Υπάρχουν αρκετά σημεία στην Κύπρο (στην πόλη μου σίγουρα) που η διάβαση είναι ακριβώς στο τέρμα των φώτων τροχαίας. Οκ αυτό από μόνο του δεν είναι τόοσο πρόβλημα. Σκεφτείτε όμως να είμαι στην απέναντι πλευρά, να θέλω να στρίψω, να ανάβει πράσινο, να έχω μπει ήδη στην μέση του δρόμου (το αμάξι από πίσω ξεκίνησε ήδη δηλαδή) και τσουπ να ανάβει ο Γρηγόρης και να μπαίνει ο πεζός απ' το πουθενά στον δρόμο. Πάντα κοιτάω, πάντα έχω τριπλή έγνοια στα σημεία που ξέρω πως υπάρχει διάβαση αλλά όλα γίνονται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Μπήκε μέσα, παλούκωσα το αμάξι και μου κόρναρε ο από πίσω. Τι να έκανα ρε άνθρωπε; Να πατούσα τον πεζό; Κι' αυτός με γρηγόρη πέρασε. Γενικά θεωρώ πως κάποια σημεία που γίνονται διαβάσεις είναι πάρα πολύ επικίνδυνα και δεν φταίει κανένας από τους 2. Δεν έτρεχα, πρόλαβα να σταματήσω. Άναψε πράσινο, ήμουνα ήδη στην μέση του δρόμου, απλά κινδύνευα να μου χτυπήσει ο πίσω. Ούτε ο πεζός έφταιγε. Και αυτό το πράγμα συμβαίνει σε διάφορα σημεία μες την πόλη και πολλοί δεν σταματάνε καν σε διαβάσεις, πού να τρέχουν κιόλας. Θα θερίσουνε κοσμάκη.
Δεν θυμάμαι αν παρατήρησα ποτέ κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Και βασικά δεν ξέρω καν αν ήταν καλή η περιγραφή μου
