Διδαχές

[bluerose]

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.
- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ΄ τίνος να 'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
- Φύγε σου είπα, παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα.
Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει...


Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!
Την νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
- Γυναίκα, σήκω, ξύπνα.
Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω…
Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι.
Ποιος να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν.


Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού.
Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του.
Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα.
Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

[The Rebel]

οι Χριστιανοί θα προσθέσουν και με πίστη στον Ιησού Χριστό γιατί αυτός μόνο σώζει.
Για μένα η θεαρεσκεία είναι ένα συν στην σωστή συμπεριφορά δεν είναι όμως απαραίτητη.

Στις πόσες θείες κοινωνίες μπορείς να πεις ότι έχεις φάει έναν ολόκληρο Ιησού;

[tanipteros]

οι Χριστιανοί θα προσθέσουν και με πίστη στον Ιησού Χριστό γιατί αυτός μόνο σώζει.
Για μένα η θεαρεσκεία είναι ένα συν στην σωστή συμπεριφορά δεν είναι όμως απαραίτητη.

Στις πόσες θείες κοινωνίες μπορείς να πεις ότι έχεις φάει έναν ολόκληρο Ιησού;

που να ξέρω ο σφαγέας είμαι?

[jey_pap]

οι Χριστιανοί θα προσθέσουν και με πίστη στον Ιησού Χριστό γιατί αυτός μόνο σώζει.
Για μένwα η θεαρεσκεία είναι ένα συν στην σωστή συμπεριφορά δεν είναι όμως απαραίτητη.

Στις πόσες θείες κοινωνίες μπορείς να πεις ότι έχεις φάει έναν ολόκληρο Ιησού;

"Μελίζεται και διαμερίζεται ...ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος ..."
και
"Μεταδίδοταί σόι ΤΟ Σώμα και ΤΟ αίμα του κυρίου ημών Ιησού Χριστού ..."

Από τα ανωτέρω λεγόμενα που λέει ο Ιερέας , αντιλαμβανόμαστε πως σε κάθε μερίδα που προσφέρεται, δεν διαιρείται ο Χριστός.
Αφού λοιπόν λέει "ΤΟ σώμα και ΤΟ αίμα..." και δε λέει "σώμα και αίμα", συμφωνούμε πως ολόκληρο το σώμα και το αίμα μεταδίδεται σε κάθε πιστό.

[bluerose]

Η Θεία Λειτουργία είναι εικονική

Οι ψάλτες αντικαθιστουν τα χερουβείμ
Οι ιερείς τους Αγίους
Οι επίσκοποι τον Χριστό!

Ας με συγχωρέσει ο Θεός, γίνεται μια παράσταση αναπαράσταση, του παραδείσου

Η Θεία Κοινωνία μας ενώνει με τον Θεό
Εάν δεν είμαστε έτοιμοι για το δώρο αυτό, αντι-δωρο παίρνουμε όλοι
Δε παίρνουμε μισό Θεό
Γευομαστε όλη την αναπαράσταση και την ένωση
Εντάξει...αν χασμουριομαστε και δε μπορούμε τη τυπολατρία μπορούμε κι από το σπίτι να προσευχόμαστε Βεβαίως
Αλλά τη Θεία Λειτουργια;
Άρα πρέπει να βιάζουμε τον εαυτό μας να παρευρίσκομαστε. Εάν δεν ενωθουμε εδώ με το Χριστό και τον γνωρίσουμε, όταν θα πάμε θα πει εσένα δε σε ξέρω

Χωρίς εξομολόγηση
Θεία Λειτουργία
Θεία κοινωνία
Δυστυχώς λένε οοοολοι οι Πατέρες παράδεισο δε βλέπουμε

Τώρα ποιοι είμαστε,είναι σωστοί οι ιερείς κτλ άσχετο
Ο ιερέας έχει το χρίσμα της ιεροσύνης και το δικαίωμα να εκτελεί Θεία Λειτουργία και Κοινωνία

[bluerose]

Για μερικούς είναι δύσκολο να πάνε με τόσο κόσμο στην εκκλησία
Όχι μόνο θα πας,αλλά πρέπει να χαιρεσε που θα δεις και φάτσες που δε γουστάρεις,γιατί κάτι έγινε(από το κατηχητή αυτά)

Οπότε δε κοιτάμε το κόσμο κοιταμε το πάτωμα η το ταβάνι η απέναντι τις εικόνες,δε μιλάμε,δεν ακούμε

Όταν θυμιάζει ο ιερέας, μας χαιρετάει ένα προς ένα η Παναγία που πήγαμε στον οίκο του Υιού της και του Αγίου


Αυτά πρέπει να τα βρω, τα διάβασα σε ένα πολύ ωραίο άρθρο κάποιου πατέρα

[bluerose]

– Πάτερ, η προσευχή με κομποσχοίνι είναι πολύ βαρετή ….
Επαναλαμβάνεις συνεχώς τα ίδια και τα ίδια λόγια.
Όποιος επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια είναι βαρετός και ίσως δεν είναι και ειλικρινής. Ποτέ δεν θα πίστευα έναν τέτοιο άνθρωπο.


Ο παππούλης την κοίταξε με πολλή καλοσύνη και τηρώτησε ποιος είναι ο νέος που τη συνόδευε.
Η κοπέλα απάντησε ότι είναι ο αρραβωνιαστικός της.

– Σε αγαπάει; Ρώτησε ο παππούλης ….
– Ασφαλώς! απάντησε εκείνη.
– Και πώς το ξέρεις;
– Μου το είπε.
– Τι σου είπε δηλαδή;– « Σ’ αγαπώ! »
– Πότε σου το είπε;
– Μου το είπε πριν από καμιά ώρα.
– Σου το έχει ξαναπεί ;
– Ναι, χτες βράδυ.
– Τι σου είπε;

– « Σ’ αγαπώ! »
– Άλλες φορές;
– Κάθε βράδυ !
– Σουλέει δηλαδή πολλές φορές ότι σ΄ αγαπά; ….
– Ναι …

– Εε , ” μην τον πιστεύεις ” , τα ίδια και τα ίδια λέει .
Δεν είναι ειλικρινής. Είναι πολύ βαρετός …
Όλο τα ίδια λόγια λέει !!!…

– Μα πάτερ …
– Εσύ δεν μού πες αυτό το συμπέρασμα πιο πριν, για την προσευχή με κομποσχοίνι;

[bluerose]

«….Οι άνθρωποι, όταν τους ενοχλούμε συνέχεια για τις διάφορες υποθέσεις μας, μας συμπεριφέρονται εχθρικά∙ ο Θεός όμως κάνει το εντελώς αντίθετο∙ και όχι όταν Τον ενοχλούμε συνέχεια για τα προβλήματά μας, αλλά και όταν δε το κάνουμε αυτό, τότε προ πάντων αγανακτεί»
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

[Κόκκορας]

ο σκοπός της χριστιανικής ζωής :

https://www.oodegr.com/oode/psyxotherap/skopos1.htm

[Κόκκορας]

ολιγολεπτη αλλα δυνατη ομιλια απο τον π.Βαρναβα

[tanipteros]

Κόκκορας

«Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες»

Πας Θεός Αγαθός ---Πάνας

εδώ συμφωνούμε!

[tanipteros]

ολιγολεπτη αλλα δυνατη ομιλια απο τον π.Βαρναβα

Στην αρχαία Ελληνική θρησκεία υπάρχουν δύο αθάνατα όντα, Θεές. Η Καλοσύνη και η Κακία.
Στον μύθο του ήρωα Ηρακλή παρουσιάζονται και του λένε να διαλέξει.

Η Κακία δελεάζει τον άνθρωπο και σιγά σιγά αν ψυχή ρέπει προς την κακία τον αφανανίζει και τον οδηγεί σε τόπο τιμωριών (Τάρταρος - Κόλαση).
Απαίτηση της Θεάς Κακίας είναι να απέχουμε από αυτήν. Υπάρχουν τα 2 Δελφικά παραγγέλματα "Κακία απέχου" και "Κακία μίσει" (μισώ=απεχθάνομαι).

Ο Χριστιανισμός ταύτισε από λάθος την Κακία με τον Χθόνιο Ζευ - Άδη και τον Άδη τον ονόμασε εχθρό του δλδ Σατανά.
Οι Χριστιανοί βρίσκονται σε διαμάχη με τα όντα του Άδη διότι οι ίδιοι τα ορίζουν σαν "Κακά" ενώ δεν είναι όλα. Τα Όντα του Άδη είναι ο Θεός Χθόνιος Ζευς (ο Θεός της Μεταθάνατω Ζωής), Τιμωριτικοί Δαίμονες πχ Ερινύες που απεχθάνονται την διαστροφή και τιμωρούν με θάνατο, Νέμεσις Θεά της Θείας Δικαιοσύνης κτλ, Ήρωες (αυτοί που μετέχουν στις αρετές), οι ψυχές των ανθρώπων και τα Θηρία. Τα Θηρία είναι ψυχές ανθρώπων που ρέπουν προς την κακία (όσο ήταν άνθρωποι) και τιμωρούνται σε διάφορες ενορίες του Άδη όπως ο Τάρταρος.
Σημείωση υπάρχουν 2 Άδεις.. ο Χθόνιος που πάνε οι Σκιές (το σκιώδης μέρος της ψυχής μετά την ψυχοδιάλυση στους Λειμώνες της Περσεφόνης) και ο Ουράνιος Άδης που πάει το αρετηφόρο μέρος της ψυχής και ενώνεται με το Εν.

Στην Μυθολογία αναφέρεται πως ο Χθόνιος Ζευς οδηγεί τις ψυχές προς το Αγαθό με ποικίλους τρόπους. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να στήλει και Θηρία υπό την εποπτία Δαιμόνων όπως οι Ερινύες να συνετήσουν τους θνητούς που τελούν υπό καθεστώς Κακίας.

Το γεγονός πάντως είναι ότι οι Χριστιανοί υφίστανται όλο αυτόν τον Πνευματικό πόλεμο διότι αυτοί πρώτοι πολεμάνε από λάθος παιδεία τα Όντα του Άδη.

Το μυστικό είναι όμως πως κάθε Ον είναι Αγαθό και πρέπει να το αγαπάμε.
Πας Θεός Αγαθός....

Ν' αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν' αγαπάς τους ανθρώπους.
Τα θεριά ν' αγαπάς και τ' ανήμερα,
...

[jey_pap]

"Ὁ κόσμος ἀγαποῦσε τόν ἄνθρωπο ὅταν τόν ἔβλεπε νά χαμογελάει.

Τόν φοβήθηκε ὅταν τόν εἶδε νά γελάει δυνατά"



Από Palmografos.com: Palmografos.com - Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ: Ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος

[tanipteros]

"Ὁ κόσμος ἀγαποῦσε τόν ἄνθρωπο ὅταν τόν ἔβλεπε νά χαμογελάει.
Τόν φοβήθηκε ὅταν τόν εἶδε νά γελάει δυνατά"

Από Palmografos.com: Palmografos.com - Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ: Ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος

το "δυνατά" πώς το βλέπεις ; και πώς το ερμηνεύεις ;

[ksk]

ολιγολεπτη αλλα δυνατη ομιλια απο τον π.Βαρναβα

Στην αρχαία Ελληνική θρησκεία υπάρχουν δύο αθάνατα όντα, Θεές. Η Καλοσύνη και η Κακία.
Στον μύθο του ήρωα Ηρακλή παρουσιάζονται και του λένε να διαλέξει.

Η Κακία δελεάζει τον άνθρωπο και σιγά σιγά αν ψυχή ρέπει προς την κακία τον αφανανίζει και τον οδηγεί σε τόπο τιμωριών (Τάρταρος - Κόλαση).
Απαίτηση της Θεάς Κακίας είναι να απέχουμε από αυτήν. Υπάρχουν τα 2 Δελφικά παραγγέλματα "Κακία απέχου" και "Κακία μίσει" (μισώ=απεχθάνομαι).

Ο Χριστιανισμός ταύτισε από λάθος την Κακία με τον Χθόνιο Ζευ - Άδη και τον Άδη τον ονόμασε εχθρό του δλδ Σατανά.
Οι Χριστιανοί βρίσκονται σε διαμάχη με τα όντα του Άδη διότι οι ίδιοι τα ορίζουν σαν "Κακά" ενώ δεν είναι όλα. Τα Όντα του Άδη είναι ο Θεός Χθόνιος Ζευς (ο Θεός της Μεταθάνατω Ζωής), Τιμωριτικοί Δαίμονες πχ Ερινύες που απεχθάνονται την διαστροφή και τιμωρούν με θάνατο, Νέμεσις Θεά της Θείας Δικαιοσύνης κτλ, Ήρωες (αυτοί που μετέχουν στις αρετές), οι ψυχές των ανθρώπων και τα Θηρία. Τα Θηρία είναι ψυχές ανθρώπων που ρέπουν προς την κακία (όσο ήταν άνθρωποι) και τιμωρούνται σε διάφορες ενορίες του Άδη όπως ο Τάρταρος.
Σημείωση υπάρχουν 2 Άδεις.. ο Χθόνιος που πάνε οι Σκιές (το σκιώδης μέρος της ψυχής μετά την ψυχοδιάλυση στους Λειμώνες της Περσεφόνης) και ο Ουράνιος Άδης που πάει το αρετηφόρο μέρος της ψυχής και ενώνεται με το Εν.

Στην Μυθολογία αναφέρεται πως ο Χθόνιος Ζευς οδηγεί τις ψυχές προς το Αγαθό με ποικίλους τρόπους. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να στήλει και Θηρία υπό την εποπτία Δαιμόνων όπως οι Ερινύες να συνετήσουν τους θνητούς που τελούν υπό καθεστώς Κακίας.

Το γεγονός πάντως είναι ότι οι Χριστιανοί υφίστανται όλο αυτόν τον Πνευματικό πόλεμο διότι αυτοί πρώτοι πολεμάνε από λάθος παιδεία τα Όντα του Άδη.

Το μυστικό είναι όμως πως κάθε Ον είναι Αγαθό και πρέπει να το αγαπάμε.
Πας Θεός Αγαθός....

Ν' αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν' αγαπάς τους ανθρώπους.
Τα θεριά ν' αγαπάς και τ' ανήμερα,
...

Μπορείς να μου αναλύσεις καλύτερα αυτά περι δυο Άδη που ειπες;