τον εκφοβιζαν στο σχολειο,

[Αγις]

Ναι, οκ. Εγώ μιλάω καθαρά τεχνικά και σε γενικές γραμμές.

Απλά έχε στο νου σου ότι αν περιμένεις να συμβεί κάτι για να αντιδράσεις, την έχεις πατήσει.

και εγώ τεχνικά μιλάω, είναι δύο κόσμοι, στις ανατολικές τέχνες κάνεις άμυνα οπότε κάποιος πρέπει να επιτεθεί πρώτα

Στους παιδότοπους ναι . Στις ανατολικες οχι.
Αυτο το αστείο με την αμυνα κλπ γλυκαναλατα πρεπει να τελειωσει καποια στιγμη.

[under]

Για να ειμαι ειλικρινης δεν νομιζω οτι το μπουλινγκ ειναι κατι το νεο.Υπηρχε και πιο παλια και προφανως υπαρχει και τωρα.
Απλα ισως τωρα τα social media μεγενθυνουν τις επιπτωσεις.
Το προβλημα ειναι οτι τα νεα παιδια ειναι πιο μαλθακα.
Προφανως αυτο δεν ειναι δικαιολογια για τους αληταραδες των σχολειων αλλα ειναι μια εξηγηση γιατι τοσα παιδια δεν αντεχουν μια ασχημη κατασταση απο την οποια ομως υπαρχουν διοδοι απεμπλοκης.

[enaon]

Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

ειναι ο λόγος που δεν θα έρθει κάποιος να σου παραπονεθεί στα ίσια οτι το παιδί σου πειράζει το παιδί του, θα νοιώσει ντροπή.
θυμάμαι μικρός για κάποια καλοκαίρια είχα τα ξαδελφάκια μου στην προστασία μου. Με είχαν κάνει ρεζίλη, ο πατέρας τους πιο πολύ. Ήξεραν τα κολοπαιδια οτι είμαι δυνατός, ερχόντουσαν στο γήπεδο και έβριζαν τα μεγαλύτερα παιδιά, μόλις τα πιάνανε να τα δείρουν στρίγκλιζαν να τα σώσω. Τα έσωσα μία δυο φορές, αλλα όταν πήγαν σπίτι ζήτησαν και απο τον μπαμπά τους να καθαρίσει και αυτός, ο οποίος πήρε μία βίτσα και πήγε στο γήπεδο να βρει τα παιδιά, όχι τους άλλους γονείς. Του εξηγούσα στον δρόμο διακριτικά οτι φταίγαμε εμείς, στα παπάρια του, ρεζίλι με έκανε ο κόπανος.

Μετά απο καμία εβδομάδα, τα πήγα στο γηπεδάκι που ήταν πολύ μακρυά, τα άφησα και έγιναν τόπι στο ξύλο, και τους εξήγησα ότι ή με εμένα ή με τον μπαμπά τους, αποφασίζουν τώρα. Τελικά εκείνο το καλοκαίρι έγιναν άνθρωποι.

Στους παιδότοπους ναι . Στις ανατολικες οχι.
Αυτο το αστείο με την αμυνα κλπ γλυκαναλατα πρεπει να τελειωσει καποια στιγμη.

δεν μου έχει τύχει να βρεθώ απέναντι σε κάποιον σοβαρό δολοφόνο οκ, αλλά ρε δεν έχουμε καν επιθετικές κινήσεις σοβαρές, οι πιο δυνατές κινήσεις θέλουν την επίθεση του άλλου για να βγουν

[nik_killthemall]

Οι άνθρωποι στην παιδική τους ηλικία λίγο ή πολύ βγάζουν έμφυτο (και όχι μόνο) φασισμό και εκδικητισμό. Είναι χρέος της δομής στην οποία γεννιούνται (ή και ξερνιούνται) να τα προστατεύσει, δηλ. χρέος της παιδείας, του σχολείου, της οικογένειας, του στρατού, των πανεπιστημιών, των κρατικών θεσμών, δηλ. γάμησέ τα ...

[Yochanan]

ειναι ο λόγος που δεν θα έρθει κάποιος να σου παραπονεθεί στα ίσια οτι το παιδί σου πειράζει το παιδί του, θα νοιώσει ντροπή.
θυμάμαι μικρός για κάποια καλοκαίρια είχα τα ξαδελφάκια μου στην προστασία μου. Με είχαν κάνει ρεζίλη, ο πατέρας τους πιο πολύ. Ήξεραν τα κολοπαιδια οτι είμαι δυνατός, ερχόντουσαν στο γήπεδο και έβριζαν τα μεγαλύτερα παιδιά, μόλις τα πιάνανε να τα δείρουν στρίγκλιζαν να τα σώσω. Τα έσωσα μία δυο φορές, αλλα όταν πήγαν σπίτι ζήτησαν και απο τον μπαμπά τους να καθαρίσει και αυτός, ο οποίος πήρε μία βίτσα και πήγε στο γήπεδο να βρει τα παιδιά, όχι τους άλλους γονείς. Του εξηγούσα στον δρόμο διακριτικά οτι φταίγαμε εμείς, στα παπάρια του, ρεζίλι με έκανε ο κόπανος.

Μετά απο καμία εβδομάδα, τα πήγα στο γηπεδάκι που ήταν πολύ μακρυά, τα άφησα και έγιναν τόπι στο ξύλο, και τους εξήγησα ότι ή με εμένα ή με τον μπαμπά τους, αποφασίζουν τώρα. Τελικά εκείνο το καλοκαίρι έγιναν άνθρωποι.

[ΓΑΛΗ]

αυτή η διττη κατάσταση του θύτη και του θύματος όμως
μας φέρνει μπρος στο ερώτημα να αδικείς ή να αδικιέσαι;
Δηλαδή ενταγμένο ένα θύμα ενός περιβάλλοντος σε ένα νέο προσπαθεί να αδικήσει για να μην αδικηθεί.
Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

Ψευτοδίλημμα που αναπαράγει τη στασιμότητα.

μπορούμε να τα βαφτίζουμε όπως θέλουμε αν μας χαλάνε την σούπα, και μετά από κανα εξάμηνο θα ξανακούσουμε στα μέσα για το παιδί που αυτοκτόνησε λόγω τραμπουκισμού.

Ε, όσο παίζεται το παιχνίδι μεταξύ των άκρων "τιμωρήστε παραδειγματικά όποιον βρείτε πρόχειρο για να κατευναστεί η δημόσια γνώμη και μετά βλέπουμε" και "πρέπει πάντα να κατανοούμε τον θύτη γιατί είναι θύμα κάποιου άλλου", αυτό θα γίνεται.

[Nameless Ghoul]

Δεν μιλαω γι αυτη την περίπτωση, αλλα οι γονείς που έχουν κανει το παιδί τους μαμοθρεφτο με αποτέλεσμα να το δουλευουν ολοι, εχουν ευθυνη ή οχι? Κανένας δεν μιλαει ποτε γι αυτούς.

Σαφώς έχουν ευθύνη και αυτοί, αλλά αυτό με τίποτα δεν απαλλάσσει τα τσογλανάκια και τους γονείς τους από το φταίξιμο.

[Αγις]

Αν έλεγες στους νεοελληνες τι θάλες ναναι το παιδί τους ή ίδιοι θύματα ή θύτες νομίζω όλοι ξέρουμε την απάντηση.

ειναι ο λόγος που δεν θα έρθει κάποιος να σου παραπονεθεί στα ίσια οτι το παιδί σου πειράζει το παιδί του, θα νοιώσει ντροπή.
θυμάμαι μικρός για κάποια καλοκαίρια είχα τα ξαδελφάκια μου στην προστασία μου. Με είχαν κάνει ρεζίλη, ο πατέρας τους πιο πολύ. Ήξεραν τα κολοπαιδια οτι είμαι δυνατός, ερχόντουσαν στο γήπεδο και έβριζαν τα μεγαλύτερα παιδιά, μόλις τα πιάνανε να τα δείρουν στρίγκλιζαν να τα σώσω. Τα έσωσα μία δυο φορές, αλλα όταν πήγαν σπίτι ζήτησαν και απο τον μπαμπά τους να καθαρίσει και αυτός, ο οποίος πήρε μία βίτσα και πήγε στο γήπεδο να βρει τα παιδιά, όχι τους άλλους γονείς. Του εξηγούσα στον δρόμο διακριτικά οτι φταίγαμε εμείς, στα παπάρια του, ρεζίλι με έκανε ο κόπανος.

Μετά απο καμία εβδομάδα, τα πήγα στο γηπεδάκι που ήταν πολύ μακρυά, τα άφησα και έγιναν τόπι στο ξύλο, και τους εξήγησα ότι ή με εμένα ή με τον μπαμπά τους, αποφασίζουν τώρα. Τελικά εκείνο το καλοκαίρι έγιναν άνθρωποι.

Στους παιδότοπους ναι . Στις ανατολικες οχι.
Αυτο το αστείο με την αμυνα κλπ γλυκαναλατα πρεπει να τελειωσει καποια στιγμη.

δεν μου έχει τύχει να βρεθώ απέναντι σε κάποιον σοβαρό δολοφόνο οκ, αλλά ρε δεν έχουμε καν επιθετικές κινήσεις σοβαρές, οι πιο δυνατές κινήσεις θέλουν την επίθεση του άλλου για να βγουν

Ανοιξε νημα αν θες - αυτα που ''διδασκονται '' στις παιδικές χαρές δεν έχουν καμια σχέση με το τι ηταν -και είναι σε όσους συνεχίζουν οι ''πολεμικές τέχνες'' .
Πρόγραμμα γυμαστικής για τη μεση και ανώτερη εκπαίδευση - ειναι , ετσι σχεδιάστηκε απο το 1900 και εισηχθηκε μαζί με τη σχετική φιλοσοφια της πλάκας που εξυπηρετούσε πολιτικους σκοπους - απαλλαγμενο απο οτιδήποτε χρησιμο η επικινδυνο.

[enaon]

δεν ξέρω άγι τι έννοείς, δε ξέρω πώς θα έπρεπε να ειναι, συμφωνώ οτι κυρίως ειναι ενδυνάμωση κορμού, αλλά ειναι επικίνδυνα, μην λέμε ότι θέλουμε.

το 2005 έπαθα μία πνευμονική εμβολή σοβαρή, το λέω μόνο για να πώ οτι την ώρα εκείνη που πνιγόμουν στο αίμα μου ήρθε η γυναίκα μου να με βοηθήσει και άρχισε να μου μιλάει, δεν ξέρω γιατί αλλά ήθελα να την κάνω να σωπάσει, αστόχησα αλλά ξεκόλλησα το καλοριφέρ απο τον τοίχο, αν την είχα πετύχει θα την είχα σκοτώσει, δεν υπάρχει θέμα κανένα.

[Βινόσαυρος]

Ψευτοδίλημμα που αναπαράγει τη στασιμότητα.

μπορούμε να τα βαφτίζουμε όπως θέλουμε αν μας χαλάνε την σούπα, και μετά από κανα εξάμηνο θα ξανακούσουμε στα μέσα για το παιδί που αυτοκτόνησε λόγω τραμπουκισμού.

Ε, όσο παίζεται το παιχνίδι μεταξύ των άκρων "τιμωρήστε παραδειγματικά όποιον βρείτε πρόχειρο για να κατευναστεί η δημόσια γνώμη και μετά βλέπουμε" και "πρέπει πάντα να κατανοούμε τον θύτη γιατί είναι θύμα κάποιου άλλου", αυτό θα γίνεται.

μιλαμε για την περίπτωση ανήλικων πάντα έσι;

[Cecily Anne]

δεν ξέρω άγι τι έννοείς, δε ξέρω πώς θα έπρεπε να ειναι, συμφωνώ οτι κυρίως ειναι ενδυνάμωση κορμού, αλλά ειναι επικίνδυνα, μην λέμε ότι θέλουμε.

το 2005 έπαθα μία πνευμονική εμβολή σοβαρή, το λέω μόνο για να πώ οτι την ώρα εκείνη που πνιγόμουν στο αίμα μου ήρθε η γυναίκα μου να με βοηθήσει και άρχισε να μου μιλάει, δεν ξέρω γιατί αλλά ήθελα να την κάνω να σωπάσει, αστόχησα αλλά ξεκόλλησα το καλοριφέρ απο τον τοίχο, αν την είχα πετύχει θα την είχα σκοτώσει, δεν υπάρχει θέμα κανένα.

Θα ορκιζόμουν ότι είσαι κάπου στα 19 με σπυράκια.

[Αγις]

δεν ξέρω άγι τι έννοείς, δε ξέρω πώς θα έπρεπε να ειναι, συμφωνώ οτι κυρίως ειναι ενδυνάμωση κορμού, αλλά ειναι επικίνδυνα, μην λέμε ότι θέλουμε.

το 2005 έπαθα μία πνευμονική εμβολή σοβαρή, το λέω μόνο για να πώ οτι την ώρα εκείνη που πνιγόμουν στο αίμα μου ήρθε η γυναίκα μου να με βοηθήσει και άρχισε να μου μιλάει, δεν ξέρω γιατί αλλά ήθελα να την κάνω να σωπάσει, αστόχησα αλλά ξεκόλλησα το καλοριφέρ απο τον τοίχο, αν την είχα πετύχει θα την είχα σκοτώσει, δεν υπάρχει θέμα κανένα.

Επικίνδυνα είναι για αυτούς που '' εκπαιδεύονται σε αυτές .
Δεν εννοώ τπτ.
Προγραμμα επίσημο της Ιαπωνίας ηταν - καπου στο 1900 φτιαχτηκε κάτι - που δεν είχε καμια σχεση με την πραγματικοτητα της ''τεχνης'' για να κάνουν τη γυμναστική τους στα γυμνάσια και στα πανεπιστήμια - σε τάξεις με μεθόδους αντίγραφα της στρατιωτικής εκπαιδευσης για τις ανάγκες της Αυτοκρατορίας .
Αυτό το αχρηστο πράμα διδάσκεται σημερα.
Καλύτερα στη Σουηδική

[enaon]

πάλι δεν καταλαβαίνω, άσχετα τι θα μάθεις, αν είναι ανατολή δηλαδή Κίνα, ή "ανατολή" δηλαδή Ιαπωνία, λες οτι δεν είναι επικίνδυνη η γνώση για τους άλλους αν δεν την διαχειριστείς σωστά;

Θα ορκιζόμουν ότι είσαι κάπου στα 19 με σπυράκια.

ευχαριστώ, πριν άλλα τόσα και κάτι ακόμα έτσι ήμουνα

[YouOnlyLiveOnce]

Δεν μιλαω γι αυτη την περίπτωση, αλλα οι γονείς που έχουν κανει το παιδί τους μαμοθρεφτο με αποτέλεσμα να το δουλευουν ολοι, εχουν ευθυνη ή οχι? Κανένας δεν μιλαει ποτε γι αυτούς.

Οι γονεις δεν πρεπει να μιλανε για μαμοθρευτα. Οι γονεις πρεπει να μαθουν
στα παιδια τους να μην δουλευουν κανεναν και για τιποτα.

[Σουβλίτσα]

Το συμπέρασμα ότι δεν τον υπερασπιστηκαν αν οι φίλοι του όσο ζούσε, από που το βγάλαμε;

θα ελεγα, απο το οτι αυτοκτονησε. θα ηταν πολυ δυσκολοτερο να φτασει εκει αν ειχε υποστηρικτες.

Εαν δεν κάνανε μπούλινγκ και οι ίδιοι, δεν οφείλουν συγνώμη. Οργανωμένη κοινωνία είμαστε,αν είναι να κάνει ο καθένας τον Ζορό,γαμα τα.Και εγώ όταν πήγαινα σχολείο και αργότερα στρατό, έβλεπα πολλά σκηνικά. Δεν ήμουν από τα παιδιά που τους ενοχλούσε κανένας,ούτε ενοχλούσαν. Δεν μου άρεσε αυτό που γινόταν,αλλά δεν μπλεκόμουν ποτέ για ξένες υποθέσεις, όχι γιατί φοβόμουν και με τους τραμπούκους καλές σχέσεις είχα, απλά τι να κάνουμε δεν είμαι ηρωικός χαρακτήρας και κοιτάω την δουλειά μου.
Πρόσφατα πριν κανα χρόνο, μόνο φέρω βαρέως που δεν αντέδρασα όσο έπρεπε, βλέποντας μια ηλικιωμενη που πουλούσε βότανα στην λαική, να τις φέρονται σαν σκουπίδι δυο δημοτικόμπατσοι, μόνο και μόνο γιατί ήταν Ελληνίδα, την ώρα που δίπλα της μαυροι,γυφτοι,σκουροι πουλούσαν ότι ήθελαν. Ενώ σταμάτησα και τους έκραξα χοντρά,ζήτησα τα στοιχεία τους και προέτρεψα την γρια να τους τραβήξει μήνυση με εμένα μάρτυρα γιατί τα ζώα την έσπρωξαν κι όλας, μετα βαρέθηκα, έπιανα και δουλειά,σηκώθηκα και έφυγα. Η λιποταξία μου, μου είχε χαλάσει το κέφι καμιά εβδομάδα.

ναι, το ιδανικο θα ηταν να μαθουμε τα παιδια μας να κανουν το ζορρο. αλλα δε χρειαζεται να φτασουμε εκει, δεν χρειαζεται να ειναι ο ενας, ο σουπερμαν, που στρωνει τους κακους και βαζει τελος στην αδικια. καμμια 15αρια φυσιολογικοι συμμαθητες, μπορουν να σταματησουν τον "κακο" απλως αποδοκιμαζοντας τις πραξεις του, δεν θα χρειαστει καν να σηκωσουν χερι.

Γι αυτό όλοι (ή οι περισσότεροι) λέμε οτι είναι θέμα του σχολείου να καλλιεργεί στους μαθητές τέτοιου είδους αντανακλαστικά και να τα κατευθύνει προς την κοινωνικοποίηση
Μιλάμε κυρίως για παιδιά, ένστικτα, ορμονες πειραγμένες, ακολουθούν τυφλά την αγέλη και την αγελαία συμπεριφορά, είτε ενεργητικά είτε παθητικά

Παραπάνω συζητούσε ο Χέλη με άλλους για το τί ειναι και τί δεν ειναι μπούλινγκ, μπούλινγκ βασικά είναι ομαδικό πέσιμο, δεν είναι ένας μεμονωμένος τρελός που κάνει το κομμάτι του, αυτουνού δεν του βγαίνει.

Εαν, υποθετικά μιλάμε τώρα δεν γνωρίζουμε τί έγινε, υπήρχε η ομάδα των νταήδων (με οποιαδήποτε μορφή νταηλικιού, δεν είναι ανάγκη να κουβαλάνε πριονοκορδέλες στην τσάντα, μπορεί απλά να είναι οι "in" του σχολείου, οι "γαμάτοι" κτλ) τότε όλοι τριγύρω οργανώνονται βάσει αυτής της ομάδας, και αυτοί που συμμετέχουν ως "μέλη" της και οι υπόλοιποι οι οποίοι μπαινουν στην θέση να αμυνθούν με το να μην πηγαίνουν κόντρα σε αυτούς αλλά να καλλιεργούν κάποια συμπεριφορά η οποία τους κάνει πιο θελκτικούς στα μάτια τους ή που δεν τους εξαγριώνει.
Συμπεριφέρονται με την ψυχολογία της μάζας και οι δυο ομάδες.
Το να βγει κάποιος από την αγέλη και να πάρει θέση, σορυ, αλλά σε αυτές τις ηλικιες χρειάζεται ωριμότητα ή/και μια ιδιαιτερότητα χαρακτήρα που πολύ πολύ σπάνια θα μπορούσε να συμβεί. Ιδιαίτερα στις ημέρες μας που με την εξάπλωση των σόσιαλ μίντια η ναρκισσιστική διαταραχή των παιδιών και των εφήβων βρίσκει τρομερά εργαλεία έκφρασης

Οι γονείς, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έχουν τεράστια ευθύνη που επιτρέπουν, γενικότερα, στα ανήλικα να έχουν φεις και αλλες μλκίες.
Μια φίλη με δυο παιδιά στο δημοτικό, ουδέποτε επέτρεψε στα μικρά να έχουν φέισμπουκ, στο σχολείο έχουν οργανωθεί γονείς και σύλλογος με κάποιους καθηγητές και έχουν καλέσει πανεπιστημιακή ομάδα ψυχολόγων να ενημερώσει και να συμβουλέψει σχετικά με το θέμα του μπούλινγκ καθώς υπήρξαν περιστατικά, από παιδιά και κυρίως παιδιά μεταναστών, ακόμα και άσκησης σωματικής βίας.