Prepon έγραψε: ↑06 Δεκ 2020, 17:44
Naida έγραψε: ↑06 Δεκ 2020, 17:36
Η κοπέλα της φώτο φαίνεται τουλάχιστον 20. Οπότε αν δεν ξέρεις την ηλικία και σε εξαπατήσει έχεις μια δικαιολογία (αν και στην ηλικία σου είναι λίγο αηδιαστικό να θες 20χρονα). Αν ξέρεις ότι είναι 16 και γουστάρεις, ε είσαι ανώμαλος. Λυπάμαι.
1. Και ο νεαρός της υπόθεσης μπορεί να έδειχνε μεγαλύτερος.
2. Δεν είναι καθόλου αηδιαστικό να σου αρέσουν τα 20χρονα. Αηδιαστικό είναι να σου αρέσουν τα γέρικα και τα άσχημα, αν και τα βίτσια έχουν τις δικές τους χαρές.
3. Μου αρέσει το Χ σήμερα. Αν μάθω δηλαδή αύριο πως το Χ είναι 16 τότε ξαφνικά πρέπει να μην μου αρέσει; LOL
Πως το καταφέρνεις αυτό; Να μη σου αρέσει κάτι που μέχρι τώρα σου άρεσε;
Μπορείς και το αντίθετο; Να μάθεις δηλαδή πως κάποιος που νόμιζες πως είναι ανήλικος και για αυτό δε σου άρεσε ότι είναι ενήλικας και ξαφνικά να σου αρέσει;
Μήπως βγάζεις και λαγούς απ το καπέλο;
Ισχυρό επιχείρημα ομολογουμένως.
Έστω πως κάποιος τουρίστας που έλκεται από (σχετικά) ανεξερεύνητα μέρη και την έχει δει ανθρωπολόγος επισκέπτεται περιοχή της Πάπιουα Νιου Γκίνι/κανένας δεν θα μείνει. Κατά την περιήγησή του στο εξωτικό αυτό νησί συναντά ιθαγενή και μέσω της νοηματικής του ζητά να τον οδηγήσει στην κοινότητα από την οποία προέρχεται.
Φτάνει λοιπόν στο χωριό και αποφασίζει να συμμετέχει σε κάθε δραστηριότητα, θέλει να βιώσει την εμπειρία στο μέγιστο.
Στην πρώτη σύναξη, και ενώ όλοι οι ντόπιοι έχουν συγκεντρωθεί γύρω από φωτιές και ετοιμάζονται να φάνε, τον τρατάρουν την σπεσιαλιτέ της φυλής.
Σε οποιονδήποτε πολιτισμό θεωρείται αγένεια να αρνηθείς κέρασμα ακόμα και αν η τροφή που προσφέρεται έχει όψη ή οσμή που κάθε άλλο παρά ανοίγει την όρεξη.
Προς μεγάλη του έκπληξη, ο extreme traveller/wannabe anthropologist βρίσκει το πιάτο υπέροχο, οι γευστικοί του κάλυκες βρίσκονται σε υπερδιέγερση.
«Απίστευτη λιχουδιά» σκέφτεται, «δεν φεύγω από εδώ αν δεν μάθω τη συνταγή».
Το αίτημά του ικανοποιείται, η απάντηση όμως τον αφήνει σύξυλο: Το βασικό συστατικό του φαγητού που μόλις απόλαυσε είναι...
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΡΕΑΣ!
Τόμπολα!
Και τώρα τι κάνουμε μάστορα;
α) Ξερνάει τ’ άντερά του

και τρέχει πανικόβλητος ΜΑΚΡΙΑ από τη φυλή


, πίσω στον πολιτισμό όπου και περνά το υπόλοιπο της ζωής του τρεφόμενος με φιδέ νοσοκομείου.
β) «Όλα μέσα στη ζωή είναι» μονολογεί ως φιλόσοφος-θαμώνας ρακομελάδικου που στρίβει τον νιοστό μπάφο

, και την επόμενη μέρα παίρνει τον δρόμο της επιστροφής έχοντας συλλέξει μια ακόμη εμπειρία που θα ’χει να διηγείται στην παρέα.
γ) «Μπορώ να έχω μια μερίδα ακόμη;»

Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, παίρνει σβάρνα τα νεκροτομεία όπου και δωροδοκεί συστηματικά τους φύλακες (συχνά άτομα μειωμένων αναστολών που δεν διστάζουν να ρίξουν κι ένα πούτσο αν το cadaver είναι μπάνικο) προκειμένου να του φυλάνε κανά καλό κομμάτι, κανά κότσι, καμιά σπαλομπριζόλα.
Gourmet καταστάσεις για λίγους και εκλεκτούς.

Αυτά.
Α, και για να μην το ξεχάσω,
ΤΖΙΓΚΕΡ ΣΗΚΩ ΦΥΓΕ ΠΟΥΛΑ.