bizeli έγραψε: ↑11 Ιούλ 2018, 23:49
Ακόμα κι αν τελειώνει πιο γρήγορα θα του βάζει κι άλλες ασκήσεις να κάνει. Εκτός κι αν κάθεται ήσυχος. Κι άμα είναι τόσο καλός μπορεί να του πει να βοηθήσει και κανέναν άλλον μαθητή.
Δεν μιλάς για τη μέση δασκάλα μπιζέλι.
Νομίζω πάντως ότι αν δεν έχει δώσει δείγματα το παιδί από το νήπιο ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί κτλ δεν είναι πολύ πιθανό να δώσει στο δημοτικό. Θα συμφωνήσω πάντως με την άποψη να μην περάσει στο παιδί ότι η τάξη γενικά είναι κάτι για απαξίωση, καθώς πράγματι, δεν λέω ότι οι απαιτήσεις δυσκολεύουν, αλλά αναπόφευκτα ένα επίπεδο αυτοπειθαρχίας και εργατικότητας θα χρειαστεί στις επόμενες τάξεις. Μη φανταστείς δευτέρα και τρίτη, για ένα παιδί με τέτοιες δυνατότητες, αλλά σε βάθος χρόνου. Εγώ δεν είχα δουλέψει τα δικά μου στη γραφή, για να έχουν κάτι να μάθουν στο σχολείο και στην αρχή μου είχαν πει κιόλας ότι είχαν ανωριμότητα! Δίνουν μεγάλη σημασία στη γραφή ορισμένοι δάσκαλοι. Κατά τα λοιπά, για πλάκα το ένα παιδί άρπαζε πράγματα στην αριθμητική, γιατί είναι μέσα στη ζωή και ήξερε πράξεις, πολλαπλασιασμούς. Δεν μπορώ να πω ότι η εξέλιξη ήταν σπουδαία, αλλά έχει θέμα αυτοπειθαρχίας και τώρα κάνει παρέα με κάτι άλλα παιδάκια που κρίνοντας από τον τρόπο που γράφουν στο ιντερνετ είναι αγράμματα. Στην πραγματική ζωή έχει άλλες παρέες, απλά δεν αξιολογεί θα έλεγα τον άλλον με βάση το ακαδημαϊκό όσον αφορά τι του πηγαίνει στον ίδιο και δεν του κάνει εντύπωση αυτό που βλέπει να γράφουν οι άλλοι. Απλά εύχομαι να μην έχει πολλά κενά στην πορεία και να δείξει τις δυνατότητές του, που έχει ακόμα, όταν χρειαστεί
Αυτό που έγινε σε εμάς, το παιδί έδειξε ότι βαριόταν, άρχισαν οι επισκέψεις στη δασκάλα, της είπα ότι είχε διαγνωστεί με ιδιαίτερα υψηλή ευφυϊα γιατί τα ίδια μου έλεγαν από το προνήπιο και το είχαμε ψάξει, το αποτέλεσμα ήταν ότι έγινα κόκκινο πανί για τη δασκάλα ως η ψωνάρα μαμά. Θέλει πάρα πολλή προσοχή πώς θα χρησιμοποιήσεις τέτοιες πληροφορίες, τουλάχιστον αυτό μάθαμε. Πήρε χρόνια να στρώσει το παιδί κάπως, αφού άλλαξαν οι δασκάλες από την τρίτη και μετά. Και τα πρώτα χρόνια είχαν γκριζαριστεί άνευ λόγου. Με λίγα λόγια το μήνυμα που περνούσε ήταν αυτά που ξέρεις νεαρέ είναι άχρηστα εδώ. Και δεν καλλιεργούνταν σε κανένα παιδί η διάθεση πχ να διαβάζουν εξωσχολικά αν μπορούσαν στην πρώτη δευτέρα, ήταν άχρηστο για το σχολείο αυτό, ό,τι γινόταν γινόταν από γονείς που ήθελαν να σπρώξουν και εγώ δεν ήθελα και δεν μπορούσα. Γιατί σου λέει και για το παιδί, δεν είναι κάτι που μου χρειάζεται αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι το πιο ευφυές παιδί μου δεν διαβάζει εξωσχολικά και δεν το έχει με την ορθογραφία γιατί δεν ήταν και πολύ της μελέτης και δεν κυνηγούσα και εγώ για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος. Και κάθε φορά που πηγαίνω σε βιβλιοπωλείο, ειλικρινά, δεν βρίσκω βιβλίο που θα μιλάει στα ενδιαφέροντά του. Μόνο κάτι τύπου εγκυκλοπαίδειες, που τις βαρέθηκε και αυτές γρήγορα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Τώρα ΑΝ θα δει κάτι χρήσιμο από το youtube, πιο χρήσιμα βλέπει το μη χαρισματικό παιδί και αυτό με τις δυνατότητες το αφήνω να παίζει γκέιμς όσο έχει καλούς βαθμούς στο σχολείο. Αυτή είναι όλη η απασχόληση που έχω.
Και μάλλον θα κάνουμε επανάληψη ορθογραφία το Σεπτέμβριο όπου μέσα σε 1-2 ώρες θα κάνει επανάληψη όλη την ορθογραφία της χρονιάς και θα την μάθει και αμέσως μετά θα ξαναγίνει ανορθόγραφος.
Είμαστε και μια ιδιαίτερη περίπτωση γιατί πέσαμε σε τμήμα με πολύ ιδιαίτερο παιδάκι που ο δικός μου έλεγε γιατί αυτός να κάνει τόσα και πήγαινε να κάνει εκείνος το 1/5 και έβρισκε το μπελά του, ενώ το άλλο παιδάκι είχε τα θέματά του και έβρισκε κατανόηση... Φυσικά αυτό ήταν ανωριμότητα του δικού μου παιδιού, αλλά δεν είναι όλα τα πρωτάκια σε θέση να συζητάνε ήρεμα στο διάλειμμα όταν βλέπουν μανούρες. Τους τραβάει η μανούρα ακόμα και αν δεν είναι τα ίδια τα παιδιά που θα δημιουργήσουν προβλήματα από εκεί που δεν υπάρχουν! Και εννοείται ότι οι μαμάδες δεν τα αφήνουν αυτά υπό την επίβλεψή τους, σε κανένα περιβάλλον, πχ στην παραλία, στην πλατεία, σε φιλικό σπίτι, αν μη τι άλλο γιατί υπάρχουν και των αλλονών οι μαμάδες μπροστά...
εντάξει υπάρχουν και οι κάρχιες πολύ σπάνια στην πόλη πολύ πολύ σπάνια όμως μαμάδες και παιδιά ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα οι δασκάλες τα αφήνουν όμως να εξελίσσονται και μετά λένε τσ τσ τσ δεν το μαθαν τίποτα στο σπίτι του αυτό το παιδί!
Για να το πω συνοπτικά, η εμπειρία μας ήταν ότι στο σύγχρονο σχολείο ακόμα και ένα παιδί με δυνατότητες θέλει αυτό που λέμε τους γονείς κοντά όσον αφορά να παρακολουθούν τη μελέτη του, που στο παρελθόν αυτό ήταν αστείο και αχρείαστο. Εγώ βαριέμαι, δεν θέλω να ξαναβγάλω το δημοτικό, άλλες μαμάδες γουστάρουν. Επίσης, δεν ξέρω αν θα τους βγει, πέρα από το ότι απλά ΒΑΡΙΕΜΑΙ δεν αντέχω ΚΑΙ αυτό το πράγμα το απόγευμα, να ανοίγω βιβλία να ελέγχω, γιατί εννοείται στις πρώτες τάξεις με τα φυλλάδια τα ξεπετάγαν σε δευτερόλεπτα και έμαθαν και έμαθα να μην ελέγχω.
Και για να επανέλθω, γιατί επεκτάθηκα στο δικό μας παράδειγμα αν τα παιδιά με ικανότητες μπορεί να αντιμετωπιστούν διαφορετικά ως πρωτάκια...
bizeli έγραψε: ↑11 Ιούλ 2018, 23:49
Ακόμα κι αν τελειώνει πιο γρήγορα θα του βάζει κι άλλες ασκήσεις να κάνει. Εκτός κι αν κάθεται ήσυχος. Κι άμα είναι τόσο καλός μπορεί να του πει να βοηθήσει και κανέναν άλλον μαθητή.
Η δική μας ήταν άριστη για τη βασική της δουλειά που ήταν ΟΛΑ τα παιδιά να πάρουν μια καλή αρχή και να μάθουν αυτά που είναι να μάθουν τα πρωτάκια στην πρώτη. Δηλαδή τα δούλευε στο σχολείο, δεν βασιζόταν στη δουλειά της κάθε μαμάς. Οι ασκήσεις ήταν για εξάσκηση, τα παιδιά ήδη ήξεραν αυτά που έπρεπε να ξέρουν από το σχολείο. Καμία μαμά δεν μου παραπονέθηκε ότι έπρεπε να κάνει τη δασκάλα και να εξηγεί αυτή. Μα καμία. Θεωρώ ότι έτσι δεν μένουν παιδιά πίσω με το καλημέρα και το τμήμα προχωράει καλά. Βέβαια άλλοι που το πήραν μετά αυτό το τμήμα δεν βρήκαν πολύ καλούς μαθητές μέσα! Σου λέει εδώ είναι όλοι μέτριοι.
Αλλά πραγματικά είναι καμιά φορά και πού θα πέσεις. Έχω ακούσει διαφορετικές φάσεις ανά διαστήματα / σχολεία / δασκάλους.
