδυναμούσε με 1,4 δις δραχμές .Τελικώς,το 1995 το εργοστάσιο στο Βόλο έκλεισε.

Η ΤΕΟΚΑΡ σε ανακοίνωση της αναφερόταν στους εξής λόγους:

1ος λόγος:
Εναρμόνιση ελληνικής νομοθεσίας με κοινοτική που εκμηδένιζε κάθε κρατική μορφή στηρίξεως της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Σχόλιο:Δηλαδή απουσία κάποιας μορφής κρατικού προστατευτισμού.

2ος λόγος:
Η αύξηση του κόστους παραγωγής των αυτοκινήτων που προκλήθηκε απο την μεγάλη ανατίμηση του γιεν αλλα και απο τη μείωση της παραγωγής.

3ος λόγος:
Οι συνεχείς και σημαντικές αλλαγές στη φορολογία του αυτοκινήτου που δεν επέτρεψαν στην επιχείρηση να πραγματοποιήσει μακροπρόθεσμα επενδυτικά προγράμματα όπως και η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που έστρεψε τον καταναλωτή σε αυτοκίνητα μικρότερου ή μεγαλύτερου κυβισμού.


Κανένας "κακός" συνδικαλιστής ή "κακή" κυβέρνηση, φυσικά ενστάσεις για την φορολογία αλλά το πρόταγμα αφορούσε δομικούς λόγους.



Πάμε και στην Goodyear που αναπαράγεται ως μύθος:

1) H Goodyear είχε μεγάλη κερδοφορία που αύξανε με ρυθμό 70%
2) Υπήρχε εργασιακή ειρήνη με τους συνδικαλιστές να κάνουν αρκετές υποχωρήσεις και να δέχονται αρκετά πράγματα, το ομολογούσε και η ίδια η επιχείρηση
3) Το κράτος ήταν ένας εκ των καλών πελατών της ενισχύοντας την σημαντικά
4) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με προέδρικο διάταγμα έδωσε άδεια για πώληση λιπαντικών
5) Απολάμβανε των ευεργετημάτων του νόμου 2687/53
6) Ο αντιπρόεδρος της Goodyear στην ευρώπη Sylvain Valensi ανέφερε ότι ο λόγος της απομάκρυνσης αφορούσε κατα κύριο λόγο το μέγεθος της μονάδας,το οποίο ήταν μικρό και καθιστούσε ασύμφορη τη λειτουργία της ανεξαρτήτως του κόστους παραγωγής.Σε αυτό επέμενε ο Valensi στις δημόσιες τοποθετήσεις του εκείνη την εποχή

Εδω είχαμε μία εντελώς φιλική πολιτική και μία επιχείρηση που ευημερούσε ωστόσο είχε στρατηγικούς λόγους να βρει την βέλτιστη λύση.
Γιατί δεν φτάνει να είσαι φθηνός και παραγωγικός, πάντα μπορεί να υπάρξει ακόμα φθηνότερος ή πιο βολικός για άλλους λόγους(εσωτερική αγορά, πρόσβαση κλπ.)



Κάτι ευρέως άγνωστο όπως και άλλα στην Ελλάδα της καφενειακής συζήτησης:
Όταν η Ελλάς εντάχθη στην ΕΟΚ ετίθετο σε ανταγωνισμό πιο ανοικτό.
Η τότε κυβέρνηση αν ήθελε πλήρη αποβιομηχάνιση, απλώς θα άφηνε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους.
Τουναντίον έπαιξε κατενάτσιο.
Δόθηκε απο την τότε κυβέρνηση λυσσαλέα μάχη στην ΕΟΚ ώστε να επιτραπεί στη χώρα να εφαρμόσει για ορισμένο χρονικό διάστημα(5ετία) προστατευτικά μέτρα στην βιομηχανία κατα παρέκκλιση απο τις κοινοτικές συνθήκες και συγκεκριμένα τα άρθρα 95,96 της Ρώμης.
Η κυβέρνηση μάλιστα παραβίαζε τα συμφωνηθέντα επί του ρυθμιστικού φόρου προς προστασίας της εγχώριας παραγωγής, με αποτέλεσμα να δέχεται επικρίσεις απο την Ευρωπαϊκή επιτροπή.
Κοινώς έβαζε πλάτη όσο μπορούσε ώστε έντεχνα οι εισαγωγείς να έχουν προσκόμματα στην προσπάθεια στήριξης της εγχώριας μεταποίησης.
Για τον ρυθμιστικό φόρο θα βρει κάποιος πράγματα και στο διαδίκτυο αλλά θέλει ενδελεχή μελέτη.

Από όλα τα παραπάνω βλέπουμε την λυσσαλέα μάχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να ενισχύσουν τις εταιρείες μέχρι εκεί που μπορούσαν.
Γεγονότα, όχι λόγια ανώνυμα για ανώνυμους.

[Belisarius]

Πάντως το ότι τα Βαλκάνια και όλη η γύρω περιοχή είναι πάτος ενώ οι ασιατικές χώρες πήραν μπρος σχεδόν όλες μαζί δείχνει ότι δεν είναι θέμα μίας χώρας. Δεν μπορεί να συγκριθεί Ελλάδα με Ν. Κορέα ή Ιαπωνία χωρίς να δούμε το γενικότερο πλαίσιο.

[Chilloutbuddy]

Νότια Κορέα.

Δηλώνω άσχετος. Αν γράψεις μια περίληψη θα τη διαβάσω.

[Chainis]

Πού να σταθεί με τους βρωμοπασόκους και τους κουκουέδες στην Πάτρα βιομηχανία.

Θυμάμαι κάποιους πασόκους που ήθελαν στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ να διαλύσουν ακόμη και τον τουρισμό.
Γιατί λέγανε οι Έλληνες δεν πρέπει να γίνουν γκαρσόνια των ξένων.

Και η Κόκα κόλα είχε εργοστάσιο στην Πάτρα που έκλεισε την ίδια εποχή για τους ίδιους λόγους.

[Cavaliere]

Η ΟΑΚΚΕ έχει επιμείνει στην εκβιομηχάνιση της Ελλάδας ως προϋπόθεση για την καλλιέργεια συνειδητοποιημένου προλεταριάτου.

[Maspoli]

Πού να σταθεί με τους βρωμοπασόκους και τους κουκουέδες στην Πάτρα βιομηχανία.

Θυμάμαι κάποιους πασόκους που ήθελαν στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ να διαλύσουν ακόμη και τον τουρισμό.
Γιατί λέγανε οι Έλληνες δεν πρέπει να γίνουν γκαρσόνια των ξένων.

Και η Κόκα κόλα είχε εργοστάσιο στην Πάτρα που έκλεισε την ίδια εποχή για τους ίδιους λόγους.

Ότι να 'ναι. Θα πρέπει να είχαν προηγούμενα ειδικά με την Πάτρα διότι η 3Ε μεγαλουργησε στην ανάπτυξη της.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Το 81 που μπήκαμε στην ΕΟΚ τέσσερις αυτοκινητοβιομηχανίες ήθελα να φτιάξουν εργοστάσια στην Ελλάδα.
Πάνω από 200.000 θα ήταν οι απασχολούμενοι μαζί με τις εξωτερικές βιοτεχνίες που θα τις υποστήριζαν.

Το περήφανο ΠΑΣΟΚ τις έδιωξε γιατί ο λαός δεν μπορεί να είναι δούλος των πολυεθνικών.

Πηγή;

Oι πηγές είναι ιαματικές.
Όλοι οι μύθοι είναι "μου πε κάποιος", "δεν θυμάμαι", "ένας ανώνυμος συνδικαλιστής", ποτέ δεν υπάρχει κάτι το απτό.
Έχουμε γκρεμίσει αρκετούς μύθους που αναπαράγονται σε καφενειακή λογική.
Παραμυθάδες τιης πλάκας έναντι των γεγονότων.

Πάμε σε κάτι πραγματικό επειδή ένας από τους πολλούς μύθους αφορά την ΤΕΟΚΑΡ(ΝΙΣΣΑΝ).

Πηγές ο έγκυρος και αντικρατικίστικος Οικονομικός Ταχυδρόμος και πρωτογενώς οι εταιρείες(ανακοινώσεις κλπ.).



ΤΕΟΚΑΡ:

Η ΤΕΟΚΑΡ στη δεκαετία του 80 είχε πολύ μεγάλο μερίδιο πωλήσεων.
Το κράτος βοηθούσε μέχρι το 1987 καθώς της προσέφερε χαμηλότερο φόρο καταναλώσεως με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να έχουν πιο ανταγωνιστική τελική τιμή.
Η κατρακύλα άρχισε απο το 1987.Τι άραγε να πήγε στραβά;

Γεγονός 1ο
Στο πέρας του 1987 ο χαμηλότερος ειδικός φόρος για την ΤΕΟΚΑΡ είχε μηδενιστεί. (ΕΟΚ με λένε)

Γεγονός 2ο
Η απόσυρση του 1991 που ελήφθη απο την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τι συνέβη τότε; Η ξαφνική εφαρμογή του παραπάνω μέτρου,δεν επέτρεψε στη ΤΕΟΚΑΡ να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση και είναι χαρακτηριστικό πως οι παραδόσεις των αυτοκινήτων στους αγοραστές έφταναν ακόμα και τους 8(!) μήνες απο την ημερομηνία παραγγελίας.
Απο αυτο έχασε σεβαστό μερίδιο της αγοράς.
Δεν κρίνω το αν ήταν καλή ή όχι, εξηγώ απλώς την ιστορία για την εταιρεία.

Γεγονός 3ο
Ένεκα προηγούμενης μεγάλης ζήτησης(βλέπε γεγονός 2ο),η εταιρεία είχε αυξήσει
την παραγωγή της. Ωστόσο την εκτίναξη στις πωλήσεις των αυτοκινήτων την ακολούθησε η απότομη μείωση,με αποτέλεσμα η ΤΕΟΚΑΡ να έχει προς συντήρηση ένα μεγάλο απόθεμα αυτοκινήτων.

Γεγονός 4ο
Η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που ευνοούσε οχήματα μικρού ή μεγάλου κυβισμού και όχι μεσαίου όπως αυτα που πωλούσε η ΤΕΟΚΑΡ.
Είναι χαρακτηριστικό πως το μερίδιο του μεσαίου κυβισμού αυτοκινήτων επι του συνόλου της εγχώριας παραγωγής,μειώθηκε απο 55%(περίπου) το 1992 μειώθηκε στο 35%(περίπου) το 1994.
Για παράδειγμα,οι πωλήσεις του Sunny απο περίπου 13 χιλιάδες το 1992 ήσαν σχεδόν 5 χιλιάδες το 1994.
Δηλαδή πτώση 65-67% επι των πωλήσεων του συγκεκριμένου τύπου αυτοκινήτου.

Γεγονός 5ο
Η ΤΕΟΚΑΡ δεν απέλυσε το προσωπικό αλλα αρχικώς έθεσε σε διαθεσιμότητα τους υπαλλήλους της προς χάριν τρόπον τινά κοινωνικής πολιτικής,με διαφαινόμενη επιβάρυνση που φαίνεται ισοδυναμούσε με 1,4 δις δραχμές .Τελικώς,το 1995 το εργοστάσιο στο Βόλο έκλεισε.

Η ΤΕΟΚΑΡ σε ανακοίνωση της αναφερόταν στους εξής λόγους:

1ος λόγος:
Εναρμόνιση ελληνικής νομοθεσίας με κοινοτική που εκμηδένιζε κάθε κρατική μορφή στηρίξεως της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Σχόλιο:Δηλαδή απουσία κάποιας μορφής κρατικού προστατευτισμού.

2ος λόγος:
Η αύξηση του κόστους παραγωγής των αυτοκινήτων που προκλήθηκε απο την μεγάλη ανατίμηση του γιεν αλλα και απο τη μείωση της παραγωγής.

3ος λόγος:
Οι συνεχείς και σημαντικές αλλαγές στη φορολογία του αυτοκινήτου που δεν επέτρεψαν στην επιχείρηση να πραγματοποιήσει μακροπρόθεσμα επενδυτικά προγράμματα όπως και η αλλαγή του ειδικού φόρου καταναλώσεως που έστρεψε τον καταναλωτή σε αυτοκίνητα μικρότερου ή μεγαλύτερου κυβισμού.


Κανένας "κακός" συνδικαλιστής ή "κακή" κυβέρνηση, φυσικά ενστάσεις για την φορολογία αλλά το πρόταγμα αφορούσε δομικούς λόγους.



Πάμε και στην Goodyear που αναπαράγεται ως μύθος:

1) H Goodyear είχε μεγάλη κερδοφορία που αύξανε με ρυθμό 70%
2) Υπήρχε εργασιακή ειρήνη με τους συνδικαλιστές να κάνουν αρκετές υποχωρήσεις και να δέχονται αρκετά πράγματα, το ομολογούσε και η ίδια η επιχείρηση
3) Το κράτος ήταν ένας εκ των καλών πελατών της ενισχύοντας την σημαντικά
4) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με προέδρικο διάταγμα έδωσε άδεια για πώληση λιπαντικών
5) Απολάμβανε των ευεργετημάτων του νόμου 2687/53
6) Ο αντιπρόεδρος της Goodyear στην ευρώπη Sylvain Valensi ανέφερε ότι ο λόγος της απομάκρυνσης αφορούσε κατα κύριο λόγο το μέγεθος της μονάδας,το οποίο ήταν μικρό και καθιστούσε ασύμφορη τη λειτουργία της ανεξαρτήτως του κόστους παραγωγής.Σε αυτό επέμενε ο Valensi στις δημόσιες τοποθετήσεις του εκείνη την εποχή

Εδω είχαμε μία εντελώς φιλική πολιτική και μία επιχείρηση που ευημερούσε ωστόσο είχε στρατηγικούς λόγους να βρει την βέλτιστη λύση.
Γιατί δεν φτάνει να είσαι φθηνός και παραγωγικός, πάντα μπορεί να υπάρξει ακόμα φθηνότερος ή πιο βολικός για άλλους λόγους(εσωτερική αγορά, πρόσβαση κλπ.)



Κάτι ευρέως άγνωστο όπως και άλλα στην Ελλάδα της καφενειακής συζήτησης:
Όταν η Ελλάς εντάχθη στην ΕΟΚ ετίθετο σε ανταγωνισμό πιο ανοικτό.
Η τότε κυβέρνηση αν ήθελε πλήρη αποβιομηχάνιση, απλώς θα άφηνε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους.
Τουναντίον έπαιξε κατενάτσιο.
Δόθηκε απο την τότε κυβέρνηση λυσσαλέα μάχη στην ΕΟΚ ώστε να επιτραπεί στη χώρα να εφαρμόσει για ορισμένο χρονικό διάστημα(5ετία) προστατευτικά μέτρα στην βιομηχανία κατα παρέκκλιση απο τις κοινοτικές συνθήκες και συγκεκριμένα τα άρθρα 95,96 της Ρώμης.
Η κυβέρνηση μάλιστα παραβίαζε τα συμφωνηθέντα επί του ρυθμιστικού φόρου προς προστασίας της εγχώριας παραγωγής, με αποτέλεσμα να δέχεται επικρίσεις απο την Ευρωπαϊκή επιτροπή.
Κοινώς έβαζε πλάτη όσο μπορούσε ώστε έντεχνα οι εισαγωγείς να έχουν προσκόμματα στην προσπάθεια στήριξης της εγχώριας μεταποίησης.
Για τον ρυθμιστικό φόρο θα βρει κάποιος πράγματα και στο διαδίκτυο αλλά θέλει ενδελεχή μελέτη.

Από όλα τα παραπάνω βλέπουμε την λυσσαλέα μάχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να ενισχύσουν τις εταιρείες μέχρι εκεί που μπορούσαν.
Γεγονότα, όχι λόγια ανώνυμα για ανώνυμους.

[Maspoli]

Φυσικά πολλές προβληματικές είχαν ήδη δημιουργηθεί προ 1981.

Αλλά μια λεπτομέρεια, ας μην την αφήνουμε να χαλα τα παραμύθια.