Αυτό δεν είναι ρατσισμός;

[Ναύτης]

Υπάρχει τόσος παραλογισμός στην υπόθεση αυτή, που πέρα από τις αστειότητες μπορεί να γίνει επικίνδυνος.
Φανταστείτε, ας πούμε, αιτήματα του ύφους ότι μόνο gay άντρες -γυναίκες όχι- μουσικοί έχουν δικαίωμα να ενορχηστρώνουν έργα του Χατζιδάκη και μόνον straight άντρες -και πάλι γυναίκες όχι- μουσικοί έχουν δικαίωμα να ενορχηστρώνουν έργα του Θεοδωράκη.

[πατησιωτης]

Με την ίδια λογική , εμείς οι Έλληνες που ήμασταν τετρακόσια χρόνια υπόδουλοι στους Τούρκους , δικαιούμαστε να είμαστε αντίστροφοι ρατσιστές εναντίον τους στην σημερινή εποχή ..

Πολλοί, τί πολλοί - σχεδόν όλοι, έχουν καρπαζωσει τον μπλακι.

Ανακηρυσσω όμως τη συγκεκριμένη φαπα ως την καλύτερη εβερ.

Στη θέση του, μετά από το συγκεκριμένο επιχείρημα, θα έφευγα λόγω ντροπής.

Η Ελλάδα είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση διότι είναι μια λευκή χριστιανική χώρα που δεν είχε ποτέ αποικίες ούτε δούλους αλλά οι κάτοικοί της ήσαν ραγιάδες σε ισλαμικό κράτος εναντίον του οποίου επαναστάτησαν.
Άρα η μεταφορά του αντιρατσισμού αλά αμερικανικά και ευρωπαικά στην ελληνική αριστερά ότι μόνοι πιθανοί ρατσιστές είναι οι χριστιανοι και οι λευκοί και κάτω η ισλαμοφοβία είναι δύσκολη.Το προσπαθούν πάντως.
Παραδείγματα - προχθές ο Μπογδάνος (ακροδεξιός φυσικά σύμφωνα με τον συρμό) ζήτησε να τιμηθούν οι Αιτινοί που ήθελαν να έλθουν εθελοντές για να πολεμήσουν υπέρ της Ελλάδος το 1821.Η Αιτή ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδος.Αλλά αυτή η Αιτή ήταν ένα επαναστατικό καθεστώς μαύρων που είχε σφάξει όλους τους λευκούς λίγο πριν,το 1804.Το ότι ήσαν μαύροι για αυτούς δεν τους εμπόδισε να ταυτισθούν με μια επανάσταση λευκών διότι δεν επαναστάτησαν οι ίδιοι επειδή ήσαν μαύροι αλλά επειδή τους είχαν δούλους.Οι επαναστάσεις τότε γίνονταν για την ισότητα ΟΛΩΝ των ανθρώπων και όχι για να μην επιτρέπεται ένας λευκός να μεταφράζει ποιήματα μαύρου.
Kατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων των BLM πέρυσι γινόταν λόγος και για την υφαρπαγή του πολιτισμού των ινδιάνων και των μαύρων από τους λευκούς και υπάρχει και όρος cultural appropriation.Τότε αποφάσισε ο Ερντογάν να κάνει την Αγία Σοφία τζαμί.Αυτό ήταν κατά την ορολογία the mother of all cultural appropriations.Μούγκα στη στρούγκα από τους αγωνιστές της πολιτικής ορθότητος γιατί ....ισλαμοφοβία να λες ότι είναι κακοί οι μωαμεθανοί.

[Maspoli]

Κάποιο πολύ αριστερό πρόσωπο θα το είπε αυτό, έτσι δεν είναι πατησιωτη;

Οχι πάντως Αμερικανός και δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα.Το πρόσωπο αυτό ουδέποτε θα απαγόρευε τη μετάφραση ενός βιβλίου του επειδή ο μεταφραστής δεν είχε το σωστό χρώμα.
Eίναι άλλο πράγμα τα ατομικά δικαιώματα και άλλο τα identity politics.Τα δεύτερα είναι λιβανοποίηση της κοινωνίας όπου οι άνθρωποι χωρίζονται σε υποομάδες που καθορίζονται ανεξάρτητα από την ατομική τους βούληση με βάση τη φυλή τους και καταλαμβάνουν θέσεις ανάλογα με τη φυλή πάντα σύμφωνα με ¨δίκαιες" ποσοστώσεις.Ετσι οι πολιτικοί που καθορίζουν τις ποσοστώσεις έχουν έργο και απασχόληση και διαμεσολάβηση μεταξύ των αντιμαχομένων ομάδων.

H διάσπαση των μεγάλων κοινωνικών ομάδων ή τάξεων σε μικρές ομάδες, ομαδούλες ή και μονάδες ακόμη εν ονόματι κάποιου "αυτοπροσδιορισμού" αποχρωματισμένου από κάθε ταξικό χαρακτηριστικό ή αναφορά, σαφώς και έχει απόλυτη σχέση. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο που εμβληματικά πρόσωπα του "δικαιωματισμού" ξεκίνησαν να έρχονται στην επιφάνεια μέσα από συγκεκριμένα πολιτικά ρεύματα (πχ ο Harvey Milk είχε κάνει καμπάνια υπέρ του Goldwater προτού βάλει ο ίδιος πλώρη για δήμαρχος).

[Καραμελίτσα]

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ένας υπερβολικός, μονοσήμαντος και τελικά ανορθολογικός δικαιωματισμός, που κατακερματίζει το κοινωνικό σύνολο σε πάμπολλες και περιχαρακωμένες επιμέρους ομάδες συμφερόντων χωρίς να συνεκτιμάται το γενικό συμφέρον, ο οποίος γεννά στρεβλώσεις που τελικά οδηγούν σε παραβιάσεις γενικών δικαιωμάτων. Έτσι αμφισβητείται το δικαίωμα ενός ανθρώπου, ο οποίος κατά κοινή ομολογία διαθέτει την αξία, τις γνώσεις και τις ικανότητες για να αποδώσει μεταφραστικά ένα ποιητικό έργο στη μητρική του γλώσσα, λόγω του χρώματος του δέρματός του. Που τελικά θα πει ατόφιος ρατσισμός.

Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος ώστε να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία του το κόμμα που έκανε την Αμερική υπερδύναμη και ταυτόχρονα να δηλώνει το αριστερό κόμμα της χώρας.

Επίσης να θυμίσουμε ότι στην ευρωπαϊκή ιστορική εμπειρία, καταπιεζόμενες μειονότητες φτιάχνουν το δικό τους έθνος-κράτος. Κάτι που και ηθικά και λογικά θα ήταν η πιο εύλογη επιλογή για τους αμερικάνους μαύρους. Αυτό βέβαια απαγορεύεται δια ροπάλου και από τους δημοκρατικούς γιατί δεν είναι συνεπές με την αυτοκρατορία. Οπότε με κάποιο τρόπο πρέπει να τους πουλήσεις φύκια και να τους φτιάξεις μία τάη ηγετών που θα ναι μαζί σου.

Μία ευκαιρία είχαν οι αμερικανοι μαύροι, να τα βρουν με τη σοβιετικη ένωση και να ξεσηκωθούν ένοπλα και την πέταξαν στα σκουπίδια. Το 2100 πάλι.

[Ασέβαστος]

Υπάρχει τόσος παραλογισμός στην υπόθεση αυτή, που πέρα από τις αστειότητες μπορεί να γίνει επικίνδυνος.
Φανταστείτε, ας πούμε, αιτήματα του ύφους ότι μόνο gay άντρες -γυναίκες όχι- μουσικοί έχουν δικαίωμα να ενορχηστρώνουν έργα του Χατζιδάκη και μόνον straight άντρες -και πάλι γυναίκες όχι- μουσικοί έχουν δικαίωμα να ενορχηστρώνουν έργα του Θεοδωράκη.

σκεψου ομως και εναν non-cis χιονονιφαδα ομοερωτικο-που-παιρνει-πουτσες-μονο-στο-στομα-και-οχι-στον-κωλο-οπου-βαζει-δαχτυλα-αλλα-μονο-δεικτη-και-αντιχειρα...κλπ να πρεπει να βρει εναν με τα ιδια βιωματα για να τον μεταφρασει, ενορχηστρωσει η οτι;

[Thor]

πρεπει να σου εξηγησει καποιος πως η Ιαπωνια, σε αντιθεση με την Ολλανδια, δεν ειχε καμια αναμειξη στο διατλαντικο δουλεμποριο ουτε αποικιες με μαυρους σκλαβους οπως ειχε η Ολλανδια στις Αντιλλες και στο Σουριναμ οποτε και γι αυτο το λογο δεν εχει παρα ελαχιστους μαυρους πολιτες στην επικρατεια της αλλα ουτε και εναν διαλογο αναλογο με αυτον που γινεται στην Αμερικη η στην Ευρωπη;

Αυτο να πας να το πεις στους Κινεζους.

και που στο εξηγησα τζαμπα κοπος ειναι γιατι απλα δεν τα πιανεις

Δεν τα ''πιανω'' γιατι,δεν υπαρχει κατι για να ''πιασω''.
Πετας αστοχα παραδειγματα μονο και μονο για να υπερασπιστεις μια γραμμη που ειναι εωλη.
Οταν θ'αρχισεις να μιλας σοβαρα με σοβαρα επιχειρηματα,εδω ειμαι,να ''πιασω'' και τα βαθυτερα νοηματα.
Με τσιτατα δεν γινεται συζητηση.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Τελικά, νομίζω ότι το θέμα δεν είναι να αποδείξουμε αν κάποιες φυλές βιώνουν λιγότερο ή περισσότερο ρατσισμό και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των εγχρώμων στις ΗΠΑ, ας πούμε, βιώνει κυριολεκτικά απείρως εντονότερες ρατσιστικές συμπεριφορές και κοινωνικούς αποκλεισμούς απ' ότι το αντίστοιχο ποσοστό λευκών στην Ολλανδία, σε σημείο που να μοιάζει το παράδειγμα που έφερα στο νήμα αυτό ως στατιστικά ασήμαντο και επουσιώδες.
Το θέμα για μένα είναι, όμως, ότι σε ζητήματα τέτοια, όπως αυτά του ρατσισμού και των κοινωνικών αποκλεισμών, ακόμα και ένα άτομο, ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος, που υφίσταται τέτοιες συμπεριφορές, έχει σημασία.

[Πτολεμαίος]

ένα λευκό άτομο θα μετέφραζε χωρίς εμπειρία και βιώματα όπως αυτά των μαύρων.

αυτο ειναι το σημαντικο.

ωραίο δεδικασμένο , έργα λευκών να μπορούν να τα μεταφράσουν μόνο λευκά άτομα με εμπειρίες λευκών

Αν είναι έργα που έχουν να κάνουν με αποκλειστικά λευκές εμπειρίες, τύπου σκι, πατάτες με μαγιονέζα κλπ, ναι.

Τι μαλακιες διαβάζω πρωί πρωί.

Καμια φορά σκέφτομαι ότι ο ΟΑΝΝΗτέτοιος έχει μια γάτα και τη χαιδεύει σατανικά όταν πληκτρολογεί, αλλά μετά λέω "αποκλείεται, θα την έτρωγε".

Οχι εντάξει, αυτό ήταν καλό

[dotcom]

ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΜΗΛΟ,ΕΛΛΗΝΙΚΗ 100% ΛΕΥΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ 0% ΒΙΩΜΑΤΑ POC

MODS ΜΗ ΤΟ ΣΒΗΣΕΤΕ ΔΕ ΒΡΙΖΩ

Έρχεται μια μέρα που ρωτάμε τον εαυτό μας,
πού μπορούμε να βρούμε φως μέσα σε αυτή την ατέλειωτη σκιά;
Η απώλεια που κουβαλάμε,
μια θάλασσα που πρέπει να περπατήσουμε
Έχουμε αντιμετωπίσει την κοιλιά του κτήνους
Έχουμε μάθει ότι η ησυχία δεν ισοδυναμεί πάντα με ειρήνη
Και ότι οι κανόνες και οι έννοιες
του δικαίου
δεν είναι πάντα δίκαιοι και δίκαιες
Παρόλα αυτά η αυγή είναι δική μας,
πριν το καταλάβουμε
Με κάποιον τρόπο το κατορθώνουμε
Με κάποιον τρόπο, έχουμε αντέξει και υπάρξει
ένα έθνος που δε διαλύθηκε
παρά έχει μείνει απλά ανολοκλήρωτο
Εμείς, οι διάδοχοι μιας χώρας και μιας εποχής
όπου ένα αδύνατο μαύρο κορίτσι
καταγόμενο από σκλάβους και μεγαλωμένο από μια ανύπαντρη μητέρα,
μπορεί να ονειρεύεται πως θα γίνει κάποτε ηγέτης,
για να απαγγείλει τελικά για έναν ηγέτη

Και, ναι, μακράν απέχουμε από το να είμαστε άψογοι
μακράν από το να είμαστε αψεγάδιαστοι,
μα τούτο δε σημαίνει πως
πασχίζουμε να σχηματίσουμε μια ένωση που θα 'ναι τέλεια
Πασχίζουμε να σφυριλατήσουμε μια ένωση που θα 'χει στόχο
Να συνθέσουμε μια χώρα αφοσιωμένη σε κάθε κουλτούρα, χρώμα, χαρακτήρα και κατάσταση του ανθρώπου
Και έτσι, σηκώνουμε το βλέμμα όχι προς όσα μας χωρίζουν,
μα προς όσα είναι μπροστά μας
Κλείνουμε τις διαιρέσεις γιατί ξέρουμε πως για να κάνουμε το μέλλον προτεραιότητα,
πρέπει πρώτα να κάνουμε στην άκρη όσα μας χωρίζουν
Κατεβάζουμε τα όπλα μας,
ώστε να απλώσουμε τα χέρια
ο ένας προς τον άλλο
Δε διεκδικούμε το κακό κανενός, παρά μόνο αρμονία για όλους
Ας πει ο πλανήτης πως έστω τούτο είναι αλήθεια:
Πως ακόμα κι αν πενθήσαμε, ωριμάσαμε
Πως ακόμα κι αν πονέσαμε, δεν πάψαμε να ελπίζουμε
Πως ακόμα κι αν κουραστήκαμε, παλέψαμε
Πως για πάντα θα 'μαστε ενωμένοι, νικητές,
όχι γιατί ποτέ ξανά δε θα γνωρίσουμε την ήττα,
αλλά γιατί ποτέ ξανά δε θα σπείρουμε διχόνοια

Οι Γραφές μας λένε να οραματιζόμαστε
πως ο καθένας θα καθίσει κάτω από τη δική του κληματαριά και συκιά
Και πως κανείς δε θα τον εκφοβίσει
Αν πρόκειται να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του καιρού μας,
τότε η νίκη δε θα έρθει από τη λεπίδα,
αλλά από τις γέφυρες που θα οικοδομήσουμε
Αυτό είναι το ξέφωτο που μας έχουν υποσχεθεί
Ο λόφος που σκαρφαλώνουμε,
αν το τολμάμε
Είναι επειδή το να είσαι Αμερικανός/ή είναι κάτι παραπάνω από περηφάνια που κληροδοτείται,
είναι το παρελθόν στο οποίο μπαίνουμε
και ο τρόπος με τον οποίο το διορθώνουμε
Έχουμε δει μια δύναμη που θα προτιμούσε να κομματιάσει το έθνος μας
παρά να το μοιραστεί
Θα κατέστρεφε τη χώρα μας προκειμένου να καθυστερήσει τη δημοκρατία
Και η προσπάθεια αυτή έφτασε πολύ κοντά στο να πετύχει

Μα ενώ η δημοκρατία μπορεί παροδικά να αργοπορήσει,
δε μπορεί ποτέ να ηττηθεί οριστικά
Αυτή είναι η αλήθεια,
αυτή είναι η πεποίθηση στην οποία βασιζόμαστε
Γιατί, ενώ εμείς έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον,
η Ιστορία έχει στραμμένο το βλέμμα σε εμάς
Αυτή είναι η εποχή της λύτρωσης
Στην αρχή τη φοβηθήκαμε
Δε νιώσαμε έτοιμοι να γίνουμε διάδοχοι
μιας τόσο τρομακτικής ώρας,
μα μέσα της βρήκαμε τη δύναμη
να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο
Να προσφέρουμε ελπίδα και χαρά σε εμάς τους ίδιους
Έτσι, ενώ κάποτε αναρωτηθήκαμε,
πώς θα μπορούσαμε να υπερνικήσουμε την καταστροφή;
Πλέον είμαστε βέβαιοι
πως η καταστροφή δε θα μπορούσε να υπερνικήσει εμάς

Δε θα πορευτούμε με αυτό που υπήρχε
αλλά θα προχωρήσουμε σε αυτό που οφείλει να υπάρχει
Μια χώρα πληγωμένη μα πλήρης,
καλοπροαίρετη μα τολμηρή,
άφοβη και ελεύθερη
Δε θα κάνουμε πίσω,
ούτε θα σταματήσουμε εξαιτίας του εκφοβισμού
γιατί γνωρίζουμε πως η απραξία και η αδράνεια μας
θα γίνει η κληρονομιά μας στην επόμενη γενιά
Τα λάθη μας γίνονται δικά τους βάρη
Μα ένα είναι σίγουρο:
Αν ενώσουμε την ευσπλαχνία με την ισχύ
και την ισχύ με το δίκιο,
τότε η αγάπη θα γίνει κληροδότημα μας
και η αλλαγή δικαίωμα των παιδιών μας

Ας μας επιτραπεί, λοιπόν, να αφήσουμε πίσω μια χώρα
καλύτερη από εκείνη που μας άφησαν
Κάθε αναπνοή από το χάλκινο στήθος μου,
θα κάνουμε αυτόν τον πληγωμένο κόσμο, υπέροχο
Θα ανυψωθούμε από τους χρυσαφένιους λόφους της δύσης,
θα ανυψωθούμε από τον ανεμοδαρμένο βορρά και την ανατολή,
όπου οι πρόγονοι μας πραγματοποίησαν για πρώτη φορά την επανάσταση
Θα ανυψωθούμε από τις παραλίμνιες πόλεις των μεσοδυτικών πολιτειών,
θα ανυψωθούμε από τον ηλιοκαμένο νότο
Θα επανοικοδομήσουμε, θα συμφιλιωθούμε και θα αναρρώσουμε
Σε κάθε άκρη του έθνους μας και
κάθε γωνιά που λέγεται πατρίδα μας,
ο λαός μας ποικιλόμορφος και όμορφος θα αναδυθεί,
χτυπημένος και όμορφος

Έρχεται μια μέρα που βγαίνουμε πια από τη σκιά,
φλεγόμενοι και άφοβοι
Η νέα αυγή ανθίζει καθώς την απελευθερώνουμε
Γιατί πάντα υπάρχει φως,
αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να το δούμε
Αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να γίνουμε το φως

[Καραμελίτσα]

ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΜΗΛΟ,ΕΛΛΗΝΙΚΗ 100% ΛΕΥΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

MODS ΜΗ ΤΟ ΣΒΗΣΕΤΕ ΔΕ ΒΡΙΖΩ

Έρχεται μια μέρα που ρωτάμε τον εαυτό μας,
πού μπορούμε να βρούμε φως μέσα σε αυτή την ατέλειωτη σκιά;
Η απώλεια που κουβαλάμε,
μια θάλασσα που πρέπει να περπατήσουμε
Έχουμε αντιμετωπίσει την κοιλιά του κτήνους
Έχουμε μάθει ότι η ησυχία δεν ισοδυναμεί πάντα με ειρήνη
Και ότι οι κανόνες και οι έννοιες
του δικαίου
δεν είναι πάντα δίκαιοι και δίκαιες
Παρόλα αυτά η αυγή είναι δική μας,
πριν το καταλάβουμε
Με κάποιον τρόπο το κατορθώνουμε
Με κάποιον τρόπο, έχουμε αντέξει και υπάρξει
ένα έθνος που δε διαλύθηκε
παρά έχει μείνει απλά ανολοκλήρωτο
Εμείς, οι διάδοχοι μιας χώρας και μιας εποχής
όπου ένα αδύνατο μαύρο κορίτσι
καταγόμενο από σκλάβους και μεγαλωμένο από μια ανύπαντρη μητέρα,
μπορεί να ονειρεύεται πως θα γίνει κάποτε ηγέτης,
για να απαγγείλει τελικά για έναν ηγέτη

Και, ναι, μακράν απέχουμε από το να είμαστε άψογοι
μακράν από το να είμαστε αψεγάδιαστοι,
μα τούτο δε σημαίνει πως
πασχίζουμε να σχηματίσουμε μια ένωση που θα 'ναι τέλεια
Πασχίζουμε να σφυριλατήσουμε μια ένωση που θα 'χει στόχο
Να συνθέσουμε μια χώρα αφοσιωμένη σε κάθε κουλτούρα, χρώμα, χαρακτήρα και κατάσταση του ανθρώπου
Και έτσι, σηκώνουμε το βλέμμα όχι προς όσα μας χωρίζουν,
μα προς όσα είναι μπροστά μας
Κλείνουμε τις διαιρέσεις γιατί ξέρουμε πως για να κάνουμε το μέλλον προτεραιότητα,
πρέπει πρώτα να κάνουμε στην άκρη όσα μας χωρίζουν
Κατεβάζουμε τα όπλα μας,
ώστε να απλώσουμε τα χέρια
ο ένας προς τον άλλο
Δε διεκδικούμε το κακό κανενός, παρά μόνο αρμονία για όλους
Ας πει ο πλανήτης πως έστω τούτο είναι αλήθεια:
Πως ακόμα κι αν πενθήσαμε, ωριμάσαμε
Πως ακόμα κι αν πονέσαμε, δεν πάψαμε να ελπίζουμε
Πως ακόμα κι αν κουραστήκαμε, παλέψαμε
Πως για πάντα θα 'μαστε ενωμένοι, νικητές,
όχι γιατί ποτέ ξανά δε θα γνωρίσουμε την ήττα,
αλλά γιατί ποτέ ξανά δε θα σπείρουμε διχόνοια

Οι Γραφές μας λένε να οραματιζόμαστε
πως ο καθένας θα καθίσει κάτω από τη δική του κληματαριά και συκιά
Και πως κανείς δε θα τον εκφοβίσει
Αν πρόκειται να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του καιρού μας,
τότε η νίκη δε θα έρθει από τη λεπίδα,
αλλά από τις γέφυρες που θα οικοδομήσουμε
Αυτό είναι το ξέφωτο που μας έχουν υποσχεθεί
Ο λόφος που σκαρφαλώνουμε,
αν το τολμάμε
Είναι επειδή το να είσαι Αμερικανός/ή είναι κάτι παραπάνω από περηφάνια που κληροδοτείται,
είναι το παρελθόν στο οποίο μπαίνουμε
και ο τρόπος με τον οποίο το διορθώνουμε
Έχουμε δει μια δύναμη που θα προτιμούσε να κομματιάσει το έθνος μας
παρά να το μοιραστεί
Θα κατέστρεφε τη χώρα μας προκειμένου να καθυστερήσει τη δημοκρατία
Και η προσπάθεια αυτή έφτασε πολύ κοντά στο να πετύχει

Μα ενώ η δημοκρατία μπορεί παροδικά να αργοπορήσει,
δε μπορεί ποτέ να ηττηθεί οριστικά
Αυτή είναι η αλήθεια,
αυτή είναι η πεποίθηση στην οποία βασιζόμαστε
Γιατί, ενώ εμείς έχουμε το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον,
η Ιστορία έχει στραμμένο το βλέμμα σε εμάς
Αυτή είναι η εποχή της λύτρωσης
Στην αρχή τη φοβηθήκαμε
Δε νιώσαμε έτοιμοι να γίνουμε διάδοχοι
μιας τόσο τρομακτικής ώρας,
μα μέσα της βρήκαμε τη δύναμη
να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο
Να προσφέρουμε ελπίδα και χαρά σε εμάς τους ίδιους
Έτσι, ενώ κάποτε αναρωτηθήκαμε,
πώς θα μπορούσαμε να υπερνικήσουμε την καταστροφή;
Πλέον είμαστε βέβαιοι
πως η καταστροφή δε θα μπορούσε να υπερνικήσει εμάς

Δε θα πορευτούμε με αυτό που υπήρχε
αλλά θα προχωρήσουμε σε αυτό που οφείλει να υπάρχει
Μια χώρα πληγωμένη μα πλήρης,
καλοπροαίρετη μα τολμηρή,
άφοβη και ελεύθερη
Δε θα κάνουμε πίσω,
ούτε θα σταματήσουμε εξαιτίας του εκφοβισμού
γιατί γνωρίζουμε πως η απραξία και η αδράνεια μας
θα γίνει η κληρονομιά μας στην επόμενη γενιά
Τα λάθη μας γίνονται δικά τους βάρη
Μα ένα είναι σίγουρο:
Αν ενώσουμε την ευσπλαχνία με την ισχύ
και την ισχύ με το δίκιο,
τότε η αγάπη θα γίνει κληροδότημα μας
και η αλλαγή δικαίωμα των παιδιών μας

Ας μας επιτραπεί, λοιπόν, να αφήσουμε πίσω μια χώρα
καλύτερη από εκείνη που μας άφησαν
Κάθε αναπνοή από το χάλκινο στήθος μου,
θα κάνουμε αυτόν τον πληγωμένο κόσμο, υπέροχο
Θα ανυψωθούμε από τους χρυσαφένιους λόφους της δύσης,
θα ανυψωθούμε από τον ανεμοδαρμένο βορρά και την ανατολή,
όπου οι πρόγονοι μας πραγματοποίησαν για πρώτη φορά την επανάσταση
Θα ανυψωθούμε από τις παραλίμνιες πόλεις των μεσοδυτικών πολιτειών,
θα ανυψωθούμε από τον ηλιοκαμένο νότο
Θα επανοικοδομήσουμε, θα συμφιλιωθούμε και θα αναρρώσουμε
Σε κάθε άκρη του έθνους μας και
κάθε γωνιά που λέγεται πατρίδα μας,
ο λαός μας ποικιλόμορφος και όμορφος θα αναδυθεί,
χτυπημένος και όμορφος

Έρχεται μια μέρα που βγαίνουμε πια από τη σκιά,
φλεγόμενοι και άφοβοι
Η νέα αυγή ανθίζει καθώς την απελευθερώνουμε
Γιατί πάντα υπάρχει φως,
αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να το δούμε
Αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να γίνουμε το φως

Εσύ το μετέφρασες;

[dotcom]

Όχι

--> https://lyricstranslate.com/en/translator/dreamcatcher

[Kauldron]

Δεν θα μεταφράσει λευκό άτομο τα ποιήματα της Αμάντα Γκόρμαν στην Ολλανδία

Μόλις ανακοινώθηκε το όνομα του/της λευκού non binary συγγραφέα Marieke Lucas Rijneveld για τη μετάφραση των ποιημάτων της Αμάντα Γκόρμαν από τον Ολλανδό εκδότη Meulenhoff, υπήρξε άμεση αντίδραση.

Μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τον/την Ολλανδό/ή συγγραφέα Marieke Lucas Rijneveld, όταν ακτιβιστές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την απόφαση του εκδοτικού οίκου να τον/την προσλάβει για τη μετάφραση των ποιημάτων της Amanda Gorman, της νεαρής Αμερικανής ποιήτριας που στα 22 της χρόνια έγινε η νεότερη ποιήτρια που έχει προσκληθεί να συμμετάσχει ως τώρα σε τελετή ορκωμοσίας προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και αποτελεί μέλος μιας ολιγομελούς ομάδας ποιητών που έχουν δώσει το «παρών» σε αντίστοιχες τελετές στο παρελθόν, όπως ο Ρόμπερτ Φροστ, η Μάγια Αγγέλου, ο Μίλερ Ουίλιαμς, η Ελίζαμπεθ Αλεξάντερ και ο Ρίτσαρντ Μπλάνκο.
Με την απαγγελία του ποιήματος «The Hill We Climb», η κεντρική ιδέα του οποίου περιστρεφόταν γύρω από το ζήτημα της εθνικής ενότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, η Γκόρμαν έγινε παγκοσμίως γνωστή, με το έργο της να μεταφράζεται σε πολλές χώρες.
Ο/η non binary συγγραφέας Marieke Lucas Rijneveld έγινε το 2020 ο/η νεότερος/η συγγραφέας που κέρδισε το βραβείο International Booker, ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία διεθνώς, με το μυθιστόρημα «The Discomfort of evening», που έχει ενθουσιάσει εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και περιγράφει την ιστορία μιας έντονα θρησκευόμενης οικογένειας στην επαρχία της Ολλανδίας.
Μόλις ανακοινώθηκε το όνομα λευκού ατόμου για τη μετάφραση από τον Ολλανδό εκδότη Meulenhoff για την επερχόμενη έκδοση, υπήρξε άμεση αντίδραση και μεγάλη κριτική από μερίδα του κοινού και των κριτικών, που το πυροδότησε η μαύρη δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Janice Deul, με ένα κομμάτι στο Volkskrant, όταν αναρωτήθηκε γιατί δεν επελέγη για τα ποιήματα της Γκόρμαν μια γυναίκα μαύρη και νέα, όπως η ποιήτρια.
«Πρόκειται για μια ακατανόητη επιλογή, κατά την άποψή μου και πολλών άλλων που εξέφρασαν τον πόνο, την απογοήτευσή τους, τον θυμό και την απογοήτευσή τους μέσω των κοινωνικών μέσων», έγραψε ο Deul που θεωρεί ότι η πρόσληψη του/της Marieke Lucas Rijneveld θα ήταν μια «χαμένη ευκαιρία» εξηγώντας ότι ένα λευκό άτομο θα μετέφραζε χωρίς εμπειρία και βιώματα όπως αυτά των μαύρων.
Ο/η Rijneveld είχε προηγουμένως καλωσορίσει το έργο, λέγοντας ότι «σε μια εποχή αυξανόμενης πόλωσης, η Amanda Gorman δείχνει με τη νεαρή της φωνή τη δύναμη της λέξης, τη δύναμη της συμφιλίωσης, τη δύναμη κάποιου που κοιτάζει το μέλλον, αλλά δήλωσε σοκαρισμένος/η από την αναταραχή που προκλήθηκε με την επιλογή του ονόματός του/της, τονίζοντας ότι καταλαβαίνει τους ανθρώπους που αισθάνονται πληγωμένοι από την επιλογή του Meulenhoff να τον/ την επιλέξει.
Μάλιστα μετά τη δημοσιοποίηση των διαμαρτυριών δήλωσε ότι παρόλο που είχε αφοσιωθεί στο έργο της νεαρής ποιήτριας κατανόησε τον λόγο που πολλοί ένιωσαν έτσι. «Εύχομαι ακόμα οι ιδέες της να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες και να ανοίξουν καρδιές» είπε ο/η Rijneveld.
Ο εκδότης είπε ότι ήταν απόφαση του/της Rijneveld να παραιτηθεί και ότι η απόφαση της επιλογής μεταφραστή έγινε από την 22χρονη Γκόρμαν που τον/την επέλεξε επίσης ως νεαρό/ή συγγραφέα που είχε διακριθεί σε νεαρή ηλικία.
Ο Meulenhoff, γενικός διευθυντής του εκδοτικού οίκου Maaike le Noble, είπε: «Θα αναζητήσουμε μια ομάδα για να συνεργαστούμε για να μεταφέρουμε τα λόγια και το μήνυμα ελπίδας και έμπνευσης της Amanda με μια μετάφραση όσο το δυνατόν πιο κοντά στο πνεύμα της», ενώ η Deul ευχαρίστησε για αυτή την απόφαση στο Twitter.

Δηλαδή η Marieke Lucas Rijneveld δεν θα μεταφράσει τελικά τα ποιήματα της Αμάντα Γκόρμαν, όχι επειδή δεν έχει την αξία και τις ικανότητες που πρέπει, αλλά επειδή είναι λευκή.
Δεν είναι ρατσισμός αυτός;
Νομίζω ότι κάπου έχει χαθεί η μπάλα.

Πρώτον, ο ίδιος ο "ρατσισμός", είναι απλά ένας νεολογισμός χωρίς σημασία.
Δεύτερον, το να κάνει κάποιος διακρίσεις εις βάρος των λευκών επιτρέπεται, σύμφωνα με τους/τις/τα ψυχοπονιάρηδες/ψυχοπονιάρικα της ΝΤΠ, αφού οι λευκοί είναι πάρα πολύ κακοιοιοιοιοιοιοιοι....

[Καραμελίτσα]

Όχι

--> https://lyricstranslate.com/en/translator/dreamcatcher

Καλά. Αν σηκωθείς και απαγγείλεις δημοσίωςτο ποίημα σε μια πλατεία της πόλης σου, τότε γίνεσαι επίτιμος μαύρος.

[Papa John]

Είναι ρατσισμός κατά των λευκών. Οι λευκοί δεχόμαστε συνεχώς ρατσιστικές διακρίσεις αποκλειστικά λόγω του χρώματος του δέρματός μας. Η επιμονή της διεθνούς κλίκας να έχουν ανοιχτά σύνορα αποκλειστικά οι λευκές χώρες, στις οποίες μάλιστα υπάρχει και υπογεννητικότητα, σκοπεύει στην αντικατάσταση των λευκών και ουσιαστικά στη γενοκτονία τους. Ας είμαστε ενωμένοι, λευκά αδέρφια μου.

Ελπίζω να τα γράφεις αυτά και να μην μοιάζεις με τον Νότη.

[Papa John]

ένα λευκό άτομο θα μετέφραζε χωρίς εμπειρία και βιώματα όπως αυτά των μαύρων.

αυτο ειναι το σημαντικο.

Τύπε, Eminem και Beastie Boys εγκρίνονται;

Απορρίπτονται,όπως το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς