Έχεις ενα θέμα με την ανάγνωση πάντως.
Αυτο λέω στις απαντήσεις μου από χθες. Πώς ειτε θρησκευτικό είτε πολιτικό ένα και το αυτό.Ολα καταλήγουν στην αποβλάκωση. Και πρέπει να απαλλαγούμε απο αυτα είτε να υπάρξει εξέλιξη στον βαθμό που να βγαίνει θεωρητικά κερδισμένος εγώ εσύ και η γαλη (κοινωνικο συνολο)πχ. Και όχι ανώτατες εξουσίες.Διοτι μετα γίνεται ότι και σήμερα.
Θεωρία ξε θεωρία σουβλιτσα αυτό προτείνω. .
Δεν λέμε τα ίδια.
Εσύ μιλάς με κάποια δεδομένα θεωρητικά και πάνω σε αυτά προσπαθείς να βρεις λύσεις, γιατί έχεις πάρει ως δεδομένη την πολιτική φιλοσοφία του Διαφωτισμού και αυτό που σου λέμε κι εγώ και η Γαλή ειναι οτι το μόνο που πετυχαίνεις βαδίζοντας έτσι είναι να αλλάξεις τα ρούχα του Μανωλιού.
Ο Διαφωτισμός, σε ένα συγκεριμένο πλαίσιο και υπο συγκεκριμένη οπτική, εναντιώθηκε σε θρησκευτικό κατεστημένο της Παπικής "Εκκλησίας" το οποίο, θέλει μακράν ανάλυση να αναλύσουμε, ήταν αυτό ακριβώς που ήταν: εξουσία θρησκευτική η οποία ζητούσε για τον εαυτό
της (τον ανθρώπινο) τον ρόλο του Θεού επί της γης.
Ο χριστιανισμός σαν χριστιαν-ισμός απο κει και πέρα, αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε ως ωφελιμιστική διδασκαλία και πρακτική για να εξυπηρετεί κάθε φορά ανάγκες της κοινωνίας όπως αυτές εξελίχθηκαν βασισμένες στα θρησκευτικά πιστεύω του Διαφωτισμού (εδώ Πάπας=Θεός έγιναν συγκεκριμένες φιλοσοφικές και πολιτικές επιδιώξεις, με το περιτύλιγμα του ανθρωπ-ισμού (του υποστηρικτή του Μιχαλάκη, εν ολίγοις, που 'φαγε μόνος του τ'αρνί κι έσκασε και τον κλαίγει η χήρα).
Δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις κάποια μορφή εξουσίας, αυτό είναι το θέμα.
Από κει και πέρα, ο καθένας αποφασίζει και επιλέγει ποιό περιεχόμενο και σχημα εξουσίας συμβαδίζει με τα προσωπικά του πιστεύω.
Εγώ δεν προτείνω τίποτα, στο πλαίσιο που το εννοείς εσύ, εγώ είμαι Χριστιανή και
κινουμαι με αναγκαίους τακτικούς ελιγμούς (λολ) καθώς, είμαι σε θέση να αναγνωρίζω πολύ καλά οτι όλα τα συστήματα οργάνωσης μπορούν να καταλήξουν σε απολυταρχικές εξουσίες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εξοβελίσουν τις προσωπικές μου αξίες/πιστεύω.
Εγώ-και η ομάδα που πιστεύουμε τα ίδια-λοιπόν, θα κινηθώ αναλόγως με τον ρου της Ιστορίας, δεν πιστεύω οτι μπορώ να τον καθορίσω στον βαθμό που το ονειρεύεσαι εσύ (το Ευαγγέλιο λέει όλες αυτές τις αληθειες παρεμπιπτόντως

).
Εαν το Έθνος κράτος μου συνεχίζει να υπάρχει και να κινείται βάσει των πεποιθήσεων που αναγνωρίζω, θα είμαι πολίτης/οπλίτης του
Εαν ξεφύγει σε κάτι άλλο ή καταργηθεί, θα είμαι αντάρτης στις βουνοκορφές και θα πετώ κοτρώνες (και γιαουρτια)
Με λίγα λόγια, εμένα δεν με ενδιαφέρει να διασώσω την
δημοκρατία του διαφωτισμού, αυτή είναι ένα αναγκαίο ιστορικό πλαίσιο/αφήγημα και ξεφτίζει από μόνη της.
Εμένα με ενδιαφέρει να διασώσω τα του Δήμου μου.
Εαν δεν το καταφέρω,
ας πάει και το παλιάμπελο..θα μείνω ανένταχτη και ακοινώνητη, έχω άλλου είδους πολίτη/οπλίτη προτεραιότητα και αναφορά