Α μπεεε

[Adidas]

Φίλη μου, νομίζω πως δεν είστε για παιδί. Και όχι γιατί το σεξ δεν είναι συχνό, αλλά γιατί δεν είστε ομάδα. Δεν θέλει εκείνος να είστε. Μόλις έθιξες το θέμα αντέδρασε με άρνηση, απόρριψη, προσβλητικά σχόλια, που άντε πες δικαιολογούνται εν μέρει μέσα στον πανικό του, αλλά μέχρι και σήμερα σου πετάει στη μούρη με κάθε ευκαιρία το απαξιωτικό “βρες εραστή” δηλαδή “ξεφορτώσου με”, για να μην πω “μα πώς τολμάς, γυναίκα πράμα, να θέλεις πιο πολύ σεξ από μένα που είμαι ΑΝΤΡΑΣ!”
Πραγματικά, η συχνότητα της επιθυμίας διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο κι από φάση σε φάση. Βλέπω εδώ στα σχόλια άλλους να θεωρούν πως μία στις δέκα μέρες με τις δικές σας συνθήκες είναι μια χαρά, και άλλους πως είναι εξωφρενικά λίγο. (Είμαι από αυτούς που το θεωρούν εξωφρενικά λίγο, αλλά η γνώμη μου δεν είναι παρά μία από τις πολλές).
Όμως άλλο το μη-συχνό σεξ, άλλο το απρόθυμο σεξ, άλλο η άρνηση του σεξ. Κι εσύ αντιμετωπίζεις το δεύτερο και το τρίτο, που είναι σοβαρά προβλήματα, γιατί δείχνουν μια γενικότερη στάση απέναντι στη σχέση σας, που μάλλον την έφερε στην επιφάνεια η ιστορία με τη μητέρα του.
Οπότε, αν θες να χωρίσεις, μη σε πιάσουν οι ενοχές πως “τον εγκατέλειψες στα δύσκολα”. Η συμπεριφορά του δεν είναι κι η καλύτερη απέναντί σου.
Δονητή και άλλα σεξουαλικά βοηθήματα αν θέλεις αγόρασε ούτως ή άλλως, δεν είναι “κατάντια”. Δεν χρειαζόμαστε σύντροφο για να είμαστε σεξουαλικά όντα.

[Adidas]

Αν στα 32 δεν υπάρχει συντονισμός ως προς τη συχνότητα του σεξ, δεν θα υπάρξει ποτέ.
Αν η αντίδραση είναι: “δεν είσαι ικανοποιημένη βρες εραστή να σε ικανοποιήσει”, συν το εξοργιστικό ότι σε ξεπέρασε και σε βαρέθηκε (χρησιμοποιώντας κάτι τόσο σοβαρό όπως η αρρώστια της μητέρας του) και μετά ένα συγγνώμη… ???
Εγώ αυθαίρετα θα το μετέφραζα ως εξής:
σου περνάω το μήνυμα ότι είμαι σε δύσκολη φάση, μη ζητάς τίποτα, ή θα μείνεις μαζί μου με τους όρους μου ή…
Όσοι άνθρωποι έχουν ζήσει απώλειες αγαπημένων, ή φόβο απώλειας, δεν αντιδρούν έτσι.
Οταν αντιμετωπίζεις ζητήματα ζωής και θανάτου περιορίζεις τους ανθρώπους σου, αυτούς που θεωρείς δικούς σου, φίλους, συγγενείς, εραστές.
Φίλτατη, μην αγοράσεις δονητή, βρες έναν άνθρωπο που θα θέλει να σε αγγίζει, να σε αγκαλιάζει και εσύ αυτόν και να πορευτείς στη ζωή σου.

[Adidas]

Εγώ θα πω μόνο πως τον δονητή τον αποκτούμε ανεξάρτητα από τον σύντροφο. Γνώμη μου.

[Adidas]

Και θα μου πειτε, ο κοσμος του καιγεται, κι εσυ χτενιζεσαι ! Αλλα βρε α,μπα μου, δεν αντεχω αλλο!

[Adidas]

https://ampa.lifo.gr/koinotita/me-ton-s ... echo-allo/



Αγαπητη α,μπα, μεχρι να απαντησεις και αν, εγω παιζει ναχω χωρισει, αλλα σου στελνω το προβλημα μου ωστε να τα βγαλω απο μεσα μου! Ελπιζω να μην ειναι αργα! Μην με κρινετε σας παρακαλω, γιατι οι φιλες μου δικαιολογουν τον επι 5 χρονια συντροφο μου. Δεν κανουμε πια σεξ. Και για να εξηγηθω, το σεξ πλεον ειναι μια φορα την εβδομαδα, ισως και στις 10 μερες. Και οι φιλες μου τον δικαιολογουν γιατι πριν απο ενα χρονο, οταν δηλ εμφανιστηκε το προβλημα, ο φιλος μου εμαθε πως η μαμα του εχει καρκινο επιθετικης μορφης και δεν εχει πολλα χρονια ζωης. Και θα μου πειτε, ο κοσμος του καιγεται, κι εσυ χτενιζεσαι! Αλλα βρε α,μπα μου, δεν αντεχω αλλο! Και νιωθω ασχημα :smt047:smt047:smt047που σκεφτομαι το σεξ ενω εκεινος χανει τη μανα του. Τον αγαπαω, θελω να κανουμε σεξ, θελω να τον νιωθω, δεν αντεχω αλλο απλα να κοιμαμαι λες και κοιμαμαι με το αδερφακι μου! Και δεν σηκωνει κουβεντα, πολλες φορες ξεκιναει για σεξ αλλα στην πορεια σταματαει και μενουμε απλα σε λιγα χαδια μεχρι να κοιμηθει. Μου προτεινει και κατι πρωινα πριν τη δουλεια η το μεσημερι αμεσως μετα, αλλα τοτε πιεζομαι και δεν μπορω. Ηθελα με την ησυχια μας, οχι ναχω το νου μου μην αργησω στο γραφειο! I! Δεν ξερω τι να κανω! Οσες φορες το συζητησα, αρχικα με κατηγορησε πως φταιω εγω γιατι με ξεπερασε η γιατι βαρεθηκε (αυτο εγινε περυσι που πρωτοεμαθε για τη μαμα του, υποθετω ηταν φαση αρνησης πως αυτος εχει τα ψυχολογικα του), μετα ζητησε συγγνωμη, ειπε ομως πως τον πιεζω και δεν εχει διακοπτες και δεν λειτουργει με πιεση πως πρεπει να κανουμε σεξ. Και συμπληρωνει καθε φορα πως αφου γκρινιαζω, ειμαι ελευθερη αν θελω να βρω εραστη, αν δεν μπορω να αντεξω. Μα δεν θελω εραστη, εκεινον θελω, δεν μου λειπει το σεξ, μου λειψει το σεξ με τον συντροφο μου! Πλεον εχω αγχος καθε φορα που με αγγιζει αν πρεπει να ανταποκριθω η αν πρεπει να περιμενω να προχωρησει εκεινος και καθε βραδυ εχω αγωνια αν θα ανταποκριθω, εχω ξεχασει πως γινεται, πως ειναι να αφεθω σε κεινον. Εχω απομακρυνθει λογω αγχους, δεν θα θυμαμαι καν πως γινεται. Πειτε μου τι να κανω, αρχιζω να πιστευω πως πρεπει να αγορασω δονητη. Και αν αυτο κρατησει χρονια η αν χειροτερευσει, οταν επελθει το μοιραιο? Ειμαστε στα 32 και πριν γινει αυτο, λεγαμε να προσπαθησουμε για παιδι. Με ταμα με βλεπω να το πιανω! Ξερετε σε ποιον αγιο?!

Καραμελίτσα

[Καραμελίτσα]

Πιστεύω ότι η φίλη σου η αμπε, τα γράφει μόνη της τα γράμματα. Δεν υπάρχουν τέτοια ζώα.

[Adidas]

Πιστεύω ότι η φίλη σου η αμπε, τα γράφει μόνη της τα γράμματα. Δεν υπάρχουν τέτοια ζώα.

https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti ... to-chrono/

Αγαπητή Λένα, Εκτιμώ ιδιαίτερα τον τρόπο που απαντάς στα προβλήματα των αναγνωστριών και θα ήθελα τη δική σου άποψη για μια πολύ άβολη κατάσταση στην οποία έχω επέλθει. Είμαι παντρεμένος με ένα παιδί σχεδόν 3 ετών. Με τη γυναίκα μου είμαστε μαζί από φοιτητές, μέναμε μαζί στα τελευταία χρόνια των σπουδών μας σε δικιά μου γκαρσονιέρα . Θέλαμε τα ίδια πράγματα, περνούσαμε ωραία. Μετά από σχεδόν 10 χρόνια αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Εγώ δεν ήθελα να κάνω γάμο μεγάλο, προτιμούσα να επενδύσουμε στο μέλλον, γιατί τα παιδιά στην Eλλάδα έχουν πολλά έξοδα από πριν γεννηθούν. Η γυναίκα μου συμφώνούσε 100%. Μετά από επισκεψη στο πατρικό της – εκτός Αθηνών, όμως, υπέστη κάποια πλύση εγκεφάλου και συμφώνησε με τον πατέρα της να πληρώσει αυτός όλα τα του γάμου γιατί ήθελε να γιορτάσει και να βγάλει υποχρεώσεις. Δεν συμφωνούσα. Παρ’όλα αυτά δέχτηκα υπό τον όρο ότι από την οικογένεια μου θα καλεστούν μόνο στενοί συγγενείς (12 άτομα συνολο). Έγινε ο γάμος, πέρασαν μερικά χρόνια, ήρθε το μωρό στη ζωή μας. Και εδώ ξεκινάει το πολύπαθο κεφάλαιο . Αρχικά, με τα χρόνια, η οικονομική κατάσταση των πεθερικών μου έγινε αισχρή. Δεν ξέρω τι ακριβώς έκαναν, κακοδιαχείρηση, αν τους χτύπησε η κρίση, πραγματικά δε γνωρίζω , αλλά έφτασαν σε σημείο που τον χειμώνα δεν έχουν να πληρώσουν για θέρμανση και τροφή, κυριολεκτικά (το καλοκαίρι έχουν κάποιο τουριστικό και νοικιάζουν). Η γυναίκα μου από εκει που είχε μεν επαφή με τους γονείς της, αλλά πήγαινε στο πατρικό της να τους επισκεπτεί μιά φορά τον μήνα περίπου για κάποιες μέρες, μου πρότεινε να έρχονται το χειμώνα 2-3 μήνες που κάνει κρύο να μένουν μαζί μας (σε καινουργιο σπίτι πλέον – ενοίκιο, αλλά στο σαλόνι, δεν είχαμε έξτρα δωμάτιο) για να μας βοηθάει η μητέρα της με το μωρό και να μην πληρώνουμε νταντά, και σε αντάλλαγμα να ξεχειμωνιάζουν έχοντας θέρμανση και τροφή. Δυστυχώς, δέχτηκα. Θες η στενοχώρια της γυναίκας μου, θες ότι δε μας περισσεύουν σε τέτοιο σημείο ώστε να τους δίνουμε χρήματα, το κακό έγινε. Δυστυχώς, πάλι, δεν μπορούν να μείνουν στο δικό μου παλιο διαμέρισμα γιατί ο πατέρας μου (που του ανήκει) έγινε με τα χρόνια νεφροπαθής και το χρησιμοποιεί συχνά όταν έρχεται Αθήνα. Έρχονται λοιπόν τους 2 τελευταίους χειμώνες 3 μήνες και κανουν τη ζωή μου μαύρη . Καίνε τη θέρμανση στο φουλ και ανάβουν και το air condition όλη μέρα για να κυκλοφορουν με τα κοντομάνικα. Ο πεθερός μου είναι όλη την ημέρα ξαπλωμένος στον καναπέ με τα πόδια του στο τραπεζάκι του σαλονιού, το οποίο θεωρω απαράδεκτο σαν θέαμα, βλέπει τηλεόραση όλα τα άκυρα κιτρινοκάναλα στο τέρμα γιατί είναι και ψιλο-κουφός, διατάζει τη γυναίκα του να του φέρει νερό και χαρτί να σκουπίσει τη μύτη του. Η πεθερά μου αποφασίζει και διατάζει για το τι θα μαγειρέψει (και αγοράζει τα υλικά με δικά μας χρήματα) και δεν συμφωνούν καθόλου αυτά που φτιάχνει με τις διατροφικές μας συνήθειες. Η γυναίκα μου πλέει σε πελάγη ευτυχίας που είναι μαζί με τον μπαμπά της και τη μαμά της. Της εξήγησα πως δεν αντέχω, δεν γίνεται. Πάω και μένω στη γκαρσονιέρα μου όταν είναι εδώ αλλά δεν την πειράζει. Μου λέει ότι είναι οικογένειά της και άμα δεν τους θέλω, δεν θέλω και αυτήν. Στο κάτω κάτω πλήρωσαν για τον γάμο μας και τους χρωστάμε. Το ποσό έμαθα ότι ανέρχεται στις 25.000 , για κάτι που δεν είχα συμφωνήσει ποτέ. Δεν μας περισσεύουν τόσα λεφτα να τους τα δωσω να πάνε στο καλό. Η γυναίκα μου μου ειπε ότι αν επιμείνω θα ζητήσει μετάθεση στο τόπο καταγωγής της και θα πάρει το παιδί και θα φύγει και ότι θα το βλέπω μια φορά τον μήνα. Το σπίτι μου δεν είναι σπίτι μου 3 μήνες τον χρόνο. Πλησιάζει η μέρα που θα ξαναέρθουν και λόγο του ιου έχει γίνει πρόταση να έρθουν από Οκτώβρη γιατί ήδη τους στείλαμε χρήματα για φαγητό. Δεν αντέχω άλλο. Αγαπάω τη γυναίκα μου και όσο αυτοι δεν είναι εδω είμαστε καλά, αλλά βλέπω ότι δεν καταλαβαίνει και δεν θέλει να αλλάξει το πλάνο της και βλέπω πως δεν μπορουμε να συνεχίσουμε. Σκέφτομαι να της πω ότι θέλω διαζύγιο, αλλά κλαίω κάθε φορά γιατί δεν καταλαβαίνω τι έχει γίνει, πώς φτάσαμε ως εδώ, δε μπορει να χάσω τα όνειρα μιας ζωής για αυτόν τον λόγο, μπορω;
-Απελπισμένος

[Adidas]

Η γυναίκα μου μου ειπε ότι αν επιμείνω θα ζητήσει μετάθεση στο τόπο καταγωγής της και θα πάρει το παιδί και θα φύγει και ότι θα το βλέπω μια φορά τον μήνα

Eθνικοκοινωνιστης

[Adidas]

https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti ... is-trakes/

Είμαι πάρα πολύ νέος, 25, και πάσχω από μόνιμο πρόβλημα υπογονιμότητας. Οι γιατροί μου έχουν πει πως όσο μεγαλώνω, τόσο θα δυσκολεύει η κατάσταση οπότε πρέπει να προσέχω υπερβολικά τη διατροφή μου, τα κιλά μου, και την σωματική υγεία μου, τα οποία είναι σε άριστη κατάσταση, για να μην περιορίζω τις πιθανότητες μου σε περίπτωση που θέλω στο μέλλον να κάνω οικογένεια (έστω και με εξωσωματική), πράγματα που έχω μοιραστεί ενημερωτικά και με την κοπέλα μου. Βέβαια, όταν μιλάμε για γονιμότητα, συνήθως μιλάμε για ένα ζευγάρι και μια κοινή τους προσπάθεια. Βρίσκομαι σε μια σταθερή σχέση 3 χρόνων και τα πάμε πολύ καλά. ΔΕΝ έχουμε *κανένα* άμεσο πλάνο για παιδιά, δεν είμαστε καθόλου σε τέτοια φάση, έχουμε χρόοονιαα ακόμα. Και εδώ είναι το περίεργο αίσθημα που έχω και θέλω τη γνώμη σου. Η κοπέλα μου δεν προσέχει τόσο τη σωματική της υγεία. Εκτός αυτού, ενώ έχει σταματήσει το κάπνισμα, πολλές φορές κάνει “τράκες”. Για κάποιο λόγο, δεν τα δέχομαι καθόλου καλά αυτά και ξενερώνω κάθε φορά πχ που την βλέπω να καπνίζει. Μπορεί να είναι τρελό και χαζό, αλλά κάθε φορά το ερμηνεύω σαν να μην ενδιαφέρεται για εμάς μακροπρόθεσμα, διότι έμμεσα σκέφτομαι ότι χαμηλώνουν οι όποιες μελλοντικές πιθανότητες γονιμοποίησης, αν τελικά συνεχίσουμε να τα πηγαίνουμε καλά και ενδιαφερθούμε για οικογένεια. Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω τη γνώμη σου. Το πολυσκεφτομαι και κάνω μακροχρόνιες υποθέσεις, γνωρίζω. Από την άλλη, αναγκαστικά πρέπει να προσέχω και εγώ την υγεία μου από τώρα, και έμμεσα αλλά σε λιγότερο βαθμό φυσικά η οποιαδήποτε μελλοντική μου κοπέλα για να βελτιστοποιήσουμε τις όποιες πιθανότητες γονιμοποίησης.

κοπέλα δεν είναι υποχρεωμένη να διατηρείται για να μείνει έγκυος ,δεν είναι μηχανή αναπαραγωγής . Επίσης είναι δικό σου όνειρο σου ,όχι δικό της κ να προσθέσω κάτι τελευταίο πέρα από το σπέρμα σου υπάρχουν άλλες 10 λύσεις για να κάνεις παιδί . Τσεκαρε πραγματικά με τον ευατο σου , αν θες να κάνεις παιδί επειδή αγαπάς τα παιδιά ή θες να κάνεις παιδιά για να αποδείξεις τον ανδρισμό σου …

[Adidas]

https://ampa.lifo.gr/koinotita/einai-ay ... risi-vias/


Αγαπητή Αμπα, Διαβάζω το site σαν Ευαγγέλιο με αποτέλεσμα να έχω αναρωτηθεί αρκετές φορές για τις επιλογές μου ή τις εδραιωμενες αντιλήψεις μου. Είμαι 27 ετών και ο σύντροφός μου 32. Είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και κάνουμε σεξ δύο χρόνια συνολικά ως friends with benefits. Την πρώτη φορά μου την έπεσε μεθυσμένος και όντας σε σχέση με την πρώην κοπέλα του. Είχαμε πάει για ποτά με κοινή παρέα, εκείνος άρχισε να είναι θερμός όσο έπινε και μετά περπατήσαμε ως το σπίτι μου, ενώ επεμενε ότι δε μπορεί να γυρίσει σπίτι του. Μένουμε σε επαρχία και το σπίτι του ήταν ακριβώς απέναντι. Του έλεγα να γυρίσει σπίτι του και αν θέλει να φωνάξω κάποιον φίλο μας να τον κουβαλήσει. Εκείνος κάθισε στο διάδρομο και έλεγε ότι δε μπορεί. Μετά από μισή ώρα διαπραγμάτευσεων και παρότι είχα πάρει το άγριο ύφος μου, τον έβαλα μέσα και αυτός άρχισε να μου λέει ότι με γουστάρει καιρό, ότι δεν νιώθει πλέον καλά με την κοπέλα του και άλλα τέτοια. Εγώ του είπα ότι δε μπορώ να κάνω κάτι με κάποιον δεσμευμένο και ότι έχω αισθήματα για κάποιον άλλον (αλήθεια ήταν) και εκείνος είπε ότι δεν ήταν σίγουρος ότι θα χωρίσει, και ότι μπορούμε να κάνουμε απλά σεξ. Τελικά ξάπλωσα δίπλα του να κοιμηθούμε, καθώς δεν έχω καναπέ, είναι πολύ μικρό το σπίτι, και αυτός άρχισε να με χαϊδεύει. Μη στα πολυλογώ κάναμε κάτι και από τότε ξεκινήσαμε να είμαστε sex buddies, χώρισε και μετά από κάποιους μήνες είπαμε ότι είμαστε μαζί. Από τότε έχω νιώσει αρκετές φορές να με πιέζει να κάνουμε σεξ όταν δε θέλω και εγώ υποχωρω για να τον ευχαριστήσω και γιατί διεγειρομαι στην πορεία . Αποκορύφωμα ήταν ένα βραδυ που ξύπνησα με κρίση πανικού μέσα στη νύχτα και όταν ηρέμησα με τη βοήθειά του άρχισε να με χαϊδεύει για να κάνουμε σεξ και μου είπε ότι θα ανέβει αυτός από πάνω και δε θα χρειαστεί να κουραστω. Τελικά το κάναμε χωρίς να νιώσω στη διάρκεια της πράξης ότι γίνεται με το ζόρι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά όλα είναι χρήση βίας;

[georgebi]

Αγαπητή «Α, μπα»: η φίλη μου με έκρινε (μισογυνιστικα ίσως ;) επειδή υπάρχει ένα φλερτ με κάποιον παντρεμένο

Γιατί τη νοιάζει αφού εμείς τα’χουμε βρει;

https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti ... antremeno/

Αγαπητή α, μπα γεια σου Σημερα βγήκα για καφέ με μια φίλη που είχα να δω καιρό. Σε μια φάση λοιπόν εκεί που λέγαμε διάφορα γκομενικά μας της λέω εγώ ότι πριν καιρό πήγε να παιχτεί σκηνικό με εμένα και έναν παντρεμενο αρκετά μεγαλυτερο σε ηλικία (30 εγώ, κοντά στα 50 αυτός).

Εδώ θα κάνω μια παρενθεση και θα πω λίγο για αυτό το σκηνικό οτι αυτός με πλησιασε μέσα από κοινή παρεα με ξεκάθαρες προθεσεις και ενώ δεν με ελκυουν συνήθως άντρες τόσο μεγαλυτεροι με αυτόν ένιωσα σεξουαλική έλξη και ανταποκριθηκα. Δεν μου υποσχέθηκε ποτε σχέση, ούτε και ήθελα, ήξερα εξ αρχής οτι ειναι παντρεμενος αν και δεν γνώριζα την γυναίκα του και γενικά η φάση μεταξύ μας ήταν αρκετά ξηγημενη εννοώντας οτι είχαμε πει οτι “αν κάτσει κάποια στιγμή μπορεί να περασουμε καλά μεταξύ μας και μέχρι εκεί”. Πράγμα που τελικά ως τώρα δεν έχει συμβεί.

Τέλος παντων το φέρνει η συζήτηση και το λέω αυτό στη φίλη μου. Η αντίδρασή της ήταν σε φάση ” Ε Οχι ρε συ με παντρεμενο! ” Γενικά έμεινε εμβροντιτη και ξαφνικά ένιωθα σαν να κρινομαι από την πρωτη τυχαία που δεν με ξέρει καν, απλά είναι πολυ ευγενική για να μην με πει π****** γιατί το βλέμμα της μετά αυτό έλεγε.

Μετά μάλιστα σχολίασα για έναν άλλο κοινό γνωστό μας ότι είναι ωραίος και έτρεξε να με προλαβει να μου πει “έχει σχέση ε! ” Ρε συ α μπα, εφόσον το τι έπαιξε με τον παντρεμενο το χουμε λυμένο μεταξύ μας εγώ και αυτός , πεφτει λογος στην “φίλη” μου να με κρίνει για αυτό;

προσωπικά δεν θα έκανα ποτε κάτι με την σχέση ή τον άντρα μιας φίλης μου ή μιας γνωστής μου, είπαμε να περασουμε καλά όχι να πληγωθει κόσμος που δεν φταίει. Αλλά φαίνεται ή φίλη μου δεν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο και ή αντιδραση της με πρόσβαλε.

Είτε ειμαι εγώ λάθος εξ αρχής (που δεν το πιστευω για να μαι ειλικρινής) είτε αυτή η φίλη σκέφτεται πολυ στερεοτυπικα και μισογυνιστικα ίσως (;) .

Δεν ξέρω, τα φώτα σας παρακαλώ!

[Gherschaagk]

Είναι τρελός ο κόσμος.

[Eθνικοκοινωνιστης]

[Γενιά της Αγαμίας]

...

μλκ δίνω λινκ πριν 5 λεπτά σε αυτο το ποστ σε ΓαλΗ
Γενιά της Αγαμίας @ Μπεκατώρου & Μπικοφ

και βρίσκω και άλλο διαμαντάκι στο αμπα, ψάχνω το τόπικ να το ανεβάσω εδώ, βλέπω τελευταιο ποστ δικό σου χωρις να δω το ονομα σου και λεω πάει χάζεψα (περαιτέρω), ανέβασα αλλού το ίδιο πράγμα

[Γενιά της Αγαμίας]

https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti ... an-pelati/

Είμαι 20 χρόνων, έχω σχέση με ένα αγόρι εδώ και 3 χρόνια περίπου με αγαπάει και τον αγαπώ εξίσου κι εγώ.. όμως πρίν 1 χρόνο εγώ ξεκίνησα δουλειά σε μια καφετέρια, δούλευα κάθε ημέρα απόγευμα έως κλείσιμο. Αυτός δουλεύει σε μια πρωινή δουλειά. Οπότε δεν βρίσκομασταν καθόλου. Του έλεγα πολλές φορές να έρθει στην καφετέρια λίγο πρίν σχολασω και να με πάρει να πάμε καμία βόλτα , εδώ να επισημάνω ότι δεν συγκατοικούμε. Όσο περνούσαν οι μήνες εγώ ένιωθα μια γενική πίεση , στην δουλειά, στο σπίτι μου ,το βράδυ στον ύπνο μου. Ένιωθα ότι το αγόρι μου δεν είναι δίπλα μου, με στεναχωρουσε που δεν τον έβλεπα καθόλου. Όμως χρειάζομουν τα λεφτά, για τις σπουδές μου, οπότε δεν μπορούσα να σταματήσω απ’ την δουλειά ή να μειώσω μεροκάματα. 2 μήνες πρίν σταματήσω άρχισε να μου κινεί το ενδιαφέρον ένας πελάτης ο οποίος ερχόταν κάθε ημέρα, απ’ τις πρώτες ημέρες που ξεκίνησα να δουλεύω και καθόταν πολλές ώρες στην καφετέρια που δούλευα. Εδώ πρέπει να πω ότι αυτός είναι 40 χρόνων. Αρχίσαμε να αποκτάμε μια φιλική σχέση και στενή. Ανταλλάξαμε νούμερα όλα αυτα κρυφά από το αγόρι μου. Μιλούσαμε κάθε ημέρα στο τηλέφωνο με αυτόν. Ερχόταν κάθε ημέρα και ενώ καθόταν μέχρι κλείσιμο κάποια βράδια με πήγε και σπίτι. Άρχισα να νιώθω για αυτόν πράγματα. Όμως ξέρω ότι ήταν λάθος και σταμάτησα από την δουλειά για να αποφύγω όλο αυτό. Όμως δεν σταμάτησε ποτέ αυτό. Βρισκόμασταν μέχρι που κάναμε σεξ…